WEEKBLQD VOOR HET EILQND TKOLEN EN ST.FILIPSLRND
Toen de bevrijdinger was!
Moederdag
hemnneRinq
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
RAADSVERSLAG POORTVLIET.
Een gulden voor tractatie»
Het kon slechter met de gemeentefinanciën»
Over de brandweer en de B» B» en een speel-
terreintje voor de jeugd»
De Redactie legt U in deze pagina's voor*
lie Jaargang No. 25
6 Mei 1955
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
A dvertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur in Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
Boodschapt het bij jubelgeschalen doet het horen Halleluja.
Verkondigt het tot aan het uiteinde der aarde: Verlost heeft
de Heere. Halleluja.
Dit zong men op de vijfde Zondag na Pasen in een Amster
damse kerk. (6 Mei 1945).
Weinigen in het Westen hebben de nacht van 5 op 6 Mei
de slaap kunnen vatten. Ook al gingen ze die nacht laat naar
bed. Heel laat. Wie zou er kunnen slapen, nu men die dag
zo heen weer geslingerd was tussen hoop en vrees. En toch
was de Duitser gecapituleerd.
Maar men zag maar geen bevrijders. Al gingen de vlaggen
uit en al werden ze later weer ingehaald, omdat de „Grunen"
nog schoten, al stond men met bloemen langs de wegen, de
bevrijders kwamen niet. Zou het dan toch niet
De ontroering was te groot. Men kan niet slapen. Hoe was
het nu eigenlijk? Het was voor het nog vrij onwetende
Westen een beproeving, zelfs de vijfde Mei 1945 nog, toen
de bevrijding er toch in feite reeds
DE CAPITULATIE
In een gelijktijdige verklaring kondigden
Churchill, Truman en Stalin het einde van
de oorlog in Europa aan.
Op 8 Mei om één minuut na middernacht
zouden de vijandelijkheden overal in
Europa worden beëindigd.
Maar enkele dagen daarvoor op 4 Mei
was te Wageningen de capitulatie van
Blaskowitz leger, dat het nog resterende
nederlandse deel bezette een feit geworden.
De oorlog was voorbij. Maar de mensen
in het Westen stonden nog twee dagen uit
te zien naar de eerste bevrijders.
Was U er getuige van eilandbewoner,
geëvacueerd in het Westen, toen daar die
deining ontstond onder de mensenmenigte.
Daar komen ze. Een kleine groep gevechts
wagens. De voorhoede. Bloemen hebben ze
reeds overal gekregen. Op de wagens han
gen en staan jongens en meisjes. Het gejuich
is niet van de lucht. Dat is het historische
moment. Daarop is gewacht, vijf lange,
bange, bittere, kwellende jaren. Het hart
zwelt van vreugde. Eindelijk een einde aan
die ellende. Vrouwen huilen en mannen
zwaaien als gekken hun handen. Welcome
boys, het is niet van de lucht. En allen
zingen geroerd het al oude Wilhelmus en
het lijkt of een lang opgekropt gevoel van
haat losbarst bij de mensen, als de regel
„de tyrannie verdrijven" door de lucht galmt
was.
De mensen proberen het te realiseren
wat dit betekent, de vrijheid. Ze kunnen het
niet vatten. Vijf jaar lang onder het juk van
een niets ontziende vijand te hebben geleefd,
vallen zo in een paar minuten niet weg.
Maar ze beseffen toch wel, dat er spoedig
voedsel zal komen, er weer gas, licht en
water zal zijn, er weer brandstof komt, straks
de trein en de tram weer zal rijden, de man
nen uit Duitsland terug zullen keren, waar
ze nu reeds jaren als dwangarbeiders leven,
de krijgsgevangenen en studenten zullen
terugkomen, men ieder ogenblik van de dag
of de nacht de straat op kan, het verduiste
ringspapier in vlammen kan opgaan, men
niet behoefde te schrikken, wanneer er een
auto door de straat rijdt, evenmin wanneer
er 's avonds laat gebeld wordt, er weer
kranten komen, de gezinnen weer herenigd
zullen worden, waar dat mogelijk is, er geen
Westerbork, geen Amersfoort, geen Vugt
geen Dachau meer zal zijn in die zin van
1940—1945.
Het einde van de verschrikkelijke oorlog.
Nog heel anders dan iedereen gedacht had.
Die overgeblevenen hadden het zeer pijn
lijke voorrecht beleefd van een totale oor-
lag. En zullen de laatsten zijn, die dit in
welke vorm ook nog ooit terugwensen. Om
dat ze mede geleerd hebben wat de vrijheid
en wat de vrede waard is.
bijgestaan door mijn man zich ieder jaar
meer uit, om iets origineels te bedenken,
daardoor het verrassingseffect het meest op
de voorgrond komt. En ik moet eerlijk zeg
gen, dat ik het prettig vind. Behalve de
verjaardag en de Sinterklaasavond, be
schouw ik Moederdag als een hoogtepunt
in mijn leven. Dat onderwijzeresje uit Ame
rika heeft een werkelijk origineel idee gehad,
om één dag in het jaar, uitgezocht in de
periode van de prille bloei van al het
schoons, dat de natuur ons te zien geeft,
moeder gelukkig te maken. En dan ligt dat
blij maken niet in de waarde of de kostbaar
heid van het' geschenk, maar wel in het
idee, dat de kinderen, uit liefde voor hun
moeder, aankomen met een verrassing.
Niet omdat ik zelf moeder ben, houd ik
van Moederdag. Als ik ongetrouwd was ge
bleven, of een man zou zijn, zou ik onge
twijfeld evenveel enthousiasme tonen voor
dit gebruik. Het moge dan een traditie zijn,
die nog maar enkele jaren oud is, het is
mooie traditie en ik hoop, dat op 9 Mei,
tienduizenden moeders in het gehele land
door hun kinderen met een kleinigheid ver
rast zullen worden. Bovendien hoop ik ook,
dat de bevoorrechte moeders uit deze geste
zullen kunnen peuren: de liefde en aanhan
kelijkheid van hun kinderen. Want dat
maakt de Moederdag waarlijk tot een echte,
goede feestdag Dora Werth.
Donderdag 28 April werd te Poortvliet alle moeite heeft gedaan het in goede banen
De tweede Zondag in Mei het is in
middels reeds een traditie geworden
vieren wij Moederdag. Denkt U nu niet, dat
dit een Nederlandse vinding is, integendeel.
Ik heb er deze week nog eens mijn oude
aantekeningen over opgeslagen, en daaruit
gelezen, dat in 1927 Moederdag voor het
eerst in enkele Amerikaanse steden werd
gevierd. Het initiatief schijnt uitgegaan te
zijn van een Amerikaanse onderwijzeres, die
haar kinderen van de klas in 1924 animeerde
om op de 2e Zondag in Mei, als overal
alles in bloei staat, een ruiker bloemen te
plukken en dit als bewijs van liefde het
moeder te overhandigen.
Dit geschiedde en ik schat dat een dertig
tal Amerikaanse moeders in dat jaar deze
bloemenhulde gekregen hebben. Het volgende
jaar deed de onderwijzeres weer precies zo.
Ook toen werden er verschillende moeders
op die Tweede Mei-Zondag blij gemaakt
met een ruikertje bloemen en in 1926 deden
verschillende kinderen dit al ten dele uit
zichzelf.
Het toeval wilde, dat een journalist van
een der New-Yorkse bladen dat weekeind
logeerde bij een familie, waarvan de moeder
er één was, die de bloemenhulde kreeg van
haar dochtertje. De krantenman vroeg aan
de kleine meid, of haar moeder jarig was.
Het antwoord luidde ontkennend en ter
verduidelijking vertelde het meisje, dat het
een denkbeeld was van de schooljuffrouw.
Journalisten zijn wonderlijke mensen en
deze Amerikaan was niet anders. Hij had
wel zoveel verstand van zijn vak, dat hij
copy rook, zoals men in de krantenwereld
zegt. Hij zocht de schooljuffrouw op en
maakte een praatje, dat uiteindelijk op een
soort interview uitliep. Een paar foto's van
de juffrouw en van een paar kinderen, die
hun moeder een bosje bloemen geven, com
pleteerde het geheel en een paar dagen later
stond er een knaap van een artikel in een
der Amerikaanse dagbladen. Natuurlijk met
de beide foto's er bij. De journalist schreef,
dat dit dankbeeld waard was verspreid te
worden in het groot. En zie, het volgend
jaar had hij succes. In 1927 waren er al heel
wat kinderen, die weliswaar daartoe op
gewekt door de bloemenhandelaren, die wel
„brood" zagen in zo'n Moederdag hun
moeder blij maakten met een veelkleurige
ruiker bloemen.
Het is niet bij 1927 gebleven. Het groeide
ieder jaar meer uit, temeer, omdat ook
andere zakenmensen, als echte Amerikanen
grootscheepse reclamecampagnes op touw
gingen zetten, waardoor de keuze van ge
schenken voor moeder groter werd. Want
waarom zou men eigenlijk ieder jaar een
bloemetje geven Er waren toch tal van
andere toepasselijke geschenken Taarten
b.v„ of luxe voorwerpen, sieraden, kleding,
te veel om op te noemen.
In het jaar 1932 dus precies acht jaar
nadat die onderwijzeres uit Connecticut het
initiatief nam kon men in Amerika reeds
spreken van een min of meer algemeen
erkende feestdag. En nog heden ten dage
is er vrijwel geen Amerikaans kind, dat
niet moeder verrast met een klein presentje
op de 2e Zondag in Mei. Miss Hampton uit
Hartford had succes geboekt met haar idee:
moeder één dag in het jaar te verblijden
met een surprise, een verrassing, een kleine
blijk van waardering.
Wanneer die moederdag voor het eerst
in ons land is gevierd, is vrij moeilijk te
bepalen. Vast staat evenwel, dat reeds in
1934 Haarlemse bloemenhandelaren reclame
maakte voor dit idee. Nu is dit in Haarlem
reeds op andere gronden een oude
traditie: ééns in het jaar een bloemetje te
kopen voor moeder, en wel op de Zaterdag
voor Pinksteren. Hoewel ook dit gebruik in
de Noordhollandse Hoofdstad een beetje
begint te tanen, was een goede twintig jaar
geleden de z.g. „Luilaknacht" een gebruik,
dat een soort burgerrecht verkregen had.
Tegen zes uur, Vrijdags voor Pinksteren,
begint die z.g. Luilakmarkt langs de Haar
lemse singel en daar staan tientallen bloemen
-stalletjes en -kramen, alwaar iedere recht
geaarde Haarlemmer zijn aankoop doet.
Deze markt duurde de gehele nacht door. Ik
weet nog, dat in die één nacht ook de
trams met beperkte dienst bleven rijden,
want uit alle delen van de stad ging men
naar de Luilakmarkt een bloemtje kopen.
Ook de café's bleven die nacht open.
De Haarlemse bloemenhandelaren hadden
dus goede gronden om propaganda te gaan
maken voor Moederdag. En zij hadden
succes. Dusdanig, dat ook andere plaatsen
in het land er wel wat in zagen. Voor zover
ik me kan herinneren, is het jaar 1937 eigen
lijk het eerste geweest, waarop de Moeder
dag in ons land in vrijwel alle delen werd
gevierd. En sedertdien werd dit gebruik:
Moeder op de 2e Zondag te verblijden,
steeds meer algemeen.
De oorlog werkte weliswaar remmend
en vooral de twee laatste oorlogsjaren had
men wel andereg zorgen aan het hoofd dan
om aan Moederdag te denken, doch naar
mate de toestand na de bevrijding weer meer
normaal werd, kwam ook dit feest weer
meer terug.
En momenteel kunnen we vaststellen, dat
Moederdag weer geheel in de oude glorie
is hersteld. Ik neem aan, dat er maar weinig
moeders in het land zullen zijn, die op de
2e Zondag in Mei niet door hun kinderen
verrast worden. In mijn eigen gezin sloven
onze kinderen, daarbij actief (en financieel)
een openbare raadsvergadering gehouden
onder leiding van burgemeester W. J. v.
Doorn met alle leden. Naar aanleiding van
de voorgelezen notulen van twee vorige ver
gaderingen deelt de voorzitter mede, dat de
plannen voor de nieuwe kleuterschool er
financieel alleszins gunstig voorstaan. In een
volgende raadsvergadering zal een beplan
tingsplan worden voorgelegd.
Vermoedelijk, zo zegt hij verder, zal de
rondweg Juni a.s. worden aanbesteed.
OP DE BEVRIJDINGSDAG
ligt het bij de Hoofden van Scholen in de
bedoeling kinderfeestelijkheden te houden, zo
deelt de voorzitter de Raad mede. Gezien
het bijzondere karakter van deze dag, stelt
het dag. bestuur voor een subsidie van max
1.per kind ter beschikking te stellen.
Dit komt neer op ongeveer 275,in
totaal.
De voorzitter herinnert er voorts aan, hoe
er destijds een bespreking is gehouden met
afgevaardigden van de kerkgenootschappen
en andere ingezetenen, waaruit de meningen
ten aanzien van de bevrijdingsherdenking
voor de voorzitter wel duidelijk zijn ge
worden.
Nu zal er om half tien een kerkdienst be
ginnen in de Ned. Herv. Kerk, waartoe hij
de raad namens Ds. Lam uitnodigt tegen
woordig te zijn. Men had een gezamenlijke
kerkdienst van alle kerkgenootschappen wil
len houden, maar dit stuitte op bezwaren.
De voorzitter vindt dit wel jammer, maar
dit behoort niet tot onze competentie, zo
voegt hij er aan toe.
Om 11 uur zullen de schoolkinderen door
het dorp trekken onder het zingen van
liedjes, om daarna voor het gemeentehuis
nog een zanghulde te brengen. Ook hierbij
nodigt hij de raadsleden uit. Daarna volgt
tractatie.
's Middags zal iedere school afzonderlijk
de kinderen bezig houden met spelletjes,
enz. Of de muziek dan 's avond nog rond
zal gaan, weet de voorzitter niet zeker, maar
dat valt hierbuiten.
De heer van Houdt hierover het woord
krijgend, zegt zich niet te kunnen indenaen,
dat men elders nog feest zal gaan vieren op
die dag, wanneer hij er aan denkt, dat onze
voorvaderen destijds deden. De mensen heb
ben tijdens de oorlog in de benauwdheid
gezeten, hebben gebeden en gesmeekt om
uitkomst en die denken nu niet aan feesten.
Bovendien is er in de wereld ook veel
financiële nood. Wanneer hij ziet, hoeveel
duizenden gulden er in Nederland aan de
bevrijdingsherdenking worden besteed, vindt
hij dat men het beter voor een ander doel
kan gebruiken, nl. om armoede en honger
of andere ellende te lenigen.
Het is trouwens tegenwoordig iedere
Zaterdag feest. Men wil zo'n beetje God
dienen en de Mammon.
De voorzitter: Wanneer er ooit een pro
gramma van herdenking is opgemaakt, dan
was het toch wel nu, dat ik daartegen geen
bezwaar had verwacht. U zult er toch niet
op tegen hebben, dat de kerk wordt gehou
den. Én wanneer de kinderen worden bezig
gehouden, zoals thans is voorgesteld, kan
naar mijn mening evenmin een bezwaar zijn.
Ik ben het dan ook niet met U eens.
Dhr. v. Houdt: Een schoolfeestje voor de
kinderen is evengoed zonde als voor de
groteren. Bestem die duizenden guldens in
Nederland voor doeleinden als Vrederust,
de Blindenbond, enz. Ik heb er smart over,
dat op deze manier wordt herdacht.
De voorzitter: Ik vind het zo beter, dan
de jeugd op die belangrijke dag ledig te
laten lopen en naar andere gemeenten te
drijven. Maar ieder heeft hierover zijn
mening. De voorzitter vraagt dan of de
overige leden het met het dag. bestuur eens
zijn, dan wel instemmen met die van raads
lid van Houdt,
Dhr. v. Ast gelooft dat het ontzaglijk
moeilijk zal zijn om naast de dankbaarheid
aan God, het gedenken van de verzets-
slachtoffers zich ook nog van feestelijkheden
te onthouden. Het deed hem daarom goed,
dat de festifiviteiten in Poortvliet zijn
teruggebracht tot dit minimum, waarvan hij
van de voorzitter aanneemt, dat het zo is.
Vijf Mei heeft naar sprekers mening een
bijzondere betekenis. Spreker is er dan ook
voor, dat de kinderen een blijvende her
innering zullen krijgen. Hij heeft daarom dan
ook geen bezwaar tegen de gevraagde bij
drage van 1.per kind, nu de voorzitter
te willen leiden en de bevrijding te gaan
herdenken, op een wijze die Poortvliet
waardig is. Na een pleiten voor een ruimere
gift aan de Stichting 19401945, waarop hij
straks nog terugkomt, zegt de heer v. Ast,
dat hij in het voorgestelde programma niet
kan zien, zoals v. Houdt dit uitdrukt: een
dienen van God en de Mammon. Wanneer
5 Mei de kinderen worden voorgehouden,
dat we de bevrijding aan God te danken
hebben en middellijk ook aan de verzets
lieden, de bondgenoten, enz., dan meen ik
dat we dit aan hen en onze kinderen ver
schuldigd zijn te doen.
Dhr. Uyl kan zich wonderwel met vorige
spreker verenigen. Hij is het er ook mee
eens, dat de feestelijkheden tot een minimum
zijn teruggebracht. Wanneer hij dhr. v.
Houdt over onze voorvaderen hoort spre
ken, vergeet deze misschien hoe er o.m.
bij de terugkeer van Prins Willem V niet
alleen een dankstond werd gehouden, maar
ook een veel uitbundiger volksfeest als dan
in Poortvliet het geval zal zijn.
Dhr. Bijl is zeker niet tegen tractatie van
de kinderen. Hij betreurt het overigens dat
er ook voor de ouderen niet iets te doen is,
maar aan verdere festiviteiten zal wel niet
te tornen zijn. Hij vindt het maar jammer,
dat de ouderen nu misschien naar elders
zullen gaan. Tenslotte zijn er hier ook
neringdoenden, die wel een extraatje willen
hebben.
Dhr. v. Houdt voegt er nog eens aan toe,
dat de feestelijkheden in de middag afbreuk
doen aan de kerkdiensten, aan de prediking.
Dat klopt toch niet met elkaar.
De voorzitter brengt het voorstel in stem
men. Alleen de heer v. Houdt stemt tegen.
De overige leden zijn voorstanders.
INGEKOMEN STUKKEN.
Goedgekeurd is het raadsbeluit inzake
aankoop grond Mosselman voor het Groene
Kruisgebouw. Voor kennisgeving wordt aan
genomen het controlerapport kasopname
gemeente-ontvanger, enz.
Een verzoek van de Stichting 19401945
om een jubileumgift heeft tot resultaat een
voorstel van het dag. bestuur 0.05 per
inwoner te geven, zoals ook in het des
betreffende advies wordt aangegegven.
Dhr. v. Ast is voorstander dit bedrag te
verhogen. De voorzitter wijst er op, dat
onder leiding van de hoofdonderwijzer
Kijzer een lijstcollecte in de gemeente wordt
georganiseerd, waarvan ook een 500.
opbrengst wordt verwacht.
Dhr. v. Ast: Toch verliezen we gemak
kelijk uit het oog, wat sommigen in de be
zettingstijd gedaan hebben. En de nabe
staanden zijn jarenlang met een doucheurtje
afgescheept. Nu we 5 Mei de tienjarige be
vrijding vieren zou hij maar een flink willen
geven.
De voorzitter zegt hiertegenover welis
waar zeer sympathiek te staan, maar dat
de algemene leiddraad van de Stichting zelf
is om 5 cent te geven.
Dhr. v. Houdt vindt dat nooit iemand
tegen kan zijn aan zoiets te geven.
Dhr. Vroegop vindt dat de regering hier
beter voor moet zorgen, maar dhr. v. Ast,
acht het een erezaak, wanneer het Ned.
Volk hierin zelf bijdraagt.
De voorzitter wijst er op, dat de regering
zeker niet achter blijft, evenmin als tijdens
de ramp, toen er bovendien ook nog een
grote bijdrage kwam van het Nederlandse
volk en anderen.
Dhr. v. Ast zou er toch maar liever een
dubbeltje van maken, vindt daartoe aan
vankelijk steun bij v. Houdt, maar later niet
meer, zodat het 5 cent per inwoners blijft,
als voorgesteld door het dag. bestuur.
BEGROTINGSWIJZIGINGEN
Aan de orde zijn enkele begrotings
wijzigingen 1954, die door de voorzitter
worden togelicht. Overgeheveld wordt bij
voorbeeld de post voor verbouw gemeente
huis naar dienstjaar 1955, ook het over
schot bestrating, dat resteerde, nu de Noord-
weg niet is vernieuwd, omdat men met de
herverkaveling in overleg was getreden.
Aanschaffing schoolmeubilair was met
225.overschreden op de post van
18.000.—.
Kort en goed. Van de begroting 1953
kon men bijna 12.000.overbrengen naar
de kapitaaldienst van 1954 nog eens
9400.—.
Weth. Krijger merkt op, dat er wel eens
wordt gezegd, hoe de gemeente dat alles
Waar MOEDERDAG'' is ontstaan.
Wat een voorrechten de vrijheid inhield.
Hoe men in Poortvliet dacht over de herdenking
en hoe deze gemeente niet ongunstig „boert".
Voor torenrestauratie wordt daar vast zes mille
gereserveerd.
In Oud-Vossemeer had de raad geen bijzondere
agenda, maar dacht men over trottoiraanleg op
dit moment, toch verschillend.
Na de bevrijdingsherdenking gaan we weer over
tot de orde van de dag.
En besluiten met het wijze woord
Goed blijft goed, al doet niemand het.
Kwaad blijft kwaad, al doet iedereen het.
kan betalen, maar dit zou ook onmogelijk
zijn, wanneer er geen verhoogde bijdrage
kwam uit het gemeentefonds.
De voorzitter wijst er vervolgens op, dat
de totale bouwkosten ambtswoning inclusief
garage op 22.600,kwamen minus grond-
kosten.
Wethouder Krijger richt waarderende
waarderende woorden tot de voorzitter voor
het vele werk, dat hij aan e. en a. heeft ge
had, waar er ook nog een declaratie van
2000,oorlogsschadevergoeding door zijn
toedoen is ingekomen.
Met raadslid v. Ast onderstrepen de
andere leden dit ook.
Voorgesteld wordt voor torenrestauratie
een reserve begin te maken door daartoe
vast 6400,te voteren. Allen zijn daar
voor.
Er is voor ontwerp rioleringsplan 1500.-
uitgetrokken, maar dit zal er wel 2400.
kosten. Met een aanvullend crediet hiertoe
van 900,- kan de raad zich ook ver
enigen.
Meegedeeld wordt voorts de mogelijkheid
in Hedenesse bij Cadzand een week-end
door te brengen in het vormingscentrum
aldaar.
De voorzitter wijst er op, dat op 4 Mei
in de school een radiotoestel wordt ge
plaatst vanwaar de rede van H.M. de
Koningin zal worden gevolgd en ook de
voorzitter iets zal zeggen. Raadsleden die
zich in deze ook interesseren zijn harte
welkom.
Voorgesteld wordt daarna om als ge
meente aan te sluiten bij de Zeeuwse muziek
school, zodat de kinderen ook in school
verband theoretisch muziekonderwijs zullen
krijgen en daarvoor niet meer persé naar
Tholen moeten. Na enige toelichting kan de
raad zich daarmee verenigen.
DE BRANDWEER EN DE B.B.
De voorzitter licht daarna toe, hoe b. en
w. binnenkort met allerlei nieuwe instructies
zullen komen voor de brandweer, nl. voor
commandant, ondercommandant, chauffeur
en andere manschappen.
Voorts stelt het dag. bestuur voor de 5
B.B.ers brandwachten mede in de Brand
weer op te nemen en hen dus ook onder de
daarvoor geldende voorzieningen te laten
vallen.
Ten eerste wordt hierdoor de brandweer
zelf uitgebreeid met de noodzakelijke 5 men
sen en 2e zijn genoemde B.B.ers ook meer
gewaarborgd bij voorkomende gebeurte
nissen.
Dhr. Bijl zag veel liever, dat het allemaal
onder de B.B. viel. Een en ander wordt uit
voerig besproken en andermaal toegelicht.
Het gaat er om, dat deze 5 B.B.ers thans
ook reeds ijverig en enthousiast meehelpen bij
de brandweer, maar buiten alle voordelen
daarvan vallen. Uiteraard kan de raad zich
dan ook met het voorstel van het dag.
bestuur verenigen om de 5 B.B.ers ook
officieel in de brandweer op te nemen.
EEN SPEELWEIDE
Van de zijde der o.l.school en van de
kleuterschool is verzocht een soort speel
weide ter beschikking te stellen voor
lichamelijke ontspanning van de jeugd. Ge
dacht is nu aan het wei-tje van Niemants-
verdriet. Want denken de raadsleden daar
van, zo vraagt de voorzitter.
Dhr. Bijl zag liever, dat er spoedig een
een behoorlijk sportterrein werd aangelegd.
Genoemd terreintje acht hij beslist ongeschikt
voor het voetballen bijvoorbeeld, wat toch
veel door de jeugd wordt gedaan. Het ligt
vooral te veel in de bebouwde kom, naar
de mening van dhr. Bijl.
De voorzitter wijst er op, dat er t.z.t. een
voorstel zal komen voor een sportterrein.
Hij wilde er voorlopig maar 150.voor
uittrekken.
Dhr. v. Ast zou zich hierover liever eens
bezinnen en dit voorstel aanhouden tot een
volgende vergadering. De heer v. Houdt is
dezelfde mening toegedaan.
Dhr. Bijl vindt dat het te lang gaat duren.
Dhr. Uyl is er ook voor het aan te
houden, omdat de heer Bijl toch zelf ook
zegt, dat het terreintje niet geschikt is Op
een vraag blijkt genoemd terreintje uitslui
tend voor de schoolkinderen te zijn bestemd.
Dhr. v. Houdt is er geen voorstander van,
maar als het er toch moet komen ziet hij
het ook liever buiten de bebouwde kom.
De voorzitter: Daarover zijn we het allen
wel eens, maar we hebben niets.
Moeder, weet je nog hoe vroeger
Toen ik klein was, wij tezaam
Iedren naclit een liedje, moeder,
Zongen voor het raam 1
Moe gespeeld en moe gesprongen,
Zat ik op uw schoot, en dacht,
In mijn nacht-goed kleine jongen.
Aan 't geheim der nacht.
Want als wij dan gingen zingen
't Oude, altijd-eendre lied,
Hoe God alle, alle dingen
Die wij doen, beziet,
Hoe zijn eeuw'ge, grote wond'ren
Steeds beschermend om ons zijn,
Nimmer zong je, moeder, zonder 'n
Beven dat refrein
Dan zag ik de sterren lonk'ren
En de maan door wolken gaan,
d'Oude nacht met wijze, donk're
Ogen voor mij staan.
Martinus Nijhoff
(Uit „Verzameld werk". Uitgave
Daamen N.V.jG. A. v. Oorschot)
Na nog enige bespreking wordt besloten,
dat de voorzitter zich nog eens met dhr.
Bevelander in verbinding zal stellen of hij
zijn weide wil verkopen.
RONDVRAAG.
Weth. Krijger vraagt ef er al een huurder
is voor de leegstaande woning op Strijen.
De voorzitter heeft evenwel nog geen
aanvraag, de woonruimteadviescommissie
evenmin.
Dhr. v. Ast wijst er op, dat de jongeren
er in het algemeen weinig voor voelen in
Strijenham te gaan wonen.
Komt er niets van, dan zou weth. Krijger
het Burgerlijk Armbestuur willen voorstellen
die woning publiek te verkopen.
Dhr. v. Ast vraagt of de nieuwe brand
spuit al vlug klaar is, waarop wordt ge
antwoord, dat 1 Juni leverinstijd is.
Dit raadslid vraagt ook of er al voor
zien is in de vacature Kijzer, die straks de
Poortvlietse school gaat verlaten.
De voorzitter antwoordt dat het leerlin
gental beneden de 121 ligt op dit ogenblik,
hoewel de teldata 1954 nog geldt, toen men
wel boven de 121 kwam. We zouden dus
wel een nieuwe leerkracht kunnen benoemen,
maar de kans lopen dat bij de teldata op
16 Dec. weer ontslag zou moeten volgen.
We achten die benoeming daarom niet ver
antwoord en helpen onze met een tijdelijke
leerkracht door de medewerking van
mevrouw Visser.
Bevestigend wordt geantwoord op een
vraag van dhr. Vroegop of het huisje v.
Bemden onbewoonbaar is. Dezelfde spreker
vraagt hoe het met de Noordweg moet,
indien vernieuwing door de herverkaveling
daar nog 2 of 3 jaar zou uitblijven.
De voorzitter wil zich nogmaals met ge
noemde instantie in verbinding stellen, al
heeft hij el eerder een brief geschreven,
waarop geen antwoord is gekomen. Het kan
inderdaad niet meer zo lang wachten.
Weth. Krijger stelt voor maar vast grint
aan te kopen.
Dhr. Vroegop betwijfelt het of het in
herverkavelingsverband zal lukken, want
financieel zit men niet meer zo ruim als in
het begin.
Dhr. v. Houdt wijst op de drukke par-
keerderij op de Markt. Soms kan je er zelf
niet door. Kan dat niet naar de Achterweg
worden verplaatst.
De voorzitter vindt dat men in deze
soepel moet zijn met het oog op de nering
doende, maar het gezwoeg tot diep in de
nacht moet daar toch klaar zijn.
De heer v. Houdt merkt op, hoe ook de
grond bij Bevelander, waar de woning is
gesloopt, al wordt gebruikt als parkeer
terrein en vindt dat het bij de muziektent
flink in orde is gebracht.
Na een vraag van dhr. Uyl over de ver
goeding voor de fam. Luijk informeert dhr.
Bijl nog of er liefhebbers waren voor halve
premiebouw, wat niet het geval blijkt te zijn.
Daarna sluiting.
