Weekblad voor het Eiland Tholen en St. Filipsland UIT EIGEN LAND Mookpluimpjes BLOED redt mensenlevens 5 ZONDAGSDIENST ARTSEN KENT U ONZE BRANDPOLIS MET VASTE TAXATIE? 5e Jaargang No. 47 October 1949 Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Abonnementen 1.per Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 kwartaal franco p.p. ƒ1.25 Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407 Prijs per nummer 8 cent Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00 Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05 Herfstnevels onttrekken de Ronde Tafel aan het oog van de gewone man. Onthulling van raadselen. Grijp grage vingers blijven klauwen. Strijd om Haagse burge meesterstitel. De Vóór-Unie. Terwijl de ,,Kota-ïnten" en de „Sibajak" in eikaars kielzog een ware zegetocht maakten van Hoek van Holland naar Rotter dam met aan boord 2900 thuis- varenden uit Indonesië, kwamen de deelnemers van de R.T.C. weer eens, ditmaal in het Baarn- se Hotel „Kasteel Hoge Vuur- se" in alle stilte bijeen. Zo „dis creet hun samenkomen was, waren ook als „gewoonlijk" de inlichtingen die bij het uit eengaan van het gezelschap aan de pers werden verstrekt, of be ter gezegd: niet werden ver strekt. In dit nummer wordt hierover nog een speciaal woord gewisseld, zie „Rookpluimpjes. Mijnheer Abiskoesno mag dan al de grote goedheid hebben ge had tegen een journalist de diep zinnige onthulling te hebben ge uit: „Wij oefenen imperialisme uit met behulp van de zon, sinds wij er zijn is het goed weer in Holland", voor ons is deze Ron de Tafel door een al te dikke sluier van geheimzinnige herfst nevels aan het oog van het ge wone volk onttrokken. En dan kan ons genoemde uitdrukking helemaal niet bekoren. Met vele duizenden hier en overzee hopen en wensen wij, dat men nu spoedig even open hartig met de resultaten der be sprekingen voor de draad zal komen, als Djokja dit doet met zijn voornemen om Indonesische soldaten en burgers te decoreren voor betoonde moed tijdens de Nederlandse bezetting... Van bezetting gesproken. De zaak „Schallenberg", de Duitser, die in Den Haag dood in een vijver werd gevonden, werpt weer eens een ander dan tot dus verre gebruikelijk licht op de ja ren '40—'45. De opheldering van de vraag: moord of zelfmoord graag latend voor wat zij is en zij is een grote strijdvraag tus sen de betrokken politie-autori- teiten verbaast ons, gewone mensen, toch enkele punten die na het verscheiden van Schallen berg naar voren kwamen. Het meest opmerkelijke is wel dat wij nu ineens „mogen" weten hoe grote bedragen aan Duitse oor logswinst opduiken in de vroe gere bezette gebieden, om ze daar aan te wenden ter financie ring van de reeds heropgerichte Duitse geheime Dienst... Overi gens is het merkwaardigste in de verdwijning van genoemde Duit ser-Nederlander, dat iedere ge tuige spoorloos is. Stel U voor: op klaarlichte dag wordt er een lijk opgehaald uit een watertje, gelegen midden in een der druk ste wijken van de stad. Maar zoals gezegd, we laten die strijd vraag tussen de politie in het midden, hoewel die zo zachtjes aan wel eens kan gaan spreken wat er met dit geval dan wel aan de hand is. Zo duister als deze munt- manipulaties in bovengenoemde affaire zijn, zullen de doelen van de Ministers van Financiën van Nederland, Frankrijk, België en Italië, die te Parijs gaan verga deren, wel niet wezen. Zonder twijfel zal dit geheim spoediger zijn ontsluierd dan de geheimzin nigheid waarmee de Nederlandse onderwereld zich nog weet te omgeven en die het aantal be rovingen alleen in Amsterdam weer met twee deed stijgen. Het banditisme uit vijf jaar oorlog sloeg wel zeer diepe wonden in de moraal van ons volk... In een aangrijpende plechtig heid werden te Putten de 552 slachtoffers van een der gruwe lijkste gewelddaden van de Duit se terreur herdacht. Met een so ber gebaar onthulde koningin Ju liana een treffend monument van de kunstenaar Andriessen. Naar het schijnt wordt langs vele paden, waaronder ook achterwegen door de P.v.d.A. gepoogd druk op de regering te oefenen om de vacature voor burgemeester van Den Haag, te laten vervullen door een der le den van haar partij. Zo heeft ieder zijn eigen zorgen... Ondanks de zorgen van de Beneluxers, na de devaluatie nog groter geworden, werd deze week de inwerkingtreding van de Vóór-Unie bekend gemaakt. De economische eenheid komt dus dichter bij. Ja, die devaluatie heeft die eenheid toch wel in de weg gestaan. In de grensgebie den zou men hierover meer kun nen vertellen, indien men zich dat realiseerde. Voor enorme bedra gen wordt wekelijks door Bel gen in Nederland gekocht omdat de toch al lagere Nederlandse prijzen, nu voor onze zuiderburen nog weer extra aantrekkelijk zijn geworden. Dit betekent voor de middenstand in Noord-Brabant en Limburg een buitenkansje, maar hun Belgische collega's denken daar anders over. En de nationale economie zal het niet ten goede komen. Vorige week memoreerden we reeds de schei ding van Niwin en Kath. Thuis front. Nu onze militairen in In donesië toch wel al zeer teleur gesteld moeten zijn over het re sultaat dat in 3 opofferende ja ren daar is bereikt, zal de stem ming er niet op verbeteren. Het werk zowel van Niwin als thuis fronten had toch al critiek van onze mannen, hoewel bij alle fou ten, welke er aan 'het werk van de Niwin kleven, dient erkend, dat deze organisatie veel goeds tot stand heeft gebracht en zeker nimmer enige groepering met discriminatie heeft behandeld. Om tenslotte met de Kamer te eiindigen. Zoals te verwachten viel heeft de wet op de Publiek rechtelijke Bedrijfsorganisatie stof tot vele redevoeringen in de Tweede Kamer gegeven. Er zal nog menig uurtje aan besteed worden. De minister en zijn staatssecretaris hebben voorlopig 36 amendementen te behandelen. Dan ging de wet tot schadeloos stelling van ten onrechte gedeti neerde politieke deliquenten er vlugger door. De minister stelde 8,.per dag voor om te geven aan personen, die ten „onrechte" zijn opgesloten. Men schat dat er een duizend voor in aanmerking komen. Maar het zal hier even moeilijk gaan een lijn te trekken als met de zuivering. Door leden van de P.v.d.A. werd aange toond o.i. terecht dat er toch wel iets onbillijks zit in schadeloosstelling van deze ca tegorie als men andere oorlogs slachtoffers niet voldoende tege moet komt. Maar de regering hield voet bij stuk en het ging er door. Of dat ook in de Eerste Kamer zo zal gaan, is nu nog een vraag. (Van onze verslaggever ter R.T.C.) Onlangs karakteriseerde de „Volkskrant" met een aardig beeld de gang van zaken ter Ronde Tafel Conferentie. Bij de Pauskeuze is het ge woonte, dat de kardinalen in vol strekte afzondering bijeenkomen, terwijl buiten een ontzaglijke menigte wacht op het resultaat. Wanneer dit is bereikt, worden de stembriefjes verbrand, en de opstijgende rook verkondigt de wachtende menigte dat er een nieuwe Paus gekozen is. Pas wanneer deze naar buiten treedt en zijn zegen geeft aan de wachtenden, weet men het voor naamste: wie de nieuw Paus is. De Volkskrant nu vergelijkt de mededelingen, die zo van tijd tot tijd omtrent de Ronde Tafel Conferentie worden verstrekt, met deze rookpluimpjes. Men weet dat er iets gebeurt, maar wat er gebeurt, daaromtrent wordt men niet wijzer. Men hult zich in geheimzinnig heid. Toen Minister-president Drees onlangs te Namen arri veerde, was zijn eerste vraag: is het hier rustig, is de pers er niet? Gerustgesteld liet Zijne Excellentie zich daarna aan zijn tafeltje neer, in zalige onwetend heid van het feit, dat aan het tafeltje daarnaast een tweetal journalisten rustig zat te dineren Nu moet men deze zaak wel van alle kanten bekijken, alvo rens een oordeel hieromtrent te geven. De tijd van de „geheime diplo matie", van de onderlinge afspra ken tussen regeringspersonen, is voorbij. Men onderhandelt thans openlijk. Maar wat zien we gebeuren Ontijdige publicaties, voorbarige commentaren, vertroebelen de openbare mening. Agitatoren ge bruiken het vergaderingsplat form als podium voor propa- ganda-redevoeringen. Zelfs een voorzichtige uitla ting van Hatta is al voldoende om er voor te zorgen, dat deze strijdbare Republikeinen vanuit Djokja de wind van voren krijgt. En dan valt het te begrijpen, dat men er toe neigt de sfeer van onderlinge verstandhouding en begrip zo lang mogelijk te hand haven. Dat men vertrouwelijk confereert op het hoogste plan, vervolgens overleg pleegt met de eigen delegaties, en de plenaire zittingen bewaart tot het be kendmaken van reeds bereikte resultaten. Dit behoeft nog niet te leiden tot geheime diplomatie. Immers, daartegen waakt onze volksver tegenwoordiging. Zij toch is het die uiteindelijk beslist voor het gehele volk. Een goed functionnerende de mocratie maakt een geheime di plomatie onmogelijk. Een waak zame volksvertegenwoordiging is daartoe het beste middel. Daarom is het niet slechts te hopen, maar moet worden geëist, dat men ook onze volksvertegen woordiging tijdig en volledig in deze aangelegenheden betrekt. Dat men de pers, dat men het publiek met rookpluimpjes zoet houdt, soiter is iets voor te zeggen. Maar uiteindelijk zal men toch de kaarten op tafel moeten leggen. En met uitgerekte halzen zien we dan ook uit naar de eerstko mende plenaire zitting en zullen we trachten er achter te komen, waar op het groene laken van de conferentietafel de troeven lig gen L. K. (Nadruk verboden) (slot) In het kort schetsten we in een vorig artikel de bloedsomloop van de mens, de samenstelling van het bloed en bloedtransfusie. Bloed kan bewaard blijven. Wanneer een patiënt een bloedtransfusie nodig heeft, zal de dokter zich in het algemeen het eerst wenden tot de naaste familieleden of kennissen van de patiënt om te vragen wie zijn hulp wil verlenen. Het bloed wordt dan onderzocht, de bloed groepen worden bepaald en ten slotte heeft de transfusie plaats. Maar begrijpelijk is, dat hiermee nogal tijd gemoeid is. En het kan voorkomen dat een verlies van een uur, ja soms het verlies van minuten beslissend is voor de patiënt. Voor de bloedtransfusie geldt dat snelle hulp, dubbele hulp be tekent. Vandaar dat in vele lan den de Roode Kruis verenigin gen bloedtransfusiediensten heb ben opgericht, waarbij men als Dr. P. J. Duinker, Tholen Dr. H. Menger, St. Filipsland bloedgever, als donor, kan toe treden. Dat is ook in ons land het geval. Zo heeft de bloedtransfusie dienst sedert haar oprichting in 1930 bijv. te Rotterdam 28.000 vrijwillige bloedgevers inge schreven, verdeeld over 70 rayons. Deze donores zijn allen medisch gekeurd, hun bloedgroep is zorgvuldig bepaald en zij dra gen hun bloedgroep-kaart steeds bij zich. Niet vaker dan eens per half jaar staan zij bloed af. Dit wordt dan nauwkeurig aangete kend. Na. vijfmaal bloedgeven verleent het Ned. Rode Kruis de bronzen Landsteiner-penning. Na vijftien maal de Landsteinerpla- quette, in bijzondere gevallen de zilveren penning. Aangemoedigd door de grote successen, welke de Engelsen en Amerikanen bereikten met het gebruik van gedroogd bloed- plasma voor hun gewonden, is ook in Nederland een installatie gebouwd voor het drogen van blcedplasma in het Centraal La boratorium van de Bloedtrans fusiedienst te Amsterdam. Tij dens de bezetting in Mei 1943 werd het eerste proef monster gedroogd bloedplasma ingespoten en tot aan de bevrij ding werden in totaal 6000 fles sen bloedplasma gedroogd en over de Nederlandse ziekenhui zen verspreid. Het grote probleem waar het om gaat is: Hoe kan men berei ken dat er steeds bloed of bloed plasma voor ernstige patiënten in voorraad is, zodat binnen 3 minuten een transfusie kan wor den gegeven. In 1938 is men er toe overge gaan het bloed te conserveren. Men kon hierdoor tijdens de oorlog flessen met bloed naar het front zenden. Ook in Neder land hebben vele onderzoekers hun krachten aan het bewaren van het bloed gewijd. Het resul taat was, dat men thans het bloed, door toevoeging van 1 druivensuiker, 15 dagen in uitste kende en daarna nog 1 a 2 we ken in bruikbare toestand kan bewaren. In de grote ziekenhuizen, waar veel transfusies plaats vinden, zorgt men steeds een aantal fles sen met bloed van verschillende bloedgroepen in voorraad te hebben, zodat elk spoedgeval di rect kan worden geholpen. Men kan het bloed ook vertranspor- teren. Transport door de lucht is \OJshb2Z N'^mrcU Bijkantoor Zierikzee, Oude Haven A 362, Telefoon nr. 9 F. van Twist, Schoolstraat, St. Maartensdijk W. J. Coenen, Julianastraat, Tholen W. Mol, Oostdijk, St. Philipsland J. Kik, Burg. Hagelaan Bruinisse P. Hagenars, C 37, Halsteren

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1949 | | pagina 1