Het Parlementaire Overzicht
Commentaar
Raadsverslag St. Maartensdijk
Drukke dagen voor de Tweede Kamer
Tal van wetsontwerpen behandeld
LICHT, en WONING NOOD'
Parkeerheffing op Donderdag?
duren voort
Het werd tijd
7e Jaargang No. 29
1 Juni 1951
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen ƒ1.10 per
kwartaal franco p.p. 1.35
Prijs per nummer 10 cent
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
In Finsterwolde wordt de ge
meenteraad naar huisgestuurd. Dat
is geen alledaagse zaak. Een raad,
die toch aan het hoofd van de Ge
meente staat en die door de burgers
wordt gekozen, moet het wel heel
bont maken wil dat gebeuren. Met
dergelijk maatregelen staat de de
mocratie op het spel. Voor het be
houd daarvan hebben we pas vijf
jaren lang gevochten en we zullen
alles moeten doen om haar als een
kostbaar kleinood te bewaren. Men
moet eerst de dictatuur hebben mee
gemaakt om de waarde van de
democratie te beseffen. Maar in
Finsterwolde werd juist de dictatuur
uitgevoerd, ook al kwam de raad
van deze plaats op democratische
wijze tot stand. De communisten
hadden daar nl. de overhand. Zij
waren met zes man in de meerder
heid tegen vijf van andere partijen.
Dat betekende, dat alle wethouders
trouwe Stalinisten waren. Dit feit op
zichzelf zou nimmer aanleiding mo
gen zijn om deze raad uit zijn functie
te ontzetten. Dat mag volgens de
grondwet alleen maar als de huis
houding der gemeente grovelijk
wordt verwaarloosd. Nu, daarvoor
waren bewijzen te over. O zeker, de
begroting klopte voortreffelijk. Daar
was geen speld tussen te krijgen.
Maar de communisten maakten een
andere fout, die volkomen in strijd
is met een behoorlijk bestuur. Zij
behartigden niet het belang van alle
inwoners van de gemeente, maar
alleen die van hun partijgenoten.
Was men geen communist, dan
kreeg men niets gedaan. Een on
houdbare toestand, want in wezen
was dit een methode om de gewe
tensvrijheid van de burger geweld
aan te doen door hem te nopen toe
te treden tot de communistische par
tij. In de politiek kan men veel be
zwaren tegen elkander hebben en
deze worden ronduit uitgesproken.
Maar als het er op aan komt, heb
ben alle partijen uitgezonderd de
c.p.n. één ding gemeen: zij vech
ten voor het behoud van de demo
cratie. Dit is een basis waarop men
steeds met elkaar kan praten. Zo'n
raad naar huis sturen, kan natuurlijk
niet zo maar. Daarvoor is een wet
nodig. Die werd dezer dagen door
de Tweede Kamer behandeld. Het
was de bedoeling van dit ontwerp
om het bestuur over de gemeente op
te dragen aan de huidige burge
meester, de heer Tuin, die dan voor
taan regeringscommissaris zal heten.
Er was nog even de gedachte ge
opperd om toch nog een soort ge
meenteraad te vormen, bestaande
uit de goedwillende elementen? Een
Raad dus zonder communisten. Het
was een gedachte, die echter spoe
dig werd verworpen, omdat men
ervan uitging, dat de bewoners van
Finsterwolde moeten gaan hunkeren
naar een normale bestuursvorm. Zij
zouden veel te gauw gaan denken,
dat het met zo'n nood-Raad ook wel
zou kunnen. Over het debat kunnen
we kort zijn. Zonder aarzeling stel
den de partijen zich achter Min. Van
Maarseveen. De communisten be
streden het ontwerp zeer fel. Inter
rupties waren niet van de lucht. Een
drama werd het echter niet. Daar
voor was de Minister te kalm. Ver
der bleek, dat de socialistische afge
vaardigde Scheps nog welbespraak-
ter was dan verschillende communi-
tische afgevaardigden, zoals bijv. de
heer Gortzak, die werkelijk met
stomheid werden geslagen toen het
oratorische vuurwerk op hen werd
afgestoken. Een meesterstukje, zoals
men slec'hts zelden in de Kamer
hoort.
Het zijn overigens drukke dagen
voor de Tweede Kamer. Vroeger
bestond de goede gewoonte om na
het Kerstreces geen avondvergade
ringen te houden. Het programma
werd dan steeds overdag afgewerkt.
Daarvan is thans geen sprake. Dins
dags- en Donderdagsavonds ziet
men de lichten van de Ridderzaal
op het Binnenhof branden. Teveel
licht echter voor de weinige afge
vaardigden, die dan aanwezig ple
gen te zijn. Dat is een van de
schaduwzijden van een avondverga
dering. Moeizaam sleepte de Kamer
zich zodoende door de wet ter
regeling van het vervoer van goede
ren per vrachtauto. Dit was een heel
oud beestje. Reeds op 31 October
1947 was deze wet ingediend door
de toenmalige Minister Vos. Alle
socialisatie-gedachten zijn er echter
sindsdien uitgebannen. Men hield
uiteindelijk een ontwerp over, waar
in geregeld werd, dat het vracht-
autovervoer aan een vergunning zal
worden onderworpen, die zal wor
den verleend door een commissie.
Zo'n vergunning is echter slechts
10 jaren geldig en men krijgt die
alleen maar als men voldoet aan
verschillende eisen, zoals vakbe
kwaamheid en credietwaardigheid.
Twee punten kwamen in dit debat
sterk naar voren. Ten eerste de
positie van de Spoorwegen ten aan
zien van het wegvervoer en ten
tweede de termijn van de vergun
ning. Wat dit eerste betreft, liet
Minister Wemmers, die voor de
eerste maal zo'n groot ontwerp ver
dedigde, een klaar geluid horen. De
Spoorwegen zullen niet mogen ver
voeren op die verbindingen waar
particulier vervoer is. Zo definitief
is het nog nooit van de kant der
Regering gesteld. De Kamer, die
altijd aandrong op een billijke rege
ling, kon hiermede wel genoegen
nemen. Eindelijk zal het dus uit zijn
met deze in wezen oneerlijke con
currentie. Want welke particulier
kan tegen de Spoorwegen (in wezen
de Overheid) op? De termijn van
de vergunning heeft heel wat voeten
in de aarde gehad. Ieder Kamerlid
was het erover eens, dat dit vervoer
eindelijk eens geordend moet wor
den. Volgens de Minister kan dat
het beste gebeuren als men ook o.a.
de gelegenheid krijgt om na verloop
van tijd de vergunning in te trek
ken. Anderen vonden dat onbillijk,
omdat de ondernemer dan ook nooit
weet waaraan hij toe is. Zij wilden
een vergunning voor onbepaalde
termijn. Vooral de heer Algera(a.r.)
was hiervan een voorstander, maar
zijn amendement werd verworpen.
Er werd een redelijke tussenoplos
sing gevonden. Een vergunning zal
niet verlengd kunnen worden als het
algemeen vervoersbelang dit eist of
als de vervoerder zijn vervoersplicht
niet nakomt. Als men eenmaal een
vergunning heeft, moet men nl. ook
vervoeren. In deze twee gevallen
kan de Minister ook een vergunning
weigeren.
Het derde grote debat betrof de
behandeling van de begrotingen
van Oorlog en Marine. Deze debat
ten staan van oudsher in het middel
punt van de belangstelling. De mili
taire specialisten in de Kamer zijn
meestal niet de slechtste Kamerleden.
En het is een materie, die het volk
zeer interesseert. Verleden jaar kon
den de vele belangstellenden getuige
zijn van de felle critiek op de toen
malige Minister van Oorlog en
Marine, Schokking. Daarna heeft
men 's Jacob gehad, die een paar
maanden later werd opgevolgd door
de heer Staf. Eindelijk eens een
bewindsman, die met vol vertrouwen
door de Kamer wordt begroep. Deze
oud-directeur Generaal voor de
Landbouw is een groot organisator,
een man, die weet wat hij wil. Daar
om kon het gebeuren, dat de Kamer
nu eindelijk eens kon praten over
een defensieplan, dat zich uitstrekt
over vier jaren. Zo verheugd was
de Kamer, dat het debat bijna geen
einde nam. Enige dagen waren daar
voor nodig. Critiek was er toch,
maar deze lag op een heel ander
plan dan vorige jaren. Nu ging het
om verwachtingen, die niet geheel
werden vervuld. En in het verleden
mopperde men, dat er niets gebeur
de. Dat is een heel verschil. Een
onontkoombaar gevolg was echter,
dat het debat minder interessant
was dan bij vorige gelegenheden.
De grote lijn ontbrak. Te verwonde
ren is dat echter niet, want de
Kamer telt maar een enkel lid, dat
nu precies met militaire zaken op de
hoogte is. Dit is een moeilijk vak.
En nog moeilijker is het, dat wij
daarbij sterk afhankelijk zijn van tal
van internationale factoren. Door
ons toetreden tot het Noord-Atlan
tisch Pact zijn we geen baas meer in
eigen huis. Voor de vrijheid zal men
dit echter moeten over hebben.
Maar een ieder zal begrijpen, dat dit
ook gevolgen met zich mede brengt,
daarover is tijdens de behandeling
van deze begroting druk gesproken.
Er is alle reden toe om daarop vol
gende week nog even in het kort
terug te komen.
(Nadruk verboden)
Woensdag 30 Mei werden de kanalen en sluizen voor de nieuwe kanalen-
verbinding in Friesland en Groningen officieel in gebruik genomen. Hiertoe
behoren o.a. de nieuwe sluizen in Harlingen en Lemmer.
Opname van de nieuwe sluis te Lemmer met over de sluis een brug voor de
verkeersweg LemmerHeerenveen.
De sluis zal heten „Prinses Margrietsluis".
Vrijdag 25 Mei werd een voltallige open
bare raadsvergadering gehouden te St.
Maartensdijk. Na opening en goedkeuring
der notulen werden de ingekomen stukken
behandeld. Allereerst waren daar verschil
lende door Ged. Staten goedgekeurde raads
besluiten, zoals verhuur gymnastieklokaal
aan de pl. g.v., wijziging reglement W.A.,
idem verordening heffing vergunningsrecht,
idem uitkeringsverhogingsbesluit 1950 en
de rekening 1947.
Er was ook een verslag van het Cen
traal Bur. voor Verificatie over gehouden
kascontrole en het verslag onderzoek door
de schoolartsendienst. Uit dit laatste bleek,
dat het resultaat van het onderzoek op de
kleuterschool een zeer bevredigende uit
komst bracht. De lagere school ziet er keu
rig uit, alleen een speelterrein ontbreekt
nog.
Voorts wordt besproken het schrijven van
de Vereniging van Ned. Gemeenten, waar
in wordt meegedeeld, dat op 5 Juli a.s.
het feit wordt herdacht, dat de gemeente
wet een eeuw geleden tot stand is geko
men. Voorgesteld wordt hiertoe de raads
leden bijeen te roepen, terwijl er op wordt
gewezen, dat minister van Maarsseveen een
radiotoespraak zal houden, waarop de
voorzitter van bovengenoemde vereniging,
mr. Oud, zal antwoorden.
De voorzitter zegt, dat tijdens een bij
eenkomst te Middelburg is voorgesteld om
geen openbare vergadering te houden, maar
voor die bijeenkomst ook het andere ge
meente-personeel uit te nodigen. Besloten
wordt op voorstel van de burgemeester
hier een openbare vergadering te houden.
In verband met de diverse loonsverho
gingen wordt voorgesteld 10J4 verho
ging thans in de begroting op te nemen en
dienovereenkomstig te wijzigen.
Weth. Hage vindt, dat men hierbij te
gelijkertijd wel het middel zou moeten aan
wijzen, waarop een dergelijke verhoging
weer moet worden gevonden.
De Min. v. Financiën heeft bericht, dat
de gemeente over 1950 nog een uitkering
van 852,krijgt.
Het Prov. Bestuur heeft nieuwe hono
rarium-richtlijnen gemaakt voor de raads
leden. In verband hiermede stellen B. en
W. voor het per lid van 3,op 5,
per vergadering te brengen.
De heren Koopman, Geluk en Langejan
stemmen hier tegen. De andere 4 heren
zijn voor deze verhoging.
Goedgevonden wordt het verzoek van
de Ver. Ned. Gem. afd. Zeeland tot enige
verhoging van de contributie, evenwel met
tegenstemming van de heren Koopman, Ge
luk en Langejan.
De gemeente Bergen op Zoom wijst er
op, dat voor opname in een besmettelijke
ziekte barak thans 6.50 per dag moet
worden gerekend.
Van de Min. v. Wederopbouw dat de
huur voor nieuwe woningen naar boven
moet worden afgerond op een vijfvoud. Dit
kan hoogstens 4 cent per woning schelen,
wat daarom geen bezwaar vormt.
In verband met de herstellings- en ver
bouwingswerkzaamheden aan de haven
wordt de gemeente-begroting 1950 en 1951
gewijzigd. Er komen daarbij nog enkele an
dere wijzigingen naar voren, zo ook voor
het woningbedrijf 1950.
NIET OP DE LANGE BAAN
Er is een schrijven ingekomen van de
Coöp. Electrische Centrale alhier in ver
band met overname door de N.V. P.Z.E.M.
Zoals bekend is men hierover al enkele ja
ren bezig. Maar die overname vlot niet
erg. De bedoeling was, dat de P.Z.E.M.
na overname van de Centrale nog een ze
ker bedrag op het stroomverbruikstarief
zou leggen gedurende enige jaren, om het
verlies van de Centrale te compenseren.
Aanvankelijk zou de P.Z.E.M. hierop in
gaan, maar later is deze instantie daar
van teruggekomen. Later zijn er nog be
sprekingen geweest en toen is verklaard,
dat de Centrale er spoedig van zou horen.
Tijdens de laaste besprekingen zou de P.
Z.E.M. na overname toch iets op haar
veel lagere tarieven leggen, terwijl met een
bijdrage van de overheid de zaak geregeld
zou kunnen worden. Hierop hoort men
evenwel maar niets, waarom thans in bo
vengenoemd schrijven wordt verzocht, dat
ook het gemeentebestuur eens op uitvoering
van de plannen bij Ged. Staten en P.Z.E.
M. aandringe.
B. en W. stellen voor een dergelijke sug
gestie te doen.
Dhr. o. d. Brouw vindt dat wel goed,
maar vindt het onjuist te zeggen, dat het
tarief stukken lager ligt. Dat is wel het
geval bij de vastrechtgebruikers, maar bij
de kleine gebruikers niet. Dus zouden die
er voor opdraaien.
Weth. Hage merkt op, dat het hier slechts
een zekere drang betreft om eens wat meer
op te schieten en er aan te herinneren.
Dhr. Langejan kan de houding van het
bestuur der Centrale nu niet zo bijster be
koren. Er moesten betere stekken zijn ge
stoken.
Dat vindt ook dhr. Koopman. Hij vraagt
wat de P.Z.E.M. zal doen en Ged. Staten
wanneer de concessie, die tot en met 1953
loopt, geëindigd is. Zal men straks niet
geheel afhankelijk zijn van de P.Z.E.M.
en in alles wat zij willen moeten berusten
Weh. Hage wijst er op dat de concessie
loopt tot 31 Dec. 1953. Maar vanzelf zorgt
de P.Z.E.M. er voor, dat ze 1 Januari
1954 kan draaien. Het zou echter zo moeten
zijn, dat ze alles, met baten en lasten
overnamen.
Wanneer Ged. Staten aan deze kwestie
niet voldoende aandacht besteden, zijn de
leden van de Centrale straks voor de 2e
maal de dupe en dat is dan de dank voor
de geleverde prestaties.
Dat vindt ook dhr. Koopman. Hij wijst
er op, dat er vergoeding wordt gegeven
voor de mosselparasieten, nou, dit is een
soortgelijke kwestie. Die Centrale-„parasiet"
zou men ook moeten vergoeden.
Weth. Hage wijst er nog eens pp, dat
de Centrale het in elk geval niet kan vol
houden. Er wordt nu wisselstroom gekocht
voor 11 cent, dat na bewerking door de
Centrale op 24 cent komt.
Na nog enige discussie gaan allen ac-
coord met het voorstel van B. en W. en
het verzoek van de Centrale om aan de
P.Z.E.M. te schrijven.
PARKEERTERREINHEFFING
Bespreking aanwijzing Markt als parkeer
terrein op Donderdag en hiermede verband
houdend tarief, is het vijfde punt der
agenda.
De voorzitter wijst er op, dat instelling
van een parkeerheffing nog niet zo een
voudig is. Er rijzen aan alle kanten bezwa
ren. Én inderdaad kan een dergelijke hef
fing te ver gaan. Maar z.i. ligt dat hier
toch anders, omdat het maar voor 1 dag
in de week is en men het hiervoor geraamde
bedrag goed zou kunnen gebruiken, juist
voor verbetering van de Markt.
De secretaris heeft overal advies inge
wonnen en het blijkt, dat men op een nieu
we verordening zelden goedkeuring krijgt.
De bedoeling is om hier Donderdags
voor parkeren op de Markt 0.25 per ge
woon voertuig te heffen en 0.35 voor een
vrachtwagen. Een gemeente-ambtenaar zou
voor inning en controle moeten zorgen en
de betrokkene moet vooraf betalen tegen
afgifte van een ontvangsbewijs.
Bij verzoek om goedkeuring van deze
verordening zal men er in elk geval op
wijzen, dat de opbrengst van deze heffing
het terrein ten goede komt.
Dhr. Geluk meent dat de beste oplos
sing zal zijn het parkeerterrein te verhu
ren aan een terreinhouder. Ook dat is
overwogen.
Tenslotte worden B. en W. gemachtigd
hiervoor een oplossing te zoeken. Uiter
aard zal deze heffing dus enkel voor de
Donderdag worden ingesteld.
Een wijziging van weinig betekenis wordt
nog aangebracht in de verordening op de
begrafenis en een van nog minder bete
kenis op die van het vergunningsrecht.
RONDVRAAG
De heer Langejan heeft klachten van de
schilders gehoord. De schilders ter plaatse
zouden gepasseerd zijn voor opknappen
woning burgemeester en het schilderen van
de schoolbanken.
De voorzitter antwoordt hierop, dat het
wel gevraagd is aan de schilder, die de
beurt had, maar die verklaarde geen tijd
te hebben. Hij vindt dergelijke klachten
niet bepaald sportief en nu moet hij tot
zijn spijt ook wel verklaren, dat men niet
altijd vol lof kan zijn over de uitvoerings
termijn van opgedragen werk door de ffl.
schilders. Dikwijls moest de gemeente lang
wachten. Ik had dit laatste niet naar voren
gebracht, aldus spreker, als Voornoemde
klacht niet in het midden was gebracht.
De aannemer van de school heeft de ban
ken op zeer voordelige wijze opgeknapt,
nl. voor 2.50. En zo goedkoop deden de
eigen schilders het niet. Tenslotte moeten
we het gemeentebelang in het oog houden.
De voorzitter betreurt het tenslotte, dat in
zo'n geval geen schriftelijke klachten wor
den ingediend. Daar is dhr. Langejan het
mee eens.
Weth. Bout voegt er ook nog aan toe,
dat de gem. opzichter inderdaad dikwijls
veel te klagen heeft over het uitstellen van
gemeentewerk door de pl. ambachtslieden.
Dhr. Koopman vraagt of het waar is,
dat door B. en W. een schrijven is gericht
aan de Wed. Bazen, dat ze in haar wo
ning terug moet keren (is werkzaam als
huishoudster)daar anders die woning aan
een ander wordt verhuurd.
Ook die praatjes blijken uit den boze te
zijn, volgens verklaring van de voorzit
ter, die wel bij betrokkene is geweest om
te vragen wat ze van plan is, maar nim
mer een dergelijk „dreigement" heeft geuit.
Hij moest tenslotte weten, wat hiermee
moest worden gedaan.
Dhr. Koopman vraagt of de voorzitter
dan bij elk soortgeval ook heeft geïnfor
meerd, wanneer bijv. een zoon kwam in
wonen.
De voorzitter zegt zover hem bekend
was wel.
Dhr. Koopman vindt met de voorzitter
dat ieder er kennis van moet geven, wan
neer hij ergens intrekt.
Weth. Bout wijst er op, dat de woning
commissie in dit alles adviseert. Die com
missie vindt dhr. Koopman niet meer dan
het vijfde wiel aan de wagen. B. en W.
moet het toch doen.
Dat gaat de voorzitter wel een beetje
te ver, de adviescommissie geeft eerlijk haar
mening weer en zo'n advies is waardevol.
Daar zegt dhr. Koopman niets van, maar
tenslotte zegt een adviserende stem toch
De nieuwe aangiftebiljetten voor
de inkomstenbelasting 1951 en ver
mogensbelasting 1951 zullen ons in
leesbare vorm worden aangeboden.
Dit werd dezer dagen bekend ge
maakt. De ambtelijke taal, voor zo-
velen een struikelblok voor volle
dig begrip van hetgeen wordt ge
vraagd, zal verdwijnen. De belas
ting-inspecteur wordt nu een ge
woon mens, al zal hij er niet min
der geld om vragen.
Met deze maatregel wordt een
belangrijke verbetering aangebracht
in het fiscale apparaat. Reeds lang
was het publiek volkomen ver
vreemd van de fiscus. Men begreep
niets van de aangifte en dus kon
de inspectie ook moeilijk verwach
ten dat de belastingplichtigen in
zicht zouden tonen in het hoe en
waarom van de meestal hoge aan
slag. Hierdoor werd wantrouwen
gewekt en zag men in minister
Lieftinck niets anders dan een goo
chelaar, die met veel kunst en
vliegwerk een groot bedrag incas
seerde.
Wanneer de nieuwe formulieren
aan de verwachtingen voldoen zal
men niet alleen het wantrouwen
wegnemen maar tevens voor velen
een vermindering van uitgaven mo
gelijk gemaakt worden. Was men
tot nu toe vrijwel gedwongen aan
zijn belastingplichten met behulp
van deskundigen te voldoen, voor
taan zullen velen weer zelf hun
aangifte kunnen verzorgen. Het ex
periment verdient te slagen. En het
verdient uitbreiding te ondergaan
tot alle officiële stukken, die ervoor
in aanmerking kunnen komen. ,,De
taal is heel een volk" Een apart
wettentaaltje vermijde men, waar
het enigszins kan.
Gelukkig dus, dat het aangifte
biljet wat menselijker gaat worden.
Nu kan men grapjes gaan maken
en zeggen dat een beul ook een
mens is. Men late het na en wachte
af. Al blijven we vrezen, dat nu de
stijl van het aangiftebiljet o zo vlot
wordt, de inhoud ervan ons dubbel
stroef zal voorkomen.
We vermoeden tenminste dat al
is het aangiftebiljet dan menselijker,
het belastingbiljet dat niet kan we
zen.
Maar zeker is, dat het voor velen
voordeliger is, zelf het aangiftebil
jet in te vullen. Wie weet voert
weldra heel Nederland een aange
name correspondentie met „oom
Piet."
niets. Het is zo, dat een woning van de
ene eigenaar wordt genomen, maar van
een ander niet. Dat zou ook niet voor
mogen komen en gebeurt trouwens alleen
maar in St. Maartensdijk.
Dhr. o. d. Brouw meent, dat het geval
van de Wed. Bazen door de voorzitter toch
te simplistisch wordt voorgesteld. In feite
is dit geen geval voor B. en W„ maar voor
de Raad.
De voorzitter protesteert hiertegen. Als
college van B. en W. heeft men het recht
te onderzoeken, hoe het er bij staat.
Dhr. o. d. Brouw meent, dat de kwestie
draait rond de zoon van J. Bout. Was die
in dat huis gekomen, dan had de hele wo
ningcommissie uit elkaar gelegen.
De voorzitter: Dit zijn praatjes en on
geschikt voor een openbare vergadering.
Ik heb niet te verklaren wat ik met die
vrouw besproken heb, maar zoals het nu
gaat, zal ik het doen. De zaak was dat
die vrouw zelf ongerust was, dat ze haar
woning kwijt zou raken.
Dhr. o. d. Brouw heeft het anders ge
hoord. B. en W. verklaren daarop, dat
er over geen zoon van J. Bout is ge
sproken.
Dhr. Langejan verheugt het toch, dat er
vorig maal 4 5 mensen, die een woning
zochten, zijn geholpen.
Er wordt nog ietwat gediscussieerd over
de woningnood, maar het blijft aan alle
kanten moeilijk (anders was het ook geen
„nood" red.) en zonder vrijkomende of
nieuwe woningen kunnen al die problemen
met de beste wil van de wereld niet wor
den opgelost. Zelfs al zou men foutloos
werken.
Dhr. o. d. Brouw vraagt nog of de be
groting van de Marktverbetering al is goed
gekeurd, waarop de voorzitter ontkennend
antwoordt. Daarna sluiting.