WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND
Toen de bevrijding naderde
VERSCHIJ
I I
NT IEDERE VRIJDAG
I I
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Het besluit tot een ontwerp voor nieuwe haven
en zwembad was het voornaamste. - Maar over
de slopjeskwestie werden meer woorden „vuil"
gemaakt. Toch bracht de discussie uiteraard
verlichting en een wat het vertrouwen betreft,
weer schoongeveegd pad. Overigensdat slop
gaat dicht. Bijdrage voor bevrijdingsherdenking
en een veelbetekenende rondvraag.
De Redactie legt U in deze zes pagina's voor*
11c Jaargang No. 23
22 April 1955
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1,20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur In Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
Wat waren de gebeurtenissen, die in de jaren 1940—1945
elkaar opvolgden toch vele en ingrijpend. Zelfs wanneer
men alleen maar het voornaamste memoreert is het al ge
weldig, de inval der Duitsers op 10 Mei, De Grebbeberg-, de
Peelgevechten, bombardement Rotterdam, Vorstenhuis uit
geweken, 15 Mei capitulatie, 28 Mei België capituleert, Italië
in de oorlog, 24 Juni Frankrijk capituleert, de vriendelijke
Seys-Inquart, de N.S.B, bloeit, het Nederlandse Arbeids
Front, Winterhulp Nederland, Jeugdstorm, Arbeidsdienst,
Gestapo, Jodenvervolging, Davidsster, Persoonsbewijzen,
knokploegen, vuurpelotons, de illegale L(andelijke) Orga
nisatie), sabotage, gijzelaar, W.A., arbeidsinzet, Lunteren,
Seyffardt, Waffen S.S., illegale bladen, R.A.F., Churchill,
Pearl Harbour, Javazee, Karei Doorman, Rommel, Moskou,
Leningrad, El Alamein, Alexander, Montgomery, kansel-
boodschappen, Rauter, staking, radio-inlevering, ausweis,
D-dag, V 1, B.B.C., Radio Oranje, Dolle Dinsdag, spoorweg
staking, landing bij Nijmegen/Arnhem, Westkapelle, fietsen-
razzia, mensenvervolging, bevrijding in het Zuiden, honger
in het Westende 5e Mei naderde.
Wat een betekenis heeft dit alles niet ge
kregen, wat een zee van ellende heeft dit
alles niet betekent. Er ging heel wat om
in die 5 bezettingsjaren, er moest voor vele
gedeelten van ons vaderland heel wat ge
beuren, eer men aan de bevrijding toe was.
Maar in deze Aprilmaand van 1945, nu
10 jaar geleden zagen de Duitsers zelf wel
dat deze oorlog voor hen verloren was. Dat
nam niet weg, dat de vernielingen tot de
laatste dag bleven aanhouden. En werden
goedgepraat door „Volk en Vaderland dat
ook de inundatie van onze eilanden zo had
weten „goed" te praten met te schrijven:
„Als een invasie in Europa voorkomen
wordt, doordat tenminste dit Nederlandse
deel van de Atlantische wal onneembaar is,
mede door 't offer onzer boeren, dan zal
hierdoor een grootse bijdrage geleverd zijn
voor de redding van Europa door de Ne
derlandse boer".
Dat was zo de stijl om de Nederlandse
bevolking, die dit overigens maar voor een
heel klein deel onder ogen kreeg, zoet te
houden. Maar dat gelukte niet in begin
1944, dat gelukte zeker niet meer in April
1945.
Ook toen werd nog geëvacueerd. 17 April
enkele weken voor de bevrijding
moest de Wieringermeerpolder ontruimd
worden. De vijand vreesde voor luchtlan
dingstroepen en blies in de Oostelijke meer-
dijk ten Zuiden van het gemaal Leemans
een gat van 400 meter. Twintig duizend hec
tare land kwam onder water te staan. Drie
dorpen verdwenen in de golven. Van de
omstreeks 1935 gebouwde 512 boerderijen
bleven er slechts 60 over. De schade beliep
honderd millioen gulden.
Een dag daarvoor was Groningen be
vrijd. Canadezen kregen daar de overwin
ning niet cadeau. Er moest hard voor ge
vochten worden. En voor velen van hen
moest langs de grote toegangswegen haas
tig een graf gedolven worden. Groningen
zelf betaalde voor deze bevrijding eveneens
een zware tol. Een dichter zong er van:
Stad van het Noorden, trots van ons land,
Je bent geschonden, gehavend, verbrand.
Je oude Martinitoren, Die eeuwen zag
kómen en eeuwen zag gaan
Staat droef aan den rand van een
puinoceaan,
In grauwe gepeinzen verloren.
Maar de Duitse terreur had daar een
einde genomen. En dat maakte veel goed.
Daareentegen was de zorg in het hon
gerende Westen groter geworden. Nu de
Wieringermeer onder water stond ging het
er op lijken, dat de vijand van het Westen
een egelstelling ging maken. Wat moest
daar van worden. De vernietiging van de
Wieringermeer was niet voldoende, ook niet
van de havens Amsterdam en Rotterdam,
zelfs de beroemde sluis in het Noordzeeka
naal bij IJmuiden moest er aan geloven.
Het onafwendbare einde kwam in zicht...
maar iedere dag was er voor het honge
rende Westen één, ieder uur dat de be
vrijding uitbleef kostte mensenlevens in dit
benarde deel. Te laat was voor velen het
bericht dat half April ook in bezet gebied
doordrong, dat er bommenwerpers met
voedsel zouden komen, 22 April maakte het
geallieerde opperbevel dit bekend. Geallieer
de vliegtuigen zouden het voedsel uitwerpen.
Laagvliegend zouden de pakketten worden
gelost. De Duitsers waren gewaarschuwd
niet op deze vliegtuigen te schieten, daar
ze anders allen gelijkgesteld zouden worden
met oorlogsmisdadigers. Het opperbevel re
kende er op, dat de pakketten eerlijk zouden
worden gedistribueerd. Aangezien deze or
ganisatie grondige voorbereiding vergde, zou
het nog enkele dagen duren, alvorens tot
afwerping van dit zo hoogst nodige kon
worden overgegaan. Hoog nodig? Ja, het
water stond aan de lippen in het Westen.
Wat een depressie dan ook, toen na dit be
richt een tegenbericht volgde, nl. dat de
plannen voor het verstrekken van voedsel
pakketten waren ingetrokken, omdat de
Duitse bevelhebber in Nederland wel ac-
coord ging met de verstrekking, maar niet
met de manier waarop. De piloten van de
geallieerde toestellen zouden in de gelegen
heid zijn de Duitse posities waar te ne
men.
Was het niet vreselijk. Terwijl die oorlog
al verloren was dit het Westen toch nog
aan te doen.
Want die oorlog was verloren. 24 April
maakten de Russen en Amerikanen contact
met elkaar bij Torgau aan de Elbe. In
Italië braken opstanden uit, Mussolini werd
gevangen genomen en door een volksrecht
bank veroordeeld en geëxecuteerd. De Ca
nadezen zaten in Bremen. De Amerikanen
60 km van Munchen. En toch was daar dat
kleine brokje Nederland wat bezet was, wat
dreigde om te komen.
De laatste week van April 1945 was
ingegaan. Het bevrijde deel van Nederland
was koortsachtig doende om inzamelingen
te houden voor het Noorden. Om maar één
voorbeeld te noemen: In Scherpenisse, nau
welijks half bevolkt werd f 3065,50 opge
bracht voor „Zuid helpt Noord". In Ber
gen op Zoom werd een actie ingezet om
50.000 broden voor het Westen te verzame
len. Een flink kwantum Amerikaans meel
was in de haven van Antwerpen gearri
veerd.
In Fournes en Ranchecourt (Frankrijk)
oefende het Zeeuwse bataljon 14 R.I. waar
onder de Thoolse vrijwilligers. Ze werden,
naar de commandanten beweerden, voorlo
pig klaargemaakt voor de tweede linie. En
de jongens popelden, niet zozeer om aan die
strijd deel te nemen, dat hield het ook in,
maar vooral om een bijdrage te kunnen le
veren aan de bevrijding van de rest van
Nederland. Vandaar de veldoefeningen, het
granaatwerpen, het kaartlezen, de schiet
oefeningen, kortom het trainen tot en met.
En al bromde men dan zoals vroeger op de
te dunne soep of op andere minder pret
tige dingen, het doel bleef voor ogen: naar
Nederland. Gelukkig voor het bezette ge
bied kwam de capitulatie voor deze oorlogs
vrijwilligers te vroeg om aan de strijd in Ne
derland zelf nog te kunnen deelnemen.
Want naarmate de maand April verstreek
schenen de woorden ook voor het rampza
lige Westen in vervulling te zullen gaan,
de woorden, die velen daar de laatste jaren
hadden gelezen boven een illegaal blad:
Ja, zij zullen zich vervullen,
deze tijden van geluk.
Deez ellenden
gaan volenden
en verpletterd wordt het juk.
We zijn in tien jaren ook weer gewend
geraakt aan onze vrijheid en men waardeert
nu eenmaal juist een weldaad het meest als
men haar moet ontberen.
Reeds groeit weer een generatie op voor
wie de tijd van '40'45 er een is, die ze
alleen van „horen zeggen" kennen. Maar
de ouderen onder ons weten nog goed, wat
het zeggen wil de bevrijding te moeten ont
beren. Zeker degenen die April 1945 nog in
het bezette gebied zaten, hongerend, verlan
gend naar het volenden van de ellenden, in
de tijd toen de bevrijding meer en meer
naderde...
RAADSVERSLAG ST. ANNALAND
De gemeenteraad was op Woensdag 20
April voltallig voor de openbare raadsver
gadering.
Voorzitter J. v. d. Bos. Notulist dhr. J.
Leune.
Na opening met ambtsgebed, vaststelling
notulen werden enkele goedgekeurde raads
besluiten voor kennisgeving aangenomen,
w.o. aankoop krotwoning A 277, perceel
Langestraat A 11, kasgeldlening tot maxi
mum f 150.000,
Van de heren M. Moerland en L. I. Goe-
degebuure kwam bericht binnen, dat ze hun
herbenoeming, resp. benoeming tot regent
van het wezen-armbestuur aannemen.
Vastgesteld wordt de vergoeding voor de
bijzondere school over 1954 naar het be
drag per leerling ad f26,02 (196 leerlingen
f5099,92). Ontvangen voorschot
f 4987,17. Nog te goed f 112,75. Voorgesteld
wordt dit bedrag uit te betalen. De werke
lijke uitgaven van genoemde school bedroe
gen f6125,01. Deze totaalpost komt voor
vergoeding in aanmerking minus het reeds
verleende voorschot.
Aangenomen wordt ook het voorstel van
B. en W. om het verzoek van de Stichting
19401945 om een eenmalige subsidie als
jubileumgift af te wijzen in verband met de
tot wederopzegging toegekende f 25,per
jaar.
De aflopende werkzaamheden oorlogs
schade wordt van de centrale dienst „Noord
Zeeland" overgedragen aan Wederopbouw
Zeeland.
BESLUIT TOT HAVENPLAN
Voorstel nummer 76 is te besluiten aan
het ingenieursbureau Witteveen en Bos te
Deventer opdracht te verlenen tot het ont
werpen van een havenplan als gevolg van
het door Ged. Staten met het oog op de
beveiliging van het eiland Tholen genomen
beslissing. Genoemd besluit Van het pro
vinciaal college is aan de raadsleden in
prae-advies geheel voorgelegd. Daarin
wordt tevens opgemerkt, dat het verkrijgen
van de nieuwe ten alle tijde te bereiken vol
doende grote haven voor de ontwikkeling
van de gemeente op velerlei gebied van bij
zonder grote betekenis is. Met vreugde kan
het dag. bestuur dan ook dit voorstel tot
ontwerp haven doen.
Niemand wenst hierover het woord, waar
na zonder hoofdelijke stemming tot het ver
lenen van genoemde opdracht wordt be
sloten.
De voorzitter na deze beslissing het woord
nemend, zegt: „Nu dit besluit is gevallen,
voel ik mij gedrongen allen die in deze zaak
hun medewerking verleenden hartelijk dank
te zeggen. Het is U als raadsleden bekend,
hoe destijds door ons een rapport is opge
maakt inzake deze materie. Met spoed
moesten de hierin vervatte gegevens worden
verzameld en ik moge hier mijn erkentelijk
heid betuigen aan hen die de gevraagde
inlichtingen per omgaande of zo spoedig
mogelijk hebben verstrekt, t.w. het bestuur
der Aan- en Verkoopvereniging „Eiland
Tholen" met haar personeel, de Veilingver
eniging, de heer J. van Luijk als vertegen
woordiger van de Kunstmesthandel „Koo-
mans en Co", beurtschipper Theunisse, de
aannemersbedrijven J. en C. Moerland, W.
v. Vossen Zn, v. Vossen-Moerland, de
60 hier gedominicileerde schippers en ook
niet in het minst de heer de Korte als hoofd
bestuurslid van de Kon. Schippersver.
„Schuttevaer".
Het is voor onze gemeente een niet ge
noeg naar waarde te schatten besluit. Ik
hoop dat dit plan op zakelijke en vlotte ma
nier zal worden uitgevoerd en dat Gods ze
gen er op moge rusten tot heil van de in
woners, de gehele gemeente, ja het gehele
eiland Tholen.
VOORSTEL AANLEG ZWEMBAD
Aan bovengenoemd besluit wordt vastge
koppeld het voorstel om aan hetzelfde inge
nieursbureau mede opdracht te verlenen in
het kader van de aanleg van de nieuwe ha
ven een plan op te maken voor het aanleg
gen van een zwembad. Dit voorstel wordt
gemotiveerd door er op te wijzen, dat het
zwemmen hier in het buitenwater plaats
vindt, waarbij elke accomodatie ontbreekt en
bovendien als grootste bezwaar het
nodige toezicht wordt gemist en daarom ook
zeer gevaarlijk is. Door de gunstige (ha
ven) omstandigheden is het dag. bestuur
van mening, dat dit perspectief biedt om
een zwembad hiermee te combineren.
Dhr. Stols vraagt of er al ongeveer een
plaats bekend is voor dit zwembad.
De voorzitter: We zouden dit vooralsnog
willen overlaten aan het ingenieursbureau,
daar we ook nog niet precies weten welke
vorm de haven krijgt.
Dhr. Stols: Zou er naast die grote haven
nog voldoende gelegenheid overblijven?
Ook dat zal moeten blijken uit het plan,
meent de voorzitter.
Dhr. Stols juicht het toe, inzonderheid met
het oog op het gevaar, dat er een passende
plaats komt om te zwemmen, maar als er
iets wordt gemaakt, dan ook iets goeds en
dat zal behoorlijk kosten.
De voorzitter wijst er dan op, hoe er
door Ged. Staten na de ramp een zwem-
commissie in het leven is geroepen, waar
door in bepaalde gevallen subsidie van het
Rijk kan worden verkregen.
Dhr. Ridderhof: Het moet natuurlijk een
gedeelte worden dat ondiep is om het te
leren en een gedeelte voor hen die de kunst
machtig zijn.
Dhr. Dorst: Als het financieel mogelijk is,
ben ik er ook voor dat er iets goeds wordt
gemaakt.
En de voorzitter is het daarmee volkomen
eens: Als men iets doet, dan goed.
Weth. Goedegebuure onderstreept nog
eens het voornaamste motief: het gevaar.
Zonder hoofdelijke stemming wordt daar
na besloten ook dit ontwerp te laten maken.
Na een door het brandweerwezen inge
steld onderzoek naar de oude motorspuit,
wordt voorgesteld deze maar bij inschrij
ving te verkopen. Revisie zou nl. f 1000,
kosten.
Dhr. Stols hoopt dat er zoveel „koper"
aan het oude ding zit, dat het nog een be
hoorlijk bedrag zal opleveren, wat de voor
zitter overigens betwijfelt.
Gewijzigd wordt de rechtspositieregeling
gemeentepersoneel i.v.m. vacantie-uitkering.
BIJDRAGE VOOR
BEVRIJDINGSHERDENKING
Op verzoek van het comité bevrijdings
herdenking om een subsidie uit de gemeente
kas tot dekking van de kosten, verbonden
aan de viering van de bevrijding, stelt het
dagelijks bestuur voor f 1,25 per kind be
schikbaar te stellen of in totaal f 600,
Een begroting is door genoemd comité
overgelegd alsmede het programma voor de
5e Mei.
De heer den Engelsman merkt hierbij op,
dat hij weinig voelt voor een bevrijdings
feest, al vindt hij wel goed, dat de kin
deren wat krijgen. Ook de heer Dorst kan
een feest in deze niet op zijn plaats vin
den, wat dhr. Ridderhof weer doet opmer
ken, dat men het meer moet zien als een
herdenking.
De voorzitter vindt dat men hierover
maar niet te veel moet uitweiden, omdat
in deze de meningen toch wel zullen blijven
verschillen. Niemand blijkt er tenslotte te
gen om de voorgestelde f600,te voteren.
NOGMAALS HET SLOPJE
Omtrent deze kwestie wordt allereerst
voorgelegd het op 10 Maart in de Een-
drachtbode gepubliceerde voorstel van B.
en W. tot onttrekking van een weg aan het
openbaar verkeer (slopje Langestraat—
Westelijke Achterweg).
In tweede instantie komt hier het voorstel
op de hierdoor ontvangen requesten uit de
gemeente. Dat zijn een schrijven van de
kerkeraad der Geref. Gem. alhier die vraagt
deze verbinding te bestendigen omdat ver
scheidene leden van zijn gemeente daar
van gebruik maken om de kerk te bezoeken.
Voorts een ongedateerd request van een
aantal inwoners, waarin verzocht wordt om
,aan de plannen om bedoeld slopje aan het
openbaar verkeer te onttrekken geen uit
voering te geven als zijnde in strijd met het
openbaar belang'. Daarna een niet bepaald
officieel stuk met allerlei streepjes, voorzien
van een handtekening M. J. den Engelsman,
waarbij wordt meegedeeld dat personen zijn
geteld op 19 Maart die door het slopje kwa
men en tenslotte een nog minder officieel
stuk met allerlei streepjes en cijfers en de
woorden van 11 uur tot half acht C. v.
Oeveren.
Het advies van B. en W. op deze stuk
ken is, ze hetzij voor kennisgeving aan te
nemen, zoals het eerste, hetzij naar de prul
lenmand te verwijzen.
Voorts is er een brief van dhr. J. J. Elen-
baas, die het om verschillende redenen toe
juicht dat het slopje wordt afgesloten, een
brief van de districtsopzichter waarin hij
meedeelt dat bij het dichten daarvan de te
volgen weg 90 meter langer is, een rapport
van de rijkspolitie, waaruit ook duidelijk
de voorkeur blijkt voor dichting van dit
slopje, uit verkeers-, hygiënisch- en toezicht
houdend oogpunt.
Dhr. Dorst vraagt wat de Geref. Gem.
precies heeft geschreven. De voorzitter leest
dan de brief voor.
Dhr. Dorst: Vindt U het tweede request
(door een aantal personen ondertekend) niet
belangrijk?
De voorzitter: Ik persoonlijk hecht aan
die handtekeningverzameling niet veel waar
de, omdat er mensen bij me geweest zijn,
die zeggen: als ik het had geweten waarom
het eigenlijk te doen was, had ik niet ge
tekend.
Dhr. Ridderhof onderstreept dit.
Dhr. Stols: Ik vraag me eigenlijk af wat
er met deze slopjeskwestie opdoet. Is dat nu
zo belangrijk, dat er, zoals in de gemeente
wordt beweerd, achter de rug van de ge
meenteraad om een protest wegmoet naar
Ged. Staten van raadsleden. Mijnheer de
voorzitter, ik wil graag weten of die ge
ruchten juist zijn en stel hier de vraag wat
daarvan waar is.
De voorzitter: Wat willen de wethouders
hierop antwoorden?
Dhr. Stols: M. de V.: Wie neemt eigen
lijk de vrijmoedigheid om het genomen be
Belangstelling voor Zweden.
Bezoek van minister Mansholt aan ons eiland.
De eindles van de landbouwschool en afscheid
van dhr. J. H. Hage.
Het besluit tot het ontwerp nieuwe haven en
zwembad te St. Annaland.
Weet LI nog wat er allemaal in de bezettingsjaren
gebeurde
St. Filipsland nam afscheid van ambtenaar Sinke.
Om tenslotte te hopen dat alle lezers een jubileum-
gift afzonderen voor de Stichting 19401945.
sluit in haar uitvoering tegen te houden
door te beweren dat we fout zijn inzake
het slopje? Ik wil niet afgaan op het ge
fluister hierover in de gemeente, al is het
wel zo, dat er niets rammelt van niets, maar
wat is er dan wel gebeurd.
De voorzitter tot de wethouders: Wenst
U schorsing van de vergadering om hier
over van gedachten te wisselen?
Dhr. Stols: Waarom mag dat niet open
baar, kom er vrij en frank voor uit, wat
er gebeurd is. Geen verstoppertje spelen, in
dien men achter de rug van ons om naar
G. S. schrijft.
De voorzitter: Gelukkig dat ieder het
recht heeft z'n vrije mening te uiten, wat
we mede op 5 Mei a.s. herdenken.
Weth. Moerland: Dan zal ik het wel zeg
gen. Drie leden van de raad, nl. ik, Dorst
en den Engelsman waren van mening dat
de vorige raadsvergadering niet wettig bij
een was. Ten eerste omdat het niet was aan
geplakt, 2e omdat de pers daarbij niet was
uitgenodigd. We hebben daarop aan Ged.
Staten gevraagd deze kwestie voorlopig niet
te willen afwikkelen. Wij achten dat dit
besluit geforceerd was. Dit schrijven nu
is bij B. en W. teruggekomen om advies.
Maar het schijnt dat ook de vergaderingen
van B. en W. al niet meer geheim zijn,
anders zou U dit niet weten. In elk geval
hebben we (de drie genoemden) na uitleg
van de voorzitter gemeend genoemd protest
te moeten intrekken, wat we ook gedaan
hebben en daarmee is het af.
Dhr. Stols: Ik begrijp het nog niet goed.
Weth. Moerland: Ik begrijp niet, dat
U dit niet begrijpt.
Dhr. Stols: Wanneer er een punt in een
openbare vergadering in behandeling komt,
waarom is dat dan geforceerd. Ik sta er
paf van, dat hierover naar Ged. Staten
wordt geschreven. U had Uw grieven in
die raadsvergadering naar voren moeten
brengen. Maar er is niet over gekikt, er
is niet over onwettigheid gesproken, ook
niet over geforceerdheid. Nu hoor ik, dat
het verzoek aan Ged. Staten is ingetrok
ken, maar ik kan niet begrijpen, dat U als
wethouder niet voorzichtiger bent met der
gelijke dingen.
Dhr. Dorst: Uit het nader onderzoek had
kunnen blijken, dat dat besluit niet rechts
geldig was. Wanneer je tot die conclusie
komt na afloop der vergadering is het toch
niet erg daarover te protesteren.
De voorzitter: Dan had U naar mij toe
moeten komen en vragen een nieuwe ver
gadering te beleggen.
Dhr. Ridderhof: Maar voorzitter, het was
niet zo maar een bespreking, het besluit
is gevallen tijdens een officiële vergade
ring.
De voorzitter licht toe op welke wijze
een spoedvergadering bijeen geroepen kan
worden. Hij vindt dat er absoluut verkeerd
is gehandeld door de drie leden, die naar
Ged. Staten hebben geschreven. Ik geef U
toch alle nodige voorlichting.
Dhr. Stols: Zolang ik in de raad zit, heb
ik nooit zo'n voorlichting gehad als het laat
ste jaar.
Dhr. Dorst: De grootste grief is dat er
destijds wel voldoende plaats was voor de
ambtswoning, maar er later het slopje bij
getrokken moest worden. Ik vind dat het
vorig maal een geforceerd besluit was.
De voorzitter: Bewijst U dat eens.
Weth. Goedegebuure: Daar protesteer ik
tenminste tegen.
NOG EENS GOED UITGESPROKEN,
DAARNA DIT CONFLICT OPGELOST
Deze discussie voortgaande worden de
gemoederen van de raadsleden ietwat verhit.
Dhr. Dorst werpt tegen, dat men eerst
had moeten zeggen, dat het slopje er bij
moest, maar het pand werd eerst gekocht,
en toen moest het slop dicht. Was er geen
andere plaats?
De voorzitter: Persoonlijk heb ik tegen de
wethouders gezegd: Laten we een ambts
woning in de Cureelanden bouwen. Die
waren evenwel met het grootste deel van
de bevolking geporteerd voor een ambtswo
ning op de Voorstraat. En dat is de ach
tergrond van het toen gedane voorstel, dus
gezien in de verhouding van de wensen
dienaangaande der inwoners.
Dhr. Stols: Ja, en dan wordt er nog be
weerd, wanneer Piet of Kees daar in moest
komen, zou het slop niet dichtgaan, maar
het gaat niet om een woning voor een bur
gemeester v. d. Bos, het gaat om een ambts
woning. Ik heb in vorige vergadering ook
mijn bezwaren geuit omtrent dichting van
het slop. Het advies van de deskundige
luidde dat het zonder dat niet mogelijk was
een goede ambtswoning te bouwen. Daar
om heb ik het voor- en nadeel tegen elkaar
afgewogen en concludeerde dat het maar
dicht moest. Is dat nu zo een ramp? Zie dan
ook eens het schrijven van dhr. Elenbaas
als uitermate belanghebbende.
Weth. Moerland: Dat ben ik roerend met
U eens. Maar waarom wilde U dan vorige
raadsvergadering schriftelijk stemmen? Bang
voor de mening van de bevolking?
Dhr. Stols: Dat laatste zeker niet, want
ik had m'n mening tevoren al gezegd, re
acties zijn er altijd, hoe je het ook doet,
maar daar heb je niets van aan te trekken.
Je moet het doen om het gemeentebelang,
zoals je dat zelf aanvoelt.
De voorzitter: Het lijkt me, dat er onder
de raadsleden waren die me niet vertrouw
den in deze kwestie.
Dhr. Dorst: eerlijk gezegd is dat zo.
De voorzitter: Waarom dan niet naar mij
toegekomen. Tijdens mijn installatie heb ik
dit nog tot de bevolking gezegd: Bent U
het met bepaalde besluiten niet eens, kom
dan, zoals dat hier in de volksmond heet
„naar boven".
Dhr. Dorst: Waarvoor de oude politie-
woning niet als ambtswoning verbouwd.
Dan was er ook een mooie tuin voor U.
De voorzitter: Ik bestrijdt niet dat dit
een ongeschikte plaats is.
Dhr. Stols tot dhr. Dorst: Maar U hebt
toch zelf voorgestemd de woning v. Dus-
sen te kopen?
Dorst: Dat had ik niet gedaan, wanneer
ik had geweten, dat het slop er bij moest.
Dhr. Stols: Maar U bent toch als minder
heid verplicht U bij de meerderheid neer te
leggen. Laten we er dan over zwijgen, al
heeft het protest bij Ged. Staten naar mijn
mening een miserabele indruk gewekt.
Dhr. Dorst: Ik was van mening dat de
vergadering onwettig was.
De voorzitter: Ik daag U uit dat te bewij-
n.
Dhr. Dorst: Het was toch niet aangeplakt.
De voorzitter: Het stuk is door dhr. Leu
ne getikt en aan de gemeentebode gegeven
om aan te plakken.
De heren Dorst en Moerland geven daar
na toe, dat hun gedachte dat het een on
wettige vergadering was, onjuist is geweest.
Weth. Moerland onderstreept hierbij, dat
deze gedachte opkwam omdat het niet aan
geplakt stond.
Weth. Goedegebuure vindt dat er meer
onreinheid ter sprake komt bij dichting van
dit slop dan dit ooit in het slop zelf het
geval is geweest.
De voorzitter vindt dat thans de menin
gen volledig zijn uitgewisseld. Uiteindelijk
blijkt trouwens, dat het de raad in feite
goed heeft gedaan dit alles nu eens tot en
mét te hebben uitgesproken. En het is geen
onverstandig man, die toegeeft, een fout te
hebben gemaakt, zoals bijv. dhr. Dorst toe
gaf, evenals weth. Moerland.
Door dit debat was het wantrouwen en
de grieven uiteraard geheel weggenomen, al
ging het er even pittig naar toe, omdat ten
slotte alle leden moesten concluderen, dat
dit slopje toch alles bij elkaar genomen dit
vele zout in de pap niet waard was.
In stemming komt dan ook het voorstel
van B. en W. (meerderheidsvoorstèl) het
slop te dichten door het bij de ruimte voor
de ambtswoning te trekken. Tegen stemmen
de heren Moerland, Dorst en den Engels
man. Voor G. Goedegebuure, Geluk, Rid
derhof en Stols.
Het besluit van het wezen-armbestuur om
het presentiegeld van de voorzitter van
f 25,op f 50,te brengen wordt z.h.st.
goedgekeurd.
RONDVRAAG
Dhr. Stols: Ik wil voorstellen om met de
nieuwe riolering gelijk te trachten een paar
goede openbare urinoirs te plaatsen. Dit zal
worden bekeken.
Dezelfde dringt aan op overname van de
suzannapolder van het Polderbestuur.
De voorzitter zal contact met dit college
opnemen. Dhr. Stols vraagt ook of de ver
goeding al geregeld is van de meerdere kos
ten grondaankoop door de bewoners van
de rampwoningen in de Suzannaweg. De
grond is door de gemeente gekocht voor
f 2.en voor f 4.50 verkocht. Hij vraagt
ook of de bewoners daar de 3 meter grond
die ze voor hun huis bijkregen kunnen om
heinen.
