EENDRACHTBODE
Ook op 't eiland Tholen een V.V.V.
JUBILEA IN ST. ANNALAND
JEUK
Werelddierendag 1954
DAMPO GENEEST
10c JAARGANG No. 46
TWEEDE BLAD
1 OCTOBER 1954
ENGELMAN
verkoudheden
W at of een V.V.V. is? Zij, die jaarlijks een vacantietrip maken
zullen geen uitleg nodig hebben. Anderen zullen deze drie V's al
dikwijls hebben zien staan, maar er verder geen aandacht aan
hebben besteed.
Dan mogen we er nil wel even Uw belangstelling voor. De
V.V.V." komt namelijk dichter in onze buurt. Het ligt in de
bedoeling ook op ons eiland een Vereniging voor Vreemdelingen
verkeer op te richten. Dat is dus de V.V.V. De voorlopige be
sprekingen zijn daartoe vlot verlopen. In bijna alle streken van ons
gewest bestaat er sinds korter of langer tijd zon vereniging. Ons
eiland maakte hierop nog een uitzondering. Ook dit schijnt te gaan
veranderen. In Tholen werd enkele dagen geleden een bijeenkomst
gehouden, waarbij de oprichting van een Vereniging voor Vreem
delingenverkeer van alle kanten werd bekeken. Tijdens deze bij
eenkomst waren aanwezig de burgemeesters van Tholen, St. Maar
tensdijk, St. Annaland en Oud-VossemeerDe andere eerste
burgers waren verhinderd. Voorts waren er middenstanders en
ambtenaren. De heer J. H. Bal uit Tholen had de leiding. Nadat
men hier en daar z'n licht eens heeft opgestoken en in de gemeen
ten zelf een en ander nader bekeken, zal men op 8 October weer
vergaderen, dan te St. Maartensdijk. Tijdens deze eerste bijeen
komst gaf de directeur van de Provinciale V.V.Vde heer G. XV.
Oskamp een toelichting op doel en werkwijze. Een V.V.V. kan
vele en velerlei aspecten bieden. Bereikt zo'n vereniging z'n ge
stelde doel, dan kan er het nadeel aan vastzitten, dat men in z'n
normale doen, in z'n (soms ook wel gezapige) rust wordt gestoord
op ogenblikken en tijden dat men dat niet wenst. Er staan vele
voordelen tegenover.
De heer G. W. Oskamp, Directeur van de Provinciale V.V.V.
was persoonlijk bereid U iets meer te vertellen over het doel van
de V.V.V. Die uiteenzetting laten we thans volgen. Leest U maar
eerst en dan hoe denkt U er over
WAT IS VREEMDELINGEN
VERKEER
Het was 217 jaar voor Christus.
De Romeinen hadden al jarenlang
gevochten met de Carthagers die,
zoals U uit Uw schooltijd nog wel
herinneren zult, aan de Afrikaanse
kust woonden. De strijd golfde heen
en weer en een beslissing scheen
niet te vallen. Tót de bekende Car-
thaagse krijgsoverste, Hannibal, het
glorieuse idee kreeg om met z'n hele
legerkaravaan het land der Romei
nen zelf binnen te vallen. Hij maakte
z'n plannen, bracht de manschappen
en de dieren (o.a. een groot aantal
krijgsolifanten, over het smalste deel
van de Middellandse Zee, bij Gi
braltar dus, en trok zo Spanje en
Zuid Frankrijk door. Maar nu de
AlpenOok dat lukte de dappere
krijgsoverste en zijn manschappen.
Na verloop van lange tijd stonden
daar vreemde soldaten, vreemde
krijgswagens en vreemde dieren, de
olifanten namelijk, op Italiaanse bo
dem.
Helaas kwam dit soort „vreemde
lingenverkeer" im de grijze oudheid,
de middeleeuwen en helaas ook in de
tegenwoordige tijd, zeer veel voor.
Er zal aan dit vreemdelingenverkeer
ook wel geld verdiend zijn. Denken
we maar aan de proviandering van
een geheel legerMaar meestentijds
zal men blij zijn geweest, als de
„vreemdelingen" weer naar eigen
haardsteden teruggekeerd (of -ge-
slagen) waren.
Wij toonden U zo één zijde van
het vreemdelingenverkeer. Een zijde,
waar wij over het algemeen nu niet
zo erg van houden.
De andere zijde is een betere zijde.
Dat is het vreemdelingenverkeer,
waarbij de toerist uit vreemde plaat
sen, vreemde provincies, vreemde
landen, zich opmaken om Uw eiland,
Uw stad of Uw dorp te gaan be
zoeken.
HOE WAS HET VROEGER
De ouderen onder ons kunnen het
zich nog zo goed herinneren dat een
tiental jaren geleden vacantie eigen
lijk een bevoorrechting was van een
speciale groep mensen. De hoofd
arbeiders kregen een weinig vacan
tie, doch voor de handarbeiders was
dit helemaal niet weggelegd. Men
was waarschijnlijk de gedachte toe
gedaan dat een handarbeider alleen
maar lichamelijk, doch niet geestelijk
vermoeid kon raken en ook niet eens
een keer behoefte had, iets nieuws,
iets anders, iets prettigs te zien. Om
dan zeker maar niet te spreken van
de tijd dat eigenlijk niemand met
vacantie ging of men moest veel geld
hebben.
HET VERANDERDE
Er is veel veranderd. De tweede
wereldoorlog heeft veel omver ge
gooid, zo ook de toen bestaande va-
cantieregelingen. Nu, na 1945 dus,
heeft practisch iedereen vacantie. De
hoofdarbeider net zo goed als de
handarbeider, de winkelier net zo
goed als de dokter of de advocaat.
Iedereen kan met vacantie gaan. En
het wordt dan nog voor een grote
groep mensen gemakkelijk gemaakt,
doordat zij vacantiebonnen krijgen,
die omgezet kunnen worden in be
dragen, waar men voor uit kan gaan.
Dit geld kan men uitgeven. Men, de
vacantieganger dus, de nieuwe man
van het vreemdelingenverkeer (in
tegenstelling met de krijgsman uit
het begin van dit artikel), trekt er
dus op uit. Of met de tent (de
nieuwste vorm van het toerisme, het
z.g. sociaal toerisme) öf in pension,
in een gemeubileerd huisje, een ho
tel, bij familie.
Men neemt de fiets of de auto
(al naar de portemonnaie dit toe
laat), men gaat de wereld verken
nen. En de wereld verkennen be
hoeft niet te betekenen dat men heel
ver weg trekt, want de wereld is net
zo groot als men die zich voorstelt.
Voor de een, die nog nooit zijn
dorpje uit is geweest, is het ontdek
ken van een stad al het ontdekken
van een nieuwe wereld.
Andere mensen nemen de trein,
de tram of de bus, maar zij gaan.
En waar gaan zij heen? Waar
moeten al die honderd duizenden
hun vacantie door gaan brengen
WAAR NAAR TOE?
Ha, nu zitten we meteen in één
van de grote problemen van onze
na-oorlogse tijd. Onze Overheid
heeft wel een zeer grote groep men
sen vacantie gegeven, doch helaas is
men niet in staat geweest tegelijker
tijd vacantiegelegenheden, in de
vorm van kampeerterreinen, bunga
lows, hotels e.d. te creëren.
Het gevolg is nu, dat in een be
trekkelijk korte periode, de z.g. tra
ditionele vacantieperiode (half Juli-
half of eind Augustus) de grote
massa met vacantie gaat en alles
vol vindt.
Om de moeilijkheden te boven te
komen zijn er o.i. twee mogelijkhe
den, nl. door in de eerste plaats de
vacantieperiode te. spreiden (de z.g.
Vacantiespreiding dus) en in de
tweede plaats meer terreinen open
te gooien, waar voorheen de toerist
niet kwam.
Aan beide oplossingen wordt ge
werkt. Reeds jarenlang bestaat er
een actief werkcomité „Vacantie
spreiding". Nu zit de oplossing van
.deze vacantiespreiding voor een
groot deel vast aan de vacanties van
de Lagere en Middelbare scholen.
Zou de overheid er toe kunnen over
gaan op dit terrein ingrijpende maat
regelen te nemen, zodat deze vacan
ties gespreid worden, dan is men
een stapje nader op de weg, die naar
een gezonde oplossing d.i. vacantie-
ruimte voor een ieder, moet voeren.
De tweede weg, de weg dus van
het open leggen van z.g. onontgon
nen gebieden, wordt over het alge
meen gezocht door de Verenigingen
voor Vreemdelingenverkeer en dan
in het bijzonder door de Provinciale
Verenigingen voor Vreemdelingen
verkeer. Blijken er in een provincie
delen te zijn waar men de toerist nog
niet vindt, dan zal zo'n vereniging
trachten er aan mede te werken dat
ook in dat gebied de vacantiegast
ontvangen kan worden.
En nu weten wij wel, dat niet in
elke streek elk soort toerist welkom
zal zijn. Wij kennen bijv. eilanden,
om bij name te noemen: de Wad
deneilanden, waar men geen prijs
stelt op luidruchtig bezoek; waar
men zich integendeel ingesteld heeft
op die grote groep natuurkenners en
natuurliefhebbers, die graag een tijd
je rondzwerven over hun rustige en
schone eilanden.
U ziet, zo zijn de toeristen ook in
verschillende groepen in te delen,
zoals ook de toeristenoorden in ver
schillende groepen in te delen zijn.
Denken wij bijv. maar eens aan de
verschillen tussen Scheveningen,
Zandvoort, Noordwijk aan de ene
kant en Cadzand, Renesse, Katwijk
aan Zee aan de andere kant. In de
eerste plaatsen vinden wij een mon
dain badvermaak, in de laatstge
noemde plaatsen vindt men meer het
familiebadleven. Zo treffen we deze
verdeling ook elders in ons land aan.
Zo kan elk deel van ons land z'n
aandeel, z'n waardevol aandeel leve
ren aan en ontvangen van het toe
risme. Leveren aan door de mooie
delen van de streek open te stellen
en aan de schoonheidzoekende gast
te tonen. Ontvangen van door die
schoonheidzoekende toerist onder
dak te verlenen in de plaatselijke ho
telletjes, maaltijden te verstrekken
in de restaurants, kortom, hem te
verzorgen. Deze verzorging ge
schiedt dan tegen een geldelijke ver
goeding, zodat er een bepaald voor
deel tegenover staat.
Hoe meer toeristen er naar een
bepaalde streek toe komen, des te
meer gelden stromen er naar die
streek toe.
OOK OP THOLEN
Wij hebben gehoord, dat ook
Tholen zich wil gaan bemoeien met
het vreemdelingenverkeer.
Uit ervaring weten wij dat Uw
eiland veel schoons te bieden heeft.
Nog onlangs zwierven wij door Uw
polders, over Uw beboomde dijken.
Wij zagen het heldere polderland in
al haar schoonheid ons oog voorbij
trekken. Wij telden vele molens,
waarvan de wieken lustig draaiden,
rondgeblazen door de zachte na
jaarswind.
Wij bezochten Uw schone gods
huizen, waar de stilte der eeuwen
ons plechtig omringde. Wij bekeken
de gevels van Uw oude stadhuizen
en gebouwen. Wij werden er stil
van.
Zoals wij zijn, zo zijn er tiendui
zenden. Tienduizenden toeristen die
graag iets meer willen weten van het
eiland Tholen. Die in de kleine, maar
Tandheelkundige Inrichting
Spreekuren t
Donderdags van 10 30 tot 13 00 uur
en volgens afspraak
Stationsstraat 42a Telef. 728
Afspraak en inlichtingen
Antwerpsestraatweg 431
BERGEN OP ZOOM
reine hotelletjes de voortreffelijke
Thoolse bot willen gebruiken. Die
de prentbriefkaarten willen kopen in
de winkeltjes, waar het belletje nog
rinkelt, zoals het dat deed in de da
gen dat wij nog in onze grote stad
de toverbal haalden bij het snoep
winkeltje.
Dat zoeken de toeristen. Dat zoe
ken zij, die vijftig weken per jaar
opgesloten zitten in de benauwde
donkerte van de grote stad.
U kunt hen dat geven. U hebt de
wijdte. U bezit de stilte. U bent om
ringd van eeuwenoude schoonheid.
Geef en ontvang
Lanooy werd op 5 October 1904 als wer
kend lid van de muziekvereniging „Accele
rando" geaccepteerd, nadat hij op 9 jan.
van hetzelfde jaar als leerling was aange
nomen. A.s. Dinsdag zal dat dus 50 jaar
geleden zijn. Een heel ander jubileum dan
van vorige genoemde inwoners, ook een
heel ander werkterrein. Een ding hebben alle
jubilarissen van deze week gemeen, name
lijk, dat het ieder op eigen terrein, op
offering heeft gekost. Dat geldt dan niet in
het minst voor de jubilerende dirigent van
„Accelerando". Vijftig jaar heeft hij alles
gedaan wat in zijn vermogen lag om de ver
eniging die hem zo na aan het hart ligt
mede door zijn kunnen te helpen opbouwen.
Dat deed hij vanaf 1905 tot 1926 als wer
kend lid, waarbij hij sinds 1913 ook de
functie van secretaris vervulde. Dat deed
hij vanaf 1926 als onder-directeur en een
jaar later tot op heden als directeur. Een
staat van dienst in deze vereniging die er
dus mag zijn, maar wat tevens betekende dat
hij dikwijls meer vrije tijd moest opofferen
dan altijd gelegen voorkwam. Wat men
evenwel graag doet, doet men niet gauw tè
veel. Zo was het ook bij dhr. Lanooy, die
bovendien menigmaal de voldoening had,
dat mede door zijn arbeid „Accelerando"
een behoorlijk woordje meesprak in de ge
lederen der fanfarecorpsen. Sinds 14 jaar
hanteert de jubilaris niet alleen de dirigeer
stok, maar ook de voorzittershamer van
„Accelerando". Menigmaal had hij de
laatste tijd het voornemen om dat eerste
stokje nu maar eens te gaan neerleggen,
maar ook hier geldt, dat „wanneer de
ouders het nest verlaten, de jongen gaan
piepen" en bovendien verminderde de liefde
voor deze kunst niet.
Zeer veel heeft „Accelerando" aan zijn
straks jubilerende dirigent te danken. Geen
wonder dan ook, dat de vereniging de
jubilaris Dinsdag 5 October een serenade
zal brengen. Het ligt in de bedoeling dit te
doen om half acht in Hotel „Havenzicht".
Daarbij zijn de ereleden en donateurs, naar
men ons meedeelde, eveneens van harte
welkom.
G. W. O.
Op deze manier doe ik het nu al 40 jaar",
zou meester Paape te St. Annaland Woens
dag 6 October a.s. kunnen zeggen.
Het was immers 6 October 1914 toen hij als
tijdelijk onderwijzer aan de o.l.school alhier
werd benoemd. Op de gemeentesecretarie
zagen we daarvan de officiële mededeling
als volgt omschreven:
„St. Annaland, 6 October 1914.
Wij hebben de eer U mede te delen, dat
door ons in overleg met de heer Arrondis-
sements schoolopziener is besloten U aan te
wijzen tot vervanger van de onderwijzer
C. J. Odink, zolang deze in militaire dienst
is en op de bezoldiging door deze genoten
met verzoek binnen 3 dagen mededeling te
doen of deze aanwijzing door U wordt aan
genomen.
De Burgemeesterz
w.g. A. J. Bierens
De Secretaris,
w.g. J. Polderman."
1 Januari 1915 volgde de vaste benoeming
uit een drietal sollicitanten tegen een jaar
wedde van 550.
Meester Paape zou dus wat we hierboven
aanhaalden met recht kunnen zeggen, maar
hij zal het in geen geval doen. Daarmee had
hij dan immers ook meteen ruchtbaarheid ge
geven aan dit jubileum en dit is wel het
laatste wat van zijn kant was te verwachten.
Hij zelf zal dan ook het meest verwonderd
zijn, dat we dit toevalligerwijze toch wisten
en dat we nog toevalliger deze foto be
machtigden, die een jaar na de Februari
ramp in zijn klas werd genomen en wel
willend afgestaan voor publicatie. Bijzonder
leuk is het in elk geval voor de jongens en
meisjes, dat ze ook in de krant staan.
Veertig jaar voor de klas Het is maar
vijf uur per dag en wat een vacantie heb
ben de onderwijzers niet. Dat wordt gauw
gezegd. Maar als we zelf even willen terug
denken aan onze schooltijd, dan zou meer
dan een enkeling zich afvragen of hij het
die vijf uur wel zou volhouden. Menig St.
Annalander zal zich bij dit bericht de tijd
herinneren toen hij nog in de korte broek
stond en bij meester Paape de vele plaatsen
leerde, die ons land tussen Appingedam en
Zundert telt.
Ja, zich met meer dankbaarheid dan toén
zijn lessen herinneren.
Een van de vele goede zijden van onze
kleine gemeenschappen is, dat men het nog
niet met iemand eens behoeft te zijn om
toch respect te kunnen opbrengen voor zijn
persoon. Dat respect is er in St. Annaland
voor meester Paape. Van wie ieder ouder
weet, dat het een goed onderwijzer is. Het
is niet noodzakelijk, maar evenmin overbodig
om dit na deze 40 jaar eens in het openbaar
te zeggen.
We hopen dat er voor de jubilaris nog
vele gezonde jaren komen.
EEN 25-JAR1G JUBILEUM
Dat is het vandaag Vrijdag 1 October
voor het Hoofd van de School met den
Bijbel, dhr. Chr. Kalle. Vijf en twintig jaar
schoolhoofd van St. Annaland. Het was
1 October 1929 toen hij in verband met het
vertrek van de heer Van Houdt als waar
nemend hoofd werd benoemd.
Op 16 September 1930 volgde zijn vaste
aanstelling. Dhr. Kalle behaalde in 1925
zijn onderwijzersacte en werd spoedig daar
op te Lisse benoemd. Daar bleef hij tot
1929 in welk jaar de hoofdacte werd ge
haald. Een maand later volgde zijn benoe
ming als onderwijzer in St. Annaland, nl.
1 September. Slechts kort vervulde hij deze
functie, omdat dhr. Van Houdt vier weken
nadien naar Krabbendijke vertrok met
bovenstaand gevolg voor deze thans jubi
lerende inwoner. In verband met zijn leeftijd
was het nodig voor het nog te jeugdige
Hoofd dispensatie bij de Minister te vragen.
In 1950 was dhr. Kalle dus 25 jaar bij
het onderwijs en kreeg toen als blijk van
waardering een encyclopaedic aangeboden
van het bestuur der chr. school. De heer
Kalle was hier al spoedig ingeburgerd en
bekleedt thans verschillende andere functies
in het gemeentelijk leven.
Sinds 1943 is hij diaken der Ger. Gem„
bestuurslid van de kleuterschool, voorzitter
van de afdeling „Vrederust", lid van de
Stichting Zeeuws Dagblad. Meer dan 50
onderwijzers en onderwijzeressen zag de
jubilaris op zijn school komen en gaan. Zelf
vond hij het goed hier en wenste geen ver
andering. Dat wenst de gemeente evenmin.
Integendeel, bestuur, personeel, de kinderen
en ook vele buitenstaanders kunnen het met
dhr. Kalle best vinden. Onze gelukwensen.
TOCH IS HET ZO
Het klinkt misschien ongerijmd, maar bij
het navorsen van al deze belangrijke data
stiutten we nog op een jubileum, dat reeds
passeerde. Hierdoor behoeven de lezers zich
echter niet meer af te vragen, hoe lang
de heer C. J. C. Boot, Hoofd van de Open
bare school alhier al bij het onderwijs is. We
ontdekten nl. dat hij 17 September 1929,
dus vijf en twintig jaar geleden voor het
eerste in werkelijke functie kwam door zijn
tijdelijke benoeming aan de school te Seroos-
kerke. Maar hiermee zijn we werkelijk tè
laat. Als is het dan voor bijna alle lezers
wèl nieuws.
VIJFTIG JAAR IN „ACCELERANDO"
We zijn er nog niet met de jubilea in St.
Annaland. Het loopt dezer dagen nogal
druk. „Accelerando's dirigent, de heer M. P.
Niet krabben. JDe helder vloei
bare D.D.D. kalmeert de ;euk
in enkele seconden, doodt de
ziektekiemen, zuivert en ge
neest tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF
BALSE M
7FFP
Op 4 October zal het wederom Wereld
dierendag zijn en ofschoon deze instelling
voor dierenvrienden een vanzelfsprekend
iets is, zijn er nog altijd genoeg mensen, die
hier slechts een medelijdende glimlach voor
over hebben. „Laat men eerst maar het leed
van de mensen verzachten", zo wordt dan
dierenvrienden menigmaal van die zijde toe
gevoegd, „dan komen de dieren daarna wel
aan de beurt 1"
Nu klinkt een dergelijke uitlating wel
heel fraai, maar op de keper beschouwd, is
zij toch .moeilijk te verdedigen.
Dat wij verplicht zijn om „onze broeders
hoeder" te wezen, zal geen weldenkend
mens willen tegenspreken, maar impliceert
dit nu dat wij het dier, dat toch ook een
schepsel Gods is, aan zijn lot zouden moe
ten overlaten De vraag te stellen, is haar
te beantwoorden en daarom geldt hier: én
het één én het ander 1
Dat dergelijke betreurenswaardige uitin
gen vernomen worden, komt meestal voort
uit het feit, dat „men" geen voorstelling
heeft van het leed dat de dieren van de
mensen ondervinden. Bijzonder erg is het
daarbij, dat velen, die beter konden en
moesten weten, zich met de dooddoener
„het zal wel niet zo'n vaart lopen" van
deze zaak afmaken.
Wie zo spreken, vergeten dat het dier
in Nederland en in vele andere landen vrij
wel rechteloos is en overgeleverd aan de
genade van zijn heer en meester.
Zeker: in onze wetgeving is het mishan
delen en pijnigen van dieren zonder nood
zaak strafbaar, maar de desbetreffende be
palingen zijn te enen male onvoldoende.
Wanneer de mishandeling geschiedt meteen
zogenaamd „redelijk doel", dat wil zeggen
om geldelijk gewin, dan is vrijwel alles ten
opzichte van het dier geoorloofd, dan mo
gen kalveren in kleine kistjes zonder licht
worden opgesloten, dan mogen paarden en
honden aan staart en oren gecoupeerd wor
den, omdat daardoor hun marktwaarde
stijgt.
Maar ookv zonder dit redelijk doel wor
den de dieren in ons beschaafd geheten Ne
derland op meer dan gruwelijke wijze mis
handeld.
Wie kennis neemt van de Processen-ver-
baal door de Dierenbescherming, de Rijks-
en Gemeentepolitie en door de Koninklijke
Marechaussee maand in, maand uit tegen
dierenbeulen opmaakt, schaamt er zich soms
voor tot het genus mens te behoren.
Voor geval men zou menen dat hier over
dreven wordt, volgen enkele voorbeelden:
honden worden met hamers de schedel in
geslagen; katten worden doodgetrapt; ko
nijnen levend gevild; bokken met zakmesjes
door ondeskundigen gecastreerd; kalveren
uit hoge veewagens gegooid, enz. enz.
Dat de bedrijvers van zulke euveldaden
thans flinke boetes en zelfs hechtenis tegen
zich horen eisen door het Openbaar Minis
terie, is van harte toe te juichen, maar hoe
menigmaal gebeurt het niet dat mishande
lingen niet geconstateerd worden door po-
litie-ambtenaren, zodat geen proces-verbaal
wordt opgemaakt
Geen wonder dat Dr. Mr. W. Hugen-
holtz te Leiden, voorzitter van de Neder-
landsche Vereniging tot Bescherming van
Dieren -- nadat reeds eerder vanuit de boe
zem dezer Vereniging soortgelijke projecten
waren opgesteld en ingediend het door
hem gemaakte ontwerp voor een Dierenwet
lanceerde onder het motto: „Dierenbescher
ming is bestrijding van menselijke misdadig
heid".
Dat zulk een ontwerp spoedig in de één
of andere vorm tot wet moge worden, is
natuurlijk de hartewens van alle dieren
vrienden en daarmee zou Nederland tevens
de achterstand hebben ingehaald, die het
bij vele landen heeft, waar reeds voortref
felijke wetten over Dierenbescherming van
kracht zijn. Zoals bekend, wordt Wereld
dierendag op 4 October gehouden omdat
op deze datum Franciscus van Assissi over
leed, de heilige, wiens hart zo warm klopte
voor mensen en dieren.
Moge dan ook deze Werelddierendag bij
ons het besef van de eerbied voor het leven
versterken, een gevoel dat de grootsten on
der ons altijd hebben gekend.
SPORTHOEK1E
Vrederust zegeviert over NAC.
Op de kleigronden kon er Zaterdag jl.
door de weer maar overvloedige regen wei
nig van sport terecht komen. Zover onze
kennis reikt, werden dan ook alle aange
kondigde wedstrijden afgelast, behalve op
het Vrederust-terrein, waar NAC op be
zoek kwam. Schreven we in onze voorbe
schouwing, dat deze ontmoeting wel eens
op een gelijk spel zou kunnen uitdraaien,
Vrederust heeft deze verwachting nog verre
beschaamd en behaalde een 40-zege op de
NAC-veteranen, voor wie het nu wel de
finitief geldt, dat ze er nog lang niet zo
inzitten als vorig jaar. Wie hiervan kan
profiteren zit het niet tegen. Op de Stich
ting zag NAC zelfs geen kans om de eer
te redden. Dit was, hetzij er onmiddellijk
achter gevoegd, voornamelijk te danken aan
A. de Graaf, die met een teruggekeerde
Van Steveninck niets cadeau gaven, on
danks het toch soms mooie samenspel van
de Veteranen en de technische trucjes van
Berenschot en Reyneman.
Voor de rust bad Vrederust reeds een
20 voorsprong door Hoogesteger, die
speelde als in z'n gloriejaren. En het na
de thee door NAC ontplooide offensief
bleef zonder resultaat. Toen de moeheid
zich bij de NAC-mensen liet gelden, wist
Vrederust door Rozemuller na goed com
binatiespel van P. Vergouwe en door A.
v. d. Hoek er 40 van te maken. NAC
droeg zijn nederlaag zeer sportief en Vre
derust was twee welkome punten rijker.
DE VERWACHTING
De Willemstadse ploeg mag weer op een
overwinning rekenen, nu daar Tholense
boys op bezoek komt. Voor WHS zal dat
heel wat moeilijker liggen, waar het in haar
geheel sterker elftal van Smerdiek wordt
verwacht. Als zodanig zouden het de gas
ten moeten zijn, die de punten komen ha
len, maar in het algemeen geven deze twee
rivalen elkaar niet veel toe. Dat WHS
enkele zeer zwakke punten in zijn elftal
heeft zou voor Smerdiek de doorslag kun
nen geven. Noordschans 2 is enthousiast
genoeg, maar we vrezen dat ze het zelfs
thuis niet tot een overwinning kunnen bren
gen op Seolto 1. Van de Zwaluwse boys
verwachten we dat zeker wel, nu ze het
tegen Chrislandia moeten opnemen. NAC
is op haar beurt gastheer tegenover Vre
derust, die maar direct z'n returnwedstrijd
moet spelen. De gastheer zal meer geladen
op het veld komen na de terechtwijzing van
Zaterdag jl. en opnieuw lijkt ons een gelijk
spel tussen deze elftallen het meest waar
schijnlijk.
In de 2e klasse A
zal Kogelvangers 2 een heel zware dobber
krijgen aan Dinteloord 2. We houden het
op de gasten. WHS 2 maakt weinig kans,
minder nog dan haar grotere broer om het
van Smerdiek 2 te winnen, zodat in deze
afdeling Zwaluwse Boys 2 als enige thuis
club op een overwinning mag rekenen.
bij Vader, Moeder en Kind
HERVERKAVELINGSCOMMISSIE
ZEELAND
Gegadigden voor Noord-Oost en
Braakman
Op de 11e vergadering van de Herverka
velingscommissie kon de voorzitter tot zijn
genoegen mededelingen doen over de uit
gifte van bedrijven in de Noordoostpolder
en de Braakmanpolder aan boeren uit de
Herverkavelingsgebieden. Er is nl. bericht
ontvangen dat de Directie van de N.O.P.
en de Rentmeester der Domeinen bereid zijn
resp. 31 en 6 personen voor te dragen aan
de Minister van Financiën voor het pachten
van een bedrijf in N.O.P. en Braakman
polder. Van nog niet alle boeren is bericht
ontvangen dat zij het hun aangeboden be
drijf zullen aanvaarden. Ook moet in de
meeste gevallen nog overeenstemming wor
den bereikt over de „in te leveren" gronden
aan de S.B.L. De voorzitter kon dus nog
volstrekt geen definitieve lijst met namen
van toekomstige N.O.P.-pachters verstrek
ken. De totale aangeboden oppervlakte in
de N.O.P. bedraagt 796.7 ha. en in de
Braakman 203 ha., terwijl de Herverkave
ling de beschikking zou krijgen over 1004.6
hectare.
21 voorgedragen personen zijn afkomstig
uit Schouwen, 10 uit Tholen, 2 uit de Zak
van Zuid-Beveland en 4 uit Waarde. In
het onderzoek dat door de N.O.P.-directie
werd ingesteld, waren betrokken 67 perso
nen verdeeld als volgt: Schouwen 41, Tho
len 15, Zak van Zuid-Beveland 2 en
Waarde 9. De Rentmeester der Domeinen
onderzocht 13 personen (waaronder 5 reeds
door de N.O.P.-directie bezochten, waarvan
afkomstig waren uit Schouwen 7, uit Tho
len 3, uit de Zak van Zuid-Beveland 1 en
uit Waarde 2 personen.
In een volgende vergadering zullen ver
dere mededelingen worden gedaan.
Voorts werd verslag gedaan van de in
leidende besprekingen die gehouden ziin met
de waterleiding- en electriciteisbedrijven
over de aanleg van water en licht in de
Herverkavelingsblokken. Hierop zal in een
afzonderlijk bericht dieper worden ingegaan.
De weg- en erfbeplantingen worden door
't Staatsbosbeheer opgesteld. De vertraging
die in de uitvoering der beplantingen is in
getreden hangt samen met het grote aantal
plannen dat door de dienst van het Staats
bosbeheer moet worden behandeld. Daarbij
heeft men de stelregel in acht genomen dat
openbare beplantingen vöör erfbeplantingen
gaan.
Voorts kwamen weer enige objecten ter
tafel, waarbij tot opdracht aan cultuurmaat
schappij of aannemer werd besloten, be
houdens de vereiste goedkeuring van de
Minister van Landbouw.
Op Tholen zal een drainageobject van
plm. 132.000,in regie worden uitge
voerd. Aannemers zullen er voor bijna een
millioen gulden gaan verwerken.