EENDRACHTBODE
Batig Saldo
Het derde wijkgebouw werd in ons gebied geopend door mej. Jöhr.
St. Filipsland kan er trots op zijn.
Huidgenezing
Zwitserse delegatie bezocht wijkgebouwen
12c JAARGANG No. 36
TWEEDE BLAD
20 JULI 1956
RAADSVERSLAG SCHERPENISSE.
Hulde aan de brandweer, maar....
Plan voor speelweide annex ijsbaan.
H.P.L.verlichting op de Hoge Markt.
Elektrifikatie onrendabel gebied nog aangehouden.
Een flinke partij straatsteen gekocht.
Bij de openbare raadsvergadering te Scher
penisse van maandag jl. was de heer C. de
Goffau door werzaamheden verhinderd.
In zijn openingswoord wees de voorzitter,
burgemeester D. C. Bouwense op het prach
tige werk, dat de brandweer ter plaatse
had verricht bij de hevige brand die in de
Grasdrogerij had gewoed. Ze was daarbij
voortreffelijk geassisteerd door de korpsen
van Poortvliet en St. Maartensdijk. Hij stelt
de raad dan ook voor aan de genoemde
korpsen; een dankbetuiging namens het ge
meentebesuur te zenden, waarmee zich alle
leden kunnen verenigen. De voorzitter hoopt
tevens dat deze brand weer een nieuwe aan
leiding mag zijn om nader te komen tot een
eigen brandspuit, welke toch steeds meer
voorkeur verdient.
Voorts merkt burgemeester Bouwense op,
hoe er enkele weken geleden een vergadering
is gehouden met de aannemers uit het eiland
onder leiding van het hoofd van de dienst
Noord Zeeland, de heer Argelo. Daarbij
waren ook de burgemeesters tegenwoordig.
Hij meent met een bescheiden optimisme
te mogen verklaren, dat er voor wat de
samenwerking der aannemers betreft nog een
zekere kans van slagen inzit. Aanvankelijk
leek dit niet het geval te zijn, maar toen
was uitgelegd, dat de aannemers, behoudens
dan de gezamenlijke inkoop, gezamenlijke
bestekken, enz. een grote mate van zelf
standigheid behouden, had men er wel oren,
naar. Persoonlijk heeft hij dan ook wel moed
dat het lukken zal bedoelde huizen te bou
wen.
De Heer Bijnagte vreest, dat het nog wel
een jaar of 20 kan aanlopen.
De voorzitter kan verder met voldoening
meedelen, dat de schoolbouw een vlot ver
loop heeft en dat de bouw van nog 3 pre
miewoningen na veel moeite is goedgekeurd.
De aannemingssom bedroeg 34.178.
Aannemer hiervan is timmerman B. Suur-
land alhier.
Een volgende mededeling van de voor
zitter is, dat er van overheidswege nog
steeds aandrang wordt uitgeoefend om nog
dit jaar de Pluimpot af te sluiten, maar
ondertussen is het half juli eni er is niemand
meer die nog geloofd dat het dit jaar zal
gebeuren.
Eenj laatste mededeling naar aanleiding
van de voorgelezen notulen is, dat men op
de Griffie het benoemen van nog een 1ste
ambtenaar ter secretarie te kostbaar vindt en
dus getracht zal moeten worden een tijdelijke
kracbt te krijgen. Dienaangaande zijn er
nog enkele onderhandelingen gaande, waar
na de raad opnieuw een voorstel zal berei
ken.
INGEKOMEN STUKKEN
De stichting Rembrandtherdenking vraagt
voor een te bouwen/ monument een halve
cent per inwoner als bijdrage. Met de stem
van de heer Bijnagte tegen wordt besloten
dat verzoek in te willigen. Het kost de
gemeente maar een goede zes gulden. Af
gewezen wordt het verzoek van de stichting
Katholieke Mil. Tehuizen om een bijdrage,
terwijl voor opening van het Holland huis
ter plaatse nog 50.wordt gevoteerd. Die
opening is reeds geschied, maar voor die
tijd is geen raadsvergadering gehouden. De
heer IJzerman is van oordeel, dat de raads
leden bij deze opening ook wel een uitno
diging hadden mogen, ontvangen, omdat het
gebouw toch op Scherpenisse grond staat.
De voorzitter antwoordt dat de Stichting
geen uitzondering wenste te maken, omdat
het een gemeenschappelijk gebouw is.
De heer Bijnagte vraagt wat het toe
gangspad tot dit gebouw de gemeente heeft
gekost. Dit weet de voorzitter nog niet
precies, maar ontsluiting was daar toch
nodig. De heer Bijnagte vindt dat Scher
penisse dan al genoeg heeft betaald en stemt
tegen de te verlenen 50.maar de an
dere leden keuren dat wel goed.
Aan de beide kleuterscholen wordt vervol
gens de wettelijk toelaatbare voorschotten!
toegestaan.
ELEKTRIFIKATIE WORDT NOG
AANGEHOUDEN
Van de herverkavelingscommissie Zee
land is er een uitvoerig schrijven over elek-
trikatit van het onrendabel gebied in deze
gemeente. Dit zouden nog een veertig
aansluitingen betreffen en de gemeente, die
20% in de kosten moet bijdragen op 37.600
komen te staan.
Een bespreking van deze brief was in het
dagelijks bestuur nog niet gehouden.
Weth. Kleppe herinnert eraan hoe des
tijds hierover een bespreking is geweest
onder leiding van dr. Mes en op die bijeen
komst is gezegd, dat de gemeenten 10% en
geen 20%, zoals nu blijkt, zouden moeten
bijdragen. De voorzitter anwoordt hierop,
dat in deze brief reeds staat dat er aanvan
kelijk te optimistische kijk op geweest was.
Na enige discussie hierover wordt besloten
dit schrijven nog ter nadere bestudering aan
te houden.
De heer Kievit is echter reeds bij voorbaat
van oordeel dat de gemeente hiertegenover
welwillend dient te staan. De mensen buiten
de gemeentekom moeten veel meer betalen
dan de inwoners ooit gedaan hebben. De
voorzitter gelooft niet dat er bij de leden
sprake is van tegenstand, maar dat men
deze kwestie eerst nader wil bekijken.
Een schijven! van het chr. schoolbestuur dat
de post voor aankoop materiaal nog met
79.is overschreden, waarmee de raad
zich akkoord verklaart.
De rekening van de districtsschoolartsen-
dienst over 1954 kan desgewenst bij de leden
rouleren.
H.P.L. OP HOGE MARKT
Het dagelijks bestuur stelt als punt 3 voor
het plaatsen van een hoge lichtmast op de
hoek Hoge Markt-Kerkstraat en deze van
H.P.L. verlichting te voorzien. Dit zal op
365.komen. Allei* zijn er voor om dat
te doen,
Het aanwijzen van gemeentelijke lijkschou
wers wordt aan b. en w. gedelegeerd.
Voor controle van de straatverlichting zal
25.per jaar worden vergoed.
Aan de gemeente werkman Deurloo en
aan de bode wordt als extra uitkering voor
de buitendienst tijdens de barre wintermaan
den respectievelijk 25.en 12.50 toege
kend.
De bezoldiging van de gemeentewerkman
wordt met ingang van 1 januari 1956 opge
trokken en die van de schoolschoonhoudster
gebracht op 600.
KREDIET VOOR SPEELWEIDE
In een vorige raadsvergadering was be
sloten 250.uit te trekken voor het laten
vervaardigen van een schetsplan voor een
speelweide annex ijsbaan in de te dempen
Pluimpot. De Ned. Heide Mij heeft hierop
geantwoord, dat het voor dit bedrag onmo
gelijk is een gedegen schetsplan te ontwer
pen. Dat moet 600.worden.
De heer Hartog vindt aanvankelijk dat
men het dan voorlopig maar moet aanhou
den. De heer Bijnagte gelooft dat er toch
niets van terecht komt. De heer IJzerman
vindt dat de overige sprekers er te gemak
kelijk over heen lopen. Hij is er voor dat
er iets gebeurd. Wanneer de Ned. Heide
Mij dat uitvoert met Rijkssteun behoeft dat
toch niet zo veel te kosten. De voorzitter
zegt dat het hier nog maar gaat over een
ontwerpplan, maar wil het overigens toch
ook wel in de warme belangstelling van de
raad aanbevelen. De heer Bijnagte vindt
dat er iets voor de jeugd moet komen en
voor de schaatsliefhebbers ook.
Wethouder v. d. Jagt heeft ook geenj be
zwaar tegen het laten maken van het plan
op zichzelf. Als we weten wat het kost
zo oppert hij, kunnen we het altijd nog
goedkeuren of afwijzen. Daarna stemmen
alle leden voor om 600. beschikbaar te
stellen voor het laten maken van dit plan.
VOOR 20.000 STEEN
De gemeente verkeert in de gelukkige om
standigheid, dat ze een partij straatstenen
kan kopen, aldus de voorzitter en die koop
zal geen enjcel risico inhouden. Het betreft
een partij van 135.000 stuks. De raad kan
aankoop hiervan goedkeuren.
Naar het perceel Hoge Markt 7 was in
schrijving opengesteld. De heren M. A. Jan
sen en kapper v. d. Reest schreven in. resp.
voor 9500.en 10275.Aan de hoog
ste en laatsgenoemde inschrijver wordt het
pand gegund.
Voorgesteld wordt de faecaiienput te ver
plaatsen naar de omgeving van de huidige
mestvaalt. (Molenweg). Al lang zoekt men
naar een oplossing en van veel kwaden
lijkt het dagelijks bestuur dit nog het beste.
De heer IJzerman weet er anders niets
van te zeggen, dan dat de gemeente in dit
opzicht 15 jaar ten achter is (rioleringen,
zuiveringsinstallatie en spoel-w.c.'s).
Ook de heer Kievit vindt het niet dé
oplossing, maar kan op de vraag van de
voorzitter waar ze dan moet komen ook
moeilijk een antwoord geven.
Niemand weet het.
De heer Bijnagte vindt het een best plek
je. De varkenshokken in de gemeente rui
ken ook niet bepaald lekker. Daarover zijn
allen het eens. Weth. van der Jagt zou de
faecaiienput ook liever buiten de gemeen
te zien, maar daar zal niets gebracht wor
den. Dat is te ver.
Bij stemming om genpemde put naar
bedoelde omgeving te verplaatsen blijken
de heren Kievit en IJzerman tegen.
Op verzoek van de heer J. N. Oudesluijs
zn om bouwgrond in erfpacht te krijgen
van de gemeente wordt besloten die grond
in huurkoop te geven tegen 4% 's jaars,
af te koper, in 25 jaar.
EEN AQUAREL VAN DE HAVEN
De kunstschilder Leen Molendijk heeft
een schets gemaakt van de haven van
Scherpenisse, welke zal worden afgesloten.
Daarvan een schilderij te kopen, werd door
het gemeentebestuur afgewezen vanwege de
kosten. Een aquarel is evenwel goedkoper
en het dagelijks bestuur stelt voor die te
nemen als herinnering aan de haven.De voor
zitter wijst er op, dat de zelfde kunstschilder
in Sint-Annaland, Sint-Maartensdijk en Sta-
venisse ook een dorpsschilderstuk heeft ge
leverd. De raad besluit het aquarel, indien
het voor matige prijs aangekocht kan wor
den te kopen. Alleen de heer Bijnagte stemt
tegen.
In de vijf vakatures van de Commissie
tot Wering van Schoolverzuim wordt als
volgt voorzien|: Mevr. v. d. Slike-Mindehout,
C. Hartog, I. Duijnhouwer, Johs. Lindhout
en H. Keur.
RONDVRAAG
De heer Kievit wil nog even terugkomen
op het werk van de brandweerlieden ter
plaatse. Vorig maal tijdens de brand bij
Kot verliepen er 12 minuten eer de brand
weer uit St. Maartensdijk er was. Moeten de
brandweerlieden uit St. Maartensdijk werke
lijk meekomen of hoe is het nu eigenlijk,
zo informeert dit raadslid.
De voorzitter antwoordt nadrukkelijk ont
kennend. De brandweercommandant van
Scherpenisse belt chauffeur de Looff in Sint
Maartensdijk op en die komt direct af, zon
der manschappen! en stelt zich met de spuit
ter beschikking van de brandweer ter plaatse
Wanneer de plaatselije commandant assis
tentie van de brandweer Sint-Maartensdijk
nodig acht, kan hij daarom yragen en die
stellen zich dan eveneens tot zijn beschik
king. De heer Kievit wijst er op, dat de
plaatselijke brandweerlieden bij de brand
Grasdrogerij toch ook weer .kritiek hadden.
De voorzitter antwoordt dat Smerdiek nu
wel officieel gealarmeerd was.
De heer Kievit vraagt voorts of er nu
ook wel voldoende brandkranen zijn.
De voorzitter: volgens deskundigen wel.
Er is meer dan een halfmiljoen liter water
op de grasdrogerij gegooid. Hij kan het er
overigens mee eens zijn, dat het nu tijd
gaat worden los te komenl van de gemeen
schappelijke brandweer Sint. Maartensdijk.
De heer Kievit vraagt voorts nog of er
aan de O.L.school wordt hersteld en doelt
daarbij op het ruimen van onkruid.
De voorzitter antwoordt dat er weliswaar
zo weinig mogelijk meer aan wordt gedaan
maar dat soort dingen toch nog wel.
De heer IJJzerman wil ook nog iets over
de brandweer zeggen of liever vragen en
wel dit of al de gemaakte kosten bij deze
laatste brand door assistentie enz. weer
door de gemeente betaald moeten worden.
Dan is de schadepost voor de gemeente het
grootst, want de Grasdrogerij is voldoende
verzekerd en wij zijn de dupe.
De voorzitter: ja, dat is zo, maar dat
kan niet anders. Wij als gemeente dienjcn
voor een behoorlijke brandweer te zorgen
en zonodig ook in te grijpen.
De heer IJzerman vindt dat er bij die
Grasdrogerij toch steeds een wacht zou moe
ten staan. Het is daar een riskant zaakje.
De voorzitter antwoordt dat straks de
bedrijfsleider er ook komt wonen, wat de
waakzaamheid zal vergroten.
De heer IJzerman zou graag zien, nu het
voorste gedeelte er zo goed bij ligt, dat ook
de achterkant van de begraafplaats van
brandnetels werd gezuiverd, iets wat reeds
opgedragen blijkt te zijn.
Wethouder Kleppe heeft tenslotte ook
nog een opmerking. Laatst is er een verga
dering geweest van de vereniging van Ned.
Gemeenten met een) forum over Deltaplan
nen, uitvoering en de gevolgen. Al de ge
meenten uit het Deltagebied waren hierbij
tegenwoordig, behalve die van Tholen
Waarom zijn die niet uitgenodigd. Er is
een Deltaraad benoemd, ook weer zonder
Tholen. Hij zou willen voorstellen bij ge
noemde vereniging te protesteren.
De voorzitter antwoordt dat genoemde
Detaraad niet de officiële instantie kan zijn.
Wel als dat van provincie wege wordt ge
daan en daar is reeds gevraagd Tholen me
de te doen vertegenwoordigen.
Daarna sluiting.
Na Sint Maartensdijk, Na Sint Annaland werd vrijdag 13 juli jl. om 1 uur nm.
het derde wijkgebouw in ons rampgebied in gebruik gesteld. Deze opening
werd verricht door mej. Jöhr de dame uit Zwitserland die kort na de overst o-
mingsramp in 1953 in contact kwam met de Algemene Nederlandse Vereniging
„Het Groene Kruis" om een bestemming te zoeken voor de gift van 1 miljoen
Zwitserse franken.
Van dit bedrag werd ook voor Sint Filipsland een gedeelte gereserveerd, van
dit bedrag kwam er ook in deze rampgemeente een prachtig wijkgebouw, zusters-
woning en badhuis.
Het was tot besluit van het bezoek aan
Zeeland, van het bezoek aan het Zeeuwse
rampgebied door de Zwitserse delegatie, van
de overdracht der wijkgebouwen en bezichti
ging daarvan, dat St. Filipsland de eer te
beurt viel haar wijkgebouw officieel in ge
bruik te zien gesteld. En daarom was het
voor de plaatselijke Groene Kruis afdeling
een zeer belangrijke dag. Daarvan getuig
de de voorzitter, de heer L. J. van Nie-
uwenhuijze, welke het Zwitserse gezelschap
een bijzonder welkomst woord toeriep en
daarvan vooral ook Mej. Jöhr, vertegen
woordigster van het Zwitserse Rode Kruis.
Voorts de Zwitserse gezant in Nederland
en de heer Touber van de Zwitserse radio
dienst. Ook waren hierbij tegenwoordig
mevrouw de Casembroot- geb. Baronesse
van der Feltz, afgevaardigden van het be
stuur der Algemene vereniging en het Pro
vinciale Groene Kruis in Zeeland. Noord
brabant en Zuidholland met vele andere ge
nodigden.
Voorzitter van Nieuwenhuijze herinnerde
er aan hoe de plaatselijke afdeling per 1
februari 1953 alle bezittingen kwijtraakte
en hoe dankbaar m envoor de eerste hulp
was, die bereids werd geschonken door het
Roode Kruis. Men kreeg als bergplaats een
houten schuur, op dat moment een redmid
del, maar toch niet voldoende. Ter plaatse
was reeds voor de ramp besloten alle krach
ten in te spannen om te komen tot stichting
van eenj wijkgebouw. Daaraan waren vele
moeilijkheden verbonden, maar de mede
werking was er. Men kan zich dan ook in
denken, hoe groot onze vreugde was, toen
ons de mededeling bereikte, dat er een
flinke bijdrage zou komen van het Zwit
serse Rode Kruis voor stichting van een
wijkgebouw. Met toezegging van de gemeen
teraad ontstond dit pracht gebouwencom
plex. Zich rechtstreeks tot de Zwitserse
delegatie wenden, zei de voorzitter (in het
Duits) dat de dank van St. Filipsland zeer
groot is. Hij hoopt dan ook dat deze ver
tegenwoordigers die erkentelijkheid aan hun
volk willen overbrengen. Wij zullen' het
Zwitserse volk nooit vergeten. De in de
hal van het wijkgebouw aangebrachte ge
denksteen moge daarvan voor U het bewijs
zijn. Spreker dankt voorts in het bijzonder
mej. Jöhr voor de bereidwilligheid de offi
ciële opening te verrichten. Het speet hem,
dat de Commissaris der Koningin verhin
derd was deze opening bij te wonen. Graag
zou hij de Commissaris dank hebben ge
bracht voor zijn grote medewerking, waar
door die gift een feit werd en waardoor
zo'n gebouwencomplex in deze gemeente tot
stand kwam. Zich tot burgemeester de Jon
ge, wethouder Mol en de andere raadsle
den richttend, zei de heer Van Nieuwenhuijze
het zeer op prijs te stellen hen hier tegen
woordig te zien, niet alleen omdat bekend
is, hoe zij met het werk van het „Groene
Kruis" sympathiseren^ maar ook omdat ze
dit metterdaad hebben getoond. Dank aan
de gemeenteraad voor de genomen beslui
ten. We hopen ook in de toekomst op die
gewaardeerde medewerking te mogen reke
nen. De inwoners heben daar een zeker
recht op, waar ze praktisch allen lid zijn van
de vereniging en zij zich ook grote offers
hebben getroost met een contributie van f 8
per jaar. Dokter Menger en Zuster Hofman
noemde spreker grote stuwkrachten. Wij
zullen r)iet aarzelen! onze volle medewerking
te blijven verlenen aan de door U gedachte
preventieve .gezondheidszorg. Toen de ver
eniging werd opgericht in 1919 bedroeg
de contributie 500.thans het respecta
bele bedrag van 4500Ook de kerk
genootschappen dankte spreker voor de
verleende bijdragen, evenals ir. Hoofd direc
teur van Wederopbouw en de heren Arge
lo en van der Velde, architect Beije als
de ontwerper van dit mooie gebouw en de
praktische indeling, zowel van zusterswoning
badhuis als wijkgebouw zelf, die zonder
twijfel de toets der vergelijking met andere
gezondheidscentra ten volle doorstaan. Spre
ker dankte verder aannemer De Raad en
zijn onderaannemers voor de nette uitvoe
ring. In vol vertrouwen beval het bestuur
het dagelijks onderhoud van dit alles aan
bij de familie Bakker.
Hij verzocht mevrouw de Casembroot nog
maals vriendelijk de dank over te willeu
brengen van St. Filipsland aan de Commis
saris der Koningin. Er was nog één disso
nant, welke de heer Van Nieuwenhuijze
moest laten horen, nl. tegenover de jeugd
die van de aanplant rond het gebouw had
vernield. Onder de rood-wit-blauwe, de
Zwitserse en Groene Kruisvlaggen deed hij
een beroep op de ouders, onderwijzend per
soneel en kinderen om zorg te dragen voor
de beplanting en het terrein rondom het ge
bouw niet te belopen. Het is van ons al
len en het legt daarom allen verplichtingen
op. Neem een voorbeeld aan de familie
Bakker, hoe'die er voor zorgt.
Doarna verzocht de voorzitter aan mej
Jöhr het gebouw te openen. Het dochtertje
van dokter Menger bood haar daarttoe
de sleutel aan.
HET IS GOED BESTEED
Mej. Jöhr voor de aangeboden bloemen
dankend vond heteen groot genoegen dit
prachtige gebouwencomplex te mogen
Huidzuiverheid - Huidgezondheid
Puistjes verdrogen door Purol-poeder
openen. Het Zwitserse volk was diep onder
de indruk van de ontstellende ramp die
Nederland trof en wij zagen! het als een
plicht van naastenliefde een kleine bijdrage
voor het herstel daarvan te geven en dat
wel in deze vorm. om zodoende de lijdende
mensheid te helpen bijstaan. Mej. Jöhr be
zocht in 1953 bet rampgebied en getuigde
thans van haar bewondering voor het spoe
dige herstel en voor de goede besteding van
de Zwitserse gift. Daarna opende zij het
wijkgebouw van het Groene Kruis te St.
Filipsland.
DE INDELING
De genodigden waren bij de bezichtiging
vol lof over interieur en afwerking. De inde
ling is als volgt: intree in een ruime hal,
daarna een wachtkamer, die ruimte biedt
aan een flink aantal personen, dan eenl art
sen- en tandartsenkamer, een lokaal voor
zuigelingeconsultatie, een flinke magazijn
ruimte en een ontsmettingslokaal. De zus
terswoning heeft 2 slaapkamers, keuken, en
woonkamer. Het badhuis bestaat uit 9 dou
checellen en 1 kuipbad. Het badhuis was
reeds in gebruikgenomen en geniet goede
belangstelling. Het geheel betaat uit een laag
gebouw en maakt eenl mooie indruk.
ANDERE SPREKERS.
Na de bezichtiging begaf het gezelschap
zich naar hotel „De Druiventros" waar
als eerste de burgemeester het woord voer
de. Hij dankte alle medewerkende, inzon-
der heid de Zwitserse instanties en hoopte
dat Gods zegen op het werk van het Groene
Kruis mag rusten tot waarachtig heil van
de mensheid.
Architect Beije gaf een technische toelich
ting en dankte allen voor de goede samen
werking om tenslotte de vereniging met het
verkregen bezit te feliciteren.
De heer Touber, reporter van de Zwit
serse radiodienst dankte voor de prettige
ontvangst en verklaarde dat de delegatie
vol lof was over de besteding van de gift.
Aan de vertrekkende gasten werd vervol
gens een lunchpakket aangeboden waarna
dit gezelschap naar Goeree-Overflakkee ver
trok.
De vele woorden, de zeer vele goede
woorden, die bij de opening van de wijkge
bouwen worden gesproken zijn spoedig ver
geten. Dat de daad van het Zwitserse volk
de zeer menslievende daad na de grote ramp
evenwel altijd in herinnering bewaard moge
blijven. Omdat de besteding van deze gift
toch wel bijzonder moet spreken tot onze
gemeenschappen, om dat uit die spontane
hulp iets tot stand kwam in onze gemeenten,
waar men anders niet zo gauw toe geko
men was en wat toch van zo'n groot be
lang. Daarom nogmaals woordeni maar van
harte: Dank U wel, dank U zeer, Zwitser
land
Kort na de overstromingsramp in 1953 kwam de Algemene Nederlandse Ver
eniging „Het Groene Kruis" in contact met mej, M. Jöhr van het Zwitserse
Rode Kruis, die met de opdracht een bestemming te zoeken voor een gift van
1 miljoen Zwitserse franken naar Nederland was gekomen.
Dit bedrag, eenl derde deel, van de door het Zwitserse Volk via de zgn.
Chaine du Bonheur bijeengebrachte 3 miljoen Zwitserse franken, werd door de
Zwitserse Radio aan het Groene Kruis geschonken voor de bouw van wijkge
bouwen, allereerst op Schouwen-Duiveland en Tholen.
Uit deze gift zijn 32 wijkgebouwen geprojecteerd, waarvan er nu 20 in Zee
land, 1 in Noord Brabant en 8 in Zuid Holland klaar of bijna klaar zijn.
In onze omgeving zijn deze Groenekruisgebouwen te Sint Maartensdijk en
Sint Annaland reeds in gebruik genomen. Stavenisse en Oud Vossemeer zrullen
binnenkort volgen en in St. Filipsland werd het wijkgebouw vrijdag jl. door
mej. Jöhr van het Zwitserse Rod Kruis persoonlijk geopend.
IN STAVENISSE
De officiële overdracht van deze wijkge
bouwen vond 12 juli jl. plaats in de Staten
zaal te Middelburg, waar de Zwitserse
Gezant door zijn aanwezigheid blijk gaf
van zijn grote belangstelling voor dit pro
ject. Bij deze overdracht waren verschillen
de Zwitserse gasten aanwezig, voor wie op
12 en 13 juli een rondtocht langs deze wijk
gebouwen werd georganiseerd, waardoor
ze dus ook op thoolse bodem kwamen.
Rond elf uur was het Zwitserse gezel
schap donderdag 12 juli op ons eiland, waar
te St. Annaland als eerste gemeente even
een kijkje werd genomen in het pas geopen
de wijkgebouw. Hierbij war enmede tegen
woordig de voorzitter van de provinciale
groene kruisvereniiging jhr. Roëll, de secre
taris en hoofdbestuurder A. de Lange, dok
ter Kadt en enkele leden van het Sint Anna-
landse Groene Kruisbestuur.
Ongeveer 12 uur kwam de Zwitserse
delegatie in Stavenisse aan en werden daar
voorgesteld aan de reeds te voren gearri
veerde Commissaris der Koningin jhr. mr
A. F. C. de Casembroot, aan de leden van
het Groene Kruisbestuur en die van de ge
meenteraad.
Dokter oZeteman gaf aan de Zwitserse
delegatie in het Duits een uiteenzetting om
trent de bouw en indeling. Beide komen ver
overeen met de wijkgebouwen) in andere ge
meenten behoudens dat de opzet in Stave
nisse wat kleiner is dan bijvoorbeeld in Sint
Maartensdijk en St. Annaland en er hier
ook geen badhuis aan verbonden is.
Beneden wachtkamer, materiaalkamer, ka
mer voor consultatiebureau en voor de tand
arts. Boven de woning van de zuster, be
staande uit woonkamer, keuken, twee slaap
kamers en opbergkamertje. 't geheel smaak
vol en naar de eisen des tijds ingericht. Na
bezichtiging werd in hotel Zeeland een ver
versing aangeboden en dankte de burge
meester het Zwitserse volk voor hun spon
taniteit. Veel was er door de ramp gele-
den(, een schok was door alle mensen gegaan
maar door de naastenliefde ook diep ont
roerd. Deze spontane hulp heeft ons met
warmte vervuld, aldus burgemeester Sluij-
mers. Hij dankte ook de Commissaris der
Koningin voor alle welwillendheid.
Dokter Zoeteman bood de Zwitserse
delegatie een geschenk aan, waarop de
heer Houtman van radio Beromunster een
dankwoord tot allen richtte.
„Liebe hollandische Freunde", zo begon hij.
U hebt veel moeten doormaken. De bezet
ting en op 1 februari 1953 de watersnood.
God behoede het land. We verheugen ons
dat we dit voor U hebben kunnen doen.
Toenl we va het onheil hoorden dat over
Uw gemeente was gebracht, dat er nood
was hebben we direkt de behulpzame hand
kunnen bieden. Geweldige lastert waren het
voor U dat alles te herbouwen. We zijn
dankbaar Nederland deze geringe hulp te
hebben geboden. Holland lebe hoch (Lang
leve Holland) De delegatie nam weer af
scheid en begaf zich vervolgens naar Sint
Maartensdijk, waar een kofiemaaltijd werd
aangeboden.
verhaal van de Zuidhollandse Eilanden
26 door HENK VAN HEESWIJK
Deze mededeling stemde hem min of meer gerust.
Maar waarom dan die geheimzinnigheid? Zijn dochter
kon ongetwijfeld weten, dat haar vader niet het minste
bezwaar zou hebben tegen een verbintenis tussen beide
geslachten. Waarom dan niet openlijk een engagement?
Hij hield niet van dat stiekeme scharrelen. Dat was
goed voor keukenmeisjes en bakkersknechts, maar
niet voor een baronesse. Van Suchtelen zelf moest ook
wijzer svezen. Hij zou de jongeman hierop wel eens wij
zen.
Daarvoor kwam al spoedig een gelegenheid. Want
op een Zondagmiddag, terwijl Nettie een poosje rustte,
wipte Van Suchtelen even aan op Hoogstede, want hij
had een boodschap van zijn vader. En van dit moment
maakte de baron gebruik Van Suchtelen uit te horen.
Hij was echter stom verbaasd, toen hij vernam, dat er
in het geheel geen connecties bestonden tussen deze
jongeman en zijn dochter.
Enige tijd zat de baron hem aan te kijken. ,,Maar,
wat drommel, wat doe jij dan op diezelfde avonden in
Rotterdam? En nog wel met een wagen?"
Van Suchtelen schrok, maar liet niets merken.
Evenmin was hij van plan te vertellen, dat hij Nettie
al enige tijd geschaduwd had en dat hij eveneens gezien
had, dat Drenth door haar ergens in de stad werd
opgepikt waarna ze samen in snelle vaart wegreden.
,,0," antwoordde Van Suchtelen op onverschillige
toon, „ik heb onlangs mijn rijbewijs gehaald en nu huur
ik af en toe eens 's avonds een wagen om wat meer rij
vaardigheid, wat meer ervaring op te doen. Je kunt
nooit weten hoe het eens te pas komt."
De baron trapte er in en dat was geen wonder, want
Van Suchtelen was een geboren diplomaat en kon op
meestelijke wijze zijn gevoelens verbergen. Het speet
hem echter, dat zijn vermoeden onjuist was, En nu was
hij nog even ver, want nog wist hij niet, wat Nettie
uitvoerde.
Ben je eh polste de baron voorzichtig, „Nettie
nooit tegengekomen in Rotterdam?"
„O ja, een paar malen heb ik haar in haar wagentje
gezien."
„Was ze alleen
„Alleen? Hoe bedoelt U
„Wel," antwoordde de baron korzelig, „dat is nogal
duidelijk, zou ik zeggen. Ik bedoel of er iemand bij haar
in de wagen zat."
„Dat kon ik niet bekijken," antwoordde Van Suchtelen
op voorzichtige toon. Wanneer hij het geheim van
Nettie verried, was ineens de kans op een verbintenis
met het meisje bij voorbaat al verkeken en tot nu toe
had hij toch altijd nog een kleine kans. Het kon ten
slotte ook wel een bevlieging zijn van het meisje, die
liaison met die Drenth. Mannen hadden dit immers zo
vaak voor hun huwelijk, waarom zouden vrouwen dat
ook niet kunnen hebben? Nee, hij had in ieder geval
nog een redelijke kans.
Misschien kreeg Nettie er vandaag of morgen genoeg
van en accepteerde ze hem toch nog. Hij had in ieder
geval een oude naam en wist, dat de baron op zijn
hand was.
Maar de baron dacht na. Als Henk op dezelfde
avond met een auto naar Rotterdam ging, en hij reed
eens mee, dan bestond immers eveneens de kans, dat
hij zijn dochter zou kunnen ontmoeten. Doch onmiddel
lijk daarna verwierp hij dit plan weer. Daar had Van
Suchtelen niets mee te maken. Dit moest hij alleen
opknappen.
Op een zachte winterdag in het midden van Decem
ber besprak burgemeester Sikkel met zijn wethouder,
baron Hoogstede, enkele gemeentezaken. En door een
toevallige omstandigheid kwam het gesprek op Drenth.
„Wat is die man de laatste maanden veranderd,"
merkte de burgemeester op.
De baron keek de ander verbaasd aan.
„Hoezoo
„Och, op zijn werk is niets aan te merken. Hij is nog
altijd even accuraat en precies als altijd. Komt op tijd
en doet rustig zijn werk. Daar niet van. Maar hij is
tegenwoordig een beetje aan de boemel. Hij gaat stee
vast twee keer in de week uit en komt dan 's avonds
heel laat thuis. Soms na middernacht. Waarschijnlijk
wordt hij door kennissen thuis gebracht, want hij neemt
in de tram altijd een enkele reis. Overigens hij komt
pas terug in Donkervoort, als de laatste tram al lang
in de remise is."
De baron verkilde en begon langzamerhand licht in
het probleem te zien. Hoewel, dit geloofde hij nog niet.
Nettie en die Drenth Krankzinnig! Dat bestond
immers niet?
„Komt hij dronken thuis?" informeerde de baron op
schijnbaar onverschillige toon:
„Niet dat ik weet," antwoordde de burgervader.
„Was dit het geval, dan had ik hem al lang ontboden
en gewezen op het onbehoorlijke van zoiets voor een
man in zijn positie. Ik heb op voorzichtige wijze ge
ïnformeerd bij de dames Berghuis, bij wie hij in pen
sion is, maar deze ontkenden, dat hij ooit onder de
invloed van sterke drank thuis is gekomen. Och, hij
zal natuurlijk op zijn tijd wel eens een borreltje drinken
en daar is niets op te zeggen. Maar in een plaats als
Donkervoort geeft het voor een man in zijn positie toch
geen pas om regelmatig een of twee avonden in de
week na middernacht thuis te komen."
„Welnu, vertel hem dat," adviseerde de baron op
droge toon. .(wordt vervolgd);
