WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLQND
voor de gegeven en ontvangen vriendschap.
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Eén raadsbesluit in een buitenge
wone openbare raadsvergadering
te Oud-Vossemeer.
Een feest, dat Oud-Vossemeer en zijn burgemeester
niet licht zal vergeten, - DsflkbsST
Dc redactie legt U deze week voort
15e jaargang No. 21
17 april 1959
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER
Redaktie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 47
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 57 b.g.g. 246 - Giro 124407
Abonnementen 1.35 per kwartaal
franko p.p. 1.85 inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25
Advertenties worden tot WOENSDAGAVOND aangenomen
Degenen die de profetie dat „Oud-Vossemeer Oud-
Vossemeer versteld zou doen staan", aan de waarheid
hebben willen toetsen, zullen het kunnen beamen, dat derge
lijke voorspelling niet overdreven was.
Door een spontane gezamenlijke medewerking van het
gehele dorp, door het zich zonder aanziens des persoons
inzetten om er iets van te maken, door een lichtig bezonde
en vrolijk be vlagde gemeente, door een loyaal feesten zonder
uitspattingen, gezamenlijk met muziek, zang, ruiters, volks
spelen, kinderspelen, met de bejaarden en met de jeugd werd
het een huldiging van burgemeester mr J. J. Versluijs en zijn
gezin, op zaterdag 11 April 1959, die noch zij, noch de gehele
gemeente spoedig vergeten zullen zijn. Een huldiging die
werd onderstreept met talrijke praktische cadeaux, een
bloemenschat en vele toespraken.
Voorzichtig het is hier feest
Wie zaterdagmorgen 11 april Oud-Vosse
meer naderde, werd als onbevooroordeeld
toeschouwer direct geconfronteerd met het
geen in dit dorp gaande was. Enkele bor
den aan het begin van het dorp hadden
hem dan immers al op de hoogte gebracht
met de goedbedoelde waarschuwing „voor
zichtig, het is hier feest". Die tijdige waar
schuwing was goed voor de buitenstaander;
voor de bewoners van Oud-Vossemeer was
ze bepaald niet noodzakelijk.
Die wisten het al meerdere dagen, dat er
zaterdag 11 april feest zou zijn in hun dorp.
En vooral dc vrijdag hieraanvoorafgaandc
is er tot laat in de avond gezwoegd door
tientallen Vosmeerders om het zaakje maar
zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen. En
zaterdagmorgen reeds voor zessen werd de
rust alweer verstoord door een haastig rij
dende auto, een driftig geklop aan een
erepoort, waaraan nog iets ontbrak, een nog
haastig gezoek naar een vlag, die er toch
nog maar bij moest of nog een slinger die
over de straat werd gespannen. De laatste
hand werd gelegd en af en toe naar boven
gekeken of het „luchtje" het toch werkelijk
zou houden en een enkele stortbui niet veel
van het voorbereidend werk waardeloos
zou maken. Het was eigenlijk niet nodig
naar het luchtje te kijken, men had meer
geloof moeten hechten aan de voorspelling
van de voorziter van het feestcomité, dokter
Renes die immers overtuigd was van een
zonrijke dag.
Nee, wanneer men eenmaal in het dorp
zelf was, behoefde niemand meer te wor
den gewaarschuwd dat het daar feest was.
De versierde straten, de prachtige verlich
ting, de erepoorten, de vrolijk kijkende
mensen, de ongedurige jeugd, je werd ge
woon meegesleept in die feeststemming.
Honderden dennenboompjes, gekroond
met papieren rozen, die nijvere vrouwen
handen in massa hadden geknipt versierden
bijna alle straten. Een spandoek in de rich
ting van het Veer vertelde inwoner en be
zoeker: „Ook de Kalisbuurt... werd door
U bestuurd." Verder gaande zag men dat
de bewoners van het Veer hun gezond
gevoel voor humor hadden neergelegd in de
kostelijke slagzin: „Ondanks de slechte
straathulde aan de Magistraat". En
overal het rood- wit en blauw, gemeente-
vlaggen, provincie kleuren, slingers en ro
zen, het bewoog vrolijk in de wind. Op het
plein voor het gemeentehuis en bij het
sportveld torenden een aantal ongeveer 15
meter hoge masten boven alles uit. In de
avonduren kwamen de etalages, verlichte
gevels en de cijfers op erepoorten 1934-1953
nog beter uit. Buitengewoon mooi stak de
kerk en toren, gevangen in het licht van 5
schijnwerpers van 1000 Watt tegen de don
kere hemel af. Voeg bij dit alles een vrolijke
mensenmenigte en het feest is compleet. Het
maakte vooral de avond tot een van de
mooiste onderdelen. Men feestte even spon
taan als waarop in de zo korte voorberei
dingstijd het programma tot stand was ge
komen. Het plein bij de muziektent was
nauwelijks groot genoeg om allen te be
vatten die luisterden naar wat een 4 tal
verenigingen, ieder gedurende een half uur
ten gehore brachten. Allereerst concerteer
den de leden van de accordeonclub „Con
Brio" onder hun dirigent de heer Pais uit
Bergen op Zoom. De leerlingen van de heer
Oomes toonden vervolgens dat hun pres
taties sinds het jubileum van hun dirigent
allerminst waren teruggelopen. Daarna volg
de het Ned. herv. zangkoor onder leiding
van de heer A. H. Ridderhof met een goede
uitvoering, maar waarbij ook een geluids
versterking gewenst was, nu de jeugd zich al
ging voorbereiden op de komende lampion
optocht en van geen stilstaan meer wilde
weten. Tenslotte bracht op die tent „Oud-
Vossemeers muziekvereniging" nog een
luchtig programma nadat ze er reeds een
drukke dag hadden opzitten. En hun taak
was nog niet afgelopen. Er wachtte nog een
slotnummerde lampionoptocht van de
schoolkinderen. Jammer dat toen de regen
tot grote vreugde de gehele dag uitge
bleven zich niet meer stoorde aan hét
feest in Oud-Vossemeer, zodat, bijzonder
jammer voor de jeugd het feest toch nog
ietwat ontijdig werd uitgeblust. Maar de
uren daarvóór had men al veel en goed
genoten. Immers, het feest was niet pas in
de avond begonnen, reeds om 8 uur werd
daartoe het startsein gegeven.
De optocht
Klokgelui en het verschijnen van herau
ten te paard zorgden voor dit startsein en
alles maakte zich hierna gereed om in de
optocht mee te lopen of die te gaan be
kijken. Het was een kleurrijke stoet die
rond 9 nu - ir de straten trok. Aan het
hoofd met roffelende trommen de muziek
vereniging, voorafgegaan door een heraut
en daarachter landbouwers met versierde
wagens volgeladen met kleuters, die tracht
ten de muziekvereniging te overstemmen.
Triomphantelijk voerde de gymnastiekver
eniging „Spido" hun paard mee, dat volgens
eerdere publicaties in ernstige mate aan
een besmettelijke ziekte zou lijden. Een dikke
laag stro kon het beest niet meer baten.
Met een veelzeggend geluid kletterde het
mes tegen de dijen van een begeleidende
paardenslager.
Hierna passeerden meer dan 100 school
kinderen op versierde fietsen. Er was zelfs
een wagentje gewijd aan de jongste Versluijs
en diens televisie-ideaal. De BB defileerde,
de WH ontbrak niet. Men kon deurwaar
der Niemantsverdriet in aktie zien en er
een idee van krijgen hoe ten huize van
Coentjesweg 53 schoenen worden gelapt,
fietsen gemaakt, huiswerk wordt overhoord
en kanaries worden afgericht. De nodige
afwisseling werd gebracht door een ten
tonele gevoerd kalf, een met zijn hoed
zwaaiende Piet Hein, koeken-bakkende Plat
telandsvrouwen, een voorbijrollend voetbal
veld, gymnastieklokaal en een jongedame
die naar het stembureau werd gedragen.
Tenslotte bespoot de Brandweer ieder en
iedereen (waar haalden ze die hoeveelheid
vandaan) met confettie.
En dit kleurrijk geheel passeerde in de
Hofstraat de burgemeester, die met zijn
echtgenote in een open rijtuig, omringd door
zijn lijfwacht van „Eendrachtsruiters" bij
kans verslagen de vindingrijkheid van zijn
inwoners bewonderde.
Die optocht nam minder tijd in beslag,
dan was gepland. Zelfs de keren op het
haventje verliep zo vlot, dat alleen daar
minstens 20 minuten werd gewonnen op
het tijdschema.
Vóór het gemeentehuis
En zo was men rond half elf al verza
meld voor het gemeentehuis, waar even
later op het bordes de burgemeester en zijn
echtgenote met hun kinderen luide werd toe
gejuicht door de daar saamgestroomde
menigte.
Vooraan de schooljeugd, die het gezin
Versluijs het welkomstlied toezong. Het lied
was in verband met de repetities van zijn
eigen kinderen voor de jubilaris niet meer
geheel onbekend. De jeugd vervolgde met
het Zeeuws volkslied, waarna enkele kin
deren aan mevrouw Versluijs bloemen aan
boden. Dokter Renes gaf als voorzitter van
het feestcomité de stemming uitstekend weer,
toen hij zijn inleiding tot de verschillende
toespraken begon met de beginregels te
citeren van het gedicht van Jan Prins,
waarbij Holland met een bruid wordt ver
geleken: „De lucht over de jonge dag was
helderder dan ooit. Iets ongewoons verblij-
dends lag in weide en veld gestrooid.
De torenklok zong wat ze kon; de vlag
gen staken uit."....!.
Toch gold deze blijde dag in Oud-Vosse
meer, een dag van herdenken, niet in de
eerste plaats alles wat in 25 jaar tot stand
kwam aan openbare werken en gebouwen,
ook niet de uitbreiding van de gemeente,
die de organisatoren zo'n poets bakte, dat
men 50 „burgemeesterskranten" te kort
kwam, maar in de eerste plaats de persoon
van de burgemeester, die met zijn eenvoud,
zijn medeleven, zijn belangstelling voor
iedere groep van de bevolking, de harten
heeft veroverd, aldus dokter Renes in zijn
toespraak. Ook onder de kinderen is hij
zeer geliefd. Ze kunnen vrijelijk bij hem in
het gemeentehuis komen. En daarom bleek
de grote waardering van de bevolking niet
alleen uit het grandioze feest, dat was ge
organiseerd, maar ook uit het mooie ge
schenk, dat dokter Renes namens de bevol
king aanbood: een pracht radio met gramo-
foonplatenspeler, ingebouwd in één fraaie
kast. Het was niet het enige geschenk.
Ze bleven stromen. Een elektrisch gas-aan-
steker van de V(rijw.) V(rouwen) H(hulp)
Een aktetas, aangeboden door mevrouw
Renes, namens de Plattelandsvrouwen.
De heer T. M. Hage sprak voor niet
minder dan 3 verenigingen: Rederijkers,
Wielercomité en Groene Kruis en bood
resp. een asbakstandaard, sigaren, sigaretten
en een .kapstok aan.
De landbouwvereniging en het bestuur
van de voormalige Broek- en Rooland lieten
zich evenmin onbetuigd;. Bij monde van
dhr. H. van Gorsel boden zij een vulpen
en een boekenbon aan. De heer M. Geuze
bedacht de ere-voorzitter van zijn „Een-
drachtruiters" met een schemerlamp.
De rij van sprekers volgden elkaar op met
een soortgelijke stroom van geschenken. Zo
waren er bloemstukken van de Bond voor
Veilig Verkeer en Spido, wier woordvoer
der de heer P. W. A. Mees was. Verder
was er de voorzitter van de muziekver
eniging de heer G. W. J. de Graaf met
een bloemstuk, de heer M. Moerland namens
de BB met een taart. M. v. d. Houten,
voorzitter van de buurtvereniging der Voor-
en Achterstraat met een fraaie plant, de
heer M. A. van Tilbeurgh als voorzitter
van de voetbalvereniging met een plaquette
en Piet Hein, alias A. Deurloo, wiens kos
tuum het hem liet aanzten dat hij de
Spaanse zilvervloot had overwonnen na
mens „alle admiralen, zowel voor als na
hem." Ds. de Koning sprak in een wel
zeer geestige speech zijn kerkeraadslid-jubi-
laris toe als een in goud jubilerende zwij
gende „oppervos" en zijn echtgenote als
jubilerend in sprekend zilver. En dat alles
kon de menigte dank zij de goede geluids
installatie uitstekend volgen en tegelijk ge
tuige zijn van het stortbad, dat de burge
meester als toegift kreeg op de waterpisto-
lenaktie, een stortbad tijdens de toespraak
van mevrouw Renes namens de plattelands
vrouwen, waardoor het baldakijn bijkans be
zweek.
Wederkerige vriendschap
Na al die sprekers kwam de jubilaris
zelf voor de microfoon om zich tot zijn be
volking te richten. Daarbij dankte mr Ver
sluijs in de eerste plaats Hem, in Wiens
handen zijn leven was en die, terwijl velen
in de gemeente werden neergeveld, zowel
ouderen als jongeren, hem en zijn gezin
spaarde voor zulke ernstige verliezen. Spre
ker memoreerde het overlijden van wethou
der Heijboer, die hem 25 jaar geleden had
geinstalleerd, het overlijden ook van de vml.
gemeentesecretaris en wethouder Daane, als
mede van vele andere ingezetenen, zowel
jong als oud, die deze dag niet meer beleven.
Naast God dankte burgemeester Versluijs
al zijn inwoners en gewaagde van de een
heid, ondanks de verschillende opvattingen.
Die eenheid komt vanzelf sterker tot uit
drukking in tijden van oorlog, bezetting,
evacuatie of inundatie dan in tijden van rust
en vrede, omdat in het eerste geval per
soonlijke levensopvattingen en normen op
de achergrond worden gedrongen door de
éne allen rakende dreiging. Hij wees voorts
op het feit, dat hij steeds door alle ver
enigingen, van welke richting dan ook op
hun uitvoeringen was genodigd en daaraan
zoveel als mogelijk was graag gevolg had
gegeven.
„Dankbaar ben ik voor de vriendschap,
die ik heb mogen geven en voor de vriend
schap, welke ik in zo ruime mate heb mo
gen terugontvangen," aldus de jubilaris. Die
eenheid openbaart zich dan vandaag in een
bijzondere manifestatie, wat voor ons een
reden is tot grote blijdschap.
Zich tot de voorzitter van het feetsco-
mité richtend, wees mr Versluijs er op, hoe
hij op 'n enige weken geleden aan hem ge
stelde vraag hoe hij tegenover enige feeste
lijke herdenking stond, had geantwoord „een
beetje", niet wetend, hoe enkele dagen later
Teddy Scholten door dezelfde woorden be
roemd zou worden. „In U moge ik geheel
Oud-Vossemeer mede namens de mijnen van
harte dankzeggen", aldus mr Versluijs in
zijn toespraak tot bevolking en feestcom
missie.
Van de hierna aan de bevolking geboden
gelegenheid om de familie Versluijs per
soonlijk geluk te wensen met deze dag werd
door honderden inwoners gebruik gemaakt,
die via het bordes langs de jubilaris en ge
zin trokken en hen op die wijze persoonlijk
de hand konden drukken. Dat was het be
sluit van het aantrekkelijk ochtenprogramma
op zaterdag 11 april in Oud-Vossemeer.
Op het sportveld
Terwijl we van de bijzondere openbare
raadsvergadering elders in dit nummer een
verslag geven, begon het middagprogram
ma met een rijtour van jubilaris en echt
genote door de gemeente in een open ca
lèche. Het was een goede gedachte van de
feestcommissie, dat men ook de Ouden van
Dagen niet vergat op deze dag, evenals de
zieken die hiertoe in staat waren. Ze vol
den met auto's het rijtuig en kregen zo
doende ook een indruk van het feest.
In elke straat werd het echtpaar Versluijs
hartelijk toegewuifd. Inmiddels was de druk
te op het sportveld aan het toenemen. Aan
de zijkanten waren banen voor de paarden
van de „Eendrachtruiters" ingericht. Tel
kens was er hier afwisseling. Via een ge
luidsinstallatie werden de prijswinnaars be
kend gemaakt (zie ook onder plaatselijk
nieuws).
Op het sportveld werden kinderspelen en
volksspelen gehouden met medewerking van
onderwijzend personeel, leden van sportver
enigingen, enz. Natuurlijk waren er ook
veel kijklustigen bij de verrichtingen van
de ruiters. Vooraf gaven zij demonstraties
haasje over op paardenruggen en andere
acrobatische toeren. Na een spannende strijd
wist Jan van der Slikke te Poortvliet met
zijn paard Yvonne bij de stoelendans de
enige overgebleven stoel te bezetten. M. A.
Geuze werd met Pol tweede, Spectaculair
was ook 't ringsteken. Er werden heel wat
ringen gestoken en natuurlijk nog meer ge
mist.
Chris de Wit te Oud-Vossemeer klasseerde
zich als eerste op Fanny, gevolgd door Jan
van Daalen te Poortvliet op Vera,
Oud-Vossemeer zette op vriendelijke wijze de
bloemetjes buiten en de cadeaux binnen het huis
van haar jubilerende burgemeester
Een uitzonderlijk raadsbesluit
De nieuwe kleuterschool in St. Annaland
Voorbereidingen in de eilandgemeenten tot
viering van Koninginnedag
Hengelen aan de Pluimpot
Oprichting van CH jongerengroep
St. Maartensdijk aangewezen als industriekern
Een gouden sleutel opent ieder slot
Zo werd het op het sportveld een ge
zellige middag, waaraan een zo nu en dan
licht regenbuitje niets vermocht af te doen.
Het feest werd voortgezet met een avond
programma, waarvan we bij de aanvang
van dit verslag al mededeling hebben ge
daan. Bij elkaar een dag, welke Oud-Vos
semeer met het gezin Versluijs niet licht
zullen vergeten, omdat 11 april 1959 Oud-
Vossemeer... Oud-Vossemeer versteld deed
staan door haar spontane gezamenlijke bur
gemeestershuldiging.
Op dc feestelijke herdenkingsdag te Oud-Vossemeer ter
gelegenheid van het 25 jarig ambtsjubileum van burge
meester mr J. J. Versluys werd tussen de talrijke programma
punten van die 11e april door ook een buitengewone openbare
raadsvergadering gehouden, waarbij met de voltallige raad
ongekende belangstelling bestond van publieke zijde.
Behalve de jubilaris, echtgenote en kinderen, wethouders en
alle raadsleden was hierbij ook tegenwoordig het feestcomité,
de beide plaatselijke predikanten ds. A. Breure en ds. A. de
Koning, de districtscommandant der rijkspolitie en de Groeps
commandant van de Kring Tholen, adjudant Griep, alle
collega's burgemeesters, het gemeentepersoneel en alle
andere functionarissen in plaatselijk of streekverband.
De vergadering nam slechts één besluit, zij het dan een
bijzondere beslissing en een uitzonderlijk besluit. Samengevat
hield het de vogelvrijverklaring in van het gemeentebestuur,
telkenjare op 11 april, maar dan onder een bepaalde
voorwaarde.
De hoofdschotel op deze vergadering werd gevormd door de
toespraken van de eerste wethouder, van talrijke vertegen
woordigers en tenslotte door de jubilaris zelf. Opnieuw rolden
daarbij de cadeaux naar het gezin Versluijs toe.
Historie
De eerste wethouder Van Driel opende
deze bijzondere raadsvergadering met in de
eerste plaats de voorzitter van de raad
hartelijk te feliciteren met zijn 25 jarig
ambtsjubileum. Vervolgens releveerde spre
ker in het kort de afgelopen 25 jaar en
wees er op, dat daaronder voor de burge
meester zeer moeilijke perioden zijn geweest.
Allereerst was daar de malaise. In die tijd
was er geen raadsvergadering of er werd
gesproken over de werkloosheid en haar
gevolgen. Toen kwam mobilisatie en de
tijd dat er mensen in Duitsland moesten
gaan werken, ook uit deze gemeente. Spre
ker stond stil bij de oorlogsdagen en het
leed van de bezettingstijd. Voor de burge
meester vond die moeilijke tijd zijn hoogte
punt toen hij in 1953 ter verantwoording
werd geroepen te Zierikzee in verband met
een in de gemeente uitgebroken staking.
Daarna de evacuatie, al was daarvoor reeds
aan de wederopbouw der gemeente gedacht
door vaststelling van een uitbreidingsplan
in 1943.
Na de bevrijding was volkshuisvesting
probleem nummer één, dat nog niet geheel
is opgelost, ondanks dat in 1948 in een
keer 16 woningwetwoningen werden ge
bouwd en 12 in 1958. Voorts werden bijna
alle straten van een nieuw wegdek voor
zien, een brandweergarage met droogtoren
gesticht, een moderne motorspuit aange
kocht, een naar de eisen des tijds gebouwde
turnzaal, een dito sportveld, aanzienlijke
verbetering der straatverlichting en via de
Herverkaveling nu ook voor de buitenbewo
ners verlichting plus waterleiding. Een cen
traal rioleringsplan is opgemaakt en met
de eerste uitvoering reeds begonnen. Twee
nog te verbeteren straten worden aanbe
steed. Hierna memoreerde de wethouder nog
de ramp 1953 en het bezoek van mevrouw
Roosevelt. Wethouder van Driel besloot zijn
toespraak met de jubilaris hartelijk dank te
zeggen namens de gemeente voor het vele
dat hij daarvoor in die 25 jaar deed, een
woord van dank die tot mevrouw Versluijs
werd uitgebreid. „Van harte hoop ik, dat
de jaren die komen gaan 's Heeren zegen op
U, op Uw gezin en op ons geliefd Oud-
Vossemeer mogen rusten," aldus de wet
houder. Namens de raad bood hij de jubi
laris vervolgens een fraaie leeslamp aan,
om, zo voegde hij er aan toe, daaronder
ontspanning te vinden en desnoods spruiten
voor de 10 spruiten schoon te maken, het
lievelingsgerecht van de jubilaris.
Met het waterpistool
Het tweede agendapunt van deze bijzon
dere openbare raad hield tevens het enige
besluit in, dat werd genomen. Voorlezing
van 't concept werd door secretaris Rijsten-
bil gedaan, aangezien verzuimd was het
tijdig ter inzage te leggen. Het concept
werd met algemene stemmen aangenomen en
hield in dat de schooljeugd van Oud-Vos
semeer ieder jaar op 11 april het recht
wordt verleend met waterpistolen de zich
op straat bevindende leden van de ge
meenteraad te bewerken onder uitdrukkelijke
voorwaarde dat dit besluit eerst in werking
treedt, nadbt de burgemeester is gebleken
dat het gemeentelijk sportveld door de
jeugd niet ten onrechte is gebruikt.
Prettige relatie
De tweede spreker tijdens deze vergade
ring was de secretaris Rijstenbil, die er
op wees, dat er in de na-oorlogse jaren
800.000 aan openbare werken in Oud-
Vossemeer is besteed. Als eerste ambtenaar
had spreker in de uitvoering van de des
betreffende besluiten vanzelf een groot aan
deel. Daarom te meer was hij dankbaar
voor de prettige relatie die er wederzijds
bestaat en waardoor het werken ter secre
tarie zoveel te gemakkelijker wordt. Dhr.
Rijstenbil dankte namens al het personeel
en bood als blijvende herinnering een boe
kenbon aan om daarmee de nieuwe Van
Daalen te kunnen kopen, gezien het feit,
dat de jubilaris een verwoed puzzelaar is.
Burgemeester mr A. J. van der Hoeven
sprak namens de vereniging BS60, de Wa
terleiding Maatschappij Tholen en de BB
kring Z 5. Spreker verheugde zich er
over, dat de inwoners van Oud-Vossemeer
er anders over dachten dan burgemeester
Versluijs en wèl tot deze huldiging zijn
overgegaan. Hij noemde de jubilaris een
goede vriend, prettige collega, wiens ad
viezen bij de streekvergaderingen met be
langstelling worden aangehoord en veelal
opgevolgd. Namens BS60 kwam er een
gramofoonplaat van Kees Deenik en na
mens de BB het boek „Eenzaam maar niet
alleen".
Burgemeester D. C. Bouwense sprak als
voorzitter van het Ned. Roode Kruis, kring
Tholen. Deze spreker wees er op, hoe
Oud-Vossemeer dit jaar de beker veroverde
dank zij de grote aktiviteit van dhr. Ver
sluijs. Behalve een bloemetje was er van
deze Kring een sigarettenkoker met het
Rode Kruis embleem.
Burgemeester Bouwense feliciteerde ver
volgens ook nog namens de Centrale Dienst
„Noord Zeeland", van welke stichting de
heer Versluijs vele jaren bestuurslid was.
De heer Th. Hage was de tolk van de
vrijwillilge brandweer, die naar spreker op
merkte altijd en overal de belangstelling
heeft van de jubilaris, wat daadwerkelijk is
gebleken door het pracht materiaal en de
goede berging, die er de laatste jaren is
gekomen. Een enorme vooruitgang, dank zij
de jubilaris. Van de brandweer was er een
pracht bloemenmand. De oud-veldwachter
en gepensioneerde rijkspolitieman wacht
meester Witte wenste op deze dag niet
achter te blijven, nadat hij van de aan
vang af onder de jubilaris had gediend tot
voor korten tijd zijn pensionering is gevolgd.
Ook deze spreker wees op de moeilijke ja
ren die gezamenlijk zijn beleefd. Hij wenste
burgemeester Versluijs en zijn gezin alle
goeds toe. Adjudant Griep, namens de rijks
politie Groep Tholen, waarvan ook een
bloemstuk was gekomen, wees op de uit
stekende verhouding, die er zowel met Tho
len als met de plaatselijk gedetacheerde
politie is bij burgemeester Versluijs. Hij was
daarvoor erkentelijk. Ds. Straling sprak
namens de Stichting Maatschappelijk Werk
en Gezinszorg, waarvan burgemeester Ver
sluijs, voor zover het de kring Tholen be
treft, secretaris is. Een standaardwerk werd
hem door deze Stichting aangeboden. De
heer Roggeband, gemeentewerkman stelde
vast dat hij het langst onder de jubilaris
had gediend en bood zijn gelukwensen in
deze vorm aan
En zo herdenken we heden de dag
Dat U voor 't eerst ons dorpje zag.
Toen ons dorp kwam binnen gereden.
Dat is nu vijf en twintig jaar geleden.
Gij beiden waart toen jong en kinderloos (t)
Nu hebben jullie al een heel mooi kroost
Zo gij onze gemeente steeds zag bloeien
Zo zagen wij uw gein steeds groeien.
Veel is er in die 25 jaar geschied
Zowel plezier als veel verdriet.
Nemen we slechts de oorlogsjaren
met al zijn ellende en gevaren.
Vele jongens werden in die tijd
om mee te helpen aan de strijd
van huis en haard verdreven
moesten hun krachten voor de vijand geven.
Toen kwam de tijd van evacuatie
want ook met ons had Hitier geen gratie
Later nog kwam de watersnood
Opnieuw zaten we toen in de nood.
Steeds bent U bij ons gebleven
Om orders en uitkomst te geven
en nu gij op deze heuglijke dag
Uw zilveren jubileum vieren mag
wens ik U, Uw kinderen en vrouw
na 25 jaar van plicht en trouw
nog een gelukkig en voorspoedig leven
wat niet wij, maar God alleen kan geven
en eindig met deze groet
„Lang leve allen en 't ga U goed."
Voorzittershamer in de kast
Na al die sprekers was het woord aan
de jubilaris zelf. Burgemeester Versluijs
wees er op, hoe ondanks de verschillende
groepering der Oud-Vossemeerse bevolking,
wat zich terecht ook openbaart in de raad
en het college van b en w de voorzitters
hamer op zijn plaats kon blijven en het
reglement van orde ergens in het archief
aan de vergelingsziekte toe is, al is dit
misschien niet altijd reglementair juist ge
weest. Hij hoopte dat ook in de komende
jaren bij de raadsvergaderingen het strenge
reglementaire karakter gemist zou kunnen
worden en dankte de wnd. burgemeester als
mede alle andere sprekers voor de goede
woorden en cadeaux. Hij wees er vervol
gens op dat de secretarie hem nog ver
trouwder is dan de burgemeesterskamer en
was vol lof over de verstandhouding met al
het personeel. Spreker herdacht de ont-
