WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLQND
De komende begrotings-
behandeling
E VRIJDAG
VERSCHIJ
I I
MT IEDER
I I
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Het Parlementair Overzicht
COMMENTAAR
Afscheid Ds+ R* C* van Putten
Herverkaveling THOLEN
Sport A hoekje
Jan Overeenkam
Tal van belangrijke
vraagstukken
De Redactie legt U in deze pagina's voort
Verkeersactie
lie Jaargang No. 49
21 October 1955
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur in Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
Volgende week zal de Tweede Kamer
enige wetsontwerpen behandelen en daarna
wordt begonnen aan de bespreking van de
jaarlijkse begrotingshoofdstukken. Dan be
leven we weer de jaarlijkse race met de tijd,
want vóór Kerstmis zullen al deze hoofd
stukken onder de hamer van voorzitter Kor-
tenhorst door moeten gaan. Het is niet
moeilijk om reeds nu de debatten op te
noemen die de meeste aandacht zullen
trekken. Minister Mansholt zal zich bijv. te
verdedigen hebben tegen agrarische afge
vaardigden, die een tikeltje somber ge
stemd zijn, want de gulden tijd voor de boe
ren dreigt voorbij te geraken. De export
positie wordt steeds moeilijker. En de er
varing heeft geleerd, dat het agrarisch be
drijfsleven altijd het eerst de dupe is van
een omslag der conjunctuur.
Verlossende woorden zullen nog wel niet
worden gesproken. Dat behoeft gelukkig
ook niet. Minister Mansholt kan op tien
goede jaren terugzien. Het is zeer de vraag
of hij volgend jaar nogmaals een porte
feuille van Landbouw zal ambiëren. Wij
kunnen ons voorstellen dat dit niet het
geval is.
De begroting van Economische Zaken
zal uitlopen op atoomdebat. Minister Zijl
stra (ongetwijfeld een ontdekking in de
Nederlandse politiek) is een strijdvaardig
man gebleken, die zich niet alleen werpt
op het loon- en prijsprobleem, maar ook
op de ontwikkeling van de atoomenergie.
Dit laatste wordt het probleem van deze
eeuw. Wij staan momenteel aan de voor
avond van de tweede industriële revolutie.
En wij zullen deze beter moeten opvangen
dan de eerste. Toen de stoommachine werd
uitgevonden greep dit ogenblikkelijk in op
de maatschappij. Het regende ontslagen en
er waren grote sociale wantoestanden. Dat
kwam alleen doordat de sociale ontwikke
ling achterbleef bij de voortschrijdende me
chanisatie.
Nu is het de kunst om deze ontwikkeling
voor te zijn. De kernenergie zal inderdaad
een industriële revolutie teweeg brengen.
Daaraan behoeft men niet te twijfelen. Maar
het sociale beleid dient er dan ook op ge
richt te zijn om deze revolutie op te vangen,
zonder dat de maatschappij daardoor te
veel wordt geschokt. Een der kenmerken
van de atoomontwikkeling is, dat de onge
schoolde arbeid gaat verdwijnen. De tijd
van de lopende band zal tot het verleden
gaan behoren want door het gebruik van
atoomenergie wordt het juist mogelijk al
het eentonige routinewerk te mechaniseren.
In de eeste plaats zal dus getracht moeten
worden het aantal ongeschoolde arbeiders
te verminderen. Maar daarnaast zal het
probleem der vrijetijdsbesteding een gote
rol gaan spelen. Tijdens de eerste industriële
revolutie waren de abeiders bevreesd dat
de stoommachine het aantal arbeiders zou
gaan veminderen. Deze gedachte is op den
duur onjuist gebleken. Integendeel: de me
chanisatie is een stap geweest op de weg
naar welvaartsverhoging. Zo kan het ook
zijn met de ontwikkeling van de atoom
energie. Maar daar tegenover staat toch,
dat het probleem der vijetijdsbesteding met
veel aandacht bestudeerd moet worden.
Nimmer mag echter meer de fout van de
eerste industiële evolutie gemaakt worden,
dat de sociale politiek achteraan loopt. Het
is goed mogelijk, dat in de eerste periode
minder arbeiders nodig zijn. Daarom is het
goed te bekijken of het niet mogelijk zal
zijn de arbeidsduur te verkorten. Praat mi
nister Zijlstra dus ongetwijfeld over de
atoomontwikeling, minister Suurhoff zal er
niet onder uit kunnen over de lengte van de
arbeidsduur te spreken. Zoals bekend heeft
de Stichting van de Arbeid deze week aan
de minister van Sociale Zaken gevraagd
de SER een onderzoek te laten instellen
naar de arbeidsduur. Is een vijfdaagse
werkweek mogelijk? Wat zullen de gevol
gen daarvan zijn? Aan dit probleem zitten
vele kanten. Het is dan ook wel uitgesloten
dat de SER hierover nog dit jaar advies
aan de regering zal uitbrengen. Het pro
bleem staat dus los van de actualiteit. Dat
kan ook niet anders, want nu er geen sprake
is van werkloosheid, (er is zelfs een ge
spannen arbeidsmarkt), zou het onverstan
dig zijn om de werkweek terug te bren
gen tot vijf dagen. Maar aangezien de eco
nomische situatie nog altijd labiel is, is
het goed dat er reeds nu wordt bekeken,
welke gevolgen verkorting van de arbeids
duur eventueel zal hebben. Een vijfdaagse
werkweek brengt ontzaggelijke veranderin
gen met zich mede. Niet alleen wat betreft
de arbeidsproductiviteit, de exportpositie en
andere sociale en economische motieven,
maar ook t.a.v. de sportbeoefening. Onze
Zondag zou dan waarschijnlijk meer gaan
lijken op de Engelse Zondag.
Verder zal minister Suurhoff zich vooral
moeten gaan bezig houden met het systeem
van de loonvorming. Hoewel minister Drees
zich op het standpunt heeft gesteld dat
het loonhoogteadvies van de SER niet
los te maken is van het loonsysteem (zoals
we verleden week hebben geschreven), zal
de meerderheid der Kamer er waarschijnlijk
toch op aandringen, dat er vast een beslis
sing over de loonvorming wordt genomen.
Zou deze uitvallen in de richting van een
vrijere loonvorming, dan moet het mogelijk
zijn de jongste beslissing van de regering,
om alleen de vacantieregeling te verbeteren,
ongedaan te maken en inderdaad de ver
schillende bedrijfstakken de vrijheid te geven
de lonen met ongeveer drie procent te ver
hogen. Natuurlijk met de beperking, dat de
prijzen daardoor niet mogen stijgen en dat
over deze loonsverhoging overeenstemming
behoort te bestaan tussen werkgevers en
werknemers. Het SER onderzoek over de
loonhoogte brengt de gemoederen langza
merhand aardig in beweging. Voor de ko
mende huurverhoging (25%) en de invoe
ring van de definitieve ouderdomsverze-
kering per 1 Januari 1957 zal een looncom-
pensatie van ongeveer 6% moeten worden
gegeven. Is er dan nog meer ruimte om de
arbeiders te laten delen in de gestegen
welvaart? Velen zijn geneigd deze vraag
bevestigend te beantwoorden. Maar waar
moet deze extra ruimte dan aan besteed
worden? Aan een algemene loonronde? Of
aan de verbetering van de verschillende
sociale verzekeringen, zoals de invalidi
teitswet en de voorziening voor weduwen
en wezen. Daarover verschillen de menin
gen nu reeds. Vandaar dat men aan de re
gering gaat vragen om een prioriteitslustje
op te stellen voor het geval dat de lonen
met meer dan 6% verhoogd kunnen worden.
Het zal nog wel geruime tijd duren voordat
we daarvan iets merken. In ieder geval is
het duidelijk, dat het loonprobleem de ko
mende maanden zeer belangrijk zal worden.
Dat zijn dus de moeilijkheden van minister
Suurhoff.
Bij de begroting van Maatschappelijk
Werk zal de terugkeer van de Ambonezen
worden besproken. De bewindslieden van
Buitenlandse Zaken zullen zich moeten uit
spreken over de verdere integratie van
West-Europa en de Nieuw-Guinea-kwestie.
Bij onderwijs staat het leraren- en onder
wijzerstekort midden in de belangstelling.
Zo zijn de begrotingsbehandelingen dit jaar
nog interessant, ook al zijn we dan bezig
aan het laatste parlementaire jaar.
(Nadruk verboden)
dichter bij huis blijven. Bij onze bedrijven,
in onze huishoudens.
Hetzelfde geldt voor talloze tentoonstel
lingen. Moeten we het nut daarvan wel zo
hoog aanslaan, als het ons wordt voorge
houden, zelfs van een zo grote tentoon
stelling als de E 55 was. Een manifestatie
van nationale energie Ongetwijfeld, maar
naar onze mening is de wederopbouw van
Rotterdam op zichzelf een heel wat indruk
wekkender energiemanifestatie dan een ten
toonstelling ooit kan zijn. Wie door Rotter
dam loopt kan niet anders dan geïmponeerd
worden door de geweldige activiteit, die
daar wordt ontwikkeld en hiervan gaat o.i.
meer stimulerende kracht uit dan van een
tentoonstelling, die nooit veel meer is dan
een kijkspul met kermisattracties. Naar onze,
misschien te nuchtere mening, zouden de
millioenen van de E 55 beter besteed zijn
geweest aan de bouw van een of ander
groot blijvend werk, hetzij op het gebied
van woningvoorziening, dan wel tot ver
groting van de capaciteit van de haven, het
transportbedrijf of de industrie.
DE DAG IS KORT
In dit opschrift zal menigeen een gees
telijke strekking voelen, waaraan we bij
voorbaat niet tekort willen doen. In dat
opzicht spreekt de aanhef van dit artikel
voor menigeen wel zeer duidelijk. Maar de
inhoud is hier van meer materiële aard.
Daartoe willen we eerst in herinnering
roepen de bekende fabel van de krekel en
de mier. U weet wel, dat de krekel in dc
zomer de mier uitlachte, omdat zij onafge
broken aan het werk was, terwijl de krekel
van de zon genoot en zijn dag doorbracht
met op zijn manier te zingen. De mier liet
zich echter niet afleiden en ging door met
zijn werk. De krekel bleef zingen. Toen de
winter kwam had de mier haar bestaan goed
voorbereid, terwijl de krekel, niets bezittend,
van honger omkwam.
Met dit voorbeeld verwijzen we naar het
mooie „weer" van vandaag, waarbij te wei
nig rekening wordt gehouden met slechter
weer dat op komst kan zijn. En dat is een
eigenschap van elk tijdperk, waarin het de
mensen bijzonder goed gaat. Op het ogen
blik beleven we zo'n tijd. En men kan zich
niet voorstellen dat het niet altijd botertje
tot de boom zal blijven. Alle uitgaven wor
den voortdurend opgeschroefd, wat natuur
lijk wel een stimulans is voor het bedrijfs
leven, maar dat zijn grenzen vindt in de
lasten die men kan dragen. Het gevaar be
staat, dat we het tempo van de goederen
omloop zo opschroeven, dat er vroeg of
laat stagnatie optreedt. Deze sfeer van
,,'t komt wel in orde" menen we ook waar
te nemen bij vele gemeente-huishoudingen.
De begrotingen van vele gemeenten kun
nen alleen sluitend worden gemaakt, dank
zij zware uitkeringen uit het Gemeentefonds.
Dit is op zichzelf geen abnormaal verschijn
sel, want de gemeenten hebben immers geen
eigen inkomen meer. Het gevaar is dan
echter, dat zij steeds minder de tering naar
de nering gaan zetten, omdat hun tekorten
toch wel worden goedgemaakt. Vandaar dat
talloze overheidsinstellingen feitelijk boven
hun stand leven. Natuurlijk zijn alle uit
gaven op papier volkomen verantwoord,
maar het neemt niet weg, dat er een beden
kelijke mentaliteit gaat heersen van „groot
doen" en van een al te luxueus beheer.
Waardoor men komt tot onproductieve uit
gaven. En dat waarlijk niet alleen maar
gemeentelijke instellingen. We kunnen nog
Een tekenend verschijnsel is ook de over
dreven talrijke deelneming aan het interna
tionale congres voor gemeentebelangen te
Rome. Daarheen zijn 300 afgevaardigden
gezonden, waarvan niet minder dan 85 Ne
derlanders. Zoiets kan men ook waarnemen
bij agrarische congressen.
Is dit alles niet een gevolg van een kre
kelmentaliteit. Men wil graag de mooie dag
bezingen en eigen lof verkondigen, maar
men vergeet, dat de kag kort is en dat we
op heel korte termijn weer in grote moeilijk
heden kunnen zitten. Wie dan leeft, dan
zorgt zegt de fransman kort en krachtig
in zijn taaltje. Zolang men werkt aan de
vergroting van zijn afzetgebied en dus aan
een verbreding van zijn bestaansbasis, in het
groot of in het klein, nationaal of indivi
dueel, kunnen we daar volkomen mee in
stemmen, maar wanneer het alleen maar
feest wordt om het feest en vertoon terwille
van het vertoon, dan zien we het als een
bezwaar. Is de huidige toestand wel zo sta
biel als ze lijkt. Is de dag te dien aanziens
ook maar niet erg kort
Het zal nog niet vaak zijn voorgekomen,
dat het kerkgebouw beter bezet was dan
Zondagavond, toen ds. van Putten afscheid
nam i.v.m. zijn vertrek naar Loenen aan
de Vecht.
Voor de predikatie had ds. van Putten
tot tekst gekozen Hebreeën 13, vers 20 en
21.
Na er op te hebben gewezen dat Paulus
deze brief schreef tegen de achtergrond van
de Oud Testamentische offerdienst, zegt de
scheidende predikant dat God slechts een
God des Vredes kan zijn voor degenen, die
door het bloed van - Christus zijn gered.
Dit Bijbelwoord maakt dus een scljeiding.
Zij, die afzijdig staan worden er door tot
geloof geroepen. En de ware gelovige krijgt
tot taak de heiliging van het leven. Wel
iswaar is God het „die in U werkt hetgeen
Hem welbehaaglijk is", doch dit mag geen
aanleiding zijn deze zijde van het geloofs
leven te verwaorlozen, hetgeen nog te veel
gebeurt.
Na de predikatie wendde ds. van Putten
zich tot verschillende colleges en personen.
Hij dankte de Kerkeraad voor de prettige
samenwerking', met hen heeft wel eens'
verschil van mening bestaan, doch men
kan elkander vrij in de ogen zien. Op de
kerkeraad komt bij een vacature altijd een
grote verantwoordelijkheid te liggen. Hij
hoopte op een goede verstandhouding met
de consulent, ds. Lam van Poortvliet.
Met een Kerkvoogdij en een college van
Notabelen had ds. Van Putten vroeger wel
eens minder aangename ervaringen gehad.
Daarom stemt het te meer tot voldoening
dat in Oud-Vossemeer alles in goede har
monie kon worden behandeld.
De sfeer van de Ringvergaderingen was
altijd bijzonder goed en het deed ds. van
Putten goed te zien dat zovele predikanten
aanwezig waren.
Wat de Classis betreft kan hij de Voor
zitter van dit college, ouderling Krijger,
verzekeren na de eerste vergadering erg
sceptisch te zijn geweest. Alles is echter
nogal meegevallen, al moet worden toege
geven, dat tussen de eilanden Tholen en
Schouwen vele verschilpunten bestaan.
Op de Prov. Kerkvergadering is i.v.m.
de invoering van de nieuwe kerkorde veel
werk verzet.
Aan de tijd dat hij samen met ouderling
Krijger en ouderling van Kleunen het Col
lege der Prov. Visitatoren vormde, zal hij
altijd met genoegen terug denken.
Na de beide organisten, Geluk en Rid
derhof en dhr. Voshol als koster en tuinman
te hebben toegesproken, wendt hij zich tot
ds. A. Koning, Geref. predikant alhier. De
verhouding tot die kerk is vroeger wel eens
precair geweest, wat het geestelijk leven niet
ten goede kwam. Voor de toekomst hoopt
hij op een daarwerkelijke samenwerking,
wat ook geldt ten opzichte van een mogelijk
aanwezige vertegenwoordiger der Chr. Ger.
Kerk. Kerkmuren zijn een getuigenis tégen
ons. We moeten bidden om de weg terug.
Wat de burgerlijke gemeente betreft, hij
is op de secretarie, zijn oude huis, altijd
met grote welwillendheid ontvangen.
Tenslotte wendt de scheidende predikant
zich voor de laatste maal tot de gemeente
waarin hij veel aanhankelijkheid heeft ge
vonden. In het kort roept hij haar toe.
„Blijft bij hetgeen U verkondigd werd".
In aansluiting op de gehouden preek bindt
hij zijn gehoor op het hart toch vooral
aandacht te geven aan de band tussen belij
den en beleven. Indien men zich in het leven
niet gedraagt naar hetgeen men in de Kerk
beleden wil zien, vervalt de gemeente in
het kwaad, dat voor deze streek bijzonder
urgent is, nl de dode rechtzinnigheid. Denk
niet dat de vrijzinnigheid dan vrijspel zou
krijgen, neen een dode orthodoxie is erger
dan dat, want het is „niets".
De eerste spreker was daarop ds. Brons
van Scherpenisse namens de Ring Tholen
en St. Filipsland. Het Evangelie brengt de
mens tot een dwingende keus, hij hoopt dat
ds. van Putten dat Evangelie ook in Loe
nen zal verkondigen.
Ouderling Krijger, Zierikzee, sprak na
mens de classis. Hij dankte de predikant
voor het werk, dat hij als afgevaardigde der
Classis naar Moderamen (Prov. Vergade
ring) en Synode heeft gedaan.
De vertegenwoordiger van het Mode-
De belangrijke problemen in de 2e kamer
Afscheid ds. R. C. van Putten
Bezweerroekeloos verkeer
Het is voor LI zo'n kleine moeite en zo'n
kleine uitgave. Maar voor de volksgezond
heid in ons land en in Uw eigen woonplaats
var; zo grote betekenis
Schrijf daarom steeds mooie brieven.
Brieven met een Kerstzegel
BENOEMING
Het Bestuur van de Stichting Centrum
voor Kraamzorg voor Zuid- en Noord-Be
veland en Tholen benoemde tot Leidster-
Docente met ingang van 1 November a.s.
mejuffrouw Zuster B. M. Aarens, thans
waarnemend Leidster-Docente van dit Cen
trum.
ramen herinnerde aan het feit, dat ds. van
Putten Voorzitter van de Prov. Vergadering
is geweest. Het is zijn verdienste dat het
isolement werd doorbroken, waarin het ker
kelijk leven op Tholen gedrongen was, be
kneld als het ligt tussen N. Brabant en de
rest van Zeeland, waar men een geheel
andere „geestelijke ligging" vindt.
Het kerkvisitatorschap is een moeilijke
taak, doch ds. van Putten heeft er zich
goed van gekweten.
De volgende spreker is ds. A. Koning, die
zich zeer luimig uitdrukte. Van een gespan
nen verhouding, die er volgens ds. van Put
ten bij diens komst tussen beide kerken zou
hebben bestaan, is hem niets bekend.
In de 2J4 jaar, dat hij de vertrekkende
predikant kent, heeft hij hem volstrekt niet
als „oubollig" gezien, doch eerder als
iemand met een vechtersnatuur. Door zijn
gave tot juist definiëren en sterk omlijnd te
spreken, was hij zeer geschikt tot het zitting
nemen in vertegenwoordigende lichamen. In
aansluiting op het vorenstaande zou het
wellicht aanbeveling verdienen indien de
ds. naar Loenen aan de Vecht wat water
uit de Eendracht meenamen en zonodig
Vechtwater naar hier stuurde.
Burgemeester Versluys noemde de band
tussen ds. van Putten en de burgerlijke ge
meente groot. De predikant heeft menig
uurtje op het gemeentehuis doorgebracht,
hij dankte hem voor het werk, dat ds. van
Putten in en buiten het kerkverband heeft
gedaan.
Namens de Kerkvoogdij en het College
van Notabelen sprak de ouderling kerk
voogd P. W. C. van Westen. Er is in de
laatste jaren veel tot stand gekomen, zoals
kerkrestauratie en bouw nieuwe pastorie.
Het helder oordeel van de predikant en de
adviezen, die niet opdringerig werden ver
strekt, zullen node worden gemist, Bij het
vertrek wil hij hem toeroepen „Gaat henen
in deze uw knecht".
De laatste spreker, ouderling Jac. van
Dijke, voerde het woord namens de Kerke
raad. In de 6 jaren, dat ds. van Putten de
gemeente diende, heeft hij vele malen de
Kerkeraadsvergaderingen gepresideerd, cate
chisatie gegeven, enz. Hierdoor is er een
band tussen ds. en gemeente gegroeid.
Na de scheidende predikant voor al zijn
werk in de gemeente te hebben gedankt,
verzocht hij de aanwezigen hem Ps. 134 3
toe te zingen.
Tenslotte eindigde ds. van Putten door
de hoop uit te spreken dat het gebed, in
het gezongen psalmvers uitgedrukt, niet
mindert.
EEN MOOIE BRIEF
Een mooie brief dat kan een brief
zijn met goed nieuws. Maar we kunnen niet
allemaal alleen maar brieven met goed
nieuws schrijven
Een mooie brief kunt U ook van een
kind krijgen, die met het puntje van de
tong uit de mond zijn hanepoten met
primitieve, goed bedoelde, dikwijls ontroe
rende, tekeningetjes versiert. Maar: we zijn
de kinderschoenen ontwassen
Toch kunt U ook een mooie brief schrij
ven, met heel weinig moeite. Dat is: een
brief met een Kerstzegel voor de tubercu
losebestrijding er achter op. Het ontwerp is
van D. van Gelder uit Veere de kun
stenaar, die ook verschillende van onze zo-
merzegels ontwierp en wiens postzegelont-
werpen voor de Verenigde Naties werden
bekroond.
Maar niet daarom alléén is een brief met
een Kerstzegel mooi. Zo'n Kerstzegel kost
drie cent. En dat geld is bestemd voor de
tuberculose-bestrijding in Uw eigen provin
cie, alsmede voor de nazorg voor genezen
patiënten.
Tuberculose-bestrijding is nog steeds hard
noodzakelijk. We zijn op de goede weg:
de sterfte is, na de oorlog, aanzienlijk afge
nomen. Maar: nog élk uur van elke dag en
elke nacht komt er een nieuwe t.b.c.-patiënt.
Meer dan 10.000 in het afgelopen jaar.
Kóóp die Kerstzegels Koop een boekje
van 100 voor drie gulden of koop er enkele
voor slechts 3 cent per stuk. U kunt ze
krijgen bij de Kruisverenigingen in Uw
woonplaats, (bij de wijkverpleegsters en bij
de Prov. Zeeuwse Ver. tot Bestrijding der
t.b.c., Wilhelminastraat 9 te Goes.
In de polder Scherpenisse liggen vele
percelen weiland, die ongeschikt zijn voor
bouwland.
Verschillende percelen grasland zijn of
geheel of gedeeltelijk geëgaliseerd.
De Herverkavelingscommissie heeft reeds
vroeg in een harer vergaderingen besloten,
voor de herinzaai 250.per ha vergoe
ding te geven. Verschillende grondgebrui
kers hebben voorjaar 1955, andere najaar
1955 hun percelen of hun gedeeltelijke per
celen opnieuw ingezaaid. Het blijkt echter
dat vele andere niet hebben ingezaaid, het
is dan ook daarom dat de Agrarische Sub
commissie Tholen in haar laatste verga
dering besloten geen graslandinzaai-
vergoeding uit te keren alvorens het
weiland is ingezaaid. Tevens werd daar
besloten dat alle weilanden in de Scherpe
nisse- en Schakerloopolder vóór Mei 1956
ingezaaid moeten zijn.
Bij niet inzaaien zal dus de grondgebrui
ker een aanzienlijke opbrengstvermindering
moeten incasseren, doordat minder vee kan
worden gehouden per ha.
Diegenen die hun weiland, dat ongeschikt
was voor bouwland, in 1955 opnieuw heb
ben ingezaaid, ontvangen vóór 1 Januari
1956 hun vergoeding. De grondgebruikers
die dit niet hebben gedaan, krijgen dus geen
vergoeding voordat hun weiland opnieuw
ingezaaid is, met als uiterste datum van
inzaai 1 Mei 1956.
Het Bureau van Uitvoering
Herverkaveling Tholen.
Smerdiek-Chrislandia 51
Het is dus niet zo geweest, als we in vo
rig nummer aankondigden, dat alle wedstrij
den in verband met de jeugdwedstrijd te
Breda voor Zaterdag waren afgelast. We
hoorden dat bijvoorbeeld ook Vrederust
Tholense Boys is doorgegaan en zeker is
dat van bovenstaande elftallen, waarvan
het verslag ons tijdig bereikte, opnieuw een
Smerdiekse overwinning, wat uiteraard te
gen Chrislandia thuis ook wel verwacht
werd. Nu zal ondanks de grote overwinning
deze ontmoeting niet lang in herinnering
voortleven. Daarvoor was vooral de sfeer
te slecht en ook het vertoonde spel zeer
matig.
Door het niet-opkomen van de scheids
rechter (dit zal ook de laatste keer wel niet
zijn) begonnen de bezoekers al voor de aan
vang de scheidsrechter te wantrouwen.
Reeds direct na de aftrap ontwikkelde zich
het beeld dat de gehele wedstrijd zou be
heersen. De bezoekers stormden over het
veld achter de bal aan, om deze kost wat
kost te bemachtigen en er dan vooral hard
tegen te schoppen. De Smerdiekverdediging
en middenlinie, ook voor geen geruchtje
vervaard, gooide Zich op de bekende wijze
in het strijdgewoel, zodat het echt een spel
letje voor flinke jongens werd, maar niet
bepaald klassiek voetbal. De Smerdiek-voor-
hoede deed het kalmer, meer passend bij de
benaming van vorige week. Toch was de
juiste afwerking van de aanvallen in goede
handen, want reeds met de rust was het
30, ondanks dat Chrislandia meer in de
aanval was dan Smerdiek. Een verdiende
stand, omdat er aan Smerdiekse kant uiter
aard nog voetbal te zien was.
Na de thee had Chrislandia de steun van
de wind. Daardoor werden de offensieven
nog heviger, maar strandden alle op de ver
dediging. De sporadische kansen die nog
overbleven werden op de juiste wijze door
de keeper behandeld. En daarbij kwam dat
de Smerdiekse aanvallen gevaarlijker ble
ven. Uit één daarvan werd het 40 en
zelfs een vijfde Smerdiek-treffen kwam vóór
het tegenpunt van Chrislandia. Wel moet
gezegd, dat de gasten tot de laatste minuut
volhielden en Smerdiek veel geluk had,
maar meer dan het ene tegenpunt, dat ze
tenslotte maakten verdiende Chrislandia qua
spel toch niet.
Vrederust Tholense Boys 80
Om nu met de eerste wedstrijd uit te moe
ten gaan en dan nog tegen Vrederust ook
bleek voor de Tholenaars een moeilijke op
gave. Die verwachting was er dan ook.
En inderdaad was de opgave te moeilijk.
Maar we mogen al blij zijn, dat de Thole
naars er weer in geslaagd zijn een terrein
te verkrijgen en aan deze competitie meer
te doen. Het staat wel vast, dat wanneer
dit elftal wat meer is ingespeeld, even
tueel en zo mogelijk aangevuld met een
paar geroutineerde krachten, menig tegen
stander in deze afdeling er nog de handen
aan vol zal krijgen. Ditmaal was het nog
een vrij eenzijdig spelbeeld met een geluk
kige voorhoede van de thuisclub en een
zeker niet fortuinlijk spelend Tholen. Niette
min was een Vrederus-overwinning zeker
verdiend.
In de 2e klasse A verloor Vrederust 2
van Dinteloord 2 met 2—3.
DE VERWACHTING
Tholense boys speelt a.s. Zaterdag thuis
en verwacht daar WHS. Het zal haar ook
nu moeilijk vallen het tot een overwinning
of gelijk spel te bx-engen.
Noordschans gaat z'n krachten beproeven
tegen het bezoekende Kogelvangers en het
zal wel alle zeilen moeten bijzetten om van
de nog ongeslagen Willemstadse jongens te
winnen. En toch zien we die kans er voor
Noordschans inzitten.
Voor NAC zal dat niet zo gemakkelijk
gaan, waar Smerdiek op bezoek komt.
Technisch staat de thuisclub hoger, maar
het productieve van de voorhoede der gas
ten mist het en daarom zal het met een ge
lijk spel tevreden kunnen zijn.
Chrislandia kan thuis winnen van Seolto.
In de 2e klasse A
zal Noordschans 2 waarschijnlijk winnen
van Kogelvangers 2, evenals Chrislandia 2
van Seolto 2. Ook voor WHS 2 ligt er
de kans tegen Vrederust 2, terwijl het Smer
diek wat moeilijker zal vallen tegen Din
teloord 2. Misschien een gelijk spel.
J'
Eens reed ik in een auto rond,
Als koning van de wegen,
Bij snelheid voeld' ik me gezond,
Ik kwam U vorst'lijk tegen.
Ik zag in „snijden" wel iets flinks,
En heb dus steeds gesneden
Totdat ik in een bocht naar liks
Voorgoed ben weggegleden
Ik knalde op mijn motorfiets
De drukste straten binnen,
500 cc is toch iets,
Om ferm mee te beginnen,
Mijn valhelm if mijn leren buis,
k' Weet niet, wat stoerder maakte
Totdat ik in een ziekenhuis
Op 't kantje nog ontwaakte
Mijn bromfiets is een aardig ding,
Echt wat om mee te spelen,
De snelheid is wel wat gering,
Maar dat gaat nooit vervelen.
Je voelt je vlugger, lekker vrij,
Hoe anderen ook snorden
Nu wacht ik op een boerderij,
Tot ik vervoerd mag worden
Mijn rijwiel gaf me iets vertrouwds,
Je kon zo huis'lijk rijden,
We deden samen nooit iets fouts,
Toen kwamen and're tijden.
Eens wou ik naar de overkant,
Maar 'k gaf geen enkel teken
De dokter zei: „Dat gipsverband
Zit nog wel enk'le weken"!
En dit verhaaltje gaat maar door,
Agenten schrijven bonnen,
Het snelverkeer houdt langs zijn spoor
't Gevaar breed uitgesponnen
Men ziet het wel, men ziet het niet,
De meesten doen heel handig,
En luist'ren ze naar goede raad
Dan is 't noodlottig vaak te te laat
Da's hoop loos onverstandig.
