Weekblad voorhet Eiland Tholen en St. Filipsland
UIT EIGEN LAND.
Verdeling en vordering van Woonruimte
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
5e Jaargang No. 40
19 Augustus 1949
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Abonnementen 1.— per
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 kwartaal franco p.p. 1.25
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407 Prijs per nummer 8 cent
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
Van de Ronde Tafel Conferentie
Is succes verzekerd
In Indonesië duurt het kat en muis spel voort
Pokziekte eist slachtoffers in Semarang
Suriname het nieuwe vaderland voor tienduizenden
Verhoging inplaats van verlaging
Baders, boeven en politie
De komende Ronae Tafel Confe
rentie (die Dinsdag 23 Augustus
wordt gehouden) had de laatste
week reeds haar stempel gezet op
het gehele Nederlandse politieke
leven. Minister Van Maarseveen
had Schiphol bijna tot zijn semi-
permanente verblijfplaats ge
maakt, steeds opnieuw handen-
schuddend van aangekomen deel
nemers aan de R.T.C. en onver
moeid glimlachend voor de elkaar
verdringende persfotografen.
Ook hield de heer Van Royen
zijn beloofde persconferentie in
Den Haag. Als hij het bij het
rechte eind heeft, dan benaderen
die Schiphol-lach-plaatjes de
werkelijkheid: de vooruitzichten
van de resultaten der besprekin
gen zoude-n niet ongunstig zijn, al
kan er natuurlijk nog altijd ,,roet
in het eten komen". Dat premier
Hatta wat gereserveerd deed,
schreef Van Royen toe aan diens
vrees .dat de Nederlanders tijdens
de conferentie met geheel nieuwe
voorstellen zouden komen. Daar
van een dergelijk plan echter
geen sprake is, lijkt het succes
der R.T.C. verzekerd.
Zo dachten alle leden van de
Tweede Kamer er niet over, die
deze week toch maar aan het
debatteren gingen. En de toe
hoorders, zowel van Nederlandse
als van Indonesische kant, waren
talrijk. Zo nu en dan vlogen de
stukken er af, maar laten we het
er maar bij houden, dat het erger
had gekund.
Het 4-jarig bestaan van de
Republiek werd Woensdag jl.
overal waar Indonesiërs zaten
herdacht. In ons land hield Hatta
een receptie, waar naast vele
Indonesiërs die in ons land wo
nen o.a. Dr. Van Royen en ver
schillende voljksvertegenwoordi-
g'ers leden van de P.v.d.A.
een bezoek brachten. Ook elders
waren de Nederlandse gezanten
tegenwoordig.
In Indonesië zelf duurt het kat
en muis spel nog steeds voort en
het „blijf zitten waar je zit" blijft
uit. Juist nadat de U.N.C.I. de
Veiligheidsraad te Lake Success
met een rapport diende over het
verloop der gebeurtenissen in
Indonesië tot en met 3 Augustus
jl. zou de Indonesische Commis
sie der Ver. Naties een klacht
hebben ontvangen van Neder
landse zijde over schendingen
van het bevel „Staakt het vuren"
door Republikeinse troepen. In
Surakarta is het enige dagen zo
heet toegegaan, dat Luitenant-
Generaal Buurman Van Vreeden
zich persoonlijk van de situatie
op de hoogte is gaan stellen. Niet
temin is de grootste gemene
deler der gezamenlijke geruchten
waaruit wij een oordeel moeten
vormen, gunstiger dan in lange
tijd ten aanzien van de militaire
situaties in de Archipel het geval
kon zijn. Anders dan met de be
richten over het militaire verloop
waarover bij onderlinge afspraak
geen breedvoerige perscommen
taren gegeven zullen worden,
staat het met het nieuws over de
pokken, welke gevreesde ziekte
in Semarang alleen reeds onge
veer 150 patiënten eiste waarvan
er zeven overleden
Aangenomen dat de situatie in
Indonesië politiek-militair aan het
opklaren zou zijn, blijkt het dub
bel jammer dat de Staten van
Suriname vooralsnog geen aan
leiding vonden om z.g. waar
nemers naar de R.T.C. te zenden.
Hoe prettig het bericht uit de
„West" ook moge aandoen dat
plannen in studie zijn genomen
om 30.000 Indo-Europeanen naar
Suriname te laten emigreren, toch
blijft de verscherpte houding tus
sen den Haag en Paramaribo om
een spoedige oplossing vragen.
Een nieuw Rijksverband laat
zich al evenmin zonder schokken
en moeilijkheden construeren als
een nieuw wereldbestel volgens
het recept „Een wereld of geen".
Dit ondervonden de 11.000 leden
der Nederlandse afdeling van de
Wereld Federalisten Beweging.
Een hoofdbestuurder is uit de
Beweging getreden om een
„eigen" Federatie te stichten, die
toch ook maar weer één wereld
voorstaat. Hoe dat nu in de toe
komst moet, weten wij ook niet
De gerechts-deurwaarder wist
echter wel wat hij moest doen
met het Secretariaat der Federa
listen in Amsterdam. Beslagleg-
gen vanwege de in twee jaar ge
maakte schulden. Aan de gevol
gen van een dergelijke overtre
ding is niet zo gemakkelijk te ont
komen als aan de overtreding
van het baad-verbod in Heems
kerk. Daar heeft de Hermandad
misschien wat afbreuk aan zijn-
„heiligheid" gedaan.
Twee agenten zwoegden langs
het strand om de dragers van
badpakken bij hun schouder
bandjes te pakken, maar kregen
geen kans doordat ze werden
voorafgegaan door een groepje
burgers om de baders te tippen,
die zich dan snel in broek of
jurk staken.
Gelukkig had de Bussumse
politie meer succes: Temeer ge
lukkig, waar zij haar strijd niet
met baders had te strijden, maar
met echte boeven, die een taxi
chauffeur een zandzak op het
argeloze hoofd sloegen teneinde
te proberen hem vervolgens te
beroven.
Argeloos heeft destijds zeker
ook minister Lieftinck over be
lasting verlaging gesproken. Hij
heeft zich klaarblijkelijk lange
tijd bezonnen op compensatie
van het verlies, dat zijn dierbare
schatkist daaronder zou lijden.
Waren het aanvankelijk de huis
eigenaren, die werden bedreigd,
voorlopig is voor hen het gevaar
geweken en heeft onze staatspen-
ningmeester het oog laten vallen
op de categorie van auto- en
motorrijders. Wanneer de minis
ter zijn zin krijgt, vliegt de accijns
cp benzine zes cent per liter om
hoog, zodat naar ruwe schatting
de staat veertig millioen extra op
kan strijken. Alleen de busonder-
ncmers is. een tegemoetkoming
toegezegd in de vorm van ver
laging van de wegenbelasting. De
Kamer zal straks de billijkheid
van Ministers voorstel beoor
delen. De Nederlandse Spoor-
ii
Advertentiën 0.10 per millimeter -Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
TERUG NAAR DE
KORTE ROK
Als wij zo naar deze foto
kijken, krijgen wij de indruk,
datde mode terugkeert naar
de korte rok. De schijn be
driegt echter want we heb
ben hier te maken met een
erewacht van Schotse Hoog
landers, die wordt geïnspec
teerd door Z. M. de Koning
van Engeland, die zelf ook al
in deze (sportieve drachti
is gekleed. In ieder geval de
monstreert hij er zijn zin voor
traditie mee.
De foto werd gemaakt bij
de aankomst in Ballater in
Schotland, waar de koninklijke
familie haar vacantie door
brengt.
Dr. L. D. A. Looysen Tholen
Dr. R. C. Renes Oud-Vossemeer
BERICHT
Wegens vacantie veczoe- j i
ken wij alle copie voor het j 1
volgend nummer te zenden j i
aan de Administratie te j 1
Tholen. Red. I i
wegen stemmen zeker voor.
Trouwens, dat was niet het
enige wat omhoog ging. Majoor
Flinterman was op zijn gebied
even succesvol als de Gooise
politie, die te Hilversum nog de
beruchte „Professor'' Pootjes
arresteerde, nadat zijn halve huis
was afgebroken. Flinterman dan
vestigde een nieuw Nederlands
hoogterecord voor vliegtuigen:
14.579 meter
Van onze juridische medewerker
Vordering van woonruimte
In ons vorig artikel behandel
den wij de verdeling van woon
ruimte. Wij hebben daarbij ge
zien, dat het gemeentebestuur,
c.q. burgemeester en wethouders,
in feite een min of meer leidelij-
ke rol vervullen. Dit college
komt bij de verdeling van woon
ruimte immers eerst in actie als
een vergunning tot het in ge
bruik nemen van woonruimte
wordt aangevraagd.
Het laat zich verstaan, dat bij
het tegenwoordig tekort aan
woonruimte met dit stelsel al
leen niet volstaan kan worden.
De herbergzaamheid van de
mens is nu eenmaal niet zo
groot, dat zij in staat is de ver
deling van de beschikbare woon
ruimte zodanig te regelen, dat
ieder gezin de beschikking heeft
over een redelijke woongelegen
heid en dat niet bijvoorbeeld een
klein gezin een huis met 10 of
12 kamers bewoont, terwijl een
ander (groot) gezin met een zol
derkamertje genoegen moet ne
men.
Het is daarom dus ter be
vordering van een doelmatige
verdeling van woongelegenheid
dat de wetgever de mogelijk
heid heeft geschapen om ook te
gen de wil van een bepaalde
eigenaar of gebruiker een woon
gelegenheid aan een bepaald ge
zin of persoon ter beschikking te
stellen. Deze maatregel duidt
men aan met het nu niet zo po
pulaire woord „vorderen".
De woonruimtewet kent drie
ërlei soorten vordering: de woon
ruimtevordering, de gebouwen-
vordering" en de inkwartierings
vordering.
Terzake van eerstgenoemde
zullen wij een nadere uiteenzet
ting geven van de thans gelden
de wettelijke bepalingen.
Deze is namelijk voor ons
eiland van het meeste belang. De
wet zegt dat burgemeester en
wethouders het gebruik (dus
niet het eigendomsrecht) kun
nen vorderen van: „al of niet
bewoonde woningen -in de
gemeente aanwezige, al of piet
bewoonde woonwagens en
woonschepen inbegrepen, of ge
deelten daarvan, om te dienen
als woonruimte, al dan niet met
de zich daarin bevindende of
daarbij behorende voor het ge
bruik der gevorderde woon
ruimte noodzakelijke stoffering
en met de daarbij behorende
woonerven en zich daarop bevin
dende bijgebouwen."
Voorwaar een zeer ingrijpen
de maatregelHet is dan ook
volkomen juist dat burgemeester
en wethouders bij het vorderen
van woonruimte de nodige wet
telijke bepalingen in acht moeten
nemen. Zij mogen o.a. niet tot
vorderen overgaan dan na de
door de raad jaarlijks te benoe
men commissie van advies te
hebben geraadpleegd. De ge
meenteraad moet dus jaarlijks
deze commissie van advies be
noemen. Het aantal leden be
draagt tenminste vijf. Indien de
commissie wordt samengesteld
uit meer dan vijf leden, wordt zij
gesplitst in kamers van vijf le
den. De Minister van Binnen
landse Zaken heeft voor de sa
menstelling der commissie be
paalde richtlijnen gegeven. Zo
mogelijk moeten in de commissie
zitting hebben twee personen, die
representatief zijn, respectieve
lijk voor de huiseigenaren en
voor de hypotheekhouders; voor
het overige dient bij de keuze
in de eerste plaats te worden ge
let op de technische en sociale
deskundigheid op woninggebied
en op kennis en ervaring in so
ciale aangelegenheden in het al
gemeen. In plattelandsgemeen
ten dient zo mogelijk tenminste
één deskundige op sociaal-agra
risch gebied tot lid der commissie
te worden benoemd, terwijl in
gemeenten met een groot contin
gent arbeidersbevolking zo mo
gelijk ten minste één vertegen
woordiger van de vakbeweging
in»de commissie zitting zal moe
ten hebben.
Voor de kleine gemeenten is
het is niet gemakkelijk deze rich-
lijnen geheel te volgen. De ani
mo voor het lidmaatschap der
commissie is als regel niet erg
groot en in verschillende ge
meenten heeft men de zaak op
gelost door eenvoudig de raads
leden (ten hoogste. 5) met uit
zondering van de wethouders tot
leden der adviescommissie te be
noemen. Vanzelfsprekend vol
doet men dan vaak niet aan bo
venbedoelde ministriële richtlij
nen. Tegen de benoeming van
uitsluitend raadsleden bestaat
voorts nog een ander bezwaar:
het politieke element dreigt dan
bij de samenstelling der adviezen
te gaan overheersen, hetgeen ten
enenmale ongewenst moet wor
den geacht.
Wanneer dus het advies van