WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND
Gebeurtenissen
rondom
haar aloude dorpskerk.
Plaatselijk nieuws
NT IEDER
I
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Eenwording van Europa heeft
kinderziekten.
Juli schitterde in veel opzichten.
De Heerlijkheid Poortvliet.
De kleine EEG van wal
Herverkaveling Tholen
Plaatselijk meer zomerse dagen dan in 1947!
Aarding op niet-metalen leidingen eerder gevaar dan beveiliging.
THOLEN
15c jaargang No. 38
14 augustus 1959
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER
Redaktie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 47
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 57 b.g.g. 246 - Giro 124407
Abonnementen 1.35 per kwartaal
franko p.p. 1.65 inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25
Advertenties worden tot WOENSDAGAVOND
aangenomen
Kleine vrijhandelszone een feit
Den Haag Op 21 juli jl. konden de
acht delegaties van evenveel Europese
landen lachend de vergaderzaal in Stock
holm verlaten. In verrassend korte tijd
hadden zij onderling overeenstemming be
reikt over de vorming van een tweede
Europees-economisch blok, dat voorlopig
naast de bestaande EEG zal blijven werken.
Tegelijkertijd klonken in de zalen van de
regeringen, die niet bij de nieuwe vrijhan
delszone zijn aangesloten, de alarmschellen,
want én politiek én economisch kan de
nieuwe ontwikkeling in het proces van de
Europese eenwording verstrekkende gevol
gen hebben. Al enige tijd voor de dag
waarop overeenstemming werd bereikt was
vooral van Duitse zijde commentaar ge
leverd op de pogingen van Engeland, Dene
marken, Zweden, Noorwegen. Finland, Por
tugal, Zwitserland en Oostenrijk om te
komen tot een onderling vrij handelsgebied.
Men wees op het gevaar dat twee naast
elkaar opererende economische groepen ge
makkelijk in 'n heftige en de internatio
nale toestand niet bevorderende concur
rentiestrijd kunnen geraken, wat aanleiding
kan geven tot vele controversen in West-
Europa. Met grote nadruk verklaarde de
Westduitse minister van Economisch Zaken,
Erhard, dat 't noodzakelijk is te komen tot
een algemeen Europees vrijhandelsgebied,
dat alle achttien landen van de Organisa
tie ooor Europese Economische Samenwer
king (OEES) moet omvatten.
Samenwerking met EEG 7
De vraag is nu of de nieuw gevormde
vrijhandelszone komt tot een nadere sa
menwerking met de zes landen van de EEG
(West-Duitsland, Italië, Frankrijk en de
Benelux) en of hieruit later misschien een
samensmelting kan ontstaan. In elk geval
blijkt hiervoor enige animo aanwezig te zijn,
want direkt na het bekendmaken van het
verdrag hebben de delegaties van de lan
den van de nieuwe „kleine" vrijhandels
zone verklaard dat het de bedoeling is, via
het nieuwe blok te komen tot een geheel
geintegreerde Europese markt. Hetgeen dus
volkomen beantwoordt aan Erhards ideaal.
Men kan zich daarom afvragen waarom
velen zich bezorgd maken over deze jongste
mijlpaal in Europa's economische geschie
denis. Immers, wanneer beide partijen de
zelfde wens hebben, moet toch overeenstem
ming kunnen worden bereiktwaar een
wil is, is een weg ?I
Helaas liggen de zaken lang niet zo een
voudig. Al jaren is de integratie van
Europa een droom van alle belanghebbende
landen, maar ondanks dat is zij slechts in
een zeer bescheiden mate doorgevoerd.
Voornamelijk is dit te verklaren door de
kracht van de nationale gevoelens, die
als bijna niet te verdelgen onkruid welig
tieren op de akkers van een gemeenschap
pelijke markt. Nu hebben zij opnieuw ge
leid tot het ontstaan van twee economische
kampen, die, zij het welwillend op een af
stand van elkaar staan.
De kwade rol van Engeland.
De grote stuwkracht, die geleid heeft tot
de snelle vorming van de nieuwe vrij
handelszone, is voornamelijk opgebracht
door Engeland. Vele economen en politici
zijn de mening toegedaan, dat het Verenigd
Koninkrijk, hierbij geleid door nationale ge
voelens, niets anders heeft willen doen dan
zijn eigen positie ten opzichte van de EEG-
landen (in het bijzonder tegenover Fran
krijk) verbeteren.
Het politieke pad van Engeland gaat de
laatste jaren beslist niet over rozen. Op
het gebied van de internationale samenwer
king, op welk terrein ook, heeft het dikwijls
een bijzonder slechte rol gespeeld en fouten
gemaakt, die aanleiding gaven tot tegen
stellingen in het Westelijke kamp. Tijdens
de Geneefse conferentie is Engeland meer
malen de onwillige en in zekere zin eigen
wijze factor, die de positie van de Weste
lijke groep als geheel verzwakt. Nu brengt
Engeland opnieuw verwarring door de eco
nomische associaties met de zeven andere
deellanden van de vrijhandelszone.
Men tracht het individualisme van Groot-
Brittanië te verklaren door de rivaliteit met
Frankrijk, maar veeleer komt juist die ri
valiteit voort uit een te grote zelf gescha
pen isolatie van Engeland. De laatste
jaren hebben Frankrijk en Engeland dik
wijls binnen Europa lijnrecht tegenover el
kaar gestaan: Frankrijk is o.a. de grote
stimulator van de Europese Economische
Gemeenschap geweest, terwijl Engeland
niets van een dergelijk verdrag moest heb
ben.
Toch zijn de tegenstellingen tussen beide
partijen niet van dien aard dat een toena
dering niet meer mogelijk is. De leden van
de nieuwe vrijhandelszone hebben in hun
eerste gezamenlijke verklaring te kennen ge
geven, dat zij een samensmelting op de
lange duur met de EEG niet ongewenst
vinden. Het zal nu de taak van de Grote
Zes van de EEG zijn, deze eerste duide
lijke uitnodiging niet in de wind te slaan.
Dat ook in Rusland niet gedacht wordt
aan een blijvende splitsing in West-Europa
bewijst overigens de reactie van het rege
ringsblad, de Prawda, die een, tevergeefse,
felle aanval publiceerde op Finland, dat
zich bij de vrijhandelszone wilde aanslui
ten en zulks inderdaad ook heeft gedaan.
Slag voor Nederland.
De heftige reacties van o.a. Duitse zijde
zijn te verklaren, niet uit een vrees voor
het blokkeren van de Europese Eenwording,
doch uit een vrees voor de eigen economie.
Duitsland en ook Nederland voeren onge
veer 25 van hun totale quotum uit naar
leden van de nieuwe vrijhandelszone en deze
uitvoer komt door de ongunstige concur
rentiepositie in ernstig gevaar. De nieuwe
Acht hebben besloten hun onderlinge in
voertarieven met twintig procent te verla
gen, hetgeen o.a. tot gevolg zal hebben,
dat de vleesexport van Denemarken in een
veel voordeliger positie komt te staan (op
de Engelse Markt) dan die van Nederland.
Men verwacht daarom dat de Nederlandse
baconuitvoer naar Engeland, die vorig jaar
nog een waarde vertegenwoordigde van
honderd millioen gulden, in de toekomst
aanzienlijk zal verminderen. Hiervoor zal
men compensatie moeten zoeken in de han
del met de EEG-partners.
(Nadruk verboden)
Hef eerste stapje op een ook onge
twijfeld. lange restauratieweg van Poort
vliet s toren en kerk is gedaan, na
dat enige weken geleden de goedkeuring
op een raadsbesluit werd verkregen tot
gedeeltelijke restauratie van de vervallen
gemeentelijke toren. Dat begin is ver
nieuwing van het torendak. Leidekkers
werkzaamheden. Bij de aanvang van
deze restauratie vonden we een lief
hebber van oudheidkundig onderzoek
bereid enig „speurwerk" te verrichten
rond de geschiedenis van dit oude ge
bouw. Wat hij in oude folianten daar
over ontdekte en combineerde met an
dere „bronnen" leest U in onderstaand
artikel.
In stad en dorp is het de eeuwen door
zo gewees, dat een tweetal gebouwen de
centrale punten het openbare leven vorm
den. Dat waren op onze dorpen het „Dorps-
regthuys" en de „Kerk". We kunnen bei
den beschouwen als de zetels, waarvan ge
zag en leiding uitging. Wanneer die oude
„Dorpshuizen" konden spreken over dat
gene wat in vroeger tijden tussen haar mu
ren door Schout en Schepenen, geslacht na
geslacht, is behandeld, wel onze oren zou
den er van tuiten. Het zou meer dan een
omvangrijk boekdeel vullen.
Evenwel nog meer dan het „Dorpshuis"
nam in vroeger tijd „de Kerk" een voor
name plaats in de harten der landzaten.
Moeten we niet telkens opnieuw verbaasd
staan over de monumentale gebouwen, die
met de grootste opofferingen der parochi
anen tot stand zijn gekomen in die oude
tijden, inzonderheid voor de reformatie.
Het was niet zonder reden. In die eeuwen
van bijgeloof hechtte men enorme waarde
aan het uiterlijke. Hoe schoner en fraaier
de kerk moest worden, hoe groter offer men
vroeg. En de offers werden grif gebracht.
Zoveel te zekerder was men immers van
z'n zielerust, zo werd het volk geleerd. En
zou men de vraag zo beslist ontkennend
mogen beantwoorden, wanneer werd gesteld,
dat hiervan ook in onze tijd nog wel iets is
blijven hangen Zeker, de Hervorming
bracht in die beschouwing het grote keer
punt, maar wat ook mocht verdwijnen, de
kerken gelukkig niet. In wezen werd zelfs
de band tussen Staat en Kerk hechter ge
smeed als ooit te voren.
In een vorig artikel hebben we melding
gemaakt van het „Dorpsregthuijs" van
Poortvliet, ditmaal zullen we enkele bijzon
derheden geven over haar kerk en wat zich
daar rond afspeelde.
Het aloude kerkgebouw van Poortvliet
is ten tijde van de verovering van het eiland
Tholen door de Staats troepen zodanig ver
woest, dat er slechts een bouwvallig ge
deelte van overbleef. Of deze vernieling
door vriend of vijand plaats vond, is ons
niet geheel duidelijk geworden.
Als de Hervorming te Poortvliet vaste
voet begint te krijgen, wordt ras de behoefte
aan een kerkgebouw gevoeld „ten gebruy-
cke der Godsdienst."
In het begin van het jaar 1585 werden
schepen Pieter JJacobsz 't Zwaert, Jacques
Manteau en de predikant Thomas Rage
boom naar Gecommitteerde Raden van
Zeeland afgevaardigd „om over te brenghen
't patroon van de Kerke met 't bestek van
dien, mitsgaders de tauxatie der kosten."
De Staten namen de kosten der kerkbouw
voor hun rekening onder voorwaarde, dat
bij de herbouw niet mocht overblijven, wat
aan de Roomse eredienst herinnerde „zelfs
moest het fondament van den altaer wor
den uytgebrooken."
Door de Raad van State werden nog
40 Ponden Vlaams toegestaan onder bijzon
dere voorwaarde, dat de Wethouders moes
ten zorgen voor het maken van het uur
werk met toebehoren in den toren. Dit
werk werd aangenomen door Hendrik Aerts
voor „27 P. VI. en 20 schell. tot een
nieuwe doek voor syn huysvrouw."
Aan al deze voorwaarden werd grif vol
daan, ja zo vlot verliep de bouw „dat men
begin 1685 al een eind gevorderd was."
Het volgend jaar werd de kerk in ge
bruik genomen door ds Rageboom. Tegelij
kertijd werd voor het eerst een geordende
kerkeraad gevormd. Toch was ds. Rage
boom niet de eerste vaste predikant van
Poortvliet. We vinden vermeld, dat ge
ruime tijd voor 1581 als vaste leraar werk
zaam was Albertus Hemi, gezonden door
de Classis van Schouwen. Ds. Rageboom
heeft Poortvliet gediend van 3 september
1583 to zijn dood op 8 jjuni 1624.
De eerste ochtendgloren der Hervorming
in de Nederlanden schijnen ook Poortvliet
bestraald te hebben. Althans „ten jare 1557
worden Robrecht van Muysbeke en Hans
de Hoemaker van Brussel, door de gerechte
van Poortvliet voor drie jaaren gebannen
op poene van gegeeseld en op ten rugge
met een yser gebrant te worden."
Hun was ten laste gelegd, dat zij de
hervorming begunstigd hadden.
Een dergelijk vonnis trof 18 juli van
hetzelfde jaar ook Floris Geertsz. Maar
zoals overal, werd ook te Poortvliet „het
zuivere licht der Waarheid niet door ban->
nissement en verbeurdverklaring" gekeerd.
Jaarlijks werden de straffen zwaarder.
Zelfs in de rij der bloedgetuigen komt uit
deze tijd een persoon uit Poortvliet voor.
Op 9 oktober 1562 wordt aldaar Mattheus
Jansz op het schavot aan een paal geworgd
en daarna verbrand. Of Poortvliet nog meer
martelaars gekend heeft, was niet te vinden.
Toch is toen beleefd wat Da Costa zo ge
voelvol dichtte
De houtmijt riekt en rookt, en 't lied
der martelaren.
Gestemd in ballingschap en bange
doodsgevaren,
Tot op 't schavot niet zwijgt, van God
en van het Lam,
Totdat het stikt in 't koord, of wegsterft
in de vlam."
We vinden vermeld, dat de gezuiverde
godsdienst al in 1566 te Poortvliet is door
gebroken, doch wederom uitgeblust is. We
kunnen dus wel aannemen dat na de te
rechtstelling van Jansz, de hervorming een
flinke uitbreiding heeft gekregen.
In Poortvliet had ook beeldenstorm plaats,
zij het dan niet zo massaal als elders. Een
zekere Jan Marinusz wordt beschuldigd dat
hij de 22ste februari 1567 zekere beelden,
staande aan de zuidzijde in de kerk afge
smeten heeft. Voor de heren van het ge
recht gebracht, verklaarde hij „dat hij des
nachts dat de beelden gebroken waren, zeer
dronken was, en dus niet wist, of hij het
gedaan had."
Met andere woorden, als ik het gedaan
heb, heb ik het onbewust gedaan. Hij vond
een handig pleitbezorger in Jan Claesz Vis
van Zierikzee, die er op wees, dat er slechts
één getuige was, die meende Jan Marinusz
met beelden breken bezig gezien te hebben
en dat terwijl het nacht en zeer donker was.
Het slot van deze zaak was, dat de be
schuldigde, na veel geharrewar ontslagen
werd, wegens gebrek aan bewijs.
In die tijd volgen de gebeurtenissen op
kerkelijk gebied te Poortvliet elkaar snel op.
Nog in hetzelfde jaar (1567) lezen we van
een plechtige herroeping van een getuige
nis door de chirurgijn Jan Corn Biersteker.
Hij had nl. eerst verklaard, dat Jasper
Block van Scherpenisse een predikant der
„nieuwe leere" binnen Poortvliet gebracht
had. Een paar maanden later verklaart een
Gerrit Huybrechts, dat Jasper Block met
een predikant van de nieuwe Religie van
Scherpenisse komende, hem verzocht een
pot bier te tappen. Nadat zij een weinig
gedronken hadden, waren zij op het kerkhof
gegaan, waar de predikant voor de kerkdeur
was begonnen te prediken. Maarook
Huybrechts herroept zijn beschuldiging, om
dat hij er niet zeker van was, Jasper Block
als begeleider van de prediker te hebben
herkend.
Men was blijkbaar nogal lichtvaardig in
het beschuldigen. Of was er door de on
weerstaanbare invloed der hervorming een
inkeer gekomen. Misschien was het ook za-
kenlijk belang. Uit deze schaarse gegevens
blijkt evenwel, dat in deze tijd de „nieuwe
leer" te Poortvliet werd gebracht door rond
trekkende predikers.
Maar ook de eerste predikant van St.-
Maartensdijk Erasmus de Wever preekte
wel op Poortvliet. Dit was niet naar de
zin van de regering van deze plaats, want
in april 1567 wordt hij bij herhaling door
de Baljuw verzocht, hiermee op te houden.
Als een getrouw dienaar kon hij aan dat
verzoek niet voldoen. Wel beloofde hij het
zo in te richten, dat er geen schandalen
uit voortvloeiden.
Het gevolg hiervan was, dat de maatrege
len tegen de „ketterse preken" nog meer ver
scherpt werden. Een lange reeks van von
nissen, getuigt van de zware druk, die ook
Poortvliets kerk moest ondergaan. Zelfs wer
den in 1569 twee inwoners van Poortvliet:
Jan Brandus en Pieter Cornelisz, uit naam
des konings aangesteld tot bespieders van
's volks doen en laten. Dit duurt zo lang
als het Thoolse land in Spaanse handen
bleef. Daarna krijgt de „nieuwe leere" hier
al zo vroeg verspreid, doch in haar geboorte
gestuit, ook in Poortvliet de volle vrijheid.
A. J. S.
De redactie legt U deze week voor*
Wat juli ons aan (mooi) weer bracht
Historie rond Poortvliets kerk
Geen aarding op waterleiding
Verslap niet met stoppelbewerking
Verkeersongevallen
Douglas Bader ontsnapt uit ziekenhuis
Rechtvaardigheid verwacht geen beloning
Het is aan iedere grondgebruiker in St.- J
Annaland bekend, dat dit jaar en volgend
voorjaar de herverkavelingswerkzaamheden
zullen worden uitgevoerd in hun polders.
Veel gewassen worden momenteel ge
ruimd. Wij hebben de indruk dat de aan
dacht voor de stoppelbewerking verflauwd.
Met nadruk wilen wij er op wijzen dat de
stoppelbewerking, dus het onkruidvrij hou
den van de percelen, gewoon voort dient
te gaan, U zult met ons overtuigd zijn dat,
wanneer hier de hand niet wordt aange
houden, het een ware wildernis zal worden.
Wij vertrouwen er op dat een ieder zijn
oude percelen blijft bewerken zo een goede
boer betaamt.
Wij willen er dan ook nog eens sterk de
aandacht op vestigen, dat door de herver
kaveling streng toezicht op het onkruidvrij
houden der percelen zal worden gehou
den. Wij hopen en vertrouwen, dat de mo
gelijkheid, die in de herverkavelingswet is
aangegeven niet toegepast dient te wor
den, nl. een boete toe te passen. Denkt U
even om 't spreekwoord: „Wat gij niet wilt
dat U geschied, doe dat ook een ander niet."
Het Bureau van Uitvoering
Herverkaveling Tholen.
Wellicht is het nog niet aan iedere
grondgebruiker in het eiland Tholen bekend,
dat voor de herverkavelingsgebieden in
Zeeland de mogelijkheid bestaat, wanneer
iemand zijn bedrijf wil beëindigen, een be-
eindigingsvergoeding toe te kennen. Reeds
verschillende bedrijven maakten van deze
gunstige regeling gebruik.
Voor de pachtgrond kan met instemming
van de eigenaar een beëindigingsvergoeding
worden gegeven van maximaal 10 x de
pachtwaarde.
Met het volgende voorbeeld willen wij
bovenstaande verduidelijken. Stel iemand
heeft een bedrijf van 5 ha, waarvan 1 ha
eigendom en 4 ha pacht.
De pachtwaarde van de pachtgrond be
draagt 170,
Hij ontvangt dan voor zijn pachtgrond
4 ha x 10 x 170,6800,
Stel dat de eigendom wordt geschat op
3200,per ha
1 ha x 3200.— 3200,—
Totaal ontvangt hij 6800,— 3200,
10.000,—.
Wanneer U meer van deze regeling wilt
weten, dient U zich in verbinding te stellen
met het Bureau van Uitvoering te Sint-
Maartensdijk.
Het Bureau van Uitvoering
Herverkaveling Tholen.
Weerpraatje
(van onze weerkundige medewerker)
De afgelopen julimaand is het waard
om wat langer dan normaal, bij stil te
staan. Wie zijn vakantie er in heeft
doorgebracht kon dubbel en dwars te
vreden zijn, want er waren bijzonder veel
warme, zonnige dagen en de regenjas
behoefde er maar heel weinig aan te
pas te komen.
De gemiddelde etmaaltemperatuur was op
zichzelf niet zo heel bijzonder. De Bilt be
rekende een cijfer van 18.5 (tegen 17.2 gr.
normaal), dat beneden het gemiddelde van
juli'47 (18.9 gr. C.) bleef. In juli 1942
was al eens 19.2 gr. C bereikt. Ook het aan
tal zomerse dagen (etmalen met temperatu
ren boven 25 gr.) was in De Bilt met elf
(normaal acht) lager dan in juli 1947. In
de Achterhoek echter overschreed het kwik
in niet minder dan 21 etmalen de grens
van 25 graden, zodat daar het toch al hoge
aantal zomerdagen van 1947 nog met één
dag werd overtroffen. Zuid-Limburg kwam
niet helemaal mee (18), en een verkoelende
zeewind aan de kust stond Den Helder niet
meer dan 5 zomerse dagen toe. Vier da
gen zijn in de provincie Utrecht tropisch
geweest tegen twee normaal en natuurlijk
herinneren we ons allemaal nog wel de top
dag 9 juli, toen Brabant een maximum
boekte van 36 graden. Het was toen overal
in het land te warm om te werken
Een heel geschikte temperatuur heerste
er daarentegen in de „bouwvakweek" Noord
(10 dagen). Tussen 18 en 26 juli gaf de
thermometer juist niet teveel en niet te
weinig. In geen jaren trof het bouwvakleger
zulk prima vakantieweer
Een belangrijke rol heeft de zon ge
speeld. De Bilt registreerde in juli een to
taal van 289 zonne-uren tegen 206 normaal,
maar een record betekende dit nog niet.
Deze eeuw waren er in 1904 al eens 319
uren zonneschijn waargenomen. Wel on
gekend was de zonneschijn in de periode
van 1 mei tot en met 31 juli t.w. gedurende
873 uren, of wel 238 uren meer dan waarop
we volgens de „normaal" (635 uren) recht
hadden.
Het zag er lange tijd naar uit, dat ook de
droogte records zou gaan boeken. Tot de
27ste juli was het op veel plaatsen nog
droger dan sedert 1921 of 1911 het geval
was. Toen kwam Pluvius echter terug van
vakantie. Een speciaal uit Canada gechar
terde depressie slaagde erin de laatste juli
dagen het grootste deel van ons land te
verlossen van de droogteperikelen.
Het plaatsje Molkwerum bij Staveren
kreeg de grootste hoeveelheid in één etmaal
(56 mm) en ook Tilburg gooide dankzij een
wolkbreuk op de 31ste hoge ogen (52 mm).
Hoeveelheden van ongeveer 40 mm tapten
o.a. Heiloo, Laren, Enkhuizen en Wester-
bork af.
Door de buiige neerslag liepen de maand-
totalen tenslotte nogal uiteen. Een van de
droogste gebieden was Zuid-Limburg (21
mm.), één van de natste plaatsen Wester-
bork (91 mm). In Laren werd 88 mm geme
ten, in het noorden van Noord-Brabant
63 mm, Deventer 61 mm, Nijmegen 52 mm,
De Bilt 43 mm. Normaal lopen de hoe
veelheden uiteen van 60 tot 80 mm.
XXX
We willen dit overzicht niet afsluiten
zonder nog even de keerzijden van de zomer
te noemen. Talloze malen werd de Veluwe
opgeschrikt door bosbranden en ook Noord-
Brabant was in dit verband enige malen in
het nieuws. Boeren, tuinders en bosbouwers
klaagden over de aanhoudende droogte,
totdat de hierboven genoemde depressie be
sproeiingswerkzaamheden in het groot be
gon envoor brandweer ging spelen.
(Nadruk verboden)
CCUW WOiCU Cl Lil 1 -7V/ 1 CU CC11Ö J17 i ClCll Llr\, l/Ct t/UUC/I/
Door de n.v. Waterleiding Maatschappij waar dit is geschied kan de aarding door
Door de n.v. Waterleiding Maatschappij
Tholen" is de volgende waarschuwing aan
de afnemers gezonden
„Hoewel van de zijde van de Waterlei
dingmaatschappij hiervoor geen toestemming
werd gegeven was het tot dusver wel ge
bruikelijk de zg. veiligheidsaarding die
overeenkomstig de aansluitvoorwaarden van
het electriciteitsbedrijf ter beveiliging van
de verbruiker aan bepaalde electrische toe
stellen en contactdozen behoort te zijn aan
gebracht tot stand te brengen door mid
del van een verbinding met de waterleiding.
Doordat deze waterleiding van metaal was
vervaardigd, werd zodoende een goede
aardverbinding verkregen.
De toepassing van deze wijze van aar
ding geschiedde geheel op verantwoording
van diegene die deze aarding wenste.
In de laatste tijd worden echter niet-me
talen leidingen en hulpstukken door de water
leidingmaatschappij toegepast; bij installaties
waar dit is geschied kan de aarding door
middel van de waterleiding niet langer als
een afdoende beveiliging van de electrici-
teitsverbruiker worden beschouwd. Integen
deel, een dergelijke verbinding met de wa
terleiding zal eerder een gevaar dan een
beveiliging betekenen. De verbruiker zal
dan ook in deze gevallen verstandig doen
zo spoedig mogelijk op andere wijze in een
aardverbinding te voorzien.
Met het oog hierop geeft voornoemde
Maatschappij in ernstige overweging zich
tot een erkend electrotechnisch installateur
te wenden, opdat die ten spoedigste de no
dige metingen kan verrichten aan de aar-
ding van de electrische installatie en af
hankelijk van de resultaten met bekwame
spoed de vereiste maatregelen kan treffen.
Het waterleidingsbedrijf kan voor een goede
aarding geen enkele verantwoording op zich
nemen.
DOKTERSDIENSTEN
OP ZONDAG
Dr A. Kugel te Poortvliet, tel. 10.
Dr J. Vermet te Nieuw-Vossemeer, tel. 10.
HOOGWATER
in de week van 16 t.e.m. 22 aug. 1959
zondag vm. 1.20 nm. 13.50 uur
maandag 2.18 14.45
dinsdag 3.10 15.35
woensdag 3.55 16.20
donderdag 4.45 17.00
vrijdag 5.25 17.42
zaterdag 6.00 18.16
dinsdag 18 aug. Volle Maan te 13.50 uur.
GESLAAGDE KAMPWEEK
BIJ AMERSFOORT
Zaterdagmiddag 1 augustus vertrokken
59 jongens uit Tholen en enkele andere
eilandgemeenten naar het C.J.V. jongens
kamp te Leusden bij Amersfoort.
In één van de talrijke kampementen daar
werden de voor de „thoolse jongeren" ge
reserveerde tenten betrokken onder de naam
„De Vliegende Hollander". Bij de reeds
grote Zeeuwse groep kwam nog een aanvul
ling van jongelui uit Vlaardingen, De Meern
Hilversum, Naarden en Beesd. Het gehele
kamp bestond uit 3 hoofdcommandanten,
13 tentcommandanten en 87 jongens. Na
de kampdienst op zondagmorgen werd cho
cola gedronken en na de middag een flinke
wandeling gemaakt in groepen. Elke groep
had opdracht natuursporen te verzamelen
en na afloop een expositie in te richten.
De avond werd gezamenlijk in de grote
eettent doorgebracht. Maandagmorgen wer
den de selectiewedstrijden voetbal en volley
bal gehouden. Toen was de regen spelbre
ker en moest de kaperspeurtocht worden af
gelast. In plaats daarvan werd 's avonds in
de kampschuur een jeugdfilm gedraaid over
Canada met prachtige natuuropnamen en
het leven van de beroemde Canadese po
litie (Rangers) uitgebeeld. Dinsdagmorgen
werd een vossenjacht georganiseerd door
alle groepen. De „vos", als zwerver ver
kleed, werd onder groot gejuich het kamp
binnengebracht. Na de middag werd met
veel enthousiasme meegedaan aan het op-
drachtenspel. Een onvergetelijk, zelf geim-
proviseerd circus vulde de avonduren, com
pleet met judo- demonstratie, vuurspuwers
en zelfs een „echte" tijger. Woensdag wa
ren er atletiek en volksspelen. De donder
dagmorgen vloog voorbij met groot corvee-
dienst, terwijl er na de middag een schitte
rende wandelralley werd gehouden. De tocht
ging langs de mooiste plekjes en was onge
veer 12 km lang. Een groot kampvuur be
sloot deze dag met een spannend verhaal
daarbij van oom Hein. Het einde daarvan
was een prachtige solo op een trompet, die
tot ver over de heide klonk. Vrijdag kwam
met enige spelen ook Neptunes in het kamp.
Het openluchtspel in de avonduren onder
de titel „De slag van de Armada" besloot
het kampprogramma.
Na iedere dagsluiting blies Oom Dick
op de trompet een taptoe. Er heerste de
gehele week een uitstekende stemming. Het
geheel stond onder leiding van de heren
J. van Elsacker en J. de Laater uit Tholen,
resp. hoofdofficier en kampcommandant, ter
wijl de heer L. de Liefde uit Alkmaar spel
leider was. Zaterdag 8 augustus kwamen al
len weer heelhuids, moe, vuil, maar zeer
voldaan over deze prachtige kampweek,
thuis.
„TROUWE DUIF"
Troisdorf, 220 km
Oude duiven.
Fr. Koppenhol 1, 9; A. de Jonge 2; V.
Laban 3; v. d. Linde 4, 5; A. Wagemaker 6;
J. Kegge 7; G. Praat 8; v. Luijk 10; D.
Jansen 11; P. de Boef 12; M. Moeliker 13.
Jonge duiven
C. Soomers 1, 26; Fr. Koppenhol 2, 4,
5, 7, 34, 53; A. de Jonge 3, 24, 47, 54, 63;
C. Soomers 6, 36, 37, 65, 66; Tazelaar 8,
18, 59, 68; J. Quist 9, 17, 48, 60; M. Moe
liker 10, 14, 31, 42, 46, 51, 52; V. Laban 11,
35, 39; A. Wagemaker 12, 13, 15, 16, 69;
Burgers 19; J. Praat 20; L. Laban 21,422,
23, 25, 55; A. Laban 27, 28; D. Jansen 29,
33, 40; v. d. Linde 32; L, Jansen 38, 49, 56,
62, 64; P. de Boef 41, 43, 58, 70; G. de
Kok 44, 57, 61; J. Kegge 45; L. Soomers 50;
Joh. Deurloo 67,
