Eendrachtbode
Puistjes
VfRlGlEY
teRuq in 6e moöóeR
D.D.D.
Sanapirin aaa
r
-m
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Jan Overeenkam
9c Jaargang No. 45 TWEEDE BLAD 2 Oct. 1953
Raadsvcrslag St. Maartensdijk
V
emigreert niet
Raadsverslag Scherpenissc
(Nog) NIET toegestemd
in garantstelling voor het Tehuis
Angst voor Zuurbranden
na een heerlijk maal?
ENGELMAN
De Kalktoestand
Als laatste. .Garant voor het Thoolse Tehuis
Woningverdeling is moeilijk.
Dinsdag 29 September om tien uur ver
gaderde de voltallige gemeenteraad te St.
Maartensdijk.
Goedgekeurd was de begrotingswijziging
van de kapitaaldienst Woningbedrijf, even
als de vacantietoeslagregeling 1953.
Dhr. P. C. van Splunter vraagt rijwiel-
vergoeding voor zijn zoontje dat de U.L.O.
school te Tholen bezoekt. Dit verzoek wordt
ingewilligd.
Een circulaire van het Ministerie van
Wederopbouw enz. maakt duidelijk dat het
weer mogelijk is over te gaan tot woning
verbetering en splitsing met premie.
De Vereniging van Ned. Gemeenten afd.
Zeeland houdt Vrijdag 2 October een pro
testvergadering in Middelburg tegen de
woningtoewijzing verdeling, zoals deze
vorige week door de Minister bekend werd
gemaakt en waarbij haar inziens onze pro
vincie te sober is bedeeld.
Verzocht wordt aan de burgemeesters,
wethouders, raadsleden en secretarissen deze
bijeenkomst te willen bijwonen. Burgemeester
wethouders en mogelijk nog een of meer
raadsleden van St. Maartensdijk zullen er
heen gaan. Bij voldoende deelname rijdt er
een bus.
Goedgekeurd wordt gemeentebegrotings
wijziging 1953, die een meerdere inkomste
aangeeft vanweg een extra rijksbijdrage van
21.016.
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in uw
ingewanden doen stromen, anders verteert uw
voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletje».
GARANTIE GELDLENING
Het laatste punt van deze korte agenda
is het voorstel tot het verlenen van een
garantie voor de geldlening „Tehuis voor
Ouden van Dagen te Tholen". De voor
zitter zegt dat een en ander in een voor
vergadering al is toegelicht en besproken.
Indien iemand hierover nog het woord wenst
in het openbaar, kan hij z'n gang gaan.
De heer Koopman zegt'dat men zijn
standpunt kent. Hij is tegen.
Weth. Bout wijst op het nuttige van zo n
instelling.
De heer Koopman vindt zo'n stichting pas
nuttig, wanneer ze zelf voor exploitatie kan
zorgen. Over vele stichtingen wordt ge
klaagd omdat men er te weinig vrijheid
heeft. Hij wil niet oordelen over deze
Thoolse Stichting, want die werkt nog niet.
Mijn motief om hier tegen te zijn is dat er 'n
gebouw wordt gezet, dat zichzelf niet ren
dabel kan maken, aldus de heer Koopman.
Weth. Bout zegt dat men hier mensen kan
zien lopen die geen behoorlijke verzorging
hebben.
Weth. Hage vindt zo'n instelling goed.
En waar die instelling geld moet lenen moet
ze ook een borg hebben. Dat zijn wij dan
in dit geval. Er is altijd gejammerd dat er
niets wordt gedaan voor de bejaarden. Nu
gebeurt er iets. Zeker, het is erg duur, maar
hij wil toch niet achterblijven met vóór-
stemmen.
De voorzitter herinnert er aan, dat er niet
gesproken wordt over subsidie, maar uit
sluitend garantie. Wanneer de Stichting
dus zou moeten liquideren met een tekort,
eerst dan moeten de gemeenten bijspringen.
In de toekomst zullen we voor de Ouden
van Dagen toch moeten betalen.
De heer Geluk verklaart het ook niet aan
te durven.
De heer Langejan vraagt of het dag. be
stuur ook nog komt met een voorstel voor
een eigen gebouw. De voorzitter antwoordt
dat hij daartoe geen kans ziet.
De heer Langejan vindt de voor het
Tehuis genoemde cijfers om van achter over
te vallen. Aangezien echter alle gemeenten
er in toestemden en bezien uit het oogpunt
van liefdadigheid zal hij voor stemmen.
Na deze discussie wordt gestemd. Tegen
de garantieverlening zijn de heren Koopman
en Gluk. De andere vijf stemmen voor. De
tegenstemmers zeggen, dat ze hopen in deze
verkeerd te hebben gestemd.
RONDVRAAG
De heer Geluk vraagt of er bij de ge
meentelijke slachtplaats een lichtpunt kan
worden aangelegd. Het is daar erg donker.
De voorzitter gelooft dat dit vrij duur
zal zijn.
De heer Langejan vindt dat men eerst
eens de gehele verlichting moet zien, wil
men daarover gaan oordelen. Er zullen dan
wel fouten gemaakt zijn, maar in deze houdt
men toch altijd wel klachten.
Weth. Bout gelooft ook dat er wel klach
ten zullen komen, maar die zullen er ook
altijd wel blijven.
De heer Zwagemaker vraagt hoeveel
nieuwe woningen er al zijn verkocht.
De voorzitter antwoordt: alle acht. We
hebben er 10 gekregen, maar er zijn er 2
voor de Ambachtsschool, waarvoor we er
nog 2 bijkrijgen.
De heer Zwagemaker: Voor wie is dan
de achtste
De voorzitter: Voor Lindhout.
De heer Zwagemaker vindt dat hiermee
iets niet klopt. In een vorige vergadering
waren er 7 verkocht. De heer Lindhout zou
er hier geen van krijgen.
De voorzitter zegt dat hier een misver
stand in het spel was. Hij meende dat Lind
hout er een buiten de toewijzing zou krijgen,
maar in Middelburg verklaarde men dat deze
bij de toewijzing was inbegrepen. Zo was
dus de achtste ook meteen weg.
De heer Zwagemaker kan de verdeling
niet bekoren. Er worden woningen toege
wezen aan mensen, die een flinke goede
woning hebben. Dat kan de bedoeling van
de Minister niet zijn.
Weth. Bout is het er mee eens, dat er
wel eens woningen zijn toegewezen aan hen
die reeds een woning hebben. En dan kan
men wel zeggen: er komt dan toch weer een
woning leeg, maar die is meestal dan ook al
verdeeld aan zoon of dochter. Zo gaan die
mensen wel van de aanvraaglijst, maar
daarmee is niet van bovenaan afgewerkt.
De heer Langejan: de woningcommissie
heeft toch ook een woord.
Weth. Bout: Er zijn nog veel problemen.
Zo zit de gemeente-opzichter nog in de
pastorie, maar men is aan het beroepen en
wanneer er een nieuwe predikant komt moet
hij in de pastorie, dus Jasperse een andere
woning.
en de huid geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Zuiver en ontsmet uw
huid met de helder
vloeibare D.D.D. De
jeuk bedaart.de ziekte
kiemen worden ged ood
De heer Geluk gelooft dat Jasperse al
veel eerder een woning had kunnen krijgen,
maar er zeker te goed zit.
Weth. Bout. Jasperse heeft een ander
laten voorgaan en dat was mooi.
Dat wil de heer Geluk niet ontkennen.
De voorzitter vindt dat men hierover na de
officiële zitting nog wel wat kan napraten
en daarom sluiting.
Terwijl de andere gemeenten op Tholen en St. Filipsland zich zij het
sommige aarzelend garant stelden voor een door de Stichting voor het
Thoolse en St. Filiplandse Tehuis voor Ouden van Dagen aan te gane
geldlening, stak Scherpenisse een spaak in het wiel door dit verzoek niet in te
willigen. Men zat overigens wel erg moeilijk om in deze een besluit te nemen.
Tenslotte bleek de meerderheid toch tegen. Het is een vérstrekkend besluit.
Omdat al de andere gemeenten die garantstelling slechts aanvaardden onder
voorwaarde dat elke betrokken gemeente dit zou doen.
Zodat het Tehuis weer op een schopstoel zit. Tenzijtenzij de tegenstemmers
in Scherpenisse, nu alle andere gemeenten het risico wél aanvaarden, alsnog
op dit besluit terugkomen. Een niet uitgesloten mogelijkheid, waar dit besluit
hun toch wel erg moeilijk viel. En omdat allen er wel het nut van inzien,
maar bij de vraag of zo'n Tehuis wel rendabel zou blijken te zijn, bleven steken.
(Verslag van een medewerker)
Deze voltallige openbare vergadering
werd Maandag 28 September om half vier
gehouden onder leiding van burgemeester
Bouwense.
Ingekomen was een brief van de Vereni
ging van Ned. Gemeenten in Zeeland,
waarin wordt meegedeeld dat Vrijdag 2
October a.s. in Middelburg een vergadering
wordt gehouden in verband met de laatste
(provinciale) woningtoewijzing. Daarbij is
Zeeland maar armzalig bedacht. Waartegen
men op die bijeenkomst wenst te proteste
ren en waartoe burgemeester, wethouders,
raadsleden en gemeentesecretarissen in Zee
land worden uitgenodigd.
In deze gemeente zullen de beide wethou
ders deze vergadering bezoeken.
Van het Ministerie is bericht ingekomen,
dat een 7-lokalige school zal worden goed
gekeurd. Oók, dat het weer mogelijk is over
te gaan tot woningsplitsing met premie.
De heer Johs. Hage vraagt of de ge
meente nog 30,wil betalen in het meer
dere bedrag dat het dempen van de water
put heeft gekost. Er was nl. geraamd
217,terwijl het 276,kost. In de
meerdere 60,- vraagt hij de gemeente de
helft voor haar rekening te nemen. Daar
tegen is geen bezwaar, al zal het dag. be
stuur nog trachten de helft van 30,te
krijgen van St. Maartensdijk.
Met een of twee Rennies bij de hand geen
angst voor zuurbranden. Eet gerust alles
waar de maag naar vraagt. Sommige men
sen nemen Rennies bij voorbaat als een
goede gewoonte, smakelijk en fris. Bij on
verwacht opkomend zuurbranden zijn Rennies
een ware uitkomst. Houdt ze daarom altijd
bij de hand. Gewoon laten smelten op de
tong en 't zuurbranden behoort weer tot het
verleden.
VERKOOP GEMEENTEGROND
De voorzitter deelt de vergadering mee,
dat de heren Robbe en J. Hage tot overeen
stemming zijn gekomen wat de bedoelde
grond betreft. Daarom stellen B. en W.
voor de grond te verkopen voor de richt
prijs. Daartoe wordt besloten.
DE GARANTSTELLING
VOOR HET TEHUIS
Dit punt was in een vorige vergadering
aangehouden. De bedoeling is al wel be
kend. Het gaat om het garant zijn door de
gemeente voor een bepaald bedrag van de
geldlening die de Stichting voor het Tehuis
voor Ouden van Dagen moet aangaan voor
de bouw. Een borgstelling dus.
De voorzitter van de Stichting, de heer
W. L. Blindenbach van St. Maartensdijk
had voor de openbare vergadering nog een
toelichting gegeven. Naar aanleiding daar
van vraagt de heer IJzerman of de behoef-
tigen toch ook een kans maken daar in te
komen of is het alleen maar voor de beter
gesitueerden. Dan heeft het z.i. geen nut.
Die andere mensen hebben de maatschappij
opwekkend-p ij nverdr ij vend
toch ook opgebouwd en behoeven niet on
verzorgd achter te blijven. Weth. Kleppe
stelt daartegenover ook een vraag, nl. of
men hetzelfde kan geven met minder geld.
De heer IJzerman wijst er op, dat er hier
toch ook een „Harkpot" is. Kan het daar
niet uit betaald worden De voorzitter
antwoordt dat aan de betrokken commissie
gevraagd kan worden of ze die bijdrage
willen storten in de kas van het Burgerlijk
Armbestuur.
Weth. v. d. Jagt zegt bezwaar te hebben
tegen het feit, dat de stichtingscommissie
Tholen maar voor een evenredig bedrag
garant is als de andere gemeenten. Wanneer
alle andere gemeenten hiertoe ook besluiten,
wil ik niet tegen stemmen, aldus weth. v.
d. Jagt.
De heer Hartog zegt voor te zullen stem
men, onder dezelfde voorwaarde, nl. dat dan
ook alle betrokken gemeenten meedoen.
De heer IJzerman ondersteunt het voor
stel van de heer Hartog. Na nog enige dis
cussie blijft men met twee voorstellen zitten.
Het hiervoren genoemde van de heer Hartog
en het voorstel van weth. v. d. Jagt om dit
te aanvaarden, wanneer de gemeente Tholen
als stichtingsgemeente met een groter be
drag uit de bus komt (daarvoor garant is).
Het voorstel van de heer Hartog wordt met
5 stemmen tegen verworpen. Alleen de heer
Hartog en de heer IJzerman stemmen voor.
De heer Kievit onsteunt vervolgens het
voorstel van weth. v. d. Jagt. Ook dit wordt
echter verworpen, nl. door de twee blanco
stemmen van de heren Hartog en IJzerman,
door het tegenstemmen van Bijnagte, de
Goffau en weth. Kleppe, zodat alleen weth.
v. d. Jagt en Kievit voor zijn.
Nu deze voorstellen zijn verworpen zit
men in een zekere impasse, waar men thans
niet uitkomt. Daarom wordt er maar van
afgestapt.
Nou zeg, U verandert toch ook
wel eens van gedachten? Vindt U
het dan zo vreemd, dat ik in een
week tijds ben omgedraaid als een
herfstblad van een boom. „Het kan
verkeren", zei Brederode al in de
tijd van mijn bet-overgrootvader.
Zo is het nu ook bij mij „ver
keert".
Nee, niet omdat die oude ford,
die U vorige week zag, het niet
deed. Dat ging wel. Hij heeft me
bij een tiental bureaux gebracht,
dat ouwe ding.
Emigratie-bureaux. Dacht U al
eens over emigratie Nee, nou
wacht er dan ook nog even mee.
Ze zeggen wel, dat ze je weg wil
len helpen. Maar ze helpen alleen
in naam. In daad sturen ze je van
kastje naar de muur. Zodat die
ouwe ford ook van kastje naar de
muur reed. En het niet eens zo vlug
had begeven, als ik het niet had be
geven. Maar ik kreeg er schoon ge
noeg van. Wat ze niet allemaal
moeten weten, als je gaat emigre
ren, althans wanneer je daartoe een
poging aanwendt. Ze vragen het
hemd van je... kent dat bekend ge
zegde wel.
Maar apropos, waarom bent U
eigenlijk tegenstander van emigratie,
ik bedoel van herverkaveling
Dat is nog niet zo gek, als het op
het eerste gezicht wel lijkt. Een be
tere waterleiding en dus waterlozing
op je land, een gemakkelijker toe
gangsweg, geen sloot, geen berm,
twee en half maal de pachtwaarde,
als je het land dat jaar niet kunt be
werken. Nou, dat is ook beter als
de juun in dit seizoen. En dan bo
vendien nog opheffing van de
werkloosheid. Hoe kunnen we aan
de millioenen voorbijgaan, die de
regering hiervoor beschikbaar stelt.
Grijpt ze, anders gaan ze onze neus
voorbij. Welnee, dacht U dat ze
de boel helemaal door elkaar
gooien Niks van an, daar zorgt
ondergetekende wel voor. Je kunt
er zelfs béter van worden. Dichter
bij huis of misschien je eigen land
terug met een veel betere afwate
ring. En er nog een stukje bij ook.
Kees begreep niets van mijn en
thousiasme voor de herverkaveling,
terwijl ik vorige week nog zo'n hef
tig tegenstander was. Begrijpt U het
ook niet? Ja, hum, kijk eens, die
ouwe ford, die ik kreeg om te emi
greren is weg. Ik heb nu een an
dere, ietwat anders van model.
Kijkt U hieronder maar. Wel op
vooruitgegaan niet? Dat komt om
dat ze me hebben aangezocht om
lid te worden van de herverkave
lingscommissie. En me vast een
voorschot gaven. Zodat er een iet
wat moderner fordje uit de bus is
gekomen. Maakt U zich over die
herverkaveling niet meer ongerust.
Ik breng U wel naar de „wens-
zitting" en dat in een wagentje dat
heel wat geriefelijker over het hob
belend wegdek van onze polder
wegen glijdt dan die ouwe ford van
vorige week.
Kees heeft geglimlacht, toen ik
hem vertelde van het lidmaatschap
van die herverkavelingscommissie
en toen ik hem die nieuwe voor
schotford liet zien.
En zei alleen maar: „omdat je
er béter van bent geworden."
Snapt U zoiets? Ik niet. Vast
staat dat deze ford gereed staat om
U straks naar de wenszitting te
brengen. Om beurten astublief
vraagt
JAN
Een commissie wordt aangewezen, die de
begroting 1954 en de rekeningen 1951 en
1952 zal onderzoeken. Deze commissie be
staat uit de heren IJzerman, Kievit en
Bijnagte.
Per 1 October treden de leden van de
woonruimtecommissie af. Van de vorige
aanvullende verkiezing hebben de heren D.
Quaak en Kievit hun benoeming tot lid van
de woonruimtecommissie aangenomen. Men
zit dus nog met 1 vacature. Hierin wordt de
heer M. IJzerman gekozen, maar hij bedankt
maar direct. Dan weet men waar men aan
toe is. Hetzelfde geval doet zich voor, nadat
de heer Hartog 6 stemmen op zich heeft
verenigd. Vervolgens wordt de heer J. Lind
hout gekozen, die niet direct kan bedanken,
omdat hij niet op de vergadering is (geen
raadslid). De overige aftredende leden wor
den alle herbenoemd. Hiervan namen de
aanwezigen hun herbenoeming aan.
De heer Bijnagte wil in dit verband wel
iets opmerken, nl. dat hij heeft bemerkt, hoe
B. en W. wel eens een advies van de huur-
commissie niet opvolgen en een ander besluit
nemen. Bovendien hoort de huurcommissie
daar nog niets van ook. De voorzitter wou
dit punt juist ook aanroeren.
Juis deze middag is door het dag. bestuur
besloten tot verhuur van een gemeentewo
ning aan de heer Calsman. Er is een beroep
gedaan op Ged. Staten om een toewijzing
daar meerderen moeilijk zitten. De heer
IJzerman merkt op dat er dikwijls wordt be
weerd dat men boven aan de lijst staat en
een ander voor gaat. De voorzitter ant-
OV
w
woordt dat het mogelijk is, dat iemand die
onder aan de lijst staat toch een woning
krijgt voor de anderen. Dat hangt helemaal
van de urgentie af. De heer Bijnagte vindt
dat eigen mensen moesten voorgaan. De
voorzitter antwoordt dat dit de aangewezen
standplaats is voor de heer Calsman. Daarna
wordt het in stemming gebracht om de ge
meentewoning te verhuren aan de heer
Calsman. 3 stemmen zijn voor, 4 blanco. Met
klem zal om woningtoewijzing worden aan
gedrongen, daar er hier in geen drie jaar
zijn gebouwd. De Raad onderstreept dit
graag.
HOOFDPIJN?
Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 50 ct.
Mij nhardt Hoofdpijntabletten. Koker 80 ct.
RONDVRAAG
De heer IJzerman vraagt hoe het er bij
staat met de na de watersnood geschonken
goederen. De voorzitter antwoord dat eerst
aan slachtoffers is uitgereikt, daarna is het
restant overgedragen aan de diaconiën. De
heer Bijnagte zag graag dat de twee stoepen
bij C. v. d. Graaf en J. Slager gemaakt
werden. De voorzitter antwoordt hierop, dat
er geen goedkeuring was en het alzo niet
kon worden uitgevoerd, tenzij de raad er
mee accoord gaat. Daartoe wordt besloten.
De heer Bijnagte vraagt voorts of er al
nieuwe vloedplanken zijn besteld.
De polder heeft de zaak flink in orde ge
maakt. Laten wij het ook zo doen.
De voorzitter zal het met de Rijkswater
staat bespreken. De heer Hartog merkt op
dat de verlaatput in de Kaaistraat bij dhr.
A. Jasperse niet goed meer functionneert.
Het zal worden bekeken.
De heer IJzerman wijst er nog op, hoe
bij het lossen van gips de draden van het
electrisch net geraakt worden. De mensen
zitten daarna zonder stroom. Wanneer zou
dat nu eens ondergronds komen (de electri-
ficatie). Ook hieraan zal de voorzitter aan
dacht besteden.
Daarna sluiting.
Tandheelkundige Inrichting
Spreekuren t
Donderdags van 10.30 tot 13.00 uur
en volgens afspraak
Stationsstraat 42a Telef. 728
Afspraak en inlichtingen
Antwerpsestraatweg 431
BERGEN OP ZOOM
van onze Cultuurgronden
Met grote zorg gaan de land-
bouwlaboratoria voort de toestand
van onze cultuurgronden nauwkeu
rig te bepalen. Men vergelijkt de si
tuaties van diverse jaren, bepaalt
voor- en achteruitgang en dient met
de verkregen gegevens de voorlich
ting. Jaarlijks worden grondmon
sters onderzocht op hun kalkgehalte.
Voortdurend blijkt, dat de helft van
onze zand-, dal- en veengronden
niet voldoen aan de eisen die men
ten aanzien van het kalkgehalte mag
stellen.
Tot welke grote productieverlie
zen deze ongunstige toestand aan
leiding moest geven tonen al te vaak
de proefvelden aan. Een ander ge
brek, dat zich gedurende de laatste
10 jaren voordoet is de behoefte aan
magnesia.
Terecht kent men daarom bizon-
dere waarde toe aan kalkmeststof-
fen, die magnesiumgehalte bezitten.
De wijze waarop de aanwezige stof
fen tot een meststof zijn gebonden,
is ook van belang; zo kent men b.v.
magnesia-poederkalk, waarin de
kalk in twee bindingsvormen aan
wezig is: als kalkhydraat en als
koolzure kalk.
Deze vorm van samenstelling is
voor de kalktoestand van de grond
hierom zo belangrijk, omdat zij een
volledige werking verzekert en de
meststof voor zware en lichtere
gronden geschikt maakt; een fijne
kalkmeststof zal de gewenste aan
passing van de zuurgraad zeer be
vorderen.
Het duidelijkst zal men echter de
verbetering in de opbrengst kun
nen constateren.
door
Jf HENK VAN HEESWIJK
naar een motief van L. K. v. d. Linden
27
„En waarschuw me, als jullie serieuze trouwplannen
hebt. Misschien heb ik dan nog wel een paar centen
in een oude kous voor jullie."
Hij keek haar verrast aan. „Heb je een spaarpotje,
mam
„Ik zeg niets," antwoordde ze raadselachtig. „Doch
heb maar geen vrees, dat jij met lege handen zult
komen. Daar heeft je ouwe moeder wel voor gezorgd,
jongen. Het was toch te verwachten, dat je vandaag of
morgen met een meisje thuis zoudt komen. Breng je
haar eens een weekeind mee
„Ik zal het haar voorstellen, mam."
Toen de vrouw hem Maandagmorgen vroeg naar de
trein bracht, zei ze ten afscheid: „Doe mijn hartelijke
groeten aan Nora, wil je
„Ik zal het doen," zei hij, nog even haar hand druk
kend.
De trein vertrok en hij wuifde haar nog na, tot ze
uit het oog verdwenen was. En dit beeld, de eenzame
vrouw op het station, de vertrekkende trein nakijkend,
bleef hem zijn hele leven bij. Nog diezelfde avond
moest marinier van Veen op het Compiesbureau ko
men, alwaar hij de schok van zijn leven kreeg.
„Van Veen, er is zo juist telefonisch bericht geko
men van een dokter uit Amsterdam, dat je moeder
plotseling ernstig ziek is geworden. Hier is een reis-
pas, voorlopig voor drie dagen. Je kunt terstond gaan,
maar laat me morgen of zo even horen, hoe het is.
Als het nodig is, kun je langer verlof krijgen. Ingerukt."
Enkele minuten later liep een zenuwachtige marinier
naar het station. Moeder ernstig ziek... Dat was nog
nooit gebeurd. Hij had zijn moeder nooit anders dan
kerngezond gekend. Ziek was ze, bij zijn weten, nog
nooit geweest. Nu ja, wel eens een keer hoofdpijn of
zo. Maar ziek... Eens had zijn moeder schertsend ge
zegd: „Moeders hebben geen tijd om ziek te zijn."
De trein snelde naar de hoofdstad en Nol van Veen
zat aan het raampje en wist niet, wat hij ervan denken
moest. Het was nog maar enkele uren geleden, dat hij
afscheid van zijn moeder had genomen. Toen had ze
niets gemankeerd. Ze was zlfs vroeg opgestaan om
zijn ontbijt klaar te maken. Samen hadden ze zitten
eten en samen waren ze naar het station gegaan. En
nu... ernstig ziek...
In Amsterdam spoedde hij zich naar de Sint Nico-
laassteeg. In het straatje, zag hij enkele mensen staan
voor de deur. Een bang voorgevoel bekroop hem. De
vrouwen zagen hem komen en schrokken; ze draaiden
zich om, toen hij de deur opende en de trap opliep.
Daar, in de kamer zaten ook drie vrouwen, de buren.
Ze stonden op en een van hen kwam naar hem toe.
„Is... is..." begon hij angstig.
„Je möeder heeft niet geleden, Nol," zei de buur
vrouw, en ze bracht hem naar de smalle alcoof, waar
zijn moeder de slaap des doods sliep. Er lag een vredige
trek op haar gerimpeld gelaat. De reeds grijzende ha
ren lagen netjes in twee strengels naast haar hoofd
op het blankwitte laken. De handen, wasbleek, waren
gevouwen.
De buurvrouw trok zich zacht terug, toen de mari
nier daar aan het voeteneind bleef staan kijken. Toen
welde er een kreet uit zijn haast dichtgeknepen keel:
„Mam
Discreet sloot de buurvrouw de deur tussen het al
coof en de voorkamer. Toen wenkte ze de andere
vrouwen, die zacht de trap afgingen. Zelf ging ze bij
de tafel zitten en wachtte.
Het duurde lang, maar de vrouw wachtte geduldig.
En toen Nol eindelijk weer terugkeerde in de voor
kamer, zei de vrouw nogmaals: „Je moeder heeft niet
geleden, Nol. Het was hartverlamming. We wisten, dat
ze een hartkwaal had, maar ze heeft het voor jou altijd
verborgen gehouden. En ze wilde ook nooit, dat wij het
zouden vertellen. Het is een zachte dood geweest, Nol.
Je hebt een lieve moeder gehad, jongen, zoals er maar
weinig zijn in de wereld. Ze heeft je met ere groot
gebracht en ze heeft altijd gezegd: Tot zolang moet ik
leven. Dat heeft ze bereikt."
Nol bleef daar staan, bij de tafel, en keek wezenloos
voor zich uit. Hij antwoordde niet en de vrouw begon
zenuwachtig te worden. Ze wist niet beter te doen dan
op te staan. „Ik ga nu maar, Nol, en als je me nodig
hebt, roep je maar, hoor. De thee staat op het lichtje.
Als je wilt, kun je vanavond wel bij ons eten."
Nog steeds zei de jongen niets en de vrouw haalde
haar schouders op. Enfin, zij had haar burenplicht
gedaan. Vrouw van Veen lag er netjes bij daar zou nie
mand wat van kunnen zeggen.
Later op de avond kwam de benedenbuurman nog
even boven. Nol zat aan tafel en keek even op, toen hij
binnentrad. De man stak zijn hand uit en Nol drukte
die. „Van harte gecondoleerd met dit verlies, Nol," zei
hij. „Het is een zwaar verlies, jongen, want een moeder
is alles voor je en vooral, als je ook al geen vader meer
hebt. Er is één troost, dat ze niet geleden heeft. Ze was
om zo te zeggen: meteen uit de tijd. Maar oh... nu
moeten we eens praten over de begrafenis, he? Ja, dat
is wel naar, maar het moet toch ook. Hier is al een
verklaring van de dokter; dat papiertje heeft mijn
vrouw voor alle securiteit meegenomen. Weet je ook,,
waar de papieren, polissen en zo, zijn
Nol schudde ontkennend het hoofd. „Nee... Laat me
nog maar even alleen. Ik... ik zal het wel eens op
zoeken.
(Wordt vervolgd)
