WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST. FILIPSIAND
Het Deltaplan:
Over de Smalstad
galmden de nieuwe luidklokken en beierde
het gerestaureerde en uitgebreide carillon
z'n eerste liedekes --
De L. J. G. en Z. P. M. Sportmiddag
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
De mogelijke winst en ft zekere
verlies voor het eiland Tholen.
De Beiaardier
met pensioen
LAAT NIET ALLES ZONDER U GEBEUREN l
Dc Redactie legt U in deze pagina's voort
RAADSVESLAG STAVENISSE.
Hoe de Raad tot de ontdekking kwam dat een zui-
veringsinstallatie driemaal zoveel kost dan eerst werd
gedacht, Een slechte beurt van de Riza*
lie Jaargang No. 37
29 Juli 1955
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur in Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
„Ik hoop dat het carillon tot in lengte van jaren zal spreken van
een welvarend Sint-Maartensdijk," aldus de Commissaris der
Koningin, die met het omschakelen van drie knoppen de luid
klokken en daarmee ook het carillon officieel in gebruik stelde.
Even lag het werk stil in de Smalstad. Even gingen de ogen naar
het prachtige bouwwerk omhoog, waar precies om kwart voor
vijf de luidklokken galmend verkondigden, dat opnieuw een
opbouw-episode was afgesloten en zoals ons gehele land na de
oorlog grootser is herrezen, ook het Smerdieks carillon mooier
en uitgebreider dan voorheen weer een plaats vond in het machtige
monument, dat met recht de trots is van Smalstads inwoners.
INPLAATS VAN NEGENTIEN, NU
VIJF EN DERTIG KLOKKEN
Vóór de officiële ingebruikstelling waren
de genodigden in de raadszaal, nl. de Com
missaris der Koningin, jhr. mr. A. F. C.
de Casembroot, de wnd. griffier mr. Jan de
Vries, de gemeenteraad met uitzondering
van dhr. Koopman, secretaris Meloen, de
commies Benou, de burgemeester van Poort
vliet en St. Annaland, Ds. J. de Bres, de
Zweedse ingenieur (bouwer van de nieuwe
kleuterschool) en zijn plaatsvervanger,
■beiaardier Adriaan de Groot uit Bergen op
Zoom en nog enkele ingezetenen.
Burgemeester D. C. Bouwense noemde
het een groot voorrecht inzonderheid de
Commissaris een welkom te kunnen toeroe
pen in deze oude raadszaal. Al is er hier
slechts een kleine kring genodigden bijeen,
het betekent niet dat het belang van een
carillon wordt onderschat. Immers, een ca
rillon geeft aan een plaats niet alleen een
zekere charme, maar het verhoogt ook het
algemeen aspect. Voor de oorlog bevonden
zich in deze gemeente een negentien klok
ken. De twee grootste, Maria en Martha
genoemd, daterend uit het jaar 1477, werden
gebruikt als luidklokken. Een klein klokje
werd door de gemeentebode gebruikt voor
allerlei aankondigingen.
De schennende hand van de bezetter
roofde ook dit bezit, maar met vele andere
kwam het schip in de Zuiderzee terecht en
werd na de oorlog opgehaald. Zonder meer
kon een en ander niet meer teruggebracht
worden, daar ook de toestand van de to
ren van dien aard was dat een ingrijpen
noodzakelijk bleek. Dank zij de welwillende
houding van het Ministerie van O. K. en
W. en Monumentenzorg werd een belang
rijke subsidie van Rijk en Provincie ver
kregen, waardoor deze voor St. Maartens
dijk zo typische toren geheel vernieuwd kon
worden. Dit is inmiddels voltooid en men is
thans doende de zijvleugels der kerk onder
handen te nemen. Degeen onder U die de
oude toestand hebben gekend, aldus bur
gemeester Bouwense, zullen versteld staan
over het prachtige resultaat dat dhr. v. d.
Kloot Meijburg en zijn aannemers hebben
bereikt.
De fa. Eijsbouts verzekerde ons bij een
bezoek aan de gemeente, dat het zeker doen
baar was, door middel van uitbreiding en
restauratie de oude beiaard tot een volwaar
dig instrument te maken, waartoe werd be
sloten. Er zouden in totaal 37 klokken ko
men. De grote zouden dienst doen bij het
hele en halve uur, terwijl tevens drie klok
ken uit de beiaard zouden luiden. Maar de
twee oude klokken harmonieerden niet met
de drie luidklokken, zodat „Maria en Mar
tha" thans in ruste hangen. Met deze 35
klokken, met dit carillon heeft onze gemeen
te een grote beiaard. Lang hebben we de
tonen van onze klokkentoren moeten missen.
Velen hebben zich juist deze jaren gereali
seerd hoe deze klokketonen bij ons stadje
hoorden.
De burgemeester noemde het een voor
recht voor de gemeente, dat juist een af
stammeling van de familie, wier naam de
gehele 19e eeuw door in de geschiedenis van
St. Maartensdijk voorkomt, de ingebruik
stelling zal verrichten.
Burgemeester Bouwense eindigde zijn wel
komstwoord met het citeren van een gedicht
van Ida Gerhardts:
HET CARILLON
(geschreven in 1941)
Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht,
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Want boven in de klokketoren
na 't donker-bronzen urenslaan
ving over heel de stad te horen
de beiaardier te spelen aan.
Valerius een statig zingen
waarin de zware klok bewoog
doorstrooid van lichter sprankelingen
„Wij slaan het oog tot U omhoog".
En één tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist'ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.
Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.
BEWAAR UW MONUMENTEN
Aan de voet van Smalstads toren hield
de Commissaris der Koningin een toespraak
tot de genodigden en de toegelopen inwo
ners. Jhr. mr. de Casembroot verklaarde
niet geaarzeld te hebben, ondanks de drukte
in deze tijd, om de uitnodiging het carillon
in gebruik te stellen te St. Maartensdijk te
aanvaarden. Inderdaad is het, zoals de bur
gemeester heeft gezegd, dat vele familie
banden van mijn verleden zich binnen
Smerdieks veste bevonden. Het carillon is
in groter glorie hersteld en zonder dit zou
het oude St. Maartensdijk met zijn nu zo
mooie toren niet leven. Dat we ook in onze
provincie leven in een tijd van hoogcon
junctuur blijkt ook wel uit het feit, dat bijna
de helft van de torens in steiger staan voor
restauratie. Evenredig hieraan zijn de sub
sidie-aanvragen bij het provinciaal bestuur.
Het verheugt me, dat er zovele pogingen
en moeite wordt gedaan om de monumen
ten in ere te houden. In dit verband wees
de Commissaris er ook op, hoe er in deze
tijd soms rijen krotten worden afgebroken
en omgehaald, waarbij er soms groot cul
tureel bezit verloren gaat. Hij noemt voor
beelden waar dit is voorkomen, zoals het
Hofje in Middelburg. Soms kan men van
zo op het oog lijkende krotten door ver
bouwing en restauratie weer een uitsteken
de bewoning maken en blijft bovendien cul
tuurbezit behouden. Graag wilde dc Com
missaris suggereren, dat bevolking en be
stuurders zouden denken aan deze vorm
van restauratie.
Het is me een vreugde en eer, aldus de
Commissaris, thans dit mooie carillon in
gebruik te mogen stellen, waarvan ik hoop,
dat het tot in lengte van jaren moge spre
ken van een welvarend St. Maartensdijk,
dat het Zondag op Zondag de gelovigen
mag oproepen om zich rondom Gods
In Januari 1844 was het Smerdiek's
carillon moeilijk te bespelen. Deze
ontdekking deed burgemeester Bou
wense, toen hij de oude notulen van
de in dat jaar gehouden raadsver
gadering las. En de toenmalige
beiaardier, tevens onderwijzer werd
het voorstel gedaan om maar met
pensioen te gaan voor 30,per
jaar, zijnde de helft van het salaris.
Daar voelde de beiaardier niet veel
voor, waarna werd overeengekomen,
dat hij voor het oude salaris gedu
rende 6 maanden 17 behoeftige kin
deren zou onderwijzen.
In die tijd waren er 2 heren Ca
sembroot lid van het Smerdieks ge
meentebestuur.
Woord te scharen. Laat het ons tot een
grote vreugde zijn, dat dit mogelijk is in
ons vrije Nederland, ziende op zovele lan
den waar dit wordt belemmerd. Moge on
der Gods zegen het carillon, dat ik thans
in gebruik zal stellen, getuigen van een ge
lukkig St. Maartensdijk.
Na het luiden der klokken werd het
carillon bespeeld door de bekwame
stadsbeiaardier Adriaan de Groot te
Bergen op Zoom, welke programma be
gon met het Wilhelmus en eindigde met
het Zeeuws volkslied.
Nu pas was het voor de Smerdiekers
een feitt óns carillon speelt weer.
„De ene helft van Nederland is met vacantie en de andere helft
bedient hen" is het motto van deze week. Hoewel dit een tikje
overdreven is, kan men toch wel spreken van het feit, dat heel het
land deze week in het bijzonder in vacantiestemming is. Niet alleen
zijn er vele duizenden en nog eens duizenden bouwvakarbeiders,
die het gereedschap voor een week hebben neergelegd om in shirt
en short naar de mooiste streken van ons land te trekken, maar
ook vele fabrieken liggen deze week stil. Daarom ook zijn de
wegen overbevolkt met toeristen, die zich middels alle mogelijke
vervoermiddelen verplaatsen.
Van die overbevolking is op onze wegen (gelukkig) geen sprake.
Onze streek krijgt maar een minuscuul deeltje van deze grote trek,
het deeltje dat bestaat uit hen, die van hun vacantie ook een paar
dagen afknijpen voor familiebezoek op het eiland.
Zal nu onze streek na uitvoering van het Deltaplan een veel groter
deel van deze grote jaarlijkse trek krijgen? Zijn er straks in deze
omgeving recreatiemogelijkheden, die dan vooral aan een bepaalde
categorie „deviezen" in het laadje brengt, waarbij de daarmee
samenhangende rustverstoring door het merendeel graag op de
koop wordt toegenomen
Brengt uitvoering van het Deltaplan zodanige landaanwinning
mee, dat ook dit een belangrijk voordeel wordt?
Kunnen hierdoor nog andere welvaartsbronnen worden aange
boord? Wat zal verdere ontzilting opleveren?
Vragen waarop thans nog geen definitief antwoord gegeven kan
worden. Wèl zeker is, dat bij uitvoering van het Deltaplan de
oester- en mosselcultuur voor ons eiland verloren is. Om nu reeds
uit te rekenen welke meerdere winst het Deltaplan voor onze
omgeving zal opleveren tegenover het verlies, dat er ongetwijfeld
tegenover staat, is niet eenvoudig.
waarvoor dus die meerdere veiligheid wordt
verkregen.
Een economische balans waarvan de cij
fers maar gebaseerd zijn op ruwe schattin
gen, maar welke totalen toch, zoals drs.
Verburg het uitdrukte, „op tedere wijze zijn
berekend."
Drs. Verburg erkende dat de visserij in
Zeeland dan voor een groot gedeelte tot de
ondergang is gedoemd. Van welke econo
mische betekenis deze geacht moet worden,
weten de gemeentebestuurders hier wel. De
oestercultuur naar de Waddenzee overplaat
sen moet als niet mogelijk worden aange
merkt, omdat daar het mosselengebied is.
Wil men deze visserij behouden, dan is
de enige reële mogelijkheid: niet afdammen.
Of de dam in de Oosterschelde perforeren.
Of de dam achter Yerseke leggen. Drs. Ver
burg stelde vast, dat men in Den Haag
toch wel enigszins geschrokken was van de
felle reactie van de visserij. Voor de mosse
len ligt het nog wel iets gunstiger, waar
toe misschien nog een mogelijkheid zit in de
Grevelingen. De garnalenvisserij is niet van
doorslaggevende betekenis. Misschien kan
dat behouden worden (1.3 millioen gulden
per jaar) al wordt beweerd, dat het parings-
gebied zal verdwijnen. Kortom, bij uitvoe
ring van het Deltaplan moet men er wel
van uitgaan, dat deze visserij verdwijnt.
Prof. Tinbergen schatte de gekapitaliseerde
schade hiervan op 60 millioen (aflopende
rentabiliteit). Wanneer deze balans van
DE WINST- EN
VERLIESREKENING
Moeten we ons nu reeds druk maken
over iets, wat op z'n vroegst in 1980 ver
wezenlijkt zal zijn, vraagt menig lezer zich
misschien af, wanneer hij over het Delta
plan hoort. Misschien hoeft U dat persé niet
te doen. Maar onze streek in het algemeen
wel. Omdat regeren vooruitzien is. Omdat
het veel beter is dat mét U, dan zónder U
wordt onderhandeld. Daarom dient ook onze
streek een plan de campagne te maken.
Zelfs met zo'n plan zal er nog meer dan
genoeg zónder ons worden beslist. Is het
zelfs nog een vraag of die activiteit zo erg
veel vruchten zal afwerpen. Maar zonder
dat houdt men er zeker geen rekening mee.
In het vorig nummer gaven we het eerste
gedeelte weer van de causerie door Drs.
Verburg, directeur van het E.T.I., de be
lichting van het Deltaplan voor de Thoolse
gemeentebestuurders.
We zagen dat de geraamde voordelen
door ontzilting, verkorte verbindingen, land
aanwinning, recreatie, enz. worden geschat
(prof. Tinbergen) op in totaal 2470 millioen
gulden, waartegenover de kosten staan die
uitvoering van het Deltaplan met zich
brengt en de verliezen die er door geleden
worden (verdwijning visserij) in totaal ge
raamd op 2690 millioen gulden. Dit zou
betekenen, dat er op dit grote plan maar
een tekort zou zijn van 220 millioen gulden,
Onze Smalstad heeft weer een carillon.
Delta-winst en verlies voor het eiland Tholen
Wat een zuiveringsinstallatie scheen te kosten
en wat ze in werkelijkheid kost
De L.J.G. achter de trekker
Morgen Oud-Vossemeerse Wielerronde
klagen, maar dat over 5 jaar met dit
probleem meer dan tevoren zal moeten
kampen. Binnenkort mag er zeker een
besluit over deze streek worden ver
wacht. Door de Minister wordt een en
ander nog eens onder de loupe genomen.
Drs. Verburg had goede hoop dat die
ministeriele beslissing voor ons eiland
van belang zou zijn, al zou dat voor de
ene gemeente mogelijk beter uitvallen dan
voor een andere. Die ontwikkeling nu,
zullen we als streekbewoners moeten ge
leiden.
Een samenwerking voor zover onze eigen
levensbeschouwing daardoor niet tekort
wordt gedaan. Een grote taak ligt er daar
om ook voor de religieuze leiding, voor de
Stichting Maatschappelijk en Cultureel werk,
voor de jeugdorganisaties, kortom voor alle
geestelijke leiders. Nadat drs. Verburg nog
even de mogelijkheden in het kader van de
herverkaveling had aangestipt besloot hij
zijn causerie met de wens dat dit alles zou
meewerken om ook voor het eiland Tholen
betere levensmogelijkheden te scheppen.
ZELF IETS DOEN
Van de gelegenheid om over dit onder
werp, over het Deltaplan in het algemeen
en mogelijkheden voor het eiland Tholen
in het bijzonder vragen te stellen werd ge
bruik gemaakt door de burgemeesters Ver
burg van Stavenisse, Van Doorn van
Poortvliet en v. d. Bos van St. Annaland,
door de gemeente-secretaris van Scherpe-
nisse, de heer v. Doorn, door wethouder
Kleppe van Scherpenisse en door de heer
J. M. Bal, directeur van Bona Fides te
Tholen.
Hierbij werd gepleit voor een goede ver
binding TholenZuid-Beveland, voor
streekactiviteit en landaanwinning.
Weth. Kleppe meende dat verhoging van
zekere dijken toch niet uitgesteld kan wor
den, wanneer in 1980 het Deltaplan is uit
gevoerd.
Dhr. Bal zag weinig mogelijkheid tot
landaanwinning, meende dat de kortere af
standen de middenstand hier alleen maar
zou schaden en dat recreatie niet bij de be
volking past. Hij bepleitte daarom het zgn.
plan „anderhalf", waarbij de Oosterschelde
voor de visserij behouden zou blijven.
Nadat drs. Verburg zijn mening over een
en ander nog naar voren had gebracht,
stelde burgemeester L. A. Verburg van Sta
venisse als voorzitter B. S. O. vast, dat
gezocht moest worden naar een uitgebreider
commissie, die het eiland Tholen in alle as
pecten vertegenwoordigen kan om dan de
mogelijkheden te bekijken tot welke initia
tieven men van binnenuit kan komen. Onder
dank aan de spreker van deze middag be
sloot burgemeester Verburg met de wens
dat het voor ons gewest, voor ons land
en onze streek beste plan straks uit de bus
zou mogen komen, een plan dat bij uitvoe
ring in het algemeen gezien als het meest
heilrijke moet worden geacht.
prof. Tinbergen dus wordt samengevat, zien
we volgens de hierboven genoemde totaal
cijfers dat het grote veiligheidsproject uit
eindelijk maar 220 millioen gulden zou kos
ten, terwijl dijkversterking in totaal 1700
millioen kost met een tekort van 1290.
We hebbeft echter niet alleen te maken
met de waterkerende invloed, maar ook met
de psychologische dijken van het Deltaplan
Drs. Verburg verklaarde op dit terrein
niet thuis te zijn, maar interesseert zich
daarvoor als Zeeuw uitermate. Het gaat
niet alleen om ons gebied en wat daarmee
gebeurd door toegenomen veiligheid, door
het verdwijnen van eilanden, door verkor
ting van wegen, maar uiteindelijk gaat het
om de mens.
WAT GAAT ER OP HET EILAND
THOLEN GEBEUREN?
Reeds nu speelt hier het havenprobleem.
Het Prov. Bestuur heeft er zelf geen enkel
belang bij of het eiland Tholen gemeente
X of gemeente Y een haven krijgt. Het
moet dus gezien worden in het algemeen
belang. Voorts is er de ontsluiting die via
het Deltaplan bereikt kan worden. En dan
is een vaststaand feit dat Schouwen-Duive-
land meer behoefte heeft aan die ontslui
ting dan het eiland Tholen. Immers, hier
ligt sinds 1928 de brug over de Eendracht
en het moet gezegd, dat dit weinig nieuwe
dingen heeft gebracht. De vraag die voor
de gemeentebesturen dus bij uitvoering van
het Deltaplan geldt is: Welke initiatieven
kunnen we nemen om ons eiland meer in
het middelpunt te plaatsen. Er zijn hier
reeds verheugende initiatieven te noemen,
als we de kleine industrie in Poortvliet zien
en daarnaast het Amerikaanse initiatief in
Tholen. Er liggen op dit eiland meer moge
lijkheden, aldus drs. Verburg. Op landbouw
gebied staat men er heus niet van achter.
Er is in dit opzicht een behoorlijke vooruit
strevendheid. Door ontzilting kan de pro
ductiviteit worden opgevoerd, terwijl er nog
een mogelijke landaanwinning in het ver
schiet ligt. De nieuwe St. Annalandse ha
ven kan voor het gehele Thoolse gebied
van groot belang zijn. Daarnaast speelt nog
het probleem Schelde-Rijnkanaal, waarover
onze landen (België/Ned.) het nog steeds
niet eens zijn.
In bescheiden mate zijn er ook recreatie
mogelijkheden, inzonderheid voor de Weste
lijke kant van het eiland. Dat aan recreatie
ook bezwaren zijn verbonden voor deze om
geving spreekt vanzelf.
En dan het verlies door de verdwijning
van oester- en mosselcultuur. In 1952 lever
de het eiland Tholen voor 944.000,
waarvan 403.000 oesters en 477.000,
mosselen, de rest garnalen, bot, enz. 41
schepen zijn hiebij betrokken. Aan 125 men
sen heeft dit werkgelegenheid, waarvan 93
in de visserij zelf en 32 in handel en ver
werking.
Dit verlies moet dus ook het eiland
Tholen plaatsen tegenover de toenemen
de veiligheid en het economisch nut vap
dichting zeegaten.
Het eiland Tholen, waarvoor gevraagd
is het tot ontwikkelingsgebied te ver
klaren, dat nu weliswaar door de herver
kaveling niet over werkloosheid mag
Zo zachtjesaan gaat de trekker-behendigheidswedstrijd een jaar
lijkse traditie worden. Deelnemers hiervoor zijn er altijd te vinden,
ook al overschrijdt men hierbij wel eens de opgave-termijn. En
„supporters", wel, er zijn wat minder „buitenstaanders" dan de
eerste malen. Die hebben het één keer gezien en geloven het nu
wel. Maar er zijn altijd nog voldoende geïnteresseerden uit de
landbouw over om aan deze sportmiddag van de Landbouw Jon
geren en van de Plattelandsmeisjes een gezellige drukte te geven,
zoals dat ook Zaterdagmiddag jl. weer het geval was op het terrein
van Gebr. Moeliker aan de Thoolse Singel.
Doe ook mee
De streekvoorzitter der L.J.G. Tholen en
St. Filipsland, J. Noom van St. Maartens
dijk sprak het openingswoord, waarbij hij
een bijzonder welkom toeriep tot de oude
ren. Hij wees er verder op, hoe de L.J.G.
nu al ruim 10 jaar doende is dit werk in
de belangstelling te plaatsen, terwijl voor
de derde maal een behendigheidswedstrijd
wordt georganiseerd. Ook het nog komen
de deel van het zomerprogramma staat in
het teken van de landbouw en de werk
zaamheden die daarbij te pas komen. Ver
der is er nog een graslandkeuring en zaai-
wedstrijden. Dit alles draagt er toe bij de
kennis te vermeerderen en de vaardigheid
te vergroten van het omgaan met landbouw
werktuigen en paarden om zo bovenal de
liefde voor de levende en mechanische hel
pers te bestendigen.
Dhr. Noom deed tenslotte een beroep op
de jongeren die nog geen lid zijn om zich
thans ook bij de organisatie aan te sluiten
en wenste allen een prettige middag toe.
Vervolgens werd het' programma, be
staande uit de al genoemde trekker-behen
digheidswedstrijd en diverse andere attrac
ties uitgevoerd.
De uitslag daarvan is:
T r ekkerwedstrij d
1. J. Duinhouwer te Scherpenisse: 2. B.
Brooijmans te St. Annaland. Deze eerste
twee kregen de wisselbekers; 3. J. Noom
te St. Maartensdijk; 4. Adrie Breure Lzn te
St. Annaland; 5. W. Kloet te St. Maartens
dijk; 6. M. Kloet te St. Maartensdijk; 7.
W. v. Gorsel, Tholen; 8. Chr. Burgers,
Poortvliet; 9. P. Geluk, St. Maartensdijk;
10. M. Geuze, Oud-Vossemeer; 11. Iz. Hage
Oud-Vossemeer; 12. L. Breure, St. Maar
tensdijk; 13. M. C. J. Kosten, Oud-Vosse-
meer; J. van Treijen, Oud-Vossemeer; 15. C.
v. d. Berg, Tholen; 16. C. Breure, St. Maar
tensdijk; 17. H. v. Vossen, St. Maartensdijk;
18. A. Geluk, St. Maartensdijk.
Huishoudestafette Z.P.M.
1. Riet Burgers, de wisselschaal en gong;
2. Ma v. d. Werf; 3. Nel Kloet; 4. J. v. d.
Hoek; 5. Leny Buijs; 6. Nella Gaakeer; 7.
Corrie Kloet; 8. Marie Hage.
Kruiwagenrace Z.P.M.
1. Corrie Geluk en Nella Gaakeer in 56
sec.; 2. Rie v. d. Slikke en Corrie Kloet;
3. Nel Kloet en Leny Buys.
Kruiwagenrace L.J.G.
1. Izak Hage en M. Geuze in 40 sec.; 2.
M. C. J. Kosten en M. Brooijmans; 3. M.
Kloet en Chr. Burgers; 4. A. Breure en J.
Noom; 5. W. v. Gorsel en L. Breure; 6.
H. Moeliker en A. Hoek.
Kruiwagenrage Z.P.M. en L.J.G.
1. Rie v. d. Slikke en M. Geuze in 46
sec.; 2. I. Hage en C. Kloet; 3. W. Kloet
en Nel Kloet; 4. Adrie Hoek en Corrie Ge
luk; 5. K. Moelker en Leny Buijs.
De wedstrijdleiding berustte bij de heer
M. C. J. Kosten, terwijl na de gezamenlijke
koffiemaaltijd de secretaris van de sport-
commissie de heer B. Brooijmans de prij
zen uitreikte. Het geheel had mede dank
zij het zeer gunstige weer een uitstekend
verloop.
Bij de Woensdagavond jl. gehouden open
bare raadsvergadering te Stavenisse was
dhr. D. Moerland met kennisgeving afwe
zig.
Acht ingekomen stukken werden zonder
meer voor kennisgeving aangenomen, be
helzende goedgekeurde raadsbesluiten, aan
neming benoemingen, enz.
Bedankt voor zijn benoeming als lid van
de commissie tot wering van schoolverzuim
heeft W. P. Neele. Thans wordt in diens
plaats benoemd de heer Jan van Haaften
Pzn. en in de opengehouden plaats het nieu
we schoolhoofd J. J. van Veenendaal. Elf
aanvragen om premie voor vervanging ton
nenstelsel door closets worden ingewilligd.
B. en W. van St. Maartensdijk stellen
voor om te komen tot één gemeenschappe
lijke keuringskring voor vee en vlees in het
eiland Tholen. De voorgestelde regeling
brengt geen financiële consequenties mee
voor de gemeenten, waarom wordt voorge-
