EENDRACHTBODE Nieuw Polderhuis ITALIANO Dan maar zo de lekkere 15e JAARGANG No, 50 TWEEDE BLAD 6 NOVEMBER 1959 In Sint-Maartensdijk komt er een mooi centrum-gebouw bij RAADSVERSLAG SCHERPENISSE. Julianastraat wordt toch met klinkers verbeterd - Ook verlichting rondweg kwam op de begroting - De begro ting 1960 vlot afgewerkt. 19 cent per rol. Nooit meer angst voor brandend maagzuur Stemmen van Lezers ST. ANNALAND Al zit een en ander dan nog vast aan een goedkeuring in Middel burg, het is toch wel vrij zeker, dat er binnen niet al te lange tijd en laten we daar dan voorzichtigheidshalve een jaar voor nemen in St. Maartensdijk een nieuw centrumgebouw bijkomt. Want na het geconcentreerde waterschap is het daarvoor te bouwen Polderhuis niets minder dan een centrumgebouw. En tot de bouw daarvan werd vorige week in de algemene vergadering van het Waterschap Tholen met algemene stemmen besloten. Een plan daarvoor werd goedgekeurd, dat enerzijds noch een over bodige ruimte bevat, noch een overdadige luxe, maar anderzijds toch wel aan de hiervoor redelijk te stellen eisen volledig voldoet, met daarbij een woning voor de ontvanger-griffier. Bij de LTS Met elders in dit nummer een verslag over genoemde waterschapsvergadering geven we hieronder met een afdruk van een door architect Nienhuis te Goes gemaakt pers pectief, nog enkele bizonderheden over het gebouw en de indeling, zoals dat in de teke ning tot uitdrukking komt. De plaats waar het Polderhuis gaat komen ligt dicht bij een ander centrumge bouw; de lagere technische school. Schuin tegenover dit laatste, aan de overkant van de nu nog bestaande watergang, even voor bij de ingangsweg die naar het sportveld voert, wordt een perceel grond aangekocht, waaromtrent met de eigenaar reeds overeen stemming werd bereikt en waarop dan het nieuwe Polderhuis - annex woning griffier - komt te staan met een gezamenlijke inhoud van 1950 m3. Het plan is ontworpen door het Bouw bureau voor de Landbouw in Zeeland, waarvan architect Nienhuis directeur is, een architect die in verband met de nieuwe boerderijen in onze streek geen onbekende is. Gaat li vast mee een kijkje nemen in het nu nog „papieren" Polderhuis van het thoolse Waterschap Met inbegrip van de woning beslaat het een lengte van 21.64 m, terwijl het breedste stuk op een goede 11 m komt. Om ons buiten privézaken te houden, slaan we de woning van de griffier maar over. Het wordt een flinke, maar overigens normale woning. Stappen we dus maar direct naar die brede zwarte vierkante vlek op de tekening, waar we de 2,5 m. brede ingang van het Polderhuis zien, precies midden in het gebouw. Na de intree stappen we de vestibule binnen en vinden aan onze rechterhand een wachtkamer van 4 x 5 m, vervolgens dus uiterst rechts onder de schoorsteen de kamer voor de dijkgraaf van 4.75 x 5.00 m. Er is nog niets ingericht in het papieren gebouw, dus valt er ook nog niet meer over te vertellen. En daarom keren we weer maar terug naar de vestibule om daarachter een gang te vinden, ter breedte van 2.50 m, welke rechts toegang geeft tot de keuken en waaronder de kelder voor de centrale verwarmingsinstallatie. Die keupken is dan ook weer geheel rechts van het gebouw achter de kamer van de dijk graaf. Nog verder naar achter komen we eveneens vanuit de gang in de garderobe met rechts toiletten en w.c.'s. Dat was dan het gebouw rechts van de vestibule op de begane grond. Links van de vestibule komt met een toe gang vanaf de gang, de kamer voor de ontvanger-griffier, eveneens van 4 x 5 m. Geheel links van de gang over een breedte van 7.50 m en een lengte van 4.75 m komt de administratieruimte, waar de 1ste en 2e ambtenaar en het verdere administratieve personeel een voldoende accommodatie zal vinden. Naar de achterkant toe als een uit- bouwtje vinden we vervolgens de kluis met een breedte van 3.60 en een lengte van 2.40 meter met daarnaast de archiefkamer van respectievelijk 5.00 en 3.60 m. Zowel kluis als archiefruimte zijn uitsluitend te be reiken vanaf de administratie. Technische afdeling op de verdieping Hebben we de beneden indeling bekeken, dan willen we ook nog wel iets weten van het verdiepingsplan. De flinke trap hebben we al ontdekt naast de garderoberuimte en bovengekomen, kunnen we in het algemeen vaststellen, dat de indeling in grote lijnen weinig afwijkt van het begane grondse plan, zij het dan, dat de verschillende ruimte een andere bestemming krijgen. Immers, rechts van de „overloop", wat beneden vestibule is, krijgen we de bestuurskamer, die de grootte heeft, van beneden de wachtkamer en het vertrek van dijkgraaf samen of wel tot een lengte van 8.75 bij 5.00 m. Eenzelfde gang als beneden zien we hier boven, die ons dan links toegang geeft tot de kamer, I waarin het hoofd van de technische dienst zijn scepter gaat zwaaien (4 x 5 m.) met daarnaast precies boven de administratieve ruimte het vertrek voor de overige ambte naren van de technische dienst, voor zover ze (om beurten)) „binnendienst" hebben. Men kan dus stellen, dat het een praktische indeling is geworden. De gaande en komende man behoeft niet naar de verdieping, omdat het hem zeer waarschijnlijk zelden om de technische dienst te doen zal zijn. Hij vindt beneden zowel dijkgraaf, ontvanger-griffier als administratief personeel. De gezworenen 1 zullen voor de vergaderingen wel naar de verdiepingen moeten, terwijl datzelfde geldt voor de ambtenaren van de technische dienst. Zoals reeds in het verslag elders in dit nummer werd opgemerkt, heeft men af gezien van een ruimte voor de „grote ver gaderingen, die slechts enkele malen per jaar plaatsvinden en waarvoor men bepaald geen dure ruimte kan gaan exploiteren. Voorshands lijkt het ons dan ook, dat het Polderbestuur met dit plan een goede keuze deed, waarmee de ingelanden het, blijkens hun algemene goedkeuring, dan ook eens waren. En waarmee we uiteraard ook de gemeente St. Maartensdijk mogen feliciteren. zichter niet kan adviseren tot het opnieuw teren, omdat toch telkens opbreking van de straat nodig is en het daarom weinig doel treffend is. B en w stellen dan ook voor deze post bij begrotingswijziging te voteren en tot klinkerbestrating over te gaan. Bij stemming hierover zijn de heren Pol derman en Bijnagte tegen. Een andere wijzi ging van de begroting houdt verband met de straatverlichting, waarover ook in vorige vergadering is gesproken. Het is nl. de be doeling lichtpunten aan te brengen aan de rondweg, t.w. Veerweg, rondweg-Stoofdijk, in Westkerke en een verbetering van de Achterweg en Stoofdijk. Hiervoor dient 2990.te worden uitgetrokken, waarbij rekening wordt gehouden met een bijdrage van de gemeenten Poortvliet en St. Maar tensdijk, t.w. 1/3 deel van de op hun grond komende lichtpunten rondweg en voor laatst genoemde gemeente een bijdrage van 50% voor het lichtpunt aan de Veerweg. Dit be drag zal in 20 jaar worden afgeschreven. De heer IJzerman vraagt of St. Maar tensdijk al tot een bijdrage besloot, waarop de voorzitter ontkennend antwoord. Dit is nog niet behandeld. Niemand heeft dan verder bezwaar deze post op te nemen. Ten derde is een begro tingswijziging nodig voor de verkoop grond aan het Groene Kruis, hetwelk administra tief voor de volle grondprijs in de begroting dient te worden verwerkt, ook al is het voor 1.de massa aan genoemde ver eniging verkocht. De heer IJzerman stelt daarbij vast, dat de raad behoorlijk de hel pende hand uitsteekt voor het groene kruis en beveelt aan, dat de bode van die ver eniging bij de leden een duidelijke toelichting geeft, dat men de jaarlijkse contributie in 2 termijnen kan betalen. De voorzitter deelt hierna mee, dat de PZEM de verbetering van de straatverlich ting voor Achterweg en Stoofdijk had ge pland op 9 lichtpunten. De raad meent even wel, dat met 4 palen kan worden volstaan, <T" >>,©-«£. vi'-c !/;ty .Ju* r- Het nieuwe Polderhuis van het thoolse waterschap. Bij de opening van de openbare raads vergadering op vrijdag 30 okt jl. te Scher- penisse, met alle leden aanwezig, riep voor zitter burgemeester D. C. Bouwense een bizonder welkomstwoord toe aan de finan cieel ambtenaar dhr. Meertens, welke mede de vergadering bijwoonde, ter eventuele toe lichting van de begrotingswijzigingen. Naar aanleiding van de gelezen notulen vraagt de heer Polderman, waarom de kwestie Van der Werf vorige vergadering wel door de raad is behandeld en andere verzoeken niet in de raad zijn gebracht. De voorzitter vraagt spreker een voorbeeld te noemen. De heer Polderman antwoordt: bij voorbeeld in het geval Bijnagte, welke een verzoek richtte, dat niet werd behandeld. De voorzitter antwoordt, dat het bedoelde verzoek dusdanig onfatsoenlijk was gesteld, dat het werd teruggezonden en zelfs niet eens door b en w is behandeld. Wanneer een verzoek aan de raad wordt gericht, komt het in de raad, is het aan b en w ge steld, dan wikkelen b en w dat voor zover mogelijk af. Weth. v. d. Jagt onderstreept de woorden van de voorzitter door op te merken, dat het een ongehoorde brief was van dhr, Bijnagte. Dhr. Polderman meent, dat het ook in andere gevallen is voorgekomen, dat de raad er niets van heeft vernomen, iets wat de voorzitter ten stelligste ontkent en het een insinuatie noemt, waarvan hij niet gediend is. Bovendien gaat het er hierom of de no tulen al dan niet het gesprokene in vorige vergadering weergeven en daartegen blijkt niemand bezwaar te hebben waarna ze on veranderd worden vastgesteld, nadat ook dhr. Bijnagte heeft gezegd het in hoofdzaak met dhr. Polderman eens te zijn. De andere leden daarentegen stellen vast, dat alles met openheid wordt behandeld en besproken. Er zijn verschillende goedgekeurde raads besluiten ingekomen, o.a. verkoop bouw grond voor Groene Kruis en voor de bouw van 2 nieuwe woningen, welke voor kennis geving worden aangenomen. Een stukje grond in de Wilhelminastraat bij de woning van dhr. Catsman, destijds aan het openbaar verkeer onttrokken, wordt aan genoemde in erfpacht gegeven. Twee nieuwe wegen krijgen een naam naar de reeds van oudsher alzo bestempelde buurtnaam, t.w. de „Breihoekweg en de Lage Broekweg, beiden in Westkerke. Verbetering Julianastraat met klinkers De punten wijziging van de gemeentebe groting 1959 en verbetering van de Juliana straat worden gelijktijdig behandeld. Uit een gemaakte begroting blijkt dat het voorzien van een nieuwe klinkerbestrating in de Juli anastraat een bedrag van ongeveer 2750,- zal vergen. De heer Meertens licht toe, dat zulks in 10 jaar kan worden afgeschreven. De heer Joppe acht deze verbetering nodig. De heer IJzerman erkent dat er veel putten in voorkomen en dat het opnieuw teren dan toch zeker nodig zal zijn. De heer Hage meent ook, dat een goede klinkerverbetering daar gewenst is. De voorzitter merkt op dat de districtsop secretaris en ambtenaren voor de gegeven voorlichting. De voorzitter zegt het op prijs te stellen, dat de begroting voor 1 november naar Middelburg kan en vraagt of er nog iemand iets te vragen heeft over dit punt. Dhr. Polderman weet, dat er voor 1959 een post van 280.is uitgetrokken als subsidie aan het „Holland Huis". Dit was toch een subsidie voor 1 jaar, nu komt het ook weer voor op de begroting 1960. De voorzitter zegt daarvoor eerst de notulen te moeten nagaan, om te kunnen antwoorden of het wel dan niet voor één jaar is vast gesteld. Wel weet hij zeker, dat de raad eerst exploitatiecijfers wil zien, alvorens men tot uitkering zal overgaan en daarom is er ook nog niets betaald. De heer Polderman zegt geen bezwaar te maken tegen de vorig jaar door de raad verleende bijdrage, maar wil slechts weten of het ook op de begroting 1960 voorkomt en daar is hij tegen. Ook heeft hij bezwaren tegen de post voor een schoolfeestje en een sportmiddag, waarbij weth. v. d. Jagt zich aansluit. Daarna wordt de begroting met algemene stemmen goed gekeurd. Rondvraag Bij het nazien van de rekening heeft dhr. Polderman vastgesteld, dat er een flink be drag wordt uitgegeven voor de verwarming. Is het b en w bekend, dat deze vorige week de gehele nacht heeft gebrand De secretaris zegt daarvan meer te weten en licht dit nader toe. De voorzitter meent dat men na definitieve afstelling van de installatie nog wel wat zal kunnen be zuinigen. Op een vraag van dhr. Polderman bij wie de Molenweg in onderhoud is, ant woordt weth. Kleppe: bij de Polder. Toch blijkt volgens dhr. Polderman de gemeente er voor op te draaien. Dit zal worden onderzocht. De heer IJzerman komt nog eens terug op het woningprobleem. Hij meent dat de toewijzing voor woningwetwoningen in de EEN PRODUKT VAN KING- EN RANGFABRIEKEN TONNEMA N.V. SNEEK hetwelk uitgevoerd zal worden, wanneer de PZEM daar een ondergrondse aansluiting gaat maken. Aangeboden werd de rekening 1958 van de gemeentelijke instelling Sociale Zorg en de begroting 1960 daarvan, welke door een commissie uit de raad wordt onderzocht. Als bestuurslid van die instelling wordt met algemene stemmen herkozen de heer J. K. Poot. Vervolgens vindt voorlopige vaststelling plaats van de gemeenterekening 1957, nadat dhr. Hage heeft gerapporteerd, dat alles in orde is bevonden. De gewone dienst heeft een bedrag aan inkomsten van 247.433,85, uitgaven 268.224,77, nadelig saldo 20.790,92. De kapitaaldienst 539.799,68 inkomsten en 849.317,10 uitgaven, nadelig slot 309.517,42. Begroting 1960 vastgesteld Ook de gemeentebegroting 1960 kreeg reeds een onderzoek en bij monde van dhr. Hage wordt verklaard, dat de commissie de begroting nauwkeurig heeft onderzocht, vastgesteld dat ze zuinig is opgemaakt en tot vaststelling kan adviseren met dank aan als U maar Rennies bij de hand hebt. 'n Wonder, wat Rennies voor U doen. En dadelijk I De snerpenste pijnen worden onmiddellijk gedoofd, hoe hardnekkig Uw kwaal ook is. Een zegen, dat er zo'n af doend middel bestaat. Als beproefd erkend en geroemd door duizenden zuurbrand-lijders. toekomst miniem zal zijn en bovendien duur. Daarom heeft hij er bezwaar tegen, dat een tweetal woningen al geruime tijd leegstaan. Men moet daarmee uiterst zuinig zijn, gezien de nood van sommige gezinnen. De voor zitter zegt, dat aan de onderhavige kwestie wordt gewerkt. De heer IJzerman zag de begraafplaats er goed bijliggen, maar de toegang via de kerkepad is erg loofrijk en men wordt er gauw nat. Laat men dat ook wat opknappen. De voorzitter zal het bij het kerkbestuur laten vragen. Daarna sluiting. met een hokje van 1 m3 van oude planken met 4 of 6 duiven. Steek je licht op bij een oude melker en tracht er in te komen. Per soonlijk ben ik ook begonnen met een hokje aan de muur. Kijk naar je mindere en niet naar je meerdere en denkt aan Keulen en Aken. De deelnemers weten, dat er gelukkig een ophaaldienst is, die de duiven ophaalt en naar het lossingstation vervoert. Wat is er in dit opzicht bij veertig jaar geleden ook al veel veranderd. Op allerlei manieren moeten we de vogels op hun bestemming zien te krijgen. Vraag niet hoe dat dikwijls ging. Men wist echter niet beter. De sport op zichzelf was en blijft mooi. De spanning blijft er in. Zelfs bij ziekte vergat men vaak het leed. En was het de ene zaterdag mis, wel de volgende keer beter. Van veel belang is het gedrag van je vogels waar te nemen, het is de mooiste vrije tijdsbesteding die denkbaar is, je bent altijd thuis, je wordt er niet moe van en je leert er heel wat mee. In Oud-Vossemeer is dan de vereniging uit gegroeid tot een 30tal leden, welke in Zee land behoorlijk meetelt. Met de 3 andere verenigingen in onze omgeving: Tholen, Scherpenisse en St. Filipsland vormen we een rayon. Bovendien wordt wekelijks in Bondeverband gevlogen tegen alle zeeuwse verenigingen van zaterdagvliegers. Verplicht is dat heus niet. Je mag ook alleen in je eigen vereniging meespelen. Er is in deze 40 jaar ook in onze vereniging veel veran derd. Daarom te meer hopen we dat de liefhebbers uit ons rayon ons 19 december een bezoek zullen brengen op de Kringten toonstelling en ons daarbij te steunen door het kopen van een lotje met een trekking op 1 januari. Met een stofzuiger zijn er nog vele andere mooie prijzen. Met dank voor de plaatsruimte. J. Tholen aar, Hofstraat 5 voorzitter „De Zwaluw" 15 jaar „Eendrachtbode" Het is thans vijftien jaar geleden Dat voor het kleine Thoolse land De strijd, Goddank, was uitgestreden Door hem en der Geallieerden hand. Het volk ge-ë-va-cu-eerd In Hollands dorp en Brabants steden Hier gulle ontvangst, daar liefd' ontbeerd, Het grootste leed was nu geleden. Het eiland, zwaar en erg geschonden Door d'inundatie van de grond Waaraan men zo zeer was verbonden, Waarop men zoveel vruchten vond, werd ras bewerkt, met kalk en ploegen En allen kwamen weer op dreef Al was het als vanouds hard zwoegen Men wist waarvoor men nu weer „streef". Een blad werd in die tijd geboren Het zat er spoedig heel goed in Het kon dan ieder ook bekoren, Al gaf de schaarste een moeilijk begin. De „Eendrachtbode" veel gelezen Tot over wereldzeeën ver Zij hier na vijftien jaar geprezen Zij schittert als een heldre ster. Zij was het die de hechtste band Tussen komenden en gaanden smeedde De spreekbuis: Tholen-Filipsland Het nieuws met humor vaak omkleedde. Ik weet te spreken namens velen Op het eiland en daar ver vandaan: Ons blad, waarin we lief en leed saam delen Dat het d'Eendrachtbode wél mag gaan A. van 't Veer Wekeromseweg 18, Ede. (buiten verantw. van de redaktie) M. d. R. Mag ik voor ditmaal eens een plaatsje in Uw veelgelezen blad. Veertig jaar „De Zwaluw" Ja, postduivenliefhebbers, de P.V. „De Zwaluw" te Oud-Vossemeer gaat zijn 40- jarig bestaan vieren met een kringtentoon stelling op 19 december, waarbij verschillen de attracties met prachtige prijzen. Alle leden zullen ongetwijfeld meedoen. Bij dit veertig jarig gedenken is het temeer jammer, dat niet op alle plaatsen op het eiland deze sport wordt beoefend. Waar blijft St. Anna- land en Stavenisse Er is daar al eens een stap gezet. Men zou het nog eens kunnen proberen. Het is voor de liefhebbers de mooiste sport die er is. Het kan door ieder een worden beoefend, rijk en arm, zieken en gezonden. Er wordt dikwijls maar -ver keerd en te hoog tegenaan gekeken. Het behoeft heus niet veel te kosten. Begin maar BURGERLIJKE STAND over de maand oktober 1959 Geboren: 3 okt. Johanna Maria Janna Lena, dt. v. Johan Schouten en Tannetje Jozina Kom- mertje Adriana van Dijke. 17 okt. te Bergen op Zoom: Catharina Pieternella Johanna, dt. van Willem van Vossen en Margretha Ligtendag. 22 okt.: Dimme Marinus, zn. van Cent Goedegebuure en Cornelia Thona Moerland. Huwelijken: 1 okt.: Job Johannes Lindhout, 21 jr. opperman wonende te St. Maartensdijk en Willeinina van Vossen, 18 jr. zonder beroep, wonende te St. Annaland. Overleden: 22 okt. te Dordrecht. Jan Scherpenisse, 70 jr. echtgenoot van Pieternella van Beveren. 29 okt.: Johanna Maria Vos, 82 jaar weduwe van Willem Heijboer. 31 okt.: Johannis Cornelis Vroegop, 60 jr. echtgenoot van: Clasina Overbeeke. Loop der bevolking. Ingekomen: Job J. Lindhout van St. Maartensdijk naar Tienhoven 1. Maria M. van Es van Utrecht naar Voorstraat 29. Pieter Droogers en gezin van Oud-Vosse meer naar Kloosterstraat 13. Vertrokken: Geen. 1 36 PAUL BRICKHILL De levensgeschiedenis van Douglas Bader de Engelse piloot zonder benen Hij ging Rupert Leigh opzoeken bij de Empire Flying School in Hullavington en Leigh nam hem een kwartiertje mee in een Miles Master met dubbele besturing. Toen stapte hij in een Spitfire, tolde daar een half uur mee door de lucht en wist na een minuut al dat hij nog niets was verleerd. Toen hij landde, straalde er iets van de oude gloed uit zijn ogen en had hij zijn zelfvertrouwen terug. Van dat ogenblik af voelde hij zich weer de oude en kwam hij veerkrachtig uit zijn vrijwillig isolement te voorschijn. Geen twee dagen later begon hij zijn relaties te bewerken, opdat ze hem naar het Verre Oosten zouden zenden om daar in een jager tegen de Japanners te vechten. Het verleden mocht dan een gesloten boek zijn, er konden nog opwindende dagen voor hem aanbreken, die de verloren jaren van de Duitse gevangenschap konden goedmaken. Maar al kreeg hij de juiste mensen te pakken en was het ministerie van Luchtvaart heel vriendelijk, ze waren toch niet van plan hem te laten gaan. Hij had meer dan genoeg gedaan, zeiden ze, en bovendien hadden de doctoren verklaard dat hij in de tropen last van zijn stompen zou krijgen. Hij zou t misschien een dag of veertien uithouden, maar omdat hij door zijn inspanning bij het lopen zo hevig transpireerde, zou hij on herroepelijk last van uitslag en rauwe plekken krijgen. Hij wist maar al te goed dat het laatste waar was en toen bovendien de anders altijd zo meegaande Thelma koppig haar veto over het plan uitsprak, repte hij er maar niet meer over. Zijn vroegere adjudant bij 242 Squadron belde hem op een avond in Ascot op. Hij was nu Sirr Peter MacDonald en nog altijd een ijverig parlementslid voor de Conservatieve Partij. Hij zei „Douglas, 't gaat over de a.s. verkiezingen. We willen jou can- didaat stellen en we kunnen je de garantie geven dat je in Blackpool zult worden gekozen." ,,'t Spijt me, Peter", antwoordde Bader, „maar ik interesseer me helemaal niet voor politiek." Dat was onzin, meende Macdonald. Mannen zoals hij hadden eenvoudig de plicht in het parlement zitting te nemen. Meteen kwam Bader als vanouds op dreef en zei op ruzieachtige toon„Ik zal je 's wat vertellen. Ik vind al die politici maar miserabele... en ik zou me voor geen geld in 't parlement willen vertonen." Daarmee ontketende hij een geduldige campagne om hem, de onverzettelijke, tot andere gedachten te brengen. Maar hij bleef harnekkig „Nee" zeggen en toen de ander aanhield, verklaarde hij„Luister nou 's, wanneer jullie wilt dat ik ja zeg, dan zeg ik waarschijnlijk neeen wanneer jullie wilt dat ik nee zeg, zal ik vermoédelijk ja zeggen, want dat hangt van m'n stemming af. Ik denk er niet aan precies te doen wat een partij wil. En als ik dat dan vijf jaar heb volgehouden, lust niet één partij me meer, Of wel soms Toen lieten ze hem maar met rust. Maar in de R.A.F. Club liep hij commodore Dick Atcherley, de gewezen Schneider Trophy piloot, tegen het lijf, die meteen zei„Douglas, ik heb iemand nodig om de school voor jager commandanten in Tangmere te leiden, 't Is een baan voor een group captain.*) Heb jij er zin in." Enthousiast antwoordde hij „Dolgraag". Verlangend naar het oude gareel, brak hij onmiddellijk zijn verlof af en reed Juni vol verlangen naar het zo vertrouwde Tangmere. Het bleek een ernstige vergissing Het kamp zag er weliswaar nog precies zo uit als vroeger, maar dat was dan ook het enige. De gevechtstactiek was veranderd en de gezichten waren veranderd: en bovenal was de sfeer zo volkomen anders geworden, 't Leek wel of ze alles onderste boven hadden gehaald. De doelbewustheid en de inspiratie uit de oorlog waren verdwenen en hij vond op de basis slechts mannen, die 't liefst zo snel mogelijk hun uniform wilden uittrekken en weer burger worden. Hij probeerde iets van de oude geestdrift te doen herleven, doch er was geen vuur meer onder de as en zijn pogingen veroorzaakten alleen maar narigheid. Toen hem dan ook het commando over de North Weald Jager Sector werd aangeboden, nam hij dat aan. Hij kreeg daarmee het commando over twaalf jager-squadrons, verspreid over zes vlieg velden, maar ook dat verschafte hem weinig voldoening omdat er niets viel op te bouwen; hij kon alleen maar toenzien hoe de R.A.F. werd afgebroken. Deze machtige machine viel snel uit elkaar, nu de bouten welke haar bijeen hielden, de een na de ander werden verwijderd en grote stukken werden weggehakt, die dan spoorloos in de burger maatschappij verdwenen. Hij probeerde een sterke kern te behouden, maar de beste vliegers wilden niet blijven omdat de toekomst van de R.A.F. verre van rooskleurig was. Het was alles erg teleurstellend, doch hier waren ten minste geen oude herinneringen, zoals in Tangmere. Kilometers in de omtrek kon hij geen huis voor Thelma vinden en daardoor kon hij haar alleen maar op week-ends zien. Maar hij had weer een eigen Spitfire en er zijn oude embleem „D.B." op laten schilderen. Een brief uit Parijs meldde hem dat Lucille en de Hièques weer in St. Omer waren en onmiddellijk klom hij in zijn „D.B." en vloog er naar toe. Toen hij aanklopte en de deur opende, her kenden ze elkaar onmiddellijk en waren een tijdlang helemaal in de war. Iedereen huilde en lachte en omarmde de anderen. De Hièques waren niet zo erg veranderd als hij had gevreesd. Wel had madame er de nodige rimpeltjes bij gekregen, maar ze was nog dezelfde hartelijke en zorgzame ziel en monsieur aaide zijn wangen weer met de punten van zijn snor. De dappere Lucille was magerder geworden en wat stiller. Bader wist eenvoudig niet hoe hij hen moest bedanken. De jongeman die hem door de donkere straten van St. Omer had geleid, was er niethij werd al twee jaar lang vermist. Een van zijn squadrons in de North Weald sector vloog met Meteoor straaljagers en deels omdat hij er erg nieuwsgierig naar was, doch ook omdat de plicht het eiste, vloog hij er ook een. Merkwaardig genoeg was de Meteoor, die kort daarna het snelheids record op 600 mijl per uur zou brengen*), het eerste twee-motorige toestel dat hij vloog. Hij was verrast toen hij bemerkte dat het voor hem, als man zonder benen, veel gemakkelijker te besturen was dan alle andere vliegtuigen omdat het niet nodig was veel met de roeren te werken teneinde bij het starten of omlaag duiken afwijkingen te corrigeren. Hierdoor gerustgesteld, moest hij er meteen aan denken dat wanneer de oorlog in het Verre Oosten zich naar het Noorden verplaatste en de tijd van de invasie van Japan zou zijn aangebroken, het klimaat van Japan voor hem zeker geen beletsel zou zijn daar dienst te doen. Hij was hard aan het intrigeren voor z'n overplaatsing, toen de atoombom viel en de oorlog ook in dat gebied een einde nam. Tegenover anderen toonde hij zich daar heel verheugd over, maar in werkelijkheid voelde hij niet zo'n grote voldoening. Hij ervoer zelfs een paar dagen iets van spijt, maar zijn gezond verstand rekende toen resoluut met het verleden af, zoals het ook met het verlies van zijn benen had afgerekend. Evenals alle anderen moest hij nu zijn aandacht aan de toekomst wijden, maar hij wist dat zijn problemen anders waren dan de hunne. In materieel opzicht zou 't nog het gemakkelijkst zijn als hij bij de R.A.F. bleef, maar zowel geestelijk als physiek zou het daar moeilijker zijn, ongeacht welke taak ze hem zouden geven. Hij had de roem genoten, maar daar kon je niet op leven. Hoe 't ook zij, er was geen haast bij. Eerst moest hij wat orde in de chaos scheppen dan zou hij verder zien. Kolonel. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1959 | | pagina 5