I I WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND Heeft Tholen nog een toekomst? Over tropische hitte Plaatselijk Nieuws Tholen en zijn toekomst Vl Slachtoffer van de zee. VERSCHIJNT IEDERE VRIJDAG WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT Reacties op /Tholen en zijn toekomst' en krachtige onweersbuien DOKTERSDIENSTEN OP ZONDAG THOLEN De redactie legt U deze week voort OUD -VOSSEMEER 13e jaargang no. 34 12 juli 1957 Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER Redactie Ring 66. St. Annaland - Telefoon 47 Administratie Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407 Abonnementen 1.35 per kwartaal franko p.p. 1.85 inkassokosten Prijs per nummer 15 cent Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25 Advertenties worden tot WOENSDAGAVOND aangenomen Nu ik mij tot het schrijven zet van een artikel in de serie „Tholen en zijn Toekomst" en er zelfs gesproken wordt van het probleem Tholen, wil ik beginnen met de vraag „heeft Tholen nog een toekomst V' Wanneer ik deze vraag met een volmondig ja zou be antwoorden, dan zou dit getuigen van een optimisme dat op het ogenblik van allen grond ontbloot is. En wanneer ik deze vraag met „neen" zou beantwoorden, dan zou dit getuigen van een pessimisme, waar niets en niemand mee gebaat is en zeer zeker het probleem niet door wordt opgelost. Toch geloof ik dat wij ons de zaak niet al te rooskleurig moeten voorstellen. STILSTAND IS ACHTERUITGANG Het verwonderd mij dat men nu pas spreekt van het probleem Tholen, omdat naar mijn bescheiden mening het geboorte jaar van het probleem Tholen niet is anno 1957,maar vele jaren geleden. Met andere woorden: het probleem Tholen heeft al een respectabele leeftijd. Om dit te bewijzen wil ik teruggaan tot de eeuwwisseling. Toen telde ons eiland bijna evenveel inwoners als thans, terwijl de bevolking van ons land sindsdien meer dan verdubbeld is. Hieruit blijkt dus dat er in Tholen een stil stand is van ongeveer zestig jaar. En stil stand betekent altijd achteruitgang. Dat het inwonertal van Tholen al die jaren stabiel is geweest, komt natuurlijk omdat een groot deel van de bevolkingsaanwas (de jongste mensen dus) steeds ons eiland hebben ver laten en vertrokken zijn naar plaatsen, waar de polsslag van het leven klopt om zich daar een bestaan te verwerven en een toe komst te scheppen, waar dat in eigen om geving niet mogelijk was. En ondanks het feit dat velen ons eiland hebben verlaten, is er nog niet voldoende werkgelegenheid voor hen, die hun geboorteplaats trouw bleven. De grote werkloosheid die er in de derti ger jaren op ons eiland heerste, getuigt hiervan, al was dit toen een algemener verschijnsel. Maar nog veel duidelijker taal spreekt de werkloosheid van de jaren na de oorlog, toen er bijna overal werkkrachten tekort waren. Men heeft getracht dit probleem op te lossen door onze mensen te werk te stellen in fabrieken in Noord-Brabant en aan de havens te Rotterdam. En hoewel dit een oplossing is, het is toch niet de oplossing, omdat hieraan vele bezwaren kleven. Ik wil hiervan enkele noemen. Door de lange afstand en het tijdrovende heen en weer reizen, zijn onze mensen 13 uren aaneen van huis en dit is veel te lang, want daardoor komt 't gezinsleven in het ge drang. Een ander bezwaar is dit, dat zodra in het industriegebied, waar onze mensen thans werken de woningnood is opgelost, men verplicht zal worden daar te gaan wo nen, waar men werk gevonden heeft, het geen de ontvolking van ons eiland tengevol ge zal hebben. Ook is er dit gevaar aan verbonden dat bij eventuele slapte in het bedrijf onze mensen het eerst zullen worden ontslagen omdat zij de duurste werkkrachten zijn. Gevolg hiervan zou zijn toenemende wer keloosheid op ons eiland. Terwijl ik als laatste bezwaar zou willen noemen, dat men door voortdurend in een andere om geving als het ware losgeweekt wordt van zijn eigen omgeving en dus de band met zijn geboortegrond steeds losser wordt. Daar komt nog bij, dat door de voortgaande me chanisatie in de Landbouw, steeds minder mensen werk zullen vinden in het agrarisch bedrijf, waardoor het gevaar van de werk loosheid in de omgeving toeneemt. TE DONKER SCHILDERIJ Misschien zegt U dat deze schilderij te donker gekleurd is en dat wanneer de zaken er zo voor staan er geen redden meer mogelijk is en we dus maar stil moeten be rusten en laten komen wat komt. Doch dit zou een ons onwaardige houding zijn. Ons eiland is een deel van de provincie Zeeland. En de naam van onze provincie zegt dus al, dat onze vruchtbare akkers en groene "weiden (al zijn deze laatste dan momen teel door de grote droogte wel wat dor), kortom, ons mooie polderland in de loop der eeuwen ontworsteld is aan de woedende golven. Wat dit betekent heeft februari 1953 ons wel geleerd. Wij zijn een onderdeel van de provincie, die in zijn wapen het devies heeft: ,,Ik worstel en kom boven. Zullen "wij dan ons dapper voorgeslacht te schande maken en met de handen in de schoot gaan zitten, nu ons eiland bedreigd wordt door een economische crisis? Ik stel nog eens de vraag: heeft Tholen nog een toekomst? WIE DE JEUGD HEEFT verlaten, dan zal de achteruitgang van ons eiland daarvan het gevolg zijn. Want dan kan het niet anders of het aantal inwoners zal dalen, met als gevolg: ontvolkte kerken en scholen en een middenstand die een kwijnend bestaan lijdt. We moeten dus in Tholen het roer radicaal omwenden en niet zoals nu gebeurt, onze mensen brengen naar de industrie (hoe hoffelijk het ook is te streven om onze mensen aan werk te hel pen), maar de industrie brengen bij onze mensen, met andere woorden: Er zal alles in het werk gesteld moeten worden om op Tholen industrie te krijgen. En dat hoe eer, hoe beter. Liever vandaag dan morgen. En indien mogelijk een grote industrie, die on geveer 300 mensen van werk kan voorzien En bij het stellen van bovenstaande vraag denk ik aan het bekende spreekwoord: Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Willen we dus een oplossing vinden voor Tholen en zijn toekomst, dan is dit alleen Met het zesde artikel in deze serie wijken we even af van de volgorde der medewerkers. Volgens aan kondiging was het namelijk de beurt van ir. M. A. Geuze te Poortvliet. Na een tiendaagse vakantie in Spanje en een bijzonder drukke Z.L.M.-week was het ir Geuze evenwel niet mogelijk zijn bijdrage tijdig af te leveren, waarom dat een week werd opgeschoven. Het was niet erg, want de heer W. M. Lindhout te Tholen had zijn artikel reeds klaar liggen, waarom het hiernaast is opgenomen. De heer'W\ M. Lindhout werd geboren op 13 de cember 1905 te Poortvliet en is thans voorzitter van de afdeling Tholen der Nederlandse Christelijke Landarbeidersbond, evenals districtsvoorzitter van het district Tholen van die Bond. Met een bestuurs functie van enkele plaatselijke verenigingen is hij ook ouderling van de Gereformeerde Kerk te Tholen. Wanneer de heer Lindhout de vraag stelt of Tholen nog wel een toekomst heeft, komt daarop zijn posi tief antwoord, dat die er inderdaad nog wel is, mits men de jeugd kan behouden voor ons eiland. Hij stelt dat naast aantrekking van een flinke indus trie een vermeerdering van het klein bedrijf met intensieve land (tuin)bouw de oplossing is voor het probleem Tholen. Maar leest U zijn mening zelf in deze alleszins interessante bijdrage. mogelijk door werkgelegenheid te scheppen ook voor jonge mensen. Niet alleen dus voor hen, die thans in het arbeidsproces zijn ingeschakeld, maar ook voor hen die straks de arbeidsmarkt zullen gaan bevolken en zo moeten wij trachten onze jonge mensen hier te houden. Doet men dit niet dan ziet het er voor ons eiland donker uit. Wij hebben momenteel op Tho len een verouderde bevolking. Gaan onze jonge mensen ook in de toekomst Tholen en nog een paar kleine die elk ongeveer 50 mensen plaatsen kunnen. Of het dan niet jammer is dat Tholen industriegebied wordt met het gevaar, dat het streekeigene van ons eiland verloren gaat? Het bezwaar hiervan dat ongetwijfeld bij velen naar voren zal komen, kan ik heel goed aanvoelen, maar zinkt toch in het niet bij de voordelen die ons eiland zal onder vinden, wanneer hier meer welvaart komt. Om nu echter te voorkomen dat het agra risch karakter van ons eiland verloren zou gaan, wil ik in de tweede plaats pleiten voor een intensievere bearbeiding van de grond. Men behoeft toch immers met het ene te doen (industrie aantrekken) het andere (tuinbouw) niet na te laten. En dit kan m.i. alleen wanneer er meer mogelijkheid ge schapen zou worden voor het klein bedrijf. Ik weet dat ik, wat dit betreft de tijd niet mee heb, omdat men het klein bedrijf steeds meer wil uitschakelen. Maar ik zie hierin toch ook een mogelijkheid om meer mensen een bestaan te verschaffen en ik ben het in dezen geheel eens met burgemeester van den Bos van St.-Annaland, die hiervoor ook een lans gebroken heeft. Veel meer kleine bedrijven, waarin men zich toelegt op de tuinbouw zou aan velen op ons eiland werk en brood kunnen verschaffen. Bij het Delta plan, het Drie-eilandenplan, zoals dit thans is afgebakend blijft Tholen onaangeroerd. Maar het is mij bekend dat door overheids instanties hard gepleit wordt voor een ver binding van Tholen rechtsreeks met Zuid- Beveland. Lukt dit plan dan is Tholen ver bonden met het hart van Zeeland en zijn we weer een stapje in de goede richting. Heeft Tholen nog een toekomst Ja, Tholen heeft nog een toekomst doch alleen dan, wanneer met man en macht door de bevoegde instanties en alle anderen, die daartoe op enigerlei wijze kunnen bijdragen, aan die toekomst wordt gebouwd. W. M. Lindhout, Tholen. In deze serie verscheen reeds een artikel van E. Ph. Nieuwkerk, banketfabri kant te Poortvliet. J. van den Bos, burgemeester te Sint-Annaland. C. J. Moerland, voorzitter A.N.A.B. afd. Stavenisse en voorzitter v. d. federaie Tholen, W. L. Blindenbach, notaris te Sint- Maartensdijk. Mevrouw G. J. E. Laban-Wolfens- berger te Tholen, presidente van de Christen Vrouwenbond, aldaar, terwijl nog een bijdrage volgt van Ir. M. A. Geuze, lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, voor zitter van de Z.L.M., te Poortvliet. Ds. A. Breure, Ned. Herv. predikant te Oud-Vossemeer. Mej. A. Paling, maatschappelijk en sociaal werkster, Scherpenisse. Drs. A. H. Paape, Soc. wetenschap pen te Amsterdam. Reacties inzenden aan de redactie. Weerpraatje (van onze weerkundige medewerker) De zomer van 1957 heeft een prachtige start gehad. Daarover zijn wij het den- kelijk allemaal eens. Of het abnormaal grote aantal zonnevlekken hierop van invloed is, zullen we nu maar in het midden laten en ons bepalen tot de feiten die in ons land door eigen waarneming zijn vastgesteld. Bij de huidige warmteperiode we kun nen gerust van een hittegolf spreken is weer eens gebleken, dat Limburg en ooste- lijk-Brabant een iets continentaler klimaat bezitten dan de rest van het land. Deze gebieden zijn de laatste weken n.l. volkomen op het centraal-Europese hittege- bied georiënteerd geweest, wat is gebleken uit de zeer hoge temperaturen aldaar. Zo steeg de thermometer er zaterdag j.l. nog tot 36 gr. Celsius of 97 gr. Fahrenheit in de schaduw. Deze waarden liggen niet ver meer af van de absoluut hoogste temperaturen, ooit in ons land waargenomen met 38.4 gr. C. het record voor Nederland, geboekt in de augustusmaand 1944, op dezelfde dag, dat Parijs door de geallieerden werd bevrijd. Het ligt min of meer voor de hand, dat bij zulke hoge temperaturen als de laatste weken zijn waargenomen, onweer niet kan uitblijven en dat dit onweer dan ook een graadje heviger is dan anders het geval is: de hoeveelheid energie, die in de atmosfeer is opgeslagen is enorm. Binnen vijf dagen hebben wij tweemaal een onweersfront over ons heen moeten laten gaan, dat er niet om loog. Beide malen droeg het min of meer een Engels „trade mark". beide keren joeg het over ons uitge droogde landje windvlagen van stormkracht die hier en daar culmineerden in een „waai- echte" windhoos. Wie meer dan opervlakkig naar de bui van zaterdag op zondag gekeken heeft, zal het niet zijn ontgaan, dat de bui werd voorafgegaan door een rolwolk of rolcumu- lus. Ondanks het late uur (half elf) waren wij (en vele anderen) zeer goed in de gelegenheid om deze typische wolk duidelijk waar te nemen, dank zij het bijna onophou delijk felle weerlichten op enkele kilometers hoogte in de atmosfeer, De bliksemflitsen waren kennnelijk niet te tellen en wij moeten een jaar of drie vier teruggaan om net zo'n fantastisch avondlijk vuurwerk (in onze aantekeningen) tegen te komen. ONWEERSNEUS Er was nog een andere merkwaardigheid te beleven, echter hoofdzakelijk door hen, die beschikken over een barograaf. (Een barograaf is een luchtdruk- of barometer, die de luchtdrukwaarde door middel van een pen optekent in een curve. Die curve wordt geschreven op een papier, dat gespannen is rondom een roterende trommel.) Het barogram bevatte onder invloed van het hevige onweer ap 6 en 7 juli een school voorbeeld van een onweersneus, d.i. een plotselinge uitwijking naar boven van het luchtdrukspoor, gevolgd doos een snelle da ling. Anders gezegd: er is een knik te zien in de barocurve. De uitwijking, die de pen in De Bilt onderging bedroeg niet minder dan 8 milibar: een zeldzame waarde. De oor zaak van de plotselinge drukverhoging moet gezocht worden in grote massa's koude lucht, die de neerslag van boven uit de bui op aarde neerploffen en een miniatuurhogedrukgebied doen ontstaan. (Nadruk verboden) 14 juli 1957 Dr L. D. A. Looijsen te Tholen, tel. 49 Dr R. C. Renes te Oud-Vossemeer, tel. 19. HOOGWATER in de week van 14 t.m. 20 juli 1957 zondag vm. 5.08 nm. 17.22 uur maandag 5.45 18. dinsdag 6.24 18.35 woensdag 7.02 19.11 donderdag 7.37 19.45 vrijdag 8.14 20.20 zaterdag 8.50 21. 20 juli Laatste Kwartier te 3.17 uur OP HET NIPPERTJE GERED Vrijdagavond jl. was de 6 jarige Jannie Bogerd aan de Eendracht aan het spelen. Hierbij is zij te ver in het water gelopen waardoor zij door de stroom werd gegrepen. De heer D. Roukema, die zich juist na een zwembad had aangekleed, hoorde haar hulpgeroep en sprong direct te water. Daar Tholen, zie de jeugd hier te houden Bij het zwemmen verdronken Het laatste schip uit de Smerdiekse haven Diepvries: het conserveren van de toekomst De geslaagden van deze week Van reizen en trekken Zoals tientallen anderen was zaterdag jl. de 18 jarige M. van der Male te St. Filipsland aan het baden halverwege de slaakdam in de Mosselkreek. Onbekend met de daar ter plaatse steile oever, zonk M. plotseling in de diepte weg. De daar mede aanwezigen waren de zwemkunst evenmin machtig als van der Male en konden hem niet redden, zodat hij jammerlijk verdronk. Twee uur later werd het levenloze lic haam opgehaald en dokter Menger die al die tijd ter plaatse aanwezig was, probeerde het nog een half uur met kunstmatige adem haling, maar tevergeefs. Bij laag water is het ter plaatse nog 6 meter diep. De verslagenheid in onze ge meente en omgeving was zeer groot bij dit tragisch gebeuren. het meisje hard afdreef duurde het een poosje voordat de heer Roukema het kind, dat reeds driemaal onder was gegaan, kon grijpen. Het was dus wel op het nippertje. „TROUWE DUIF" 6 juli 1957 Creil, 280 km. L. Laban 1 8 12 14; A. Wagemakers 2 10 15; G. Soomers 3 5 6; Fr. Koppenhol 9 11 16; J. Praat 4 17; A. de Groot 7; A. Burgers 13. DAMMEN Uitslag van de onderlinge Competitie ge houden op dinsdag 9 juli 1957. B. Leunis L. de Lang 0-2 L. van Dijk - P. Jeroense 1-1 Iz. Deurloo L. van Dijke 1-1 B. Leunis P. Jeroense 0-2 K. v. d. Jagt C. v. Iwaarden 0-2 C. v. Iwaarden P. Jeroense 1-1 C. de Korte J. de Rijke 0-2 TE WARM Zaterdagmiddag jl. moest de korfbalver. Eendracht voor de competitie in Wol- phaartsdijk gaan spelen. Door het warme weer werd de wedstrijd afgelast. BRANDWEERWEDSTRIJDEN Zaterdag jl. kwamen de brandweerkorp sen van Poortvliet, Sint-Maartensdijk, St. Annaland en Oud-Vossemeer naar onze ge meente om met het plaatselijke korps een demonstratie te geven, waarvan de uitslag bepalend was voor uitzending naar de pro vinciale wedstrijden. Van het brandweer wezen te Breda werd een jury gevormd. Als object deed de kazerne dienst. De demon straties trokken vooral grote belangstelling van de jeugd, waarvan er sommige zelfs een nat pak voor over hadden, wat met de warmte niet zo erg was, maar door de moeders waarschijnlijk niet op prijs werd ge tto ld. Er was een beker van de B.B., kring Z 5 en enkele medailles. Het korps van Sint- Maartensdijk behaalde de eerste prijs, Sint- Arinaland werd tweede, Poortvliet derde. De eerste prijs brandweercommandanten ging naar F. Burgers Czn te Sint-Annaland. De burgemeesters van Tholen en Poort vliet reikten de prijzen uit. Sint-Maartensdijk kan dus naar de provincnale wedstrijden. EEN MOOIE REIS maakten dinsdag jl. de leden van de Her vormde Bijbelstudiekring. Men vertrok om 5 uur en pauzeerde in Rijswijk om vervol gens een bezoek te brengen aan de bloe menveiling te Aalsmeer een schitterend programmapunt daarna aan Schiphol en de Atoomtentoonstelling. Voor bezichtiging van dit laatste was de tijd veel te kort, waar men er wel een dag kan doorbrengen om alles te kunnen bekijken. En dat was ditmaal niet mogelijk, omdat ook nog een bezoek gebracht moest worden aan Doorn en dan natuurlijk aan de verblijf plaats van de Duitse keizer. Een volledige toelichting werd daar op de bezienswaardig heden gegeven. In Hilversum werd gedi neerd om van daaruit weer de terugreis te ondernemen. Het was mede door het bijzon der fraaie weer een prachtige reis. DE SCHOOLREIS VAN MULO-SCHOOL De reis naar Limburg werd gemaakt met de kindertrein van de Ned. Spoorwegen. Toen de deelnemers woensdagmorgen om 10 uur in Valkenburg aankwamen werden zij daar begroet door hun gids, die hen allereerst naar het sprookjesbos bracht. Een klein museum, waar de wonderen der natuur, zoals fossielen, edelstenen en koralen met veel belangstelling bekeken werden, werd tot slot bezocht. Daarna reed men naar het Drielandenpunt. Onderweg had men een prachtig uitzicht op het heuvelachtige Lim burgse landschap. Hierop volgde een bezoek aan de grotten van Valkenburg, wat op vele kinderen een onvergetelijke indruk maakte. De speeltuin mocht natuurlijk itdit programma niet ont breken. Vooral de kabelbaan was voor ve len een bijzondere attractie. 's Avonds om 10 uur kwamen de leerlin gen en hun begeleiders weer gezond en wel in Tholen aan. De kennismaking met Lim burg was hun goed bevallen. BURGERLIJKE STAND over de maand juni 1957 Geboren: 8 juni Johannis Marinus van Driel; zoon van Abraham van Driel en van Maatje Helena Vaders. Vertrokken: Jacoba H. Molenaar (Wede J. J. v. Dijke) met zoon naar Rotterdam. Marinus J. Quist met echtgenote en kind naar Tilburg. LEDENVERGADERING CHR. SCHOOL Het Bestuur van de Chr. School verkreeg maandagavond tijdens een korte buitenge wone ledenvergadering met algemene stem men medewerking van de leden op haar voorstel een advertentie te plaatsen, waarbij in de plaats van dhr. C. P. de Schipper, die per 1 jan. a.s. vertrekt, een hoofd wordt opgeroepen, bij voorkeur behorend tot de Ned. Herv. Kerk. GESLAAGD Mej. M. T. E. Versluijs deed vorige week vrijdag met succes toelatingseksamen voor het Mollerlyceum te Bergen op Zoom. Op maandag jl. slaagde mej. J. M. van Poortvliet Abr. voor het Mulo A- tevens middenstandsdiploma. Mej. van Poortvliet was leerlinge van de Chr. Mulo School te Bergen op Zoom. REISVER. OP STAP De 25 leden van de reisver. „De Vriend schap" alhier zien met genoegen terug op de 2e daagse tocht naar Duitsland, die ze vorige week dinsdag en woensdag per auto bus maakten. Ze hadden als einddoel dan ook een prachtige landstreek uitgekozen, het bergachtige gebied aan de Aar en de Moezel, niet alleen befaamd om zijn wijnen, maar vooral om het prachtige natuurschoon en de wijdse panorama's over de rivierdalen. Namen als Kochem, Blankenheim en Alten- ahr zijn onder de touristische fijnproevers niet ten onrechte goed bekend. Om acht uur 's morgens vertrok de auto bus. De heenreis leidde over Seuven en St. Truden (België), waar in een kerkje het befaamde uurwerk staat opgesteld. De Duit se grens passeerde men bij Monchau, van daar naar Alenahr, waar een prima mid dagmaal stond opgediend. De avond werd daar gezellig dqorgebracht. Enkele stout- moedigen maakten gebruik van de Kabel baan over de Aar, wat naast hoogtevrees ook een prachtig uitzicht bood. Na in een prima hotel overnacht te heb ben, werd de reis voortgezet naar het cen trum van de wijnbouw aan de Moezel. In Koblenz had men een prachtig panorama op de delen van de Moezel en de Rijn, welke rivieren daar samenvloeien. De terugreis leidde over de grote Duitse autobahn naar Aken. De volgende stop plaatsen waren Maastricht, Hasselt en Ant werpen. 's Avonds om 10 uur gebruikte men daar nog een kleine verversing, zodat het reeds 12 uur was geweest toen het gezel schap weer in Oud-Vossemeer aankwamen. Zonder uitzondering hebben allen zeer van deze tocht genoten. SCHOOLREIS Vergezeld van het personeel en de „oud strijder", mej. J. Pollie maakten de leerlingen van klas 4 t.m. 8 der Chr. School vrijdag jl. een trip naar de Veluwezoom. Het Liesbos te Breda vormde de eerste halteplaats. De reis voerde daarna naar de speeltuin in Grave. De grootste belangstelling van de jeugd ging uit naar Ouwehands Dierenpark in Rhenen, waar men ook ge ruime tijd vertoefde. Ook werd een bezoek gebracht aan de Oorlogsbegraafplaats op de Grebbenberg niet verzuimd. Via Tiel en Zaltbommel in de Betuwe trok men weer op huis aan, waar 'men 's avonds om 10 min. voor 10 weer be houden en wel arriveerde. BOOM GEKRAAKT Tijdens de korte onweersbui van vorige week woensdag kraakten de hevige wind stoten een iepenboom op de Thoolse dijk, een eind vóór de Langeweg. De kroon werd er finaal afgerukt en versperde enige tijd de rijweg. DUIVENSPORT De uitslag van de vlucht van zaterdag vanaf Creil, 283 km: A. v. Treijen 1 6 8 12; J. v. d. Zande 2 11 20 L. M. de Heer 3; A. Lindhout 4 18 22 27; J. B. Tholenaar 5 10 16 28; A. Douw 7 9; Joh. Nuts 13 15 17; A. Hommel 14 23; Joh. Geuze 19 25; C. Timmermans 21 25; P. van As 26. In concours 85 duiven.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1957 | | pagina 1