<:eRSt-
meöitatie
11111"
Rond het Kerstfeest 1950
Eén dag later
Raadsverslag St. Annaland.
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
Goede en slechte berichten.
De Dorpsweg blijft vooralsnog een probleem.
Maar voor andere straten is er kans op verbetering.
7e Jaargang No. 6
1 'oCl -Q N 3o32èetE^Ö?ë^EWiO
jljilsjinbvnes njuizsa .ded jsn zsW
4 $;!iihoo£lsd nss is 'tab
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.— per
kwartaal franco p.p. 1.25
Prijs per nummer 8 cent
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
En Ret Woord is vlees geworden
Joh. 1:14
Deze woorden spellen ons het nooit te doorgronden Kerstmysterie.
Geen menselijke tong, hoe welbespraakt ook, kan dit wonder van
genade tenvolle verklaren; geen menselijk verstand, hoe verlicht
ook, kan het ten volle peilen.
Bij de kribbe kunnen we niet begrijpen, niet verstaan.
We kunnen er slechts aanbidden en danken in het geloof, dat er
alleen de troost kan smaken.
Slechts het geloof kan er waarlijk uitjubelen, gelijk de apostel
Johannes het doet: „En het Woord is vlees geworden".
Jezus Christus -het Woord.
Zinrijker naam is er niet voor Hem te bedenken.
In het woord, dat wij spreken, drukken we onze inwendige ge-?
dachten uit en openbaren er door, wat in ons binnenste omgaatt
Woorden zijn, om het zo eens te zeggen, tot klank geworden roerselen
der ziel.
Ook in Gods hart waren gedachten des vredes voor een wereld,
verloren in zonde en vloek. Wat zouden we er aan hebben gehad, als
de Heere ze had verborgen gehouden.
Maar zie nu, Christus is het Woord. Door dat Woord heeft God
zich geopenbaard. Door dat Woord hebben we een blik kunnen slaan
in het meedogende hart des Vaders. Christus is daarom het Woord
het eeuwige Woord, dat in de beginne bij God was en zelf ook God was.
En als Johannes nu met het oog des geloofs het Kindeke in de
kribbe aanschouwt, spreekt hij het uit in zijn diepzinnige taal: „En het
Woord is vlees geworden."
Beseft ge het nu wel, dat in dit woord de rijkdom van ons Kerst
feest ligt. Denk u eens in hoe vol van majesteit het eeuwige Woord is.
Johannes beschrijft die majesteit in de eerste verzen van ons
hoofdstuk.
Het is één opeenstapeling van glorie, die ons doet duizelen.
De evangelist verplaatst ons terstond in de eeuwigheid, zeggende,
dat in den beginne, toen hemel en aarde geschapen werden, het Woord
er reeds was. Dit Woord was bij God en het was zelf ook God. Door
hetzelve zijn alle dingen gemaakt en zonder hetzelve is geen ding ge
maakt, dat gemaakt is.
Legt ge hier het scheppingsverhaal nu naast, dan leest ge telkens,
wat God sprak: „In dit spreken Gods ging het Woord van Hem uit,
waardoor Hij alle dingen uit het niet te voorschijn roept.
En zie nu, dit eeuwige Woord, de Zone Gods, die van eeuwigheid
God was en in de schoot des Vaders verkeerde, is opgestaan van Zijn
heerlijke troon, heeft al Zijn majesteit van Zich afgelegd, geheel on
verplicht, geheel ongebeden, gans en al uit eigen beweging, gedreven
door Zijn grote zondaarsliefde en is uit de hemel nedergekomen in de
diepe vernedering van kribbe en stal.
Liefde boven ons verstand
Het eeuwige Woord is vlees geworden.
Niet alleen maar mens, doch vlees.
Het eeuwige Woord en het vlees staan ver van elkaar.
Het eeuwige Woord is God en dus almacht en eeuwigheid.
Vlees dat is vergankelijkheid en gebrokenheid.
God dat is brandende heerlijkheid.
Vlees dat is gemis aan luister en glans, het is niet de schone
menselijke natuur, zoals ze eens in het paradijs geweest was, maar het
is de door de val ontluisterde natuur, van haar kroon beroofd, van
alle heerlijkheid ontdaan, broos en nietig geworden, onderworpen aan
lijden en dood.
En nu is dit het grote Kerstmysterie: de Zone Gods, die zelf God is,
heeft Zijn majesteit en heerlijkheid verborgen en is verschenen in die
broze, verdorven menselijke natuur. Hij is de broederen in alles gelijk
geworden, maar dan uitgenomen de zonde. Hif is onzer Eén geworden,
een zwak mens, een gebroken mens, een sterfelijk mens om alles in
de taal van Johannes te zeggen: „Het Woord is vlees geworden!"
God van God ontdaan, wie kan dit verstaan
Wij buigen hier eerbiedig het hoofd.
Dat eeuwige Woord kan en wil niet door ons verklaard worden -
neen dat kindeke van Bethlehem wil door ons geloofd en aangebeden
worden. Daartoe hebben we ruime gelegenheid, wanneer we bedenken,
waartoe het eeuwige Woord in het vlees is gekomen: 't was om onze
Middelaar te zijn en ons met God te verzoenen.
O, diept' en rijkdom van gena
In het vlees heeft Hij gesproken woorden van troost en bemoediging
tot hen die door het harde leven waren neergeknuppeld. In het vlees
heeft Hij kranken genezen, duivelen uitgeworpen, doden opgewekt als
een bewijs, dat Hij macht over het rijk der duisternis had.
In het vlees heeft Hij bovenal de zonden gedragen, Hij was het
heilige paaslam, dat de zonde der wereld wegneemt.
En daar Hij het eeuwige Woord was en zelf God was, heeft dit
offer der verzoening een oneindige waarde. Indien gij gelooft, behoeft
ge niet angstig te vragen, of uw zonde niet te groot, uw val niet te
diep, uw leven niet te verdorven is, dan dat uw misdaad u vergeven zou
kunnen worden. Hij, het eeuwige Woord is vlees geworden, en het
bloed van Jezus Christus, Gods Zoon reinigt van alle zonden ja, maar
dan toch alleen in de weg des geloofs.
En nu is het weder Kerstfeest, d.w.z. Christusfeest, waarbij we
herdenken de vleeswording van het eeuwige Woord.
Het feest van de liefde van Christus, die liever de hemel met alle
glorie wilde verlaten, dan dat Hij zondaren liet liggen in hun nood,
ellende en verlorenheid.
Christus Jezus is vlees geworden kunt ge ook zeggen: „voor mij"!
Dat is de vraag, waar het op het Kerstfeest op aankomt.
Zonder een bevestigend antwoord, kunt ge nog wel Kerstpsalmen
en Kerstliederen zingen, maar wat troost zoudt ge smaken
Zo is Kerstfeest ledig en hol.
Hoor, de Kerstklokken luiden, ze zeggen u met hun metalen klank,
dat de Zone Gods uit zondaarsliefde Zich vernederde, diep vernederde
om zondaren weder te verhogen. Ze verkondigen u, dat de liefde van
Christus u ook op dit Kerstfeest weder zoekt, hoe lang ge haar ook
hebt gekrenkt en haar geduld op de proef hebt gesteld.
De Kerstklokken luiden, ze spreken u er van dat de eeuwige Zone
Gods vlees is geworden, dat Hij dus in uw diepte, vlak naast u is
komen staan, Hij deelt uw vernedering, zonder uw zonde te delen -
ge behoeft dus niet van verre te blijven stafin, maar moogt met vrij
moedigheid tot Hem komen.
De Kerstklokken luiden ze roepen u op om u tot Christus te
keren o keert u dan om, d.w.z. bekeert u, dan ziet ge de oneindige
liefde van het vleesgeworden Woord vlak in het aangezicht en ge valt
aanbiddend op de knieën met de jubel: „Ja, o eeuwig Woord, gij zijt
vlees geworden geworden ook voor mij."
Scherpenisse
Ds. J. Brons
W.
steï rnmmm.
mmm.
i
den wille is zoek. In schijn bestaat
ze nog, in werkelijkheid wordt ze
meer dan ooit tot tweedracht ge
noodzaakt. Ja, gedwongen; de mens
heid wordt tot twist gedreven.
Daarin zit een duidelijk reële lijn.
Men wil vrede, maar die wil schijnt
verlamd en onwillens, dikwijls on
wetens wordt men in tweedracht, in
onenigheid gedrongen. Met recht
geldt thans het goede, dat ik wil
doe ik niet, maar het kwade, dat ik
niet wil, zoveel te meer.
Er is opzèttelijk gehandhaafd
misverstand in een wereld, die
schreeuwt om samenwerking. De
schimmige vrede, waarin wij rond
waren, is vreselijker „gewapend"
dan die, welke aan de eerste wereld
oorlog voorafging.
Slechts een enkele adempauze
komt daar zo nu en dan in voor,
maar bovenal blijft toch een onder
ling wantrouwen het bestendig ele
ment in de internationale verhou
dingen. En bij de oude plagen, waar
aan wij kwijnen, verschijnen er
nieuwe aan de einder. De machine
bedreigt de levende, denkende, ge
voelende mens, de techniek jaagt
ons op naar steeds nieuwe behoef
ten, waarom wij niet vragen. In een
verpoverende wereld beheerst de
drang naar het geld de mensen zo
zeer, dat het zoeken van andere
dingen, van eeuwige waarde, onze
aandacht gaat verlaten.
We zouden het graag anders wil
len schrijven, dit kerstartikel voor
1950. De natuur in ons wil het
anders. Vrolijker, vol goede voor
nemens, prachtige idealen. We wil
len wel graag eenheid zien op aarde.
We willen dat de volkeren elkaar
zullen vinden, dat partijen niet meer
zouden bestaan.
Hadden wij elkaar in de oorlog
niet nodig Waarom dan nu niet
de handen ineenslaan en een wel
behagen scheppen in elkander? Ja,
we willen dat alles wel graag voor
dragen, aanbevelen, stimuleren,
Dokter L. D. A. Looysen te
Tholen, tel. 49.
Dokter R. C. Renes te Oud-
Vossemeer, tel. 19.
schrijven van vrolijke kerstklokken,
van mooie lichtjes, van aardse vrede
Maar dan wordt het schijn, een
schijnbeeld van een wereld, waarin
de tegenstellingen scherper zijn dan
ooit tevoren, waarin de jaloezie
heviger is en de bitterheid groter,
dan zelfs direct na de tweede we
reldoorlog. En daarom kunnen wij
het niet. Laten we toegeven, dat we
ons vergist hebben in de vrede op
aarde en in het welbehagen. Kunnen
we toegeven ons totaal te hebben
vergist
Wat blijft er dan nog over. Wat
nog om ons aan vast te klemmen in
deze wereld. Niets En toch willen
we het. We willen het nog na dit
alles hierboven te hebben opgesomd,
na dit te hebben geschreven en na
dit te hebben gelezen. Omdat onze
natuur zich toch nog altijd aan iets
wil vastklampen, aan iets dat schijn
is, zoals we zelf hebben moeten con
stateren.
Ja, wanneer zelfs die schijn ons
gaat ontglippen, wanneer er niets
meer overblijft, dan eerst zullen we
ons misschien gewonnen geven, dan
eerst zullen we misschien zoeken en
naar iets anders uit gaan zien.
Vraagt U: naar Wien Daar
geeft de kerstmeditatie in dit num
mer een antwoord op. Dat is geen
schijn in tegenstelling met alle
schijnbare liefde in deze wereld.
Dat is de hoogste werkelijkheid,
maar een realiteit, die wij ontwij
ken. Tot we niet meer kunnen. Tot
Hij ons zelf de weg verspert. Maar
dan zien we het Kerstfeest ook an
ders. Zelfs het Kerstfeest 1950
kan dan licht zijn.
In verband met de jaarwisseling verschijnt het volgend
nummer met de Nieuwjaarswensen niet op Vrijdag
a.s., maar op Zaterdag 30 December. Voor de postabonné's
zal het hierdoor zeer waarschijnlijk Nieuwjaarsdag zijn,
voor ze dat nummer bezorgd krijgen.
„IK DRAAI MAAR RUSTIG VOORT AAN GOD IS T LAATSTE WOORD".
Dit staat te lezen op de molen op het Oost plein te Rotterdam, die, terwijl alles rondom
hem verwoest werd, het bombardement van Mei 1940 overleefde. In die oorlogsjaren
was er een St. Annalander op deze molen werkzaam, nl. dhr. F. Kodde, wiens vader
de St. Annalandse oude molen beheert. Cliché „De Rotterdammer"
Weer Kerstfeest! Volgens onze
begrippen zouden we kunnen zeg
gen, voor de negentienhonderd en
vijftigste keer. En nog zijn de dagen
waarin we leven zorgvol. Zorgvol
ler weer dan een vorig Kerstfeest.
Daarvoor is het ook een twintigste
eeuw kerstfeest. Want is deze eeuw
niet de meest tragische van alle
eeuwen. Is het niet een eeuw van
bloed en tranen Een eeuw van
schijn, zover het woorden betreffen,
een eeuw van harde werkelijkheid,
wanneer het op daden aankomt.
Schijn zijn de officiële, geruststellen
de, persberichten, werkelijkheid het
koortsachtige produceren van wa
pens, schijn zijn de diplomatieke
vraaggesprekken, werkelijkheid de
bijeenkomsten der intellectuele oor
logsuitvinders, schijn de glim
lachende meest vooraanstaande
mensen in dit wereldgebeuren, wer
kelijkheid de harde grijnslach van
de geheime politiek, die achter die
glimlach wordt gevoerd. Schijn de
kerstboomversieringen, werkelijk
heid het wapengeweld elders in de
wereld.
Vijf jaar lang heeft de mensheid
alle diepten van wanhoop en ellende,
van vernietiging in lichamelijk en
geestelijk opzicht doorgemaakt. En
dat alles heeft de mens niet tot be
zinning gebracht. Oude tegenstellin
gen maakten plaats voor nieuwe.
Een volkenbond voor een verenigde
naties, maar de mensheid van goe
De voltallige gemeenteraad kwam Don
derdag 21 December des vm. om 11 uur in
openbare vergadering bijeen onder voor
zitterschap van burgemeester Boogaard, die
na een welkom de notulen der vorige ver
gaderingen liet lezen door dhr. J. F. Kaas
hoek. Ze werden onveranderd vastgesteld.
Daarna deelt de voorzitter mede, dat de
plannen van de A.V.O.stichting om pons
machines te kopen voor een te stichten
werkplaats op het eiland Tholen geen door
gang kan vinden, daar de kosten daarvan
enorm zijn gestegen, aangezien men op im
port is aangewezen.
Daarvoor in de plaats is er nu ander
werk gevonden voor de minder valide
Thoolse mensen. Inplaats van adresplaatjes
te ponsen, zullen ze kousen kunnen breien.
Daartoe zullen breimachines worden ge
kocht, waarvan de totale onkosten zullen
bedragen met de exploitatie, enz. er bij
12.000,—. Hiervan komt voor de Thoolse
gemeente een bedrag van 7000,ten laste
en alzo voor St. Annaland 1133,35. Uit
gerekend is dat men gemiddeld 7 paar kou
sen per dag zal kunnen breien, wat een
weekloon geeft van 25.tot 30.Is
men zeer vaardig in dat werk, dan kan de
verdienste zelfs tot 40.a 50.per
week oplopen.
De Raad neemt van een en ander kennis.
Ingekomen is de vastgestelde begroting
1951 van de Keuringsdienst van Waren, die
in ontv. en uitgaaf voor de gewone dienst
een bedrag aangeeft van 120.000 en voor
de kap.dienst 3550.
De Chr. Ver. voor Zwakzinnigen Veld
wijk te Ermelo doet mededeling van tariefs
verhoging bij opname, dat van 1600.
op 1670,per jaar is gebracht.
De rapporten van kasopname zijn weer
eens zoek geweest bij de posterijen. In plaats
van te St. Annaland komen ze dan in Ame
land of zo terecht.
Daarom zijn duplicaten gevraagd, die nu
binnen zijn en waarvan de voorzitter mede
deling doet.
Er is een brief van de gemeenteraad te
Finsterwolde, waarin om adhaesie wordt
verzocht op een request aan de Min. v. B.
Zaken, in welk bezwaarschrift geprotesteerd
wordt tegen de benoeming van een regerings
commissaris. Het dag. bestuur stelt voor dit
verzoek voor kennisgeving aan te nemen,
waarmee allen instemmen.
Ged. Staten hebben de begroting 1951 al
goedgekeurd met een minimum aan opmer
kingen.
Het dagelijks bestuur van de gemeente
De Wijk vraagt adhaesie-betuiging aan hun
request, gericht aan de Min. v. B. Zaken,
waarin wordt gevraagd de wegenbelasting
te herzien en gewezen op de onbillijkheid
van de huidige heffing. B. en W. ter plaatse
zijn van mening, dat een lichaam als de Ver.
van Ned. Gemeenten zulks maar onder
ogen moet zien en eventueel voorleggen. Het
wordt voor kennisgeving aangenomen.
Verbetering Dorpsweg in 't gedrang.
Door de raad is eertijds een verzoek ge
richt aan Ged. Staten om, vooruitlopend op
de algehele verbetering van de wegen St.
Annaland-Stavenisse en St. Annaland-St.
Maartensdijk thans reeds goedkeuring te wil
len geven en subsidie (65 voor circa
400 meter klinkerbestrating in de dorpsweg
