EENDRACHTBODE
1954 en de
Eendrachtbode
KONING WINTER
Schip zonder roer
hield zich in December rustig
lie JAARGANG No. 8
TWEEDE BLAD
7 JANUARI 1955
Digestif Bennies -
Om zuurbrand te blussen;
Over subsidie aan de leesbibliotheken
Over aankoop grond voor de aanleg van een
turnzaal
Tenslotte: over een wandeling naar de maan
(Een artikel, dat voor deze week moest
blijven staan).
Het was ook voor ons, als uitgevers, een
minder moeilijk jaar dan 1953. Er waren
gelukkig niet de bijna onoverkomenlijke
moeilijkheden zoals in de rampmaanden.
Niet dat we dit natte jaar ook zo prettig
vonden maar behalve onze bezorgers had
den wij daar niet veel last van in vergelijking
met de landbouwers. Dat nam niet weg, dat
er werk genoeg was aan de winkel. Verder
herstel en vooral ook herverkaveling vroe
gen meer dan eens onze speciale aandacht.
Een hoogtepunt was ook voor de krant het
bezoek van Z.M. Koning Haakon te Stave-
nisse. Een uitgebreide fotoreportage werd
de volgende week in ons blad afgedrukt. De
oplage van dit nummer was, ondanks het
vergroten daarvan, spoedig geheel uitver
kocht.
Trouwens, in het algemeen verflauwde de
belangstelling voor onze uitgave gelukkig
niet, een belangstelling waar we dankbaar
voor zijn. Zo zijn we ook erkentelijk voor
de verleende medewerking, welke zeer op
prijs werd gesteld.
Alles bij elkaar werd getracht de op
genomen taak zo goed mogelijk uit te
voeren en bij dit omvangrijke werk werden
begrijpelijk fouten gemaakt, fouten die we
ons zelf niet altijd konden vergeven, fouten
ook, waarvoor we de verantwoordelijheid
hadden maar die buiten onze wil om waren
ontstaan.
Al doende leert men, is een bekende zegs
wijze en dat geldt ook voor het samenstellen
van een krant. Maar aan de andere kant is
men nooit te oud om te leren en dat geldt
wel in het bijzonder bij dit beroep.
Hoewel de dagbladen en ook de meeste
onzer zusteruitgaven tot abonnementsver
hoging besloten bij het begin van 1954, zijn
wij daar toe niet overgegaan.
Achteraf gezien misschien een foutief be
sluit, omdat het zo veel gemakkelijker was
gegaan met het geheel mee te doen. Aan de
andere kant wilden we zo lang als maar
kon zo goed als alle lezers in dit district
als abonné houden. We zeggen niet, dat dit
bij de kleine verhoging van 10 cent per drie
maanden anders was geworden. Maar we
weten evengoed dat er zoveel van die
kleintjes komen voor onze lezers en dat
maakt toch weer een grote uitgaaf bij elkaar.
We zullen ook nu trachten hetzelfde abon
nementsgeld te handhaven. De meevaller
daarbij is, dat de omzetbelasting ook voor
deze uitgave vervalt. Ware dat niet het
geval geweest, dan hadden we zeker, als
achteraankomer van onze collega's tot ver
hoging moeten besluiten. Nu wordt die
omzetbelastingpost weer wel ten dele op
geslokt door de verhoogde papierprijs, de
jongste loonronde, enz., maar uiteraard
hopen we toch, dat we er alles bij elkaar
genomen niet zover op achteruitgaan, dat
wijziging van het abonnementsgeld een
eis wordt.
Daarbij hopen we dan inzonderheid op
dezelfde belangstelling van onze abonné's en
adverteerders.
IN GOUD EN DIAMANT
En dan nu het nieuwe jaar. En dan
nu 1955. De tijd zal het leren, zegt men dan.
1955 zal het spoedig leren, wat het inhoudt.
Omdat we er weer aan toe zijn. Omdat
we er dan bijna even vlug weer middenin
zitten. Met onze krant hopen we op dezelfde
voet te kunnen doorgaan. Of er ook nog
nieuwe plannen zijn Misschien leert de tijd
dat ook wel: Na deze tien jaar en ter ge
legenheid daarvan bestaat wel het voor
nemen uit te komen met een nieuwe rubriek.
Een rubriek die de ene week „dubbel" is en
de andere week zal ontbreken. Een rubriek
die we desondanks zouden willen noemen:
„Echtpaar van de week".
Onder deze rubriek zouden we een
foto willen afdrukken van een echtpaar uit
onze eilanden, die dan binnen enkele dagen
haar gouden of diamanten bruiloft hoopt te
vieren. Dat is toch wel een bijzonderheid,
een bijzonderheid waarvan we tot op heden
alleen met de letter melding maakten, waar
aan we in de toekomst ook door middel
van het beeld bekendheid willen geven.
Dat kan alleen maar door medewerking
van betrokkenen zelf. Het maken van een
foto is immers nodig, tenzij ze die van jonge
datum bezitten. Mogen we daarom hier
maar gelijk een beroep doen op medewer
king in deze van toekomstige gouden en
diamanten echtparen. Graag een 14 dagen
voor het heugelijk feit bericht daarvan. De
rest komt dan wel goed.
Tenslotte hopen we, dat 1955 U allen
datgene mag schenken, wat LI er van hoopt.
De overige leden gaan echter meer in de
richting van wat de voorzitter hierover
denkt. Elke vereniging is geheel vrij in de
keuze van haar boeken; voor het geld dat
ze van de gemeente krijgt zal zij echter
boeken moeten kopen die voor elke biblio
theek geschikt zijn. Een suggestie van dhr.
Mees tot het verplicht aanleggen van een
catalogus, bevattende alle boeken in de ge
meente, wordt daarna ook verworpen. Maar
éófe om zuurbrand te voorkomen
U hoeft niet meer tegen Uw maaltijden
op te zien uit vrees voor zuurbranden op
de maag. Met één of twee Rennies bij de
hand blijft U iedere brand te baas en blust
U de pijn bij voorbaat. Vraag Rennies bij
Uw apotheker of drogist.
Geachte redactie,
Op Maandag 20 December 1954 des mid
dag te circa 4 uur gebeurde er op het bouw
werk van de heer Kyningsma een ongeluk.
De ongeveer 21 jarige timmermansknecht
viel van het dak op de zolderbalken en
bleef daar hangen met een gebroken been.
Daar de dokter begrijpelijkerwijs om die tijd
niet thuis was, is er nog getracht een dokter
uit Scherpenisse te bereiken, maar ook zon
der resultaat.
Nu logeert er tijdelijk een ambtenaar van
de herverkaveling in het hotel „Hof van
Holland" wiens vrouw dokter is, waarna
deze op verzoek bij het slachtoffer kwam.
Daar zij geen practiserend arts is, beschikt
zij niet over de gewenste benodigdheden.
Verschillende leden van de E.H.B.O. waren
ook spoedig ter plaatse, maar zonder
materiaal. Vandaar dat de tas van de eerste
hulp bij ongelukken werd opgehaald uit het
depot, die bij opening op het werk bleek te
bevatten, zegge en schrijve 2 armspalken en
een flesje jodium.
Op het werk werden direct twee spalken
gezaagd en uit de buurt kreeg men van
behulpzame inwoners enkele doeken, zodat
het been gespalkt kon worden en de per
soon in kwestie vervoerd naar het zieken
huis te Bergen op Zoom.
Ik vraag mij af, hoe het mogelijk is dat
een E.H.B.O.tas van het wijkgebouw niet
behoorlijk gevuld is. Wie heeft hier con
trole over
Ik hoop dat dit schrijven alleen maar aan
leiding zal geven, hierop beter te letten,
zodat men bij een volgend ongeluk niet met
lege handen staat.
Het is uitsluitend in het algemeen belang
geschreven en niet om de een een of andere
instantie, zoals dat heet op de vingers te
tikken. J. Wolse.
POSTABONNE-KLANKEN
Uit Amsterdam kwam een heel vriendelij
ke brief voor onze uitgave na het nummer
van 19 November jl„ waarin het tienjarig
bestaan werd gereleveerd. „Met voldoe
ning zo schrijft onze Amsterdamse post-
abonné, heb ik het artikel „Van een kwarto
tot krant" gelezen. De redactie gefeliciteerd
met wat in deze tot stand is gebracht. Voor
de meeste eilandbewoners moge het „hun"
blad zijn geworden, dat is het dan toch niet
minder voor de niet-eilandbewoners. Ik zou
haast zeggen, dat het voor de laatsten een
lijfblad is. Wij tenminste zouden de Een
drachtbode niet graag willen missen. Zodra
ik Zaterdagmiddag van mijn werk kom, is
het mijn eerste greep: he krantje. Het wil
zelfs wel gebeuren, wanneer ik Zaterdag
in de omgeving van mijn woning kom
beroepshalve dat ik even aanwip, om
vluchtig het krantje door te zien om het
daarna 's avonds van a tot z te lezen en
te zien wat er aan lief en leed in de afge
lopen week is gebeurd op het eiland, in het
bijzonder natuurlijk in mijn geboorteplaats.
Wanneer wij dan een advertentie lezen van
een echtpaar dat zo lang is getrouwd of
een overlijdensbericht, zitten we daarover
na te praten, omdat we soms niet direct
weten, op wie het betrekking heeft. Zou
het soms dié van „Piet Paaltjes" zijn of
die van „Jan Latjes". We vinden dan de
oplossing door de bijnaam te vinden, om
dat er zovelen voorkomen op een dorp met
dezelfde naam. Soms komt het voor dat
we er een paar dagen over lopen te pie
keren, tot er een andere dorpsgenoot die
hier woont de bijnaam te noemen, waardoor
ons meteen een licht opgaat. Met belang
stelling zien we dan ook het Kerst- en
Oudejaarsnummer weer tegemoet en spre
ken de wens uit, dat het gegeven mag zijn
het krantje van ons allen zo mogelijk tot
nog groter bloei te brengen. J. v. V.
Naschrift redactie.
Begrijpelijk doen zulke brieven goed,
waarvan er na 19 November meerdere zijn
ingekomen en we er een uithaalden, die
daarmee de tolk van allen is. Zo komt het
aan de andere kant bijna wekelijks voor,
dat de telefoon gaat om andere reden, nl.
waarom dit of dat bericht er niet meer in
kon, waarom een predikbeurt niet is door
gegeven of verkeerd is gezet, waarom een
ander bericht verkort moest worden, enz.
Zo gaat het wanneer men aan de weg tim
mert. Maar het geeft alles bij elkaar toch
de inspiratie om verder te gaan en te trach
ten de lezers in en buiten ons eiland zo
goed mogelijk op de hoogte te houden.
Voor de laatsten hebben we ook ons
Kerst- en Oudejaarsnummer weer een dag
vervroegd, al zou het misschien voor de
eilandbewoners prettiger zijn de krant pre
cies op Oudejaarsdag te ontvangen inplaats
van een dag daarvoor, gezien de strekking
van de artikelen. Maar we mogen de 1000
postabonné's niet voorbijgaan, die bij een
andere regeling de krant eerst na nieuw
jaarsdag zouden krijgen, aangezien de
P.T.T. op die dagen een tijdige bezorging
niet kan garanderen. Dat het Oudejaars
nummer nu wel overal tijdig kwam, stemt
ons tot voldoening en erkentelijkheid tegen
over de P.T.T.
Trouwens, we hoorden het ook dezer da
gen nog, hoe de Eendrachtbode iedere Za
terdagmorgen zelfs in de Noord-Oostpolder
bezorgd wordt.
Daarom willen we dit naschrift besluiten
met de P.T.T. te danken voor wat ze in
1954 in deze heeft gedaan, inzonderheid
dan het kantoor te Tholen, die ieder Vrij
dagmiddag „de hele tros" krijgt te ver
werken.
RA ADSVERSLAG OUD-VOSSEMEER
Net voor Oudejaarsdag kwam de Oud-
Vossemeerse gemeenteraad nog in voltal
lige en openbare vergadering bijeen onder
voorzitterschap van mr. J. J. Versluys.
Naar aanleiding van de notulen der laat
ste vergadering wijzen de heren M. J. Daane
en Jac. v. d. Klooster op enkele stukgere
den brandkranen, zoals in de oprit bij de
Kalisbuurt en in de Veerstraat.
Dhr. v. Driel meent dat sommige kranen
lekken, omdat de gummi-afsluitingen zijn
verplaatst bij de gehouden straatschoon-
maak. Bij gebruik van de kraan moesten
eigenlijk nieuwe ringen worden aangebracht.
De voorzitter zegt, dat hij zal laten be
kijken hoe het euvel kan worden verholpen.
Voor kennisgeving worden aangenomen
de volgende ingekomen stukken: verslag
waterleiding Mij „Tholen"; rekening stich
ting schooltandverzorging 1952/53 met be
groting 1954/55. Goedgekeurd is door Ged.
Staten de raadsbesluiten: tot toetreding ge
meenschappelijke regeling personeelsaangele
genheden, uitkering 6%, verhuur woning
wetwoningen, wijziging in de bouwverorde
ning, wijziging keuringsdienst Vee en Vlees
en begrotingswijzigingen.
Een verzoek om subsidie van het Hu
manistisch Thuisfront wordt afgewezen,
omdat deze instelling bij aanvraag, even
als de andere Bonden, die militaire Tehui
zen verzorgen, in de gelegenheid zal wor
den gesteld in de gemeente te collecteren.
De aangeboden gemeenterekening 1953
wordt mt het rapport van het verificatie
bureau naar de commissie van onderzoek
verwezen.
Voor het bezoeken door zijn zoontje van
de Ulo-school te Tholen vraagt D. M. van
Dijke een tegemoetkoming in de reiskosten.
Dit verzoek wordt ingewilligd.
In verband met een klein technisch foutje
moet de verordening op de vleeskeurings-
wet nog eens worden veranderd.
Men besluit in te gaan op een aanbod
van de Bank voor Ned. Gemeenten, waar
door het maximum crediet in lopende reke
ning voor 1955 wordt bepaald op 20.000,-
Overeenkomstig het bepaalde in de wo
ningwet wordt nu de reeds in een vorige
vergadering behandelde wijziging van het
uitbreidingsplan met bijbehorende bebou
wingsvoorschriften vastgesteld.
Van het Alg. Armbestuur zijn aftredend
de heren P. A. W. Mees en J. Geuze
Johzn. Uit het tweetal Mees en A. de
Leeuw wordt eerstgenoemde herkozen en
uit de heren J. Geuze Johzn. en G. v. d.
Molen blijkt na gehouden verkiezing, even
eens met algemene stemmen dhr. Geuze
te zijn herkozen.
Zonder verdere discussie wordt de be
zoldigingsverordening 1954 op het gemeen-
tepersoneel goedgekeurd. Intussen is hierop
reeds een wijziging, nodig gebleken daar de
beloning van de grafdelver verhoging be
hoeft door het groter aantal te onderhou
den eigen graven. Ook hiertegen bestaan
geen bezwaren.
Al deze agendapunten werden dus in
hoog tempo afgewerkt. Eén raadsstuk is
er de oorzaak van, dat men even stilstaat
bij de
BEGRAAFPLAATS
Een tweetal oude grafstenen op eigen
graven verkeren in een slechte staat van
onderhoud omdat het daarvoor verschul
digde recht sinds lang niet meer is be
taald. Het ene is van de familie Van den
Oudendijk, terwijl er ook iemand uit de
familie Notenboom in is begraven. Uiter
aard hebben B. en W. getracht nakomelin
gen op te sporen, doch zonder het be
oogde resultaat. B. en W. zullen proberen
de graftekens aan het oog te onttrekken
door hen onder de grasmat te laten zakken.
Voor het vak Aardrijkskunde heeft de
School met de Bijbel een 17-tal wandkaarten
van de landen van Europa en van de de-
relddelen nodig. Overeenkomstig het advies
van de Inspecteur besluit de raad op grond
van art. 72 der l.o.-wet 1920 het gevraagde
bedrag ad 316,beschikbaar te stellen.
De 6% salarisverhoging voor het ge-
meentepersoneel vanaf 1 October gold
slechts tot 1 Januari a.s. en werd dan ook
in één bedrag betaald. Daarom is een de
finitieve verboging per 1 Januari nodig,
waartoe wordt besloten.
Ook het salaris van de wethouder moet
i.v.m. deze verhoging per 1 October her
zien. Op een daartoe strekken ontwerp
besluit van Ged. Staten wordt gunstig ge
adviseerd.
Ter voorziening in een vlotte gang van
zaken met de geldmiddelen wordt de per
16 Januari vervallende kasgeldlening groot
25.000,met de Bank voor Ned. Ge
meenten vervangen door een nieuwe met
een looptijd van 3 maanden en tegen 1)4%
's jaars.
VOOR DE BIBLIOTHEEK
En dan is men alreeds toe aan het laat
ste agendapunt, nl. een subsidie-aanvrage
van de Jong Hervormde Bibliotheek alhier.
B. en W. waren in principe bereid mede
te werken, maar waren ook van mening,
dat het geld dat de gemeente in deze zaak
steekt, zo groot mogelijk effect dient te
hebben.
Daartoe heeft dat college een onder
houd gehad met afgevaardigden van de
andere in de gemeente bestaande bibliothe
ken, waarvan inmiddels ook een verzoek
om subsidie was ontvangen. Als gevolg
daarvan stellen wij de raad het volgende
voor, zo luidt het advies van B. en W.:
De gemeente geeft een gelijke subsidie als
de provincie, nl. 5 cent per boek en ver
bindt daaraan de voorwaarde, dat de van
deze subsidie gekochte boeken en deze
ook alleen, zullen rouleren onder de R.K.
leesbibliotheek, de prot. chr. volksbiblio
theek en de bibliotheek van Jong Hervorm
den.
Naar schatting zijn er in totaal een kleine
4000 boeken. Het gehele lezerspubliek kan
op deze wijze gebruik maken van b.v. 60
boeken, die van subsidie kunnen worden
gekocht.
Dhr. Aarnoudse vindt het een mooi idee,
maar 1 bibliotheek zou nog veel mooier
zijn. Men zou daarin „elck wat wils" kun
nen onderbrengen en wat richting betreft
bestaat er geen verschil van boeken, maar
van denken.
Ook wethouder Daane vindt het ver
keerd, dat er 3 bibliotheken bestaan. Bij
toepassing van de voorgestelde regeling
zou hij het afkeuren indien boeken werden
gekocht, die een alg. chr. strekking missen,
omdat dit in strijd zou zijn met het ka
rakter van elk van de 3 bibliotheken.
Daarom breekt hij een lans voor een com
missie van toezicht.
De voorzitter zegt dat de overheid geen
dwang mag uitoefenen tot het stichten van
één bibliotheek. Zij kan in de besteding van
haar gelden slechts een vingerwijzing ge
ven die naar de eenheidsgedachte wijst.
Evenals dhr. Daane meent dhr. v. d.
Klooster dat een commissie onontbeerlijk is.
De eerste voert daarbij nog aan, dat bij
lukraak bestellen er boeken kunnen inko
men. die een moreel gevaar voor de jeugd
betekenen. Ook zijn de bibliotheken nu niet
meer verbonden aan hun van ouds ver
trouwde uitgevers.
De voorzitter meent dat al deze bezwa
ren kunnen worden ondervangen door ver
plicht onderling overleg.
Dhr. van Driel maakt bezwaar tegen de
benaming, die dhr. Daane voor de biblio
theken gebruikte, nl. een A.R., C.H.U. en
K.V.P.-vereniging. Hij heeft zelf gezien dat
Gereformeerden en Rooms-Katholieken van
de Jong Hervormde bibliotheek gebruik
maakten.
Dhr. v. d. Klooster getuigt hetzelfde van
de alg. chr. volksbibliotheek. Het zijn geen
partij-bibliotheken.
Dhr. Mees vraagt of een nieuw op te
richten vereniging ook gebruik van de sub
sidieregeling kan maken, waarop de voor
zitter antwoordt dat men dan over minstens
500 delen zal moeten beschikken.
Dhr. Aarnoudse komt op zijn eerder in
genomen standpunt terug door te verklaren
dat men met deze regeling averechts werkt.
De zijns inziens met de bibliotheken van
karakter overeenkomstige 3 scholen worden
ieder voor zich door de overheid gelijk ge
subsidieerd. Dit systeem wordt nu doorbro
ken bij de lectuurvoorziening, die toch ook
op het vlak van de volksopvoeding ligt.
Hier moet in zekere zin de eenheidsge
dachte geproclameerd, met afbreking van
het werk der scholen.
als de verenigingen hiertoe vrijwillig be
sloten zou het zijn toe te juichen.
Blijken er moeilijkheden te ontstaan bij
het onderhouden en afleveren van boeken,
dan kan dit bij een subsidietoekenning voor
latere jaren door het opleggen van nieuwe
voorwaarden worden tegengegaan.
Daarna wordt met de stem van dhr.
Aarnoudse tegen overeenkomstig het voor
gestelde door het dag. bestuur, besloten en
zo dus een subsidie verleend, voor welk
bedrag boeken aangekocht moeten worden
die voor elke bibliotheek geschikt zijn.
Aan de agenda wordt nog toegevoegd
het voorstel tot aankoop van 2900 m2
bouwgrond, gelegen naast de Ned. Herv.
pastorie, behorend aan dhr. A. v. d. Zande.
Die grond is nodig voor aanleg van een
turnzaal, terwijl het overblijvende deel in
afwachting van een latere bestemming, kan
worden gebruikt voor volkstuinen.
De raad gaat accoord met de aankoop
tegen een prijs van f 1.50 per m2.
RONDVRAAG
Dhr. v. d. Klooster informeert naar de
grond, die voor de stichting van het Groe
ne Kruisgebouw nog van de Ambachtsheer
lijkheid nodig was.
De voorzitter antwoordt dat de ambachts
heren meenden dat het nieuwe gebouw het
uitzicht van het ambachtsherenhuis zou
belemmeren. Definitieve besluiten zouden in
tussen pas in de aandeelhoudersvergadering
van Juni a.s. zijn te nemen.
Dhr. v. d. Klooster merkt op, dat men
van die zijde geen aandacht voor het al
gemeen belang heeft te verwachtn, daar
regeert het eigenbelang.
Dhr. Daane zegt dat de heren, wat hem
betreft een wandeling naar de maan mogen
ondernomen. Door het gebouw wat te ver
plaatsen heeft men hun grond niet nodig.
Dhr. v. d. Klooster merkt op, dat bij het
alg. armbestuur weer een aanvrage binnen
kwam van de Bond van Ouden van Da
gen om subsidie. Hoewel die kwestie reeds
enige jaren geleden definitief is opgelost
in die zin dat de bond een lijst van voor
toeslag in aanmerking komende personen
overlegt, kwam toch die aanvrage.
De voorzitter zegt dat hierbij wel een
een administratieve fout in het spel zal zijn,
die met een briefje is te ondervangen.
Omtrent de vraag naar een te bouwen
brandweerkazerne van dhr. Istha, wordt ge
antwoord dat grond van de Ned. Herv.
kerk nodig is. Gepoogd wordt de kerkvoog
dij de prijs te vergoeden die zij er indertijd
zelf voor betaald heeft.
Over de bouwgrond voor het sportterrein
lopen ook nog onderhandelingen inzake de
aankoopprijs.
Dhr. Daane zegt in dit verband dat er
prachtige werken op stapel staan, een
gymnastieklokaal, sportterrein, wijkgebouw
met badhuis en brandweergarage. Maar
men stoot telkens weer op grote moeilijkhe
den bij de „daarvoor aangewezen instan
ties". Is het met de ene in orde, dan be
gint de lijdensweg bij de volgende en de
tijd snelt voort. Het is hem als lid van B.
en W. daarom bijzonder pijnlijk op de vra
gen van zijn mederaadsleden telkens te
moeten antwoorden dat de beslissing van
dat en dat college over zo en zoveel tijd
zal afkomen, terwijl de gemeente maar niet
aan de slag kan gaan. Onder hilariteit
merkt de heer Istha op, dat de wethouders,
gezien de 6%, wel voor hun zwoegen wor
den beloond.
De secretaris zegt, dat aan het sport
terrein liefst tien instanties te pas (of te
onpas - red.) moeten komen.
Tenslotte vestigt dhr. Aarnoudse de aan
dacht nog eens op de slechte afwatering
aan de Westzijde van de dorpsweg bij de
schuur van dhr. D. v. d. Zande.
Wethouder Daane licht toe dat de schuld
bij het polderbestuur ligt, dat toestemming
gaf tot het dempen van de sloot, maar
verzuimde om de particulieren te verplich
ten tot het maken van een rioolput, zoals
zij dat wel heeft gedaan bij demping aan
het andere einde van de weg.
Dhr. Aarnoudse noemt de toestand on
houdbaar en dringt aan op het zoeken
van een oplossing, hetgeen door de voor
zitter nader zal worden onderzocht.
De voorzitter eindigt de vergadering niet
dan na alle leden zowel voor hun persoon
als voor hun gezin een door God gezegend
1955 te hebben toegewenst.
Twee zware stormen binnen 36 uur.
(Van onze weerkundige medewerker)
De Decembermaand van dit jaar stemt in
vele opzichten overeen met die van het
vorige jaar. Ook toen was er van vriezend
winterweer, behalve op Oudejaarsdag, geen
sprake, maar wel van hoge temperaturen.
Voor de Kerst heeft Nederland weer
paraat gestaan en moeten vechten tegen zijn
erfvijand, toen in 36 uur twee stormen over
ons land bliezen. Het gebeurt zelden, dat
binnen 48 uur twee depressies van IJsland
met zware stormen over en lang ons land
trekken. Vooral tijdens de koufrontpassage
van Dinsdagavond, waarbij zware hagelval
en onweer voorkwamen, werden windstoten
van 145 kilometer per uur waargenomen.
Dit op het vliegveld Leeuwarden.
Wanneer de meteorologen in de weer
kamer van het K.N.M.I. te De Bilt na ver
scheidene berekeningen aanwijzingen heb
ben, dat het zeewater langs onze kust een
verhoging gaat vertonen, zoals die langs
statistische weg berekend maar eens in de 10
jaren voorkomt, komen de diverse diensten,
die met de kustbewaking te maken hebben,
in actie. Deze verwachte verhogingen zijn
niet voor alle kustplaatsen gelijk. Wordt een
stand verwacht, welke voor de meeste
plaatsen meer dan twee meter hoger dan
normaal bedraagt, dan wordt door de Rijks
waterstaat het sein A gegeven, dat een be-
pedkte dijkbewaking inhoudt.
Wordt een verhoging van 2.50 m tot
3 m verwacht, zoals dit Donderdag voor
Kerst het geval was, dan wordt het hein B
gegeven, waarbij ook militaire onderdelen en
andere hulptroepen naar verschillende
punten worden gedirigeerd. Wanneer de
zware storm blijft voortwoeden en er een
opzet wordt verwacht van meer dan 3.5 m
en voor Delfzijl 3.80 m, dan kan het sein C
worden gegeven. In dit geval mag van een
noodtoestand worden gesproken, waarvan
dus twee weken geleden nog geen sprake
was.
Zodra de gemiddelde windsnelheid boven
de 72 kilometer per uur komt, wordt ge
sproken van storm, boven 87 kilometer per
uur van zware storm en bij een gemiddelde
van meer dan 100 kilometer per uur, zoals
dat 22 Dec. vele uren op de lichtschepen
voor onze kust werd waargenomen, van
orkaanwind.
RUST TERUG
Op Eerste Kerstdag was de rust terug
gekeerd, zodat in ons land toch Kerstfeest
kon worden gevierd. Nadat wij ons met
angst en vrees moesten afvragen of de
dijken het wel zouden houden. In het oosten
en noorden van ons land viel in de voor
middag van Eerste Kerstdag sneeuw maar
deze dooide snel weer weg.
Nieuwe oceaandepressies verdreven de
koude lucht naar Oost-Europa. In het be
gin van vorige week was het weer zeer
zacht, Koning Winter kreeg in 1954 geen
kans toe te slaan.
Dat de winter nog niet voorbij is merken
we deze week maar al te zeer, al vriest het
minder hard dan het koud is. Verleden
jaar was in December alleen Oudejaarsdag
een ijsdag, dat wil zeggen de gehele dag
vorst, op het vliegveld Twente tot 7 graden
Het is best mogelijk, dat het nog een
koude winter wordt; een lange winter wordt
het niet meer, want December is, de Enk-
huizer almanak ten spijt, geen koude maand
geweest. Ook in Noord- en Oost-Europa
was het in het begin van deze week niet erg
koud, in Moskou vroor het niet meer dan 2
tot 5 graden en dat is in deze tijd van de
winter van geen betekenis. Maar het Skan-
dinavisch hoogedruk gebied zette zoals ge
woonlijk de winter in.
(Nadruk verboden)
STEMMEN VAN LEZERS
Buiten verantwoordelijkheid van de redactie
EEN ROMAN UIT VLAARDINGEN
door
L. K. VAN DER LINDEN
Opeens kreeg hij een inval. „Zeg, Barend, we moeten
maar weer net eender doen als in Rotterdam. Als die
kapitein merkt, dat hij te pakken genomen is, dan zal
hij zelf wel komen kijken. Nou, dan moet ik er een beetje
anders uitzien."
De hoed alleen verwisselen werd niet voldoende ge
acht. Daarom werden ook de overhemden, boorden en
dassen geruild. Het resultaat was verrassend. Bernard
zag er met het witte gummieboord, de donkerblauwe
das en de zwarte bolhoed, uit als een ,,boer-op-z'n
Zondags". Barend was het heertje geworden met het
gekleurde overhemd en boord, de mooie, zilvergrijze das
en de strohoed paste hem ook precies. Zij probeerden
bovendien nog van costuum te wisselen, maar dat ging
niet, omdat Barend veel langer was dan Bernard.
Om half vier verscheen de sergeant van de week op
de kamer; Milicien Jansen
Uit vier monden klonk: „Present
Wie van jullie is Lodewijk Jansen?"
Er was geen Lodewijk bij.
De sergeant vertrok onverricht terzake, maar kwam,
nog geen tien minuten later, met de kapitein terug.
„In ordeschreeuwde een korporaal.
„Staat!" brulde de sergeant er achteraan.
De recruten stonden elkaar schaapachtig aan te
kijken en begrepen niets van de hele vertoning. Eerst
moesten de vier Jansen's bij de kapitein komen. Nee, de
goede was er niet bij.
„Dan allen hier aan laten treden."
Veiligheidshalve gingen de drie vrienden deze keer
niet dicht bij elkaar staan. Zij hadden nog een angstig
ogenblikje, toen de kapitein bij Arend van Brakel bleef
staan.
„Was jij er niet bij, toen ik vanmiddag in de gang een
recruut aanhield Hij was ongeveer van mijn postuur
en droeg een strohoed."
„Nee, kapitein, ik weet nergens van."
De kapitein ging de rij nog eens langs, vooral de stro
hoed-dragende goed opnemend, maar de ware Lodewijk
was er niet bij, zo werd geconstateerd.
„Is er hier iemand bij uit Bergen Compascum vroeg
hij plotseling.
Een jongeling stak de vinger op.
„Zeg, je bent hier niet op de kleuterschoolsnauwde
de kapitein. „Roep flink en duidelijk „Present"."
„Present, kapitein
„Kom hier. Hoe is je naam
„Vos, kapitein."
„Weet je ook, of een zekere Jansen uit Bergen Com-
pascuum bij het regiment Jagers ingedeeld kan zijn?"
„Nee, kapitein, ik was de enige groene jager bij ons
vandaan."
„Een groene ben je zeker," bromde de officier. Hij
wendde zich tot de sergeant. „Het is bepaald een vent
van een andere compagnie geweest. Informeer morgen
eens op de verschillende compagniebureaux."
Goed, kapitein, maar ik vrees, dat hij een valse naam
opgegeven heeft."
„Dat zou al een heel brutaal stukje zijn. Enfin, ik loop
hem nog wel eens tegen het lijf en dan zal ik hem wel
helpen
Na het vertrek van de compagniescommandant werd
onmiddellijk eten gehaald. Het was al een kwartier
over tijd.
Er werd inderdaad een ogenblik stilte gecommandeerd
en Barend deed zijn gewone gebed voor het eten. Arend
van Brakel had eerst eens gekeken of er meer baden en
deed het toen ook. Bernard niet.
„Ben je van plan, dat hier vol te houden?" vroeg
hij aan Barend.
„Bedoel je het bidden voor het eten Ja, waarom
niet Ik ben het thuis zo gewend en zou ik niet weten,
waarom ik het hier niet zou doen."
Hij kon moeilijk zeggen, dat hij Antje beloofd had,
voor en na het eten, zowel als 's avonds voor het naar
bed gaan, steeds te bidden, als dat enigszins mogelijk
was.
„O, wij doen het thuis ook, maar hier heb ik er geen
zin in. Het zal me evengoed wel smaken."
Barend haalde de schouders op. „Moet je zelf weten.
En ik toch zeker ook, nietwaar Er klonk een lichte
dreiging in zijn stem.
„Natuurlijk," antwoordde Bernard luchtig; „je doet
je best maar, hoor
Na het eten moesten zij eerst nog aardappels schillen
voor de volgende dag en waren daarna vrij tot tien uur.
Bernard haastte zich weg. „Ik zal jouw spullen maar
aanhouden, Barend, voor het geval ik onze baas tegen
kom. Ik zal Bas de groeten wel van je doen."
Barend schreef een lange brief aan Antje, waarin hij
haar alles vertelde, wat hij die dag beleefd had, verder
een briefkaart naar huis en ansichtkaarten aan tante
Daatje, opa en de drie zusjes. Toen hij klaar was met
schrijven ging hij met Arend nog een uurtje de stad in.
Deze was al meer in Den Haag geweest en wist er
tamelijk goed de weg. Om tien uur lagen zij op hun
strozak. Bernard kwam, hijgend en zwetend, nog pre
cies op tijd voor het avondappèl binnen.
Het bidden voor het naar bed gaan gaf één keer aan
leiding tot een incident. Het was de derde of vierde
avond. Barend lag geknield bij zijn krib en bad. Op
eens werd er een stuk kug tegen zijn hoofd gegooid.
(Wordt vervolgd)
