WEEKBLQD VOOR HET EILQND THOLEN EN ST. FILIPSLflHD
Het Parlementair Overzicht
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Raadsvcrslag Scherpenisse
Prachtig werk van Hoogwoud voor Poortvliet
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
9e Jaargang No. 28
5 Juni 1953
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestr. 9, Tholen - Tel. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
HOE MOET ONS BURGERLIJK WETBOEK
HERZIEN WORDEN?
Is de tijd er geschikt voor
Op 25 April 1947 heeft Prof. Mr. E. M.
Meijers van de Regering opdracht gekregen
om een nieuw burgerlijk wetboek te ma
ken. Eén man moest dit dus doen. Men be
grijpt, dat dit een ontzaggelijk werk is. Alle
soorten van recht moeten door hem wor
den herzien: het personen- en familierecht,
vermogensrecht, verbintenisrecht, zee- en
binnenvaartrecht, rechten van de schep
pende mens, erfrecht, handelsrecht, om
maar een willekeurige greep te doen, ten
einde aan te tonen dat dit inderdaad een
gigantisch werk is. Bijna teveel voor één
man, tenzij deze van uitzonderlijk groot for
maat is. Gelukkig is Prof. Meijers dat. En
wanneer men het juridisch vernuft een
maal heeft, is het gemakkelijker om alleen
het werk te doen dan zich te moeten sto
ren aan een vervelende commissie, die
maar remmend werkt. Zo heeft men des
tijds ook in Zwitserland geredeneerd, toen
men Prof. Huber belastte met het samen
stellen van het Zwitserse burgerlijk wet
boek. En deze grote, internationaal bekende
hoogleraar, die enige jaren geleden een ere
doctoraat kreeg aan de Vrije Universiteit
te Amsterdam, heeft zich daar schitterend
doorheen geslagen. Ook van Prof. Meijers
kan men zeggen, dat hij bijna gereed is.
Een herziening van het burgerlijk wet
boek is dringend nodig. Het is een oud
beestje met vele wijzigingen van kracht
sinds 1 October 1838. Daarom is zo lang
zamerhand niet meer de tekst van de wet,
maar de jurisprudentie, gevormd door de
uitspraken van de rechter, het burgerlijk
recht geworden. Met het burgerlijk wetboek
zonder jurisprudentie doet men niets. Van
daar dat de Regering het de hoogste tijd
achtte om het B.W. eens behoorlijk te mo
derniseren. Hoe verder men komt, hoe moei
lijker het wordt. Prof. Meijers is in staat
om aan het eind van dit jaar een voor-ont
werp klaar te hebben. De moeilijkheid is
echter, dat hij niet precies weet welke kant
hij met verschillende problemen op moet.
Natuurlijk heeft hij zijn eigen gedachten.
Maar de grote vraag is op welke wijze de
Kamer verschillende problemen wil oplos
sen. Want zij is het, die in samenwerking
met de regering, de wetten maakt. Zij heeft
het laatste woord. En om nu te voorkomen,
dat Prof. Meijers vergeefs in een bepaalde
richting zal werken, heeft hij in samenwer
king met Minister Donker een aantal vraag
punten opgesteld, waar de Kamer zich over
moet uitspreken. Is dat gebeurd, dan kan
Prof. Meijers verder werken. Is deze me
thode juist? Men kan er verschillend over
denken. Dat is uit de debatten wel gebleken.
Prof. Oud (v.v.d.) en Prof. Gerbrandy
(a.r.) betwisten de juistheid. Zij meenden
dat de verantwoordelijkheid van de Kamer
en de Regering daardoor gaan ineenvloeien.
De Kamer heeft primair een controlerende
taak. Nu maakt de Regering van haar een
verlengstuk van de ambtenaren, door haar
een advieskarakter te geven, terwijl zij een
politiek college is. Het beste is, dat de Ka
mer oordeelt over het voor-ontwerp, dat
dan voor de volledige verantwoordelijkheid
van de Regering komt. Andere fracties, Mej.
Zeelenberg (arb.) en de heer van Rijcke-
vorssel (k.v.p.) juichten deze methode toe.
Men moet voorkomen dat Prof. Meijers on
nodig werk doet, zo oordeelden zij. Het is
maar hoe men het bekijkt. Een feit is, dat
de Kamer deze methode toch wel zal vol
gen. Vandaar dat Prof. Oud waarschuwde:
doe het dan niet te overhaast. Waarom
moeten we aan het eind van het jaar de
bijna 50 cardinale vragen besproken heb
ben? Zodoende hebben we geen tijd om de
wetenschappelijke litteratuur, die daarover
verschijnt, behoorlijk te bestuderen.
Is deze tijd geschikt voor een nieuw
B.W. te maken? Op dit punt verschilde de
Kamer eveneens van mening. Met al weer
het resultaat, dat het huidige B.W. toch
wel herzien zal worden. Voor Mej. Zeelen
berg was dit noodzakelijk, omdat zij een
nieuw monument wilde scheppen. De ge
leerde hebben wê bij de hand. Wij kunnen
nu de wettekst moderniseren, althans aan
passen bij de nieuwe verhoudingen. Als
ideaal stelde zij, dat het nieuwe burgerlijk
wetboek niet zo individualistisch ingesteld
moet zijn als het huidige. Neen, men zal de
mens daarin moeten duidelijk maken, dat
hij zijn medemensen dient te respecteren.
Prof. Gerbrandy vond de tijd volkomen on
geschikt. Met grote eerlijkheid bracht hij
veel hulde aan het duo Donker-Meijers.
Hun kennis is buiten twijfel, maar toch had
hij tegen hen wezenlijke, principiële bezwa
ren. De Minister is socialist, dus lid van
een partij, die heeft bewezen in het jongste
verleden de grondwet te willen schenden
als de meerderheid daar maar voor is. So
cialisten zijn utilisten en naar zijn mening,
gegrond op verschillende uitlatingen van de
hoogleraar, was Prof. Meijers ook een aan
hanger van dit utilisme. Zijn bezwaar daar
tegen was, dat de utilisten alles van boven
af willen regelen. Prof. Gerbrandy nam als
richtsnoer dat rechtvaardig is alles wat
overeenstemt met de orde van de Schep
per. Hij betreurde het, dat nu aan een
nieuw B.W. wordt begonnen, omdat er in
het buitenland vele denkers zijn, die ernst
gaan maken met het begrip „gerechtigheid".
Bovendien betreurde hij het, dat de Re
gering verschillende uiterst principiële
vraagstukken onaangeroerd laat. Eén zo'n
principiële hoeksteen, het echtscheidings
recht, wordt niet behandeld. Ook voor de
heer Oud was dit een punt. De Regering
kan zich van principiële vraagstukken ont
houden, zo zeide hij, maar de Kamer be
hoeft dit niet te doen. Dat is een moeilijk
heid. En meteen voor hem een argument om
er op te wijzen, dat men beter een gedeelte
van het B.W. had kunnen wijzigen dan een
geheel nieuw te maken.
De Kamergeleerde Prof. Meijers zal nog
wel eens vreemd in deze Kamer hebben
rondgekeken. Hij zat naast Minister Donker
achter de Regeringstafel. Om dit te kunnen
doen, was er een speciale ambtelijke functie
voor hem gecreëerd, n.l. als raadsadviseur
in tijdelijke dienst. In ieder geval wordt het
duidelijk welke kant hij op moet en dat
hij voor de methode van de vraagpunten
voldoende steun krijgt, bleek reeds toen de
twee grote fracties, k.v.p. en de p.v.d.a. zich
daar vóór verklaarden.
(Nadruk verboden)
Nog weinig vooruitgang in het schoolbouwplan
Benoeming van een havenmeester en schoonhoudster
Vrijdag 29 Mei hield de gemeenteraad te
Scherpenisse een openbare vergadering onder
leiding van burg. D. C. Bouwense. Secr.
dhr. v. Doorn. Het raadscollege bestaat na
het overlijden van weth. v. d. Werff nog
uit 6 leden, die allen tegenwoordig waren.
Voor dat het eerste punt aan de orde werd
gesteld, werd staande een ogenblik stilte in
acht genomen ter nagedachtenis aan wijlen
wethouder P. M. v. d. Werff.
Naar aanleiding van de gelezen notulen
deelde wethouder Kleppe mede, dat men
wellicht beter nog even kan wachten met
verbetering van de coupure tot bekend is
welke verhoging men aan de dijken zal aan
brengen. Van welingelichte bron heeft de
wethouder vernomen, dat Ged. Staten zullen
voorstellen alle dijken te verhogen, men zegt
van 5.586.25 m.
Dhr. Hartog kan er zich wel mee ver
enigen dat men tot zolang wacht, maar
zodra het bekend is, kan men toch beginnen
en hoeft men niet te wachten tot het ook
eens zover zal zijn met de dijken. Die cou
pure kan toch wel klaargemaakt worden.
Dat blijkt ook de bedoeling te zijn.
Het proces-verbaal van de zitting van
het Centraal Stembureau is reeds binnen en
wordt voor kennisgeving aangenomen.
De Min. v. Wederopbouw, enz. heeft
richtlijnen gestuurd inzake de premie
woningbouw 1953 die de belanghebbende
of belangstellende leden kunnen bestuderen.
Van de Centr. Dienst Noord-Zeeland -
van dhr. Argelo werd een schrijven ont
vangen met betrekking tot de opruiming van
minder waardige woningen, welke mogelijk
heid groter is geworden door de ramp en
wat ook voor Scherpenisse zou kunnen
gelden.
Dhr. Bijnagte zegt de grote koppen niet
te kunnen begrijpen. Ze praten over krotten-
opruiming, maar van woningtoewijzing hoort
men niets.
Dhr. Hartog erkent dat er in Scherpe
nisse ook wel dergelijke huizen zijn die
onder de categorie krotten vallen. Men
zal het in elk geval in het oog houden al
zag men liever eerst maar eens een behoor-
J lijke woningtoewijzing.
Een reeds bekend zijnde mededeling dat
dhr. A. C. Kievit bedankte voor zijn be
noeming als raadslid wordt voor kennis
geving aangenomen, terwijl daarna de
geloofsbrieven van het vervolgens benoem
de raadslid L. A. Polderman worden onder
zocht en in orde bevonden.
Voorgesteld wordt door het Dag. Bestuur
om de ramptoelage voor rijks- en gemeente
ambtenaren ook hier van toepassing te ver
klaren en daartegen is geen bezwaar.
Dhr. Hage vindt zelfs dat deze toelage
ook wel zou mogen gelden voor dhr. A. v.
d. Werf, die al zo tijdig voor de vloed
planken zorgde en waarschuwde.
Dhr. Bijnagte vindt dat dit vanzelfspre
kend was. Hij is er voor aangesteld. De
andere leden zijn van mening dat hierin toch
wel verdienstelijkheid zat en de voorzitter
betiteld dit met een waakzaamheidspremie.
Voorgesteld wordt hem die te verlenen
ad. 10.waarmee allen instemmen.
De regeling geneeskundige verzorging ge-
meentepersoneel en de vacantietoelage gaan
onder de hamer door.
Ook over het punt: Verkoop gemeente
grond, liggende aan de Molenweg wordt
niet lang gepraat, daar het gehele college
het eerst gaat bekijken alvorens een besluit
te nemen.
Uitvoering Schoolbouwplannen staat er
op de agenda en hoewel het indrukwek
kend klinkt is de vordering nog niet zo
indrukwekkend. Er was aanvankelijk be
sloten om een Daalbouwschool te stichten,
maar nu men deze eerst elders eens wou
bezichtigen blijkt er de laatste 4 jaar geen
van een dergelijk systeem te zijn gebouwd.
Men wil dan ook maar op een ander sy
steem overstappen en dit behoeft, aldus
verklaarde men in Middelburg tot de voor
zitter, geen reden te zijn tot vertraging.
Met een bouwkundig Inspecteur zal men
nu een ander type school gaan bekijken en
hiermee is ook dit zevende agendapunt af
gewerkt.
Een wijziging in de salarisverordening
gemeentepersoneel wordt aangebracht in
verband met een te benoemen nieuwe
havenmeester en nieuwe schoonhoudster van
het gemeentehuis. Aangezien dat nog moet
gebeuren is het ook nog maar een ont-
werp-wijziging van dat salaris.
Besloten wordt het salaris van de haven
meester terug te brengen van 583,56 op
400.— per jaar in verband met aflopende
taak van die functionnaris. In die 400.
zal alle begrepen zijn. Daarentegen was het
salaris van de schoonhoudster voor het ge
meentehuis wel erg laag. Dit kwam alles
bij elkaar op 152,80. Voorgesteld wordt
daarvoor schoon 250.te geven wat een
redelijker vergoeding blijkt te zijn.
Nu men het daarover eens is, vraagt dhr.
Hartog punt 9 en 10 eerst in besloten zit
ting te bespreken. Dit gaat over benoeming
van een havenmeester en een schoonhoud
ster gemeentehuis.
Na heropening wordt meegedeeld dat
besloten is beiden een jaar op proef te be
noemen. Maar dan weten we nog niet wie
die „beiden" zijn. Dat maakt de daarop
volgende stemming uit. Voor havenmeester
zijn er vier sollicitanten, nl. L. K. v. d.
Werff die twee stemmen krijgt, A. v.d. Ree,
A. Deurloo en L. J. de Graaf die vier stem
men op zich verenigd zodat laatstgenoemde
tot havenmeester is benoemd.
Voor schoonhoudster gemeentehuis zijn
twee sollicitanten, nl. de echtgenote van A.
Deurloo en Wed. Jacob Duijnhouwer. Eerst
genoemde krijgt 3, laatstgenoemde 2 stem
men, terwijl er 1 blanco uit de bus komt.
A. Deurlo's echtgenote is hiermee gekozen.
In verband met de schoolbouwplannen
wordt een wijziging in de gemeentebegroting
1953 aangebracht.
RONDVRAAG*
Weth. Kleppe hoopt dat zoiets als 1 Febr.
plaats vond nimmer meer herhaald, maar
hoopt tevens in dat geval op meer mede
werking van de raadsleden
De voorzitter vindt daarvoor alles te
zeggen. Het heeft een grote steun, wanneer
men de leden naast zich weet. Dhr. Bijnagte
had hierover al eerder gefluisterd op overi
gens goed hoorbare manier en voegt er aan
toe, dat hij zich heeft aangeboden, maar
Weth. Kleppe kon hem schijnbaar niet ge
bruiken.
Wnd. Weth. v. d. Jagt zegt dat hij uit
eigen beweging naar de dijk is gegaan.
Dhr. L. v. d. Werf vindt dat niemand in
die tijd hoefde te roepen. De nood zelf riep
immers genoeg. Men zal er verder maar
over zwijgen.
Dhr. Bijnagte wijst op het euvel dat de
slagers-afvalbak niet goed gesloten is en
buiten de heining staat. Dat brengt een
grote rommel mee, omdat honden er van
alles uitslepen. Er moet een behoorlijk dek
sel op met een steen.
Daarvoor moet de gemeentewerkman
zorgen. Men is het hiermee eens.
Dhr. L. v. d. Werf vraagt of men plan
nen heeft om de achterste helft van de
begraafplaats langs de schuur van Beve
lander nog af te halen en te egaliseren.
Weth. Kleppe antwoordt dat dit de be
doeling is.
Dhr. L. v. d. Werf zou ook graag zien
dat de buitenkant van het Kerkhof behoor
lijk werd onderhouden. Kan men het hooi
niet verhuren. Hij zag voorts dat de heining
rond de toren in elkaar ligt.
Weth. Kleppe antwoordt dat de Kerkvoogdij
er voor zal zorgen dat het in orde wordt
gemaakt, zodra het aangespoeld hout weg is.
Dhr. Hage vraagt of de grond voor de
landbouwschool al is aangekocht. De voor
zitter antwoordt dat dit gelijktijdig met de
andere grond gaat.
Dhr. Hage vraagt of er na de bouw nog
ruimte overblijft en of dat groot genoeg zal
zijn voor aanleg van een sportterrein, zolang
het toch niet bebouwd wordt.
Men meent dat het niet groot genoeg zal
zijn. De voorzitter zal het eens bekijken als
het zover is.
Dhr. L. v. d. Werf oppert het denkbeeld
het restant grond anders te gebruiken voor
volkstuintjes. Daarna sluiting.
De vele mooie artikelen hebben 380 inwoners van deze
Noord-Hollandse gemeente talrijke uren van inspanning gekost
Maar het resultaat was dan ook verbluffend
Sommigen halen de schouders op, wanneer over adoptie wordt
gesproken. ,,Ach, men meent het wel goed, maar er komt meestal
weinig van terecht", wordt dan gezegd. Of een ander vaagt dat
alles weg met de opmerking „Dat is maar een wassen neus".
Zulke mensen kan men de vraag voorleggen: Als het nu eens
omgekeerd was geweest. Als wij eens hadden moeten bijstaan in
de nood van anderen, als wij eens hadden moeten adopteren. Zou
dan de klok niet langer en zwaarder moeten luiden, eer we zoveel
zouden moeten doen als nu voor ons wordt gedaan
Die sceptici vergeten dat men de eerste dagen spontaan gaf van
rijkdom maar ook van armoe. Die vergeten wat in het rampen
fonds is gestort, die vergeten dat onze jeugd gratis een vacantie-
week is aangeboden, die weten niet af van het geschenkvee, dat
hier kwam en dat de gevers duizenden guldens heeft gekost, die
hebben niet gehoord van administratieve hulp, die koudbloedigen
hebben zeker geen kijkje genomen in de vml. Poortvlietse raadszaal,
waar de gemeente Hoogwoud een ongeëvenaard staaltje van
adoptie toonde.
Als men dit alles even nagaat, kan het alleen maar tot grote
dankbaarheid stemmen, zelfs al is men overtuigd dat niet altijd
en niet overal de meest getroffene daarvan profiteert.
EEN SHOWKAMER
Nu moeten we aan bovenstaande direct
toevoegen dat wij tegenover de Hoogwoudse
geschenken aanvankelijk ook te sceptisch
hebben gestaan. We hebben al meer ge
schenkzendingen gezien, spontaan gegeven
en uit dat oogpunt zeer sympathiek. Ge
schenkzendingen ook voor de jeugd, afge
staan door hun kleine collega's in Noord en
Oost, zo voor de vuist weg gepakt uit de
speelgoedkamer en dus uiteraard niet nieuw.
Er mankeerde dan nogal eens wat aan,
maar een kinderhand is gauw gevuld en
bovendien kon het veelal gegeven worden
aan de jeugd die toch lang niet alles kwijt
was. Een aardigheidje dus maar. Zo'n
aardigheidje hadden we ook van Hoog
woud verwacht. Misschien wel wat beters,
gezien de voorafgaande berichten, dan tot
nu toe. Maar zeker niet datgene wat we
zagen.
Omdat we daarvan geen idee hadden,
kónden hebben, stond we Zaterdagmiddag
in de voormalige Pootvlietse raadszaal met
vele anderen een ogenblik verbluft. Verbluft
over wat we in die als een showkamer om
getoverde zaal aanschouwden. Niet alleen
een grote hoeveelheid splinternieuw keurig
geverfd houten speelgoed; auto's spoor
treinen, karretjes, kipwagentjes, enz., niet
alleen een collectie aangeklede poppen die
de kleine meisjes in de war brachten waar
eerst te kijken, maar evengoed kunstzinnig
bewerkte kleedjes, prachtig borduurwerk,
schortjes, kussens, tassen, fineerwerk, enz.
De tientallen Pootvlietse inwoners hebben
het later zelf gezien en weten dat hiervan
niets overdreven is. Een showkamer, een
tentoonstelling die iedereen verraste.
En daar nu waren Zaterdagmiddag bur
gemeester D. Breebaard van Hoogwoud,
burgemeester P. J. Cramwinckel van Groote
broek, afgevaardigden van andere Noord-
Hollandse gemeenten, vertegenwoordigers
van alle Hoogwoudse verenigingen van jong
tot oud, die aan de vervaardiging der
artikelen hadden meegewerkt, Poortvlietse
burgemeester W. J. van Doorn en echt
genote, gemeenteraad, dokter en mevrouw
Kugel en ook een aantal jeugdige inwoners
van Poortvliet.
DE ONTVANGST
Omstreeks 7 uur was uit Hoogwoud de
bus met voornoemd gezelschap vertrokken
en even over tweeën sprak de voorzitster
van het ontvangstcomité mevr. Kügel het
welkomstwoord in genoemde ex-raadszaal.
„Het is mij een bijzonder genoegen U
allen namens de Poortvlietse bevolking
welkom te mogen heten, temeer omdat er
zich onder U goede bekenden bevinden uit
de tijd, dat mijn man en ik stonden inge
schreven bij de burgerlijke stand te Hoog
woud", aldus opende mevr. Kügel haar
welkomstwoord. „Niemand van ons heeft
bij het afscheid in October 1948 kunnen ver
moeden, dat U hier nog eens zoudt verschij
nen als afgevaardigde van Uw gemeente en
plaatselijke verenigingen,"
Die oorzaak is nu al te zeer bekend en
wat U reeds op Uw weg zag tot hier zal
in Stavenisse in erge mate worden over
troffen. Daarom ook draagt deze ontvangst
geen uitbundig karakter, want ook bij ons
zijn de herinneringen aan de ramp nog vers
en schijnt dagelijks ons hart, wanneer wij
zien, hoe het pas ontloken gewas verschrom
pelt en boomgaarden na hun bloesemtooi
afsterven.
Daarna gewaagde mevr. Kügel van de
vreugde en dankbaarheid over het behoud
van de mensenlevens ter plaatse en de
naar verhouding lichte schade aan de wo
ningen. Het gemis van veel zo vertrouwde
kleinigheden kan alleen verzacht worden
door de liefde en het medeleven van mede
mensen en die taak nam ook Hoogwoud op
zich.
„Wij zijn nu wat verlegen met 'wat U
ons aanbiedt, want goed beschouwd mis
sen wij naar verhouding weinig, maar on
danks dat geeft een dergelijk blijk van
medeleven ons allen zó'n morele steun, dat
wij daardoor de kracht hervinden om te
werken aan de bestaansmogelijkheden voor
ons zelf en vóór de jeugd."
Spreekster wees op de welkomstbloemen
die door de kinderen waren geplukt van de
drooggebleven plaatsen en verzocht ten
slotte burgemeester Breebaart te willen ver
tellen hoe deze hulpactie tot stand is ge
komen met dit prachtige resultaat.
LOYALE MEDEWERKING
Burgemeester Breebaart wees er aller
eerst op hoe spoedig na de ramp in Hoog
woud een begin werd gemaakt met de in
zameling, zoals elke gemeente buiten het
rampgebied dat heeft gedaan. Daarna kwam
echter de gedachte op: wat kunnen wij nog
méér doen tot leniging van de nood.
En toen kwam de idee iets voor de jeugd
te doen. Toen het zover was ging het erom
welke plaats We herinnerden ons de
familie Kügel, die 1J4 jaar bij ons had
gewoond en al spoedig was er onderling
contact. We stelden ons voor het alles zo
vlug mogelijk te doen. En het ging vlug.
Het hoofd van onze school nam de
leiding en diverse clubs en verenigingen
werden ingeschakeld. Het was niet zo
moeilijk iets voor de dames te vervaardigen,
maar voor de jeugd was het minder een
voudig. We hielden het op artikelen van
hout en poppen. Direct was een houtleve
rancier bereid gratis het afval beschikbaar
te stellen, 7 Februari was de eerste zending
in Hoogwoud hiervan al binnen. Verffabri-
kanten en een poppen fabrikant verleenden
eveneens grote en veelal belangloze mede
werking, zoals ook onze plaatselijke manu
facturenzaak.
Van toen af ging alles van een leien
dakje. In Poortvliet was begin Februari het
motto: „Wij blijven". Ons devies was:
„Wij helpen".
U kunt nagaan, dat aan dit alles veel
vrije en ook wel niet-vrije uren zijn besteed.
380 inwoners van Hoogwoud jong en
oud werkten mee. Begin Maart zijn we
begonnen en in weinige weken werd een
toprestatie geleverd.
Vorige week hielden we in Hoogwoud 'n
expositie van dit allen en de belangstelling
was ook daar zeer groot.
Burgemeester Breebaart Idankte daarna
de 380 Hoogwoudse medewerkers hartelijk
namens het rampcomité aldaar en was ver
heugd hier thans gast te mogen zijn, al
was het dan geen gast die met lege han
den is gekomen; het is met graagte ge
geven.
Daarna overhandigde de Hoogwoudse
eerste burger een album aan de burge
meester van Poortvliet Daarin staan de
wapens van beide gemeenten, verschillende
foto's van de medewerkers en de vervaar
digde artikelen plus de handtekeningen van
alle helpers en helpsters. Spr. hoopte dat
het een veilige plaats zal krijgen op het
gemeentehuis en een herinnering aan de
vriendschappelijke betrekkingen tussen
Poortvliet en Hoogwoud, die naar hij hoopte
ook in de toekomst nog hechter zullen wor
den.
Op symbolische wijze droegen de Hoog
woudse kinderen vervolgens de geschenk
zending over aan de afgevaardigden van de
Poortvlietse jeugd. Zo kreeg Keesje Deurloo
een glanzende vrachtauto van Nelly Wilten-
burg en Kees was er wat verbouwereerd
door. Op die manier gingen nog enige
artikelen van een Hoogwoudse naar een
Poortvlietse. De massa zal a.s. Woensdag
worden verloot.
Het hoofd van de Hoogwoudse lagere
school noemde dit de mooiste ogenblikken
van z'n leven, nu hij het vele werk op deze
manier bekroond zag.
Voor de gemeenten Tholen, Oud-Vosse-
meer en Poortvliet*
Dr. J. Kugel te Poortvliet, tel. 10;
Dr. L. D. A. Looysen te Tholen, tel. 49.
Mevr. Kügel verklaarde niet te hebben
geweten wat het zeggen wil wanneer Hoog
woud een hulpactie op touw zet. Het is
beter te geven dan te ontvangen, ongetwij
feld, maar voor dit onder hoogspanning
verrichte mooie werk zijn we toch wel
hoogst dankbaar. Spreekster was er van
overtuigd dat dit alles bij Poortvliets inwo
ners een bijzondere plaats zal krijgen.
Burgemeester van Doorn wenste niet in
herhaling te treden, maar gevoelde toch
behoefte de dank van het gemeentebestuur
over te brengen voor dit alles. We wisten,
aldus de burgemeester, dat er iets goeds zou
komen, dat het echter zo is, verwonderde
ons zeer. Hij is er stil van als hij denkt aan
de liefde, de moeite en werklust waarmee dit
tot stand kwam. Nog pas hersteld van de
oorlogsgevolgen is het economisch gezien
voor de gemeente weer een verschrikking
geworden. Hij hoopt dat de betrekingen met
Hoogwoud verstevigd zullen worden en zal
met het gemeentebestuur graag in die plaats
zelf persoonlijk zijn dank komen betuigen.
IN STAVENISSE
Na de thee in Poortvliet ging het gezel
schap per bus naar Stavenisse en werd door
wat het daar zag zeer getroffen. In de ook
beschadigde o.l.school werd het gezelschap
door burgemeester en mevrouw Verburg
ontvangen en de daar uitgestalde speel
goederen, ingezameld door de bevolking uit
Den Helder en omgeving bezichtigd. Dit
was weer een van die spontane inzamelingen
geweest en daarom voornamelijk gebruikt
speelgoed.
Burgemeester Verburg verklaarde het bij
zonder op prijs te stellen, dat men zijn
zwaar getroffen gemeente bezocht. Voor de
derde maal kwam nu burgemeester Bree
baart en vanaf het begin is er van hem en
zijn gemeente hulp gekomen zoals ook van
de andere Noord-Hollandse gemeenten.
Prachtig noemde hij het aanbod van alle
scholen uit Den Helder om de Stavenisse
Jeugd gedurende enige dagen op te nemen
en hen van een mooie vacantie te laten
genieten.
Als lid van de werkcommissie „kop van
Noord-Holland" voerde burgemeester P. J.
Cramwinckel hier het woord, nadat burge
meester Breebaart de goederen had over
gedragen. Door een gesprek met collega
Verburg, aldus eerstgenoemde burgemeester
wist ik dat ook de filmprojector was teniet-
gegaan. Met medewerking van de Rijks
voorlichtingsdienst kan ik U thans een
16 mm filmprojector aanbieden voor gebruik
gedurende 1 jaar. Spreker hoopte dat men
ook daarvan profijt zou hebben. De Rijks
voorlichtingsdienst zal ook gratis films be
schikbaar stellen.
Burgemeester Verburg was voor dit alles
zeer dankbaar. Alleen maar een bedrag aan
geld overhandigen kan niet zo veel be
tekenen als dit alles.
Juist hierdoor wordt het medeleven meer
beseft en ontstaat een hechte band. Spreker
was zeer verheugd dat niet alleen om de
ouderen, maar ook en wel in het bijzonder
om de jeugd wordt gedacht. Het lijkt mis
schien zo, maar de jeugd is aan het grote
gebeuren niet zonder meer voorbij gegaan.
Integendeel, ze is diep geschokt, wat hier
wel gebleken is, toen ze tekeningen maakten
van de ramp.
Spreker is er van overtuigd dat deze
schenking niet maar alleen naar de speel
kamers gaat, maar dat er ook wat van in
de harten der kinderen zal leven. In grote
dank wil hij het aanvaarden, zoals hij ook
erkentelijk is voor de filmprojector.
Burgemeester Breebaart verklaarde nog
dat het duidelijk was, dat er voor de Noord-
Hollandse gemeenten nog werk te verrichten
is voor de Stavenisse jeugd en dacht hierbij
aan een Sinterklaas-actie.
Verwacht kan dus worden dat nog betere
zendingen voor Stavenisse zullen volgen.
Daarna maakte het gezelschap nog een
korte rondrit door de getroffen gemeente,
waarbij dhr. Gideonse toelichting gaf.
In Poortvliets raadszaal werd tenslotte
een koffietafel gebruikt, waarna het Noord-
Hollands gezelschap weer vertrok, overtuigd
van de dankbaarheid voor dit mooie werk.
En ook men kende ze in Hoogwoud niet
voorzien van een behoorlijk aantal
bolussen.
Er valt niet veel meer aan toe te voegen. Omdat het na boven
staande ieder wel duidelijk zal zijn, dat deze hulpactie een grootse
hulpactie was. Neem maar 1 stukje van de vele tientallen. Neem
het presenteerblaadje van fineerwerk, dat mevr. van Doorn als een
extraatje kreeg. 40 uur arbeid had dit ene stukje gekost.
Neem die mooie pop van Tinneke Jonker, die er zelf zo moeilijk
van heeft kunnen scheiden, maar het uiteindelijk toch over had
voor een Poortvliets vriendinnetje.
Neem heel deze actie, bekijk dit mooie gebaar en laten we dank
baar zijn, dat er zulke gemeenschappen bestaan in ons goede
vaderland.
