EENDRACHTBODE Ook op 't eiland Tholen een V.V.V. JUBILEA IN ST. ANNALAND JEUK Werelddierendag 1954 DAMPO GENEEST 10c JAARGANG No. 46 TWEEDE BLAD 1 OCTOBER 1954 ENGELMAN verkoudheden W at of een V.V.V. is? Zij, die jaarlijks een vacantietrip maken zullen geen uitleg nodig hebben. Anderen zullen deze drie V's al dikwijls hebben zien staan, maar er verder geen aandacht aan hebben besteed. Dan mogen we er nil wel even Uw belangstelling voor. De V.V.V." komt namelijk dichter in onze buurt. Het ligt in de bedoeling ook op ons eiland een Vereniging voor Vreemdelingen verkeer op te richten. Dat is dus de V.V.V. De voorlopige be sprekingen zijn daartoe vlot verlopen. In bijna alle streken van ons gewest bestaat er sinds korter of langer tijd zon vereniging. Ons eiland maakte hierop nog een uitzondering. Ook dit schijnt te gaan veranderen. In Tholen werd enkele dagen geleden een bijeenkomst gehouden, waarbij de oprichting van een Vereniging voor Vreem delingenverkeer van alle kanten werd bekeken. Tijdens deze bij eenkomst waren aanwezig de burgemeesters van Tholen, St. Maar tensdijk, St. Annaland en Oud-VossemeerDe andere eerste burgers waren verhinderd. Voorts waren er middenstanders en ambtenaren. De heer J. H. Bal uit Tholen had de leiding. Nadat men hier en daar z'n licht eens heeft opgestoken en in de gemeen ten zelf een en ander nader bekeken, zal men op 8 October weer vergaderen, dan te St. Maartensdijk. Tijdens deze eerste bijeen komst gaf de directeur van de Provinciale V.V.Vde heer G. XV. Oskamp een toelichting op doel en werkwijze. Een V.V.V. kan vele en velerlei aspecten bieden. Bereikt zo'n vereniging z'n ge stelde doel, dan kan er het nadeel aan vastzitten, dat men in z'n normale doen, in z'n (soms ook wel gezapige) rust wordt gestoord op ogenblikken en tijden dat men dat niet wenst. Er staan vele voordelen tegenover. De heer G. W. Oskamp, Directeur van de Provinciale V.V.V. was persoonlijk bereid U iets meer te vertellen over het doel van de V.V.V. Die uiteenzetting laten we thans volgen. Leest U maar eerst en dan hoe denkt U er over WAT IS VREEMDELINGEN VERKEER Het was 217 jaar voor Christus. De Romeinen hadden al jarenlang gevochten met de Carthagers die, zoals U uit Uw schooltijd nog wel herinneren zult, aan de Afrikaanse kust woonden. De strijd golfde heen en weer en een beslissing scheen niet te vallen. Tót de bekende Car- thaagse krijgsoverste, Hannibal, het glorieuse idee kreeg om met z'n hele legerkaravaan het land der Romei nen zelf binnen te vallen. Hij maakte z'n plannen, bracht de manschappen en de dieren (o.a. een groot aantal krijgsolifanten, over het smalste deel van de Middellandse Zee, bij Gi braltar dus, en trok zo Spanje en Zuid Frankrijk door. Maar nu de AlpenOok dat lukte de dappere krijgsoverste en zijn manschappen. Na verloop van lange tijd stonden daar vreemde soldaten, vreemde krijgswagens en vreemde dieren, de olifanten namelijk, op Italiaanse bo dem. Helaas kwam dit soort „vreemde lingenverkeer" im de grijze oudheid, de middeleeuwen en helaas ook in de tegenwoordige tijd, zeer veel voor. Er zal aan dit vreemdelingenverkeer ook wel geld verdiend zijn. Denken we maar aan de proviandering van een geheel legerMaar meestentijds zal men blij zijn geweest, als de „vreemdelingen" weer naar eigen haardsteden teruggekeerd (of -ge- slagen) waren. Wij toonden U zo één zijde van het vreemdelingenverkeer. Een zijde, waar wij over het algemeen nu niet zo erg van houden. De andere zijde is een betere zijde. Dat is het vreemdelingenverkeer, waarbij de toerist uit vreemde plaat sen, vreemde provincies, vreemde landen, zich opmaken om Uw eiland, Uw stad of Uw dorp te gaan be zoeken. HOE WAS HET VROEGER De ouderen onder ons kunnen het zich nog zo goed herinneren dat een tiental jaren geleden vacantie eigen lijk een bevoorrechting was van een speciale groep mensen. De hoofd arbeiders kregen een weinig vacan tie, doch voor de handarbeiders was dit helemaal niet weggelegd. Men was waarschijnlijk de gedachte toe gedaan dat een handarbeider alleen maar lichamelijk, doch niet geestelijk vermoeid kon raken en ook niet eens een keer behoefte had, iets nieuws, iets anders, iets prettigs te zien. Om dan zeker maar niet te spreken van de tijd dat eigenlijk niemand met vacantie ging of men moest veel geld hebben. HET VERANDERDE Er is veel veranderd. De tweede wereldoorlog heeft veel omver ge gooid, zo ook de toen bestaande va- cantieregelingen. Nu, na 1945 dus, heeft practisch iedereen vacantie. De hoofdarbeider net zo goed als de handarbeider, de winkelier net zo goed als de dokter of de advocaat. Iedereen kan met vacantie gaan. En het wordt dan nog voor een grote groep mensen gemakkelijk gemaakt, doordat zij vacantiebonnen krijgen, die omgezet kunnen worden in be dragen, waar men voor uit kan gaan. Dit geld kan men uitgeven. Men, de vacantieganger dus, de nieuwe man van het vreemdelingenverkeer (in tegenstelling met de krijgsman uit het begin van dit artikel), trekt er dus op uit. Of met de tent (de nieuwste vorm van het toerisme, het z.g. sociaal toerisme) öf in pension, in een gemeubileerd huisje, een ho tel, bij familie. Men neemt de fiets of de auto (al naar de portemonnaie dit toe laat), men gaat de wereld verken nen. En de wereld verkennen be hoeft niet te betekenen dat men heel ver weg trekt, want de wereld is net zo groot als men die zich voorstelt. Voor de een, die nog nooit zijn dorpje uit is geweest, is het ontdek ken van een stad al het ontdekken van een nieuwe wereld. Andere mensen nemen de trein, de tram of de bus, maar zij gaan. En waar gaan zij heen? Waar moeten al die honderd duizenden hun vacantie door gaan brengen WAAR NAAR TOE? Ha, nu zitten we meteen in één van de grote problemen van onze na-oorlogse tijd. Onze Overheid heeft wel een zeer grote groep men sen vacantie gegeven, doch helaas is men niet in staat geweest tegelijker tijd vacantiegelegenheden, in de vorm van kampeerterreinen, bunga lows, hotels e.d. te creëren. Het gevolg is nu, dat in een be trekkelijk korte periode, de z.g. tra ditionele vacantieperiode (half Juli- half of eind Augustus) de grote massa met vacantie gaat en alles vol vindt. Om de moeilijkheden te boven te komen zijn er o.i. twee mogelijkhe den, nl. door in de eerste plaats de vacantieperiode te. spreiden (de z.g. Vacantiespreiding dus) en in de tweede plaats meer terreinen open te gooien, waar voorheen de toerist niet kwam. Aan beide oplossingen wordt ge werkt. Reeds jarenlang bestaat er een actief werkcomité „Vacantie spreiding". Nu zit de oplossing van .deze vacantiespreiding voor een groot deel vast aan de vacanties van de Lagere en Middelbare scholen. Zou de overheid er toe kunnen over gaan op dit terrein ingrijpende maat regelen te nemen, zodat deze vacan ties gespreid worden, dan is men een stapje nader op de weg, die naar een gezonde oplossing d.i. vacantie- ruimte voor een ieder, moet voeren. De tweede weg, de weg dus van het open leggen van z.g. onontgon nen gebieden, wordt over het alge meen gezocht door de Verenigingen voor Vreemdelingenverkeer en dan in het bijzonder door de Provinciale Verenigingen voor Vreemdelingen verkeer. Blijken er in een provincie delen te zijn waar men de toerist nog niet vindt, dan zal zo'n vereniging trachten er aan mede te werken dat ook in dat gebied de vacantiegast ontvangen kan worden. En nu weten wij wel, dat niet in elke streek elk soort toerist welkom zal zijn. Wij kennen bijv. eilanden, om bij name te noemen: de Wad deneilanden, waar men geen prijs stelt op luidruchtig bezoek; waar men zich integendeel ingesteld heeft op die grote groep natuurkenners en natuurliefhebbers, die graag een tijd je rondzwerven over hun rustige en schone eilanden. U ziet, zo zijn de toeristen ook in verschillende groepen in te delen, zoals ook de toeristenoorden in ver schillende groepen in te delen zijn. Denken wij bijv. maar eens aan de verschillen tussen Scheveningen, Zandvoort, Noordwijk aan de ene kant en Cadzand, Renesse, Katwijk aan Zee aan de andere kant. In de eerste plaatsen vinden wij een mon dain badvermaak, in de laatstge noemde plaatsen vindt men meer het familiebadleven. Zo treffen we deze verdeling ook elders in ons land aan. Zo kan elk deel van ons land z'n aandeel, z'n waardevol aandeel leve ren aan en ontvangen van het toe risme. Leveren aan door de mooie delen van de streek open te stellen en aan de schoonheidzoekende gast te tonen. Ontvangen van door die schoonheidzoekende toerist onder dak te verlenen in de plaatselijke ho telletjes, maaltijden te verstrekken in de restaurants, kortom, hem te verzorgen. Deze verzorging ge schiedt dan tegen een geldelijke ver goeding, zodat er een bepaald voor deel tegenover staat. Hoe meer toeristen er naar een bepaalde streek toe komen, des te meer gelden stromen er naar die streek toe. OOK OP THOLEN Wij hebben gehoord, dat ook Tholen zich wil gaan bemoeien met het vreemdelingenverkeer. Uit ervaring weten wij dat Uw eiland veel schoons te bieden heeft. Nog onlangs zwierven wij door Uw polders, over Uw beboomde dijken. Wij zagen het heldere polderland in al haar schoonheid ons oog voorbij trekken. Wij telden vele molens, waarvan de wieken lustig draaiden, rondgeblazen door de zachte na jaarswind. Wij bezochten Uw schone gods huizen, waar de stilte der eeuwen ons plechtig omringde. Wij bekeken de gevels van Uw oude stadhuizen en gebouwen. Wij werden er stil van. Zoals wij zijn, zo zijn er tiendui zenden. Tienduizenden toeristen die graag iets meer willen weten van het eiland Tholen. Die in de kleine, maar Tandheelkundige Inrichting Spreekuren t Donderdags van 10 30 tot 13 00 uur en volgens afspraak Stationsstraat 42a Telef. 728 Afspraak en inlichtingen Antwerpsestraatweg 431 BERGEN OP ZOOM reine hotelletjes de voortreffelijke Thoolse bot willen gebruiken. Die de prentbriefkaarten willen kopen in de winkeltjes, waar het belletje nog rinkelt, zoals het dat deed in de da gen dat wij nog in onze grote stad de toverbal haalden bij het snoep winkeltje. Dat zoeken de toeristen. Dat zoe ken zij, die vijftig weken per jaar opgesloten zitten in de benauwde donkerte van de grote stad. U kunt hen dat geven. U hebt de wijdte. U bezit de stilte. U bent om ringd van eeuwenoude schoonheid. Geef en ontvang Lanooy werd op 5 October 1904 als wer kend lid van de muziekvereniging „Accele rando" geaccepteerd, nadat hij op 9 jan. van hetzelfde jaar als leerling was aange nomen. A.s. Dinsdag zal dat dus 50 jaar geleden zijn. Een heel ander jubileum dan van vorige genoemde inwoners, ook een heel ander werkterrein. Een ding hebben alle jubilarissen van deze week gemeen, name lijk, dat het ieder op eigen terrein, op offering heeft gekost. Dat geldt dan niet in het minst voor de jubilerende dirigent van „Accelerando". Vijftig jaar heeft hij alles gedaan wat in zijn vermogen lag om de ver eniging die hem zo na aan het hart ligt mede door zijn kunnen te helpen opbouwen. Dat deed hij vanaf 1905 tot 1926 als wer kend lid, waarbij hij sinds 1913 ook de functie van secretaris vervulde. Dat deed hij vanaf 1926 als onder-directeur en een jaar later tot op heden als directeur. Een staat van dienst in deze vereniging die er dus mag zijn, maar wat tevens betekende dat hij dikwijls meer vrije tijd moest opofferen dan altijd gelegen voorkwam. Wat men evenwel graag doet, doet men niet gauw tè veel. Zo was het ook bij dhr. Lanooy, die bovendien menigmaal de voldoening had, dat mede door zijn arbeid „Accelerando" een behoorlijk woordje meesprak in de ge lederen der fanfarecorpsen. Sinds 14 jaar hanteert de jubilaris niet alleen de dirigeer stok, maar ook de voorzittershamer van „Accelerando". Menigmaal had hij de laatste tijd het voornemen om dat eerste stokje nu maar eens te gaan neerleggen, maar ook hier geldt, dat „wanneer de ouders het nest verlaten, de jongen gaan piepen" en bovendien verminderde de liefde voor deze kunst niet. Zeer veel heeft „Accelerando" aan zijn straks jubilerende dirigent te danken. Geen wonder dan ook, dat de vereniging de jubilaris Dinsdag 5 October een serenade zal brengen. Het ligt in de bedoeling dit te doen om half acht in Hotel „Havenzicht". Daarbij zijn de ereleden en donateurs, naar men ons meedeelde, eveneens van harte welkom. G. W. O. Op deze manier doe ik het nu al 40 jaar", zou meester Paape te St. Annaland Woens dag 6 October a.s. kunnen zeggen. Het was immers 6 October 1914 toen hij als tijdelijk onderwijzer aan de o.l.school alhier werd benoemd. Op de gemeentesecretarie zagen we daarvan de officiële mededeling als volgt omschreven: „St. Annaland, 6 October 1914. Wij hebben de eer U mede te delen, dat door ons in overleg met de heer Arrondis- sements schoolopziener is besloten U aan te wijzen tot vervanger van de onderwijzer C. J. Odink, zolang deze in militaire dienst is en op de bezoldiging door deze genoten met verzoek binnen 3 dagen mededeling te doen of deze aanwijzing door U wordt aan genomen. De Burgemeesterz w.g. A. J. Bierens De Secretaris, w.g. J. Polderman." 1 Januari 1915 volgde de vaste benoeming uit een drietal sollicitanten tegen een jaar wedde van 550. Meester Paape zou dus wat we hierboven aanhaalden met recht kunnen zeggen, maar hij zal het in geen geval doen. Daarmee had hij dan immers ook meteen ruchtbaarheid ge geven aan dit jubileum en dit is wel het laatste wat van zijn kant was te verwachten. Hij zelf zal dan ook het meest verwonderd zijn, dat we dit toevalligerwijze toch wisten en dat we nog toevalliger deze foto be machtigden, die een jaar na de Februari ramp in zijn klas werd genomen en wel willend afgestaan voor publicatie. Bijzonder leuk is het in elk geval voor de jongens en meisjes, dat ze ook in de krant staan. Veertig jaar voor de klas Het is maar vijf uur per dag en wat een vacantie heb ben de onderwijzers niet. Dat wordt gauw gezegd. Maar als we zelf even willen terug denken aan onze schooltijd, dan zou meer dan een enkeling zich afvragen of hij het die vijf uur wel zou volhouden. Menig St. Annalander zal zich bij dit bericht de tijd herinneren toen hij nog in de korte broek stond en bij meester Paape de vele plaatsen leerde, die ons land tussen Appingedam en Zundert telt. Ja, zich met meer dankbaarheid dan toén zijn lessen herinneren. Een van de vele goede zijden van onze kleine gemeenschappen is, dat men het nog niet met iemand eens behoeft te zijn om toch respect te kunnen opbrengen voor zijn persoon. Dat respect is er in St. Annaland voor meester Paape. Van wie ieder ouder weet, dat het een goed onderwijzer is. Het is niet noodzakelijk, maar evenmin overbodig om dit na deze 40 jaar eens in het openbaar te zeggen. We hopen dat er voor de jubilaris nog vele gezonde jaren komen. EEN 25-JAR1G JUBILEUM Dat is het vandaag Vrijdag 1 October voor het Hoofd van de School met den Bijbel, dhr. Chr. Kalle. Vijf en twintig jaar schoolhoofd van St. Annaland. Het was 1 October 1929 toen hij in verband met het vertrek van de heer Van Houdt als waar nemend hoofd werd benoemd. Op 16 September 1930 volgde zijn vaste aanstelling. Dhr. Kalle behaalde in 1925 zijn onderwijzersacte en werd spoedig daar op te Lisse benoemd. Daar bleef hij tot 1929 in welk jaar de hoofdacte werd ge haald. Een maand later volgde zijn benoe ming als onderwijzer in St. Annaland, nl. 1 September. Slechts kort vervulde hij deze functie, omdat dhr. Van Houdt vier weken nadien naar Krabbendijke vertrok met bovenstaand gevolg voor deze thans jubi lerende inwoner. In verband met zijn leeftijd was het nodig voor het nog te jeugdige Hoofd dispensatie bij de Minister te vragen. In 1950 was dhr. Kalle dus 25 jaar bij het onderwijs en kreeg toen als blijk van waardering een encyclopaedic aangeboden van het bestuur der chr. school. De heer Kalle was hier al spoedig ingeburgerd en bekleedt thans verschillende andere functies in het gemeentelijk leven. Sinds 1943 is hij diaken der Ger. Gem„ bestuurslid van de kleuterschool, voorzitter van de afdeling „Vrederust", lid van de Stichting Zeeuws Dagblad. Meer dan 50 onderwijzers en onderwijzeressen zag de jubilaris op zijn school komen en gaan. Zelf vond hij het goed hier en wenste geen ver andering. Dat wenst de gemeente evenmin. Integendeel, bestuur, personeel, de kinderen en ook vele buitenstaanders kunnen het met dhr. Kalle best vinden. Onze gelukwensen. TOCH IS HET ZO Het klinkt misschien ongerijmd, maar bij het navorsen van al deze belangrijke data stiutten we nog op een jubileum, dat reeds passeerde. Hierdoor behoeven de lezers zich echter niet meer af te vragen, hoe lang de heer C. J. C. Boot, Hoofd van de Open bare school alhier al bij het onderwijs is. We ontdekten nl. dat hij 17 September 1929, dus vijf en twintig jaar geleden voor het eerste in werkelijke functie kwam door zijn tijdelijke benoeming aan de school te Seroos- kerke. Maar hiermee zijn we werkelijk tè laat. Als is het dan voor bijna alle lezers wèl nieuws. VIJFTIG JAAR IN „ACCELERANDO" We zijn er nog niet met de jubilea in St. Annaland. Het loopt dezer dagen nogal druk. „Accelerando's dirigent, de heer M. P. Niet krabben. JDe helder vloei bare D.D.D. kalmeert de ;euk in enkele seconden, doodt de ziektekiemen, zuivert en ge neest tot diep in de huidporiën. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN VLOEISTOF BALSE M 7FFP Op 4 October zal het wederom Wereld dierendag zijn en ofschoon deze instelling voor dierenvrienden een vanzelfsprekend iets is, zijn er nog altijd genoeg mensen, die hier slechts een medelijdende glimlach voor over hebben. „Laat men eerst maar het leed van de mensen verzachten", zo wordt dan dierenvrienden menigmaal van die zijde toe gevoegd, „dan komen de dieren daarna wel aan de beurt 1" Nu klinkt een dergelijke uitlating wel heel fraai, maar op de keper beschouwd, is zij toch .moeilijk te verdedigen. Dat wij verplicht zijn om „onze broeders hoeder" te wezen, zal geen weldenkend mens willen tegenspreken, maar impliceert dit nu dat wij het dier, dat toch ook een schepsel Gods is, aan zijn lot zouden moe ten overlaten De vraag te stellen, is haar te beantwoorden en daarom geldt hier: én het één én het ander 1 Dat dergelijke betreurenswaardige uitin gen vernomen worden, komt meestal voort uit het feit, dat „men" geen voorstelling heeft van het leed dat de dieren van de mensen ondervinden. Bijzonder erg is het daarbij, dat velen, die beter konden en moesten weten, zich met de dooddoener „het zal wel niet zo'n vaart lopen" van deze zaak afmaken. Wie zo spreken, vergeten dat het dier in Nederland en in vele andere landen vrij wel rechteloos is en overgeleverd aan de genade van zijn heer en meester. Zeker: in onze wetgeving is het mishan delen en pijnigen van dieren zonder nood zaak strafbaar, maar de desbetreffende be palingen zijn te enen male onvoldoende. Wanneer de mishandeling geschiedt meteen zogenaamd „redelijk doel", dat wil zeggen om geldelijk gewin, dan is vrijwel alles ten opzichte van het dier geoorloofd, dan mo gen kalveren in kleine kistjes zonder licht worden opgesloten, dan mogen paarden en honden aan staart en oren gecoupeerd wor den, omdat daardoor hun marktwaarde stijgt. Maar ookv zonder dit redelijk doel wor den de dieren in ons beschaafd geheten Ne derland op meer dan gruwelijke wijze mis handeld. Wie kennis neemt van de Processen-ver- baal door de Dierenbescherming, de Rijks- en Gemeentepolitie en door de Koninklijke Marechaussee maand in, maand uit tegen dierenbeulen opmaakt, schaamt er zich soms voor tot het genus mens te behoren. Voor geval men zou menen dat hier over dreven wordt, volgen enkele voorbeelden: honden worden met hamers de schedel in geslagen; katten worden doodgetrapt; ko nijnen levend gevild; bokken met zakmesjes door ondeskundigen gecastreerd; kalveren uit hoge veewagens gegooid, enz. enz. Dat de bedrijvers van zulke euveldaden thans flinke boetes en zelfs hechtenis tegen zich horen eisen door het Openbaar Minis terie, is van harte toe te juichen, maar hoe menigmaal gebeurt het niet dat mishande lingen niet geconstateerd worden door po- litie-ambtenaren, zodat geen proces-verbaal wordt opgemaakt Geen wonder dat Dr. Mr. W. Hugen- holtz te Leiden, voorzitter van de Neder- landsche Vereniging tot Bescherming van Dieren -- nadat reeds eerder vanuit de boe zem dezer Vereniging soortgelijke projecten waren opgesteld en ingediend het door hem gemaakte ontwerp voor een Dierenwet lanceerde onder het motto: „Dierenbescher ming is bestrijding van menselijke misdadig heid". Dat zulk een ontwerp spoedig in de één of andere vorm tot wet moge worden, is natuurlijk de hartewens van alle dieren vrienden en daarmee zou Nederland tevens de achterstand hebben ingehaald, die het bij vele landen heeft, waar reeds voortref felijke wetten over Dierenbescherming van kracht zijn. Zoals bekend, wordt Wereld dierendag op 4 October gehouden omdat op deze datum Franciscus van Assissi over leed, de heilige, wiens hart zo warm klopte voor mensen en dieren. Moge dan ook deze Werelddierendag bij ons het besef van de eerbied voor het leven versterken, een gevoel dat de grootsten on der ons altijd hebben gekend. SPORTHOEK1E Vrederust zegeviert over NAC. Op de kleigronden kon er Zaterdag jl. door de weer maar overvloedige regen wei nig van sport terecht komen. Zover onze kennis reikt, werden dan ook alle aange kondigde wedstrijden afgelast, behalve op het Vrederust-terrein, waar NAC op be zoek kwam. Schreven we in onze voorbe schouwing, dat deze ontmoeting wel eens op een gelijk spel zou kunnen uitdraaien, Vrederust heeft deze verwachting nog verre beschaamd en behaalde een 40-zege op de NAC-veteranen, voor wie het nu wel de finitief geldt, dat ze er nog lang niet zo inzitten als vorig jaar. Wie hiervan kan profiteren zit het niet tegen. Op de Stich ting zag NAC zelfs geen kans om de eer te redden. Dit was, hetzij er onmiddellijk achter gevoegd, voornamelijk te danken aan A. de Graaf, die met een teruggekeerde Van Steveninck niets cadeau gaven, on danks het toch soms mooie samenspel van de Veteranen en de technische trucjes van Berenschot en Reyneman. Voor de rust bad Vrederust reeds een 20 voorsprong door Hoogesteger, die speelde als in z'n gloriejaren. En het na de thee door NAC ontplooide offensief bleef zonder resultaat. Toen de moeheid zich bij de NAC-mensen liet gelden, wist Vrederust door Rozemuller na goed com binatiespel van P. Vergouwe en door A. v. d. Hoek er 40 van te maken. NAC droeg zijn nederlaag zeer sportief en Vre derust was twee welkome punten rijker. DE VERWACHTING De Willemstadse ploeg mag weer op een overwinning rekenen, nu daar Tholense boys op bezoek komt. Voor WHS zal dat heel wat moeilijker liggen, waar het in haar geheel sterker elftal van Smerdiek wordt verwacht. Als zodanig zouden het de gas ten moeten zijn, die de punten komen ha len, maar in het algemeen geven deze twee rivalen elkaar niet veel toe. Dat WHS enkele zeer zwakke punten in zijn elftal heeft zou voor Smerdiek de doorslag kun nen geven. Noordschans 2 is enthousiast genoeg, maar we vrezen dat ze het zelfs thuis niet tot een overwinning kunnen bren gen op Seolto 1. Van de Zwaluwse boys verwachten we dat zeker wel, nu ze het tegen Chrislandia moeten opnemen. NAC is op haar beurt gastheer tegenover Vre derust, die maar direct z'n returnwedstrijd moet spelen. De gastheer zal meer geladen op het veld komen na de terechtwijzing van Zaterdag jl. en opnieuw lijkt ons een gelijk spel tussen deze elftallen het meest waar schijnlijk. In de 2e klasse A zal Kogelvangers 2 een heel zware dobber krijgen aan Dinteloord 2. We houden het op de gasten. WHS 2 maakt weinig kans, minder nog dan haar grotere broer om het van Smerdiek 2 te winnen, zodat in deze afdeling Zwaluwse Boys 2 als enige thuis club op een overwinning mag rekenen. bij Vader, Moeder en Kind HERVERKAVELINGSCOMMISSIE ZEELAND Gegadigden voor Noord-Oost en Braakman Op de 11e vergadering van de Herverka velingscommissie kon de voorzitter tot zijn genoegen mededelingen doen over de uit gifte van bedrijven in de Noordoostpolder en de Braakmanpolder aan boeren uit de Herverkavelingsgebieden. Er is nl. bericht ontvangen dat de Directie van de N.O.P. en de Rentmeester der Domeinen bereid zijn resp. 31 en 6 personen voor te dragen aan de Minister van Financiën voor het pachten van een bedrijf in N.O.P. en Braakman polder. Van nog niet alle boeren is bericht ontvangen dat zij het hun aangeboden be drijf zullen aanvaarden. Ook moet in de meeste gevallen nog overeenstemming wor den bereikt over de „in te leveren" gronden aan de S.B.L. De voorzitter kon dus nog volstrekt geen definitieve lijst met namen van toekomstige N.O.P.-pachters verstrek ken. De totale aangeboden oppervlakte in de N.O.P. bedraagt 796.7 ha. en in de Braakman 203 ha., terwijl de Herverkave ling de beschikking zou krijgen over 1004.6 hectare. 21 voorgedragen personen zijn afkomstig uit Schouwen, 10 uit Tholen, 2 uit de Zak van Zuid-Beveland en 4 uit Waarde. In het onderzoek dat door de N.O.P.-directie werd ingesteld, waren betrokken 67 perso nen verdeeld als volgt: Schouwen 41, Tho len 15, Zak van Zuid-Beveland 2 en Waarde 9. De Rentmeester der Domeinen onderzocht 13 personen (waaronder 5 reeds door de N.O.P.-directie bezochten, waarvan afkomstig waren uit Schouwen 7, uit Tho len 3, uit de Zak van Zuid-Beveland 1 en uit Waarde 2 personen. In een volgende vergadering zullen ver dere mededelingen worden gedaan. Voorts werd verslag gedaan van de in leidende besprekingen die gehouden ziin met de waterleiding- en electriciteisbedrijven over de aanleg van water en licht in de Herverkavelingsblokken. Hierop zal in een afzonderlijk bericht dieper worden ingegaan. De weg- en erfbeplantingen worden door 't Staatsbosbeheer opgesteld. De vertraging die in de uitvoering der beplantingen is in getreden hangt samen met het grote aantal plannen dat door de dienst van het Staats bosbeheer moet worden behandeld. Daarbij heeft men de stelregel in acht genomen dat openbare beplantingen vöör erfbeplantingen gaan. Voorts kwamen weer enige objecten ter tafel, waarbij tot opdracht aan cultuurmaat schappij of aannemer werd besloten, be houdens de vereiste goedkeuring van de Minister van Landbouw. Op Tholen zal een drainageobject van plm. 132.000,in regie worden uitge voerd. Aannemers zullen er voor bijna een millioen gulden gaan verwerken.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1954 | | pagina 5