WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLDND Zuinigheid moet de gezondheid ontzien WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT Het Parlementair Overzicht Land- Tuinbouw en Veeteelt 7e Jaargang No. 32 22 Juni 1951 Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407 Abonnementen 1.10 per kwartaal franco p.p. 1.35 Prijs per nummer 10 cent Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum 2.00 Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05 Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen Ministers en Voorzitters telefoneren in vergaderzaal der Tweede Kamer - De verbouwing is voltooid De Tweede Kamer heeft eni ge tijd rust gehad. Noodgedwongen, want zijn had geen zaal waarin zij kon vergaderen. Bijna vijftien maanden heeft men nodig gehad om het oude gebouw een beter aan zien te geven en het zo voordelig mogelijk in te richten. Nu, dat is wonderwel gelukt. Nieuwe trappen, kamers, ventilatie inrichtingen en tribunes zijn als paddestoelen uit de grond geschoten. Bovendien is de verlichting verbeterd en heeft men het geheel eindelijk eens behoorlijk in de verf gezet. Sarcastische men sen zullen zich misschien afvragen of dit nu allemaal maar kan in deze tijd waarin de Regering met kracht streeft naar investeringsbeperkin gen. En inderdaad zal men moeten toegeven, dat deze verbouwing een slordige cent heeft gekost. Maar aan de andere kant zal men ook moeten toegeven, dat ze beslist noodzakelijk was. Om een paar voorbeelden te noemen: zo weinig daglicht kon de zaal bereiken, dat de lichten 's middags om twee uur moesten worden aangestoken. Dit dan alleen in de winterdagen na tuurlijk. De verschillende fracties hadden geen gelegenheid om in een aparte kamer te vergaderen. Verder was er een tribune, die op het punt stond om in te storten, terwijl men er tevens nog rekening mede moest houden, dat we binnenkort bij de nieuwe verkiezingen een Tweede Kamer zullen krijgen, die honderd vijftig leden zal tellen. De helft meer dus. Het gebouw maakte op som mige plaatsen een bepaald sjofele indruk. Dat is natuurlijk onaange naam, want men moet niet vergeten, dat de meeste Kamerleden het grootste deel van hun tijd in dit ge bouw doorbrengen. Neen, de ver bouwing was beslist noodzakelijk. Het is heus niet noodzakelijk, dat 's lands armoede zich weerspiegelt in de gebouwen waarin ons Parle ment zetelt. Vergeleken bij de vele Parlementsgebouwen in het buiten land doen we het in Den Haag maar heel bescheiden. Woensdag jl. heeft men het nieu we gebouw in gebruik genomen. Het glom als een spiegel. De dag te voren waren tientallen schoonma kers bezig geweest om de laatste resten vuil weg te schrobben ten einde de Heren van Honderd zo vorstelijk mogelijk te ontvangen. Echter is nog niet het gehele bu reau klaar. Verschillende afdelings kamers moeten nog opgeknapt wor den, terwijl ook de hoofdingang nog niet in orde is. De Kamerleden zijn echter al tevreden wanneer ze weer een normale zaal hebben, waar het geluid tenminste goed is. In de Ridderzaal was dit uitgesproken slecht. Toen men toch aan het verbou wen was, heeft men enkele nieu- wigheidjes aangebracht, die aller aandacht hebben getrokken. Zo kan men op het geweldige bureau van voorzitter Kortenhorst een telefoon vinden, die o.a. in verbinding staat met de Regeringstafel. De voorzitter is nu eenmaal een beklagenswaar dig man. Tenzij hij een ogenblik pauze geeft, is hij het enige kamer lid dat niet van zijn plaats kan weg lopen. Toch wil hij natuurlijk wel eens praten met de Minister. Want hij is de man die alles moet uitkie nen. Nu kan hij tenminste, per tele foon vertellen, dat de aanwezige Minister na zoveel sprekers het woord zal krijgen. De bewindslie den zelf staan in telefonische ver binding met hun ambtenaren, die zij tijdens het debat meenemen. Het heen- en weergedraaf van bodes met briefjes van de Minister naar de ambtenaar en omgekeerd zal dus wel zijn afgelopen. Dit betekent al weer meer rust in de vergaderzaal. Behalve Kamerleden en bodes lie pen ook de stenografen de zaal in en uit. Ook dat behoort nu tot het verleden. Als van ouds zitten deze harde werkers tussen het voorzit tersgestoelte en de Regeringstafel. Verder in de zaal zullen zij echter niet meer komen, want in de afge schoten ruimte waarin zij verkeren, ziet men een trap die steil naar be neden voert, een étage lager, en die zij afmoeten, willen zij komen in de kamers, waar zij hun stenogrammen moeten uitwerken. De meest geluk kige man is misschien de voorzitter zelf wel. Hij heeft niet alleen een geweldig bureau, maar ook een ge weldige stoel. Zo geweldig, dat deze bijna niet te tillen is. In deze zaal rijdt deze zetel dan ook op een rails, zodat hij kan gaan verzitten door zijn stoel langs de rails heen en weer te schuiven. Dat heeft hij in de Ridderzaal vast en zeker ge mist. Men ziet: er is in 's lands ver gaderzaal nog wel het een en ander te beleven. Het afscheid van de Ridderzaal is een feit geworden. Zij is gastvrij geweest. En nimmer hebben we zul ke hevige debatten meegemaakt als juist in deze zaal. Daar werd een Kabinet ten val gebracht en daar presenteerde zich een nieuw Kabi net aan het Nederlandse Volk. Zo ver heeft de oude vergaderzaal het na de bevrijding nog niet gebracht. De Ridderzaalperiode was dus van zeer spannende aard. Zij zal in onze parlementaire geschiedenis geboekt staan. Maar er gaat toch niets bo ven de eigenlijke zaal, waarin de Tweede Kamer reeds sinds 1815 vergadert. (Nadruk verboden) Als in een gezin goed met zuinig gepaard moet gaan, dan kost dat de huisvrouw vaak heel wat hoofd brekens. Vooral met het bezuinigen op de voeding zijn zorgzame huis moeders voorzichtig, omdat zij wel weten dat een goede voeding de grondslag is, vooral bij kinderen, van een heel kostbaar bezit: een goede gezondheid. Vooral zuinig heid op dat gebied kan de wijsheid heel licht bedriegen Maar wanneer er ingrijpend be zuinigd moet worden, is het toch niet mogelijk om de voeding, die over het algemeen tussen de 30 en 50 van het gezinsinkomen in be slag neemt (een groter deel naar mate het inkomen kleiner is) daar van uit te zonderen. In verschillende gevallen kan er trouwens nog wel wat op de uit gaven aan voedings- en genot middelen bespaard worden zonder dat het gezin er schade van onder vindt. Daarvoor moet men in de eerste plaats weten, wat beslist nodig is NIEUWE FOTO VAN HET KONINKLIJK GEZIN Foto Willy Schurman N.F.K. pyff j:i-A-x:-- vW.i::=4:Nk-i: jMIS i Xii y- |||jj */,s+ léWM.fr x.:;:: JM ■wË Deze foto zal ook in briefkaartvorm worden verkocht bij de a.s. ANJERACTIE ten bate van het Prins Bernhardfonds terwijl een gedeelte van de copyrights ten goede komt aan nader door H.M. de Koningin aan te wijzen liefdadige en/of sociaal-culturele doeleinden. en wat gemist kan worden (dus be trekkelijk als luxe moet worden beschouwd) en ten tweede moet men bereid zijn om „lekkere tanden'' uit te trekken en van allerlei vaste ge woonten of vooroordelen op voe- dingsgebied af te stappen. Vooral tot het laatste gaan de meesten van ons niet gemakkelijk over, maar als het „heilige moeten" ertoe dringt, dan blijkt het dikwijls nogal mee te vallen. Genot dat tot een sleur is geworden, is immers geen waar genot meer; juist wie zich betrekkelijk sober voedt, zal van een tractatie bij feestelijke ge legenheden van harte kunnen ge nieten Niet alle dagen Zondag Al te velen hebben er zich na de bevrijding aan gewend om geregeld gebakjes en andere versnaperingen te eten, om ieder uitstapje en elke gezellige avond vergezeld te doen gaan van een eindeloze stroom trac- taties. Zonder de waarde van het tracteren voor de gezelligheid en de gastvrijheid te willen onderschatten, moeten wij daarbij toch niet de redelijkheid, het maathouden uit het oog verliezen. Ons land is arm en aller inspanning is wel nodig om deze moeilijke jaren te boven te komen Bovendien is overmatig snoepen, overvoeding in het algemeen, scha delijk voor de gezondheid. Na de oorlog, naarmate meer voedings middelen verkrijgbaar werden, is bijv. het aantal lijders aan hartaf wijkingen, gal-, lever- en vaatziek ten en andere kwalen, waarop een overmatige voeding slechte invloed heeft, toegenomen. Besparen op snoep en lekkernijen, die geen beschermende waarde voor ons lichaam hebben, komt dus in de eerste plaats. Verder bedenke alwie bezuinigen moet, dat thee, koffie en cacao dure genotmiddelen zijn. Aan kinderen, die op thee en koffie vaak niet eens gesteld zijn, geve men lie ver wat melk, een (moes)appel, een wortel of iets dergelijks, dat zal ook hun gezondheid ten goede komen Laten wij het verder tot een ge woonte maken om niet meer thee te zetten dan zeker nodig is. Blijkt er toch te weinig te zijn, dan is een vers kopje vlug genoeg gezet en veel smakelijker dan een aftreksel dat lang gestaan heeft. Voedingsmiddelen, die onze gezondheid beschermen Niemands gezondheid zal in ge vaar komen, als hij op genotmidde len bezuinigt, integendeelAnders is het, wanneer onze dagelijkse voe ding ons niet voldoende bescher mende stoffen levert- en helaas zijn het over het algemeen de duurdere levensmiddelen, die daaraan rijk zijn. Vooral in kaas, eieren, vlees en vis komen veel eiwitten voor en in groenten en fruit veel vitamines en al deze voedingsmiddelen bevatten verschillende voedingszouten (zoals kalk- en ijzerzouten) die wij al evenzeer nodig hebben. Gelukkig is er ook nog de melk, niet alleen een der goedkoopste maar ook een van de beste eiwitrijke voedingsmidde len, die er bestaan en bovendien nog rijk aan verschillende vitamines en voedingszouten. Een halve liter melk per dag per persoon is dan ook wel een van de eerste vereisten voor een goede voeding. Af en toe kan ze eens door karnemelk worden ver vangen. Het is voordeliger, losse melk te nemen, wanneer men ze toch moet warmen of koken. Verder dient er iedere dag een eiwitrijk gerecht op ons menu voor te komen, hetzij een stukje vlees van 50 a 100 g of een ei (bijv. een eendenei), hetzij 35 a 75 g kaas, of 100 a 200 g (niet schoongemaakte) vis. De goedkopere vissoorten, zo als (bak)haring, bokking, wijting e.d. doen in voedingswaarde voor de duurdere niet onder; bijzonder eiwitrijk is stokvis, waarvan 100 g (ongeweekte) voor vier personen toereikend is. Van de vleessoorten zijn het goedkopere paarden- en lamsvlees zeker even goed als rund en varkensvlees. Inplaats van deze eiwitrijke voe dingsmiddelen kan ook een peul vruchtengerecht met aardappelen eens dienst doen of een extra portie melk of karnemelk, bijv. in de vorm van pap of pudding, of yoghurt. Groenten en fruit zijn soms duur, maar hierbij komt het er in de eerste plaats op aan, profijt te trekken van de seizoenproducten en ten tweede is het van groot belang, dat ze op de beste manier worden bewaard en toebereid. Het bestanddeel van groenten en fruit, dat voor ons van heel veel waarde is, het vitamine C, gaat nl. door de inwerking van lucht en warmte, licht verloren, bovendien lost het in water op. Daarom geldt voor groenten: zo vers mogelijk kopen, koel en donker be waren, niet in water laten staan en zo kort mogelijk voor 't gebruik klaar maken. Verder moet groente met zo weinig mogelijk water worden op gezet (bladgroente zónder water) en zo kort mogelijk gekookt. Het groentenat kan men in plaats van het door de gootsteen te laten ver dwijnen, beter in soep of saus ver werken (proefde U bijv. wel eens spinaziesoep?) Het is het voor deligste, de groente rauw te gebrui ken, in de vorm van sla of van stamppot met rauwe groente. Alle bladgroente en de meeste koolsoor ten zijn geschikt om er sla van te maken; 100 a 125 gram per persoon hiervan is voldoende. De voedingsmiddelen met weinig of geen beschermende waarde Deze doen voornamelijk dienst als brandstof in ons lichaam, zij stillen de honger en leveren ons arbeids kracht en warmte. Het spreekt van zelf, dat onze voorkeur uitgaat naar het voedsel dat nog een kleine hoe veelheid beschermende stoffen be vat. Daarom verkiezen wij bruin- en roggebrood en regeringswittebrood voor dagelijks gebruik, boven zuiver wit brood en kadetjes of luxebrood jes, die bovendien aanzienlijk duur der zijn. Stroop, appelstroop en jam hebben meer waarde dan hagelslag en andere zoete strooisels en smeer sels, havermout, grutjes en griesmeel zijn uit voedingsoogpunt beter dan bloem, maizena, custard- en andere puddingpoeders, waarvan vooral de laatste naar verhouding duur zijn, te duur voor een zuinige huishouding Hetzelfde geldt over het algemeen voor pakjes-soep. ZONDAGSDIENST ARTSEN Dr. R. C. Renes, Oud-Vossemeer Tel. 19 Dr. H. Menger, St. Filipsland Tel. 20 BERICHT Verzoeke alle copie voor het volgend nummer te zenden aan de administratie Eendrachtbode te Tholen. Red. Margarine is een goed vervangings middel van boter, sinds ze gevitami neerd is; wat er mogelijk nog aan ontbreekt, kan door het geregeld gebruik van melk aangevuld worden Vet en olie zijn zeer geschikt voor bakken en braden, maar in tegen stelling tot margarine bevatten ze geen beschermende stoffen. Veel vet in de maaltijd maakt, dat die ons vlug verzadigt; degenen, die zwaar lichamelijk werk doen of lang in de kou moeten zijn, hebben een goede portie vet wel nodig. Voor de ande ren echter kan een ruim vetgebruik schadelijk zijn; vooral kinderen zijn daardoor dikwijls al verzadigd voor dat zij nog voldoende van de voe dingsmiddelen met beschermende waarde gegeten hebben. Suiker is als genotmiddel van veel waarde, maar een ander belang heeft het voor ons niet Hiermee gaven wij een kort over zicht van wat voor een goede voe ding nodig is en wat gemist kan worden. Daarbij blijven we ervan overtuigd dat ook op het punt van de zuinigheid geldt, wat Vader Cats zei: „Het beste stuk uit 't huisbedrijf Dat is een goed en handig wijf". HOOIBROEI De chemische samenstelling van het gras of van het hooi, kan niet beschouwd wor den als een nauwkeurige waardemeter voor de kwaliteit. In de eerste plaats is wel van invloed op de kwaliteit, het jaargetijde, namelijk of het droog is of vochtig, verder of het hooi is van de eerste of van de tweede snede, terwijl ook de soorten van het gras en bemesting een grote rol spelen. Door inwerking van de zon verliest het gemaaide product aan vocht. Dit vocht is het zgn. vegetatiewater. Jonge planten bevatten dit meer dan oudere. Weidegras bevat groen 5258 water en als hooi 1022 water. De groene plant verliest dit vegetatie-water, doordat het een scheikundige werking on dergaat, mede door de werking van mi cro-organismen, welke aan de grassen kle ven. Hoe sneller nu de planten drogen, hoe minder deze chemische werking plaats vindt. Indien het veel regent, in een tijd dat het gemaaide product op het land ligt, is deze scheikundige werking veel ingrijpen der. De werking van deze micro-organismen is zelfs gunstig te noemen op de verteer baarheid, indien deze slechts in korte tijd geschiedt, zoals dit bij normaal goed-hooi- weer het geval is. Dus zelfs al te snel drogen is minder verkieslijk evenzo is het nadelig, indien er veel regen valt op het gemaaide product, omdat door regen de gemakelijk oplosbare bestanddelen als het ware uitgeloogd wor den, het hooi krijgt dan een bruine kleur en vermindert sterk in waarde, omdat het gehalte aan eiwit, vet, koolhydraten en mi neralen minder wordt. Door veel regen kan het gebeuren, dat de zaden in het hooi ontkiemen, waardoor vaak broei ontstaat en schimmel optreedt en indien zulk hooi wordt binnengehaald kan door broei zelfontbranding ontstaan. Dit nu dient men te voorkomen, want broei is niet alleen zeer gevaarlijk, maar tevens wordt de kwaliteit van het hooi en daar door ook de voederwaarde veel minder. Jong, krachtig bemest land levert hooi, dat steeds een grote kans op hooibroei geeft, óók al is het behoorlijk droog. Men kan nu hooibroei mede voorkomen, wanneer men gebruik maakt van landbouwzout, men strooie dan tussen het hooi per 1000 kg 510 kg van genoemd zout: Niet alleen kan dit van grote betekenis zijn ter voorkoming van hooibroei, dus ook van het brandgevaar, maar tevens verbetert het de smaak en de kleur van het hooi, terwijl door de toevoeging van het zout ook de minerale voeding van het dier ten goede zal komen. RUBBER POORTGREEP PRACTISCHE VINDING Het gebruik van „schrikdraad" voor weide-afrastering neemt zienderogen toe. Overal ziet men reeds de bordjes met de bekende waarschuwing, de draad vooral niet aan te raken om een schok te ont lopen. Bij de toeschouwer, zowel als bij de eigenaar van een weiland, dat met een stroomdraad omrasterd is, zal wellicht de vraag opkomen, hoe men zich op de beste wijze een doorgang kan openen om door deze afzetting heen te komen. Ook met deze vraag wisten de electro-technici, die zich op landbouwkundig terrein bewegen, raad. De Nederlandse Industrie vervaardigde een zogenaamde „Rubber Poortgreep", een zeer soliede huls van rubber, waar het uit einde van de stroomdraad gaat om aan de andere zijde van de huls weer te voorschijn te komen, maar dan in de vorm van een stevige haak, die zich nog juist binnen de huls bevindt. Men kan nu de stroom voor een ogenblik onderbreken door de rubber- greep met de hand te pakken en de haak door één handbeweging los te maken van het „stroomdraad-oog", dat aan een paaltje bevestigd is. Zoals men dus zijn jaskraag met haak en oog kan sluiten en openen, kan men nu ook met haak en oog, zo het in enigszins groter formaat, zijn weiland open stellen en afsluiten. Een sterke veer, die zich in de huls tus sen de haak en het einde van de draad bevindt, biedt de mogelijkheid de draad weer strak te spannen. De handgreep, door de KEMA goed gekeurd, heeft zeer vele voordelen. Het rubber is onbreekbaar: door een conisch gat aan beide zijden worden regen en dauw afgevoerd. Verbinding van de draad met de buitenkant is dus onmogelijk. Opstaande randen aan de greep voor komen het uitglijden van de handen, waar door men immers in aanraking met de voedingsdraad zou kunnen komen. Het apparaat is bestemd tegen een voltage van 1.0.000 volt, zodat alle vrees overbodig is. Nu ook proefondervindelijk is aangetoond, dat deze poortgreep aan alle gestelde eisen voldoet, kan elke veehouder hiervan veel voordeel hebben, want niet alleen voor electrische weide-afrastering, maar ook voor hoenderparken, die door stroom omheind zijn worden rubber poortgrepen van groot belang. Wij twijfelen er niet aan, of ook dit nieuwe snufje op landbouwgebied zal zijn weg wel vinden.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1951 | | pagina 1