EENDRACHTBODE
Dan maar zo
13e JAARGANG No. 14
TWEEDE BLAD
22 FEBRUARI 1957
Raadsverslag Scherpenisse»
OOK DEZE GEMEENTE GEEFT EEN BIJDRAGE
IN ELEKTRIFICATIEKOSTEN BUITEN DE KOM
HOOFD OX.SCHOOL BEREIKT DE
PENSIOENGERECHTIGDE LEEFTIJD
ZITTING KANTONRECHTER.
BIJ AFSLAAN NAAR DE STAVENISSE HAVEN
OP STOOFDIJK RICHTING AANGEVEN
KIJK STEEDS UIT, MAAR ZEKER
BIJ HET LINKSAFSLAAN
HOUDT DE RIJBAAN VRIJ VAN SLIK
EN BIETENKOPPEN
NOG ENKELE ANDERE VERKEERSPERIKELEN
Boekbespreking
De beste serie van 1957
Drijf de onzuiverheden
uit Uw bloed.
5 PAUL BRICKHILL
Alle raadsleden waren aanwezig voor
de openbare vergadering van donderdag
14 februari onder leiding van burgemeester
D. C. Bouwense. Secretaris-notulist de heer
A. L. G. van Doorn.
Naar aanleiding van de gelezen notulen
deelt de voorzitter mede, dat het pand
Platteweg 304 niet onbewoonbaar is ver
klaard door de raad, zoals één der leden
in vorige vergadering veronderstelde.
Wel is er door b. en w. destijds daartoe
een voorstel gedaan, maar na bespreking
werd dat ingetrokken.
Gedeputeerde staten hebben de verzeke
ring gemeentegelden goedgekeurd.
Van de P.Z.E.M. is een aanbieding ont
vangen voor het plaatsen van nieuwe licht
masten in het kader van de straatverlichting
verbetering. De thans nodige masten zullen
4740,kosten plus plaatsingskosten.
Waar die lichtmasten komen is al in een
vorige vergadering besproken.
De raad verleent b. en w. machtiging tot
nadere uitvoering.
In verband met een in vorige vergadering
door de heer IJzerman gestelde vraag of aan
riolering Boerenleenbank ook door ge
meentewerklieden is gearbeid heeft districts
opzichter Blaas gerapporteerd, dat bij op
levering van het Bankgebouw nog geen
hoofdriolering in die straat was aangebracht,
zodat een aansluiting in de Wilhelmina-
straat een 20 meter verder - moest
worden geïmproviseerd, wat 16 meter extra
riolering voor de Boerenleenbank zou be
tekenen, omdat de gemeente nog niet klaar
was. Vanzelfsprekend kwam dit daarom
voor gemeente-rekening, waarom de gem.
arbeiders dan ook dit gedeelte hebben aan
gelegd. De heer IJzerman is hierdoor vol
komen tevreden gesteld.
HET GING ER DOOR
Opnieuw wordt dan het in vorige ver
gadering aangehouden punt „elektrificatie
buiten de bebouwde kom" aan de orde
gesteld.
Het betreft voor Scherpenisse 40 aan
sluitingen, wat de gemeente op 37.000.
komt te staan, terwijl, zoals bekend de be
trokkenen per aansluiting 400.-be
talen plus eventueel 40.-— per ha plus de
interne aanleg.
In de vorige vergadering wenste men het
voorstel van het dagelijks bestuur nog even
te laten bezinken.
De voorzitter meent dat de tijd er tans
rijp voor is om het te doen. Het is hem
bekend, dat de gemeente Poortvliet daartoe
dezer dagen ook het besluit nam en naar die
gemeente gerekend (bijdrage van 120.000)
komt men er hier nog goed af met 37.000.
De heer IJzerman zegt met verschillende
personen te hebben gesproken die er bij
betrokken zijn en ze vinden het allemaal
wel erg duur, staan wat huiverig tegenover
de financiële consequenties, maar denken
toch er later spijt van te hebben, wanneer ze
thans niet laten aansluiten.
Spreker meent dat het precies eender zo
is gegaan met de Waterleiding. Een gedeelte
wenste toen ook niet aan te sluiten, maar nu
zou niemand het meer willen missen.
De heer Kievit erkent dat het bar veel
kost, maar men moet het wel doen.
De heer Bijnagte laat een ander geluid
horen. Hij heeft ook enkele gegadigden ge
sproken, maar van de 8 waren er maar 2
voor. Hij zou er zijn stem aan geven, wan
neer alle betrokkenen er mee akkoord zou
den gaan, maar het blijkt dat dit niet het
geval is. Als het merendeel het zelf niet wil,
kan hij er niet voorstemmen.
Weth. van der Jagt heeft ook zijn licht
eens opgestoken. Hij vernam, dat men er
wel aan mee zou doen, wanneer men er
toch aan moet betalen.
De voorzitter kan zich indenken, dat de
mensen er niet voor in hun handen klappen.
De heer Kievit: dat zouden we doen, als
we op dezelfde (goedkope) manier konden
aansluiten als dat in de kom is gebeurd.
De voorzitter vindt dat het punt vol
doende is besproken en brengt het voorstel
b. en w. om de bijdrage te verlenen in stem
ming. Alleen de heer Bijnagte stemt tegen,
de andere leden voor.
Een volgend punt was in vorige raads
vergadering eveneens aangehouden, nl. een
beroepsschrift van de heer A. Duine op een
geweigerde bouwvergunning. Achter zijn
smederij wil de heer Duine een opslagplaats
bouwen, waartoe vergunning evenwel werd
geweigerd, omdat het in strijd was met de
bouwvoorschriften.
Voor nader onderzoek had de raad het
bezwaarschrift aangehouden. De voorzitter
verklaart thans, dat bij onderzoek is ge
bleken, dat er voor dergelijke gevallen ner
gens anders ontheffing is verleend, waarom
dan ook voorgesteld moet worden het be
zwaarschrift af te wijzen, maar tegelijkertijd
adressant de middelen aan de hand te doen
om met enige wijziging hetzelfde doel te
kunnen bereiken. Daarmee kunnen zich alle
leden verenigen.
De heer A. Beeke Jr. vraagt 150 m2
bouwgrond naast de Coöp. Boerenleenbank
om een huis te bouwen.
De heer IJzerman vraagt of er toch geen
varkensstallen bij komen, waarom de voor
zitter antwoord dat dit niet is toegestaan.
Later moet er immers nog een woning tegen
aan komen. Tegen verkoop van deze bouw
grond is overigens geen bezwaar.
Tijdens vorige zitting was de zaak tegen
J. A. v. d. L. te Oud-Vossemeer aangehou
den. Op 3 aug. van vorig jaar kwam v. d. L.
omstreeks middernacht over de Thoolse dijk
naar huis gereden. Het was slecht weer. Hij
had toen een lichte botsing gehad met de
aanhangwagen van de vrachtauto van A.
P. H. te St. Annaland, bestuurd door diens
zoon H. Laatstgenoemde had tijdens de
vorige zitting getuigenis afgelegd, v. d. L.
stond namelijk terecht dat hij onvoldoende
rechts had gehouden en onvoldoende rechts
was uitgeweken.
Thans werd de 18 jarige A. J. M. te
's Hertogenbosh als getuige gehoord, die
naast bestuurder H. had gezeten. Ook M.
verklaarde de personenauto van v. d. L.
midden over de weg te hebben zien naderen
in het midden was het met de geladen
bietenwagen niet geheel mogelijk recht
achteruit te kijken.
Voorts toonde mr. v. d. Hoeven het
weegbrugboekje, waaruit bleek, dat het de
minst zware (laatste) vracht op die dag
was geweest. Dus ook de minst hoge.
De Rechter verzocht daarna aanhouding
van deze zaak om getuige wachtmeester
Koster te doen horen. Dan zal de tractor als
„stille getuige" optreden.
M. H. de J. te St. Annaland kreeg dezelf
de dag op hetzelfde moment een bekeuring
voor het naar rechts uitwijken én niet tijdig
richting aangeven. M. H. de J. zat als be
stuurder op de tractor van N. M. H. en
draaide vanaf de Stoofdijk de Stavenisse
haven op, voorzover dat ter plaatse „op
draaien" genoemd kan worden. Ook bij deze
zaak trad mr. v. d. Hoeven als verdediger
op. Hij schetste de situatie ter plaatse, er
daarbij de nadruk op leggend, dat er van
rechts af slaan geen sprake is omdat het
een soort vork-vormige-situatie is en geen
rechtse- of linkse-zijstraat. Hij wees er op,
dat op de Stoofdijk van inhalen wel geen
of nauwelijks een enkele maal sprake zal
zijn, zodat het verkeer geen hinder onder
vindt, wanneer een wagen inplaats van het
linkervorkeinde, het rechtergedeelte neemt
om daarna pas de haven op te draaien.
Daarom is het zijn inziens een grote vraag
of men daar richting aan moet geven. Dit
pleit werd gevoerd, nadat de Officier 12.50
boete of 3 d.h. had geëist.
De Rechter achtte het daarentegen wel
gewenst dat richting werd aangegeven, om
het achteropkomend verkeer niet in het
onzekere te laten of men de haven zou
oprijden, dan wel de voorstraat inrijden.
Gezien het feit echter, dat ter plaatse het
grensgeval wel dicht wordt benaderd en
daarom met deze omstandigheden rekening
houdend, vonniste de Rechter niet hoger
dan 3.boete of 1 d.h..
Hij waarschuwde echter dit te zien als
een waarschuwingsboete om dat aangeven
voortaan wel in acht te nemen.
DESNOODS EEN MAN OP
DE UITKIJK
W. M. S„ slager te St. Maartensdijk was
op 15 nov. jl. bekeurd, toen hij op de
provinciale weg naar Stavenisse met zijn
bestelauto linksaf was geslagen om een
boerderij te bezoeken, waardoor de motor
rijder A. P. S.,( technisch ambtenaar bij de
Ned. Heide Mij te St. Maartensdijk met de
auto in botsing was gekomen, wat hem een
maand ziekenhuis had gekost plus de nodige
materiele schade.
Verdachte verklaarde tijdig zijn richting
wijzer te hebben uitgestoken, maar dat hij
niet had kunnen zien, dat er verkeer achter
hem kwam, omdat de zijweg een honderd
meter voorbij een helling in deze provinciale
weg was gelegen. Wanneer dan een motor
nadert met een snelheid als die van S. dan
is een botsing niet te voorkomen. Ver
dachte voerde voorts aan, dat de motor
rijder linksachter had geraakt, omdat hij,
toen hij het gevaar zag aankomen, nog
extra gas had gegeven. Was dat niet ge
beurd, dan was het mis geweest.
De Officier achtte het ten laste gelegde
bewezen en verklaarde een veel hogere
boete op te leggen, ware het niet, dat de
civiele vordering van de aangeredene ook
reeds was toegewezen, zijnde een bedrag
van 50.15. Daarom werd van verdachte
een boete geëist van 30.of 15 d.h.
De Rechter wees verdachte er op, dat het
links afslaan alle mogelijke voorzorgsmaat
regelen vereist en wanneer men dan on
voldoende uitzicht heeft, dient men des
noods maar een man op de uitkijk te zetten
om te controleren of de noodzakelijke
manoeuvre veilig uitgevoerd kan worden.
Hij vonniste conform de eis.
TE VEEL LINKS
J. A. P., landbouwer te St. Maartensdijk
was op 1 december jl. met zijn personen
auto in boting gekomen met een wagen
van P. P. smid aldaar, toen eerstgenoemde
te veel links aanhield om, zoals hij ver
klaarde, een andere aanrijding te voor
komen.
Als getuige trad P.P op. Deze zaak werd
voor nader onderzoek aangehouden.
Vervolgens kwam P. P. zelf als ver
dachte voor de groene tafel, omdat ook hij
niet voldoende rechts had gehouden. Ver
dachte erkende het feit en hoorde 25.
eisen. De uitspraak was 20.of 10 d.h.
A. C. G., landbouwer te Stavenisse had
op 27 oktober te Zierikzee bij een splitsing
geen voorrang gegeven aan een personen
auto, die van rechts kwam. Verdachte had
al willen betalen (de schikking van een
tientje), maar was op het postkantoor te
laat gekomen, zodat hij nu een reisje naar
Tholen moest maken. Hij wees op het ter
plaatse zeer slechte uitzicht. De boete bleef
een tientje.
G. W. V. te Tholen, monteur aldaar had
op 27 nov. met een personenauto op de
Eendrachtsweg gereden zonder rijbewijs.
Daarvoor was hij door verbalisant al eer
der gewaarschuwd.
Inmiddels had hij zijn rijbewijs wel, maar
„spartelde nog wat tegen", zoals de Rechter
het noemde, wat hem niet kon bekoren,
temeer waar de politie hem al heel soepel
tegemoet was getreden door tot tweemaal
toe te waarschuwen. Conform de eis kreeg
V. een boet opgelegd van 25.of 5 d.h.
RUIM GLIBBERIGHEID OP.
J. E„ landbouwer te St. Annaland had
op 4 december enkele vrachten bieten
koppen van zijn land naar zijn erf vervoerd
en toen er koppen van zijn aanhangwagen
afrolden deze niet direct van de rijbaan ver
wijderd. Verdachte gaf het feit toe, er op
wijzend, dat hij voornemens was het na de
laatste vracht op te ruimen, wat ook was
gebeurd.
De Rechter wees er op, dat deze glibbe
righeid voor ander verkeer gevaarlijk is en
daarom direct geruimd dient te worden.
Na een eis van 15.of 3 d.h. werd de
boete 10.— of 2 d.h., waar betrokkene
zich onmiddellijk bereid had verklaard de
vuiligheid op te ruimen.
M. P. B., landbouwersknecht te Poortvliet
reed op 13 nov. 1956 te Scherpenisse met
een voertuig zonder kop- en achterlicht.
Het werd 2 x 15.boete of 2 x 3 d.h.
P. v. B. te Stavenisse was te Poortvliet
met zijn personenwagen aangehouden, toen
zijn stoplichten niet werkten. Ook B had zijn
schikking van een tientje al willen betalen,
maar kwam eveneens te laat op het post
kantoor. Het bleef ook nu 10.
HET ACTUELE BOEK „SUEZ"
Het is niet de eerste maal. dat de bekende
uitgeverij La Rivière Voorhoeve te Zwol
le met een actuele uitgave komt. Wel is
het ditmaal zeer bijzonder actuele lectuur,
wat door genoemde uitgeverij wordt ge
bracht door het boek „Suez" van Quirin
Engasser. Wanneer de lezer al ver over
de helft is van deze 193 pagina's tellende
biografische roman kan de gedachte bij hem
opkomen, dat de titel evengoed „Ferdinand
de Lesseps" had kunnen zijn inplaats van
„Suez", maar eer hij het boek na die 193ste
bladzijde dichtslaat zal hij het toch weer op
„Suez" houden. Trouwens beide namen zijn
onverbrekelijk met elkaar verbonden: de
vooraanstaande gedurende vele jaren van
zijn leven geëerde Franse pionier en datgene
wat hij tot stand bracht: het Suez-kanaal.
Alleen daarom al is het een interessant boek.
Maar het is meer. Het brengt de lezer veel
meer kennis van de politieke problemen, die
er thans ook rond het Suez-kanaal bestaan.
Het leert dat de allereerste gedachte die
over dit kanaal werd geuit, gelijkertijd het
begin was van een politiek „spel" tussen
Egypte, Engeland en Frankrijk, wat zich
in de twintigste uitbreide tot een politiek-
wereldspel, hetwelk ieder doet huiveren.
Ferdinand de Lesseps zei er op het laatst
van zijn leven het volgende van: „Velen
zeggen dat ik met het Suezkanaal ook schip
breuk heb geleden omdat de Engelsen op
een gegeven ogenblik Egypte bezetten. Dat
is een heel kortzichtige zienswijze. Voor al
tijd zal de wereld het Suezkanaal als een
grote daad van Frankrijk zien. Als Engeland
Egypte nog eens bezet, dan zullen zij er
ook weer uit verdwijnen, zoals alle ver
overaars die zich aan de oevers van de Nijl
hebben gevestigd: de Assyriërs, de Perzen,
de Grieken, de Turken en ook Napoleon.
In Egypte spelen honderd of tweehonderd
jaren geen rol. En evenals de piramiden
alle veroveraars getrotseerd hebben, zal ook
het Suezkanaal hen overleven." Zo zei
Ferdinand de Lesseps het op 72 jarige leef
tijd 1805 - 1894. Wonderlijk is voorts
de ontdekking, hoe na de opening van het
Suez-kanaal de minister-president Lord Pal-
merston ten val werd gebracht en hoe in
1956 na een zeer netelige Suez-situatie de
eveneens bejaarde Engelse minister-presi
dent Eden zijn werk heeft neergelegd.
Inderdaad, op zeer pakkende wijze schil-
derd Quirin Engasser het leven van De
Lesseps, zoals hij in een heldhaftige strijd
tegen alle openlijke en geheime tegenstand
de aanleg van het kanaal verwezenlijkte.
Al het gewirwar van politieke intriges con
ferenties, tegenslagen, feesten, oproer, de
taaie worsteling van Engeland met Fran
krijk, kortom alles wat zich in die roerige
tijd heeft afgespeeld, wordt hier als in onze
tijd geplaatst. Een historische schildering,
maar tevens een blik achter de politieke
schermen, toen en nü. Ja ook nu, omdat de
jongste Suezcrisis uitvoerig wordt beschre
ven en daarop een objectief licht laat schij
nen.
Met 19 foto's vanaf de dag dat de eerste
spade in de grond werd gestoken 25
april 1859, tot en met het Suezconflict in
1956 en enkele overzichtskaarten, met dat
alles is dit boek waard gelezen en herlezen
te worden. Ingen. 4.70, geb. 5.90.
EEN ZEEUW
OM NOG TROTS OP TE ZIJN
In 1957 is het driehonderdvijftig jaar ge
leden dat Michiel Adriaanszoon de Ruyter,
Nederlands grootste admiraal, werd geboren.
Om dit feit te herdenken is te Den Haag
een nationaal comité opgericht, dat de lan
delijke herdenking zal voorbereiden, wordt
in Amsterdam een grote tentoonstelling ge
houden, vindt op 22 maart in Vlissingen
de Ruyters geboortestad een feestelijke
herdenking plaats met medewerking van de
Marinierskapel. De Koninklijke Marine zal
een vlootschouw geven, waarbij de landing
van 1666 zal worden herhaald. De P.T.T.
komt met een De Ruyter-postzegel.
En... uitgeverij La Rivière en Voorhoeve
te Zwolle komt met het boek „Bestevaer"
door K. Norel. Een boek voor jong en oud.
3.80 ing. en 4.90 gebonden.
Wanneer we Norel hebben genoemd, be
hoeven we niet verder uit te leggen, dat
„Bestevaer" boeiend en „lopend" geschreven
is. Een gedetailleerde beschrijving van zijn
jongensjaren. „In een blauw geruite kiel"
wordt in dit verhaal niet gegeven, maar de
volle aandacht wordt geschonken aan De
Ruyters grote tijd: de Engelse oorlogen.
Als een spannende film ontrollen zich de
gebeurtenissen voor ons oog. Norel laat
De Ruyter zien, zoals een Engelsman hem
heeft getekend, die uitriep:
„Is dat een admiraal? Dat is een admiraal,
een kapitein, een stuurman, een matroos en
een soldaat. Die man, die held, is dat alles
tegelijk."
Maar de auteur beschrijft de Ruyter ook
als man en vader van gezin en vader van
matrozen, Norel beschrijft hem ook als
„Bestevaer".
Dit boek mag in geen onzer bibliotheken
ontbreken en zeer vele boekenliefhebbers
zullen het persoonlijk willen bezitten.
BOEK OVER HONGARIJE
Mevrouw C. J. Ooms-Vinckers is terugge
keerd van een verblijf in Zuid-Slavië en
Hongarije. Zij heeft daar een roman ge
schreven, die nog voor de boekenweek zal
verschijnen onder de titel: „Het hout is
sterker dan de bijl".
Deze roman geeft een reëel beeld van
de jonge mensen van Oost-Europa, van hun
onzekerheid en hun strijd voor de vrijheid.
Uitvoerig wordt beschreven het verzet van
de studenten, die tot de grote opstand over
gingen.
De titel is ontleend aan een gedicht, door
een Hongaarse vrijheidsstrijder in de ge
vangenis geschreven.
Fabricius. J. Gordel van Smaragd. Den
Haag (Leopold) 11.50.
Een bundel verhalen uit het Indië van
voor de oorlog; sommige zijn episodes uit
het leven van de inlanders, andere vertellen
van de blanken en hun moeilijkheden in dit
vreemde land, want vooral zij, die in de
rimboe leven, hebben het vaak zwaar. Alle
verhalen zijn lezenswaard, sommige buiten
gewoon mooi, o.a. Achter in de Molukken,
De erfenis en De grote beproeving.
Semjonow, J. De rijkdommen der aarde.
Over het huishouden der mensheid. Econo
mische aardrijkskunde voor iedereen. Am
sterdam. (Veen), 4.90.
Of U nu iets weten wilt over katoen,
rubber, olie of koffie, over edelstenen, me
talen, vis, brood en wijn, of over tientallen
andere onderwerpen, in dit boek wordt er
op smakelijke wijze over verteld. Iedere
bibliothecaris zou er goed aan doen dit bij
zonder leerzame werk warm in de belang
stelling van zijn lezers aan te bevelen.
Mens J. Elizabeth. Amsterdam (Kosmos)
8.90.
Gebruik makend van de vele en dikwijls
amusante brieven die de geestige Betje
Wolff schreef, romantiseerde Jan Mens het
eerste deel van het leven der bekende schrijf
ster van Sara Burgerhart. Het boeiend ge
schreven boek eindigt met de dood van
Ds. Wolff en de kennismaking met Aagje
Deken.
Budd, Lilian. Sneeuw in April. Nijkerk
(Callenbach) f 5.40.
Velen zullen in dit sympathieke verhaal
van een sterke, gelovige vrouw juist vinden
20 - 22 - 27 - 31 en 36 ct
ONTSLAG HOOFDONDERWIJZER
De heer A. C. Verstijnen, hoofd van de
openbare lagere school alhier zal per
28 maart 1957 de pensioengerechtigde leef
tijd bereiken en kan dus per 1 april d.a.v.
het onderwijs verlaten. Om op school
moeilijkheden te voorkomen vraagt hij het
gemeentebestuur per 1 mei a.s. ontslag B.
en w. stellen voor het gevraagde op de
meest eervolle wijze te verlenen onder dank
voor de bewezen diensten.
Daarmee kunnen zich alle leden ver
enigen, Op een desbetreffende vraag ant
woordt de voorzitter dat zich na oproep
twee sollicitanten hebben gemeld. De tijd
tot 1 mei is nog wel nodig.
Met de n.v. Bank voor Nederlandse Ge
meenten wordt een rekening-courant over
eenkomst aangegaan tot maximaal 125.000,
welke maar tot 1 april wordt toegezegd.
Voorts krijgt het dagelijks bestuur machti
ging voor financiering van de elektrificatie-
bijdrage aan te kloppen bij de Boeren
leenbank.
RONDVRAAG
De heer Kievit wijst er op, dat niemand
de Weststraat droogvoets door kan. Daar
zal toch verbetering moeten komen. Dit
wordt toegezegd.
De heer IJzerman vraagt of er hier ook
een commissie is voor het aanstellen van
minder valide arbeiders in gemeentedienst.
De voorzitter zegt dat deze commissie wel
bestaat, maar aangezien er niet van die
arbeiders zijn, ze ook nimmer vergaderde.
De heer IJzerman wijst er op, dat de
verlichting bij het toegangspad naar het
„Holland Huis" nog veel te wensen over
laat. De voorzitter antwoordt dat dit mede
wordt verbeterd en zelfs in de eerste plaats
bij de hiervoor aangenomen verlichtings
verbetering. Er komt een lantaarn voor het
gebouw zelf en aan de ingang van het
wegje.
Daarna sluiting.
Daarmee verlost ge Uzell
van Rheumatische Pijn.
Kruschen Salts is daartoe het aangewezen
middel. Dat komt omdat de stimulerende
werking van Kruschen de bloedzuiverende
organen weer tot jeugdig-krachtiger werking
aanspoort. Zodra dat gebeurt kunnen on
zuiverheden in 't bloed zich niet meer vast
zetten, doch worden die prompt afgevoerd
langs natuurlijke weg. En daarmee behoren
Uw pijnen tot het verleden. Geen wonder
dat duizenden lijders aan rheumatische pijnen
de werking van Kruschen een verlossing
vinden.
en ondanks de signalen der vrachtauto niet
was uitgeweken.
Verdediger was mr. H. P. P. M. Gerritsen,
die de vraag stelde hoe getuige heeft kun
nen zien, dat zijn cliënt midden op de weg
reed.
De Officier zag er met het proces-verbaal
en de verklaringen van getuigen echter een
sluitend geheel in om te concluderen, dat
verdachte niet behoorlijk rechts had gehouden
en niet behoorlijk had uitgeweken. Daar
voor eiste hij respectievelijk 25.en
50.boete.
De verdediger wees er daarna op, dat het
maar een duistere zaak is. Immers waar zul
len wagens, die elkaar te dicht tegemoet
rijden elkaar raken Toch aan de voor
kant nietwaar. Maar hier heeft de personen
auto slechts de achterkant van de aanhang
wagen geraakt. Daarom meende hij dat het
ten laste gelegde inzake het onvoldoende
rechts houden niet bewezen kon worden.
Immers, het enige zekere feit in deze
duistere zaak is, dat de achterkant van de
aanhangwagen is geraakt en geen frontale
botsing is ontstaan, wat altijd het geval was
geweest indien de personenwagen te veel
op het midden van de weg had gereden.
Maar ook de Rechter was overtuigd van
de schuld van verdachte en vonniste voor
het onvoldoende rechts houden 10,of
5 dagen en voor onvoldoende uitwijken
40.of 15 dagen.
DE TRACTOR HOOG GENOEG?
N. M. H„ landbouwer te St. Annaland
stond terecht omdat zijn knecht M. H. de J.
met een tractor en aanhangwagen in Sta
venisse had gereden, terwijl de aanhang
wagen niet van het nodige kenteken was
voorzien en de tractor niet van richting-
aanwijzeers. De aanhangwagen was met
bieten geladen en volgens verbalisant
(wachtmeester der rijkspolitie te Stavenisse)
was er voor de bestuurder door de geladen
aanhangwagen onvoldoende uitzicht.
Verdachte die als verdediger mr. A. J. v. .d
Hoeven had, verklaarde dat hij in de drukke
„bietendagen" even een wagen van een
buurman had geleend maar dat zijn tractor
voldoende hoog zit voor een ruim uitzicht.
Hij had zelfs aan de politie tot weemaal
toe gevraagd even op de trekker te komen
om zich daarvan te overtuigen, maar dat
had verbalisant geweigerd.
Dit werd door getuige M. H. de J.
bevestigd.
Het waren de laatste bieten, die op deze
vracht werden aangevoerd.
De Officier achtte het tenlaste gelegde
wel bewezen en eiste 25.boete.
Mr. v. d. Hoven vond het niet juist, dat
verbalisant de proef op de som niet wilde
nemen door even op de tractor te klimmen
en zich van het uitzicht overtuigen. Hij
stelde vast dat dit bij even naar rechts en
links overbuigen wel mogelijk was. Slechts
de levensgeschiedenis van Douglas Bader,
de Engelse piloot zonder benen
Wanneer ze het
hek in de hoge muur uitliepen, was het doorgaans om
naar de overkant van de weg te gaan, waar uitgestrekte
terreinen voor rugby, voetbal en cricket lagen, benevens
een vijftal tennisbanen en een zwembad. Binnen de
muren stonden de schoolgebouwen rond een binnen
plaats geschaard met keurig onderhouden gazons en
grintpaden de directeurswoning, het schoolgebouw, de
grote zaal, de Grote School en de woongebouwen der
leerlingen, de „houses". Een beetje afzijdig stond Co-
well's House, waarin de „nieuwe jongen" Bader zou
wonen en dat hij in de nazomer van 1923 betrad, ge
kleed in een nieuw blauw pak met een nieuw bolhoedje.
De nieuwe jongens kwamen altijd een dag voor de
school begon en een stuk of twaalf van deze nieuwelin
gen waren in Cowell's House ondergebracht. Ze stonden
met Douglas, eenzaam en vreemd in deze nieuwe om
geving, op hun instructies te wachten. Boven dronk de
„housemaster" met een paar gasten voor de lunch een
glaasje sherry. Zijn vrouw, de „matron", was ook druk
in de weer en had geen tijd de nieuw aangekomenen te
bemoederen. Douglas liet zijn hoedje, dat een deel van
zijn schooluniform uitmaakte, vallen. Hij had iets tegen
dat hoofddeksel en gaf er een schop tegen om zijn ge
voelen te luchten. Dat was een aardige sport en hij
schopte er nog eens tegen en nog eens. 't Luchtte
hem werkelijk op en hij ging er mee door, zijn schoenen
schurend over de tegels van de hal.
Van boven riep een stem kortaf„Jongen
Hij keek op. Een mager gezicht keek over de balus
trade omlaag en bezag hem van achter brilleglazen met
een strenge blik.
„Hou op met dat getrap Raap je hoed op en gedraag
je behoorlijk
„Ja, meneer," zei de jongen beschaamd.
Het gezicht verdween en een paar seconden lang was
het stil in de hall. Toen liet Douglas zijn hoed weer
vallen en schopte er nog een keer tegen om zijn zelfres
pect te herwinnen.
Luider klonk de stem nu van boven „Jongen
De nieuwe jongens in de hall verstijfden. Het gezicht
van de housemaster, 'n man die alles van jongens af
wist, keek weer over de balustrade, waar achter hij een
poosje wantrouwig was blijven staan. „Kom hier, jon
gen beval hij.
De gasten met hun glaasje sherry werden zeer ge-
imponeerd toen de housmaster zich een ogenblik excu
seerde, een stok van achter de staande klok te voor
schijn haalde en toen resoluut de kamer verliet. Ze
waren niet getuige van de zes slagen op het gespannen
zitvlak van de nieuwe blauwe broek. Horen deden ze
trouwens ook niets, want Douglas gaf geen kik. Dat
lag niet in zijn aard. Binnen een paar dagen was hij
over z'n verlegenheid op de nieuwe school heen. Ieder
een hield van zijn energie en zijn oprechtheid en hij,
bemerkend dat men hem graag mocht, reageerde steeds
met grote warmte. Met een gewilligheid, welke zijn moe
der zou hebben verbaasd, onderwierp hij zich aan de
voorschriften, zelfs aan de regel dat alle nieuwe jongens,
ten teke van hun lage status, gedurende het eerste kwar
taal alle drie knopen van hun jasje moesten sluiten.
Onmiddellijk nam de sport zijn aandacht in beslag
en absorbeerde al zijn overtollige energie. Hij speelde
cricket, roffelde tegen de punching bal in het gymnas
tieklokaal en zwom in het zwembad, dat door hagen was
omgeven en waar iedereen spiernaakt rondspartelde.
De school vulde zijn leven, niet alleen met sport, maar
evenzeer met allerlei kleine dingende rode dekens op
de ijzeren ledikanten in de slaapzalen, de groep heesters
op het midden van de binnenplaats, die „rimboe" was
gedoopt, het ziekenzaaltje, en de grote zaal, waar de
leerlingen zich met veel lawaai aan de tafels zetten,
aten en redeneerden als een troep mussen, totdat de
houten hamer op de tafel tikte en alle opstond, waarna
de directeur een Latijns gebed uitsprak.
Hij moest zich uitsloven als „prefect", wat hij ver
velend vond, maar waar toch heel wat meer in zat dan
boodschappen doen en nu en dan een paar schoenen
poetsen, en hem trouwens voldoende tijd voor sport liet.
En zelfs om te studeren... Als houder van een studie
beurs werd van hem verwacht dat hij in de klas zou
uitblinken, maar evenals in Temple Grove, spande hij
zich niet meer in dan nodig was om nergens last mee te
krijgen. Zijn kwieke geest nam alles gemakkelijk op en
wanneer hij weggedoken in de gehavende „paardenstal
len" van het klasselokaal zat, dwaalden zijn gedachten
altijd af naar de sport.
Het tweede kwartaal was in twee opzichten heel wat
prettiger. Hij mocht nu één knoop van z'n jasje los laten
en het rugbyseizoen was begonnen.
Toen ze met de vacantie thuis waren, kochten Derick
en Douglas windbuksen en er brak voor Sprotborough
een ware terreur aan, tot de dag waarop Douglas door
een badkamerraam de witte gestalte van een vooraan
staande dame uit het dorp zag, op het punt in haar bad
te stappen. Iemand zei „dat durf je niet" en het volgende
ogenblik sloeg een loden kogeltje het glas aan splinters
en klonk een hartverscheurende gil. De scherpschutter
verdween en had even later een hevige ruzie met De
rick over de vraag of een kogeltje uit een windbuks al
dan niet pijn deed. Derick bewees zijn opvatting door
Douglas van dichtbij in de schouder te schieten en dat
ontketende een verwoed gevecht, waaraan pas een
einde kwam toen Jessie de windbuksen in beslag nam.
