WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND
VERSCHIJ
I I
E VRIJDAG
I I
NT IEDER
I
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Het tijdens de ramp zwaarst beproefde dorp op ons
toontdzijn herstel: Wederopbouwdag Stavenisse
Wat een gebouw is dat
De Redactie legt U in deze pagina's voor*
De Zweedse gezant opende een bouwwerk in Sint Maartensdijk dat men Kleuter
school noemt. - Een vorstelijke gift van twee ton, waarvoor een gebouw werd
geplaatst dat nauwelijks te beschrijven valt.
lie Jaargang No. 47
7 October 1955
eJO
n+m llj
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden ƒ1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur in Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
„Een laatste groet van het provinciaal bestuur", stond er op het
lint, bevestigd aan de grote krans van bloemen, welke door de
Commissaris der Koningin in de provincie Zeeland, jhr. mr. A. F.
C. de Casembroot werd neergelegd op dat bijzondere kerkhof in
Stavenisse, met zovele kleine gelijke stenen, keurig onderhouden,
met zovele rampslachtoffers daar begraven.
Er waren geen woorden. Ieder dacht aan de 153 mannen,
vrouwen en kinderen, die in de rampdagen uit het leven werden
weggerukt.
Die laatste groet mocht op deze wederopbouwdag van Stavenisse
niet ontbreken. Een dag met weemoedige gedachten aan de zeer
vele slachtoffers, een dag ook waarop met dank aan God, die
kracht en energie schonk voor de bouw van een vernieuwd dorp
de erkentelijkheid werd betuigd aan zovele helpers, helpsters en
en diensten, voor wat onmiddellijk na die onvergetelijke Februari-
nacht van 1953 tot en met deze 30ste September 1955 voor
Stavenisse is gedaan.
Daarom ook een blijde dag, die waardig werd gevierd met een
gepast, maar zeker een sfeervol programma.
Alles wat meewerkte dank
Niet om uitbundig te gaan feesten, maar
om nog eenmaal op officiële wijze te her
denken, om te getuigen van onze dankbaar
heid jegens hen, die zoveel voor Stavenisse
deden en om de vertegenwoordigers van
al die diensten te tonen hoe is herbouwd,
daarom, zo kunnen we het welkomstwoord
van burgemeester L. A. Verburg samenvat
ten, wordt deze wederopbouwdag gehouden.
Wanneer U dit een week later in ons
weekblad leest vleien we ons niet met de
gedachte daarmee nieuws te brengen, maar
een recapitulatie van het gebeuren op deze
dag mag toch in onze kolommen niet ont
breken, zoals we de snel op elkaar vol
gende gebeurtenissen in de rampweken ook
iedere Vrijdag weer samenvatten in een
haast historisch overzicht.
„We slaan ons deze dag niet op de
borst", vervolgde de Stavenisse burgemees
ter in zijn welkomstwoord, maar willen bo
venal God danken voor wat we nog moch
ten bereiken na die rampzalige 1 Februari
1953. En daarnaast zovele anderen: ons
Vorstenhuis met haar materiele, maar vooral
met haar morele steun. Steun en medewer
king ook van de regering, het provinciaal
bestuur, het Nat. Rampenfonds, wat een
bewijs is van de grootheid van ons volk,
een fonds, waarvan ik in onze gemeente
niets dan lof heb gehoord, de rijks- en
proviciale waterstaat, wederopbouw, adop
tie uit binnen- en buitenland. Allen noemde
burgemeester Verburg, van de eerste hulp
der Thoolse vissers tot de mooie Zwitserse
gift voor een wijkgebouw toe. Hij bracht
P.Z.E.M., Waterleiding en P.T.T. en de
rijkspolitie een eresaluut. Er was een flinke
dosis moed voor nodig om tot deze weder
opbouw te komen, daarom dank ik ook
alle inwoners van Stavenisse voor haar
medewerking. Met de bede dat God deze
arbeid mocht zegenen verklaarde dhr. Ver
burg de wederopbouwdag voor geopend.
Eerste steen voor de
Kleuterschool
Na de plechtigheid op de begraafplaats
waar met de Commissaris ook burgemeester
Verburg een krans legde, werd het nieuwe
dorpsgedeelte bezichtigd. In verschillende
woningen werd een kijkje genomen. Vele
onzer lezers weten, hoe mooi dit dorpsdeel
er nu bijligt. Degenen die tot nu toe ver
zuimden daar eens te kijken kunnen we dat
nog steeds aanraden. Het middelpunt van
dit nieuwe deel vormt wel het prachtige
Van der Lek-de Clercqplein. Aan de grens
hiervan was er op deze 30ste September
nog een plechtigheid.
Daar immers is sedert kort de nieuwe
kleuterschool in aanbouw en burgemeester
Verburg achtte het een goed ogenblik om
op deze dag de eerste steenlegging te.doen
verrichten. Hij herinnerde er daarbij aan,
hoe in de vorige eeuw de familie v. d. Lek-
de Clercq aan Stavenisse een bewaarschool
schonk, later door de gemeente voor 1,
overgenomen. Hij verzocht jhr. mr. de
Casembroot de eerste steenlegging te willen
verrichten.
Als besluit van de Stavenisse wederop
bouw wenste de Commissaris hieraan gaar
ne gevolg te geven. Stavenisse is nogal
gewiekst in het verkrijgen van kleuter
scholen, vond jhr. de Casembroot. De vo
rige kreeg ze voor 1,en ook deze
nieuwe wordt voor een groot deel cadeau
gedaan.
Al ben ik meer gewoon te knippen in-
plaats van te metselen, toch zal ik met ge
noegen trachten deze eerste steen te leggen,
aldus de Commissaris, die hoopte dat het
nieuwe gebouw zou worden, zoals er van
verwacht wordt.
Na die steenlegging voerde mej. E. Glas,
Inspectrice bij het Kleuteronderwijs het
woord. Zij wenste Stavenisse uit naam van
de Minister van Onderwijs van harte geluk
met deze eerste steenlegging en dus met de
nieuwe school. Spreekster dankte allen voor
de tot hiertoe verleende medewerking, in
zonderheid voor wat „Radda Barnen", de
Zweedse organisatie hiervoor heeft gedaan
en voor de prachtige gift van de Kees
EEN TELEGRAM
Op voorstel van burgemeester L.
A. Verburg werd tijdens de weder
opbouwdag te Stavenisse namens
alle aanwezigen een telegram gezon
den aan Koningin Juliana, waarbij de
dank werd uitgesproken jegens het
Vorstenhuis voor de morele en ma
teriele steun verleend na de 1ste
Februari 1953 en tevens de aanhan
kelijkheid werd betuigd jegens ons
Oranjehuis.
Boekeschool uit Bilthoven, waar de kinde
ren in de Paasvacantie 1953 het speelma
teriaal vervaardigden.
Dat de kleuterschool door de ramp heeft
geleden was het ergste niet. Er zijn ook
kinderen omgekomen, aldus mej Glasz.
Dit nieuwe gebouw zal mogelijk maken
wat in het oude niet mogelijk was. Ik
hoop, zo besloot de Inspectrice haar toe
spraak, dat straks in deze school dat ge
geven wordt wat voor de kinderen past en
wat ze nodig hebben.
Een bewogen geschiedenis
Stavenisse kent sedert de 13e eeuw een
zeer bewogen geschiedenis, zo verklaarde
de regeringsvertegenwoordiger, de heer J.
W. van Borselen als eerste spreker tijdens
het diner, toen men weer in het Dorpshuis
was teruggekeerd. Met beklemming treedt
hierbij de gedachte aan de jongste ramp op
de voorgrond. Met des te meer bewonde
ring aanschouwen we thans dit herbouwd
Stavenisse, een dorp dat steeds opnieuw
de moed had om tot herbouw te komen.
Een zware schaduw valt er over deze dag.
Ik hoop dat na dit alles Stavenisse onder
Gods zegen een rijke toekomst tegemoet
gaat. Op deze dag denk ik aan de woorden
van een Stavenisser vrouwtje dat geëva
cueerd aan een buurvrouw die nog hier
was schreef: „Het moet alles weer knapjes
worden." Die wens is in vervulling gegaan.
Mijn welgemeende hulde daarvoor, aldus
dhr. van Borselen.
Buitenlands meeleven
Met een warme toespraak gewaagde de
Franse consul-generaal P. de Latour te Rot
terdam van de spontane hulp die door de
adoptiegemeenten te Bobigny volgaarne aan
Stavenisse werd verleend. Nooit zullen we
vergeten, dat we dit mochten doen, aldus
spreker, die als besluit van die adoptie bur
gemeester Verburg nog een bedrag van
2175,overhandigde namens Bobigny.
De wnd. Burgemeester van Mantes voeg
de hierbij later nog een gift van 3000,
en bood Stavenisse bovendien de erepen
ning aan van deze stad.
Het fundament
De Commissaris der Koningin dankte de
heer de Latour voor de grootse wijze, waar
op hulp was verleend en richtte zich ver
volgens tot de heer F. T. Homer van de
Australische ambassade en tot Ds. en me
vrouw F. A. Terjesen, vertegenwoordiger
van de Noorse regering en predikant van
de Noorse kerk te Rotterdam.
Vervolgens tot de andere aanwezigen. We
hebben gezien, aldus de Commissaris, wat
er hier tot stand is gekomen. De jongeren
vinden dit welhaast vanzelfsprekend, maar
wij ouderen staan er even bij stil èn denken
er aan, hoeveel er is veranderd. Stavenisse
is een dorp geworden met uitstekende wo
ningen. Ik breng hulde aan allen, die aan
het herstel hun krachten hebben gegeven,
niet in het minst aan de architecten, want
wat de opbouw heeft opgeleverd, is mee
gevallen. Dit nieuwe vindt de jeugd nor
maal en wij moeten meelopen. Waar zijn ze
gebleven de hokjes en de krotjes. De ramp
die zoveel leed bracht, bracht ook grote
energie.
En in deze nieuwe huizen wonen mensen
die in Gods vertrouwen de ramp over
leefden, herbouwden. Ik hoop dat de reli
gieuze sfeer moge blijven. Hun geloof was
hun fundament. Ze wonen nu in perfecte
BIJ DE WEDEROPBOUW
waren onder anderen aanwezig:
Jhr. mr. A. F. C. de Casembroot,
Commissaris der Prov. Zeeland;
J. W. v. Borselen als regeringsver
tegenwoordiger;
A. Schout, lid van Ged. Staten in
Zeeland:
P. de Latour, Consul-Generaal van
Frankrijk te» Rotterdam;
Drie afgevaardigden van Mantes
(Frankrijk) waaronder wnd. burge
meester Morreau;
Ds. en mevr. Terjesen namens de
Noorse regering;
Mr. Homer, Australisch ambassa
deur;
Mr. J. A. Heijsen, Kringcommissa
ris van het Rode Kruis;
Mr. H. J. Wytema, burgemeester
van Alkmaar;
Mr. J. Hornstra, hoofd van de
Stichting Zeeland voor Maatschap
pelijk Werk'
Dr. J. R. v. d. Borg, Geneeskundig
Inspect. Volksgezondheid in Zeeland;
Dr. de Kat van de alg. ver. „Het
Groene Kruis";
Ir. J. Snip, Hoofdingenieur-direc
teur van de Wederopbouw en Volks
huisvesting in Zeeland;
Ir. Klein, namens het architecten
bureau van de vereniging van Ned.
Gemeenten;
Ir. M. de Vink, directeur van de
Planologische Dienst;
Mej. E. Glasz, Inspectrice van het
Kleuteronderwijs;
A. J. Argelo, directeur Dienst
„Noord-Zeeland";
H. Wesseloo, architect van het
Wederopbouwplan;
t Hooft, architect van de gemeen
tewoningen;
Mevr. Dijckmeester van der Lek-
de Clercq, namens de Ambachtsheer
lijkheid;
Overste Kornet van het Comman
do Zeeland;
S. J. G. van Leeuwen, Prov. Di
recteur Maatschappelijk Werk;
De burgemeesters van Tholen,
Oud-Vossemeer, St. Annaland en
Poortvliet (Burgemeester Bouwense
van St. Maartensdijk was wegens
ziekte verhinderd);
C. J. C. Boot te St. Annaland na
mens het Rode Kruis, kring Tholen;
Gebr. van Prooijen uit Stavenisse
en Schot uit Tholen van de Ber-
gingsdienst;
Afgevaardigden van de Lucht
macht;
Zeven vertegenwoordigers van de
Rijkspolitie, w.o. de Commandant in
Zeeland W. H. van Ballegoyen de
de Jong;
De heer v. d. Peijl van de Wa
terleiding Mij Tholen;
De heer P. Leenhouts van de
P.Z.E.M.;
Oud-wethouder J. J. v. d. Slikke;
Het voltallig gemeentebestuur en
afgevaardigden van arbeiders en ver
schillende andere diensten welke op
een of andere wijze aan het red-
dings-, herstel- en opbouwwerk in
Stavenisse hebben deelgenomen.
Der zee ontrukt
Wanneer U lezers, nog eens op gemakke
lijke wijze in de gelegenheid komt de film
te gaan zien van burgemeester L. A. Ver
burg uit Stavenisse „Stavenisse der zee
ontrukt", kunnen we dat zeker aanraden.
Ze werd op 30 September na het diner
vertoond aan de genodigden, welke opnieuw
een beeld kregen van de verwoesting, maar
ook van het herstel sinds 1 Febr. 1953.
Het slotwoord op deze dag werd ge
sproken door de heer A. Schout, lid van
Ged. Staten, welke namens alle genodigden
dankte voor wat deze dag werd geboden.
Namens de Commissaris hoopt spreker, dat
Stavenisse, dat ons land, voor nieuwe ram
pen gespaard mocht blijven en dat het hier
een gezegend wonen zal zijn.
Zo vierde Stavenisse zijn wederopbouw
dag, het dorp waarnaar ook in onze
omgeving aller medeleven na 1 Febr.
1953 uitging en waarmee we ons op
deze 30ste September 1955 hebben kun
nen verblijden om de herbouw en het
herstel, welke de inhoud van onze
Zeeuwse lijfspreuk weer eens onder
streept.
De sfeervolle wederopbouwdag in Stavenisse
Wat is dat een gebouw, die nieuwe kleuterschool
in St. Maartensdijk
Wat de Scherpenisser raad te verwerken kreeg
De haven van Stavenisse zal toch worden
afgedamd
De derde en vierde competitieronde
Jan overeenkam ziet de bladeren vallen.
Men vindt geen geluk door het te zoeken, maar
door het te geven.
Weet U wel, de geijkte uitdrukking luide dan: naar de eisen
des tijds ingerichtKom daar niet mee aan bij deze nieuwe
kleuterschool in St. Maartensdijk. Dat staat buiten alle eisen,
zelfs van onze moderne tijd. Waar zullen we de overtreffende
trap halen om dit gebouw te beschrijven? Elke poging zou falen.
We hopen dat iedere lezer het zelf kan gaan bekijken. En vatten
het hier maar zo samen, dat dit bouwwerk tot in details is afge
werkt in stijl, kleur, gemak en sfeer. Wanneer U het ziet, zult
U de uitroep van de kleuterschoolleidster in St. Maartensdijk,
mej. Nel den Engelsman, begrijpen: „Ik ben er confuus van".
Met haar hopen we, zoals ze het in de korte speech uitdrukte:
„dat deze kleuterschool een blijvende herinnering zal zijn aan
het Zweedse volk".
Uit de nü pas een schrille tegenstelling
vormende „oude" kleuterschool in St. Maar
tensdijk kwamen Dinsdag 4 October 1955
omstreeks half drie de kleuters naar buiten
om zich naar het nieuwe bouwwerk te be
geven. Met rood-wit-blauwe vlaggetjes, de
meisjes met een gele en de jongens met
een blauwe sjerp om (de Zweedse kleuren)
vormde het een vrolijk gezicht en juist om
dat het kinderen zijn, ook steeds weer even
aantrekkelijk. Ze stelden zich voor de nieu
we kleuterschool op en vormden een ere
haag toen tegen half vier de Zweedse ge
zant, de heer S. V. Dahlman arriveerde om
door „Radda Barnen" geschonken gebouw
aan het gemeentebestuur van St. Maartens
dijk over te dragen. Ria Quist en Nico Ge-
leinse, de twee oudste kleuters boden het
hoofdbestuurslid van de Zweedse vereniging
Mevr. Gunnel Warberg, sedert 10 dagen in
St. Maartensdijk, een bouquet rose anjers
aan. Vele oudere inwoners waren mede be
langstellende toen de heer Dahlman het lint
in de Zweedse kleuren doorknipte en de
genodigden het prachtige gebouw betraden.
Onder hen zagen we naast het gemeente
bestuur van St. Maartensdijk met de secre
taris Meloen en gemeente-ontvanger Be-
nou, ir. Asiel Husberg, mej. Glasz, Inspec
trice bij het Kleuteronderwijs, een vertegen
woordiger van het Rode Kruis, het bestuur
van het Nut, de burgemeesters van Oud-
Vossemeer, St. Annaland en Pootvliet, de
meeleven werd gevonden, een hulp die in
totaal tot 18 millioen gulden is opgelo
pen. Belangrijker werd het toen voor ons
om die hulp te verlenen op bepaalde ob
jecten. En zo heeft Zweden een Rode
kruis-ziekenhuis geschonken in Zierikzee,
een kinderziekenhuis in Dirksland, Zweedse
woningen, inventaris voor 74 kleuterscholen
en nieuwe schoolgebouwen te Oosterland,
Kruiningen en thans ook in St. Maartens
dijk. Talrijke Zweedse kinderen hebben per
soonlijk iets geschonken. In dit gebouw kun
nen straks de eerste stappen gezet worden
om tot goede Hollandse burgers te groeien
en het kan tevens een verzamelpunt zijn
voor de oudere jeugd. Vanuit Zweden vol
gen wij Uw herstel met grote belangstelling.
Namens het Zweedse volk, namens „Radda
Barnen" moge ik thans dit gebouw over
dragen aan de burgemeester en gemeen
teraad van St. Maartensdijk.
De sleutel
Het was mevrouw Gunnel Warberg die
aan burgemeester Bouwense de sleutel van
deze kleuterschool overhandigde, na even
eens haar bewondering te hebben uitge
sproken over de wederopbouw in de ramp
gebieden, na de Engelse jongelui te hebben
dank gebracht voor het hier verrichte werk
en de burgemeester en mevrouw Bouwense
voor de gastvrijheid.
„Dit prachtige gebouw is veel en veel
huizen. Jhr. de Casembroot besloot zijn
gevoelvolle toespraak met de woorden:
Nogmaals het is mijn vurigste wens, dat in
deze nu perfecte moderne gemeente de
religieuzesfeer niet verloren moge gaan.
Ik worstel en maak mij vrij
Dat heeft Stavenisse na de ramp voor
ogen gestaan, merkte de Noorse dominee
Terjesen op, die het prettig vond, dat Sta
venisse grote sympathie van Noorwegen
had ontvangen. In Rotterdam kennen we
Zeeland alleen vanwege z'n goede aard
appelen, dienstmeisjes en politieagenten,
merkte de dominee terloops op, maar toen ik
zoeven in dat deel van Stavenisse liep
waar de Noorse woningen staan, waande ik
me in een klein Noors dorpje. Moge God U
verder zegenen.
Mr. H. J. Wytema, burgemeester van
Alkmaar verklaarde dat zijn gemeente de
adoptie wenste af te sluiten met een t.z.t.
aanbieden van een gedenkteken, waartoe
vandaag ook een ontwerpster mede tegen
woordig was. Elk eind vormt een nieuw
begin, vond spreker, daarom werd het be
sluit van de adopterende gemeente geno
men om het einde van de adoptie te doen
bestaan in een herinnering aan wat vooraf
ging.
Hij richtte een persoonlijk woord tot
burgemeester Verburg, die vanaf het begin
Stavenisse in de publiciteit stelde, niet
voor hemzelf, maar voor zijn gemeente.
Na hem voerden nog het woord: M. D.
A. Glerum, Hoofdingenieur-directeur van
de Wederopbouw in Zeeland, mr. J. A.
Heijssen, Kringcommandant van het Ned.
Rode Kruis, ir. Post van de Herverkave
ling, dhr. Wesselo van de Dienst „Noord
Zeeland en dhr. P. Leenhouts namens de
P.Z.E.M.
dracht van deze school. De manier
waarop Zweden deze vorstelijke gift
schonk, doet ons grote bewondering ge
voelen. Moge deze gift medewerken tot
versterking der band tussen onze beide
landen. Daarna dankte spreker mevr.
Warberg, die in vele plaatsen in de
wereld haar gaven van hart en geest in
dienst van de mensheid heeft gesteld.
Ook ingenieur Husberg was de burge
meester zeer erkentelijk, niet alleen voor
het mooie gebouw wat door hem is
ontworpen en onder zijn toezicht ge
bouwd, maar omdat met dit mooie ge
bouw ook een goede vriend kwam. De
burgemeester hoopte dat ir. Husberg
nog vele malen in deze gemeente te
gast zou kunnen zijn. Hij dankte ook
de 9 engelse jongens, waarvan er thans
nog 3 zijn, die aan de bouw hebben
gewerkt, de aannemer Hopperbrouwer
en de onderaannemers. Burgemeester
Bouwense besloot met: „mag ik met deze
woorden dit vorstelijk geschenk van IX
aanvaarden."
Wat een kleur en een sfeer
Vervolgens werd het gebouw bezichtigd.
De prachtige zaal voor handenarbeid en
ontspanning, die nog op zeer eenvoudige
wijze verdeeld kan worden, de hypermo
derne keuken, waar letterlijk alles is en
meer dan wat men zal nodig hebben. Bij
zonder opvallend ook de drooginrichting
voor natte kinderschoentjes, het leeszaaltje,
de toiletten en de twee kleuterzalen mt in
de hoek de poppenkamer, met de prachtige
werktuigen, met een sfeer en kleur, zoals
overal in dit tot in details afgewerkte ge
bouw. Men had ogen tekort om dit zo
maar in eens op te nemen. Zie het keurige
zitje voor de kleintjes, de op een speciale
manier openslaande ramen, de kraantjes die
toch ook nog weer iets aparts hebben, de
verschillende kleuren die niet alleen een ge
makkelijke aanduiding voor de kleintjes be
tekenen, maar hier geheel bij schijnen te
horen. Iedere deur een andere kleur en toch
nergens iets dat „vloekt." Nogmaals: wat
een gebouw, wat een interieur is dat.
Dit is dan de Smerdiekse kleuterschool. Maar dan moet U ze ook nog eens van binnen zien. Op de foto staan van
links naar rechts: Bogers, Rubert Culling, Hoppenbrouwers, de Zweedse ir. Asiel Husberg, Colin Buggey en Donald
Wride. Nummer 2, 5 en 6 zijn drie van de negen engelse jongens, die aan deze bouw hebben geholpen.
aannemers en de nog in St. Maartensdijk
verblijvende Engelse jongens, die aan dit
bouwwerk hielpen.
De Zweedse hulp
In een van de mooie grote zalen, sprak
de heer Dahlman een gelukwens uit. Hij
wees er in de eerste plaats op, hoe nog geen
3 jaar geleden de ramp zich in Nederland
voltrok. Nu zijn vele herbouwplannen reeds
uitgevoerd, stond de oogst weer op de
akkers, zijn de dijken hoger dan ooit te
voren en ziet men met vertrouwen de toe
komst tegemoet. De bevolking in de ramp
gebieden verdient voor haar flinke houding
bewondering. Het is naast vele anderen dan
ook ons volk niet moeilijk gevallen hulp
te bieden, omdat LI ook Uzelf hielp. Nu
U dit alles zelf deed verheugt het mij, dat
er in Zweden een hartelijk en daadwerkelijk
meer dan we verwacht hadden," zo
antwoordde burgemeester Bouwense op
de overdracht. Een gebouw in optima
forma, dat we nu gekregen hebben. Hoe
zullen we in staat zijn hiervoor te dan
ken t Er was in 1953 een stroom van
leed, er kwam ook een stroom van mede
leven. Laten we als Nederlanders dank
baar zijn en ons dat ook herinneren,
wanneer onverhoopt een ander land door
een ramp wordt getroffen.
We zijn niet gewend, zo vervolgde de
burgemeester, dat er zo vlug wordt ge
bouwd. Hierdoor is de omheining en
speelplaats dan ook nog niet afgewerkt.
Zich tot de heer Dahlman wendend zei
spreker: Excellentie, ik verheug me over
Uw komst en ben erkentelijk dat U nog
enkele uren van Uw zeer druk bezette
tijd hebt willen afnemen voor de over
Een grote gebeurtenis
noemde mej. E. Glasz, kleuterschoolinspec-
trice het dan ook voor deze gemeente. Ik
had er heel veel van verwacht, omdat ik
er wel een en ander van wist. Maar nog
zijn mijn bevattingen tekort geschoten. Het
is niet alleen een kleuterschool, het is meer
dan dat. Door een droevige gebeurtenis
heeft St. Maartensdijk dit opvoedingscen
trum gekregen. Een schenking die ontroert
en een grootse daad is van het Zweedse
volk, van „Radda Barnen". Wanneer we
ook niet alle zorg zouden besteden aan onze
kinderen, zouden we in onze plicht tekort
schieten. Hier wordt een zeldzame mogelijk
heid geboden. De architect heeft een kunst
werk uitgevoerd met een buitengewone zin
voor finesses, zin voor detail, die een vrien
delijke sfeer brengt. Namens het Rijk be-
