Chantage— BABYDERM de ikxftgescfi/wfen Ba by verzorging (Het verleden van HANNEKE SCHONEVELD) ANNA JACOBA POLDER Vervolgens hield dhr. Verwaal een in leiding over het rapport, er op wijzend, dat het een verzameling van cijfers is als con clusie van een les-kwartaal of jaar. Voor de een een zwarte, voor de andere is de ra- portuitreiking een feestdag. Onjuist is het van de ouders daarvan onvoldoende notitie te nemen en anderzijds vinden sommigen het beste rapport nog niet goed genoeg. Daarmee wordt dan het werk van het kind van een jaar miskend. Hierna behandelde spreker uitvoerig de totstandkoming van de cijfers op het rapport, wijzend ook de de nuances die er bijvoorbeeld zijn bij taal. Soms heeft een leerling voor een gewone taalles een 4, maar dezelfde jongen of meisje behaald voor zijn dictee een 10, pre cies eender kan het liggen bij rekenen. Van zelfsprekend is men beter met een goed ge middelde in alle vakken, maar dat komt nu niet zo heel veel voor. Persoonlijk vindt spreker het geven van hoge cijfers als ne gens en tienen onjuist. Het kindt wordt er mee verwend en hoogmoedig. Prof. Wate ring, die uit ondervinding spreekt heeft eens opgemerkt, dat de goede gemiddelden op de lagere school en ULO, enz. dikwijls de besten bleken te zijn, wanneer ze het tot de Universiteit brachten. Liever ziet dhr. Ver waal een breed omschreven beoordeling, dan dorre cijfers. In zo'n beoordeling kan men veel beter de onderdelen tot uitdrukking brengen, bijv. hoofdrekenen, dictee, opstel len, enz. Spreker concludeert dan ook, dat men het rapport van tegenwoordig geen groter waarde moet toekennen dan als een waarschuwing of vingerwijzing. Nadat in de pauze was getrakteerd en vele artikelen, door de ouders beschikbaar gesteld, waren verloot met zelfs een lam van dhr. B. van Dijke, werd het werk der leerlingen bezichtigd. Hierna volgde een ver toning van een praehistorische documentaire in kleuren, een beeldstrip van de vader landse geschiedenis en bespreking van de school- en ouderreis alsmede de spaarrege ling daarvoor. In zijn slotwoord dankte de voorzitter inzonderheid het schoolpersoneel voor het gegeven onderwijs, maar ook voor de extra bemoeiingen met de kinderen op velerlei gebied, waardoor het prettig school gaan wordt bevorderd. COLLECTE VOOR TUINDORP-OOSTZAAN De alhier gehouden collecte voor het ge troffen gebied in Noord-Holland bracht 1111,46 op. Daarbij komt dan de waarde van de verzonden goederen door het Jeugd Rode Kruis alhier ingezameld tot een bedrag van minstens 700,alsmede op de giro van het Rampenfonds gestorte bijdragen, zo dat het totaal rond de 2000,- ligt. Een resultaat om tevreden over te zijn. BURGERLIJKE STAND Loop der bevolking over januari 1960 Geboorten Jozina Lijntje, d.v. J. Reijngoudt en J. N. Padmos. Hendrika, d.v. M. J. Verwijs en C. M. J. Schoonen. Cornelis, z.v. A. Kosten en A. M. Wage- maker. Cornelia Helena, d. v. M. J. v. d. Velde en M. de Ronde. Huwelijken C. T. Moerland, oud 21 jaar, en A. J Hage, oud 16 jaar. Overlijden J. Kaashoek, oud 75 jaar. J. Verwijs, oud 83 jaar, echtgen. van J. Kunst. Ingekomen personen K. de Masier en gezin, gek. van Willem stad. A. Mol, gek. van Grand Rapids, Amerika. Vertrokken personen A. B. v. d. Reest en echtgenote, vertr. naar St. Laurens. L. J. v. d. Ende en echtgenote naar Mid delburg. J. A. Joppe naar Wassenaar. W. A. Noorthoek naar Wassenaar. 10 door JOKE DE VALK „Vooruit, laat horen. Je maakt me nieuwsgierig." „Kijkt u eens na op uw lijstje, welke zittingen u op het ogenblik genoteerd hebt in augustus. Laat het zo en noteer er geen nieuwe bij. En zoekt u dan een periode uit tussen twee zaken, waarin u zelf ook eens enkele dagen met vacantie kunt gaan." Hij dacht na. „Er zit wel wat in, juffrouw Schone- veld. Help me er morgen maar aan herinneren. Het is nu te laat. Anders nog iets „Verder niets, meneer." „Mooi, dan een goede avond. Eh zijn de stukken voor morgen klaar „Alles zoals gewoonlijk, in de map. Hier is uw tas, meneer." „Natuurlijk, dat had ik kunnen weten. Wel, dan nogmaals: goede avond." „Goede avond, meneer." 6. Hanneke Schoneveld won het pleit. Ze kreeg va cantie, en niet een week, meer tien dagen. De volgende morgen bekeken ze samen het lijstje van de komende zittingen, waarop meester Dubois moest pleiten. En zo cwam de periode 4 tot 14 augustus er uit, waarin wel zittingen waren, maar geen van alle met cliënten van de advocaat. En na ampele bespreking vond hij het nog zo gek niet, om gedurende die periode het kantoor te sluiten en er op uit te trekken. Op Hanneke's advies iet hij in enkele dagbladen een advertentie opnemen, waarin mededeling werd gedaan van de sluitingspe riode van het kantoor van mr Dubois, advocaat en procureur. De avond voor de sluiting vroeg Hanneke, of haar werkgever al plannen had. „Hoegenaamd niet. Waar gaat u eigenlijk heen, juffrouw Schoneveld „Ik heb een pension in Lunteren besproken, meneer." „Lunteren?" Hij fronste zijn wenkbrauwen. „Waar ken ik Lunteren van? Wacht eens, ik heb er een cliënt gehad. Een politieke zaak. Was meen ik een n.s.b.-er." „Dat is geweest, meneer. Lunteren heeft prachtig natuurschoon." „Heb ik niets aan. M'n slechtste cijfer op school had ik voor kennis der natuur." „O, maar het is er zeldzaam mooi." „Bent u er al eens geweest „Vroeger, als jong meisje." „Zo Wel, misschien ga ik er dan ook wel heen. Zal ik wel zien." „Maar als u nog niet hebt besproken, zal het niet meevallen. Alles is natuurlijk volgeboekt." 5-JARIG BESTAAN C.P.B. Onder leiding van haar presidente, mevr. Vogelaar-Hanse, vierde de C.P.B. in „Ons Dorpshuis" haar 5-jarig bestaan, wat ge paard gaat met het 43-jarig bestaan van de C.B.T.B. Geopend werd met het zingen van Ps. 103 1, waarna gebed volgde. Vervolgens las de presidente Jac. 2 1-14. Twee dingen doen we op deze vergade ring, aldus de presidente. Terugblikken en vooruitzien. Bij de oprichting van onze af deling zal men zich ongetwijfeld afgevraagd hebben: waarom een tweede vrouwenbond naast de reeds bestaande In het noorden noemt men dit: een met en een zonder gebed Het verschil mag niet alleen zijn het: „op „Dat zien we dan wel weer. Er zullen toch wel hotels zijn „U kunt het natuurlijk proberen." „We zullen zien. Laat eens kijken... is er nog iets? Hebben we alles „Verder is er niets, meneer." „Wel, dan wens ik u een prettige vakantie. Eh... zijn de stukken voor morgen klaar Hanneke schoot in een lach, maar hield zich meteen weer in. „Morgen is er toch geen zitting, meneer. U bent morgen toch gesloten? Gedurende tien dagen." „Dat is waar ook. Gek, dat ben ik natuurlijk niet gewend. Dus morgen geen ziting. Wat een opluchting. Wel, dan tot over tien dagen, juffrouw Schoneveld." „Ik wens u eveneens een genoeglijke vakantie, me neer." „Dank u wel." Diezelfde avond nog reisde Hanneke naar Lunteren, waar ze vriendelijk werd ontvangen en de eigenaresse van het pension haar kamer wees. „U hebt geluk gehad, juffrouw. De meneer, die deze kamer besproken had, is plotseling ziek geworden. An ders zou ik niets voor u gehad hebben." Hanneke bekeek het vertrek, dat niet veel meer was dan een dakkamertje. Maar er was tenminste één groot raam, dat uitzag op de heide, en dat vergoedde veel. Zelfs de schandelijk hoge pensionprijs. Ze maakte nog een korte wandeling door het dorp, maar keerde al spoedig huiswaarts, omdat ze moe was van de lange reis in een stampvolle trein, die boven dien veel te laat was vertrokken en zo laat in Ede arriveerde, dat ze haar aansluiting had gemist. Dus kroop ze vlug in het bed, dat tenminste goed was en fris ruikte. De volgende morgen werd ze wakker, doordat een zonnestraal in haar gezicht scheen. Even moest ze zich realiseren, waar ze was. Toen lachte ze naar de zon en stak even het puntje van haar tong uit. Heerlijk, vandaag geen meester Dubois en geen schrijfmachine. Zelfs geen tas met stukken en geen telefoon. Vandaag was de eerste dag van haar vakantie. Nu zou ze einde lijk eens heerlijk kunnen doen, wat ze wilde. Wandelen en luieren, in de heide liggen met een boek, of gras duinen dwars door de bossen. En er was hier een mooi bosbad, dus zou ze naar hartelust kunnen zwemmen Ze rekte zich uit en kruiste daarna haar armen onder het hoofd. Heerlijk, tien dagen van zalig nietsdoen. Geen vast-omlijnd programma maken, maar genieten zoals het uitkomt. Misschien ging ze eens een dagje toeren met de bus. En natuurlijk ook naar Harderwijk en Lelystad. Ze had er zoveel van gelezen in de krant, dat ze er ook wel eens heen wilde. Enkele minuten lag ze zo te kijken, toen gooide ze resoluut de dekens van zich af. „Er uit, Hanneke, en genieten van je vrijheid." (wordt vervolgd) flnmnlfttfi RshvHfirm-Rot mot nnktorchnolf on ESfflk H Jur Complete Babyderm-Set met Doktersboek en voor navulling der Set: Poeder-Zalf-Olie-Zeep gebruikelijke wijze" openen. Als dat zo is dan zijn we een aanfluiting. We moeten ons op deze vergadering ernstig afvragen of het bij ons geen schone schijn is geweest. De wereld ziet scherp op ons. We moeten met diepe deemoed erkennen: „het had in deze 5 jaar beter gekund". Nu staan er twee mogelijkheden voor ons open: stilstaan of vooruitgaan. Vooruitgaan is geboden, het is wel moeilijk maar mogelijk omdat ons anker vast is. Blijft niet stilstaan, maar ga moedig verder. Hierna bracht mevr. de Jager-Aarnoudse verslag uit over de 5 verenigingsjaren. De afdeling die met 17 leden begon telt nu 66 leden. Daarna deelde de presidente nog mede dat op 4 maart een vrouwenwereldgebeds dag gehouden zal worden. Mr. Siebrandie vertoonde aan de hand van dia's de reis naar Zwitserland, welke verleden jaar werd gemaakt en waaraan ook door enkele leden der afdelingen werd deel genomen. Vervolgens werden felicitaties uitgespro ken door: mevr. op 't Hof, Provinciaal pre sidente, de heer G. J. de Jager, voorzitter van de C.B.T.B., burgemeester L. J. de Jonge, mevr. Quist-Abrahamse namens de N.C.V.B. en de heer J. Quist, voorzitter van de N.C.L.B. Omdat 1960 een herdenkingsjaar is me moreerde de heer de Feijter in dichtvorm de oorlogsjaren 1940-'45. Daarna werd een vraag en antwoordspel opgevoerd onder leiding van de heer C. van Strien, vice-voorzitter van de C.B.T.B. De rede van de burgemeester Schakel uit Noordeloos, de spreker van deze avond, was getiteld: „In één oogopslag". Terugkij ken raakt uit de mode. Het heden neemt ons geheel in beslag. De kuituur is het terrein waarin Gods glorie tot uiting moet en kan komen. Allen zijn we arbeiders in Gods kuituurwijngaard. We hebben als Christenen een achterstand in het kulturele leven in te halen. We hebben het altijd aan de wereld overgelaten en wat heeft die er van ge maakt Toch moeten we dankbaar zijn voor de N.C.R.V. en de Cefa. De vloek van de arbeid is door het Kruis overwonnen. In onze arbeid moeten we onszelf geheel ge ven. Christus gaat over de karavaanweg. Dit hebben ze ook hier begrepen. Waarom nu een Christelijke organisatie, zegt de te genpartij Hier is een tegenvraag op zijn plaats. Waarom negeren zij het historisch feit dat Christus ook hier over de kara vaanweg is gegaan Mag voor uw orga nisatie gelden: „Dat Gods naam door ons optreden verheerlijkt worden." Het slotwoord werd gesproken door ds. W. Haverkamp, die eerst enkele verzen voorlas uit de bergrede. Het is niet gemak kelijk de woorden uit de bergrede in praktijk te brengen. Moeten we dan niet bezorgd zijn Als je niet meedoet lopen ze toch over je heen Een vraag: waar ligt de waarborg van uw bestaan Jezus zegt „Zoekt eerst het Koninkrijk Gods". We krij gen geen opdracht zorgeloos te zijn. Wel om met overleg te werk te gaan. Een Vader in de hemel te hebben is het voornaamste. We moeten eerst denken aan het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid. Dan zorgen we wel, maar zijn niet bezorgd. Hij weet wat we nodig hebben en Hij geeft het ook. Ik wens u toe een leven zonder zorg, de Vader zorgt. Het is een zaak van Gebed, vertrouwen en arbeiden. GEZELLIGE AVOND In de bovenzaal van hotel „De Druiven tros" te St. Filipsland kwamen de leden van de Koninklijke Nederlandse Midden standsbond afdeling St. Filipsland-Anna Ja- cobapolder, in gezellige vergadering bijeen onder voorzitterschap van de heer C. M. Stouten, die deze avond opende. Mr. Kluiver zeide in zijn toespraak dat er momenteel 380.000 aangesloten midden standers zijn. Deze afdeling is niet alleen sterk in ledental maar ook qua geest. Ons doel is: werken op nationaal terrein, voor namelijk de wetten. Volgens Scuttevaer krijgt de middenstand de sociale klappen. Er zijn klachten tegen te hoge inkomsten belasting, grieven tegen te hoge telefoon tarieven en te hoge posttarieven. De rege ring overweegt nu deze te verlagen. De bond werkt provinciaal maar ook qua eiland. Ook de bakkersbond is tot onze bond toege treden. Een sterke groei is te constateren. Wij rekenen ook op u. De zogenaamde klantenavonden versterken de banden. St.- Filipsland staat aan de kop wat het leden tal aangaat. De heer van Dijk sprak over: „De fiscale problemen van de middenstand". Elke groep zegt in de hoek te zitten waar de slagen vallen. Mensen boven de 65 jaar behoren tot de vergeten groep. St. Filipsland heeft een unicum van aangesloten middenstanders, maar ook een unicum in de achteruitgang in het zielental der gemeente. De midden standers nemen een bijzondere plaats in in het verzekeringswezen. Hierna zette hij de fiscale problemen en de verzekeringsvoor delen uiteen. Hiena bleven de leden nog enkele uren bijeen, waarin de gezelligheid de boven toon voerde.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1960 | | pagina 6