f
fittere
DA
Raadsverslag Stavenisse
VIJFDE OFFICIËLE VERUESLIJST
t,6RUQ in 6e moööeR
ZWITSAL
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
PLEEGZUSTER BLOEDWIJN
'!ÏS VALDAMILD
ST. MAARTENSDIJK
Besluit Uw maaltijd
met één of twee Rennies.
SCHERPENISSE
POORTVLIET
In de St. Filipslandse Sluisblok kent men
dubbele bewoning.
GEVESTIGD
Onze vroegere dorpsgenoot, de heer M. J.
A. Bil, heeft zich te Vlissingen als arts
gevestigd.
Geen energie meer
nieuwe kracht met
DAT STAAT ER BEHOORLIJK VOOR
Van de 50.000 kubieke meter zand, die
voor een stevige dichting van het gat bij
de Grote Nol achter de gelegde dam nodig
is, zijn er 30.000 m3 opgespoten. Hierdoor
spoelden de golven Woensdag jl. met de
vrij harde noordwester nauwelijks meer
tegen de zandzakkendam, wat van alle gaten
op ons eiland nog niet gezegd kan worden.
Getracht wordt dit werk a.s. Maandag klaar
te hebben, als tot zolang de zandzuiger kan
blijven en het weer niet te ongunstig is.
Woensdag kon namelijk niet gewerkt wor
den door de weersomstandigheden. Rijks
waterstaat wil deze zandzuiger zo spoedig
naar Stavenisse zien vertrekken, wat zeer
begrijpelijk is, maar wat aan de andere kant
weer geen volledige afwerking van dit gat
zou betekenen. Overigens staat het er aan
de Grote Nol al heel behoorlijk bij. Het plan
tot definitieve dichting is goedgekeurd en zal
door de N.V. Ballast Mij t.z.t. worden uit
gevoerd.
In deze gemeente is men voorts bezig aan
de doorbraak van de Nieuwlandpolder die
nu definitief hersteld wordt. De onderkant
van het dijklichaam wordt negen meter
breder. Dit vooralsnog alleen bij de breuk.
Ook op de Haven doorbraak Suzanna-
polder is met definitieve dichting begon
nen. Er wordt daar vanaf café W. Rijnberg
tot het gebouw van het Centraal Bureau een
dijk gelegd, zodanig, dat er achter altijd
weer gebouwd zal kunnen worden, indien
dat toegestaan en gewenst wordt.
Had men Woensdag op volle kracht kun
nen doorwerken, dan waren alle St. Anna-
landse polders zo goed als drooggekomen,
dus zowel Annavosdijk, Breedenvliet- als
de Nieuwlandpolder.
Door het ongunstige weer moest Woens
dag de sluis bij Reigersgat echter worden
gesloten, terwijl ook via de Suzannapolder
weinig water kan worden afgevoerd. Ver
moedelijk krijgt men het deze week nu niet
meer geheel voor elkaar.
Men neemt zo weinig mogelijk risico meer,
zodat Woensdagnacht toen het tegen 1 uur
vloed zou zijn en de vrij harde Noord-
Noordwester paraatheid voor deze gemeente
weliswaar niet persé noodzakelijk maar dan
toch gewenst maakte, patrouille werd ge
lopen aan paaldijk, Grote Nol en ook op
de haven een oogje in het zeil werd ge
houden. Gelukkig minderde de wind vrij
spoedig. Woensdag bleek toch wel, dat we
nog maar heel weinig kunnen hebben wat
ongunstig weer betreft, inzonderheid met het
oog op de nog nauwelijks gedichte gaten te
Stavenisse.
Daaruit kon men weer opmaken van
welke betekenis de gunstige weersgesteld
heid sinds de 4e Februari voor ons is ge
weest.
DAMPO keert en weert
elke verkoudheid en pijn
in spier en gewricht
HOEVEEL BRIEVEN BRACHT HIJ U?
Dat weet U vast niet en dat weet hij
zelf ook niet, onze postbode Jan Weyler,
die 1 April a.s. 40 jaar in dienst zal zijn
bij de P.T.T. Het laatste rukje om tot deze
mijlpaal te komen werd voor hem een min
der aangename periode, nadat hij op 14 Jan.
jl. zijn enkel brak tijdens de toen heersende
gladheid. „Maar als het zo goed blijft gaan,
kan ik 1 April a.s. toch in dienst zijn", zo
deelde hij ons mede. Hij maakt in elk geval
dagelijks al een uitstapje naar kantoor, al
mist hij nog de vaste tred, die bij een geheel
valide postbeambte hoort.
1 December 1910 kwam hij op 20-jarige
leeftijd als hulpbesteller bij de P.T.T. Kan
toorhouder was toen dhr. P. J. Koene en
directeur dhr. Waale. 1 April 1913 volgde
een vaste benoeming en 1 April 1918 werd
hij van „hulp" definitief besteller. Ook
tijdens de evacuatie liep hij met de posttas,
maar toen in Wageningen en Veen endaal.
In 1944 werd hij tot besteller 1ste klas
bevorderd. Hij werkte achtereenvolgens met
Koene, Heijboer, v. d. Linde en de huidige
kantoorhouder A. Scherpeniss. Zijn directe
chef is dhr. Heese, directeur van de P.T.T.
Tholen.
Hoeveel brieven en kaartjes hij U bracht
weet U vast niet. Hij kan het ook niet bij
benadering schatten. Het waren er in die
40 jaar in elk geval heel wat. Veertig jaar
de P.T.T. gediend. 1 April a.s. zal de P.T.T.
hem dienen door vele kaartjes bij hem te
bezorgen ter gelegenheid van zijn jubileum.
Vermoedelijk niet alleen kaartjes.
NOG NEGENDUIZEND GULDEN
De collecten van de beide kerken inbe
grepen is men in deze gemeente nog geko
men aan een totaal bedrag van ongeveer
9000.voor het Rampenfonds. Dit mede
dank zij het feit, dat inzameling, die ge
schiedde op initiatief van de landbouw-
vereniging „Landbouwbelang" het mooie
bedrag opbracht van 5846,Het vol
tallig bestuur van genoemde landbouwver-
eniging overhandigde een cheque van ge
noemd bedrag bij monde van haar voor
zitter, dhr. C. J. J. Kooijman Dinsdagavond
jl. aan de burgemeester.
Dhr. Boogaard dankte het bestuur harte
lijk voor de gedane moeite en verklaarde ons
het sympathiek te vinden, dat onze toch
getroffen gemeente in deze nog zo heeft
bijgedragen en degenen die voor grote
schade gespaard bleven ook langs deze weg
hun dankbaarheid daarvoor toonden in het
belang van hun naasten.
Het bestuur van „Landbouwbelang" is
eveneens dankbaar dat hun moeite op zo
succesvolle manier werd beloond en voor
de welwillendheid waarmee zij werd ont
vangen.
BIJ
SRI EP
PASTILLES
OVERLEDEN BIJ DE BEGRAFENIS
Maandagmiddag werd tijdens het over
brengen van het stoffelijk overschot van
Mej. v. Strien naar de laatste rustplaats
alhier, één der dragers nl. de 67-jarige
A. v. d. Rhee, plotseling onwel.
Direct werd geneeskundig hulp inge
roepen. De ontboden geneesheer kon slechts
de dood constateren. Dit sterfgeval vond dus
wel onder zeer tragische omstandigheden
plaats.
SLACHTOFFERS UIT STAVENISSE
BEGRAVEN
Op de begraafplaats te St. Maartensdijk
zijn deze week weer een zestal slachtoffers
afkomstig uit Stavenisse, die in de ramp
nacht zijn omgekomen begraven.
Vooraf werd in de consistoriekamer van
de Ned. Herv. Kerk een rouwdienst ge
houden. Aan de groeve werd gesproken
door Ds. J. de Bres en dhr. J. Slager, ouder
ling van de Oud-Ger. Gem. te Stavenisse.
2 y2 cm PER DAG
De werkzaamheden ter lozing van het
nog steeds hoog staande water in de Noord
polder onder onze gemeente, zijn thans in
volle gang.
Via buizen wordt het water thans over
de zeedijk geheveld. Ook enkele motorpom-
pen zijn thans in werking gesteld.
Ondanks het feit dat de gezamenlijke
capaciteit behoorlijk is te noemen, zakt het
water slechts zeer langzaam.
0m dat snerpend zuurbranden op
de maag te blussen.
Meer en meer wordt het gewoonte van lij
ders aan brandend maagzuur, altijd Rennies
bij de hand te hebben. Ze zijn één voor één
hygiënisch verpakt en onopgemerkt in te
nemen waar U maar wilt zonder
water of wat ook. En Rennies zijn nog
smakelijk ook. Vraag Rennies bij Uw
apotheker of drogist.
TERUG NAAR HUIS
De geëvacueerden van Malland en Rand
keren langzaam aan terug naar hun wonin
gen. Hoewel de wegen nog niet droog zijn
zijn er al vele woningen droog en een ieder
die daartoe de gelegenheid heeft keert naar
zijn woning terug. Ook het vee keert dan
naar de oude vertrouwde stal terug. Hoewel
dan ook alle moeilijkheden nog niet opge
lost, is het toch wel een groot probleem
een uitkomst nl. het voederen der dieren.
In de schuren is volop eten en behoeft
men een ander niet meer lastig te vallen.
Langzaam aan komt het gewone leven
weer op gang en wanneer straks het land
geheel droog is kan de boer het land weer
gaan bewerken hoewel dat nog vele pro
blemen met zich mede zal brengen.
geneest j
RUWE HANDEN
F SCHRALE LIPPEN
GESCHAAFDE HUID
VOORUITGANG
Naar het bestuur van het Waterschap
Poortvliet mededeelt werd deze week het
ophogen en verzwaren van het dijkslichaam
met zand voortgezet. Een dragline en kip
wagens zijn daarmee bezig. Het weer is
gedeeltelijk minder gunstig geweest voor
het lozen van het water, door hoge buiten
waterstanden. Waar het gedeelte van 1500-
Gemetenpolder in Tholen thans geheel
droog gevallen is, zijn twee buizen gelegd
door de Kadijk. De hevel naar Scherpenisse
was bij het opmaken van dit bericht nog
niet geïnstalleerd.
De bewoners van de Anna Jacoba Polder kunnen reëvacueren.
Over een week kan het dorp ver droog staan.
Er begint steeds meer tekening te komen
in het droogvallen van de gemeente St.
Filipsland. Terwijl in de Henriettepolder
al een huizenblok van 115 stuks bewoon
baar is, waar zich dan ook meerdere ge
zinnen in één huis vestigden, is er kans,
dat na een goede week het gehele dorp*
zal droogvallen. De ontwateringssluis is na
melijk hersteld, de dijkgaten in de Oude
Polder met bekisting gesloten en het spuien
gaat regelmatig door.
Dat wil niet zeggen, dat over 14 dagen
St. Filipsland in z'n geheel bewoond zal
zijn, ook al komen er geen onvoorziene te
genslagen meer voor. Niet alleen, dat eerst
de boel grondig schoongemaakt moet wor
den en nog een enorme chaos opgeruimd,
maar bovendien zijn er zoveel huizen, die
ogenschijnlijk nog in orde zijn, onbewoon
baar, dat het straks voor velen nog niet
zal meevallen en terugkeer in eigen huis
onmogelijk zal blijken te zijn.
Verschillende bewoners wier huizen zijn
verwoest zijn al in de Steenblokwoningen
ondergebracht, maar begrijpelijk is het on
mogelijk allen te re-evacueren.
Dit laatste is wel mogelijk in de Anna,
Jacoba Polder, die droog staat en waar
hoegenaamd geen huizen zijn verwoest. Ja,
de Anna Jacoba Polder wordt weer be
woond en de inwoners zijn zeer verheugd
dat het nog zo is meegevallen.
Het zag er heus niet naar uit, dat terug
keer al zo spoedig zou kunnen plaats heb
ben. Zeker, men zit daar nog niet zonder
moeilijkheden, er is ook daar nóg heel wat
op te ruimen,- maar men beseft het grote
voorrecht weer terug te zijn in een bewoon
baar huis, ook al kan men nog geen kleedje
op de vloer leggen, ook al zijn er nog tien
tallen andere moeilijkheden, die elk gerief
nog doen ontberen. Weer thuis te zijn be
tekent al zo oneindig veel.
Dat heeft onze Commissaris jhr. mr. A.
F. C. de Casembroot ook zeer goed be
grepen en op zijn advies en op dat van
Rijkswaterstaat kon deze reëvacuatie van
de Polder zo spoedig geschieden, voorname
lijk ook omdat de dijkgaten 6 en 7 op
1 a 2 meter boven de steenglooiïng konden
worden gebracht. De Commissaris bracht
vorige week Donderdag met het voltallige
college van Ged. Staten een bezoek aan
deze gemeente. Verschillende problemen
werden besproken. Het gezelschap maakte
een rondgang door het dorp. Ja, zuiver een
rondgang, want in het dorp zelf kon men
door de 1 meter hoge waterstand nog niet
komen. De heren kwamen sterk onder de
indruk van de door het water aangerichte
verwoesting. De dijkgaten 6 en 7 werden
bezichtigd, waar een zandzuiger en dragline
bezig is om de nog niet betrouwbare dich
ting te versterken. Met belangstelling werd
door het College geluisterd naar de uiteen
zetting van dé werkleiding aldaar. Na dit
bezoek vertrok het College naar Den Haag
voor een bijeenkomst, waar opnieuw de be
langen van het watersnoodgebied in onze
provincie ter sprake zouden komen.
Zo heeft ieder zijn taak, waar dan ook,
van hoog tot laag, om onze provincie, onze
getroffen gemeenten uit de nood te helpen.
EEN NOODSECRETARIE.
In de nacht van Donderdag op Vrijdag
(12 op 13 Maart) arriveerde in deze ge
meente een nood-gemeentehuis, een_ zeer ge
waardeerde schenking van de gemeente
Stad en Ambt Delden. Zoals bekend is het
oude gemeentehuis intern zeer zwaar be
schadigd.
Een noodsecretarie werd gevestigd in een
groentenwinkel op de Oostdijk. Dit gebouw
is allengs te klein geworden voor het uit
groeiende administratieve apparaat.
De schenking voorziet dan ook in een
grote behoefte. Men kan ervan overtuigd
zijn, dat het gemeentebestuur de geste van
de adopterende gemeenten zeer waardeert.
Vermoedelijk zal het gebouw medio vol
gende week volledig in gebruik kunnen
worden genomen.
Het gebouw wordt ingericht in de Emma-
straat op de hoek van de Prins Hendrik
straat.
Men ziet, St. Filipsland is werkelijk bezig
aan haar herstel. Een zonnestraal breekt
door in de verwoesting die is aangericht.
Een zonnestraal van terugkeer. En dat be
tekent zo heel veel.
Een herdenkingsbijeenkomst Groot waren de problemen, veel
zullen er nog komen Naar eer en geweten gehandeld Getracht
zal worden toestemming te krijgen voor reëvacuatie van de
bewoners Stoofdijk en Molendijk,
Niet in de bekende zaal, noch met ge
bruikelijke gewone agendapunten, nee niet
onder normale omstandigheden, maar toch
een voltallige raadsvergadering de eerste
na de ramp in de gemeente Stavenisse.
En „voltallig" te zijn betekent op dit
ogenblik in die gemeente zo oneindig veel.
30 Januari kwam men ook bijeen. Welk
een goede vooruitzichten waren er toen voor
de gemeente, die bezig was de inzinking
van de naoorlogse jaren geheel te boven te
komen. En nu 6 weken later welk
een streep werd ook door deze rekening
gegeven.
Daarvan getuigde burgemeester L. A.
Verburg in zijn herdenkingsrede tijdens deze
eerste openbare vergadering na de ramp,
gehouden in een bovenlokaal van de O.L.
school.
Hij stond bij het rampzalig gebeuren stil,
bij de alarmtoestand, hoe na die donkere
nacht toen de dageraad aanbrak bleek, dat
niet alleen materiele schade was aangericht,
maar dat ook zeer velen waren omgekomen.
Men maakte een schatting van ongeveer 200,
welk aantal uiteindelijk is terug te brengen,
aldus de voorzitter, tot ongeveer 150.
Is de aangerichte schade enorm groot, zij
weegt niet op tegen het verlies aan mensen
levens. Bijna iedere familie in onze ge
meente heef tengevolge van de ramp doden
te betreuren. Gehele gezinnen of malilies
zijn geheel of voor een groot deel in één
slag weggevaagd.
Het is met grote weemoed in ons hart,
dat wij onze omgekomen mensen vanaf deze
plaats willen herdenken.
Daarna verzocht de voorzitter ale aan
wezigen (er was ook veel publiek in de
zaal) van hun zitplaatsen op te staan om
enkele ogenblikken stilte in acht te nemen
ter nagedachtenis aan allen die het leven
bij de ramp verloren.
De heer van 't Veer betuigde hij zijn
deelneming bij het verlies van vrouw, drie
kinderen en schoonzoon. Namens de raad
bid spreker hem toe, dat God hem sterken
mocht om dit zwaar verlies te dragen. Hij
bracht dhr. van 't Veer voorts warme hulde
voor zijn optreden in die nacht, toen hij
Ondanks de zware slag, die hem had ge
troffen met vastberadenheid leiding gaf bij
het begin der evacuatie.
Deelneming betuigde hij eveneens aan
wethouder Hage, die ouders en naaste bloed
verwanten heeft verloren. Allen die door de
dood van familieleden in rouw zitten, be
tuigt spreker zijn innige deelneming.
Grote dank had hij voor allen die zoveel,
soms onbegrijpelijk veel hebben gedaan in de
rampnacht ter leniging van de grote nood.
Dankbaar was spreker en de raad voor de
gemeenten, die bereid waren Stavenisse te
adopteren, dankbaar ook voor het bezoek
van H.M. de Koningin, H.K.H. Prinses
Wilhelmina en Z.K.H. Prins Bernhard,
evenals voor de grote belangstelling, die
door de Commissaris der Koningin in deze
provincie aan de dag is gelegd voor Sta
venisse, aan de Minister van Justitie en vele
andere autoriteiten.
Een nog moeilijk te omschrijven, maar
buitengewoon omvangrijke taak wacht ons,
aldus burgemeester Verburg. Moeilijke
weken liggen achter ons. Ingrijpende beslis
singen moesten worden genomen, beslissin
gen die soms zeer onplezierig waren, maar
steeds zijn genomen met het algemeen be
lang voor ogen.
Zeer erkentelijk was hij de beide wet
houders, de Commandant en manschappen
van de Rijkspolitie, en alle anderen die
maar op enigerlei wijze hun medewerking
hebben verleend.
In deze noodtoestand moest gehandeld
worden en kon geen minuut tijd verspild
worden om de te nemen maatregelen door de
raadsleden te laten goedkeuren. Al heeft
men de redenen van het gevoerde beleid niet
altijd begrepen, wees er ten volle van over
tuigt, dat steeds naar eer en geweten is
U zult morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln uw
Ingewanden doen stromen, anders verteert uw
voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardigs
CARTER'S LEVER PILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gal te doen stromen. Bist Carter's Leverpilletjes.
gehandeld. Met de wens dat God de arbeid
in de naaste toekomst moge zegenen en Hij
de inwoners in staat zal willen stellen hun
zo zwaar getroffen gemeente te herbouwen,
opdat Stavenisse uit de golven zal verrijzen
in oude glorie, opdat de medeburgers we
derom naar de eigen gemeente zullen terug
keren besloot burgemeester Verburg zijn
herdenkingsrede na nogmaals allen te heb
ben opgewekt de arbeidskracht ten volle
aan te wenden voor die herbouw, gedachtig
aan de Zeeuwse wapenspreuk: „Luctor et
Emergo".
Beknopt kunnen we thans nog enige pun
ten van bespreking laten volgen, waarover in
ons volgend nummer een uitvoerig verslag.
Een verzoek van schippers voor gebruik
van schepen werd gerenvoyeerd naar B.
en W.
B. en W. stellen voor om via de Commis
saris tot oprichting van een barakkenkamp
te komen in een naburige gemeente, hetzij
St. Annaland of St. Maartensdijk.
Beter is wellicht in Bergen op Zoom, zo
menen enkele raadsleden.
Men zal advies vragen aan de Rijkswater
staat en in elk geval pogingen aanwenden
een barakkenkamp te krijgen voor de ver
geëvacueerden.
Gevraagd zal worden aan de Commis
saris der Koningin te willen toestaan dat
de bewoners van Molendijk en Stoofdijk
mogen reëvacueren naar Stavenisse. Zij zul
len dan andere mensen, die hier nodig zijn
moeten innemen.
De overige straten, die droog zijn mogen
nog niet bewoond worden dan na vergun
ning en bij uitzondering.
Een beroep zal worden gedaan op de
Bond van Plattelandsvrouwen om de wo
ningen schoon te komen maken van de
zieken en bejaarde echtparen of alleen-
wonenden, die daartoe zelf niet in staat zijn.
Dhr. de Vos betreurde het, dat Zondag
jl. zoveel toeristen kwamen en dat toen zelfs
nog gecollecteerd is. Dit eerste is niet te
voorkomen, zo meent de voorzitter.
Gevonden voorwerpen worden door de
politie de Voogd in de woning van dhr.
Koetsdijk opgeslagen en kunnen bij defini
tieve herkenning en bewijzen van eigenaar
tegen ontvangstbewijs worden verkregen.
De meeste raadsleden zijn er voor t.z.t.,
zodra dat mogelijk is, alle mensen die terug
kunnen komen, ook de gelegenheid daartoe
te geven.
(uitvoerig verslag volgt.)
Deze bevat weer alleen die namen die ter gemeentesecretarie Stavenisse zijn
geregistreerd na de publicatie van de vierde lijst.
96. HAGE CORNELIS, geboren te Stavenisse, 25 April 1903, echtgenoot van
Klaasse Pieternella, gewoond hebbende B 24 aldaar, begraven te St. Maar-
- tensdijk.
97. HAGE ABRAHAM CORNELIS, geboren te St. Maartensdijk, 28 April
1928, gewoond hebbende te Axel, Nieuwendijk 70, tijdens de rampnacht
verblijvende te Stavenisse, begraven te St. Maartensdijk.
98. HAGE CORNELIS PIETER, geboren te Stavenisse 7 November 1934,
gewoond hebben B 24 aldaar, begraven te St. Maartensdijk,
99. STEENDIJK GEERTRUIDA KAATJE, geboren te Stavenisse, 26 Sept.
1908, echtgenote van Wielaard Willem Anthonie, gewoond hebbende
Kerkstraat A 307, begraven te St. Maartensdijk.
100. OVERBEEKE JANNETJE, geboren Stavenisse 6 December 1904, echt
genote van Moerland Johannes, gewoond hebbende Oudelandsedijk A 93,
hegraven te Bergen op Zoom.
101. LÈENHOUTS MARTINA JOHANNA, geboren te Stavenisse 28 Juli 1947,
gewoond hebbende Kerkstraat A 306a, begraven te Bergen op Zoom.
102. BROUW HENDRINA, geboren te Stavenisse, 2 Mei 1925, gewoond
hebbende B 26, begraven te St. Maartensdijk.
103. OOSDIJK MARINUS, geboren te Stavenisse, 10 October 1947, gewoond
hebbende Kerkstraat A 345, begraven te St. Maartensdijk.
104. QUIST ARIE CORNELIS, geboren te Stavenisse op 24 Maart 1909,
gewoond hebbende Oudelandsedijk A 94, begraven te St. Annaland.
105. HAGE JOHANNES JACOB, geboren te Stavenisse 4 Juli 1896, echtge
noot van Van Iwaarden Jannetje, gewoond hebbende Buurtweg A 91,
begraven te St. Annaland.
106. DEN BRABER MARINA CORNELIA, geboren te Stavenisse 20 Juli
1939, gewoond hebbende Oudelandsedijk A 98, begraven te St. Annaland.
107. HAGE JANNETJE, geboren te Stavenisse 4 October 1940, gewoond
hebbende Stavenisse, Stoofdijk A 136, begraven te St. Annaland.
108. GOEDEGEBUURE JAN CORNELIS, geboren te Stavenisse op 28 Aug.
1917, echtgenoot van Wesdorp Paulina Pieternella, gewoond hebbende
Voorstraat A 56, begraven te St. Maartensdijk.
109. GAAKEER CORNELIS JACOBUS BART, geboren te St. Maartensdijk
op 17 Januari 1900, echtgenoot van Van Dalen Geertruida Danetta, ge
woond hebbende B 53, begraven te St. Annaland.
110. STOUTJESDIJK JAN, geboren te Stavenisse op 26 Juli 1893, gewoond
hebbende Wilhelminastraat A 252, begraven te St. Annaland.
111. STOUTJESDIJK MARTINUS, gehoren te Stavenisse, 5 November 1900,
echtgenoot van Potappel Damina, gewoond hebbende te Vlissingen, be
graven te St. Annaland. Tijdens de rampnacht verblijvende te Stavenisse.
112. GOEDEGEBUURE JANNETJE NEELTJE, geboren te Stavenisse op
4 November 1937, gewoond hebbende Kerkstraat A 365a, wordt begraven
te Bergen'op Zoom.
113. JOHANNA HELENA DE VRIES, geboren te Stavenisse, 24 Maart 1881,
gewoond hebbende Kerkstraat A 313, wordt begraven te St. Maartensdijk.
door
)f HENK VAN HEESWIJK
naar een motief van L. K. v. d. Linden
„Jongere wel, mam
„Nou, eigenlijk ook niet."
„Dus je mag niemand plagen
„Nee, dat is veel beter. Dan kun je ook geen ruzie
krijgen."
Nol knikte, veegde met de mouw van zijn bloesje
de laatste tranen weg en verdween toen weer naar de
straat. Alwaar hij even later aan het vechten was met
een veel oudere buurjongen, omdat deze hem getreiterd
had over het feit, dat hij huilende naar zijn moeder
was gegaan.
Nol was bijna zeven jaar oud, toen zijn moeder hem
naar school bracht. Dat stond hem maar matig aan.
Moeder van Veen had verteld, dat hij daar zou gaan
leren en als hij goed zijn best deed, zou hij later verder
mogen leren. Voor zeekapitein, als hij er zin in had.
„Wat is dat mam, Zeekapitein
„Dat is op een schip, als je gaat varen. Dan ben je
de baas en krijg je een heleboel geld.
„O, net als De Vries op het pontje van de Nassau-
kade
Moeder van Veen schoot in een lach. En ze maakte
zich er maar van af met te zeggen: „Zoiets, maar dan
op een veel grotere boot."
Nol knikte begrijpend. „Op een pont naar de Over
kant van het IJ, he mam Leuk is dat. Maar ik weet
nog niet, of ik ga varen. Ik wil liever fietsenmaker
worden."
Opnieuw schoot de vrouw in een lach. Nol's liefde
voor het fietsenvak was wel terug te brengen tot de
vriendschap, die de jongen gesloten had met de oude
Maas, die op het hoekje een fietsenwinkel had en allerlei
reparaties verrichtte. Maas had de jongen eens op een
oude fiets gezet en Nol had toen, onder stevige be
geleiding van de grinnikende fietsenmaker, een rondje
door de stegen gemaakt. Na afloop had Maas gezegd:
„Je kent het al bijna. Vraag maar aan je moeder, of je
een fiets mag kopen."
De vraag was doorgegeven, maar moeder van Veen
besliste, dat hij daarvoor nog te jong was en Nol gaf
haar al gauw gelijk. Hij was op dit punt niet lastig en
evenmin veeleisend.
Doch de school trok hem niet bijster aan. Hij begreep
zeer wel, dat het nu uit was met z'n vrije leventje en
dat er van spelen in de steeg met de andere kinderen
alleen nog maar voor en na schooltijd sprake kon zijn.
Doch mam zei, dat het nodig was en Nol berustte.
Bovendien had de school ook wel iets aantrekkelijks
voor hem. De klas, waarin hij werd geplaatst, was al
vol met jongens en meisjes, waarvan de helft min of
meer luid zat te snotteren. En toen Nol zijn moeder
zag weggaan, drongen bij hem ook de waterlanders
naar voren, maar hij hield ze in. Dat janken had je ook
niks aan, dacht hij en daarom wijdde hij zijn aandacht
aan al die mooie platen, die er aan de muur hingen.
De aardigheid was er voor hem al gauw af. Hij leerde
evenwel plichtmatig en verrichtte de opgedragen taken.
Hij leerde gemakkelijk, maar niet met plezier. Dikwijls
zat hij door de hoge ramen naar buiten te kijken, naar
de bomen, die langs de gracht stonden en waarin de
mussen speelden en vochten. Zo'n mus had toch maar
een bruin leven, dacht hij; die is altijd maar vrij en
niemand commandeert hem. Een paar vleugels en hup...
je vliegt ergens anders heen, als het je in zo'n boom
niet bevalt. Kon hij ook maar vliegen, dan smeerde hij
'm om nooit meer terug te komen.
De schooljaren van Nol van Veen gingen onbewogen
voorbij. Hij kwam met matige rapporten thuis, zonder
evenwel ooit één onvoldoende te hebben. Wat hij moest
leren, leerde hij, maar hij deed het machinaal en zonder
enige interesse. Wat kon het hem schelen, hoeveel
rivieren er* in Engeland waren en waar Karei de Groote
geboren was. Dat was allemaal lariekoek, zei Maas, de
fietsenmaker, goed voor prefesters en dokters, maar
Jan Boezeroen had er toch niks meer an, als-ie van
school ging.
Evenwel openbaarde zich in de schooljaren Nol's
liefde voor de waterkant en dat zag zijn moeder met
genoegen. Zelf had de jongen daar niet zo erg in. Hij
slenterde op vrije Woensdagmiddagen wel eens met zijn
vriendjes over de Westerdoksdijk en dan gingen ze
pootje baden in Klein-Zandvoort, zoals de jeugd het
smalle strookje zand noemde aan de boorden van het IJ.
Daar zag je de grote schepen varen. En op een andere
keer liep hij langs de grote dokken aan de Overkant
van het IJ en luisterde naar het klinken van de nagels.
Als je er geregeld kwam, zag je de schepen komen, her
steld worden en weer gaan. En ook liep hij wel eens
naar de werven, waar de nieuwe schepen gebouwd
werden. Dan zag je de schepen groeien tot op een
dag... dan was het weg van de helling gevaren.
Misschien al op zee. Maar meteen was de kiel al weer
gelegd voor een ander schip. Dat ging daar steeds maar
door, het ene schip na het andere, soms klein, soms
heel groot.
(Wordt vervolgd)
