WEEKBLDD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLOND B. B. Betoog Nationale Reclasseringsdag 1953 Jan van Zutphen 90 jaar WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT De Loonronde der cijfers Na vier maanden onderhandelen voor de vierde maal 5 procent Plaatselijk nieuws SPORTHOEKJE ZONDAGSDIENST ARTSEN THOLEN 9e Jaargang No. 45 2 October 1953 Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407 Abonnementen 1.20 per kwartaal franco p.p. 1.45 incassokosten Prijs per nummer 10 cent Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00 Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05 Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen Na onderhandelingen, die maanden heb ben geduurd, heeft de Regering deze week de knoop moeten doorhakken door een loonsverhoging van 5 toe te staan. Nim mer is een loonronde na de oorlog op zo'n moeilijke wijze tot stand gekomen als dit maal. Maar ter vergoelijking kan daarbij gezegd worden, dat de problemen ook nim mer zo moeilijk waren. Het ging niet alleen om een compensatie van de huurverhoging, maar ook om het opheffen van de con- sumptiebeperkimj, die in 1951 vrijwillig door de arbéroers is aanvaard. En alsof dit nog niet erg genoeg was, werd de vraag of de prijsstijging, die het gevolg zou kun nen zijn van een loonsverhoging, ook nog doorberekend moest worden, uiterst ao tueel. Om het nog erger te maken is men tot slot tot de conclusie gekomen, dat men gewerkt heeft met verkeerde statistieken. „Dit is de loonronde der cijfers", zo heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken, dr. A. A. van Rhijn, deze week tijdens een persconferentie gezegd. Niemand zal dit tegenspreken, want toen op 28 Mei van dit jaar de eerste onderhandelingen begonnen, heeft geen mens verwacht in dit wespen nest te zullen terecht komen. Allereerst de cijfers. Het hanteren van de prijsindex is zo ingewikkeld, dat men met een eerlijk geweten tien verschillende berekeningen kan maken. Het ligt er maar aan van welke situatie en van welke datum men uitgaat. Daarom is het niet te ver wonderen, dat de werkgevers tot een ge heel andere uitkomst kwamen dan de werk nemers. Zij hadden de volgende bereke ning: huurverhoging 1.95% opheffing consumptiebeperking 2.63 4.58 Daarvan moest worden afgetrokken 0.96 zijnde het percentage dat berekend is voor de verlaging van de suikeraccijns, het goed koper worden van de schoenen en de brand stof 3.62 De werkgevers hebben dit naar boven afgerond en waren bereid een loonsverhoging van 4 te betalen. Van de zijde der werknemers heeft men met verschillende berekeningen geschermd. De laatste is echter de meest besprokene. Zij luidde als volgt: huurverhoging 2.7 afschaffing consumptiebeperking 3.9% 6.6 0.85 (de verlaging van de ge noemde indirecte belastingen) 5.75 Dit betekende een looneis van 6 Maar daarnaast hebben zij nog een berekening uitgevoerd, die op 8J4 uitkwam, daar zij zich op het standpunt stelden, dat deze loonsverhoging een effect in de prijzen zou hebben van 2.46%, een effect, dat zij ook gecompenseerd wensten te zien. Op een gegeven moment lagen de standpunten dus 4 tegen 834 Een kloof die te groot was. De werknemers hebben daarop tijdens de onderhandeling als compromis voorge steld om samen (werkgevers en werkne mers) 6 aan de Regering te vragen. Een voorstel, dat door de werkgevers werd af gewezen, als zijnde te liggen buiten de reali teit. Goede raad was duur. De Stichting van de arbeid, waarin beide partijen zich na de oorlog meestal hadden gevonden, wankelde op haar fundamenten en de stem ming werd er niet beter op. Het bleek on mogelijk tot een overeenstemming te komen en zo ging men afzonderlijk naar de Re gering; de werkgevers met 4 en de werk nemers met 6%. Maar de Ministers, die nog heel wat te stellen krijgen met de Ka mer als de belastingontwerpen en het pro bleem der vrijere loonvorming aan de orde komen, waren er niet erg happig op om deze knoop door te hakken en één of beide partijen ontevreden te maken. COMMISSIE DER WIJZEN Zij stelde een commissie in, bestaande uit drie hoogleraren, die de cijfers precies moest onderzoeken. De grote vraag van welke gegevens men uit moet gaan, kwam nu in het geding. Tot nu toe heeft men steeds gebruik gemaakt van het levensmid delenpakket, dat door het Centraal Bureau voor Statistiek in 1949 is samengesteld en dat ieder jaar aan de prijzen wordt aan gepast. Zo kan men precies nagaan hoeveel het brood en andere eerste levensbehoeften per maand duurder of goedkoper werden. Maar in 1951 is een budgetonderzoek ge houden, waaraan vele huisvrouwen hebben deelgenomen. Men heeft geprobeerd vooral van werknemerszijde om dit on derzoek voor de onderhandelingen te ge bruiken. Ook de commissie deed dit en zij kwam zodoende terecht in het straatje der arbeidersleiders. Maar op het laatste mo ment ontdekte men fouten in deze bereke ningen en schakelde zij weer over op het oude, beproefde levensmiddelenpakket van 1949. Toen kwam de berekening uit op 4.8%, hetgeen afgerond een loonsverhoging van 5 zou betekenen. De werkgevers, die het advies van deze commissie min of meer bindend achten terecht accepteerden een vijf-procents loonsverhoging, de arbei ders daarentegen hielden vast aan hun 6 De regering moest de loonsverhoging wel op 5 vaststellen, daar zij anders het werk van de commissie der wijzen volledig overbodig zou hebben gemaakt. Deze com missie werd ook door haar als een soort arbitragecommissie beschouwd. HET MAGISCHE GETAL Zo zijn deze onderhandelingen een succes geworden voor de werkgevers. De commen taren van arbeiderszijde verhelen dit niet. Maar toch kan men begrip hebben voor de houding van de Raad van Vakcentra- len. Reeds driemaal is er nu een loonronde van 5 geweest. Dat was driemaal in een tijd, die niet bepaald rooskleurig te noemen was. En nu het in verschillende bedrijfs takken lang niet alle beter gaat, zou men dan weer met 5 genoegen moeten nemen De vakbeweging wilde eindelijk eens van de 5 af. Maar zij vergat een ding, dat zij daarbij een element in het geding bracht, dat niet bij de onderhande lingen paste: n.l. de welvaartsverdeling. Het ging om een compensatie voor een concrete zaak en niet om iets extra's. De werkgevers stonden formeel daarom zeer sterk en het heeft niemand verwonderd, dat de Regering het advies van de commissie van deskundi gen zonder meer heeft gevolgd. Intussen zal het muisje nog wel een staartje hebben en zal het laatste woord over deze kwestie niet gezegd zijn. In de loop van dit jaar komt de vrijere loonvorming aan de orde. De ervaring die de vakbeweging nu heeft opgedaan, kan zodanig zijn, dat zij niet aan de wensen van de werkgevers die van de sterk ge bonden loonpolitiek afwillen willen tege moet komen. Het N.V.V. heeft daar trou wens nooit twijfel over laten bestaan. Gelukkig heeft men de verlaging van de inkomsten- en loonbelasting bij de bereke ningen geen rol laten spelen. Dat is juist, want deze verlaging geldt voor heel de bevolking, daar de belastingdruk voor ieder een te zwaar is. Maar dit neemt niet weg, dat zij een reële factor is. En is berekend, dat zij een loonsverhoging van bete kent, hetgeen zeker niet te verwaarlozen is. Dat de Regering geen rekening heeft gehouden met de prijsstijging die het ge volg kan zijn van deze loonsverhoging, is juist. Hetzelfde probleem heeft een rol ge speeld bij de consumptiebeperking. Toen heeft men ook niet doorberekend en het re sultaat is geweest, dat de prijzen niet zijn gestegen. Integendeel, zij zijn gedaald. Dit blijkt heel duidelijk uit het feit, dat in geen enkele berekening de consumptiebeperking op 5 is gesteld. Zou men een prijsstijging van 2 doorberekenen en dus een loons verhoging van 7 geven, dan stimuleert men slechts de prijsverhoging. Nu de prij zen der grondstoffen dalen kan men goede hoop hebben, dat de prijzen niet al te zeer omhoog zullen gaan. MIDDENSTAND DE DUPE? Dat de middenstand niet tevreden is, valt te begrijpen. Deze profiteert wel van de belastingverlaging, maar de loons- en huurverhoging voor eigen woning en winkelpand drukken in het bijzonder op de kleine bedrijven zeer zwaar. Op dit punt zal de Tweede Kamer wel in de bres sprin gen en hopelijk met enig resultaat. De ko mende loonsverhoging kan ongetwijfeld de koopkracht bevorderen. De middenstand zal daarvan profiteren. En nu de groothandels- prijzen dalen kan men misschien in de toe komst ook goedkoper gaan inkopen. Dit zijn winstfactoren, die echter niet voldoende zijn om deze groep van Nederlanders uit haar benarde positie te verlossen. Zo levert deze loonsverhoging nog wel enkele problemen op. Men kan zich afvra gen of deze onderhandelingen niet geleerd hebben, dat de huidige loonpolitiek op de helling moet worden gezet en dat men de lonen in de toekomst veel me'er bedrijfs- taksgewijs moet regelen. Want er zijn be drijven in ons land die gemakkelijk 10% loonsverhoging kunnen betalen, maar er zijn ook bedrijven waarvoor deze 5 reeds weer een gevoelige klap betekent. Dat behoeft nog geen pleidooi te zijn voor een ongebonden loonpolitiek. Als het bedrijfsleven -de Sociaal Economische Raad zelf de algemene richtlijnen opstell en de loonpolitiek coördineert, dan behoeft men niet te vrezen, dat er al te vreemde bokkesprongen, waarvan de arbeiders de dupe kunnen zijn, gemaakt zullen worden. (Nadruk verboden). Een regering heeft tijd noch mid delen om een direct contact te onder houden met iedere burger van het land. De verbindingen moeten lopen via het apparaat van de staat en zijn daardoor, omdat het staats apparaat een onpersoonlijk ding is, onpersoonlijk van karakter. Hier zit een gevaar in, namelijk dat de rege ring onbewust beslissingen zou kun nen nemen, welke wel eens in strijd zouden kunnen zijn met de speciale belangen van bepaalde bevolkings groepen. Dit gevaar was zeker niet denk beeldig bij de organisatie Bescher ming Bevolking. Immers, de kern van de B.B. bestaat wel uit 200.000 vrijwilligers maar in feite is het toch zo, dat de maatregelen, welke op dit gebied genomen zullen worden alle 10 millioen Nederlanders raken. Het is daarom, geloven wij, toe te juichen, dat uit de burgerij zelf het voorstel is gekomen voor de B.B. een meer directe en levende verbin ding tot stand te brengen tussen de regering en ons volk. Deze verbin ding is gevonden in de Stichting Bevordering Bescherming Bevol king. Alle bevolkingsgroepen zijn hierin vertegenwoordigd. Door deze Stichting heeft de burgerij de extra garantie gekregen, dat er voor haar hoogste goed: eigen huis en haard, zo goed mogelijk gewaakt zal wor den. Van de andere kant mogen al degenen, die belast zijn met de voor bereiding van de B.B. van deze ex tra garantie verwachten, dat zij op haar beurt, bij de werving van de vrijwilligers, op het volledige ver trouwen van geheel ons volk kun nen rekenen. De politie heeft in de B.B een belangrijke taak Zaterdag 3 October zal weer de natio nale Reclasseringsdag worden gehouden. Wat Reclassering is, mag thans als be kend worden verondersteld: het is naar het woord van Prof. Mr. B. V. A. Röling, de werkzaamheid die tot doel heeft degenen, die een strafbaar feit hebben gepleegd, weder een plaats in de maatschappij te verschaffen. De Reclassering werd in ons land voor het eerst georganiseerd nagestreefd door het in 1823 opgerichte Nederlands Genoot schap tot Zedelijke Verbetering der Ge vangenen, thans het Nederlands Genoot schap tot Reclassering geheten. Geeft de oude naam de oorspronkelijk beperkte ac tiviteit aan, welke allereerst gericht was op de morele verbetering van hen, die niet alleen door de begane misdaad, maar ook door de ondergane straf waren gedeclas seerd, thans is het werk van de Reclasse ring veel omvangrijker geworden. Men den- ke slechts aan de zorg voor de gevangene tijdens en na de detentie, aan het celbezoek, aan het toezicht over voorwaardelijk ver oordeelden enz. en aan de voorlichtings rapporten. Dat een dergelijke arbeid onze sympa thie en steun verdient, zal zonder meer dui delijk zijn. Alleen al maatschappelijk gezien is de misdaad zo'n groot kwaad, dat elke poging tot bestrijding van harte toegejuicht moet worden. Wat zou het bijvoorbeeld een stap in de goede richting zijn als de schatkist meer geld voor de bouw van scho len beschikbaar kon stellen omdat er min der voor de gevangenissen en de huizen van bewaring nodig was Maar afgezien van deze overwegingen gaat het bij het reclas- seringswerk in de eerste en laatste plaats om de mens zelf. Misdadigheid te vergoelijken is ons verre, maar men vergete nooit, dat degene, die met de strafrechter in aanraking kwam, een mens is „van gelijke beweging" als u en ik. Lezen wij niet in het Evangelie, dat nie mand goed is dan God alleen en dat de genen, die staan, dienen toe te zien dat zij niet vallen En om nog even verder te gaan: hebben niet menigmaal degenen, die een vrijheids straf uitzitten, overtredingen begaan, waar aan wij ons „slechts" in gedachten schul dig maakten Dit te bedenken zal ons niet alleen be hoeden voor een hooghartige houding jegens de veroordeelden, maar er ons tevens van bewust maken, dat wij als mens en als christen een plicht tegenover hen hebben. Deze plicht bestaat uit het reclasseren; uit het toesteken van de helpende hand om de gestraften weer in het rechte spoor te brengen en hun een plaats in de samenle ving te hergeven. Dat naast het Nederlands Genootschap tot Reclassering ook de Protestants Chris telijke- en de Rooms Katholieke Reclasse- ringsverenigingen alsmede het Leger des Heils elk op hun terrein deze arbeid heb ben aangevat, is natuurlijk zeer verheugend. Moge de Nationale Reclasseringsdag 1953 ons dan bij vernieuwing aan de bovenge noemde plicht herinneren, welke wij onder meer kunnen vervullen door dit prachtige werk eens met een extra gift te steunen Dr. H. A. ten Bruggencate. Enkele jaren geleden vierde heel Enge land de negentigste verjaardag van een nationale figuur: de toneelschrijver, cri ticus en essayist George Bernard Shaw. Met alle stellingen, die hij verkondigd heeft, waren zeker lang niet allen het eens, maar toch erkende heel het volk: deze man is een grote figuur van ons. Meer dan een halve eeuw heeft hij gestreden tegen sociale mis standen en vele ervan zijn - mede door z ij n initiatief -verdwenen. De natie is hem minstens verschuldigd hem als een van haar grote leiders te erkennen over alle geschillen van religieuze en politieke aard heen. En zó heeft Engeland toen Bernard Shaw gehuldigd. Op de zevende October van dit jaar heeft Nederland een negentigjarige te huldigen, die meer dan een halve eeuw een grote in vloed heeft uitgeoefend op het welzijn van ons volk. We bedoelen de heer Jan van Zutphen, de man die een halve eeuw ge leden de strijd aanbond tegen de meest ge vreesde volksziekte, de t.b.c. Hij zag de ellende door deze kwaal in de gezinnen der diamantbewerkers gezaaid en hij nam het initiatief om de sterken te mobiliseren tot redding van de zwakken. Hij stichtte het „Koperen Stelen Fonds", hij gaf de stoot tot het inzamelen en rege nereren van het gebruikte diamant-gruis om zodoende de eerste fondsen te vormen, waarmee de tuberculose-bestrijding kracht dadig ter hand genomen kon worden. Zo werd hij de stichter van „Zonnestraal", het sanatorium, dat open stond voor patiënten van elke godsdienstige of politieke richting. Het werd zijn levenswerk, de daar ver richte medische behandeling op peil te hou den met de vorderingen der wetenschap. Daardoor moest ook aan de nazorg van de patiënten een steeds groter aandacht wor den besteed. In 1952 verpleegde „Zonnestraal" 585 pa tiënten; ongeveer driehonderd zijn er thans in behandeling; de arbeidstherapie wordt met grote intensiteit toegepast; over het vorige jaar bedroeg het aantal werkuren niet ver van de honderdduizend. Gelukkig hielp de overheid in de latere jaren steeds beter, maar zonder talloze persoonlijke offers van groot en klein zou „Ome Jan" er nooit in geslaagd zijn. aan zijn levens werk een zo grote omvang te geven als het gekregen heeft. En door zijn imposante persoonlijkheid vooral is hij er steeds weer in geslaagd, mensen uit zeer verschillende kring tot het offeren voor zijn goede zaak te brengen. Hij won, lang voordat de betrekkingen tussen Vorstenhuis en arbeidersbeweging hartelijk waren, de warme sympathie voor zijn werk van Koningin Emma en Prins Hendrik. En de tegenwoordige Leden van het Vorstenhuis volgen deze traditie: Ko ningin Juliana is bereid gevonden als Be schermvrouwe op te treden van het huldi gingscomité, dat Jan van Zutphen op zijn 90ste verjaardag wil huldigen op waardige wijze. Het geschenk dat deze nationale figuur past kon slechts een daad zijn, die zijn levenswerk ten goede komt. „Zonnestraal" mist een gebouw voor de recreatie van pa tiënten en verpleegsters, een gebouw, dat tevens tegemoet kan komen aan de eisen van een goede gelegenheid voor het houden van openbare erediensten. Vooral in de win ter is het nogal bezwaarlijk uit het wat afgelegen sanatorium in het Loosdrechtse bos de kerkgebouwen van Loosdrecht of Hilversum te bereiken. Een gebouw bij het Sanatorium-complex kan in deze leemte voorzien en het behoeft geen betoog, welke belangrijke diensten het zieken en gezonden bewijzen kan. Dit is dus het doel, dat het Erecomité voor Jan van Zutphens negentigste ver jaardag zich heeft gesteld. Zij achten het een erezaak, de nationale figuur Jan van Zutphen op zijn uitzonderlijke verjaardag een geschenk te geven, dat zijn betekenis als strijder voor Neerlands volksgezondheid op gelukkige wijze tot uitdrukking brengt en dat tevens een wezenlijke bijdrage vormt tot het heilzame werk, dat door de tubercu lose-bestrijding wordt verricht. Voor degenen onzer lezers, die voor dit doel hun steentje willen bijdragen zij nog vermeld, dat de postgirorekening van het Erecomité 43000 is ten name van de heer J. Landman, P. C. Hooftstraat 180, Amster dam. DE COMPETITIEBAL GAAT ROLLEN Ook de „thoolse afdeling" kan beginnen met de competitieronde. Zaterdag a.s. zul len bij gunstig weer de eerste wedstrijden worden gespeeld. Nu spreken we nog wel van de „thoolse afdeling", maar van thool se clubs is niet veel sprake meer. Het zijn nog slechts Smerdiek en WHS die zich ver tegenwoordigers van de thoolse afdeling kunnen noemen. Nadat Tholense Boys vo rig jaar het competitieverband al moest op geven en sindsdien terreinloos was, moest ze er thans helemaal van af zien. Onze kleine gemeenten kunnen het zich niet ver oorloven om een jaar stil te liggen. Dan zakt de toch al geringe animo tot minder dan nul en valt het heus niet mee de boel weer op gang te krijgen. Zo is het ook Tholense Boys niet gelukt, nog afgezien van het feit dat ze ook nog geen bespeel baar terrein bezit. Een tweede oude be kende is thans ook afgevallen. Noord schans volgt namelijk de voetsporen van haar nabuur Dinteloord en gaat in de 4e klasse spelen, nog wel Zaterdagsmiddags, maar dan toch in een andere afdeling. In aantal clubs is men er evenwel niet op achteruitgegaan, want DEB uit Breda ver vangt Noordschans. Men start dus ook deze ronde weer met 8 clubs. Veertien wedstrijden staan er voor de boeg. Deel nemers in de 1ste klasse B zijn: WHS 1 van St. Annaland, DEB uit Breda, Chris- landia 1 uit Heiningen, Kogelvangers 1 uit Willemstad, Smerdiek 1 uit St. Maartens dijk, Vrederust 1 van Bergen op Zoom, Seolto 1 uit Zevenbergen en de NAC- veteranen uit Breda. In de 2e klasse B spelen: Smerdiek 2, Dinteloord 2, Noordschans 2, Seolto 2, Chrislandia 2, Kogelvangers 2 en WHS 2. De meeste deelnemende verenigingen hebben het ternauwernood aangedurfd om ook met het 2e elftal te starten. Immers, de voetballiefhebberij moge in de grote steden wat minder zijn, men merkt dat niet zo heel vlug in de verenigingen. Maar dat is in onze kleine gemeenschappen anders. En al jaren zien we die verminderde animo, vooral onder de jeugd, al lijkt het misschien dat ze „niet anders meer doen dan voet ballen", zoals wel eens wordt beweerd. Het tegendeel is waar. Men is niet zo en thousiast meer. En dat wordt in onze ver enigingen duidelijk merkbaar. Goede krach ten voor de le elftallen weet men niet te krijgen. Zodat de oude kernen nog steeds moeten meedobberen. En voor het meren deel van hen is het al meer dan tijd. Maar waar haalt men dé vervangers. Zo is er van de deelnemers weinig te zeggen. De een of ander kan in zo'n ronde nog wel aan de kop komen, als het vanaf het begin wat mee zit, maar qua voetbal zijn er geen uitblinkende clubs meer bij. De beste in deze ronde lijkt ons de twee Bre dase verenigingen. Hiervan kennen we de NAC-veteranen nog wel uit de vorige com petitie en hoewel die club wat snelheid te kort komt, stond het ook toen qua tech niek aan de top. Zowel die club als DEB genieten nog een behoorlijke training en dat is heel wat waard. De beide Thoolse verenigingen Smerdiek en WHS zullen ze ker geen grote sprongen maken. Invallers kunnen zij zich niet veroorloven, omdat het dan meestal weer al te groot verschil maakt. En toch komt dat nog al eens voor. Bij Smerdiek heeft men Lambrecht de Graaf ook weer maar „van stal" ge haald voor het eerste elftal. Met Robbe en Kampman vormt hij de oude kern, ter wijl Potter zo nu en dan ook present kan zijn. Meeuwissen zit met z'n knie en zal het misschien niet volhouden of nog niet beginnen. Overigens brengt Smerdiek nog wel een paar aardige spelers op de been, maar de stootkracht is toch niet groot. Zo is het ook met WHS. Op de weinige nieu we gezichten kan de oude kern nog niet steunen; ze dient zich nog ten volle te geven. Vrederust heeft altijd wel behoorlijk spe lersmateriaal, al komt het dikwijls niet zo ver. We geven ze dit jaar een betere plaats dan vorige maal. Kogelvangers en Chris landia zullen ook wel geen grote vooruit gang hebben geforceerd, maar zijn meestal enthousiast genoeg om het moeilijke tegen standers te doen zijn. En dan hebben we nog de Bredase elftallen met Seolto uit Zevenbergen. Vooral met de eerste zal het uitkijken worden. In de tweede klasse zal Smerdiek 2 opnieuw een woordje mee spreken. Overigens zal men elkaar niet veel doen. Een nieuwe ronde gaat draaien. Hoe het ook zij, Iaat men in de eerste plaats het ^voetballen zien als liefhebberij. En het niet doen om het meerdere of mindere puntje. Het eet geen brood. Al zien we graag dat het met overgave wordt gedaan. Het ware te wensen dat de jeugd er zo over dacht. Niet alleen met voetbal, maar met alle an dere liefhebberijen. Het is dikwijls half slachtig. En men kan maar het een of an der werkelijk goed doen. We wensen de deelnemers een goede ronde toe. En dus ook een plezierige ontspanning. De verwachting A.s. Zaterdag krijgt DEB uit Breda be zoek van WHS uit St. Annaland. En de thuisclub is het bekend dat de gasten vo rig jaar kampioen werden. Waarmee ze bij voorbaat rekening houden. En dan hoeven ze niet bang te zijn. Ook al hebben we de laatste tijd DEB niet zien spelen. Wat we er van horen is voldoende om de thuisclub de meeste kans te geven op de overwinning. Maar vooral aan het begin is een voorspel ling moeilijk. Dat is het ook bij Chrislan diaSmerdiek. De laatste club was altijd wel beter, maar in Heiningen is het moei lijk winnen. Bij SeoltoKogelvangers durven we ons meer uit te spreken. Het zou ons tegen vallen als de thuisclub hier niet met de winst ging strijken. En dan nog de NAC-veteranen uit Breda tegen Vrederust. Oud tegen jong. Tech niek tegen vaardigheid. Laten we afwachten. 2e klasse B Ook WHS 2 zal het moeten verspelen tegen Noordschans 2. Seolto 2 en Kogel vangers 2 zullen elkaar niet veel uitma ken. En Vrederust 2 zal moeten verliezen van Dinteloord 2. Volgens de mededelingen moeten de wedstrijden om 3 uur beginnen, maar het merendeel heeft het op een later uur ge steld. Nederlaag WHS 1 speelde 14 dagen geleden de laatste nederlaagwedstrijd in dit tournooi en wel tegen Vosmeer 1. De gasten gaven vanaf het begin enthousiast partij en vooral de verdediging sloeg alle aanvallen resoluut af, waarbij back Timmermans bijzonder op viel. De thuisclub begon eerst in het laat ste half uur in te zien, dat ze meer moest doen dan het matte spel dat ze tot dusver vertoonde. Maar toen was het te laat. En daarom wist Vosmeer een verdiende 24 zege te behalen, waardoor ze nog in de prijzen kwam te valled. Gehele uitslag in een volgend nummer. In Vosmeer kon WHS de eerste prijs be halen in het nederlaagtournooi, waardoor men een beker aan de collectie kon toe voegen. Voor de gemeenten Tholen, Oud-Vosse- meer en Poortvliet! Dr. L. D. A. Looysen te Tholen, tel. 49. Dr. R. C. Renes te Oud-Vossemeer, tel. 19. HOOGWATER Hoogwater in de week van 4 tot en met 10 October 1953. Zondag vm 1.04 uur en nm 13.28 uur Maandag vm 1.46 uur en nm 14.05 uur Dinsdag vm 2.22 uur en nm 14.40 uur Woensdag vm 2.54 uur en nm 15.08 uur Donderdag vm 3.24 uur en nm 15.40 uur Vrijdag vm 3.54 uur en nm 16.08 uur Zaterdag vm 4.24 uur en nm 16.40 uur Donderdag 8 October Nieuwe Maan te 1.40 uur. BURGERLIJKE STAND Geboorten: 24 Sept.: Johanna Arendje, dochter van A. Kot en H. W. de Jonge. 27 Sept.: Cornelis Jacob, zoon van S. C. Kwist en K. A. Bliek. Huwelijken: 29 Sept.: Pieter Overbeeke, 31 jaar en Maatje Annan Verstraate, 29 jaar. VELE EN VELERLEI ONGEVALLEN Zaterdagmiddag jl. is de 18-jarige P. Ver- couteren Pzn. alhier met zijn bromfiets te gen een ijzeren brugstijl gereden. Hij kwam uit de richting Bergen op Zoom en moest op het rijwielpad van de brug over de Eendracht een 2-tal wielrijders passeren. Er bleef niet veel ruimte over. Om een aan rijding te voorkomen week hij te veel de andere kant uit en botste tegen een pijler. Hij liep een vrij ernstige hoofdwonde en hersenschudding op. Op advies van de ge neesheer is hij per auto naar het Algemeen Burger Gasthuis te Bergen op Zoom ge bracht, later naar het ziekenhuis te Was senaar. Zijn moeder die was gewaarschuwd, fiet ste onmiddellijk naar de brug, maar kwam er niet aan, want door de grote haast fietste zij in de Oudelandsestraat tegen een motor rijder op en bekwam een lichte hersen schudding plus enkele schaafwonden. De Rijkspolitie stelde een onderzoek in naar beide gevallen. Dinsdagmorgen 29 September omstreeks 8 uur reed de 20-jarige A. uit Badhoeve dorp, werkzaam te Zierikzee met zijn mo tor in de Eendrachtsweg te Tholen rich-

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1953 | | pagina 1