WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLANO
Het Kanalen-Vraagstuk
1881
„ACCELERANDO
1951
H+K+H* Prinses W ilhelmina
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Vandaag gedenkt
haar 71ste verjaardag
Een politiek lastig probleem
ZEVENTIG JAAR
tf
Kosten van Levensonderhoud
7e Jaargang No. 42
31 Augustus 1951
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.10 per
kwartaal franco p.p. 1.35
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden ƒ1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
De laatste maanden is er een politiek
vraagstuk ontstaan dat niet zal nalaten
in de toekomst zijn invloed te doen gel
den op het binnenlandse politieke front.
De Belgen wensen een verbinding tus
sen de Schelde en de Rijn, waardoor de
grote haven Antwerpen in een gunstiger
positie zal komen te verkeren dan nu het
geval is. Antwerpen en Rotterdam zijn
echter vanouds concurrenten en daarom
zal men begrijpen dat dit probleem niet zo
eenvoudig ligt. Hoewel het de laatste
maanden weer actueel is geworden, nieuw
is het vraagstuk allerminst.
Reeds in 1927 werden daarover in de
Tweede en Eerste Kamer opwindende de
batten gevoerd, welke de gemoederen van
ons volk zeer verhitten. Ook toen wenste
België dus deze verbinding, maar zij kwam
er niet. De Tweede Kamer nam het voor
stel aan met een geringe meerderheid, 50
47 stemmen. Haar buurvrouw aan de over
zijde van het Binnenhof corrigeerde echter
deze uitslag. Zij verwierp het Regerings
voorstel met 3317 stemmen, hetgeen tot
gevolg had dat de zeer bekwame Minister
van Buitenlandse Zaken, Van Karnebeek
moest aftreden. Maar ook buiten het par
lement werden vele redevoeringen gehou
den. Men sprak van „Het Nederlandse
Schaap" in plaats van de Nederlandse
Leeuw. Maar goed dit is historie.
Hoe komt deze kwestie thans weer ac
tueel Dat zit in de Benelux.
Nederland is ongetwijfeld de zwakste
van de twee grote partners. Ons tekort op
de betalingsbalans staat een tot standko-
ming van de Economische Unie met Bel
gië en Luxemburg in de weg. De Belgen
willen ons wel helpen, maar dan moet er
een kanaal gegraven worden tussen Ant
werpen en het Hollands Diep van hetzelf
de kaliber als het in aanbouw zijnde Am
sterdamRijnkanaal. Over dit vraagstuk
heeft een Belgisch-Nederlandse commissie
een rapport ingediend, dat echter ook niet
tot resultaat heeft geleid. De meningen
bleven verdeeld. Dit rapport heeft sterk
gespeeld tijdens de laatste Kabinetscrisis.
De heren Schouten (a.r.) en Oud (v.v.d.)
zijn tegen dit kanaal. Zij hebben daarvan
duidelijk blijk gegeven. Het eigenaardige
was echter dat dit punt niet besproken
was in de Regeringsverklaring het offi
ciële stuk maar wel in het Regerings
program het geheime stuk dat de
basis voor de samenwerking was. Van de
zijde van de heer Schouten is toen ge
vraagd waarom dit geschiedde. Dr. Drees
antwoordde slechts, dat dit punt niet in de
verklaring paste. De a.r. fractie-Voorzitter
gaf zeer duidelijk te kennen, dat hij geen
verband wenste te zien tussen het kanaal
en de Economische Unie. Deze dingen staan
los van elkaar, zo zeide hij. Want de
Economische Unie zal gedragen moeten
worden door beide volken en daar komt
niets van terecht als de sfeer vertroebeld
wordt door de zo moeilijke kwestie als de
AntwerpenRijnverbinding. De heer Oud
de burgemeester van Rotterdam was
het daarmede roerend eens. Minister-Pre
sident Dr. Drees, antwoordde op enigszins
sphinxachtige wijze. Hij wilde zich niet
vastleggen, maar dat sloot, volgens hem
niet uit, dat de Regering onder alle om
standigheden een negatieve houding zal
aannemen. Het kanaal zal er niet komen
zonder dat Nederland behoorlijke tegen
eisen heeft gesteld. Zo lagen de kaarten
dus. Vast stond, dat overleg met België
over deze kwestie niet was uitgesloten.
En dan kan men verwachten dat men te
eniger tijd over deze aangelegenheid gaat
praten. Dat is pas geleden gebeurd op de
conferentie der Beneluxlanden die te Goes
werd gehouden. De heer Schouten stelde
Minister v. d. Brink daarover vragen in
de Kamer en het antwoord dat daarop ge
geven werd, zal voor velen zeer beslist
niet prettig zijn geweest. De bewindsman
van Economische Zaken verklaarde, dat de
Belgen van mening zijn dat juridisch er
geen enkele band bestaat tussen het ka-
nalenprobleem en de tot standkoming van
de Economische Unie, maar er is wel een
psychologische, materiële en politieke bin
ding tussen beide problemen. Van Neder
landse zijde is dit bevestigd, zodat men
het met elkaar eens werd op de basis: geen
Benelux zonder kanaal (het Belgische
standpunt) en geen kanaal zonder Benelux
(het Nederlandse standpunt).
De heer Schouten zeide in een korte
verklaring, dat hij tegen dit standpunt zeer
ernstige bezwaren had en dat hij het in
hoge mate betreurde dat de Regering zo
ver was gekomen. Zowel van a.r. zijde als
ook van de zijde van de v.v.d., ziet men
dit standpunt van de Regering als een
verder toegeven aan de Belgische eisen.
Dit vraagstuk zal in de komende maanden
en misschien nog wel bij de volgende
Kabinetsformatie uiterst actueel worden.
Hoe de kaarten precies liggen weët nie
mand. Met voorspellingen moet men voor
zichtig zijn. De heer Schouten WaS des
tijds één der twee a.r. fractieleden in de
Tweede Kamer die tegen het kanaal wa
ren, terwijl de huidige a.r. fractievoorzitter
in de Eerste Kamer, Prof. Anema, met de
heer Colijn, de Regering steunde. Ook
dwars door de andere fracties liep de
scheidingslijn van voor en tegen. De zaak
ligt nu alleen anders omdat de Benelux in
het spel is. Zal ook deze keer de geschie
denis zich herhalen
(Nadruk verboden)
Wanneer een vereniging jubileert en of dat dan een zangkoor, een sport
club, een schiet-, een ijs- of damvereniging is, een varkenshond of een
landbouworganisatie steeds kan men op zo'n herdenkingsbijeenkomst een
stukje geschiedenis horen. Een terugblik op de afgelegde periode. De interesse
daarvoor blijft dan veelal beperkt tot de leden van de vereniging. Omdat het
een omlijnd stukje historie is naar de aard van die vereniging.
Wanneer echter in onze kleine gemeenschappen een muziekgezelschap een
jubileum viert, dan strekt de interesse zich veel verder uit. Zo'n vereniging
staat immers in het middelpunt en wordt door iedereen gezien en gehoord.
Dan krijgt men niet alleen een stukje historie voor de eigen beperkte kring,
nee dan wordt het een STUK DORPSGESCHIEDENIS.
Dat viel ons op bij het doorbladeren van „Accelerando's" notulen. Een uit
gebreide bundel van feitenmateriaal over bijna 70 jaar.
Of wist U het soms nog, wie er 60 jaar geleden burgemeester was? Weet
U het wanneer en welke veldwachter toen zijn 40 jarig jubileum vierde?
Hoorde U het, dat 65 jaar geleden het feit herdacht werd, dat een bepaa/de
polder voor 50 jaar was ingedijkt?
De vermelding van dergelijke feiten vindt U niet in de jaarverslagen van
een der aan het begin van dit artikel genoemde verenigingen.
Herinneringen daaraan kan men alleen tegen komen in een jaaroverzicht van
een muziekgezelschap. Zo'n vereniging maakt dorpsgeschiedenis.
En wanneer het dan een geschiedenis kan worden over 70 jaar, zoals dat het
geval is bij het St. Annalands muziekgezelschap „Accelerando", dat op
6 September a.s. dit 14e lustrum gaat herdenken, dan lijkt het ons voor vele
lezers interessant uit die lange geschiedenis enkele grepen te doen. Inzonder
heid bij de oudere lezers uit die omgeving zal het herinneringen wekken.
HET GAAT NIET OM
„HOP MARJANNEKE"
Onze plattelandsmuziekverenigingen zijn
met de gemeenschap gegroeid en vergroeid.
De muziek heeft nu eenmaal iets aantrekke
lijks. Dat begon in de oude tijden al met een
minstreel, die de kasteelheer en ook de lijf
eigenen vermaakte met zijn muzikale ge
dichten.
Door toenemende beschaving en weten
schap ontstond uiteindelijk het muziekcorps.
Een vereniging die veelal door de massa
slechts wordt gezien als een middel om ont
spanning te brengen, zoals de minstreel de
kasteelheer en zijn onderhorigen ontspanning
bood. Weinigen begrepen de kunst van de
minstreel, zoals weinigen willen geloven, dat
het er een muziekgezellschap niet alleen om
te doen is, wat vreugde te brengen als daar
voor oorzaak is. Dat het doel niet wordt
bereikt met een „hopmarjanneke's-sfeer" te
scheppen om een gemeenschap uit de da
gelijkse sleur van het leven te halen. Inte
gendeel, de opzet van een goed muzikant,
van een goed muziekgezelschap, ook in onze
dorpen, is in de eerste plaats het beoefenen
van de muziek om haar schoonheid. Het
wordt dan Kunst die muziek zo voor te dra
gen, dat de schoonheid er van niet wordt
verstoord door een onharmonische klank. Bij
de oude Grieken werd de muziek als volgt
gedefinieerd: de Kunst, die het gemoed en de
geest vormt. Ja, we blijven met beide benen
op de grond staan en erkennen terdege het
onderscheid tussen kerkelijke en wereldlijke
muziek, ook al te onderscheiden naar de
plaats van uitvoering. Het gaat er hier enkel
maar om aan te tonen, dat het beoefenen
van muziek ook of misschien juist in onze
omgeving dikwijls zo verkeerd wordt op
gevat.
De schoonheid van de muziek en het ver
langen die kunst ook machtig te worden,
was oorzaak, dat 70 jaar geleden te St.
Annaland een kleine groep personen over
ging tot oprichting van een plaatselijk mu
ziekgezelschap. Was er in de andere ge
meenten op ons eiland toen al een dergelijke
vereniging We vermoeden van wel en
menen uit „Accelerando's" notulen te moe
ten concluderen, dat het Thoolse muziekge
zelschap „Concordia" toen al bestond. Het
schijnt echter dat de Thoolse vereniging
later nog enige jaren ontbonden is geweest.
Vandaar, dat „Accelerando" het oudste
muziekgezelschap op ons eiland wordt ge
noemd.
HOE HET BEGON
In een oprichtingsvergadering, die op
22 September 1881 werd gehouden, beloof
den 15 adspirant-muzikanten plechtig te
zullen trachten „den bloei van het Gezel
schap naar vermogen te bevorderen". Het
waren de heren P. van Luijk, die benoemd
werd tot voorzitter, Abr. Goedegebuure
Abrz. (vice-voorzitter)L. J. Soeters (se
cretaris), A. J. Bierens Jr (penningmeester),
M. C. van Elsacker, bestuurslid en de vol
gende leden: J. Lanooy, J. van 't Hof, E.
en J. v. d. Male, E. Gunst, J. Overbeeke,
Adr. Heijboer Johz., Adr. Heijboer Wz. en
J. A. Zoeter. Ieder lid nam een aandeel van
25.om de eerst benodigde gelden te
voteren.
Welke naam moet het gezelschap hebben
Er werden er drie genoemd: „Accelerando",
„Volharding" en „Excelsior'. 9 stemmen
waren voor „Accelerando", een italiaanse
naam, afkomstig van het latijnse woord
„celerare', wat „versnellen betekent. „Acce
lerando betekent dan ook letterlijk: .met toe
nemende snelheid van maat.
De heer Frans v. d. Male werd als
bode benoemd en kreeg een beloning van
5 gulden per jaar. Men kreeg op verzoek een
lokaal van de O.L. School. Daar heeft men
nu bijna 70 jaar gerepeteerd. Ja, bijna, want
tijdens de laatste bezettingsjaren werden de
repetities gestaakt. De oorzaak daarvan was,
dat de toenmalige „bezettingsburgemeester"
van mening was dat „Deutsche Kultures"
ook onmisbaar waren voor een vereniging
als „Accelerando". In feite was deze drang
ontstaan, omdat een verzoek om medewer
king bij de installatie van deze burgemeester
was afgewezen met 19 stemmen, 1 blanco
en 1 voor. We menen, dat het de eerste en
enige maal is geweest, dat „Accelerando"
een verzoek om een serenade heeft afge
wezen. Maar nu lopen we te ver vooruit.
Het was 1 November 1881 dat de repe
tities begonnen. Kapelmeester Verswijveren
uit Halsteren dirigent van de muziekver
eniging „St. Cecilia" aldaar, werd bereid
gevonden, de eerste lessen te geven. En een
gezonde kern begon deze repetities met groot
enthousiasme, doorzettingsvermogen en lief
de voor deze kunst.
Drie jaar later werd de secretaris, dhr.
L. J. Soeters als kapelmeester benoemd en
had men dus een dirigent uit eigen gemeente.
Van het eerste officiële optreden lezen we
op Woensdag 23 November 1881, toen de
plaatselijke zangvereniging „Crescendo" haar
tienjarige bestaan herdacht en dus een sere
nade werd gebracht bij de voorzitter J. W.
Slager en bij de burgemeester. Voor de
eerste maal kwam „Accelerando" in de alge
mene belangstelling. Het was het begin van
'n reeks, die met uitvoeringen, concoursen,
enz. enz. thans niet ver van de 700 keer
af is. Een respectabel aantal. Het zou te
ver voeren en ook maar voor een ingewijde
interessant meer zijn, dat alles op te som
men. We beperken ons daarom tot hier en
31 Augustus is niet meer, wat het vóór ons land en volk 50 jaar
lang is geweest: Koninginnedag. Maar deze dag roept nog steeds
veelvuldige herinneringen op in het hart van ons volk. En een
gevoel van stille dankbaarheid voor Haar, die deze dag Haar
geboortedag viert blijft bij ons voortleven. Immers, Zij is de
vertegenwoordigster van een groot verleden, van een tijd, waarin
voorspoed heerste in ons land. Staatszorgen kwellen Haar niet
meer. Maar Zij verricht thans haar plichten op het terrein, dat
zij voor zich aangewezen acht.
Het is vandaag geen Koninginnedag, maar wij steken de vlag uit
voor Haar, die een halve eeuw onze Koningin geweest is en
wij hopen van harte, dat God Haar nog behoede.
De officiële publicaties zijn belangrijk
(Van onze economische medewerker)
Wij kunnen ons zo voorstellen dat de
Stichting van de Arbeid de prijsindexcijfers
van het gezinsverbruik huiselijker ge
zegd, de kosten van levensonderhoud
met grote belangstelling volgt. Vooral
omdat uit de cijfers van 15 April, 15 Mei
en 15 Juni zonneklaar blijkt, dat het prijs
niveau zich heeft gestabiliseerd. Zou dit
zo blijven, dan behoeft de Stichting niet
aan te dringen op het geven van loonsver
hogingen.
De vakverenigingen hebben er in April
jl. genoegen mee genomen, dat op de sterke
prijsstijgingen geen loonsverhogingen volg
den mits de achteruitgang voor de werk
nemers niet meer dan 5 zou bedragen.
Tot 15 Juni was er inderdaad van een
verdere achteruitgang geen sprake.
Die 5 wordt dan afgemeten aan de
prijsindexcijfers van het gezinsverbruik.
Alvorens te vertellen wat dat precies is,
laten wij eerst die cijfers volgen:
15 October
1950
1.13
15 November
1950
113
15 December
1950
113
15 Januari
1951
113
15 Februari
1951
115
15 Maart
1951
117
16 April
1951
122
15 Mei
1951
122
15 Juni
1951
122
zien dus duidelijk, dat het cijfer
daar een enkele greep uit die lange ge
schiedenis te doen, inzonderheid uit de eerste
tijd, waarna U het met ons eens zult zijn,
dat werkelijk een stukje dorpshistorie is ge
maakt.
VAN EEN JUBILERENDE VELD
WACHTER, EEN ONDEUGDELIJKE
MUZIEKTENT EN EEN
CARBIDLANTAARN
In de eerste winter na de oprichting werd
óók al een uitvoering gegeven. Bij loting
was bepaald dat hiervoor achtereenvolgens
in aanmerking zullen komen de toenmalige
„buffethoudsters en -houders", t.w.: Dina
Heijboer, Arie van Schouwen, P. Soeters
en C. Goedegebuure. Die eerste uitvoering
kregen de leden voor de verrichte prestaties
van Yl Hes wijn en de leerlingen een kruik
bier. 8 stemden hiervoor, 7 waren tegen.
Toen er begin van het volgende jaar een
uitnodiging werd ontvangen om een festival
te Kruiningen bij te wonen, achtten enige
dames de tijd gekomen een vaandel aan
Accelerando" te schenken. Hun pogingen
werdeü met succes bekroond. Er werd vol
doende geld bijeengebracht om een mooi
vaandel te kopen en op 27 Mei 1882 twee
dagen voor het festival te Kruiningen
overhandigde mej. Truitje Bierens (Dochter
des ere-voorzitters) namen het dames
comité een mooi vaandel, waarop het St.
Annalandse wapen en spreuk „Altijd bet
groeyende". Bij dit vaandel werden passende
insignes voor de leden gemaakt door mej.
A. Duijzer.
In die dagen ook smolt de zangvereniging
en „Accelerando" samen tot een geheel,
waarbij evenwel de afdelingen op zich zelf
en geheel zelfstandig bleven.
Het was heerlijk lenteweder, die 29ste Mei,
de dag van het festival te Kruiningen. Ver
schillende rijtuigen brachten de leden naar
het Stavenisse veer. Daar lag de Thoolse
boot te wachten, speciaal voor het Muziek-
en zanggezelschap afgehuurd voor de prijs
van 80 gulden. Onder afwisseling van mu
ziek en zang werd de reis per boot voort
gezet naar de brug bij Schore. Het was nog
erg vroeg, toen men daar arriveerde en
„we namen enige rust en wat versterking"
Het Festival slaagde in alle opzichten.
Accelerando en Crescendo brachten ieder
een verguld zilveren medaille mee cerug.
Op de terugweg werd aan de burgemeester
van Stavenisse een serenade gebracht.
28 Juli 1882 ging men de St.-Filipslandse
burgemeester inhuldigen. De kosten van een
koud maal en een trommelslager kwamen
voor rekening van het feest.
Medio Augustus 1883 haalde men de
Commissaris des Konings, jhr. Van Karne
beek feestelijk in het dorp en de Commis
saris schonk „caféhouder P. Soeters tien
gulden ter vertering aan de leden", zo be
sluiten de notulen het relaas hierover.
Telkens weer kreeg „Accelerando" uit de
naburige gemeenten uitnodigingen om een of
andere plechtigheid op te luisteren. De rij
tuigen werden dan ook meerdere malen per
jaar ingespannen om de St. Annalandse mu
zikanten te vervoeren.
In 1884 vierde ook Poortvliets burgemeester
P. Daane van Stapele zijn 25 jarig jubileum
„Accelerando" werd uitgenodigd, kwam
blies en zakte door de muziektent. De
notulen geven dit incident als volgt weer:
„De tent waarop moest worden geconcer
teerd zakte reeds korte tijd na gebruik ineen,
wat niet getuigde van gezonde denkbeelden
omtrent de draagkracht van stijl en ribbe
onder Poortvliets bouwlieden".
24 Juni 1885: Oud-Vossemeers burge
meester C. J. de Vulder van Noorden in
't zilver en „Accelerando" werd opge
trommeld.
31 Augustus 1885: H.K.H. Prinses Wil-
helmina werd 5 jaar. Het St. Annalands
gezelschap speelde voor de eerste maal op
haar verjaardag. En alleen de bezettingstijd
heeft die nu bijna 66 jarige traditie enkele
malen onderbroken. Bij deze eerste muzikale
felicitatie werd door „Accelerando" een
telegram gezonden aan het Koninklijk Gezin
en prompt kreeg men een bedankje terug.
Vandaag 66 jaar later zal, als de
omstandigheden zulks toelaten weer een
muzikale rondgang door de gemeente wor-
den gemaakt ter gelegenheid van Prinses
Wilhelmina's verjaardag.
De inwoners zelf weten het beste, dat
„Accelerando" een verjaardag van een lid
t/m 15 Januari 1951 gelijk bleef, dat er
daarna tot 16 April een stijging intrad ten
gevolge van de stijging van de prijzen van
de grondstoffen, die wij in het buitenland
moeten kopen, dat er van 16 April tot
15 Mei geen verandering plaats vind. In
de laatste maand trad zelfs een daling op.
Deze prijsindexcijfers dienen dus als maat
staf over het wel of niet verhogen van
de lonen. Zij zijn daarom zeer belangrijk
en U zult derhave wel willen weten op
welke wijze deze cijfers aangeven hoe het
verloop is van de kosten van levensonder
houd voor een Nederlands gezin.
Welnu, het Centraal Bureau voor de
Statistiek in Den Haag heeft in 1949 door
geschoolde arbeiders, voorlieden, lagere
kantoorbedienden en ambtenaren met een
bruto weekloon van 50.tot 60.en
een gezin van gemiddeld 4 personen laten
opmaken wat zij precies per week uit
geven. Dit werkelijke verbruik aan voe
dingsmiddelen, kleding, schoeisel, reiniging,
huisraad, huur en andere zaken dient nu
als basis voor de uitgaven in latere tijden.
Men weet het verbruik naar gewichts-
hoeveelheid (zoveel broden, onzen worst,
ponden boter, enz.) Elke maand gaat het
C.B.S. nu na in hoeverre dit standaard
gezinsverbruik in prijs is gestegen. Om een
vergelijking te kunnen treffen want het
is per slot van rekening onduidelijk om
achter elkaar uitgavencijfers te zien van
bv„ 44,10, 45,07; 46,18 enz. stelt
men het uitgavencijfer dat als uitgangspunt
dient, op 100.
Was die uitgave bv 45.en was een
maand later de wekelijkse uitgave 46.
dan wordt 45.weergegeven door het
cijfer 100 en 46.door het cijfer 102,2,
hetgeen wij dan krijgen door 46,X
100 te delen door 45.En zo kan tel
kens een nieuw indexcijfer berekend wor
den.
Inderdaad krijgen wij op deze manier
een beeld van het verloop van de kosten
van levensonderhoud. Er zit echter een
„maar" aan. Het onderzoek is indertijd
gedaan bij een aantal gezinnen, hetgeen
dus niet wil zeggen, dat U en ik thans op
dezelfde wijze ons geld uitgeven. Des
ondanks kunnen wij in het algemeen, dank
zij deze methode, toch wel volgen of het
leven duurder wordt. Voor zover U dat
tenminste zelf al niet aan Uw portemon-
naie hebt gemerkt.
(Nadruk verboden)
van het Oranjehuis nooit vergeet en alleen
onvoorziene omstandigheden een rondgang
kunnen beletten.
Het Thoolse muziekcorps „Concordia"
kreeg als eerste zustervereniging de mede
werking van „Accelerando". Dat was op
16 Juni 1885, toen „Concordia" een festival
had georganiseerd. Het was het eerste festi
val op het eiland Tholen en (we wezen er
na de inleiding van dit artikel reeds terloops
op) hieruit moet men concluderen, dat
„Concordia" reeds eerder was opgericht,
daar men toch niet direct na oprichting een
festival gaat organiseren. Intussen is uit
„Accelerando's" notulen niet direct te be
wijzen dat het Thoolse corps eerder is op
gericht. Het tegenwoordige „Concordia"
houdt het er op, dat ze thans 67 jaar be
staat. Vermoedelijk is het oudere „Concor
dia" destijds dus nog ontbonden.
De St. Annalandse vereniging had het
niet alleen druk in andere eilandgemeenten.
Vanzelfsprekend kwam ze ter plaatse nog
meerdere malen in het middelpunt. Immers,
die jaren bracht men al serenades, wanneer
sommige echtparen nog maar 25 jaar waren
getrouwd. En het aantal donateurs nam
steeds toe.
20 Januari 1892 werd de nieuwe burge
meester A. J. Bierens feestelijk ingehaald.
30 Juni 1897 verleende het corps haar
medewerking bij de herdenking van het feit,
dat voor 50 jaar de Anna Jacoba Polder
was ingedijkt.
