COURANT
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE
Het Hoge bezoek in de Pers*
6e Jaargang No. 32
23 Juni 1950
DE HOGE GASTE EN
HAAR GEVOLG
Het was goed kwart over één toen er
een deining ging door de menigte Thole-
naars, die zich bij de brug hadden opge
steld om de aankomst van de verwachte
gasten bij te wonen. En niet alleen de
schoolkinderen drongen naar voren om te
zien wie er nu allemaal wel uit de grote
auto's stapten. Dat zagen ze al spoedig.
Mevrouw Roosevelt, haar zoon Elliott, haar
twee kleinkinderen, de 16-jarige Chandler
en de 14-jarige Elliott Jr. Aanwezig waren
reeds Selden Chapin, de Amerikaanse am
bassadeur met de ambassaderaad Robert
Coe, mr. Huyler, directeur van het United
Nations Information Service, de Commis
saris der Koningin in Zeeland, jhr. mr. A.
F. C. de Casembroot en de Griffier der
Staten ir. B. D. H. Teilegen met hun echt
genoten en burgemeester mr. A. J. v. d.
Hoeven van Tholen.
DE SPOEDBESTELLING
Nauwelijks had Dinsdagmiddag jl. Mevr.
Roosevelt met haar gevolg voet op
Thoolse bodem gezet of de postbeambte,
de heer P. H. van Elsacker bood de
hoge gaste een brief aan, die dezelfde
morgen in het Thoolse postkantoor was
gearriveerd, bestemd voor Mevr. Roose-
velt. De Thoolse tante Pos liet er dus
geen gras over groeien en zorgde voor
een spoedbestelling. Bravo
De Commissaris en Mr. v. d. Hoeven
verwelkomden de gasten op Thoolse bodem
en meteen was daar al een aardig inter
mezzo, toen postbode P. H. v. Elsacker aan
Mevr. Roosevelt een brief overhandigde, die
dezelfde morgen op het Thoolse postkantoor
was aangekomen. Spoedig ging het weer
verder ons eiland in.
OUD-VOSSEMEER WACHT
VOL ONGEDULD
„Nou ist toch tied", kon men verschillende
malen horen rondom het Oud-Vossemeerse
ongedwongen sfeer was het daar. In een
korte en vlotte speech zei Mevr. Jekel het
een grote eer te vinden, Mevr. Roosevelt
te mogen ontvangen. Ze betuigde, dat de
bewoners van Huize Roosevelt haar een
warm hart toedragen en een grote bewon
dering hebben voor haar werk in het be
lang van de mensheid en hetgeen zij doet
voor de vrede. De gastvrouw eindigde met:
„Ik hoop dat U nog vele jaren gegeven
mogen worden om Uw werk voor de vrede
voort te zetten, dat U alleen kunt doen."
Zij bood mrs. Roosevelt een antiek brei-
bakje aan en haar twee dochtertjes, de
15-jarige Catolijne en. de ,14-jarige Mary
deelden aan de kleinkinderen van Mevr.
Roosevelt doosjes met babbelaars uit. Haar
zoon Elliott Jr. kreeg een paar klompjes.
Allen zetten hun handtekening in het her
inneringsalbum van mevrouw Jekel. Ook
de dokter was begrijpelijk zeer vereerd met
dit hoge bezoek. Alle kamers in huize Roo
sevelt werden bezichtigd, voor het gezel
schap zich naar het gemeentehuis begaf.
WIE DE THOOLSEPOP
VERVAARDIGDE
Aan Mevr. Roosevelt werd Dinsdag
een pop in „Thoolse klederdracht" aan
geboden. Dat staat in ons verslag, maar
daarbij wordt niet vermeld wie die pop
maakten en... het voornaamste
de kleren vervaardigden. Kleertjes, die
deze dames vermaakten uit de van
grootmoeders overgebleven garderobes.
De oude, maar goede stof voor het
„keus", de fijne en bekende Thoolse
kant voor de muts, de gouden versier
sels, het was alles origineel en compleet.
Belangeloos werd dit door deze dames
gegeven en vervaardigd. Ze hadden dan
ook eer van hun werk.
Het waren:
Mevr. Dubois-de Meyer
Mevr. Hanse-Soetens
Mevr. Jekel-Laban
Mej. M. v. Luijk.
DE BURGEMEESTER SPREEKT
Het gemeentehuis was tjokvol, toen de
burgemeester zich tot Mevrouw Roosevelt
richtte, die was gezeten onder de schoor
steenmantel met de schilderij, waarop het
wapen Rosevelt. Hij sprak als volgt:
Zeergeachte Mevrouw Roosevelt,
Toen ik ruim dertien jaar geleden, de
twintigste Januari 1937 door middel van de
Columbia Broadcasting System het voor
recht had vanuit dit gebouw, bij gelegen
heid van de tweede ambtsvestiging van
wijlen Uw echtgenoot, President Roose
velt, na de Amerikaanse Gezant, Zijne Ex
cellentie Granville T. Emmet, enkele woor
den te mogen richten tot de luisteraars in
Amerika, mocht ik de hoop uitspreken dat
deze uitzending mocht leiden tot een nau
wer contact tussen Amerika en Oud-Vosse-
meer en dat wij het genoegen zouden heb
ben in de toekomst menig belangstellende
Amerikaan te mogen ontvangen in dit ge
meentehuis.
Weinig vermoeden had ik toen, geachte
Mevrouw Roosevelt, dat ik nog eenmaal
het voorrecht en de eer zou hebben U hier
te mogen verwelkomen. Het Gemeente
bestuur van Oud-Vossemeer acht het zich
een zeer grote eer weest U daarvan
verzekerd dat U tijdens Uw kort ver
blijf in Nederland gelegenheid gevonden
hebt ook ons kleine dorp te bezoeken.
De geschiedenis leert dat eenmaal,
eeuwen geleden, een der voorvaderen van
Amerika's grote President, Oud-Vossemeer
verlaten heeft om scheep te gaan naar
Amerika om daar een betere toekomst te
zoeken.
OUD-VOSSEMEERS NIEUWS
UIT 1900
23 Juni 1900 vandaag precies 50 jaar
geleden was het belangrijkste nieuws,
dat uit Oud-Vossemeer in het toen ver
schijnend weekblad werd gemeld:
„De kermis behoort weer tot het ver
leden en een eerlijke begrafenis zou
slechts weinigen zuur doen zien. Een
draaimolen, een koekkraam en de
schouwburg der firma Bakker, die zeer
slechte zaken maakte, was alles wat
de kermis te zien gaf, terwijl de lief
hebberij onder de ingezetenen om
drukte te maken ook al heel gering
scheen."
Nou, dan is er een halve eeuw later in
diezelfde week heel wat meer te zien
geweest in Oud-Vossemeer. Immers,
naast de voornaamste Bezoekers, was de
gemeente gevuld en vervuld van alles
wat met de meeste spoed „nieuws" kon
brengen, van fotograaf tot filmwagen
toe, van een verslaggever voor de Een-
drachtbodetot een reporter van de
W ereldomroep.
ontvangen ter
hand te stellen.
De heer P. II.
v. Elsacker over
handigt haar de
brief.
Wij hopen van harte dat Uw verblijf
van vandaag in onze gemeente U niet zal
doen zeggen, dat deze Roosevelt groot gelijk
had Oud-Vossemeer te verlaten, doch dat
U steeds met veel genoegen zult mogen
terugdenken aan Uw kort verblijf hier.
Wij hopen dat Oud-Vossemeer nog vele
jaren in Uw herinnering zal blijven en zou
den het ons een eer achten als U bereid
was als aandenken aan Uw bezoek van
vandaag te aanvaarden een klein bewijs
van dank onzerzijds van LIw komst.
Namens het gemeentebestuur van Oud-
Vossemeer moge ik U aanbieden een al
bum met foto's uit deze gemeente en een
pop in Thoolse klederdracht, waarvan de
kleding vervaardigd is door de bewoonster
van Huize Rosevelt en enige andere da
mes vlak bij dit huis wonende.
Moge het zien van deze foto's en van
deze pop U vaak in herinnering brengen
het eenvoudige dorpje Oud-Vossemeer op
het eiland Tholen, het dorpje, dat trots is
eenmaal een van Amerika's grootste burgers
in zijn gemeentehuis te hebben mogen ont
vangen.
Mevr. Roosevelt beantwoordde de bur
gemeester, hem en de inwoners hartelijk
dankend voor de gulle en hartelijke ont
vangst.
DE ROSEVELTS EN
VAN ROSEVELTS
De burgemeester van Oud-Vossemeer
had een 20 personen met de naam Rose
velt verwacht. Het waren er ongeveer 50,
die zich van die naam in Vosmeers ge-
meentehuis bevonden. Namens hen sprak
de heer A. F. van Roosevelt de Ameri
kaanse gast toe en bood haar een platte
grond van Oud-Vossemeer aan. Zijn broer,
de heer F. A. van Roosevelt, burgemeester
van Schoondijke, deed het in het Frans
en zei er trots op te zijn, dat ze hier was
gekomen. Hij hoopte, dat het bewijs van de
afstamming uit Oud-Vossemeer nog eens
definitief geleverd zou worden en dankte
voor de steun, die na de bevrijding uit
Amerika is ontvangen.
TOCH NOG EEN ROSEVELT
IN ONS EILAND
Men dacht dat er in ons eiland geen
„Rcsevelts" meer waren, maar door de
komst van burgemeeste Bouwense in St.
.Maartensdijk kwam er toch weer een „Ro-
evelt op ons eiland, nl. zijn echtgenote.
Burgemeester Bouwense dankte voor het
vele, dat wijlen president Roosevelt heeft
gedaan en zijn echtgenote bood een wapen
van de Roosevelts aan. Tenslotte besloot
Mevr. De Koning uit Oud-Beierland de
reeks van aangeboden cadeaux met een
lang bewaard familiestuk: een stuk glaswerk
met het wapen der Roosevelts en een ins
criptie.
Nog voor de koffiemaaltijd vertoonde het
gezelschap zich op het bordes van het
gemeentehuis, luide toegejuicht "door de me
nigte, toegezongen door de schoolkinderen
met het wat al te hoog ingezette Zeeuws
Volkslied en toonden de kleinkinderen van
Mevr. Roosevelt de vele ontvangen cadeaux
aan de Vosmeerse jeugd. Geposeerd werd
met de gehele familie Roosevelt, Rosevelt
en Van Roosevelt voor de fotografen.
Het waren mej. Gunst-de Graaf en mej.
de Wed. Rijstenbil uit Oud-Vossemeer die
in Thoolse dracht de koffie brachten bij
Mevr. Roosevelt.
Bij de koffiemaaltijd bleek, dat de burge
meester op niet meer dan een 20-tal fa
milieleden had gerekend. Niet dat er niet
genoeg was, maar de ruimte was niet be-
EEN HALVE EEUW GELEDEN
EN NU
In 1900 kon men een bericht lezen in de
kranten, waarvan men deze week weer
iets terug vindt, nl. het volgende:
Het Gemeentehuis te Oud-Vosse
meer, eigendom der Ambachtsheren, is
versierd met een ouderwetse schoor
steenmantel, waarom in kleuren de
wapens der Heren, die in de tijd toen
de schoorsteenmantel werd geplaatst,
deelgercchtigden waren en wel van:
Van Roseveld, Van Sprangen
Erinerius, Ten Hage, Snouck, Hur-
gronje. Van der Perre, Huyssen, De
Crane, Godin, Caen, Schorer, Van
den Brande, Isehee en Van der Stel.
In het midden is geplaatst een fraaie
schilderij, voorstellende een vrouwen
figuur, de Gerechtigheid, gewapend met
zwaard en weegschalen en een aantal
bijversierselen, geschilderd door de Hol
landse schilder J. Xavery, d.d. 1758."
Zo luidde het bericht, dat na 50 jaar
weer nieuws werd.
GOEDEN DAG EN
HARTELIJK DANK
„Goodbye, goodbye" en „thank you
very much". Met deze woorden nam Mevr.
Roosevelt afscheid van de inwoners van
Oud-Vossemeer, die dit ogenblik nog lang
zullen herinneren. Per auto naar de veer
pont en toen naar de Brabantse kant, waar
afscheid werd genomen van de Commis
saris, de burgemeester en mr. Heyse die
Mevr. Roosevelt nog een fotocopië beloof
de van de handtekeningen der Roosevelts,
voorkomende in het oude notulenboek van
de Ambachtsheerlijkheid.
ZEER TEVREDEN
was de Commissaris, die schier overal te
gelijk was, over het verloop van het be
zoek, waarop ons eiland trots is en wat
Oud-Vossemeer in het bijzonder zich lange
tijd zal weten te herinneren.
Alle landelijke dagbladen en de provin
ciale pers gaven behoorlijke of zelfs uit
gebreide verslagen van het bezoek van
Mrs. Roosevelt aan Oud-Vossemeer. Het
zal voor onze lezers interessant zijn daaruit
nkele grepen te kunnen lezen. Alle bla
den kwamen met een verslag op de front
pagina.
Trouw! „Mevr. Roosevelt ontmoet vijf
tig familieleden. Bezoek aan het voorvader
lijk huis. De bevolking van de oude am
bachtsheerlijkheid Oud-Vossemeer heeft me
vrouw Eleanor Roosevelt gistermiddag een
hartelijk Zeeuws welkom toegeroepen, toen
zij naar deze gemeente kwam, waar naar
zij aanneemt, de voorvaderen van wijlen
haar echtgenoot, president Roosevelt, ge
woond hebben. Een vijftig Rosevelts en
Van Rosevelts uit geheel Zeeland en daar
buiten wachtten in het uit 1767 daterende
raadhuis."
MEVROUW ROOSEVELT BEZOEKT OUD-VOSSEMEER
Mevrouw Roosevelt heeft Dinsdagmiddag, vergezeld door de Amerikaanse
ambasadeur een bezoek gebracht aan de gemeente Oud-Vossemeer op het eiland
Tholen, waar zij door de bevolking op zeer hartelijke wijze werd verwelkomd
Tijdens haar wandeling door Oud-Vossemeer
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407
Abonnementen 1..per
kwartaal franco p.p. 1.25
Prijs per nummer 8 cent
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 u. aangenomen
Oud-Vossemeer in't middelpuntdoor bezoek Mvr. Roosevelt
Zelfs al leest U alleen maar de Eendrachtbodc, dan moet het U nog
bekend zijn, welk een grote dag Oud-Vossemeer deze week had door het
bezoek van Mevr. Roosevelt. Laat staan dan wanneer U een of meer'
dagbladen leest en een radio hebt, die grote verslagen brachten en
waardoor U een reportage kon beluisteren, die ons eiland even in het
middelpunt van de landelijke, ja de wereldbelangstelling plaatste.
En als vertegenwoordigend orgaan van deze streek zijn we met de
Oud-Vossemeerse inwoners en met alle eilandbewoners trots op het
gebrachte bezoek.
Wanneer Mevrouw Roosevelt zelf verklaard, dat de familie Roosevelt
in elk geval uit Nederland afkomstig is, wanneer het voor ons vast
staat, dat er heel vroeger een streek bij Tholen was die het „Rosevelt"
heette en hieruit later deze geslachtsnaam ontstond, waarom zouden we
dan niet aannemen, dat wijlen de grote Amerikaanse president uiteindelijk
afstamt van voorvaderen, die hun woonplaats te Oud-Vossemeer hadden
Elders in Nederland is er immers niets, die deze mening zou kunnen
weerleggen
Het werd een hartelijk en ongedwongen bezoek aan Oud-Vossemeer,
waardoor de band tussen de familie Roosevelt en Nederland, door dc
generaties heen aangehouden, zeker is verstevigd.
MEVROUW ROOSEVELT BEZOEKT OUD-VOSSEMEER
Mevrouw Roosevelt heeft Dinsdagmiddag, vergezeld door de Amerikaanse
ambasadeur een bezoek gebracht aan de gemeente Oud-Vossemeer op het eiland
Tholen, waar zij door de bevolking op zeer hartelijke wijze werd verwelkomd
Op het gemeentehuis werd zij toegesproken door de burgemeester van Oud-
Vossemeer en de burgemeester van Schoondijke, bij welke gelegenheid aan
Mevrouw Roosevelt enige geschenken werden aangeboden
Mevrouw Roosevelt dankt hartelijk voor al de gaven
Bij de aankomst
van Mevr. Roo
sevelt op het
eiland Tholen,
gaf ook de PTT
blijk van activi
teit door haar
direct na de be
groeting door de
Commissaris der
Koningin een
brief, welke juist
voor haar was
paald groot in het gemeentehuis om het
gehele gezelschap een behoorlijke plaats
te geven. Maar in zo'n geval behelpt men
zich toch wel.
IN DE KERK
De wachtende menigte buiten had er
een half uurtje wachten voor over en zag
het gezelschap opnieuw, toen het zich naar
de Ned. Herv. Kerk begaf, waar het Ds.
van Putten was, die Mevrouw Roosevelt
het zilveren doopbekken en de twaalfarmi-
ge lichtkroon toonde, geschenken van Ro
sevelts uit het verleden. Bij het verlaten
speelde de organist het Amerikaanse volks
lied; een plechtig ogenblik.
gemeentehuis, waar de steeds aangroeiende
schare vol ongeduld de verwachte auto's
verbeiden. Overal de wapperende driekleur
en uit het gemeentehuis ook nog de Ame
rikaanse en Oud-Vossemeerse vlag. Toch
hadden de belangstellenden al genoeg te
zien. Daar waren de persfotografen, daar
was de reportage wagen van de Wereld
omroep, daar was een filmauto van Poly-
gon-nieuws, daar kwamen geregeld de
families Rosevelt en Van Rosevelts op het
gemeentehuis af, daar kwam ook Mevr.
Jekel in Thoolse klederdracht en daar was
nog zo veel meer, dat de belangstelling kon
trekken, zoals de bedrijvige maar rustige
bode met z'n ketting bm, de burgemeester,
die nog een laatst bevel of wenk gaf, de
raadsleden waaronder de bejaarde wethou
der Dane rustig zijn pijpje rokend, de popu
laire gemeente secretaris en zijn echtgenote,
de politie die steeds weer de baan moest
vrij maken, de schoolkinderen der laagste
klassen van alle Oud-Vossemeerse scholen,
een groepje patiënten uit Vrederust die
onder geleide een wandeltocht naar deze op
die dag zo belangrijke plaats hadden ge
maakt, allen wachten ze vol ongeduld tot
de roep klonk daar komen ze
IN HUIZE „ROOSEVELT"
Ze waren er in Oud-Vossemeer. Een
hartelijk applaus van de menigte begroette
.Mevr. Roosevelt en haar gevolg, die wer
den verwelkomd door de burgemeester mr.
J. J. Versluijs en echtgenote, de gemeente
raadsleden en door mr. J. H. C. Heyse uit
liddelburg, buitengewoon lid van de Raad
ran Bestuur van de Ambachtsheerlijkheid
Oud-V ossemeer.
Daarna werd Mevr. Roosevelt begroet
docr een delegatie Ambonneezen, die bloe
men aanboden en zichtbaar ontroerd waren,
toen de Amerikaanse gast hun de hand
drukte.
Tussen de rijen belangstellenden ging het
eerst naar Huize Roosevelt, wuivend naar
alle kanten, en met een bijzondere groet voor
een zieke, die voor het raam genoot van
deze gebeurtenis. Mevr. Jekel kwam met
spoed uit het gemeentehuis, maar kon nau
welijks meer haar eigen woning binnen om
de gasten te verwelkomen. Een bijzonder
