E VRIJDAG
I
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
pasen 1953.
Hoe zal de
Huisraadschadevergoeding lopen 1
Het Parlementair Overzicht
PlaatseEijk Nieuws
THOLEN
OUD-VOSSEMEER
ST. ANNALAND
9e Jaargang No. 19
3 April 1953
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.20 per kwartaal
franco p.p. 1.45 4- incassokosten
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00. elk woord meer ƒ0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
Ruim twee maanden na de watersnood
gaan ook onze getroffen eilanden Pasen
vieren. Over de gehele linie zijn nog steeds
het juiste aantal slachtoffers niet bekend al
is dat weinig meer van de 1800 af. De zee
nam bezit van grote stukken land en een
zee van leed en droefenis ontstond, ook in
onze omgeving.
Er is sedert de lse Februari hard gewerkt
en vele gaten zijn weer gedicht, maar het
gevaar is nog niet geheel en al geweken.
En zo zijn we tot de Paasdagen 1953
gekomen. Voor velen kunnen dat geen
prettige Paasdagen zijn. De herinnering aan
het leed is nog zo vers en juist bij hoogtij
dagen verschijnt het gemis weer in dubbele
mate.
Het lijden van die mensen is nóg groot.
En dan worden we in deze dagen ook
opnieuw aan een ander lijden herinnerd.
Eeuwen geleden werd aan een kruis geleden
voor de mensheid. Het is moeilijk te aan
vaarden, dat ons verdriet, ons leed nietig is,
in vergelijking bij het kruis-offen dat toen op
Golgotha werd gebracht.
Het is voor ons ontzettend moeilijk voor
te stellen, dat het lijden van Hem nog zo
enorm veel groter was dan het leed dat ons
zo plotseling is overkomen.
De gelovige mens, die de achtergrond van
de dingen weet te zien, beseft wel dat het
lijden een diepe betekenis heeft voor elk
leven, maar beseft ook van welke betekenis
het lijden geweest is van de Heere Jezus.
In de toestand van levensellende en ver
worpenheid komt pasen tot ons met een bij
zondere boodschap. Deze boodschap is, dat
door het lijden van de Heiland, door het
volbrachte werk, het levenslijden van de
gelovige kan voeren tot herrijzenis. Dat kan
alleen hij zien, die de beker tot de bodem
gedronken heeft, die weet dat deze aardse
dingen voorbijgaan, ook het grootste leed.
Dat ziet alleen hij, die zijn blik gevestigd
J?oudt op het eeuwig Licht, ook al wordt
zijn oog soms verduisterd, ook al is hij ver
bijsterd door wat hij rondom te aanschouwen
kreeg of wat hem persoonlijk overkwam.
Maar die weet ook, dat Christus waarlijk,
ja waarlijk is opgestaan. Dan kan het on
danks het grote leed dat men overkwam,
nog wèl een goede Pasen zijn.
IN CIRCULATIE
Het is toch wel buitengewoon, wanneer
we horen, hoe reeds bijna honderd millioen
gulden in het rampenfonds is gevloeid.
Daarbij is inbegrepen de ruim 5 millioen,
die de radio-actie „Beurzen open, dijken
dicht" heeft opgebracht. Het is bij elkaar
een enorm bedrag dat ten behoeve van de
slachtoffers werd ingezameld. Per 1 April
heeft het Nationale Rampenfonds officieel
zijn actie gestaakt. Dat wil niet zeggen, dat
men nu geen giften meer kan storten op de
girorekening van het fonds. Integendeel.
De schade, die door de watersnoodramp
is'ontstaan, is nog steeds niet nauwkeurig
te becijferen, maar vast staat, dat het
milliard ver zal worden overschreden en dan
rekenen we nog niet eens de indirecte
schade, b.v. de bedrijfsstagnatie en het ver
lies van arbeidsmandagen. Een bedrag, dat
niet in een paar jaren vergoed kan worden.
Dit zal, net als de oorlogsschale over een
langere termijn uitgesmeerd moeten worden.
Voor de leniging van de eerste nood heeft
het Rampenfonds echter de beschikking over
een kleine 100 millioen gulden. Het is zeer
noodzakelijk, dat dit bedrag zo spoedig mo
gelijk weer in de circulatie komt, want het
onttrekken van 100 millioen uit de staat
huishouding is nu al merkbaar. In tal van
bedrijven ondervindt men de weerslag van
de ramp, doordat de omzetten dalen en de
koopkracht is verminderd. Het is dus ook
van die kant bekeken nodig, dat alles weer
zo normaal mogelijk gaat verlopen en het
geld moet dan ook zo spoedig als het kan
in de circulatie. Dat is economisch gezien
niet alleen een vereiste, maar óók in het
belang van de getroffenen zelf.
Menig huisvrouw, getroffen door de watersnood, stelt zich momenteel deze
vraag. En daaronder zijn er die tegelijkertijd een ietwat angstige onzekerheid
voelen opwellen. Niet ieder kan financieel nog wel even vooruit En telkens weer
slaat men de handen op een lege plaats, wanneer men in een woning komt,
waar zo goed als de gehele inventaris verloren ging. Daar moeten de meest
noodzakelijke dingen onmiddellijk worden aangevuld; handveger, blik, wasteil,
tafel, maar evengoed een theebusje en een zoutpot.
Telkens weer moet dan de portemonnaie open. Ook al is in eerste behoefte
van kleding voorzien, er komt zoveel kijken, zodra men de eigen woning weer
kan betrekken. Daarom zien vele getroffenen reikhalzend uit naar 'n voorlopige
financiële uitkering. Dat dient met spoed te gebeuren. En dat kan met spoed
gebeuren. Dit kan temeer omdat de hoogste autoriteit in onze Provincie, jhr.
mr, de Casembroot voorstander is van de meeste spoed zonder te veel bijkom
stigheden; dat kan ook temeer omdat de burgemeester van Aardenburg, J. M.
A. C, van Dongen, secretaris van de Stichting Watersnood Zeeland dezelfde
mening deelt als onze Commissaris.
Om dit met spoed te verwezenlijken dienen dan ook alle tussenorganen dezelfde
gedragslijn te volgen als de Commissaris voor ogen heeft. En dan kan het met
spoed gebeuren. Zeker, die eerste 50%.
GOED BEKEKEN
In ons nummer van 20 Februari, 3 weken
na de ramp, vestigden we er in een hoofd
artikel de aandacht op, dat herstel in eerste
instantie niet zo veel tijd behoefde te ver
gen, noch minder de vergoedingsuitkering.
Laat men de moeite niet zwaarder, de kos
ten niet groter en de tijd niet onnodig rek
ken zo hebben we gevraagd. Laat men het
geduld niet al te veel op de proef stellen.
Het behoeft niet zo lang te duren, zo
schreven we verder, wanneer men de zaken
zoveel mogelijk in handen geeft of laat hou
den bij eigen mensen. Die eigen mensen
kennen de situatie ter plaatse. Ze weten in
hoofdzaak de omstandigheden waarin de
slachtoffers voor 1 Februari verkeerden.
Ze weten bij benadering dat er wel of geen,
veel of weinig water in de huizen stond.
Eigen mensen zullen de zaken niet onnodig
rekken, omdat ze er alleen maar belang
bij hebben, dat alles zo spoedig mogelijk
afgewikkeld is. Daarom verheugt het ons
dit blijkt reeds zonneklaar, dat de hoogste
overheidspersonen in onze provincie er
ook zo over denken. En niet zullen dulden,
dat het een langebaan-actie gaat worden.
Daarom ook schakelen ze zoveel mogelijk
eigen mensen in, ter plaatse bekend. Dit
moge de getroffenen blijken uit onderstaan
de nog beknopte uiteenzetting van het ver
loop der schadevergoeding huisraad.
DRIE PHASEN
Het is nu wel duidelijk, dat de tegemoet
koming en vergoeding aan getroffenen door
de watersnood zich in drie phasen onder
scheidt.
Vele gezinnen op ons eiland en St. Fi-
lipsland stonden aan de avond van de 1ste
Februari ergens op straat zonder dat er van
hun eigendommen iets was overgebleven.
Er waren er bij die geen kleren meer had
den dan waarmee ze uit bed gesprongen
waren.
Ze kwamen op evacuatie-adressen en de
mensen daar waren goed genoeg om die
ellende niet met droge ogen te kunnen aan
schouwen, doken in de linnen- en kleren
kasten en de gedupeerden werden van de
eerste noodzakelijke kleding voorzien. En
kele dagen later arriveerden schepen of
vrachtwagens met kleding, die spontaan in
alle provincie's was ingezameld. Het was
alles gebruikt goed, maar de ergste en eer
ste nood kon er door worden gelenigd. Het
Roode Kruis werkte dag en nacht op volle
toeren en het is in die weken pas duidelijk
geworden wat zo'n menslievende organisatie
betekent.
Het was de eerste phase van tegemoetko
ming aan de getroffenen, een phase die
alleen maar, zoals gezegd, in de ergste nood
kon voorzien en die dan ook als zodanig
moet worden beschouwd. Het geschonkene,
het ontvangene, komt dan ook in geen enkel
opzicht in mindering aan welke schadever
goedingsregeling dan ook. Al wat aan 2e
hands textiel werd ontvangen, kan ieder als
toegift beschouwen. Als de nood wat ge
luwd is, zal een enkeling zich misschien
afvragen: „Wat heb ik aan dat tweede
hands spul". Maar in de eerste dagen was
men er mee geholpen en waar het niets
afdoet aan de schadevergoeding, kan men
de gevers en geefsters plus het Roode
Kruis er alleen maar dankbaar voor zijn.
DE TWEEDE PHASE.
In de eerste en ergste nood was dus
voorzien, toen kwam het zover dat velen
weer naar hun woning terugkeerden, maar
daar tot de ontdekking kwamen, dat er
niets of hoegenaamd niets was overgeble
ven van hun bezittingen, dus geen bedden,
dekens, lakens, geen pannen, alles kwijt.
In de lande was de organisatie inmiddels
verbeterd, er was meer een overzicht en
de provinciale contacten waren hersteld.
Voor sommige gemeenten was het toen nog
wel beter dat de tweede phase ook recht
streeks vanuit Den Haag naar de bestemde
plaats was gedirigeerd. Maar het was ook
zover, dat de Stichting Zeeland voor Cul
tureel en Maatschappelijk Werk in deze een
taak kon overnemen en prachtig werk kon
leveren en dat ook deed door de tweede
phase, welke nog loopt, op poten te zetten.
De tweede phase betekende het uitreiken
van de zgn. kampeeruitrustingen aan de
zwaarst getroffenen ten opzichte van het
huisraad, aan de mensen dus die zoals ge
zegd terugkeerden, maar niets meer te hun
ner beschikking hadden.
Daar tussendoor kwamen er ook wel par
ticuliere uitdelingen voor, zoals bijvoorbeeld
te Poortvliet, waar Hulst daadwerkelijke
hulp verleende door een flinke hoeveelheid
textielgoederen te zenden.
De verhouding moge hierdoor wat scheef
komen te liggen ten opzichte van zwaarder
getroffen gemeenten dan Poortvliet waar
men dit extraatje niet kreeg, zo'n prach
tige gave kan men toch ook niet weigeren
en men was dankbaar dit te kunnen dis
tribueren.
De goederen die door de Stichting Zee
land voor Cultureel en Maatschappelijk
Werk in deze tweede phase van tegemoet
koming aan de slachtoffers zijn of nog wor
den uitgedeeld, werden eveneens gratis door
het Ned. Roode Kruis beschikbaar gesteld
en zijn in hoofdzaak goederen door het bui
tenland geschonken.
Dit betekent dat ook de langs deze weg
ontvangen goederen niet in mindering ko
men op de eigenlijke huisraadvergoedings
regeling.
Practisch is er tot op heden in onze ge
meenten dus niets uitgereikt, dat vermin
dering betekent van de uiteindelijke ver
goeding.
DE DERDE PHASE
Waren de eerste twee phasen dus bedoeld
als noodvoorziening, tenslotte komt de
eigenlijke vergoeding voor de huisraad-
schade. Dat is dan ook het voornaamste en
de regeling is zodanig, dat dit zeker niet
op de lange baan geschoven behoeft te
worden.
Hierbij is niet alleen het schadebureau
betrokken, maar ook de burgemeesters. Zo
dra de burgemeesters van het schadebureau
de formulieren ontvangen, waarop naam en
nummer van de aangever reeds staat (hier
toe heeft men op de secretariën zitting ge
houden en is de aangevers een registratie-
nummerkaart toegestuurd) verzoekt de bur
gemeester enige ingezetenen als enqueteurs
op te treden, die de huisraadschade aan
tekenen op die formulieren.
Daarop komt geen textiel, aangezien dit
op een andere manier is geregeld, waarop
we hieronder terugkomen.
De door de enquetteurs ingevulde formu
lieren worden vergeleken met werkstaten,
staten, waarop de vergoedingsnormen staan
vermeld tot in de kleinste details.
Aan de hand van die normen gaat men
na, hoeveel stoelen er bijvoorbeeld nodig
zijn voor een gezin van 3 personen. Heeft
men er daarvan maar één overgehouden,
dan wordt een bedrag aan geld opgezet
voor de aanvullende stoelen die geacht wor
den nodig te zijn. Had men er dus maar
4 voor deze drie personen en staan er vol
gens de werkstaten 6 voor aangegeven als
zijnde benodigd, dan wordt vergoeding ge
geven voor 5, zelfs al mist men er maar 3.
Dat betekent echter ook, dat wanneer
er voor die 3 personen 7 stoelen zijn ge
weest en de norm maar 6 aangeeft, men ook
maar tot 6 vergoed krijgt. Evenals bij de
textiel zijn de normen echter zo ruim geno
men, dat men hierover in het algemeen ruim
tevereden zal zijn.
VIJFTIG PROCENT VOORSCHOT
Deze schadeloosstelling geschiedt niet
meer in natura, zoals de eerste noodvoorzie
ning en zoals dat gaat bij textiel.
Zodra de enquetteurs de formulieren heb
ben ingevuld stelt de burgemeester het scha
debedrag vast aan de hand van de bepaalde
normen en kan hierop direct vijftig procent
aan geld worden uitbetaald.
In sommige gemeenten voor zover ons
bekend niet op het eiland Tholen die
minder zwaar zijn getroffen, is dit reeds
gebeurd.
Van zeer veel belang ook voor de
middenstand is dat deze vergoeding dus
in geld geschiedt.
En dan is de eerste geldnood ook gele
nigd, wat, zoals we bij de aanhef van dit
artikel reeds opmerkten, dringend nodig is.
Deze regeling moet spoedig lopen. De
formulieren zijn in Tholen. Het is voor de
gemeenten dus zaak, die zo spoedig moge
lijk binnen te krijgen, waarna de burgemees
ters de enquetteurs aan het werk kunnen
zetten en zo snel mogelijk zorgen, dat de
eerste vijftig procent wordt uitgekeerd. Het
geld is aanwezig en daarom is snelle af
werking geboden.
HET TEXTIELPAKKET.
Deze derde phase bestaat in feite uit
twee delen. Ten eerste de hierboven ge
noemde waarbij huisraadschadevergoeding
in geld wordt geregeld. En het tweede deel
is de verstrekking van textielpaketten, die
ook in mindering komen op de schadever
goeding. Krijgt men een textielpakket, dan
betekent zulks dat hiermee de textielvergoe-
ding definitief is afgewerkt.
Velen, zo niet alle getroffenen zullen in
middels dan ook reeds een formulier heb
ben ontvangen, waarop moest worden aan
gegeven of er schade aan textiel was en zo
ja, wat de hun nog resterende voorraad
was.
Weer aan de hand van hiervoor gegeven
normen wordt een totale uitzet of aanvul
lend textielpakket uitgereikt, wat aan ver
schillende getroffenen reeds gebeurde en
wat anderen nog zullen krijgen.
Ook hierbij is het dus weer zo, dat een
gezin die van alles erg veel had meer
dan de normen aangeven wellicht minder
krijgt dan hij tevoren had en een ander, die
maar een een eenvoudige uitzet had, die
in feite beneden die norm lag, er beter van
wordt.
Dit is moeilijk te voorkomen, wanneer
snel geholpen moet worden.
En het zal uiteraard de minste klachten
opleveren, al is een mens bijna altijd maar
zo lang tevreden, tot hij ontdekt dat z'n
buurman toch meer kreeg, zelfs al is dan ook
in zijn nood voorzien.
Geresumeerd is het dus zo, dat:
le. het van het Roode Kruis gekregen goed
niet in mindering komt op de normale
schadevergoeding; evenmin wat door
de Stichting Maatschappelijk Werk is
verstrekt.
2e. dat de normale huisraadschade in geld
wordt uitgekeerd, waarvan vrijwel di
rect na opname 50
3e. dat textielpakketten worden uitgereikt,
die wel als volledige vergoeding in
textielopzicht, worden aangemerkt.
Nogmaals, het is voor de getroffenen,
inzonderheid voor degenen, die onbemiddeld
zijn van groot belang dat het eerste deel
van deze derde phase spoedig wordt afge
werkt. En de betrokkenen moeten niet als
voornaamste punt aanmerken, dat een buur
man of wie dan ook zóveel kreeg, maar
bovenal dat ook in zijn noden is voorzien.
Hoe en wanneer definitieve afrekening
van de huisraadschade zal plaats vinden is
thans nog niet bekend, zoals het ook nog
onzeker is hoe het verlopen zal met de wo
ning- en landbouwvergoeding en andere be
drijfsschade. De hiervoor te maken wet zal
daaromtrent binnenkort meer klaarheid
brengen.
De snelst sprekende minister
Alle begrotingen aangenomen
Eindelijk zijn dan alle begrotingshoofd
stukken door de Tweede Kamer goedge
keurd. Op de laatste dag voor het Paasre-
ces kon minister Van Thiel de begroting
van Maatschappelijk Werk in zijn zak ste
ken. Dat is laat in het jaar, want het is de
qewoonte om de begrotingen vóór Kerstmis
af te handelen. Niemand kon hieraan ech
ter iets veranderen. Het departement van
Maatschappelijk Werk is nog jong. Het is
ingesteld tijdens de laatste Kabinetsformatie.
Daarover is veel te doen geweest, omdat
dit één van die vondsten was prof. Beel
komt de eer toe waardoor het mogelijk
werd zowel de k.v.p. als de p.v.d.a aan
haar trekken te doen komen. Dit product
van touwtrekkerij is echter zo slecht nog
niet. Voorheen was het zo, dat bijna ieder
departement een afdeling Maatschappelijk
Werk had. In het bijzonder was dit het ge
val voor de departementen van Binnenland
se Zaken, Sociale Zaken, Overzeese Rijks
delen en Justitie. Helaas is het niet zo, dat
deze departementen al het maatschappelijk
werk hebben afgestaan aan minister Van
Thiel. Op den duur zal het die richting uit
moeten, want na deze begrotingsbehandeling
kan men erkennen dat daarvoor alle reden
is. De bewindsman zelf kon daarover moei
lijk spreken. Dit is Kabinetsbeleid, zo zeide
hij. Het ligt er maar aan hoe hij zijn werk
aanpakt. Bevalt dit de volksvertegenwoor
diging goed, dan kan men gerust verwach
ten, dat het Departement van Maatschappe
lijk Werk zal blijven bestaan. Temeer daar
het minister Witte's taak is om zichzelf
overbodig te maken. Het departement van
Wederopbouw en Volkshuisvesting ziet het
merendeel der parlementariërs gaarne zo
spoedig mogelijk verdwijnen.
Het dehuut van minister Van Thiel was
niet slecht. Deze spijkerkoning (hij is direc
teur van de bekende Helmondse draadnagel-
fabriek) blijkt over een ongekende radheid
van tong te beschikken. Als Kamerlid was
dit niet opgevallen. Zijn redevoeringen,
uiteraard over sociale kwesties, werden door
hem meestal voorgelezen. Maar sinds ver
leden week verdient hij stellig de erepalm
van „de snelstsprekende bewindsman". Prof.
Zijlstra van Economische Zaken kan wel
licht nog met hem wedijveren. Ook deze
minister, die tijdens een kort debat weer
uitstekend op dreef was, zit niet om zijn
woorden verlegen. Hij heeft een moeilijker
terrein te behandelen dan zijn ambtgenoot
van Maatschappelijk Werk, maar, al ge
bruikt deze zeer knappe hoogleraar dan de
economische termen, volslagen duidelijk
weet hij de moeilijke vraagstukken uiteen
te zetten. Hij is de minister naar wie de
Kamers het best luisteren. Men voelt het
aan, dat hier een man met grote kennis van
zaken spreekt. Zijn voorganger, minister v.
d. Brink, was ook het „enfantcherie" van
het parlement, maar de jonge Zijlstra is nog
pittiger en handiger dan de huidige commis
saris van de Amsterdamse Bank en de Ne
derlandse Spoorwegen.
Het debat leverde niet veel op. Er was
een ruime spreektijd uitgetrokken, maar de
Kamer bleef in gebreke lijn in het debat te
brengen.
Een der grote problemen was wel de taak
van de Overheid op het terrein van het
maatschappelijk werk, dat grootdeels wordt
verricht door het particulier initiatief. Nu
vreesden de verschillende sprekers, dat zo'n
departement overal een vinger achter wil
steken, waardoor het particulier initiatief
tekort zou worden gedaan. Maar minister
Van Thiel wilde daarvan niets weten. „De
Overheid en het particulier initiatief hebben
elk een eigen taak. Het primaatschap is voor
het particulier initiatief. De overheid moet
zich beperken tot de stimulering van de
zelfwerkzaamheid, het wegruimen van ob
stakels, die deze zelfwerkzaamheid kunnen
belemmeren, het geven van algemene lei
ding en zonodig zal zij moeten ingrijpen als
het algemeen belang dat vraagt, zo zeide
hij. Ook mag de Overheid aan het verlenen
van subsidie geen recht ontlenen om in te
grijpen, want dit hij herhaalde het nog
eens mag zij slechts doen als het alge
meen belang dit vordert.
Intussen is de Tweede Kamer weer met
vacantie gegaan. Haar arbeidstempo ligt
dit jaar niet hoog. Verschillende belangrijke
zaken liggen nog te wachten. Het voorjaar
kan daarom wel eens zwaarder worden dan
menig Kamerlid lief is. Voor de verschil
lende politieke partijen is echter de tijd aan
gebroken om congressen te houden. De
p.v.d.a. hield een groot driedaags congres
in de Haagse Dierentuin, de v.v.d. hield
haar jaarlijkse vergadering evenals de c.h.u.,
terwijl de a.r. een partijconferentie voor het
kader hield. Aan de vergaderingen van de
Eerste Kamer storen zich de partijen niet
al te veel. Dat is voor een deel de schuld
van de Senatoren zelf, die de lust hebben
om elke vacantie af te schaffen. Dat kan
natuurlijk ook, als men maar twee dagen
per week vergadert! Maar vroeger kwam
het zelden voor dat de Eerste Kamer in
Augustus bijeenkwam. En het vergaderen
in de Stille Week behoorde helemaal tot
de hoge uitzonderingen. Het regiem Jonk
man trekt zich daarvan niets aan. Vandaar,
dat we op die verschillende partijvergade
ringen de Eerste Kamerleden moesten mis
sen. Misschien vonden zij dat wel prettig,
want steeds meer hoort men in die deftige
vergaderzaal, dat een Kamer van Revisie
zo min mogelijk met partij te maken moet
hebben. Onafhankelijk zal men moeten oor
delen. Dat is echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan!
(Nadruk verboden).
REGELING REINIGINGSDIENST
IN VERBAND MET DE PAASDAGEN
In verband met de Paasdagen zal het op
halen van privaattonnen en huisvuil als
volgt geschieden:
Dinsdag, 7 April a.s., privaattonnen;
Woensdag, 8 April a.s. privaattonnen tot
10.30 uur en vanaf 10.30 uur huisvuil.
Voor de daaropvolgende dagen geldt weer
de normale dienst.
Tholen, 1 April 1953.
VERGADERING BEGRAFENISBUS
Onder voorzitterschap van dhr. L. W.
Elenbaas werd Woensdagavond de jaarver
gadering gehouden van het bestuur en de
commissarissen der begrafenisbus te Tho
len. Na opening en notulen werd de reke
ning 1952 vastgesteld, die door de commis
sie was nagezien. Het materiaal, gecontro
leerd, was in orde bevonden. Het aantal
leden dat is aangesloten bedraagt 1488.
25 JAAR
1 April was het 25 jaar geleden dat de
heer M. Schot in dienst trad bij de firma
W. J. Geluk alhier. Vandaag wordt dit
feit herdacht en zal het de jubilaris niet aan
belangstelling ontbreken.
JAARVERGADERING BIJBEL
STUDIEKRING
De Ned. Herv. Bijbelstudiekring te Tho
len kwam Maandagavond jl. in jaarverga
dering bijeen onder leiding van Ds. B. G.
A. v. d. Wiel. Uit het financieel overzicht
bleek, dat er een klein batig saldo was,
zodat werd besloten op enkele posten te
bezuinigen. Bij de gehouden bestuursverkie
zing werd in de vacature van de heer Joh.
Geuze, die zich niet meer herkiesbaar stelde,
de heer C. Gunst gekozen, terwijl de heren
B. G. A. v. d. Wiel, Jac. v. d. Velde, C.
Zachariasse als bestuursleden werden her
kozen. Mej. N. Bijl werd herkozen als
bibliothecaresse. De verdere avond werd
gevuld met voordrachten en besprekingen.
VERKEERSEXAMEN
Dinsdagmiddag 31 Maart jl. werden er
te Tholen door de Verkeersinspectie uit
Middelburg verkeersexamens afgenomen van
de leerlingen der lagere scholen. Van de 32
leerlingen van de O. L. school slaagden er
23; van de 17 van de Chr. Nat. school 15
en van de 24 leerlingen der Chr. School op
Geref. Grondslag slaagden er 22.
OPENBARE LESSEN IN DE
CHR. NAT. SCHOOL
Er was weer grote belangstelling van de
ouders voor de openbare lessen, die Vrijdag
jl. werden gegeven in de Chr. Nat. School.
De bedoeling hiervan is de ouders enig
inzicht te verschaffen in de werkwijze der
school.
's Middags werd de kleintjes van klas 1
en 2 de nodige wijsheid ingegoten door Mej.
Jansen.
In vergelijking met hun eigen schooljaren
moesten de ouders constateren dat de on
derwijsmethoden belangrijk zijn veranderd
en een veel beter resultaat afwerpen dan in
vroeger jaren.
Op verrassende- wijze gaven zelfs de kin
deren der eerste klas blijk, dat zij in korte
tijd heel wat kennis hadden opgedaan.
Vrijmoedig kwamen de kleinen voor de
klas om eens even te laten horen, wat zij
wisten. Met grote aandacht volgden de
ouders deze verrichtingen. Alle lessen ver
liepen vlot.
's Avonds waren het de kinderen der ho
gere klassen. De lokalen der school waren
te klein om alle belangstellende ouders te
bevatten. In klas 3 en 4 werd onder grote
aandacht van kinderen en ouders geluisterd
naar de Bijbelvertelling, die de heer Brusse
naar voren bracht.
Bij de taal- en leesles kwam duidelijk naar
voren, waartoe de kinderen in staat bleken.
Vermakelijk was het te zien hoe vlot op het
bord gemaakte fouten door de leerlingen
werden vastgesteld.
Zelfs voor de ouders was de nieuwe on
derwijsmethode, die bij Aardrijkskundeles
werd gevolgd zeer interessant om te volgen.
In de hoogste klassen vertelde dhr. Rol
een zendingsgeschiedenis. De fantasie der
leerlingen leefde zich uit in een door een
der ouders opgegeven onderwerp „De
Lente".
Men was verrast te horen hoe bij de
zangles de leerlingen in staat waren de no
ten te lezen.
Dhr. Rol wees in zijn toelichting op het
belang en de kracht van het goede lied in
het leven van de mens.
Men ging voldaan over deze interessante
bijeenkomst huiswaarts.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Geen.
Huwelijken: Geen.
Overleden: 26 Maart, Marinus van Oos
tende, 79 jr. echtgen. van Geertje Lakerveld.
HOOGWATER
in de week van 5 t.e.m. 11 April 1953
Zondag vm 6.45 uur en nm 19.11 uur
Maandag 7.38 20.14
Dinsdag 8.51 21.38
Woensdag 10.25 23.10
Donderdag 11.45
Vrijdag 0.25 13.00
Zaterdag 1.22 13.48
Dinsdag 7 April Laatste kwartier 5.58 uur
Maandag 13 April Nieuwe Maan 21.09 uur
SLACHTVERGUNNINGEN
Over het le kwartaal werden ter gemeente
secretarie 125 vergunningen voor huisslach
tingen afgegeven,
EVACUE'S
In deze gemeente verblijven thans nog
104 evacués.
NAAR SCHOOL
Woensdag 1 April was het hier weer
„verzetdag". Voor weinigen van de St. An-
nalandse jeugd betekende die dag een streep
onder het lagere schoolgaan, voor velen be
tekende het de eerste stap op de lagere
school. Het was dit jaar een zeer grote
lichting die naar school moest. Zo groot
het aantal vindt U hieronder dat men de
eerstvolgende jaren niet meer zal tegen
komen.
Op de Openbare Lag. school kwamen 20
nieuwe leerlingen en verlieten er 9 de school;
bij het Chr. onderwijs waren deze cijfers
respectievelijk 33 en 13. In totaal zijn er
dus 53 kinderen naar de lagere scholen ge
gaan, een zeer groot aantal, al zijn er hier
onder dan ook nog een paar leerlingen
van elders. Op de Chr. school gaan er thans
201, op de openb. school 108 leerlingen.
f
WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND
