EENDRACHTBODE Schip zonder roer Kantongerecht lie JAARGANG No, 24 TWEEDE BLAD 29 APRIL 1955 Geschiedenis „Slechts een Plicht" G- HEIJBOER De kinderen zullen toch van gemeentegelden getracteerd worden En de muziektent mag voorlopig op de Hogemarkt staan Maar de urinoirs moeten maar opgeruimd. De raad zit trouwens toch overhoop met een geschikte plaats voor mestvaalt, enz. SPORTHOEKJE RAADSVERSLAG ST. MAARTENSDIJK Even wachten nog met die Technische School Datzelfde geldt voor een ontwerpplan voor de loswal Gronden voor het verenigingsgebouw. Een samenvatting van deze raadsverga dering hebben we in het vorig nummer nog kunnen meegeven. U weet dus al, dat deze Donderdagnamiddag 21 April werd gehou den. U weet misschien niet, dat er eerst gesloten zitting was, waarbij architect Wen- tinck toelichting gaf op het plan tot de bouw van een Technische School. Bij openen van de openbare zitting alle leden waren tegenwoordig, ook weth. Bout was weer aanwezig werd het voor stel van B. en W. om de technische school volgens het plan en de toelichting van dhr. Wentinck te bouwen aan de raad voorge legd. Dhr. o. d. Brouw vindt het niet gemakke lijk dit nu op korte termijn te moeten door- Takken. Hij wil liever eerst confereren met de drie personen, die hierdoor grond of een huis (zoals dhr. Knuist) kwijtraken. Ook de andere leden voelen daar voor. Na enige discussie wordt het voorstel van B. en W. echter in stemming gebracht, maar alleen gesteund door de wethouders en de heer Zwagemaker. Hiermee is dus het voorstel verworpen en zal eerst nog gesproken wor den met de „lijdende partij", waarna Maan dagavond opnieuw vergaderd zal worden. Want dit voorstel o. d. Brouw wordt na de eerste stemming wel met algemene goed keuring aangenomen. Nu architect Wentnck hier toch is, vraagt de voorzitter ook meteen maar in deze openbare vergadering hoe het nu eigenlijk zit met de 10 woningen, die nog steeds niet klaar zijn. Architect Wentinck antwoordt, dat er dezer dagen eèn aangetekend schrij ven wordt gezonden aan de aannemer en er daarna een exploit zal volgen. Hij wijst er daarbij evenwel ook op, dat het tegen woordig niet zo eenvoudig is de aanne mer aansprakelijk te stellen voor te late af werking en oplevering. Er is nu eenmaal gebrek aan bouwmaterialen, aan vakmensen is er ook al een belangrijk tekort, zodat de aannemer zich op overmacht kan beroepen. De voorzitter dringt namens de Raad aan om deze kwestie met spoed op te lossen. Het moge de raad nu echter wel duidelijk zijn, dat B. en W. er terdege opzit. Nogmaals de loswal. De voorzitter leest vervolgens het schrij ven van het Prov. Bestuur inzake het be sluit als gevolg van beveiligingsmaatregelen voor het eiland Tholen, nl. het dichten van de havens, ook in St. Maartensdijk en Scherpenisse met daarvoor in de plaats het maken van een loswal. Nogmaals willen B. en W. vragen aan de raad gelden te vo teren om een plan daartoe te laten maken. Dhr. Koopman: De gemeenteraden van Scherpenisse en St. Maartensdijk weten nu wel, waar ze aan toe zijn, nl. de havens dicht. Maar de vraag is, wie dat doet? We moeten een besluit gaan nemen over iets waarvan we niets afweten. Is het dichten van de Pluimpot nu voor provinciale reke ning, rijkswaterstaat of voor wie eigenlijk. We moeten "nu f 5400,haven- en kade- geld 's jaars missen. Krijgen we daarvoor ook vergoeding. Een dorp zonder haven wordt een vervallen dorp volgens dhr. Koopman. Maar hij acht de dijken veel ge vaarlijker dan die open havens. De voorzitter: Ged. Staten en Rijkswater staat hebben hiertoe besloten en daaraan kunnen wij niet tornen. Dhr. Koopman: Ik vind het voorbarig om een plan te laten maken. Wij gaan toch niet vragen aan Ged. Staten om de haven weg te doen? De voorzitter: Goed, li kunt een andere mening hebben dan G. S. persoonlijk heb ik dat niet - maar dan moet U met een ander voorstel komen. Dhr. Koopman: Ik zou willen vragen wat we voor vergoeding zullen krijgen. Dhr. Geluk gelooft dat er van die loswal weinig zal terecht komen. Ze zal geweldig verzanden. De voorzitter: Dat kunnen we toch alle maal bij ons plan aanvoeren. Weth. Bout voorziet, dat wanneer er geen plan wordt gemaakt men ook geen loswal zal krijgen. Dhr. Koopman: Dan geen loswal. Wanneer er na nog enige discussie over het voorstel van B. en W. wordt gestemd om toch een plan te laten ontwerpen voor die loswal, zijn alleen de wethouders voor. De raadsleden willen eerst nadere gegevens. Voor het verenigingsgebouw. De voorzitter herinnert er aan, hoe de Raad destijds heeft toegezegd, grond be schikbaar te stellen voor het komende ver enigingsgebouw. Hij vraagt nu hoe dat ge daan moet worden, in welke vorm dus, het zij in erfpacht of op andere wijze. Het dag. bestuur zou die grond in erfpacht willen ge ven aan de Stichting Gemeenschap St. Maartenslijk. De voorzitter licht nog nader toe, hoe voor dit gebouw een grote bij drage wordt verkregen van de Noord- Hollandse adoptiegemeenten. Een groot be drag zal vervolgens worden bijgepast door de Stichting St. Maartensdijk. Dhr. Koopman vraagt aan wie dat ge bouw dan wordt gegeven? De voorzitter: De adoptiegemeenten heb ben voorgelegd dat dit aan de verhouding in de gemeente ligt, hetzij dat men het aan de muziekvereniging afstaat, de Stichting of de gemeente zelf. Dhr. Koopman zou het gebouw liever aan de gemeente houden. Weth. Hage: Maar dan moeten we ook zelf het tekort bijpassen. Dhr. Koopman: Dat komt er toch van en dan doe ik het liever maar direct. Dhr. Geluk betreurt het maar, dat er bij een gift altijd nog zoveel moet bijkomen. Als je iets krijgt moet je er mee rond zien te komen. Waarom moet dat nu altijd f 60.000,kosten als er maar f 50.000, wordt gegeven. De -voorzitter: we zijn gebonden aan de schenkingsvoorwaarden. Dhr. o. d. Brouw vindt dat men als ge meente toch ook wel een zekere zeggings- schap moet houden, opdat men er zeker van kan zijn, dat men in rechten gelijk opdeelt voor zover het de te houden samenkomsten betreft. De voorzitter: U zoekt het dus in de rich ting van een beroepscommissie in de vorm van het gemeentebestuur? Dat blijkt bij alle leden instemming te kunnen vinden, zodat alzo wordt besloten en de grond in erf pacht zal worden uitgegeven aan de Stich ting. Het voormalig woonwagenkamp zal aan de openbare weg worden onttrokken en om de gemeentemestvaalt te ontruimen zal een gedeelte van de sloot daar worden gedempt. De kosten worden geraamd op f 300, De Raad is er voor dat alle sloten zo vlug mogelijk verdwijnen. Gun ons dat lichtpuntje. De bewoners van de nieuwe woningen, waar de veelomstreden lantaarnpaal staat, die overigens na het besluit der vorige raadsvergadering was gedoofd, vragen dit besluit te willen intrekken. Ze noemen het daar een bizarre toestand, nu het licht is gedoofd, een moeilijke toegang en verwach ten dat de vooruitstrevende raad van St. Maartensdijk haar besluit wil herroepen. Het schrijven was door een 12-tal personen ondertekend. Nu zijn wel alle raadsleden van de nood zakelijkheid overtuigd, dat er daar een lichtpunt moet zijn, maar het gaat er alleen om dat die paal zonder opdracht is ge plaatst. En al zijn dan die bewoners de dupen, dat kan het gemeentebestuur toch niet gedogen. De voorzitter wijst er op, dat de P.Z.E.M. nooit persé een schriftelijke opdracht vraagt is de tweede wereldoorlog steeds meer. De geschiedenis van 5 jaren bezetting en de gebeurtenissen rond de bevrijdingen op het eiland Tho len vindt U verzameld in het boek Wie straks of over vele jaren nog eens wil nagaan, wat er in die jaren op het eiland Tholen gebeurde, be stede nu een exemplaar van dit boekje. Er zijn thans weer een aantal ge bonden en ingenaaide exemplaren beschikbaar. Prijs geb. 2.90, ingenaaid 1,90 Een briefkaart aan RING 473, ST. ANNALAND is voldoende. Men kan het ook opgeven aan de boekhandel of aan de bezorgers van dit blad. (Adv. Ingez. Med.) en had destijds voorgesteld in die straat 3 lichtpunten te plaatsen, maar de voorzitter had geantwoord, dat voorlopig één wel vol doende zou zijn. De P.Z.E.M. had daarna evenwel geen kennis genomen van het raadsbesluit, dat men zou wachten tot a.s. najaar. Weth. Bopt pleit er voor dat licht daar weer maar aan te doen en dus die paal te laten staan. Dat vindt de voorzitter ook, tenslotte is het zonder opzet gedaan. Maar de andere raadsleden denken er nog steeds anders over, behalve dan dhr. Langejan, die met de wethouders voorstemt om de lantaarn weer aan te doen. De andere leden zijn er voor, dat de paal weg gaat, al is het maar voor een dag. En dat is de meerderheid. In de Blauwstraat zal verbetering van de verlichting doorgaan. B. en W. zullen daar voor laten zorgen. Weth. Bout wijst er op, dat dhr. Lange jan destijds heeft gevraagd de Vest te ver breden. Dan zou de muur daar evenwel een meter opzij gezet moeten worden en dat wordt nogal kostbaar. Daarna sluiting. RAADSVERSLAG SCHERPENISSE Ook de gemeenteraad van Scherpenisse kwam weer in openbare vergadering bijeen en wel Maandag 25 April des nm. om 4 uur. De heer Goffau was afwezig. De notulen werden tot volgende vergade ring aangehouden. Evenals het rijksperso neel zal ook dat van de gemeente een uit kering ineens krijgen. Een verzoek van Ged. Staten. Na de vorige raadsvergadering is er een schrijven van Ged. Staten gekomen, waarbij dit college herinnert aan het genomen be sluit inzake dichting van de Pluimpot en de te maken loswal. Er is ook een tekening bij van de Rijkswaterstaat, op welke manier die dichting zal plaats vinden. Uiteraard is daar dan de uitnodiging van het prov. bestuur om een plan voor de loswal met kosten te laten maken. De voorzitter vindt dat men dit maar door moet zenden aan het ingenieursbureau Witteveen en Bos, die van de gemeente opdracht kreeg een loswal te maken. De raadsleden keuren dat goed. Een schrijven van de wedstrijdcommissie van het brandweerwezen, dat er binnenkort weer wedstrijden gehouden zullen worden. B. en W. stellen voor de hiertoe uitgetrok ken begrotingspost ad f 45, te voteren of liever gezegd, ze delen dit mede, daar de begroting al is goedgekeurd. Er is ook een schrijven van de brand weerlieden uit Scherpenisse zelf. Zij ver zoeken om een eigen brandspuit, omdat ze dit toch een groot gemis achten. Eigen ma teriaal achtten ze veel beter. Stel dat er blikseminslag komt in St. Maartensdijk en ook in deze gemeente. Waar gaat dan de brandspuit naar toe? Ook voor de B.B.- organisatie is een eigen spuit zeer gewenst. De brandweerlieden kunnen niet begrijpen, dat Scherpenisse als centrumgemeente geen eigen spuit heeft. Het zou bovendien zeker de goede geest onder het corps bestendigen. Daaraom geven de ondertekenaars ernstig in overweging een eigen brandspuit aan te kopen. De voorzitter wijst er op. dat eenzelfde verlangen reeds lang bestaat bij raadslid Hartog. Toch vindt hij de argumenten in dit schrijven lang niet allemaal juist. Het is toch gebleken, dat het zeer goed mogelijk is een met St. Maartensdijk gezamenlijke spuit te hebben. Ze is in een minimum van tijd hier. Voor de B.B.-organisatie zou het inderdaad niet ongewenst zijn, dat er ook hier een motorspuit was, maar we zijn geen A-gemeente dus krijgen die ook niet van de B.B. Dat de brandweerlieden zich min of meer als bijloper van St. Maartensdijk beschou wen noemt de voorzitter onjuist. Wanneer Scherpenisse wil oefenen heeft het maar te bellen en de brandweerauto komt met 1 man. Dan is niet St. Maartensdijk de baas, maar de commandant hier. Hetzelfde geldt voor een brand in Scherpenisse. Wel kun nen B. en W. eens onderzoeken welke mo gelijkheden er nog zijn, maar een bepaald voorstel heeft het college op heden toch niet. De voorzitter zou in elk geval niet graag willen dat men de combinatie verbrak. De spuit is er door het blussen van gebouwen sinds de aankoop al wel tienvoudig uitge komen. En een eigen motorspuit nu nog aan te kopen, zul te kostbaar worden, vin den ook de meeste raadsleden. Overigens is de heer Hartog nog steeds voorstander van een eigen spuit en dhr. Bijnagte vindt dat ook wel de juiste manier. In elk geval zullen B. en W. eens na gaan wat er voor mogelijkheden zijn. Een gulden per kind. Het in vorige vergadering aangehouden voorstel om ten bate van de schooljeugd een crediet beschikbaar te stellen i.v.m. de herdenking van de bevrijding komt opnieuw in behandeling. De voorzitter voegt hier aan volledigheidshalve toe, dat er op de begroting een post staat van f 100,voor volksfeest. De jeugd zou een herinnerings beker krijgen en nog was snoep. Daarom stellen B. en W. voor per schoolkind (ook kleuterschool) f 1,- te voteren. Er zijn circa 275 kinderen. Ook de bijzondere school doet hieraan mee. Weth. v. d. Jagt herinnert er aan, hoe hij in vorige vergadering een tegenstander was van alles. Daarop komt hij nu terug, daar hij wel goed vindt dat de kinderen worden getracteerd. Dhr. Bnagte meent, dat van het een het ander komt en zoveel geld is er niet in de gemeentekas. Na stemming zijn evenwel alle heren voor om die gulden te geven. Weth. v. d. Jagt stelt daarna voor om de post van f 100,voor volksfeest niet te besteden. Hij wordt hierin alleen gesteund door dhr. Bijnagte. En de muziektent. Ook het verzoek van de muziekvereniging om de nieuwe tent op de Markt te mogen plaatsen kreeg in vorige vergadering geen meerderheid. Daarom komt het opnieuw in behande ling. B. en W. kunnen voorlopig niet anders doen. dan voorstellen om de tent tijdelijk op de Markt een plaatsje te gunnen. Allereerst wordt gestemd over de vraag of ze op gemeentegrond geplaatst mag wor den. De heren v. d. Jagt en Bijnagte zijn hier tegen, maar de vier andere stemmen voor. Eenzelfde uitslag is er bij het voorstel de tent voorlopig op de Hogemarkt te stationeren. De raadsleden hebben zelf ook zo eens rondgekeken, maar kunnen voorals nog geen geschikte plaats vinden. Daarom mag de muziektent tijdelijk op de Markt komen. Het blijkt dat er nog een kleine voorzie ning aan de haven zou moeten worden uit gevoerd. Maar de kosten daarvan mogen niet meer dan f 75,bedragen. Want die haven moet immers toch dicht. Dhr. Hartog vraagt hoe het zit met het zuigen van de schepen in de haven. Lopen we toch geen risico. Na bespreking wordt besloten, dat de havenmeester de schippers dient te waarschuwen. Rondvraag. Dhr. Hartog wil de hoek bij Wed. Houke op korte termijn verbeteren, maar eerst ko men de trottoirs in de Langeweg aan bod. Weth. v. d. Jagt heeft gezien, dat het urinoir op de haven is afgebroken, maar door wie is hem niet bekend. Na enige dis cussie hierover wordt besloten ze voorlopig niet te herplaatsen. Weg maar met die rom mel. Breng de faecalienput asjeblieft niet naar het nieuwe Dorp vraagt Kievit en ook dhr. IJzerman. Ook de vuilnisbelt heeft een on geschikte plaats. Dat weet de voorzitter ook wel, die zich dan ook aanbevolen houdt voor suggesties, maar geen der leden we«t een goede op lossing. De voorzitter heeft de heer Argelo ge vraagd eens een plan te maken om een ophaaldienst voor het gehele eiland in te stellen. Hij zal er nog eens naar informeren. Tenslotte wijst dhr. IJzerman, hoe er naast de toegang tot het lokaal der bijzon dere school een prikkeldraadomheining is gemaakt. Daar moet direct naar gekeken worden vindt de voorzitter. Sluiting. OP HET NIPPERTJE Dat was het Zaterdag jl. voor alle win nende clubs, nl. Vrederust-Smerdiek en Kogelvangers. Vrederust behaalde een kleine overwin ning op Tholense Boys, waardoor hun kan sen op een eervolle plaats weer zijn toe genomen. Opnieuw deden de boys het uit stekend, maar hadden daarbij in deze wed strijd geen geluk. Een gelijk spel zat er toch zeker in, want de twee doelpunten die Vrederust op het thoolse veld maakte, kwamen nog tot stand met medewerking van de thoolse achterhoede. Die achterhoede kan overigens op een goede wedstrijd terugzien. Het doelpunt dat Kegge voor Tholen maakte was van zeer goed gehalte, een strak totaal onhoudbaar schot na ongeveer 20 minuten spelen. Alle moeite die Vrederust deed om gelijk te maken strandde op de hechte Boys verdediging. Het was daarom jammer dat bij een door Hoogesteger zacht ingeschoten bal, toen de keper klaar stond die te pakken een der verdedigers geheel onnodig van richting veranderde en zo in het doel rolde 1—1. Na de rust was Vrederust sterker, maar kon niet tot scoren komen. De strijd speelde zich hoofdzakelijk op het middenveld af en 9 minuten voor het einde was het van Vos sen die de bal te lang bij zich hield. De kleine Geneer maakte er zich meester van en schoot hard in: 12. Op 2 April won Vrederust van V.V.N. II met 91. SeoltoKogelvangers 12 U ziet wat we al enige tijd geleden voor speld hebben: bij Kogelvangers lukt het niet meer zo best. Wel begonnen ze in Zeven bergen vrij goed, maar stuitten op een hechte Seolto-verdediging, die overigens te veel teruggetrokken speelde en daardoor elke stootkracht miste. Doelpunten blijven dan trouwens toch niet uit. En zo ging het ook nu. Men was nog maar een tiental minuten aan het spelen, toen het eerste doelpunt door de gasten werden gemaakt, enkele minuten later tot 20 verhoogd. Daarna drong Seolto wat meer op, maar bleef toch nog met te veel mensen in het doelgebied staan. Tot de rust bleef de stand dan ook onge wijzigd. In de tweede helft was de thuisclub direct in de aanval en nu vlotte het beter. De verdediging zette meer de buitenspelval op, waardoor ook de middenlinie ten aanval ging. Er kwamen goede kansen, waarvan één in een doelpunt werd omgezet: 12. Kort voor het einde maakten de Seolto-mid- voor en rechtsbinnen nog een grote blunder door een niet te missen kans. Dat had voor de gasten de nederlaag kunnen betekenen. Maar die kans werd toch gemist, zodat Kogelvangers zegevierend naar huis kon en en daarmee 22 punten in totaal rijk is. Smerdiek—W.H.S.t 3—2 Een kwartier voor rust kreeg linksbuiten den Engelsman van W.H.S. de zoveelste corner te nemen. Hij maakte er een inswinger van en weer ontstond een benarde situatie voor het Smerdiek-doeL Kaashoek kreeg de bal op zijn schouder en tergend langzaam rolde de bal over zijn arm. Arbieter Steen- dijk was niet langzaam, hij wees zeer be slist naar de beruchte voor ditmaal onvind bare stip: penalty. Cor Vermaas gaf Verjaal geen schijn van kans, waarmee de stand op 02 was gebracht en Smerdiek een ge slagen ploeg leek. Even over vijf won Robbe de toss, zo schrijft de Smerdiekse corres pondent en liet zijn ploeg tegen de wind in spelen. De eerste helft was voor de groen-witten, mede ook door de wind. Reeds na 3 minuten lag de bal achter Verjaal toen back Robbe en eerstgenoemde aarzelde, waarvan Heijboer profiteerde. Beide elftallen kwamen verzwakt in het veld, bij W.H.S. ontbraken keeper Heijboer en spil Madereel, bij Smerdiek spil v. d. Hoek en rechtsbuiten Hartog. De gasten trokken zich daar weinig van aan en werden verliezer van de wed strijd, maar winnaar in het veld. Beter dan bij de thuisclub werden de aanvallen opge bouwd, er kwamen kansen genoeg, maar benutten was er niet bij. Inzonderheid de W.H.S. binnenspelers, kregen menigmaal vrije scoringskansen. De thuisclub kreeg een enkele aanval, maar dat leverde evenmin doelpunten op. Een ^kwartier voor rust volgde bovenomschreven strafschop (02). Dit zou, zo dachten velen, de ruststand wel worden. Veldman dacht er anders over. 3 minuten voor de thee deed hij zijn repe- tatie opnieuw gestand: elke wedstrijd een doelpunt. Onhoudbaar voor Verhoole (12). Na rust tapte Smerdiek met wind mee uit een ander vaatje. De vermoeidheid liet zich bij de W.H.S.ers wat gelden, die bovendien in het defensief, inplaats van ten aanval togen. Het eerste kwartier na rust was beslist voor Smerdiek. Na 18 minuten kwam de gelijkmaker. Veldman mocht drie corners echter elkaar nemen. De derde was beslissend, toen het nog geen corner was, maar de W.H.S. grensrechter besliste daar toe zelf. En de genomen bal kwam over alles heen bij het „oude paard", de 39 jarige de Graaf, die Verhoole met kopbal onhoud baar passeerde. Dat was 2-2. Een paar minuten later le verde een indirecte vrije trap geen resultaat op. Het was alles, slechts uitstel. In de 76e REGELING PTT-DIENST op DONDERDAG 5 MEI DE NATIONALE FEESTDAG De postdienst wordt geheel uitgevoerd als op Zondag. Voor telegraaf en telefoon (ce/-gesprekken) zal het kantoor voor het publiek geopend zijn van 89 en 1314 uur. De hulpkantoren op het EILAND zijn voor telegraaf en telefoon (celgesprekken) slechts geopend van 89 uur. Telefoon voor de abonné's uiteraard nor maal (doorlopend geopend). Dit geldt dus voor de kantoren THOLEN, ST. ANNA LAND, ST. MAARTENSDIJK en OUD- VOSSEMEER. Telefoon op de kantoren POORTVLIET, SCHERPENISSE en STAVENJ6SE ten behoeve van het abonné-verkeer alleen ge opend van 89 uur; daarna op deze kan toren gesprekken slechts mogelijk van en met doorverbonden abonné's. minuut zag Schot zijn schot met een doel punt bekroond (3-2). WHS drong de res terende tijd nog flik op en Verjaal kon een schot zelfs ternauwernood over de lat tik ken, maar waar Heijboer door een botsing met de keeper al hinkende was in de laat ste 20 minuten en daarmee als nog gevaar lijk tegenstander uitgeschakeld, ga Smerdiek de zege niet meer uit handen, dat overigens na die eerste helft zeker tevreden geweest zou zijn met een gelijk spel en wat dat spel aangaat ook niet meer dan dat ver diende. Uiteraard was het zeker geen on prettige wedstrijd. Smerdiek 2 klopte WHS 2 met 8-1. De stand: le klasse A: Kogelvangers 13 10 2 1 Zwaluwse Boys '13 9 3 1 Vrederust 13 9 3 1 Smerdiek 15 8 3 4 NAC 12 5 3 4 Chrislandia 13 4 2 7 WHS 10 3 1 6 Seolto 13 2 3 7 VVN 2 11119 Tholense Boys 11 0 1 10 22 21 21 19 13 10 7 7 3 1 DE VERWACHTING A.s. Zaterdag verwacht Chrislandia het elftal uit St. Annaland en zal ook met een gelijk spel tevreden zijn. Belang zit er voor beide eltallen niet meer in. Noordschans 2 gaat een nederlaag tege moet tegen Zwaluwse Boys, dat geen enkel risico meer kan nemen, waar de competitie voor dit elftal op een eind loopt en de mededingers nog te dicht in de buurt zijn. Seolto moet nog niet direct denken, dat het al gewonnen heeft van Tholense Boys, tenzij dit elftal a.s. Zaterdag vanwege „mu- ziekleden" niet voltallig gaat. In de 2e klasse verwacht Seolto 2 het 2e elftal van Willemstad en zal moeten ver liezen. Vrederust 2 krijgt het evenmin ge makkelijk, waar Chrislandia 2 op bezoek komt. We rekenen het tot 'n nederlaag voor de thuisclub. DAT GEEFT EEN VEILIG GEVOEL In de Vrijdagmiddag gehouden zitting van het Kantongerecht te Tholen heeft de kan tonrechter, mr. H. van den Belt, de 46-jarige Thoolse landbouwer J. E. v. d. S. een boete van tien gulden, te vervangen door vier dagen hechtenis opgelegd, wegens het voor handen hebben van een automatisch vuur wapen zonder de vereiste geldige vergun ning. Verdachte had het wapen al enkele jaren in zijn bezit en beschikte tevens over een vergunning, die echter in December van het vorig jaar was vervallen. In Februari van dit jaar werd de nalatigheid om ver lenging aan te vragen geconstateerd en de bekeuring volgde prompt. „Waar hebt U dat pistool toch eigenlijk voor nodig", vroeg de kantonrechter, „voor de aardigheid soms?" Verdachte vond dat zo'n pistool toch wel een veilig gevoel gaf. De laatste tijd hoorde je nogal eens van roofovervallen op afgelegen boerderijen. Verder vond verdachte de hele aanklacht wat opgeschroefd. Van de zijde der ge meente was de toezegging voor een nieu we vergunning al gedaan en ieder mens kan wel eens een klein feit vergeten. „Het feit is een vuurwapen en daar moe ten wij erg voorzichtig mee zijn", onderbrak de kantonrechter. „U gelooft toch niet dat ik iedere dag met dat spul op zak loop?" in formeerde verdachte nog. Het strafbare feit was er echter en overeenkomstig de eis werd het f 10.of 4 dagen. EEN ROMAN UIT VLAARDINGEN door L. K. VAN DER LINDEN „D'r heeft nog nooit een man echt van mij gehouden, Antje. Ze waren allemaal bang voor me." „Barend niet, tante. Die is nergens bang voor, Dat weet U wel." De oude vrouw ging daar niet verder op in en bleef even stil liggen. „En, tante, hij zei, dat wij samen de kleuren van de vlag zijn: hij het rood, omdat hij niet bang.is en ik het wit en het blauw. Maar in hem is toch ook wit en blauw, want hij is zo goed en ook wel trouw. Hij houdt immers nog zoveel van me „Je moet anders van een man niks goeds verwachten, Antje, dan valt het later misschien nog mee." „Niks goeds verwachten, tante Dan zou ik toch niet met Barend willen trouwen „En ik blijf er bij, dat mannen maar van een raar slag zijn, kind. Een man is een schip zonder roer. En Barend is al niet veel beter." Antje werd boos, Ze stampte met haar voet op de grond. „Tante, U begrijpt het niet, omdat U zelf nooit van een jongen gehouden hebt. Het is er net mee als met ons geloof. Moeder zei altijd, dat het er alleen maar op aankomt, dat we de Heere Jezus liefhebben en zo is het met de mensen ook. Het komt er alleen maar opaan, of Barend mij liefheeft en dat doet hijIk weet het zekerEn ik heb hèm lief, dat weet ik ook zeker „Kind, kind, snauw niet zo tegen een dom oud mens Wie weet, heb je wel gelijk. We moeten het af wachten." Toen Antje zich aan het uitkleden was, vroeg tante Daatje. „Hij wil morgen zeker uitslapen?" „Nee, tante, we gaan weer samen naar de kerk. Saartje moet maar met opa meegaan." „Zo? Ja, kind, je kunt toch wel gelijk hebben. En zorg nou maar eens, dat je gauw in bed komt, want het is verschrikkelijk laat. Dat bidden zou ik voor deze keer maar eens laten schieten, dat doet de dominee morgen wel voor je." Antje lachte, eer zij bij haar stoel neerknielde. „U kunt er toch ook wat van maken, tanteAls ik toch juist vanavond niet zou bidden..." Het werd meer danken dan bidden. HOOFDSTUK 10 Een soldaat zal het niet licht wagen een onderofficier zonder groeten voorbij te lopen. Tegenover Barend zouden ze ook moeilijk het excuus aan kunnen voeren, dat zij hem niet gezien hadden. Daarvoor viel hij te zeer op door zijn lengte en z'n uniform. Vooral Zondag in groot tenue keek iedereen naar hem. Op hun wan deling langs de haven naar het Hoofd kwamen zij veel soldaten tegen. Barend moest telkens Antje's arm los laten om terug te groeten. „Ga maar aan de getrouwde kant lopen, Antje; dat is gemakkelijker en dan went het alvast." Ze geneerde zich er eigenlijk een beetje voor, maar volgde zijn raad op. Zij vond het vreemd heerlijk zo te lopen. Wel was het vervelend, dat nu de sabel met de mooie zilveren kwast tussen hen hing en haar telkens tegen de benen sloeg. Ze maakten de gewone Zondagmiddagwandeling die bij mooi weer alle gezonde Vlaardingers maakten, jong en oud: Naar het Hoofd en terug, de brug over, de Schiedamseweg of het Tolpad, zoals iedereen toen de Schiedamseweg noemde, de singels en het Hof. En het was voor Antje een ware triomftocht. Vele meisjes keken eerst naar Barend en dan met jaloerse blik naar haar. Op een druk gedeelte, dichtbij het station, zag zij de knappe Tonia Smelik aan komen aan de arm van een gewone infanterist. Zou die soldaat salueren voor Barend? Ja, hij deed het inderdaad. Hij moest er Tonia voor loslaten. Barend groette terug en nam totaal geen notitie van Tonia. Antje had er zich door een snelle blik van vergewist en het deed haar goed. Tonia keek haar vijandig aan, vond het blijkbaar een vernedering, dat haar jongen voor Barend moest salueren, voor Barend, die zij versmaad had en waar nu die arme schuiteschippersmeid mee liep te pronken... Onder het middageten had Mientje gevraagd: „Zeg, Barend, je komt nu zeker dikwijls over, hè? Je ver dient nu toch veel geld en Antje vindt het ook fijn, als je komt.'? „Ja, ik kom wel een keertje meer dan anders, maar niet zo heel druk. Antje weet wel waarom en dat vindt zij juist goed." Vrouw Van Vliet keek verrast op. „Hebben jullie trouwplannen, Barend Zij vroeg het niet erg opge wekt. „Ja, moeder, als het kan dan zou ik graag in het voorjaar trouwen. Ik zal er hard voor moeten gaan sparen, want ik heb nog niet veel op m'n boekje." „En hoe moet het dan met buurvrouw Daatje?" „Wel, die moet natuurlijk bij ons inkomen. Als het zo ver is, dan zullen we wel van haar horen, hoe ze met het winkeltje wil doen." „Zo, zo, en dan raken we je gauw helemaal kwijt," zei z'n stiefmoeder teleurgesteld. „Ja, vrouw, dat is zo 's werelds loop," merkt haar man op. (Wordt vervolgd) s

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1955 | | pagina 3