Een jubelend eiland begroet Vorstin en Prins
Weest begroet met jubeltonen
Weest gezegend grote dag
Tholen de eerste gemeente
van het bezoek aan Zeeland»
Een prachtig versierd St» Annaland
brengt *een grootse ovatie»
6e Jaargang No. 40
18 Augustus 1950
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1.— per
kwartaal franco p.p. 1.25
Prijs per nummer 8 cent
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
Als de zon er nu maar is Dat was de grote vraag,
die menig eilandbewoner zich dezer dagen hee[t gesteld,
druk bezig zijnde met de versiering ter ere van het be
zoek van H. M. Koningin Juliana en Z. K. H. Prins
Bernhard.
Geen wonderMen was gereed voor een grootse ont
vangst. Erepoorten wapperende spandoeken ver
sierde boompjes groen bloemen feeststemming
het was er allemaal vandaag Vrijdag 18 Aug.
1950
Het wachten was alleen nog op de Vorstelijke Personen
zelf, alleen onze Koningin en onze Prins en alleen de
zon konden dat alles nog mooier maken.
De Vorstin en de Prins kwamen. En de zon kwam ook.
Zo werd het een jubeltoon vanaf de Eendracht tot aan
het Zijpe; vanaf Tholen tot en met Sj. Annaland.
Reeds in de vroege morgen van deze voor ons eiland zo gedenk
waardige dag was het druk in de hoofdplaats, in Tholen. De
laatste hand werd aan de versiering gelegd. Een versiering, die
er in de korte tijd van voorbereiding, nog best zijn mocht.
Aan de Thoolse brug was de eerste erepoort gebouwd met het
opschrift: Welkom in Zeeland". Een poort van de visserij, wat
duidelijk te zien was aan de visnetten, die mede als sier dienst
deden.
De Eendrachtsweg met de oranje-pyramiden, de Kerkstraat met
zijn oranjekoepel, de markt met z'n oranjezuilen, de Oudelandse
straat en poort met zijn wapperende vlaggetjes, z'n rood-wit-
blauwe en oranje standaards en de boquetten met gladiolen en
vanzelfsprekend uit alle huizen de driekleur met de oranjewim
pel... het was een feestelijk gezicht.
De Harmonie „Concordia" bracht de feeststemming er in door
een muzikale rondgang en toen ging het naar de brug. Daar was
burgemeester Mr. A. J. v. d. Hoeven, de Thoolse Wethouders en
Raadsleden, het Oranjecomité, de burgemeesters van Poortvliet,
Scherpenisse/St. Maartensdijk en Stavenisse met de wethouders
van die gemeenten. Daar zagen we ook de reeds bejaarde maar
nog vitale notaris v. d. Velde en verschillende andere Thoolse
autoriteiten. „Olympia", de Thoolse gymnastiekvereniging
vormde de erewacht aan de ene kant en daartegenover stond
„Concordia".
Op stoelen en banken de Ouden van Dagen, waaronder enkelen
in Zeeuwse klederdracht. Onder hen de wed. Zoetje van Dui-
vendijkSchot, die de Koningin ook nog wel eens wou zien.
Dit oudje heeft 23 kinderen gehad en ging daarna nog vis
venten in Bergen op Zoom. Allen met Oranje op de borst en vol
verwachting op de komst van het Koninklijk Paar.
Filmwagens, reporters, fotografen en een mensenmenigte zorg
den mede voor een luidruchtige sfeer.
Kwart voor elf arriveerde Jhr. A. F. C. de Casembroot in ambts
gewaad en na door de burgemeester van Tholen te zijn begroet,
werd door de Commissaris nog een laatste instructie gegeven.
Een laatste wenk op de hem eigen gemoedelijke wijze... toen
Werd het afwachten.
DAAR KOMEN ZE
Drie minuten voor elf kwam er beroering in de menigte. „Con
cordia" en „Olympia" sprongen in de houding, toen klonk de
roepdaar komen Ze. De motorpolitie, vervolgens de Ko
ninklijke auto met open dek. Even voor de brug stapten Konin
gin Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard uit de auto en werden
door de Commissaris verwelkomd.
H. M. de Koningin was in bontmantel met een grijsbewerkte
japon aan en een hoed van rose vilt op met een veer. De Prins
in jaquet.
„Concordia" had het Wilhelmus ingezet.
De Commissaris stelde burgemeester v. d. Hoeven voor nadat
hij aan Hare Majesteit een kaart had aangeboden waarop de
reisroute van de tocht in Zeeland tot in finesses was uitgewerkt.
Burgemeester v. d. Hoeven stelde de wethouders voor, de raads
leden, de burgemeesters uit de andere eilandgemeenten en het
Oranjecomité.
BLOEMEN, KREEFTEN EN SCHELPEN
Dientje Berrevoets bood de Koningin bloemen aan en Marianne
en Hanneke Bal een doos met kreeften en beschilderde schelpen.
De auto's weer in en via de Eendrachtsweg, de Kerkstraat, naar
de Markt, waar de schoolkinderen met vlaggetjes stonden opge
steld en het „Oranje boven" niet van de lucht was. De Oude
landsestraat door, de Singels langs. Aan de grens van de ge
meente werd afscheid genomen en onder de erepoorten van
de Thoolse landbouw en een poort met het „Welkom in Tho
len" was het bezoek aan de eerste gemeente achter de rug. De
tonen van „Concordia", die bij het afscheid weer aanwezig wa
ren, klonken nog na, toen de stoet al op de Oud-Vossemeerse-
dijk was.
WEER BLOEMIJN EN ZEEUWSE BABBELAARS
Oud-Vossemeer kreeg voor dit keer een kort bezoek. Bij het
gemeentehuis werd even gestopt. De burgemeester, Mr. J. J.
Versluijs en het gemeentebestuur voorgesteld, waarna het meisje
Etiënne, dat op dezelfde dag als Prinses Marijke is geboren,
bloemen aanbood en vier andere meisjes een fles met Zeeuwse
babbelaars. Op de muziektent stond dhr. Dubois met de zijnen
en rondom het stadhuis de vereniging van duivenhouders, de
gymnastiekvereniging en vele inwoners. Bij de ingang van de
gemeente, Onder de Molen en bij de uitgang aan de Patrijzen-
weg stond een groep van de Landelijke Rijvereniging „De Een-
drachtruiters" keurig opgesteld, de erewacht vormend.
Machtig mooi was St. Annaland in het rood-wit-blauw en oranje
gestoken. Dagen tevoren hadden vele meisjes zich beijverd door
het maken van bloemen, had inzonderheid de secretaris van de
Oranjevereniging met z'n zoon zich verdienstelijk gemaakt en
hadden particulieren poorten opgericht.
Op de Javadijk stond de eerste poort met het „welkom" in de
kroon. De Langestraat bood een prachtige aanblik met rood-
wit-blauw en oranje vlaggen dwars over de straat gespannen,
waartussen door de vlaggen der bewoners een vlaggenzee
vormden. „Accelerando" stond op de haven en speelde het
Zeeuwse Volkslied toen de Koninklijke Gasten arriveerden.
Een duizendkoppige menigte had zich rond het schoolplein ver
zameld, waar de officiële ontvangst plaats had. Voorgesteld
door de Commissaris aan burgemeester Boogaard en aan het
gemeentebestuur, sprak de burgemeester een kort welkomst
woord.
„Majesteit, Koninklijke Hoogheid, Ik heet U van harte welkom
in onze gemeente St. Annaland", zo zei de burgemeester. „Met
eerbied en uit dankbaarheid en erkentelijkheid voor LIw bezoek
aan onze gemeente, moge ik Uwe Majesteit straks namens het
gemeentebestuur, door middel van mijn kleindochtertje Marijke,
wel wat bloemen aanbieden. Namens de Ingezetenen der ge
meente wordt voor de Prinsesjes U aangeboden de in de ge
meente aanwezige Standaardmolen in chocolade en de Oranje
vereniging heeft ter herinnering aan Uw bezoek een schilderij
van die molen aangekocht die U eveneens ter hand zal worden
gesteld.
Van harte hoop ik, dat Uw bezoek de geestdrift der bevolking
zozeer zal bevorderen, dat deze een reserve mag vormen voor
de toekomst."
DE BLOEMEN, DE MOLEN EN HET SCHILDERIJ
Het 22 maanden oude kleindochtertje van de burgemeester,
Marijke van Belle, bood daarna de bloemen aan en allerliefst
klonk het kinderstemmetje: „Astublieft Majesteit." Vriendelijk
dankte de Koningin de kleine en stak ze haar hand toe. Zonder
enige schroom werd het kleine knuistje in ^Je hand van de
Koningin gelegd.
Inge van Dijke, Janny den Haan, Janny Scherpenisse
en Janny Slager boden daarop de „oude molen in cho
colade" aan. Het is een trouwe nabootsing geworden
van de bestaande en nog steeds werkende standaard
molen. De familie Van Bendegom had eer van haar
werk. Alleen was'het een cadeau dat niet gemakkelijk
vervoerd kon worden, want er bleek geen ruimte in de
auto's te zijn. Maar die chocolade molen komt toch wel
op Soestdijk.
Het laatste St. Annalandse cadeau werd door de vice-
voorzitter van de Oranjevereniging aangeboden, dhr.
C. Slager Hzn.
„Majesteit, Koninklijke Hoogheid", zo zei dhr. Slager:
„Ter herinnering aan Uw bezoek moge ik U hierbij
aanbieden een schilderij van de hier aanwezige Stan
daardmolen namens onze Oranjevereniging."
Vriendelijk dankte de Koningin voor al deze geschen
ken en de Prins zei tot dhr. Slager: „Bijzonder erken
telijk ben ik voor dit schilderij."
Ook in deze gemeente werd nog een rondrit gemaakt.
Op de hoek van de ring stond een tweede erepoort,
aan het begin van de Nieuwstraat en op het einde een
derde. Op de Hoenderweg de versierde boompjes en
tenslotte iop-het eind van: de-Havan nog een erepoort,
een zeer mooie.
HET AFSCHEID INDRUKWEKKEND
Aan de St. Annalandse zeedijk, bij de Kleine Nol, was een steiger
aangelegd. Even daarvoor lag een grootse bloemenhulde: ver
schillende kleuren gladiolen de woorden vormend: „hulde aan het
Vorstenhuis."
Bij het steiger werd dhr. A. J. Bierens, Dijkgraaf van het Water
schap St. Annaland nog voorgesteld, evenals dhr. J. Jagt, Wa
terbouwkundig Ambtenaar en ontwerper van het steiger.
Afscheid werd daar genomen van de burgemeester en de wet
houders. Het was de uitdrukkelijke wens van Hare Majesteit,
gericht tot de burgemeester, de St. Annalandse bevolking harte
lijk te danken voor de prachtige versiering en de grootse ont
vangst die Haar en de Prins hier was te beurt gevallen.
De Koningin wuifde en de schoolkinderen, die daar stonden
opgesteld met hun fleurige vlaggetjes juichten. De ouderen over
stemden dat alles, zelfs de muziekvereniging „Accelerando", die
inmiddels daar weer al was aangekomen en het „Lang zal ze
leven" liet volgen op „Wij leven vrij, wij leven blij", kon niet
boven de juichtoon van de volksmenigte uitkomen. Daar aan die
zeedijk was het prachtig. Maar daar werden ook de school
kinderen enigszins de dupe van de menigte, omdat er voor de
politie geen houden meer aan was en allen zich naar het steiger
drongen. Zo was het zicht voor de 'kleintjes minder goed, dan
men zich had voorgesteld.
Op de motorboot wuifde de Koningin nog lang nadat de kant
was verlaten en klonk het „Oranje boven" en het „Hoera" van
de dijk uit honderden kelen.
In de verte lag de „Piet HeiriV waarnaar veler belangstelling
uitging. Het was een kort, maar mooi bezoek van onze Vorstin
en de Prins aan ons eiland.
In Tholen en St. Annaland wordt het verdere gedeelte van de
dag op feestelijke wijze doorgebracht. En nog dikwijls zal er
over deze achttiende Augustus worden gesproken, toen Konin
gin Juliana en Prins Bernhard een bezoek aan ons eiland
bracht, een dag waarop de liefde voor het Oranjehuis zich uitte
bij oud en jong in een grootse hulde. Die hulde is het bewijs
van de unieke plaats, die
ons Vorstenhuis in de hoof
den en harten van ons volk,
ook van ons Zeeuwse, ook
van ons Thoolse volk in
neemt. Een levende uiting
van onze reële geestelijke
band, die elk van ons met
ons vorstelijk staatshoofd
bindt en waaraan en waar
mede wij ons diep verbonden
weten. Dat is een persoon
lijk bezit, wie we ook zijn
en waar we ook wonen, of
op welke plaats we in de
maatschappij zijn terecht ge
komen. Een bezit dat ons op
deze dagen in het bijzonder
tot dankbaarheid stemt.
DE GASTHEER
UIT DE KRONINGSREDE!
Koningin juliana: „Overeenkomstig
de bepalingen van de Grondwet
ben ik tot het koningschap geroe
pen, maar de moed om deze roep
te volgen vind ik in vertrouwen
op God en in de grote liefde waar
mede ons volk mij tegemoet
treedt."
Onze provincie was 2 dagen
gastvrouwe van H. M. de Ko
ningin en Prins Bernhard. En
het Hoofd van de Provincie:
Jhr. Mr. A. F. C. de Casem
broot was dus gastheer.
