linke „TEN ANKER"
nadert z'n voltooiing
Het Landbouwschap
Toen de bevrijding naderde
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
De Lente in het Land
De Redactie legt U in deze zes pagina's voor:
't Is raar, maar zonneklaar: VOORJAAR.
Eind April kan Ten Anker'' worden bewoond.
Een snelheidsmaniak werd gestraft.
De meningen over de bevrijdingsherdenking
lopen in de St. Filipslandse raad uiteen.
De hoop op de eerste voedselpakketten gloorde
tien jaar geleden in bezet gebied.
SPORTHOEKJE
Landbouw en Veeteelt
lie Jaargang No. 19
25 Maart 1955
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur in Tholen aangenomen
of moeten daar binnen zijn
„Oud worden wil ieder, oud zijn is weer wat anders", zouden we als
variant op een geijkte uitdrukking willen opmerken, wanneer we li even
meenemen naar huize „Ten Anker" in Tholen.
Wanneer het eenmaal zo ver is, dat de jeugd ver achter U ligt en U zich
zo om en nabij de „bejaarden" kunt rangschikken, dan kunnen zich wel
eens moeilijkheden voordoen. Hetzij, dat U alleen woont, hetzij dat man
en vrouw nog bij elkaar zijn. Moeilijkheden om een goede verzorging te
krijgen, moeilijkheden met een werkster, een dienstbode, moeilijkheden
vanwege het eigenlijk veel te grote huis, de veel te grote rompslomp, die
U op die leeftijd nog hebt, of soms ook moeilijkheden van inwonen. De
oude dag kan nog zoveel moeilijkheden meebrengen, die U graag veranderd
zou zien.
Misschien vindt U dan de oplossing in een wooneenheidje, een twee' of
een eenpersoonskamer in huize „Ten Anker".
Wanneer U dat kunt, wanneer li dat doet, dan behoeft U vast niet te
denken, dat U in een „oud besjeshuis" zit, zoals men dat vroeger betitelde.
Integendeel, de inrichting van dit Tehuis is wel zodanig, dat men nog
lang niet tot de bejaarden behoeft te behoren om te concluderen, dat het
daar best wonen zal zijn.
Die daar voor voelen, kunnen een verzoek daartoe beter niet te lang
meer uitstellen, want er zijn nu reeds 40 aanvragen en de voltooiing van
dit bouwwerk nadert nu met rasse schreden. Nog enkele weken, een
maand en het zal zover zijn.
Eind April kan huize „Ten Anker" haar poorten openen om de gegadigden
een woonoord te bieden, dat wat inrichting, afwerking, gezelligheid, licht,
ruimte en uitzicht betreft, niets te wensen zal overlaten.
KAN HET OOK FINANCIEEL?
„Je stelt dat nu allemaal heel mooi voor
en we nemen aan, dat het er keurig uitziet,
maar tenslotte moet je je portemonnaie bij
je hebben om er toegelaten te worden",
werpt U misschien tegen. Inderdaad, zonder
kosten gaat het niet, al is de portemonnaie
in letterlijke zin dan niet strikt noodzake
lijk. Een bank- of girosaldi is ook al vol
doende. Betaald zal er voor moeten worden.
De alleenstaanden zal het circa een f 1500,-,
voor een echtpaar zal het op f 2500,per
jaar komen. „Dat is nog geen kleinigheid",
zegt U. Gelijk hebt U. Tegenwoordig zijn
er maar heel weinig meer van die „kleinig
heidjes." Reken het zelf maar uit: licht, wa
terleiding, grond- en personele lasten, de
kost, een werkster, de was, het onderhoud
van huis en goed, nou zegt U zelf, komt
li met veel minder toe als alleenwonende
dan f 1500,.of als echtpaar met f2500,
Want dan is er alles bij inbegrepen, als U
in „Ten Anker" woont: het licht, de water
leiding, de belasting, de werkster, de was,
de kost en zo li wilt ook het onderhoud.
VEEL VRIJHEID
Dat onderhoud moogt li ook zelf doen.
De Stichting stelt zich op het standpunt de
bewoners zoveel mogelijk vrijheid te geven.
U mag zelfs Uw eigen maaltijden klaarma
ken, wanneer U bijvoorbeeld in één van de
vijf wooneenheden Uw intrek neemt. Dat
ziet er daar wel bijzonder gerieflijk uit. Een
slaapkamer, een zitkamer met daarin ge
bouwd het keukentje met aanrecht, plaats
voor het kookstel, de w.c., de ruime kasten,
de openslaande deuren. Alleen de gemeen
schappelijke ingang, de gemeenschappelijke
gang heeft in die vijf wooneenheden iets
gemeen met een Tehuis, maar overigens
woont U wérkelijk geheel apart.
Die vleugel is trouwens toch iets aparts.
Dan moet U daar dat leuke plafond eens
zien in de gang.
Maar voordeliger blijft natuurlijk een
twee- of eenpersoonskamer. Die tellen we
er 19 in „Ten Anker". Willen we Uw ge
heugen even opfrissen voor wat de inrich
ting betreft, waarover we vorig jaar Juli
schreven? Goed, in het kort dan. In het
hoofdgebouw natuurlijk ook de hoofdingang
met de hal, aan de overkant de hoofdtrap
naar de eerste verdieping, links het kantoor
met loket, daar weer links van de recreatie
zaal, daarnaast zitkamer voor het personeel,
de gang in het midden en aan de achterkant
de koelkast, provisieruimte, de keuken en
dan zijn we weer terug in de hal. Rechts
daarvan de zeven tweepersoonskamers en
vijf eenpersoonsvertrekken, W.C.'s
En dan naar boven. Precies boven de hal
de kamer voor de directrice. Weer naar
links twee ziekenkamertjes (voor vier per
sonen), Aan de achterkant zes personeels-
kamertjes, de liftkoker, die naar de keu
ken voert. Aan de rechterkant vinden we
dan weer vier tweepersoons en 3 éénper
soonskamertjes, weer W.C.'s en de per-
soneelstrap. Over de vleugel hadden we
het reeds met z'n vijf wooneenheden en z'n
knutselkamer. Nu weet U het weer, hoe het
er ongeveer uitziet.
IN DE LAK
Er is sinds Juli vorig jaar, toen we U
alleen nog maar van een goed geraamte
konden vertellen heel wat gebeurd. Al heeft
men ook door vorst enkele weken opont
houd gekregen voor wat het buitenwerk
betreft. Maar intern wordt er zo langzamer
hand de laatste hand aangelegd. Zeker door
de timmerman, die daar practisch klaar is.
En de stucadoors schieten ook goed op.
De schilders zijn al aan het lakken, wat
toch zoals overal, tot het laatste van het
schilderswerk behoort. Moet U die teak
houten deuren zien in de hal en ook op de
eerste verdieping.
Overigens is alles zo licht mogelijk ge
houden, waardoor alle soorten meubelen,
wandversieringen, enz. geen tegenstrijdig
heden zullen vormen. Er moge dan geen
overdadige luxe zijn, aan de andere kant is
het toch ook weer niet zo sober gehouden,
dat het een doodse indruk maakt. Integen
deel, naast het doelmatige en gemakkelijke
heeft men het gezellige niet veronachtzaamd.
Behalve genoemde werkzaamheden is men
ook al bezig het Krommenie's linoleum te
leggen. De verwarming (oliestook) brandt
er al, kortom het gaat naar de finale.
Opzichter Blaas vermoedt dat over drie
weken het gebouw van binnen kant en
klaar is. Dan wordt het buiten nog verder
afgewerkt.
MODERNE INSTALLATIES
Behalve de moderne verwarmingsinstalla
tie, die zich onder het gebouw in een kel
der bevindt, afgesloten door een drietal
deuren en daarom volkomen veilig voor het
gehele gebouw, doet de keuken niet onder
voor een moderne hotelcuisine. Practisch
ingericht zien we aan het eind er van de
aardappelschilmachine staan bij de spoel
bakken, daarachter een mixer, een pracht
machine, vervolgens het „fornuis", de grote
aanrecht, enz. Met de betegeling rondom
een keuken, waar men graag een kijkje zal
nemen. Trouwens, die keuken met de in
richting kost ook een lief sommetje. De
voorzitter van de stichting, notaris W. L.
Blindenbach, wilde althans de meerdere
kosten boven de twintig mille liever niet
voor zijn rekening nemen. En wanneer men
al die nieuwe installaties ziet, klinkt dat
alleszins aannemelijk.
EN ALS HET NU KLAAR IS?
Dan moet het natuurlijk bewoond wor
den. Dat is ook voor U duidelijk. Maar II
wilt misschien weten, in hoeverre de ver
trekken dan zijn ingericht. Voor wat de
keuken, recreatiezaal, kantoortje, directrice-
en personeelskamertjes betreft vanzelfspre
kend volledig gemeubileerd. De overige ver
trekken worden afgewerkt tot en met vloer
en raambedekking toe. Dus ook voor de
afsluiting wordt gezorgd. Verder komt er
een bed beschikbaar. Dit laatste mag men
ook zelf meebrengen. De bewoners moeten
dus zelf zorgen voor de meubilering (stoe
len en tafel). Ook voor de lamp. Ieder
houdt dus in zekere zin de eigen sfeer die
men tot op heden „thuis" gewend was. Dat
zelfde geldt voor wandversiering, wat ook
geheel aan de bewoners wordt overgelaten.
Behalve de bergruimte in de flinke kast, is
het weliswaar niet de bedoeling dat men
een verhuiswagen extra meebrengt, maar
toch bestaat er de mogelijkheid, dat er in
de bergruimte op de zolder nog iets voor
de bewoners wordt bewaard, dat ze graag
mee willen brengen.
In iedere kamer zijn belletjes aangelegd,
zodat een druk op de knop voldoende is
om een der personeelsleden bij U te doen
komen. Men weet ook direct of het voor de
beneden of bovenverdieping is, omdat met
een zoemer en een bel wordt gewerkt.
Vanzelfsprekend wordt met personen die
op een zeker „dieet" staan rekening gehou
den, zoals er nog zoveel andere dingen zijn,
waarvoor gezorgd moet worden, wanneer
men een 50-tal bewoners onder één dak
heeft.
U weet, een directrice is al benoemd en
een 5-tal niet-interne meisjes aangenomen.
Aan de verdere personeelsvoorziening
wordt gewerkt. Moeten we er nog bij ver
melden, dat er een platvorm is, waar het
goed zonnebaden zal zijn, dat er achter het
Tehuis een boomgaardje wordt aangelegd,
dat er een zeer grote moestuin bij hoort en
de siertuin met het terras aan de voorkant
het geheel een fraaie aanblik zal geven.
Het gaat opschieten. Straks is „Ten Anker"
voltooid en wacht het zijn bewoners. Het
lijkt ons toe, dat ons eiland er zich over
mag verblijden, dat het „Ten Anker" krijgt.
Het lijkt ons ook, dat zij die nu misschien
nog twijfelen daar hun intrek te nemen, na
de opening en als ze het eenmaal gezien
hebben moet spoed hun aanvrage zullen in
dienen. Wanneer dan tenminste „Ten
Anker" nog niet volgeboekt is. Want daar
gaat het naar uitzien.
woeste Zeeuws Vlaamse dorpje Eede. Op
de derde dag van Haar bezoek 16 Maart
ging H. M. met een duck naar West-
kapelle en zag de grote dijkdoorbraak. Ach
tereenvolgens kwam Zij in Middelburg,
Vlissingen, Goes, Bergen op Zoom, Roo
sendaal en Breda.
Een geheel ander bericht was in die week
in het bevrijde deel, dat in de Contactcom
missie van de Landbouw de lonen voor
paardenknechts per 1 Maart werden vast
gesteld op f 25,per week en het loon voor
vaste en losse arbeiders f 0.50 per uur.
Steeds meer geëvacueerden keerden naar
hun haardsteden op het eiland Tholen te
rug, meestal met, soms ook zonder vergun
ning. Zo werden er van 14 tot 21 Maart
door de Marechaussee 8 personen bekeurd,
die zich zonder vergunning in het eiland op
hielden, terwijl 6 personen een proces-ver
baal kregen voor het overtreden van de
avondklok (tussen 7 uur 's avonds en 7 uur
's morgens mocht men niet op de openbare
weg).
Maar ondertussen draaide Landbouwher-
stel en werd alles in het werk gesteld om
de geëvacueerde landbouwers zo spoedig
mogelijk terug te doen keren. Alleen voor
St. Annaland en Stavenisse was die moge-
lijkheid nog beperkt, omdat men daar nog te
dicht tegen vijandelijk gebied aanzat, al
waren de beschietingen de laatste weken
vanaf Schouwen wel verminderd.
Het liep tegen eind Maart 1945 en zowel
in het bezette als in het bevrijde deel van
Nederland, zowel de geëvacueerden in het
Westen als de teruggekeerde eilandbewo
ners gingen Pasen 1945 tegemoet. Pasen
1945: dat viel dat jaar op de 1ste April.
ii
Hoe groot was het verschil tien jaar geleden toch tussen het ene deel van ons
land en het andere
In het Zuiden de vrijheid. Daar praatte men weer ongedwongen, daar las men
alles weer openlijk, daar schuwde men het verraad niet meer, daar kwam dei
eerste boterbon, daar kwam ook de eerste tabaksbon alweer voor in de bonnenlijst.
In het Westen: de onmenselijke tyranny van de kat die danig in het nauw zat,
het verraad dat op elke hoek loerde, de honger die met het uur onrustbarender
werd, het bedekte luisteren naar de geheime zenders, het sommen geids neer'
tellen voor een pondje vrwarmde erwten, de vrees voor de bommen, de vrees
voor de kogel, de vrees voor het leven.
Het Zuiden bevrijd, voor het Westen de nadering daarvan
In het Westen begon evengoed als in het
Zuiden op de 21ste Maart 1945 de lente.
En weliswaar verwarmde de zon ook in het
benarde deel van ons land de verkilde en
verstarde mensen een weinig, maar op het
nieuwe leven, het symbool van de lente,
durfde men niet te hopen.
Daar was alles rondom hen veel te don
ker voor.
Ja, het verschrikkelijkst was het wel in
die huizen, waar in deze lente nog wél
nieuw leven bijkwam. Want zelfs in de
meest benarde tijd als die van het voorjaar
1945 blijven geboortes niet uit. Die dat
meemaakten weten nu nog niet, hoe ze
het overleefden. En velen hebben het ook
niet overleefd, noch moeder, noch kind.
Het was een van de vele tragedies.
En toch was het ook in het Westen
merkbaar, dat het niet zo heel lang meer
kon duren. Niet alleen hoorde men de be
richten van de fronten, die voor de Duit
sers steeds zorgelijker werden, maar boven
dien zag men dat de bezetting langzaam
maar zeker verdween. De Wehrmacht was
zich aan het terugtrekken, zolang dit nog
via de Noordelijke provincie's mogelijk was
en alleen de garnizoenen bleven nog ge
handhaafd.
Von Rundstedt kreeg cfitslag als opper
bevelhebber van het Westfront en werd
vervangen door generaal Model.
Maar het meest van al interesseerde men
zich daar in het bezette gebied voor het
gerucht, dat later een juist bericht bleek te
zijn, dat het Roode Kruisschip „Dagmar
Britt" van Zweden was vertrokken met le
vensmiddelenpakketten voor het bezette Ne
derland.
De hoop door dit bericht won het zelfs
van de ergernis over het feit, dat colonnes
vrachtwagens met levensmiddelen uit bezet
Nederland vertrokken naar het buitengoed
van Seijs-Inquart in Zuid-Beieren.
In het Zuiden kwamen inmiddels grote
zendingen klederen aan, die aangeboden
waren door het Amerikaanse Roode Kruis
en het Londens comité v. h. Nederlandse
Roode Kruis.
Dinsdag 13 Maart vertrok een honderdtal
oorlogsvrijwilligers van het eiland Tholen
naar Frankrijk voor een militaire opleiding.
Het waren voornamelijk jonge mannen, die
al enkele maanden B.S.-diensten op het
eiland zelf hadden verricht. Groot was de
belangstelling aan de Thoolse Eendrachts-
weg bij dit afscheid.
Churchil bezocht 's-Hertogenbosch en be
loofde daar aan een dame de groeten over
te brengen aan H. M. de Koningin.
Op dezelfde Dinsdag echter 13 Maart
1945 om precies 12.29 overschreed H. M.
Koningin Wilhelmina de Nederlandse bo
dem. Dit zo heel belangrijke historische feit
vond plaats in het kleine bijna geheel ver
Voortzetting van Stichting voor de
Landbouw
Het Landbouwschap is de voortzetting
van de Stichting voor de Landbouw, die
tot stand gekomen is als een natuurlijk ge
volg van de samenwerking tussen de orga
nisaties van boeren, tuinders en landarbei
ders. Deze samenwerking is voor de oorlog
begonnen; zij is gedurende de oorlog onder
gronds voortgezet en heeft daarna haar be
kroning gekregen in de Stichting voor de
Larrdbouw.
Het voornaamste doel van die Stichting
voor de Landbouw is altijd geweest het
voorbereiden van het publiekrechtelijk or
gaan; van het Landbouwschap dus. Dit doel
is bereikt in het begin van het vorig jaar.
Maar de Stichting voor de Landbouw
had nog een ander doel en een andere taak.
Zij moest de belangen verdedigen van de
bedrijfsgenoten; dus van de boeren, tuin
ders en landarbeiders. Het was in de der
tuinders alle krachten moeten verzamelen als
zij in slechte tijden voor hun belangen moe
ten opkomen. Het was na de oorlog duide
lijk, dat een verzamelen van alle krachten
even hard nodig zou zijn als in de dertiger
jaren. Naarmate de voedselvoorziening beter
en gemakkelijker zou worden, zouden de
boeren en tuinders harder voor hun belan
gen moeten vechten. Gezamenlijke verdedi
ging van deze belangen geeft altijd meer
kans op succes dan wanneer de boeren het
onderling niet eens zijn, of wanneer de or
ganisaties elkaar tegenspreken. Daarom zijn
in de afgelopen jaren de boeren, tuinders en
arbeiders steeds bij elkaar gekomen in de
Stichting voor de Landbouw om hun stand
punt te bepalen. Als zij het daar samen
eens geworden waren, konden zij gaan pra
ten met de regering.
Door deze wijze van behandeling der
vraagstukken hebben de boeren, tuinders en
arbeiders door hun Stichting voor de Land
bouw heel wat voordelen kunnen behalen.
Deze voordelen voor de land- en tuinbouw
werpig zaaien of met de kunstmeststrooier
of met een vlaszaaimachine.
HOE TE HANDELEN NA HET
OPKOMEN.
Haal de dieren in natte perioden vooral
op geëgaliseerde percelen uit de wei omdat
anders het jonge gras wordt vertrapt. Het
eerste jaar doet men er beter aan niet te
hooien, doch slechts te weiden. Om de on-
kruidgroei tegen te gaan is het laten af
grazen door schapen aan te raden; koeien
laten het onkruid staan, terwijl schapen dit
juist graag opnemen. Anders is het mogelijk
dat het onkruid het gras overwoekert. Vóór
de winter een laagje strorijke mest op het
grasland brengen geeft een goede bescher
ming tegen eventuele vorst.
Hoe de behandeling van het grasland
dient te zijn, nadat de inzaai gelukt is?
Daar komen we in een volgend artikel op
terug.
12 Maart 1955.
De Assistent A, R.L.V.D.
J. Markusse.
tiger jaren al gebleken, dat de boeren en lopen in de tientallen millioenen.
Prettig is dat, al kan men het dan ook nog niet iedere dag merken.
Toch zal het werk dagelijks weer toenemen. En daarmee komen
de trekkers en al het andere verkeer weer veel meer op de weg dan
tijdens de wintermaanden.
KINDEREN: willen jullie er om denken, dat er nu weer veel meer
gereden wordt met allerlei motorvoertuigen. Denk daar vooral aan,
wanneer je een steeg of een slopje uitloopt. Denk daar altijd aan,
wanneer je plotseling de straat oversteekt.
CHAUFFEURS van trekkers of welk voertuig ook tot de brommer
toe: Vergeet U bij al die drukte niet, dat er vooral in de gemeenten
altijd kinderen op straat zijn en dat de jeugd (erg genoeg) niet
altijd voldoende doordrongen is van het verkeer op de weg
Het inzaaien van grasland na de
herverkavelingswerken
In diverse polders in de herverkavelings-
gebieden zijn gedeelten die niet geschikt
zijn voor bouwland. Toch zijn op sommige
dezer gronden egalisaties verricht, zodat
men tot opnieuw inzaaien dient over te
gaan. Doordat de cultuurtechnische werken
grote verbeteringen hebben te weeg ge
bracht, waarvan voor grasland het sterk
ste de af- en ontwatering spreken, wenst
iedere boer nu ook uitstekend grasland te
verkrijgen. Afgezien van inundaties, over
stromingen en andere bijzondere omstandig
heden komt men er niet spoedig toe tot her-
inzaai van blijvend grasland over te gaan.
Wellicht kunnen de volgende adviezen er
toe bijdragen dat men goed grasland ter
beschikking krijgt.
STRUCTUUR.
Deze dient zo goed mogelijk te zijn. Op
geëgaliseerde graslanden is dit meestal wel
het geval gezien het hoge humusgehalte.
BEMESTING.
Voedingsstoffen zijn ook voor de groei
van het gras onmisbaar. Meestal zijn de
oude grasland-kernen kalk- en fosfaatarm.
Van beide een flinke gift is zeer noodzake
lijk. Op ijzerhoudende gronden waar het
fosfaat wordt vastgelegd, doet men het
beste niet te veel fosfaat ineens toe te die
nen, doch in meer keren. Verdeel deze mest
stoffen voor het zaaien van het grasland
goed door de grond. Schuimaarde voldoet
als kalkmeststof heel goed.
ZAAIZAAD.
Het is aan te raden alleen goed zaai
zaad te gebruiken. Door de N.A.K. goed
gekeurd zaad verdient aanbeveling, en wel
voor Zeeland de mengsels BG V of BG VII.
Indien deze mengsels niet verkrijgbaar zijn,
wacht dan liever een jaar met inzaaien, in-
plaats van jaren lang tegen een slecht wei
land aan te kijken met slechte financiële
resultaten. Zaai Timothee gemengd met
klaverzaad afzonderlijk uit omdat, als alles
tegelijk wordt gezaaid, de kans op ontmen
ging groot is.
ZAAITIJD.
De meest gunstige tijd om te zaaien is
het najaar tussen begin Augustus en half
September. Het kan echter in sommige ge
vallen noodzakelijk zijn dat men in het
voorjaar tot inzaaien overgaat. Doe dit
dan liefst in de periode begin Maart tot
eind April. In verband met droogteperioden
is inzaaien tussen half Mei en begin Aug.
ten zeerste af te raden.
DEKVRUCHT.
Is die noodzakelijk? Een volledige graan
oogst en tegelijk een voldoende bezetting
met gras behoort tot de zeldzaamheden.
Vroeg in het voorjaar heeft men minder
kans op verdroging en is een dekvrucht
minder gewenst. Ook in Augustus kan goed
zonder dekvrucht worden gezaaid. In de
wat latere perioden is, om verdroging te
gen te gaan, het zaaien van 10 a 15 kg
gerst per ha gewenst. De dekvrucht dient
dan groen afgegraasd te worden.
GRONDBEWERKING.
Ploegen is altijd af te raden. De frais is
een van de meest ideale werktuigen. Nadat
de grond gefraisd is eerst rollen met de
Cambridge-rol, omdat de grond niet te los
mag zijn.
ZAAIEN.
Zowel ondiep als diep zaaien is verkeerd.
Te ondiep kan verdroging ten gevolge
hebben. De meest gewenste diepte is 1J4 a
2 cm. Na het zaaien rollen, doch uitsluitend
met een Cambridge-rol. Men kan breed-
DE VERWACHTING
Wanneer II zich ondanks de nu aan
merkelijk hogere temperaturen nog even de
weersgesteldheid van vorige week Vrijdag
en Zaterdag kunt herinneren met zijn zware
sneeuwbuien, zal zich niet verwonderen, dat
we geen enkele sportuitslag hebben mee te
delen. Zodat het opnieuw alleen maar een
„verwachting" voor a.s. Zaterdag behoeft
te zijn.
Zwaluwse Boys kan de tweede ronde al
heel gemakkelijk beginnen, nu Noordschans
2 op bezoek komt. Een voorspelling in deze
is niet moeilijk. Dat ligt ook voor II voor
de hand. Ook NAC zal niet al z'n troeven
op de groene mat behoeven te leggen om
winnaar te worden van Seolto. W.H.S. kan
als derde thuisclub baas blijven over
Tholense boys, al zal dit niet zo gemakke
lijk gaan als voor beide vorige genoemde
thuisclubs.
Smerdiek mag daar nu weer niet te vast
op rekenen, aangezien Vrederust daar op
bezoek gaat. En wanneer de jongens uit de
Stichting dezelfde routine aan de dag zullen
leggen als voor deze lange rustperiode, dan
gaat Smerdiek ten onder. Maar dat blijft dan
nu nog de vraag. Chrislandia zal ook niet
veel kans maken tegen Kogelvangers. Het
wordt in Heiningen vast een nederlaag voor
de thuisclub.
In de 2e klasse Ai
krijgt Kogelvangers 2 een niet zo gemakke
lijke tegenstander in Smerdiek 2, maar toch
wel voldoende om de punten thuis te hou
den. Seolto 2 lijkt het ons niet te zullen
klaren tegen Chrislandia 2, terwijl Dintel-
oord 2 wel kans zal zien om Vrederust 2
een kleine nederlaag te bezorgen.
VAN DE POLITIE
De Hoofdcommissaris van Politie te
Amsterdam waarschuwt tegen het Reclame
bureau „Good-Luck", gevestigd te Amster
dam, le Helmerstraat 158, onder welke
naam zaken werd gedaan door een zekere
Van Rijn, T.A.G.
Inmiddels is echter gebleken, dat Van Rijn
zich thans aandient onder de naam: „Re
clame-bureau Climax" en dat hij zich thans
Westhoff niemt.
Van Rijn of diens vertegenwoordiger
tracht winkeliers over te halen tot deelne
ming aan een door hem te organiseren
reclame-actie. Deze actie bestaat hieruit,
dat Van Rijn 20 a 30 winkeliers in een
zelfde plaats of stadswijk beweegt, hem de
verzorging op te dragen van reclame
kaartjes, voorzien van de door de deelne
mers verlangde tekst, onder toezegging, dat
hij 2500 enveloppen, elk inhoudende één
exemplaar van ten name van ieder der
deelnemer staande kaartjes dus 20 a 30
verschillende kaartjes per PTT huis aan
huis zal laten verspreiden. Als attractie voor
het publiek neemt hij voort op zich, om
degene die het grootste aantal kaartjes van
één winkelier bij hem inlevert een waarde
bon, ten bedrage van 100.uit te keren.
Van het door de deelnemende winkeliers
verschuldigde bedrag ad. 25.moet
10.bij aan het aangaan van de overeen
komst worden voldaan. Gebleken is, dat
Van Rijn zijn verplichtingen niet of niet
tijdig nakomt, daar hij niet voor verspreiding
der kaartjes binnen de overeengekomen tijd
zorgdraagt en de verschuldigde drukkosten
niet steeds kan voldoen. Ook ten aanzien
van de waardebonnen blijft hij in gebreke.
