EENDRACHTBODE
Chantage
WAT MET WELK ONDERWIJS?
Een streek van Zwarte Piet.
Opkomende pijn
Nooit te ©od.
Uw nieuwjaarsgroet in het oudejaarsnummer
lasS" YQn zenuwen?
17c JAARGANG No, 4
9 DECEMBER 1960
TWEEDE BLAD
VIII
Probeer óók
éis Bheumatiek
van II af te schudden.
Prijswinnaars gefeliciteerd.
Uitvoering Vestigingswet
Bedrijven 1954.
Van de Kamer van
Koophandel.
Stemmer? van Lezers
AAN DEZELFDE LIJN.
Miinhardt's Zenuwtableften
DE WEG OMHOOG
(Slot)
NOOIT TE OUD
Iedereen kan dat onderwijs volgen waar
voor hij, wat capaciteiten betreft, geschikt
is. Maar de omstandigheden kunnen er de
oorzaak van zijn, dat iemand in zijn jeugd
niet in staat is de voor hem meest ideale
dagschool te bezoeken.
Dat kan een rem zijn voor zijn verdere
ontwikkeling, maar het behoeft beslist geen
belemmering te zijn. Steeds meer onderwijs
instituten gaan zich bemoeien met hen die
in hun jonge jaren niet verder hebben kun
nen leren maar nu de behoefte gevoelen aan
verder, veelal gespecialiseerd, onderwijs.
Overigens, de maatschappij groeit verder
en wanneer men die ontwikkeling niet bij
houdt, loopt men maar al te gemakkelijk het
gevaar achterop te geraken, met alle nare
gevolgen daarvan.
Vele bedrijven hebben aan hun fabrieken
een bedrijfsschool verbonden, waar niet
alleen de nieuwelingen, maar soms ook de
oude garde in de geheimen van de nieuwste
vorderingen worden ingewijd.
VRIJE TIJD
Het avond- of schriftelijk onderwijs is
vooral favoriet bij hen, die een werkkring in
een administratieve sector hebben gevonden.
In de provincie volgt men vooral schriftelijk
onderwijs, waarbij veel afhangt van de ijver
van de student. In de grote steden heeft
men meer gelegenheid voor het bezoeken
van een instituut voor avondonderwijs. In
beide gevallen leert men in zijn vrije tijd,
al geven vele werkgevers enkele uren
studieverlof. Het is ook voor hen gunstig
wanneer hun werknemers zich verder ont
wikkelen. En bovendien weten velen van
hen de initiatieven van hun werknemers
naar waarde te beoordelen. Een nieuw
diploma betekent vrijwel altijd een nieuwe
salarisverhoging en bevordering.
VORMING
Na de tweede wereldoorlog is men be
gonnen met verschillende vormingsinstituten
voor de leerplichtvrije jeugd, die na de eerste
jaren van onderwijs de maatschappij intrekt.
Onderwijs kan men het eigenlijk niet noe
men, het is een bijzondere paedagogische
activiteit, waarvan de waarde onschatbaar
is. Het is een mengeling van onderwijs en
jeugdwerk, die de jongen of het meisje enige
jaren begeleidt op zijn aanvankelijk moei
lijke weg door de vreemde en soms vijandige
maatschappij.
Nederland heeft drie landelijke organi
saties, die zich, gesteund door het minis
terie van onderwijs, kunsten en wetenschap
pen, met dit werk hebben belast. Het zijn
de (neutrale) Nationale Stichting voor
Mater Amabilisscholen, het Nationaal Cura
torium Katholieke Levensscholen voor Jon
gens en Jongemannen. (De naam doet door
zijn uitgebreidheid echt Nederlands aan), en
het (Prot.-Christ.) Nationaal Centrum Vor
ming Bedrijfsjeugd.
In 1957 namen ongeveer 34.000 jongeren
aan dit ondérwijswerk deel, van wie er
12.000 de een of andere dagcursus volgden.
VOORZICHTIG
Het spreekwoord, dat men „nooit te oud
is om te leren", wordt, dankzij de vele in
richtingen voor avond- of schriftelijk onder
wijs, ook van de kant van het onderwijs
gerealiseerd.
Nssm Hruschen - om dat
wonder zei! te beleven.
Ge zult Uzelf 'n ander mens voelen, jeug
diger, kwiek, vief en weer blij. Want met de
onzuiverheden in Uw bloed, door Kruschen's
vijf minerale zouten losgemaakt en afge
voerd, verdwijnen ook die Rheumatische
pijnen en maakt Uw stramheid plaats voor
het monter lenig gevoel.
Dat hiervoor grote belangstelling bestaat,
bewijst zowel het grote aantal deelnemers
als het grote aantal instituten. Onder alle
koren schuilt echter een hoeveelheid kaf.
Helaas is dat ook zo bij de, op een econo
mische basis gegrondveste, particuliere
onderwijsinstellingen. Zij ontvangen geen
subsidie en moeten rondkomen van de ont
vangen lesgelden, die in sommige gevallen
dan ook vrij hoog zijn. Wat niet wil zeggen,
dat hoe hoger het lesgeld, hoe beter het
onderwijs is.
Wil men geheel onpartijdig worden voor
gelicht, dan is een briefje of telefoontje
naar het ministerie van onderwijs, kunsten
en wetenschappen te Den Haag, voldoende.
Het kan veel narigheid en tevergeefse
moeite en last voorkomen.
Zeg jongens en meisjes, vonden jullie het
ook een echte Zwarte Piet streek om die
jeugdpuzzel nog moeilijker te maken dan de
puzzel voor de ouderen Zoiets kun je van
de grijnslachende zwartneus verwachten.
Gelukkig dat de Sint het nog zo heeft
geregeld, dat er een zin uit te maken viel.
En daardoor hebben jullie allemaal het
goede antwoord ingezonden. Ondanks ook
het uitvallen van de tiende vraag horizon
taal. Er blijkt tevens uit, dat de Eendracht
bode-Sinterklaas de jeugdige lezers niet on
derschat. Het is toch wel prettig puzzelen
geweest, zoals menig jongen of meisje in
een begeleidend proefje opmerkte. „Al was
het elke maand", schreef een pientere in
zender. Het waren er niet alleen heel wat
uit onze streek, die de oplossing hebben in
gestuurd, er kwamen er ook tientallen van
buiten het eiland: uit Rotterdam, Oost Sou
burg, Gouda, Bleiswijk, Hoogerheide, Hal
steren, Middelburg, Wolfaartsfclijk, Goes,
Roosendaal, 's Heer Arendskerke, Hansweert
en uit vele andere plaatsen in Nederland,
waar nog steeds trouw de Eendrachtbode
wordt gelezen. Voor de jeugd hadden we
tien prijzen. Daarom heeft de Sint eerst
alle inzenders op plaats gesorteerd: Tholen,
Oud-Vossemeer, Sint-Annaland, Stavenisse,
Sint-Maartensdijk, Scherpenisse, Poortvliet,
Filipsland met Anna Jacoba Polder en een
stapel van de inzenders uit alle andere plaat
sen van ons land. Dat waren dus negen
stapeltjes voor tien prijzen. Toen een pa
piertje gemaakt voor iedere gemeente. Na
dat daaruit de volgorde was getrokken, alle
papiertjes weer in de doos en voor de tiende
prijs opnieuw een gemeente getrokken. Toen
bleek dat Sint-Maartensdijk voor twee prij
zen in aanmerking kwam. We wisten nu
dus al, dat in Poortvliet de eerste prijs zou
vallen, in Scherpenisse de tweede, enz., maar
nog niet, wie dat zouden zijn. Voor de eerste
prijs gingen nu alle inzendingen uit Poort
vliet in de doos, voor de tweede prijs alle
inzendingen uit Scherpenisse, voor de derde
die van Sint-Maartensdijk, evenals voor de
tiende prijs, enz.
En nu wordt het hoog tijd, dat we de
prijswinnaars gaan noemen. De namen vol
gen hieronder en ze worden allemaal gefeli
citeerd, terwijl alle inzenders nog een be
dankje krijgen van de Sint, die hoopt dat
jullie volgend jaar weer mee kunnen doen.
1. Ineke Mol - Kruytenburgseweg B 65,
Poortvliet (naaidoos)
2. Piet Slager - Lagemarkt, Scherpenisse
(voetbal)
3. C. Kauffmann - Markt 36, Sint-Maar
tensdijk (foto-album)
4. Katie v. d. Jagt - Pr. Hendrikstraat 9,
St. Filipsland (verfdoos)
5. Ina v. d. Slikke - Molendijk 68, Sta
venisse (Stap Op-spel)
6. Rineke van Oudenaarde - Polslandstr.
128b, Rotterdam 20 (nageletui)
7. Anneke Groffen - Singel 55A, Tholen
(plakboek)
8. T. Lindhout - Javadijk 52, Sint-Anna
land (pocketboek)
9. Ina Nelis - Schoolstraat 21, Oud-Vos
semeer (portemonnaie)
10. Thomas Markusse p.a. Wed. H. J.
Heijboer - Wilhelminastr. 4, Sint-Maar
tensdijk.
VOOR DE OUDEREN
Het aantal inzendingen van de ouderen is
altijd maar de helft van de jeugd. En dit
maal was de puzzel voor de ouderen zeker
niet moeilijker. Dat neemt niet weg, dat er
toch nog tientallen briefkaarten zijn binnen
gestroomd uit alle streekgemeenten en van
elders. Poortvliet was dit jaar wel bijzonder
gelukkig, want niet alleen dat het de eerste
werd bij de jeugdprijzen, ook bij de ouderen
kwam een inzender uit die gemeente als
eerste uit de grote en voor de ouderen niet
per gemeente gescheiden stapel te voor
schijn. Ook deze drie gelukkige prijswin
naars gefeliciteerd. Men kan er op rekenen,
dat de prijs reeds werd ontvangen of hen
nog deze week zal bereiken. En overigens
ook alle inzenders dank voor de goede op
lossing. Slechts weinigen hadden een foutje
gemaakt. De winnaars zijn
1. J. J. Kik - Burg. van Oeverenstraat
H 131a, Poortvliet (scheeretui)
2. Nellie Geluk - Koning Haakonstraat 5,
Stavenisse (eierstel)
3. J. Geuze - Markt 372, Scherpenisse
(dameszakmesje in etui)
En de oplossingen van beide puzzels luiden
Horizontaal 1. st; 2. kas; 5. raap; 6. aria;
7. truc; 8. ski; 11 kr.; 13. ol; 14. so; 15. as;
17. Aida; 19. pen; 21. na; 22. Ria; 23. Lea;
25. ego; 27. mans; 28. ad; 31. sela; 32. et;
33. om; 36. sl; 37. lied; 38. es; 39. Loo;
41. ol; 42. er; 43. nr; 44. et; 48. rui; 49. To;
50. ergo; 52. spar; 56. balkon; 59. rede;
60. ieder; 62. iele; 63. re; 64. np; 65. eik;
68. terp; 70. kleed; 73. de; 74. erg; 76 tenor;
77. rk; 81. kor; 82. raden; 83. Ie; 84. sr;
85. akelei; 87. aera; 88. snap.
kou of griep, blust Usnel uit met de
veelzijdig samengestelde
i fin
MUNMARCT
Koker 50 tabl. 90 ct. 25 tabl. 60 ct.
Verticaal: 1. stank; 2. kaart; 3. aa; 4. spe
culaas; 5. rit; 8. sta; 9. ik; 10. hoe; 12. ra;
13. Odin; 14. Spa; 16. snor; 18. Irak; 20.
nee; 23. lasso; 24. edel; 26. gereed; 27. mij
ter; 29. hallo; 30. Ie; 34. marine; 35. ale;
40. otto; 41. ovaal; 42. eer; 43. nu; 46. nok;
47. jenéver; 48. roe; 51. gr; 52. sinterklaas;
53. peperkoeken; 54. ad; 55. reep; 56. bede;
57. Leiden; 58. or; 61. ri; 66. kk; 69. rg;
71. loods; 72. eten; 73. do; 75. serre; 79. ka;
80. me; 84. slap; 86. era.
Bij een goede oplossing ontstaat op de
nummers 10, 29, 45, 67 en 78 horizontaal
de volgende zin: Het heerlijk avondje is ge
komen.
Oplossing Sint-Nicolaaskruiswoord.
Horizontaal: 1. pi; 3. spanje; 9. stilte; 11.
esp; 13. arno; 14. geniep; 17. ratelen; 19.
ree; 20. leger; 22. r.p.; 23. ir; 24. ook;
26. e.a.; 28. ekster; 31. oord; 32. leerdam;
23. n.v.; 34. air; 35. mooi; 36. an; 37. arme;
39. oei; 41. sela; 42. prutst.
Verticaal: 2. isar; 3. sinterklaas; 4. ploeg;
5. at; 6. neger; 7. een; 8. speer; 10. tralie;
12. sir; 15. en; 16. pepernoot; 18. letter;
21. do; 24. order; 25. kommer; 27. advies;
29. seine; 30. er; 37. aa; 38. m.p.; 40. it.
In een vorige week door de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor de Zeeuwse
Eilanden afgedrukte advertentie was een zin
uitgevallen. Onder de vet gedrukte regels
„Uitvoering Vestigingswet Bedrijven 1954"
was het volgende gedeelte weggevallen
„Aan alle ondernemers gevestigd in het dis-
trikt der kamer, die de navolgende takken
van bedrijf hetzij"waarna volgde
„als hun hoofdbedrijf, hetzij als nevenbedrijf
uitoefenen".
Tenslotte herinneren we nogmaals aan de
door de Kamer gezonden persoonlijke uino-
diging. Houdt U aan data en oproepings
uur, opdat het U zelf zo weinig mogelijk tijd
gaat kosten.
(buiten verantw. van de redactie)
BEKRITISEERDE „KRITIEK"
Wanneer men in onze samenleving doet,
hoort en ziet, komt men dikwijls in aanra
king met de Kritiek. Kritiek kan oubou-
wend zijn, doch veelal ondervindt men deze
koud en meedogenjoos. Personen en gemeen
schappen worden dagelijks bekritiseerd op
een wijze, die geenszins opbouwend is, doch
eerder leidt tot negativisme.
Leest de krantenartikels, woont vergade
ringen bij, hoort de verhalen die de ronde
doen: de kritiek tiert welig.
Natuurlijk gebeuren er veel verkeerde
dingen, ook afschuwelijke en ontstellende ge
beurtenissen.
Vanzelfsprekend moeten kwaaddoeners
aan de kaak worden gesteld en gestraft.
Ik wil hier echter niet praten over de men
sen die wegens wandaden voor de rechter
moeten verschijnen, maar over personen en
bevolkingsgroepen wier handel en wandel
niet gerechtelijk vervolgbaar, integendeel
naar beste weten zijn, en niettemin de „af
brekende kritiek" hebben te doorstaan. Deze
vorm van kritiek komt veelvuldig voor in
het politieke- en kerkelijke leven, alsook in
andere kringen onzer maatschappij. Vooral
mensen met een bestuurstaak, op welk ge
bied dan ook, ondervinden veel kritiek op
hun handelingen en beleid.
Wij allen maken deel uit van gemeen
schappen, groot en klein: de mensheid, staat,
provincie, eiland, gemeente, kerk, partij, ver
eniging, familie- en vriendenkring, gezin.
Wij zijn mensen verschillend van: karakter,
levensbeschouwing, godsdienst, politiek, be
langen, interessen, enzovoort. Ondanks alle
verschillen zijn wij op elkander aangewezen
en moeten wij gezamenlijk onze samenleving
dienen. Ieder van ons heeft hierin zijn taak.
Vele taken, wederom zeer uiteenlopend van
aard, van meer of minder belang, op veler
lei gebied, moeten worden vervuld met het
oog op het welzijn der samenleving. Hoe be
ter de vervulling dezer taken geschiedt, hoe
hoger de trap der beschaving, hoe groter het
welzijn der bevolking.
Aangenomen, dat ieder zijn taak naar
beste weten vervuld uitzonderingen ont
vangen hun straf toch zal het niet moge
lijk zijn, tengevolge van de bestaande ver
schillen, het ieder naar de zin te maken,
terwijl bovendien niet moet worden verge
ten, dat waar gewerkt wordt fouten niet uit
blijven. Gevolg: kritiek! Is deze kritiek
te rechtvaardigen Naar mijn gevóélen is
dit mogelijk ja. Iemands (persoon instan
tie) beleid kunnen wij bekritiseren door onze
mening kenbaar te maken, onze gedachte
verbeteringen voor te leggen, eerlijk, in goe
de verstandhouding, openstaande voor de
mening van anderen, respecterende onze
naaste en terdege rekening houdende met het
feit dat wijzelf evenmin onfeilbaar zijn. Ik
geloof dat dit de naam mag dragen van
„opbouwende kritiek".
Nu de vraag: Is dit de kritiek waarmee
wij geregeld worden geconfronteerd Vol
gens mij overheerst een kritiek van een ge
heel ander karakter. Bijvoorbeeld als volgt
Een onjuist beleid of verkeerde handeling
wordt geconstateerd, vernomen of veron
dersteld. Dit kan niet worden geaccepteerd,
wegens strijd met principes of belangen.
Men komt in 't geweer en de kritiek wordt
geleverd. Dikwijls met harde, grove, bele
digende of kwetsende woorden en daden.
Niet zelden ook worden de feiten uit hun
verband gerukt, onjuist voorgesteld of zon
der meer onrechtvaardig aangevallen, hetzij
in het openbaar, hetzij achter de rug om.
Alvorens men oordeelt en beschuldigt dient
het omstreden feit grondig te worden on
derzocht, de oorzaken en omstandigheden
overwogen, rekening houdende met en res
pecterende de principes en bedoelingen van
de ander en deze in de gelegenheid stellend
zich te verantwoorden of te verdedigen.
Alles op een wijze die geen afbreuk doet aan
de menselijke waarden in een Christenmaat
schappij of samenleving op een hoge trap
van beschaving.
Is de bewering, dat bij het leveren van
kritiek dit laatste maar al te vaak ontbreekt, I
misplaatst? Ieder zal zich wel,in meer of:
mindere mate gehekelde voorvallen of ge- I
dachte gebeurtenissen herinneren, welke hij
meemaakte, dan wel ter ore kwam, waar
van later bleek dat deze in een verkeerd
daglicht waren gesteld of foutief beoordeeld.
De gemeenschap ontvangt hiervan geen nut.
Neen, hierdoor is reeds veel ellende ver
oorzaakt, bewust of onbewust. Het komt
voor, dat personen of instanties heftig wor
den bekritiseerd alleen met het oogmerk
daarmede eigenbelang te bevoordelen. Jam
mer genoeg is deze zeer verwerpelijke gang
van zaken ook in het politieke leven -
doelstelling behartiging algemeen welzijn
niet vreemd. Sommige kranten schijnen met
begerige graagte opgedane kritische be
schouwingen te publiceren. Sensationele op
somming van feiten, zonder verband en
met geheel of gedeeltelijke ontbreking van
oorzaken en omstandigheden, en dus ver
keerde voorlichting aan lezers. „Afbrekende
kritiek."
Misschien klinkt dit allemaal een beetje
opgeschroefd, maar ik ben ervan overtuigd,
dat slechte kritiek, door de grote mate
waarin deze voorkomt, reeds veel afbreuk
en teleurstelling heeft teweeggebracht en de
ontplooiing en ontwikkeling van talenten in
onze samenleving heeft geremd of vernie
tigd. Voor mij is het daarom alleszins de
moeite waard om hierbij ernstig stil te staan.
Om maar dicht bij huis te blijven, vraag ik
u de samenleving op ons Eiland Tholen eens
in ogenschouw te nemen. Velen zullen het
met mij eens zijn, dat nog veel „terrein"
(geestelijke en lichamelijke belangen voor
jong en oud) braak ligt of op verdere cul
tivering en instandhouding wacht. Onze ta
ken 1 Gezamenlijk, met eerbiediging en ge
leid door de hoge waarden die de mensheid
heeft ontvangen, moeten wij hier werken,
niet alleen met woorden, maar de daad bij
het woord voegende, voor het welzijn van
onze veelzijdige, doch saamhorige gemeen
schap. Daar de vervulling der taken reeds
moeilijkheden genoeg met zich brengen, is
het van niet te onderschatten waarde om de
remmingen en tegenkantingen waarvan
de „afbrekende kritiek" er een is te ver
mijden of te voorkomen, doch zeker niet in
de hand te werken. Ik hoop hiermede een
„kiezeltje" daartoe bij te dragen.
Singel 33, Tholen
M. G. Meerman,
Traditiegetrouw is er in het oudejaarsnummer, dat op vrijdag
30 december a.s. verschijnt, weer gelegenheid tot het plaatsen van
NIEUWJAARSADVERTENTIES
Opgave daarvan kan geschieden bij de plaatselijke bezorgers of
schriftelijk (eventueel per postwissel) aan de administratie van de
Eendrachtbode te Tholen.
Een voorbeeld te geven zal overbodig zijn. De prijs van een drie
regelige nieuwjaarsgroet (d.i. namen, adres en g.n.) bedraagt zoals
voorheen 1.25, een vijfregelige (familie, vrienden, kennissen,
clientele, collega's een voorspoedig 1961 toegewenst met onderte
kening en adres) bedraagt 1.50, een nieuwjaarsgroet over 2 ko
lommen 3,en verder de normale advertentieprijs per mm.
Opgave dient te geschieden
UITERLIJK ZATERDAG 17 DECEMBER
Graag vroeger
U weet het en Uw vriend, kennis of klant rekent er op
In het oudejaarsnummer van de Eendrachtbode
via Uw nieuwjaarsgroet
STAPT U BINNENBIJ DUIZENDEN GEZINNEN
„HET GROENE KRUIS" IS AKTIEF
Het wil nieuwe taken aanpakken
Het Groene Kruis is de laatste weken wel
in het nieuws. LI moet dit deze door het ge
hele land, in stad en dorp bekende organi
satie maar niet kwalijk nemen.
Het telt 1,3 miljoen leden en als U een
gezin gemiddeld op 4 personen schat, dan
komt U aan een aantal van meer dan 5
miljoen Nederlanders die bij deze vereni
ging betrokken zijn.
Natuurlijk profiteren ook nog wel ande
ren, die geen lid van het Groene Kruis zijn,
van dit werk, maar daar gaan wij nu maar
aan voorbij. U vindt het natuurlijk niet zo
als het behoort, om er wel van te willen
helpen U er overheen
profiteren, maar er geen lid van te willen
zijn.
Als zo'n grote vereniging, die bijna de
helft van de Nederlandse bevolking omvat,
stil zat, was het beslist niet goed. Vooral
niet, omdat zij de pretentie voert, dat zij de
gezondheidsbelangen van oud en jong, van
de zuigeling tot de grijsaard toe, behartigt.
Zij timmert aan de weg met haar maga
zijnen, haar wijkgebouwen, haar consultatie
bureaus, haar wijkverpleegsters en haar
kraamverzorgsters. Maar zij wil graag nog
meer doen.
Zestig jaar geleden werd de eerste Groene
Kruis-vereniging opgericht in het kleine
dorpje Lange Ruige Weide. Het is onlangs
dankbaar herdacht.
Maar er zat en er zit groei in dit werk.
Een paar jaar geleden heeft sekretaris-
generaaï van de A.N.V. „Het Groene Kruis"
Dr. Cath een reis naar Suriname gemaakt.
Er zijn toen contacten gelegd. Besprekingen
zijn gevolgd en het besluit is genomen om
het Groene Kruiswerk in Suriname zo krach
tig mogelijk te steunen en zo spoedig mo
gelijk uit te bouwen.
Het Groene Kruis ziet dit als een ere-
plicht. Twee Nederlandse wijkverpleegsters
zijn er al heen gereisd. Zij gaan daar de
praktijk in om mee te helpen de hygiënische
toestanden aldaar te verbeteren.
Intussen ontvangen een paar Surinaamse
wijkverpleegsters in Nederland een bijscho
ling om straks hun landgenoten medische
hulp te verlenen.
Een flinke partij verplegingsartikelen is
naar Suriname gezonden. En er zal nog wel
meer hulp moeten volgen.
Dat alles kost natuurlijk geld. De brom
fietsen voor de Zusters werden geschonken,
maar er komt nog meer kijken.
Aan alle leden van het Groene Kruis in
Nederland zal worden gevraagd om bij de
eerstvolgende contributiebetaling één dub
beltje extra te willen geven voor het Groene
Kruiswerk in Suriname en in Nieuw Guinea
(ook daar is dat werk broodnodig).
Het Hoofdbestuur vertrouwt, dat aan dit
bescheiden verzoek wat is nu één dubbeltje
in deze tijd over de gehele linie zal wor
den voldaan. De bode kan dan b.v. een ze
geltje op de kwitantie plakken, als bewijs,
dat het dubbeltje is afgedragen. De penning
meester zal wel voor de doorzending van het
bedrag zorgen.
Natuurlijk betekent dit niet, dat op geen
andere manier mag worden bijgedragen. Als
de kas het toelaat, mag het Bestuur ook een
gift zenden. Er kan ook gekollekteerd wor
den. Maar het mooiste en het meest sym
pathieke gebaar is toch, als elk lid zijn dub
beltje bijdraagt. Wie zal dat nu weigeren
Verder is er de grootse aktie „Kruis
Munt" voor de financiering van de uitbrei
ding van het Groene Kruiswerk.
Vóór 28 december 1960 zullen als alles
volgens de plannen verloopt twee miljoen
loten a 1,per lot door het gehele land
worden verkocht. Niet minder dan 5105
prijzen ter waarde van 300.000.zijn be
schikbaar.
In tal van winkels, kapperszaken, sigaren
zaken, aan de loketten van de banken en
van de badinrichtingen, in diverse wijkge
bouwen en consultatiebureaus zijn deze lo
ten verkrijgbaar.
In verschillende gemeenten zullen flinke,
aktieve jongens en meisjes ze op straat en
aan de huizen te koop aanbieden.
Alles voor het Groene Kruis, dat deze
hulp vraagt voor de behartiging van de ge
zondheidsbelangen van het Nederlandse
volk.
Helpt U mee
Provinciale Zeeuwse Vereniging
„Het Groene Kruis"
Vosmaerstraat 2, Goes
(Het verleden van HANNEKE SCHONEVELD)
50 door JOKE DE VALK
Geleidelijk aan kalmeerde hij. Hanneke was dus ver
trokken. Met medeneming van haar persoonlijke be
zittingen, met een taxi. Zelfs de kleine wagen wilde ze
dus niet meenemen. Maar dit was natuurlijk absurd.
Ze waren getrouwd en bleven getrouwd. Ondanks
alles, ondanks haar verleden, wat het dan ook geweest
mocht zijn. Doch waarheen was ze vertrokken Hoe
kwam hij achter haar verblijfplaats?
Kalmer liep hij naar beneden. Willie uithoren zou
geen zin hebben. Aangenomen, dat ze meer zou weten,
zou ze ongetwijfeld zwijgen. Een dienstmeisje kletst
niet over haar mevrouw. En Willie was in dit opzicht
waarschijnlijk niet anders dan andere meisjes.
Hij liep naar de keuken. In ieder geval kon hij het
proberen.
„Willie, mijn vrouw was de laatste dagen een beetje
overspannen. Ik maak me ongerust over haar plotse
linge vertrek. Je hebt zeker geen idee, waarheen ze
is vertrokken
Het meisje schudde ontkennend haar hoofd. „Nee,
meneer, mevrouw heeft hierover nooit met mij gespro
ken".
„Heb je ooit iets bijzonders gemerkt aan mevrouw
Ik bedoel: de laatste weken
Het meisje was in tweestrijd en Dubois zag het. „Als
je meent te moeten zwijgen, is dat natuurlijk je goed
recht. Maar je aanwijzingen zouden mij misschien hel
pen m'n vrouw terug te vinden."
„Ik mocht het eigenlijk niet zeggen, meneer, maar als
het u helpen kan... er kwam hier de laatste tijd af en
toe een man, en als hij weer weg was, had mevrouw
verdriet. Hij was er vanmorgen nog. Hij is eerst ge
weest, toen mevrouw even weg was en heeft een brief
afgegeven, die ik later, toen mevrouw er weer was,
aan mevrouw doorgaf. Een uur later was die man er
weer. Mevrouw heeft hem toen enkele minuten in de
gang gelaten, want mevrouw heeft hem na de eerste
keer niet meer in de salon willen hebben. Onmid-
delijk daarna is mevrouw naar binnen gegaan en heeft
haar koffer ingepakt. Toen heeft ze getelefoneerd en
gezegd, dat ze wegging. En dat ik u moest vragen naar
boven te gaan, als u thuis kwam."
„Dank je, Willie, dat is alles. Ruim de boel hier maar
aan kant en ga dan voorlopig maar naar huis. Ik zal je
gewoon doorbetalen. Als ik je nodig heb, zal ik wel
bericht sturen."
„Jawel, meneer".
Vanuit de keuken gaat hij naar de salon en valt in
een stoel neer. Om zijn gedachten te kunnen rang
schikken, steekt hij een sigaret op en kijkt peinzend
naar de rook, die omhoog trekt. Jaap is natuurlijk de
man, die hier Hanneke heeft lastig gevallen. Op de een
of andere manier weet hij van haar verleden en nu
chanteert hij haar of tracht haar te chanteren. Hij is
natuurlijk de schrijver van de briefjes, dat staat als een
paal boven water. En Hanneke is ten einde raad ge
vlucht voor de konsekwenties. Arme lieveling...
Hij staat op en ijsbeert door de kamer. Wat kan hij
doen, om zijn vrouw terug te vinden Hij kan de ver
schillende taxichauffeurs aanklampen en vragen, waar
heen een van hen zijn vrouw heeft gereden. Tien tegen
één, dat ze gewoon naar het station is gegaan en dan
weet hij nog niets. Er gaan dagelijks tientallen treinen
in verschillende richtingen. Zoek maar uit...
En vanavond is de soiree bij mevrouw De Geest Van
Swinderen. Die eerst maar eens bellen, dat ze vanavond
verhinderd zijn.
Hij neemt de telefoon van de haak en als hij ver
binding heeft, probeert hij zijn spijt te betuigen over
het feit, dat zijn vrouw onwel is en niet in staat te
komen. „U wilt ons beiden wel excuseren, mevrouw
Hopenlijk zullen we volgend jaar gaarne van uw uit
nodiging gebruik maken. Ja, dank u wel, ik zal het mijn
vrouw zeggen... Dag, mevrouw..."
Dubois wist zich het zweet van zijn gezicht. Dan
belt hij zijn kantoor op en zegt tegen het meisje, dat
hij die middag niet meer komt en dat ze de avondpost
met de dossiers maar even aan zijn woning moet bren
gen. „Ga desnoods maar een kwartiertje eerder weg.
En maak in ieder geval geen enkele nieuwe afspraak..."
Als ook dat in orde is, gaat hij rustig nadenken, welke
maatregelen hij zal nemen. Een particuliere detective in
de arm nemen Hij heeft altijd om die amateur-speur
ders gelachen en hen feitelijk geminacht. Nee, ook
dat doet hij niet. Op de een of andere wijze zal hij wel
achter haar adres komen.
Terwijl hij zo zit na te denken, valt zijn oog op de
prullemand, die altijd naast de telefoon staat. Daarin
liggen een aantal papiersnippers, kennelijk van een brief,
die verschillende malen doorgescheurd is.
Hij neemt de prullemand op en gaat ermee naar de
tafel, waar hij het kleed opzijschuift. Dan keert hij de
inhoud om. Als dat nu eens een aanwijzing zou kunnen
zijn... Als dat nu eens een briefje was van die chanteur,
dat Hanneke in duizend snippers had verscheurd
Met Jobsgeduld probeert hij de stukken aan elkaar te
passen. Meer dan een uur is hij bezig de snippertjes
papier als een legpuzzel te formeren tot de oorspronke
lijke brief. Hanneke hield ook van puzzelen en af en
toe kocht zij er een in de boekhandel op de hoek, waar
mee ze dan 's avonds uren lang bezig was, net zo lang
tot ze alle stukjes pasklaar had tot één geheel. Nu
was hij zelf aan het puzzelen geslagen. En wat voor
een puzzel(wordt vervolgd)