Het Parlementair Overzicht
Commentaar
Raadsverslag Scherpenisse.
WpiiÉil
1944
30 OCTOBER
1951
Cliitzonclerlyk
ekoorlyk
Nederlagen voor Minister Lieftinck*
Gemeenten hebben recht op eigen geld*
31 October
WERELDSPAARDAG
DE REPLIEK VAN DE VOORZITTER
OP VORIGE RAADSVERGADERING,
'n Toen genomen raadsbesluit door de Kroon geschorst
Een sirene en vergoeding voor de brandweerlieden.
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
7e Jaargang No. 50
26 October 1951
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.10 per
kwartaal franco p.p. ƒ1.35
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
Minister Lieftinck -en met hem
Minister Van Maarsseveen -heeft
een pijnlijke nederlaag geleden in
de Tweede Kamer. Op meer dan
één punt heeft hij moeten toegeven
aan de wensen van de Kamerleden.
Dit gebeurde op ondubbelzinnige
wijze. Want als een amendement
wordt aangenomen met 78 tegen
nul stemmen, een amendement dat
de Minister helemaal niet zinde,
dan mag men spreken van een ne
derlaag. Het ging nog steeds om de
financiële verhouding tussen Rijk
en Gemeenten. Verleden week heb
ben we reeds geschreven, dat de
gemeenten recht hebben op het geld
uit het gemeentefonds, hetwelk
wordt gevormd door een percentage
van de opbrengst der Rijksbelastin
gen. Dat was een heel belangrijke
kwestie. Gedurende de jaren 1948,
1949 en 1950 waren de belastingen
hoger dan oorspronkelijk was ge
raamd. Acht procent der belastin
gen moest vloeien in het Gemeente
fonds. Nu wilde Minister Lieftinck
niet erkennen, dat de gemeenten
van deze „meevaller" moesten pro
fiteren. Hij hield het geld achter om
het te reserveren voor de „magere"
jaren. Zou de belastingopbrengst
dus eens tegenvallen, dan konden
de gemeenten toch hun vaste uit
kering krijgen. Dit klonk heel rede
lijk. Maar de Kamer stelde zich te
recht op het standpunt, dat de re
gering zo niet mocht redeneren, Mi
nister Lieftinck kan niet over alle
opbrengsten van de Rijksbelastin
gen beschikken. Wettelijk is vast
gesteld, dat het percentage nu
10.3 hetwelk ten goede komt
aan het Gemeentefonds, geen rijks-
geld, maar gemeentegeld is. De ge
meenten hebben dus een eigen be
lastinggebied. Niet in de vorm van
uitgebreide gemeentelijke belastin
gen, want die zijn bijna allemaal op
geheven, maar door het vastgestel
de percentage in de Rijksbelastin
gen. De heer Oud (v.v.d.) diende
een amendement in om vooral dit
laatste goed vast te leggen. Ook
daar wilde de Minister niet aan,
maar weer moest hij buigen voor de
wil van de Kamer. Dat zij de
kwestie zo hoog opnam, was te be
grijpen. De Minister had namelijk
ongeveer 280 millioen gereser
veerd. Nu de Kamer op het stand
punt stond, dat het geld aan de ge
meenten behoorde, moest er dus
iets met het bedrag worden gedaan.
Een amendement Algera (a.r.)
werd verworpen. Een poging van
de heer Hofstra (arb.) had het suc
ces, dat wij hierboven weergaven
(78'0). Er werd vastgesteld, dat
de gemeenten dit geld gestort krij
gen op een geblokkeerde rekening.
Zij mogen er dus niet aankomen,
althans niet zonder toestemming
van de Minister van Financiën en
Binnenlandse Zaken. Dat is lo
gisch. Zou men ineens 280 mil
lioen in de circulatie brengen, dan
is de kans groot, dat het monetaire
evenwicht wordt verstoord. En
dan zijn we nog verder van huis.
In principe werd echter vastgelegd,
dat de Minister in de afgelopen ja
ren fout heeft gehandeld. Heel de
Kamer was het daarmede eens.
De heer Beerninck (c.h.) had
minder succes. De regering wenste
het percentage van acht het aan
deel dus in de Rijksbelastingen, dat
tep goede komt aan het Gemeente
fonds te verhogen tot 10.3%.
Oorspronkelijk was het de bedoe
ling, dat dit zelfs op 11.7% zou
worden gebracht. Men is daarvan
afgestapt, omdat onze militaire in
spanning dit onmogelijk maakt.
Een groot deel van de Kamer vond
dit percentage eigenlijk te laag.
Minister Lieftinck bestreedt dit. Hij
rekende uit, dat de gemeenten
135 krijgen van de uitkeringen in
het jaar 1939. Bovendien is het niet
uitgesloten, dat zij zelfs iets meer
krijgen. Ook zal er nog gereser
veerd kunnen worden voor moeilij
ker jaren. Want met dit principe
ging de Kamer accoord, al verzette
zij zich' hevig tegen het niet vrij
geven Van de 280 millioen, want
dat was niet afgesproken. De be
windsman was van mening, dat de
gemeenten wel aardig rond kunnen
komen. Het amendement Beerninck
wilde dit percentage van 10.3 op
11.2 brengen. Deze poging strandde
omdat hij slechts werd gesteund
door de a.r., v.v.d. en s.g.p., terwijl
van zijn eigen fractie hem nog drie
personen in de kou lieten staan; de
heren Tilanus en Krol en jvr. Wit-
tewaall van Stoetwegen. Onbegrij
pelijk was dit niet, daar de Minis
ter het „onaanvaardbaar" over dit
voorstel had uitgesproken. Dat be
tekende dus: als het wordt aange
nomen, treed ik af. Nu ziet men
steeds bij dergelijke situaties, dat de
v.v.d. en een deel der c.h.u. zich
daarvan niet veel aantrekken. En
d.eze beide partijen steunen toch
dit Kabinet. Zij hebben er in ieder
geval een Minister aan geleverd.
Het is dus een Kabinet op een brede
basis. Maar als het er op aankomt,
wordt het slechts gesteund door de
k.v.p. en de socialisten. Van die
brede basis blijft op den duur dus
niet zo heel veel over. Een kwes
tie, die bij de volgende Kabinets
formatie nog wel eens zal spelen.
Overigens schiet de Kamer maar
slecht op met haar werkzaamheden.
Alweer heeft zij een week rust. On
begrijpelijk is dit niet, maar wel te
betreuren. Een reden voor de trage
gang van zaken is ongetwijfeld het
feit, dat de problemen zo ingewik
keld zijn. Zo liggen er bijv. te
wachten: het Schuman-plan, cre-
diet-contröle, uitvoeringsorganisa
tie van de sociale verzekering en
talloze andere wetsontwerpen, wel
ke niet in een handomdraai te be
kijken zijn. Dat remt natuurlijk de
werkzaamheden. Een schriftelijk
overleg met een Minister is voor de
commissie van voorbereiding niet
voldoende. Er moet meestal ook
nog een mondeling onderhoud ko
men, tussen vier muren. Dat vergt
allemaal tijd. En er zijn maar hon
derd Kamerleden. Dit is ook al een
reden om dit aantal uit te breiden.
De wetsontwerpen van de Regering
dienaangaande zullen wel niet zo
heel lang meer uitblijven. Hoe de
grote fracties op deze kwestie zul
len reageren, wordt echter steeds
onduidelijker.
(Nadruk verboden)
„Beter aan de bakker, dan aan de dokter",
zegt een van die nuchtere volksuitdrukkin
gen. Even goed kan men zeggen: „Beter aan
de spaarbank dan aan de voorschotbank".
En toch, geen begrip is in deze tijd zo
omstreden als het sparen. Maar ook kan
geen begrip meer het voorwerp van mis
verstanden zijn. Wanneer men tegenwoordig
het woord „sparen" noemt zet menigeen,
niet in het minst de huisvrouw, de stekels
op.
En toch is dit het merkwaardige, dat geen
enkele samenleving, hetzij op vrij ruilver
keer gebaseerd, hetzij gesocialiseerd, het
zonder sparen kan stellen en ook voor de
kleinste cel van de samenleving, het gezin,
is de noodzaak van sparen onontkoombaar.
Zoals we er in het begin van dit stukje
echter al op wezen, betekent dat niet een
voorschotbank. Tegenwoordig vindt men
zoiets op velerlei wijze.
Neem bijv. het zgn. zegeltjes plakken. Een
of andere handelaar komt iedere week bij
de bij hem ingeschreven „spaarder" een
zegeltje verkopen. En na verloop van tijd,
kan die spaarder dan zo ongemerkt een
grote of minder grote hoeveelheid, naar ge
lang zijn spaarkwantiteit, artikelen kopen.
Nog afgezien van het feit, dat er dan dik
wijls nog iets overbodigs wordt gekocht,
omdat die spaarzegels toch „op" moeten, is
dit sparen absoluut geen sparen in de juiste
zin van het woord. De spaarder betaalt wel
vooruit, maar wie trekt de rente Dat is
dus in feite een sparen bij een voorschot
bank, waarvan men niet het minste voor
deel heeft.
Ja, maar iedere week twee kwartjes aan
een handelaar kan, maar men gaat toch
geen twee kwartjes op een spaarbank bren
gen Nou, het is heus geen schande. En
doet U het dan eens per maand. Er zijn
speciale en zeer gemakkelijke methoden bij
cnze spaarbanken. Spaar vooraf op de
spaarbank en U krijgt nog rente er bij.
Meen niet, dat het sparen van gisteren of
eergisteren is. Reeds in 1810 ontstaat het
cp sociale leest geschoeide spaarbankwezen
in Schotland. Nederland telde zijn eerste
sptcrbanken reeds in 1817. Het is thans
een wereldbeweging, samenwerkend in het
Intei nationale Instituut voor het Spaar
wezen, dat sinds de laatste wereldoorlog
zijn zetel in Nederland heeft. De Wereld-
spaardag in sommige landen en ook hier
in sommige plaatsen reeds uitgegroeid tot
'n Wereldspaarweek werd in 1924 inge
steld, om de aandacht op de grote betekenis
van het sparen voor enkeling en samen
leving te vestigen.
Thans hoort men nogal eens bezorgde
geluiden over de geringe neiging tot spaar
zaamheid bij de rijpere jeugd, die toch naar
verhouding zoveel meer verdient dan vroe
ger. De woningnood en de daaruit voort
vloeiende inwoning kan oorzaak zijn, dat
men de noodzaak van sparen voor een vol
ledig meubileur en dito uitzet niet meer zo
sterk voelt. Voor zover dit zo is, zouden
we juist in deze „spaartijd" met klem willen
waarschuwen, dat sparen noodzakelijk is,
om grote moeilijkheden te voorkomen.
Sparen is altijd, maar zeker in de Wereld
spaarweek een brandende actualiteit. Had
U al eerder goede voornemens
Zet ze dan in deze laatste week van
October in even goede daden om. Er zijn
ook in onze omgeving, in iedere gemeente
spaarbanken genoeg. Het is ten eigen bate.
Donderdag 18 October kwam te Scherpe
nisse een voltallige raad in openbare ver
gadering bijeen. Het openingswoord van de
voorzitter, burgemeester Bouwense was dit
maal heel wat uitvoeriger, dan gewoonlijk.
En de oorzaak daarvan dient men te zoeken
door het verloop der vorige vergadering,
toen de voorzitter met vacantie was en er
enkele onverkwikkelijke woorden zijn ge
vallen. Inmiddels draagt noch de voorzitter
noch een der raadsleden een dermate ver
stokt hart, dat er door het gebeurde beslist
wrijvingen blijven bestaan. Integendeel, men
heeft het elkaar eens goed gezegd en dan
is ook deze kous weer af.
Het spijt mij buitengewoon, aldus de
voorzitter, na een kort welkom, dat op de
laatstgehouden raadsvergadering een geest
geheerst heeft, die tot op heden vreemd was
op de zittingen van de gemeenteraad.
Persoonlijk zou ik hierop ook terugge
komen zijn, maar bovendien werd ik in mijn
voornemen gesterkt door verzoeken uit de
gemeente, waarin mij unaniem gevraagd
werd, de nodige aandacht aan het gebeurde
te willen schenken en de leden der Raad
met klem te verzoeken, wel te willen be
denken dat het hier een openbare ver
gadering betreft en dat een gang van zaken,
zoals op 20 Augustus de goede naam van
de gemeente in ernstige mate schaadt.
Er zijn dingen gezegd, die onjuist zijn en
een totaal verkeerde indruk geven van de
situatie; dit op zijn zacht uitgedrukt. Te veel
prijs stellend op een goede verhouding, wil
ik mij slechts beperken tot het zakelijke.
Wanneer ik het verslag op de voet volg,
treft mij dat het juist dhr. v. d. Jagt is, die
de vraag stelt waarom de te bouwen school
niet in cijfers uitgedrukt is op de begroting
Ook zonder een blik op de kalender wisten we, dat volgende week
de maand October is verstreken. En wanneer we daaraan denken,
gaan onze gedachten terug naar die historische 30ste October van
het jaar 1944. De dag waarop ons eiland werd bevrijd. Hierover
ieder jaar weer een uitvoerige beschouwing te geven is overbodig.
Toch willen we er telkens tegen of op die datum aan herinneren. Dit
jaar doen we dat met een greep uit de berichten in de eerste nummers
van onze uitgave. Deze berichten schetsen de toestand van die tijd
wel zodanig, dat hieraan weinig meer behoeft te worden toegevoegd.
Leest U maar
28 October 1944 Bergen op Zoom bevrijd.
29 October 1944 Zwaar artillerievuur op Halsteren en omgeving.
30 October 1944: na 4 jaar plus 5 maanden en 14 dagen lange
bezetting: het eiland Tholen bevrijd.
Begin November werd het Arbeidsbureau in de Stoofstraat her
opend en werklozen werden verzocht zich spoedig te melden.
Frontberichten: Woensdag 15 November werd een aanvang van
een nieuw offensief in de Peel gemeld. Meyel werd bevrijd. De
Geallieerden staan nog 10 km van de Duitse grens. Aan het Z.O.
front bij Eindhoven worden goede vorderingen gemeld.
Overige berichten:
Het A.N.P. meldde uit Londen de dood van Dr. H. Colijn op
16 September 11. Volgens het Duitse bericht is hij aan een hart
verlamming gestorven. Nederland betreurt met zijn heengaan een
harer grootste Zonen.
Stalin sprak naar aanleiding van de 27ste verjaardag der Sovjet
Unie en deelde mede, dat Rusland gereed staat voor de laatste grote
agnval.
President Roosvelt werd voor de vierde maal tot president der
V.S. gekozen.
De Bierkelderputch in Duitsland heeft het dit jaar zonder Adolf
Hitler moeten doen.
Himmler las namens hem een sombere proclamatie voor.
Engeland zal eventuele territoriale eisen van Nederland aan Duits
land krachtig steunen. Dit als tegemoetkoming voor de vernielingen
door de Duitsers in ons Vaderland aangericht. (Wat zijn we ook ten
opzichte daarvan ontnuchterd - red.).
Attentie: Tijd dat men zich niet buitenshuis mag bevinden: Voor
het gehele eiland Tholen van 19 uur 's avonds tot 6 uur 's morgens.
Weer een bonnenlijst van 26 November 9 December: Een bon
voor brood, beschuit, vlees, melk, versnaperingen, gemengd meel, rogge-
vlokken, gort, engelse biscuits, bloem, suiker, tarwebloem, vermicelli,
zout, bak- en braadvet, carameldrank, eenheidszeep, peulvruchten en
waspoeder.
Advertentie: Dames, echte thee kunnen wij U nog niet leveren,
maar wel een theesurrogaat, die echte thee evenaart vraagt inlichtin
gen). Tevens hebben wij een grote voorraad teeletten.
Deze enkele grepen uit die tijd zullen tot nadenken stemmen en
de gedachten bij menigeen doen vermenigvuldigen.
H. M. de Koningin heeft dertien
nieuwe en uitzonderlijk bekoorlijke
foto's van de Prinsessen speciaal be
stemd voor de Prinsessenkalender 1952
van „Pro Juventute". Bedreigde kin
deren beschermen en steunen is het
doel ten bate waarvan deze kalender
verkrijgbaar is bij alle Verenigingen ,J>ro
Juventute".
Waar niet verkrijgbaar, is toezending
per post mogelijk na ontvangst van
f 2,75 per kalender op giro 517400 (of
per postwissel) van
de Kalenderactie ,JPro Juventute",
Willem de Zwijgerlaan 26 B, Den Haag.
van 1951. In een persoonlijk onderhoud heb
ik hem immers de reden vertelt, waarmee hij
het geheel eens was.
Het geval ligt nl. zo, dat voor de plot
selinge prijsstijging de architect der school
ons bericht heeft, dat de oude calculering
kwam te vervallen en dat een nieuwe tege
moet kan worden gezien. De begroting kon
daarop niet wachten, dus werd ingezonden
met de bekende mededeling. Thans is de
begrotingswijziging geschiedt. De post is
dus wel bij de begroting vermeld, maar kon
niet in cijfers worden uitgedrukt. Niemand
der raadsleden zou daartoe eerder kans
hebben gezien.
Spreker kan het niet fair vinden van dhr.
v. d. Jagt wanneer deze zegt: „dat hij het
bij hem thuis goed had willen praten", te
meer waar enkele problemen door hetzelfde
raadslid op zo'n prettige wijze zijn opge
lost. Dhr. v. d. Jagt zal zich zeker kunnen
herinneren, hoe ik over bovengenoemde
kwestie vertrouwelijk zei: „Laten we daar
over in het openbaar niet te veel praten."
Begrijpelijk was ik dan ook hoogst ver
wonderd over de wantrouwende uitspraak
vah v. d. Jagt. Mag ik in dit verband nl.
ook wijzen op mijn pogingen om te komen
tot stichting van een ambachtsschool.
Er zal ongetwijfeld nog een lange tijd mee
gemoeid zijn, eer de nieuwe lagere school er
staat, een object, dat practisch ieders sym
pathie heeft. Niemand zal mij er dan ook
van kunnen verdenken, mijn eigen initiatief
tegen te werken.
Het bestuur der bijzondere school heeft
het recht aan haar zijde. De Raad heeft al
of niet noodgedwongen medewerking toe
gezegd en B. en W. hebben niet anders te
doen, dan de uitvoering te bespoedigen. De
bouw van de nieuwe school is niet alleen in
het belang van het bestuur der bijz. school,
evengoed in het belang van het openbaar
onderwijs.
Zoals bekend zijn de oude urgentielijsten
komen te vervallen. Met klem heb ik te
Middelburg gevraagd onze school op de
nieuwe urgentielijst te plaatsen. Jammer dat
dhr. v. d. Jagt dat niet gelijk gevraagd heeft
te Middelburg.
Toezegging heb ik niet, maar bedenk dat
er voor 1952 in Zeeland wel geen scholen
meer gebouwd zullen worden. Met het be
stuur is besloten voorlopig op dezelfde weg
te blijven voortgaan. Ik hoop werkelijk, zo
besloot de voorzitter zijn repliek tegen het
door dhr. v. d. Jagt in vorige vergadering
gesuggereerde, dat het wantrouwen voor
goed de wereld uit is.
EN DE LOODS
De bewering van dhr. Bijnagte over zijn
loods vindt de voorzitter werkelijk vreemd.
Vanzelfsprekend heb ik destijds bevestigend
geantwoord op een vraag van B. of hij een
bergplaats mocht zetten en er op gewezen,
dat hij maar een plan moest indienen. Dit
plan werd in Zierikzee evenwel niet goed
gekeurd, daar geen rekening was gehouden
met het uitbreidingsplan. Vanzelf kan ik
persoonlijk geen toestemming geven om te
bouwen. Dat moet dit raadslid toch ook
weten.
Het verbaast mij zeer, dat hij in een ver
gadering van de huisvestingscommissie heeft
Dokter L. D. A. Looysen te Tho
len, tel. 49.
Dokter J. Vermet te Nieuw-Vosse-
meer, tel. 10.
durven beweren, dat het mijn schuld is, dat
hij 500.extra moet betalen. B. en W.
hadden na genoemd advies van Zierikzee
de aanvraag zonder meer kunnen afwijzen,
maar ik besprak met hem de mogelijkheid
nog eens bij de bevoegde instanties te infor
meren. En de volgende dag kwam hij me
vragen daar een beetje haast mee te maken.
W. moeten een plan of voorstel zorgvuldig
niet naar voren had gebracht, wanneer die
verwijten niet waren gemaakt. Het verzoek
moet niet eerst in de Raad gebracht. B. en
Wa moeten een plan of voorstel zorgvuldig
voorbereiden. Of een voorganger van mij
of iemand anders buiten de wet wil han
delen is mijn zaak niet. Ik doe dat beslist
niet en stel er prijs op in het openbaar
mee te delen, dat ik een dag na de be
wuste vergadering het besluit van de Raad
ter vernietiging heb voorgedragen aan de
Kroon. De Wethouders gingen hier geheel
mee accoord.
De Raad heeft destijds een uitbreidings
plan goedgekeurd en wil in strijd daarmee
een besluit nemen, dat gaat niet. Bovendien
was het uitbreidingsplan ook goedgekeurd
door Ged. Staten.
Het zal ook geen insider verwonderen dat
inmiddels het bericht is ingekomen van
H.M. de Koningin, dat genoemd besluit tot
15 Maart 1952 geschorst is. Ernstig wijst
de voorzitter er vervolgens op, dat het
Ministerie volledig bevoegd is aan het
gemeentebestuur de bevoegdheid te ontne
men tot het goedkeuren van plannen, indien
zij blijk geeft misbruik te maken van de
haar gegeven macht. Dit is heel ernstig.
Niets zou dan meer gedaan kunnen worden
zonder ministeriele toestemming. Scherpe
nisse mag zijn wethouders dan ook dank
baar zijn dat zij aan dit besluit niet heb
ben medegewerkt.
Het is jammer dat dit allemaal gebeurd
is, al is het allemaal niet zo kwaad bedoeld.
Laten we eendrachtelijk de handen ineen
slaan en medewerken tot zegen der ge
meente, ook al zijn we dan vogels van
diverse pluimage.
Hij verzekert, dat B. en W. niets liever
gewild hadden, dan een goede oplossing te
krijgen voor het geval Bijnagte en hoopt dat
zijn poging om tot elkander te komen, ge
steund zal worden.
Tenslotte wil hij nog even terugkomen op
het gesprokene over de varkenshokken. Hij
verzekert dat B. en W. alle middelen zullen
aanwenden om aan heersende wantoestanden
een eind te maken, waartoe reeds besprekin
gen aan de gang zijn.
Voor hij zijn openingswoord eindigt, wijst
de voorzitter er op dat de brand in de
drogerij door snel optreden beperkt is ge
worden. Volgens deskundigen had het er
anders lelijk uitgezien. Hij wil dan ook
gaarne de brandweerlieden met inbegrip van
die van Tholen en Poortvliet hulde en dank
brengen voor hun optreden en bereid
willigheid.
INGEKOMEN STUKKEN
Een verzoek van dhr. Bijnagte om 600.-
schadevergoeding voor het in de wind en
regen gelegen materiaal voor een opberg
plaats, welk gebouw hij niet kon plaatsen
door de houding van B. en W„ aldus in dit
schrijven, die bij allerlei instanties infor
meerden, wat overbodig was. Indien er was
gezegd, zo schrijft dhr. B. II mag er geen
plaatsen, had ik het anders gedaan en zeker
deze schade niet geleden.
B. en W. stellen voor dit verzoek niet
in te willigen.
De heer v. d. Jagt wil ook niet mee
werken aan de gevraagde som, maar vindt
enige tegemoetkoming wel billijk.
Dhr. Bijnagte: Ik wil geen cent van de
gemeente hebben. Ik vraag het alleen aan
Burgemeester en Wethouders.
De voorzitter: Maar dit schrijven is toch
ook aan de Raad gericht.
Dhr. Bijnagte: Omdat het niet in het
achtergat zou geraken, maar dan heb ik het
een beetje verkeerd opgemaakt.
De voorzitter: Het verzoek kan ook wor
den ingetrokken.
Dhr. Bijnagte: Het gebouw had er moeten
komen na de toezegging, al of niet buiten
de wet. Ik heb er schade door, omdat U mij
dat mondeling heeft gezegd.
De voorzitter. Het is toch bespottelijk, dat
ik persoonlijk toestemming zou kunnen
geven om een loods te zetten. Er is genoeg
over gezegd. Ik sluit de discussie.
Het verzoek wordt verworpen.
Ingekomen is de rekening gemeenschappe
lijke schooltandverzorging over 1950 die
een totaal bedrag voor alle gemeenten laat
zien van 466,88, voor 1951 zal dit
768,76 bedragen.
Het verificatiebureau van de Ver. van
Ned. Gemeenten heeft de bijdrage verhoogd
tot in totaal 12H% boven het niveau 1950.
De heer A. J. Slager, landarbeider, ver
zoekt vergoeding rijwielkosten voor U.L.O.
bezoek van een zijner kinderen.
In principe wordt dit verzoek ingewilligd.
Dhr. M. G. L. Bijnagte vraagt hetzelfde
voor v.g.l.o. bezoek aan een school te
Tholen. Het zal op dezelfde manier worden
