WEEKBLÜD VOOR HET EILOND THOLEN EN ST.FILIPSLQND Plaatselijk Nieuws WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT COMMENTAAR Het Parlementair Overzicht OPOE KOPPENHOL in Poortvliet de Honderdjarige RESTANT OPRUIMING IN DE EERSTE KAMER De pastorie der Ned* Herv* Kerk te Oud-Vossemeer en van pastorie tot Gemeentehuis THOLEN OUD-VOSSEMEER ST. ANNALAND 9e Jaargang No. 37 7 Augustus 1953 Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407 Abonnementen 1.20 per kwartaal franco p.p. 1.45 incassokosten Prijs per nummer 10 cent Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00 Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05 Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen BOTSING DER MACHTEN De werkgeversorganisaties dat zijn dus de patroons hebben bekend gemaakt, dat zij per 1 Januari 1954 zich niet meer gebonden achten aan de loon- en prijspoli tiek, zoals die de laatste jaren door de re gering, op advies van de Stichting van de Arbeid, was voorgeschreven. De werkge vers zullen daaraan dus na genoemde datum niet meer meewerken. De Raad van Vakcentralen dat zijn dus de vertegenwoordigers van de arbei ders heeft hierover zijn misnoegen uit gesproken. Niet zozeer over de beslissing op zichzelf, dan wel over het feit, dat de werkgeversorganisaties deze verklaring heb ben gepubliceerd zonder vooraf overleg te plegen met de Raad van Vakcentralen. Dit laatste geeft te denken. Wie hierover dieper napeinst, vindt in deze laatste zin misschien niets bijzonders. Maar in werke lijkheid komt het neer op: „Jullie de patroons mogen niets publiceren omtrent arbeidsaangelegenheden, voordat wij de arbeiders ervan op de hoogte zijn ge steld." Met andere woorden: De Raad van Vakcentralen wil de werkgeversorganisatie onder curatele stellen. Het is een ongelukkig feit, dat in de loop der na-oorlogse jaren geleidelijk aan een toestand is geschapen, welke nu niet be paald gezond genoemd kan worden. Na de vrede van 1945 was het, ter voorkoming van inflatie en exportmoeilijkheden abso luut noodzakelijk om een loonplafond in te stellen. Met andere woorden: de regering stelde voor vrijwel iedere tak van arbeid en bedrijf een maximum loon vast en wie meer betaalde was strafbaar. Het gevolg was, dat wij in tegenstelling b.v. tot België en andere landen een vrij ge ringe loonstijging te zien kregen, waardoor Nederland in dit gedeelte van Europa een goedkoop land werd en bleef. Het grote voordeel hiervan was, dat wij goedkoop konden exporteren, doordat wij tegen scherp concurrerende prijzen konden leveren. Iets, wat b.v. België niet kon, omdat daar de levensstandaard in één jaar tijds abnormaal hoog was gestegen. De regering van ons land huldigde daarentegen een politiek van aanpassen en vrij strakke consumptiebeper king voor ons volk ten dele noodgedwon gen, omdat we arm waren Deze laatste consumptiebeperking voltooide het proces, zodat onze balans weer geleidelijk aan wat in evenwicht kwam en onze export een grote vlucht nam. De regering stelde de vakbeweging de arbeidersorganisaties onder een zekere druk (noodzaak in ver band met de toestand van 's lands finan ciën) en deze organisaties zagen wel in, dat onder de huidige omstandigheden niet anders mogelijk was. Verschillende malen echter werd meestal op verzoek van de vakbewe ging, het plafond der lonen iets omhoog ge plaatst, maar vergeleken bij andere landen zijn de lonen in ons land inderdaad laag. Men mag evenwel niet uit het oog verlie zen, dat ons loonpeil kunstmatig laag ge houden wordt en dat zodoende in werkelijk heid een ongezonde toestand ontstond. Het doel evenwel heiligt de middelen en voor namelijk werd door de werkgevers aange voeld, dat dit kunstmatige loonpeil be schouwd moest worden als een noodzakelijk kwaad. Bepaalde maatregelen, noodmaatregelen wel te verstaan, kunnen niet ten eeuwige dage gehandhaafd worden. Op een zeker ogenblik is men zover, dat het gezonde verstand moet zeggen: Nu zijn we weer ge komen tot meer normale toestanden en dus moeten de noodmaatregelen worden opge heven. Maar niet alzo de arbeidersorganisa ties en evenmin de regering. Want de aan passingspolitiek van onze regering had ver schillende narigheden ten gevolge, omdat ze te lang werd gehandhaafd. In de eerste plaats een onderconsumptie. Onderconsump tie betekent, dat het publiek niet koopt, wat het noodzakelijk kopen moet, omdat er geen geld beschikbaar is. Onderconsump tie betekent ook, dat de omzetten in be paalde branches teruglopen en als de win kelier minder verkoopt, kan de fabriek min der afzetten. Het is dus een vicieuze cirkel, een spiraal, die nederwaarts gaat, en uit eindelijk op een stop gaat uitlopen. Voeg hierbij nog de tè hoge belastingdruk, voor namelijk voor de zelfstandigen, middenstan ders, fabrikanten en industriëlen, dan is de cirkel rond en ontstaat er een verschuiving in de verkeerde richting: een algemene ver arming vanaf de top, waarvan uiteindelijk ook de arbeiders de dupe zullen worden. Dat is nu reeds merkbaar, want bedrijven gaan failliet (Avifauna b.v., al zijn hier ook andere factoren aanwezig, die remmend gewerkt hebben) en werkloosheid is het ge volg. Met kunst- en vliegwerk worden de werklozen weer aan een baantje geholpen en de Februariramp heeft in dit opzicht een handje geholpen. Dit alles neemt niet weg, dat de bevriezingspolitiek van de regering t.a.v. de lonen en prijzen al lang haar doel is voorbij gestreefd en dat zien de werk geversorganisaties vandaag aan de dag in. Vandaar hun publicatie: na 31 Dec. 1953 geen medewerking meer. Ze willen de lonen weer ontdooien: vrije loonvorming en als ge volg daarvan een vrije prijspolitiek, en dit laatste moet weer, als vroeger, nummer één worden. Daar komt de arbeidersorganisatie tegen in het geweer. Niet alleen het N.V.V., ook de beide confessionele bonden. En hun macht van het ogenblik is zo groot, dat de regering met hun wensen (die in feite ver kapte eisen zijn) rekening móet houden. Want de macht van de arbeidersorganisa ties is in de na-oorlogse jaren ontzettend groot geworden. De drie genoemde vak organisaties zijn nauw verbonden aan be paalde politieke partijen (N.V.V. en Partij van de Arbeid zijn in feite één) en derhalve beschikken de drie vakbonden óók over po litieke macht. Hoeveel bestuursleden zitten er niet reeds in de Kamers Terwijl er reeds ministers uit hun gelederen zijn voort gekomen. We denken aan Minister De Bruin van de K.A.B. De macht van de arbeidersorganisaties is dan ook zo groot geworden, dat ze voor schriften willen decreteren op terreinen, die niet de hunne zijn. Als een werkgeversorga nisatie iets wil publiceren over lonen of prijzen of wat dan ook, dan is dit hun goed recht in een democratisch land. Wanneer de arbeidersorganisaties nu gaan zeggen: Ho eens even, daar had je eerst met ons over moeten praten, dan zetten deze organisaties de feiten op hun kop en bewegen zij zich op het terrein van de dictatuur. De komende maanden vóór 1 Januari 1954 zullen een botsing der machten te zien geven. Want er zal ook nog een hartig woordje gesproken moeten worden over de consequenties van de komende huurverho ging (loonsverhoging, belastingfaciliteiten e.d.). Zal het straks uitlopen op een schei ding der machten? Dat is niet erg, want ons volk wordt daarmede het beste gediend. We zijn het met de werkgeversorganisaties eens, dat het belang van ons land en volk in zijn geheel (dus niet alléén het belang der arbeiders) eist, dat een vrije loonvor ming mogelijk wordt. De export zal er geen schade van ondervinden, want de fabrikant regelt dan niet zijn exportprijzen naar de lonen, die hij moet betalen (situatie van het ogenblik en dus ongezond), maar om gekeerd: de lonen naar de exportprijzen, hetgeen weer de normale toestand is. En misbruik hoeft men niet te vrezen: zolang een vakorganisatie nog in staat is een millioenenbedrijf in enkele maanden tijds te vernietigen, zolang heeft de arbeider daar voor nog geen vrees te hebben. Intussen zijn we zeer nieuwsgierig, hoe in dit opzicht de houding van de regering zal zijn. Dat we een stormachtig politiek najaar tegemoet gaan, staat al bij voorbaat vast. Het is een lange rij wetontwerpen, die door de Eerste Kamer de laatste weken is afgehandeld. Nu de Tweede Kamer het lang verbeide zomerrecès is begonnen, is het zaak' voor de Senaat om de achterstand niet al te groot te laten worden. Onze Senatoren vergaderen veel minder dan de leden van de Tweede Kamer. Meestal maar één dag per week, soms twee en in de begrotingstijd komt het voor, dat zij drie dagen achtereen hun wijze hoofden breken over de inge wikkelde regeringsstukken. De Tweede Kamer vergadert vrij constant van Dinsdag tot en met Vrijdag. Het aantal vergaderin gen is dus in de Eerste Kamer veel kleiner. Om bij te blijven is het daarom noodzakelijk langer te vergaderen, de laatste jaren tot omstreeks half Augustus, maar bovendien moet men minder praten. Dit laatste mag dan wel eens moeilijk vallen, men kan niet ontkennen, dat beperking hun helemaal vreemd is. Het regiem van voorzitter Jonk man is hard vergeleken bij dat van zijn voor ganger Prof. Kranenburg. Deze beëindigde de middagvergadering om half vijf en als het 's avonds half elf was, vond iedereen het erg laat. Maar voorzitter Jonkman kijkt niet naar de klok en het schijnt hem een plezier te zijn de lange vergadertijden van de meer onstuimige collega's aan de overzijde van het Binnenhof, te slaan. Op zichzelf kan deze poging niet onverdienstelijk genoemd worden, mits zij maar niet ten koste gaat van de regie. En van regiefouten is Minister Mansholt de laatste weken het slachtoffer geworden. Het belangrijke wetsontwerp „rechtshandelingen landbouwgronden" kwam drie weken geleden in behandeling. Een voorstel, dat de regeling van de grondprijzen behelst gedurende vijf jaar, en dat zich te vens uitspreekt voor een voorkeursrecht van de pachter. De Eerste Kamer deed haar best en hield forse redevoeringen, maar aangezien Minis ter Mansholt des avonds een diner had met de Amerikaanse onder-minister van land bouw, kon hij niet dezelfde dag antwoorden. Dat zou volgende week gebeuren. Het ant woord kwam. Het was een felle bestrijding van de betogen van de heren Kolff (c.h.) en Molenaar (v.v.d.). Niet geheel onbegrij pelijk wensten zij te repliceren. Maar daar voor was geen tijd meer en zo kregen we dan de replieken deze week. Na een af schuwelijk verminkt debat in drie bedrijven, waardoor de levendigheid volmaakt ver loren ging, werd het ontwerp aangenomen met 29-11 stemmen. Tegen waren de c.h.u., c.p.n., de heren Hellema Tjalma (a.r.) en Molenaar (v.v.d.) STAATLOZEN Met 29-5 stemmen heeft de Eerste Kamer ook het ontwerp aanvaard om aan 40.000 personen de mogelijkheid te geven het Ne derlanderschap terug te krijgen, hetgeen zij verloren hadden door in dienst te treden van het Duitse leger of de Duitse staat. De tegenstanders waren de communisten, de heren Diepenhorst (a.r.), de Vos van Steen- wijk en Louwe (beiden v.v.d.). Men zal zich herinneren, dat het oorspronkelijk de bedoeling van Minister Mulderije was om alle staatlozen weer met één pennestreek het Nederlanderschap terug te geven. De Tweede Kamer wilde dit niet. Zij wenste, dat de zware misdadigers staatloos zullen blijven. De Eerste Kamer sprak zich echter uit voor het oorspronkelijke ontwerp. In het wetsontwerp-Donker zag zij tal van inconsequenties. En voor sommigen waren die zo onoverkomelijk, dat zij tegen het ontwerp stemden. 20 ONTWERPEN OP EEN MIDDAG Wat de Eerste Kamer Dinsdag jl. pres teerde, was zonder meer onaangenaam. Op deze laatste dag voor de zomervacantie be handelde zij in zes uur tijd precies twintig wetsontwerpen. Zij waren niet allemaal van groot belang, maar er waren er bij die des tijds in de Tweede Kamer vrij veel debat hadden opgeleverd. Nu werd het een lange middag, zonder dat er iets groots aan de orde kwam. Zo werden de ontwerpen, die verband houden met de watersnood, aan genomen. Ook de salarisverbetering van de ambtenaren en de immunisatiewet voor de militairen leverden niet al te veel moeilijk heden op. In al deze korte debatten kwamen geen nieuwe gezichtspunten naar voren, zodat de vele Ministers die stuk voor stuk achter de Regeringstafel moesten plaats nemen, niet veel moeilijkheden ondervonden. En nadat dit allemaal voorbij was, kon ook voorzitter Jonkman de zomervacantie inluiden. Niet zonder trots deelde hij mede, dat alle spoedeisende ontwerpen zijn afge handeld. En hij wekte zijn medeleden op zich bezig te houden met de bestudering van het E.D.G.-verdrag. Terecht noemde hij dit een ingrijpend verdrag, dat een brede behande ling in de Senaat vraagt. Vooral omdat de feiten veranderd zullen zijn sinds de Tweede Kamer dit ontwerp heeft behandeld. De Duitse verkiezingen zijn dan achter de rug. En van de uitslag daarvan hangt de inter nationale politiek terdege af. Dus ook het E.D.G.-verdrag. Nadruk verboden. li. De Domeinrekening der Ambachtsheerlijk heid over het rekeningsjaar 1577/1578 geeft in enkele regels een zeer somber antwoord op deze vraag. (Hoe het temidden van het krijgsgewoel in Oud-Vossemeer was) Uit de verantwoording van de huurpenningen van het toen aan Hendrick Merts verhuurde gedeelte van het Ambachtsheren- of Recht huis blijkt het volgende: „Alsoo 's Heerenhuys in 't dorp bij Sprin- censoldaten den 7 October 1576 smorgens verbrant is mette geheele dorpe ende mits dien dairvan neyt gecomen dus neyt." Kort en bondig wordt hier medegedeeld dat het gehele dorp, waaronder de bebouw de buitenring met zijstraten moet worden verstaan in de as was gelegd. De bevolking voor het ruwe krijgsgeweld her- en derwaarts gevlucht keerde geleidelijk naar haar woonplaats terug om met de we deropbouw een aanvang te maken. Eerst in 1578 kwam de herbouw van het Ambachtsherenhuis ter sprake. In de Sep- tembervergadering van 1578 werd de her bouw opgeschort wegens „het late seisoen ende de dierte van calck ende materialen". In 1589 volgde weer uitstel „mits desen so- beren ende benarden tijt." Niet direct dus was men tot herbouw overgegaan. Men leefde ook nog te veel in „een troubele ende periculose tijt", de onzekerheid met het oog op het krijgsvolk woog zwaar. Eerst in 1591 kwam de herbouw tot stand op de plaats van het afgebrande gebouw. Het was van een hard dak voorzien, d.w.z. van een dak bedekt met schaliën, pannen of tegelen. Het afgebrande gebouw was voorzien ge weest van een dak van „gluy", d.i. een goed soort rogge- of tarwestro. Ook de „huysinghe van «'t capittel van Tholen" of wel het Curenhuis was een prooi der vlammen geworden. Evenmin als het Ambachtsherenhuis is dit gebouw direct weer opgezet. Een afwachtende hou ding werd aangenomen. Op 2 October 1578 had in de stad Tho len een beeldenstorm plaats. De Rooms Katholieke geestelijkheid ter plaatse was gedwongen haar kerkgebouwen te verlaten, de Gereformeerden (Hervormden) trokken er in. Vanuit Tholen kon nu de R. K. geestelijkheid geen geestelijk gezag meer doen gelden over Oud-Vossemeer. De geestelijke goederen kwamen in han den van nieuwe plaatselijke machthebbers. Het was niet raadzaam deze goederen in handen van de nieuwe machthebbers te la ten, zodat, om vervreemding te voorkomen, de Staten van Zeeland op 23 Augustus 1578 als rentmeester aanstelden Joost Marinusse van Suydlandt. Deze Rentmeester had tot opdracht en taak de goederen te inventariseren en te be heren en van dit beheer telken jare reke ning en verantwoording te doen. De rekeningen rakende het quartier en het eiland Tholen beginnen 3 September 1578. Uit een rekening blijkt dat aan Vincent de Schaliedecken van Bergen op Zoom voor het in 1578 dekken van de Kerk met scha- lijen „nogmels ende best omme de scha- lijen daarop te decken 9 of 54,was betaald. Van dit werk was in tegenwoor digheid van de Schepenen van Vosmaer door de oude Kerkmeesters (R.K.) op 18 Juni 1578 een contract opgemaakt. De kerk had dus weer de aandacht gehad, maar tot verder herstel van het gebouw „dat zeer vuyl gemaeckt ende van binnen geheel ge broken ende gheramponneert" was door de daarin gelegerd geweest zijnde soldaten was men niet gekomen. De gebeurtenissen in Tholen op 2 Oct- 1578 die hun schaduwen hadden vooruit geworpen waren daarvoor een belemmering geweest. Het was ook niet meer nodig: die taak namen de Gereformeerden (Hervormden) op zich, die het gebouw voor hun eredienst in gebruik hadden genomen. Aanvankelijk had men geen eigen predi kant en bediende men zich van z.g. leen- predikanten. De eerste vaste predikant Ephraïm Dier- kens werd op 1 October 1583 aan de ge meente Oud-Vossemeer verbonden. Men zal op een pastorie hebben aange drongen, althans in 1584 bezocht de Rent meester Joost Marinusse van Suydtlandt het dorp vergezeld van een timmerman en met selaar om de nodige schikkingen te treffen voor de herbouw van het Curenhuys. Van dit Curenhuys was bij de brand in 1576 een „affhanck of camer" gespaard, welk gedeelte van 1 Mei 1579 tot Mei 1584 verhuurd was geweest. Aanwijzingen werden gegeven en bespre kingen gevoerd op welke wijze men het „huys bequamelycxt soude wederomme op maken." Een bestek werd opgemaakt waarna aan besteding te Tholen plaats had. Aannemer van het metselwerk werd Pieter Pieterse, metselaar te Zierikzee, aannemer van het timmerwerk Cornelis Jacobus Smytegelt, timmerman te Tholen. Het gebouw werd van steen opgetrokken en met pannen bedekt, de bouw vorderde een bedrag van £61:10:4 of ƒ367,50. Na de voltooiing vestigde Ds. Dierkens zich in de nieuwe pastorie welke op de plaats van het voormalige curenhuys was herbouwd. Men had dus een vaste pastorie niet alleen bestemd voor Ds. Dierkens, maar ook voor hen die na hem zouden komen. In 1617 werd aan de gemeente Ds. Fran cois Manteau, geboortig van Poortvliet, ver bonden. Hij nam zijn intrek in de pastorie, waarin hij 22 Januari 1665 overleed. De Heer Jacques Dalles, toenmaals Rent meester der geestelijke goederen verkocht 13 Juni 1623 de pastorie met de daarachter in 1589 gebouwde schuur, welke uitbanning had naar de Patrijzenweg voor 600 C. gul dens aan Ds. Manteau. Men had dus geen vaste pastorie meer. Tot welke moeilijkheden dit zou leiden moest de toekomst leren. (Wordt vervolgd) Sommige mensen zijn niet bepaald ge steld op het getal 13. Ze weten wel dat het zuiver bijgeloof is om te geloven dat dit een ongeluksgetal is, maar ze blijven er toch huiverig van. Misschien dat ze hun bijgeloof geheel laten varen, als ze weten dat Opoe Koppenhol op de 13e Augustus 1853 is geboren en ondanks dit ongeluks getal a.s. Donderdag haar 100ste geboorte dag vanzelfsprekend weer op de dertien de hoopt te berdenken. En men zou haar vast nog geen eeuw geven. Ze is nog ge zond van „arte", helder, verstaat en hoort alles nog. Alleen het gezicht wordt minder. In Strijenham werd Helena Cornelia Grijs, zoals ze in de acte is vermeld, ge boren, trouwde 25 jaar later en schonk 10 kinderen het leven. Hiervan zijn er nog negen in leven. De oudste zoon is 74 jaar, de benjamin 54. Haar nageslacht is prac- tisch over de gehele wereld verspreid. Ze heeft familieleden in de U.S.A., Canada, de Belgische Congo, enz. Toen ze 90 jaar werd heeft men nog getracht alle in leven zijnde afstammelingen te tellen. Men kwam aan ruim 300 personen. Ongeveer 30 jaar geleden overleed haar man. Vele jaren daarna bleef ze alleenwo nend, maar tenslotte ging het niet meer om alles alleen te doen, zodat ze nu ook al weer jaren bij haar „jonge" dochter van 73 jaar woónt en haar schoonzoon van 81 jaar. Over de „goeie ouwe tijd" gesproken, dan moet U opoe Koppenhol eens horen. Die kan het duidelijk maken, hoe de tijden in een eeuw veranderen. Misschien kunnen we daarover volgende week nog iets ver tellen, wanneer we opoe Koppenhol zelf hebben gesproken. Intussen wensen we haar een goede ver jaardag toe, waarmee we haar namens alle Thoolse en oud-Thoolse lezers hartelijk fe liciteren. Ook wij zijn trots op onze hon derdjarige. ZONDAGSDIENST ARTSEN Dr. L. D. A. Looysen, Tholen, Tel. 49 Dr. R. C. Renes, Oud-Vossemeer, Tel. 19 HOOGWATER in de week van 9 t.e.m. 15 Augustus 1953 Zondag vm 3.21 en nm 15.38 Maandag 3.50 16.10 Dinsdag 4.24 16.40 Woensdag 4.54 17.08 Donderdag 5.22 17.35 Vrijdag 5.51 18.06 Zaterdag 6.21 18.36 Zondag 9 Aug. Nieuwe Maan te 17.101 uur Maandag 17 Aug. Eerste Kwartier te 21.08 BURGERLIJKE STAND Geboren: 29 Juli: Hendrik, zn. van J. Schot en J. Sturris. 30 Juli: Jan, zn. van N. v. d. Linde en A. Dijkslag. 31 Juli: Dingena, dt. van A. Lindhout en A. v. d. Slikke. Huwelijken: Geen. Overlijden: Geen. CONCOURS LIMOGES Uitslag P.V. de Trouwe Duif van Limoges afstand 670 km. D. Jansen 1 2 4; R. Bout 3 7; S. Jansen 5? J. Baaij 6. CONCOURS VILVOORDE Uitslag jonge duiven Vilvoorde op 18 Jult afstand 69 km. J. de Boef 1; R. de Groot 2 1621 46 51 52; L. Jansen 3 15; D. Jansen 4 35 48; A. Wagemaker 5 6 9 18 19 20 24 55; J. Deurloo 7 12 13 26; L. Laban 8 10 37 39; G. Soomers 11; K. v. Poepelen 14 33; C. Soomers 17 29 32; J. Praat 22 27 40; V. Laban 23; R. Bout 25 44 50; L. Keggt: 28 47; F. Koppenholle 30 36 38 45 53 58; D, Jansen 31; M. Tazelaar 34 54; M. Nijs 41 57; Ph. Steketee 42 59; Joh. Baaij 43 49 56. Oude duivent J. Deurloo 1; K. v. Poe pelen 2; L. Kegge 3; V. Laban 4. Uitslag Jonge duiven Vilvoorde op 25 Juli J. de Boef 1; L. Laban 2 8 51 53; G. Soomers 3 7 16 17 54; J. Baaij 4 12 15 42; A. Wagemaker 5 22 29; Ph. Steketee 6; J. Deurloo 9 18 32 34; V. Laban 10; R. de Groot 11 45 49; J. Praat 13 14 19 20 27 28 40; D. Jansen 21 26 30 31 38; F. Koppen hol 23 35 41; L. Jansen 33 37 39 48; C. Soomers 36 43 44 47; R. Bout 46; S. Jansen 50; D. Burgers 52. Oude duiven: J. Baaij 1 3; V. Laban 2 4; F. Koppenhol 5. AUTO MET GRAAN UITGEBRAND Dinsdagmiddag jl. is door onbekende oor zaak de nieuwe vrachtauto van de firma A. van Poortvliet uit Oud-Vossemeer in brand geraakt en geheel vernield. De wa gen was geladen met 60 zakken graan, die werden gehaald op het land van de gebr. Stoutjesdijk in de Peukepolder onder de ge meente Tholen. Toen de bestuurder, dhr. J. Geuze, weg wilde rijden, stond plotseling de wagen in brand. De man kon zich nog bijtijds redden, doch bekwam nog wel flinke brandwonden. Daar het vuur oversloeg op de te velde staande gewassen en gevaar voor uitbreiding bestond werd de brandweer van Tholen opgeroepen. Deze kon echter niet voorkomen, dat de wagen geheel uit brandde. Het vuur op het land was spoedig bedwongen. HOOFDACTE L.O. Mej. A. J. v. d. Stel, onderwijzeres aan de O.L. school alhier behaalde te Rotter dam haar hoofdacte. EEN MOOI CONCERT VERWACHT Bij gunstig weer zal het fanfare gezel schap „Laus Deo" (Looft den Heere) uit Kudelstaart bij Aalsmeer op Zaterdag 15 Augustus des avonds om 8 uur een concert geven op de kiosk alhier. Het programma luidt: 1. Con Brio, mars van Bisselink; 2. Claucus Ouverture van Cerfontaine; 3. Triumphmars uit Aidam van Jakman; 4. Petit Suite (3 delen) van Filleul; 5. De Vogelkoopman (operette) Van Leeuwen; 6. Sur um marchie Persau van Ketelbey; 7. Versmade liefde, wals, arr. van Leeuwen; Finale. Dit gezelschap is voornemens voor dit concert begint een rondgang over het eiland te maken om de gevolgen van de waters nood te bezien. Een en ander is georgani seerd op initiatief van de vorige Thoolse pastoor de heer Trouwborst. MET JEEP TEGEN VRACHTAUTO GEREDEN In de nacht van Zondag op Maandag jl. is de heer P. E. uit Tholen op de Halsterse- weg bij villa Het Klokje met zijn jeep tegen een voor hem uitrijdende vrachtauto ge reden. De jeep schoof onder de vrachtauto met het gevolg, dat de heer P. E. vrij ern stige verwondingen in het gezicht opliep. Na verbonden te zijn werd hij naar Tholen gebracht. De jeep werd totaal vernield. WEDVLUCHT VILVOORDE Oude duiven. Afstand 78 km. Los 13 uur. Aankomst le duif 2.33.1. Laatste 2.36.41. Joh. Geuze 1, J. Nuts 2 en 2e overduif, W. de Leeuw 3, A. Douw 4, C. Ampt 5, C. Boogaard 6, P. Klippel 7, D. Vaders 8, A. Lindhout 9, J. Tholenaar 10 le en 3e overduif, G. Havermans 11, C. Aarden 12. Jonge duiven, le duif 2.27.34. Laatste 2.45.14. In concours 209 duiven. L. M. de Heer 1 5 43 60 61, C. Timmermans 2 19 32 34 38, A. Rijnberg 3 18 46 59, J. Tho lenaar 4 27 45 54 69 en 3e overduif, J. Vaders 6, J. Nuts 7 39 70, J. v. d. Zande 8 37 42, C. Ampt 9 24 57, M. Boot 10 23 29 40 44 49 50, C. v. Tilburg 11 21 65, J. Boogaard 12, D. Lindhout 13, A. Douw 14 17 47, A. Lindhout 15 36, C. Boogaard 16 48, D. v. Driel 20 22 55 56, C. Aar den 25 41 58, A. v. Treijen 26 28 35 51 53, Gebr. Klippel 30, P. Klippel 31 63, G. Hoek 33 52 64 68, A. v. Daalen 62, A. v. Driel 66, A. Geuze 67, le overduif G. Ha vermans, le hoofdpr. C. Timmermans, 2e hoofdpr. A. Rijnberg. WEDVLUCHT BORDEAUX Afstand 840 km. Aankomst le duif Za terdagsmorgens 6.14.10. Laatste 11.47.36. Gelost Donderdag 13 uur. L. M. de Heer 1, J. Tholenaar 2 3 6 9, A. v. Treijen 4, Adr. Geuze 5, J. Vermeij 7 8, J. v. d. Zande le overduif. BURGERLIJKE STAND over de maand Juli 1953 Geboren: 5 Juli: Petrus Jacobus Maria, zoon van Marinus Johannes Steijns en van Helena Jacoba Havermans. 9 Juli: Abramina, dochter van Marinus Abraham Lindhout en van Neeltje Marina Klippel. 11 Juli: Marinus, zoon van Krijn Goede- gebuure en van Elisabeth C. A. v. d. Houten. Gehuwd: 9 Juli: Marinus Pieter Potappel, 33 jaar, landbouwersknecht en Catharina Lindhout, 25 jaar, zonder beroep, beiden wonende te Oud-Vossemeer. 22 Juli: Dirk Jan Jansen, 25 jaar, slager, wonende te Tholen en Adriana Machelina de Weijze, 22 jaar, zonder beroep, wonende te Oud-Vossemeer. Overleden: 16 Juli: Pieter Swerus, 66 jaar, landar beider, echtgenoot van Lena de Groen. 15 Juli: Cornelis Marinus Ridderhof, 66 jaar, winkelier, weduwnaar van Maria J. van Liere (overleden te Goes). 14 Juli: Geertje van der Graaf, 66 jaar, huishoudster, weduwe van Adriaan Burgers (overleden te Bergen op Zoom). Loop der bevolking. Ingekomen: Anna G. Koning uit 's-Gravenhage n. B 362. Maria C. v. d. Zande uit Beverwijk n. C 22. Cornelia M. de Kuijer uit Amsterdam naar A 141. Vertrokken: Johannes Voshol van B 38 naar Zeven huizen. Anthonie Droogers van B 312 naar Hal steren. Adriana M. de Weijze van B 69 naar Tholen. Elisabeth van As van A 13 naar Goes. Daniël van der Maas met echtg. van B 172 naar Alkmaar. LELIJKE VAL Vorige week Donderdag viel het 9-jarig zoontje van dhr. Jacob van Poortvliet met zijn fiets en kwam daarbij met zijn hoofd op de stenen terecht. Hoewel het goed scheen af te lopen en hij nog op de fiets wist thuis te komen werd hij later bewus teloos en constateerde de dokter een zware hersenschudding, die overbrenging naar het ziekenhuis gewenst maakte. Naar omstan digheden gaat het ru vrij goed.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1953 | | pagina 1