Weekblad voor het Eiland Tholen en St. Filipsland
UIT EIGEN LAND.
Gecombineerde Marine-Manoeuvres der West-Europesche Unie.
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
Slot Raadsverslag
Scherpemsse
3e Jaargang No. 32
24 Juni 1949
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer Abonnementen 1.per
Redactie Kerkring A 473, St. Annaland - Telefoon 47 kwartaal franco p.p. ƒ1.25
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407 Prijs per nummer 8 cent
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
Advertentiën 0.10 per millimeter Minimum 2.00
Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Bij de terugkeer van onze soldaten
Het welkom worde geen gewoonte
Bijde terugkeer naar Djokja
Staakt het vuren
Kabinetscrisis op Nederlandse Antillen
- m 4-
Het eerste troepentransportschip
met gedemobiliseerde militairen in
een gesloten onderdeel, zoals het
officieel heet, is dus in het vader
land aangekomen.
Welkom jongens! ,,Wij zijn
trots op jullie", heeft Prins Bern-
hard gezegd aan boord van de
„Waterman" en minister Schok
king gaf namens de regering de
verzekering, dat de jongens van
overzee na hun terugkeer voor
wat zij presteerden zullen worden
beloond.
De optimistische verwachtingen
door een feestelijke ontvangst bij
deze jongens gewekt, zullen nu
moeten worden waar gemaakt.
Want de warme woorden van de
Prins en de slagvaardigheid van
de minister worden tot een aan
fluiting, als de werkgevers in
Nederland ten deze hun plicht
niet verstaan. Zowel de Prins als
de minister spraken als represen
tanten van ons volk. Moge dat
volk, in samenwerking met z'n
regering de kracht opbrengen, dit
officiële welkom met daden te
onderstrepen. In dat geval zal
geen der teruggekeerden gebukt
behoeven te gaan onder de idee,
er niet meer bij te behoren
30% kan de Regering plaatsen.
Wij zullen ons d^t alles niet
alleen ten aanzien van deze 1449
teruggekeerde militairen moeten
realiseren, maar ons juist in de
toekomst, als de maandelijkse
terugkeer van 4000 soldaten ons
welkom tot een gewoontewoord
zal dreigen te doen vervlakken,
voor ogen moeten houden. Het is
te hopen, dat de omstandigheden
in Indonesië zó blijven, dat wij in
de komende maanden keer op keer
deze jongens uit de Oost succes
kunnen toewensen bij hun aan
passing in onze burgermaat
schappij.
We mogen wat dat betreft nu
wel goede hoop koesteren. Is er
nu werkelijk niets meer tussen
gekomen, dan zijn de troepen
reeds bezig Djókja te ontruimen
en 1 Juli zal daar de Republi
keinse regering weer zetelen. O
droeve berichten van al die maan
den Worden de verdere ver
wachtingen niet beschaamd, dan
begint de Ronde Tafelconferentie
1 Augustus in Den Haag. In 2
maanden hoopt men het daar zo
ver te hebben, dat het gestelde
doel is bereikt, zodat nog dit jaar
de onafhankelijkheid werkelijk
heid zal worden. En voor velen
zal het bericht, dat overeenstem
ming is bereikt over het „staken
der vijandelijkheden" wel de
meeste aandacht trekken. Maat
regelen daartoe worden genomen
na de terugkeer van de Republi
keinse regering.
Terwijl een ieder die het ver
loop der moeizame onderhande
lingen in Batavia volgde, ver
heugd is over de in uitzicht zijnde
resultaten, bereikt ons uit Wil
lemstad het bericht van een vol
slagen kabinetscrisis.
Het College van Algemeen
Bestuur (Kabinet) der Neder
landse Antillen diende haar ont
slagaanvrage bij de gouverneur
in. Dit kofferspakken moest on
afwendbaar volgen op de motie
van wantrouwen, verleden week
door de Statenvergadering tegen
het huidige kabinet aangenomen.
Hoewel de gemiddelde Neder
lander weinig belangstelling zal
tonen voor deze politieke scher
mutseling „ver van zijn bed", is
wat daar gebeurt voor ons land
heel belangrijk.
De graad van economische
samenwerking tussen ons land en
de Antillen kan voor een belang
rijk deel worden bepaald door de
figuren die de nog niet be
noemde formateur tot zitting ne
men in het nieuwe kabinet zal
kunnen bewegen.
Voorlopig was Nederland ech
ter meer bewogen door de poli
tieke strijd in meer knus verband.
Woensdag jl. werden de laatste
stemmen voor de gemeenteraden
uitgebracht. En het algemeen
beeld liet zien, dat er een ver
schuiving was naar rechts, liever,
een verschuiving van uiterst links
Haar liberaal. Geen communis
tische campagnes hebben kunnen
verhinderen, dat een behoorlijk
deel der arbeiders zich van hen
heeft gedistancieerd. Deze uitge
slapenheid van de Nederlandse
kiezer, gevoegd aan de objectieve
manier waarop het onverkwikke
lijk delict van de Haagse ex-bur
gemeester en zijn secretaris op de
kaak is gesteld, doet ons met
vreugde constateren, dat de de-
(Van een bijzondere medewerker)
Bijna honderd oorlogsschepen
van vier verschillende nationali
teiten zullen in de loop van de
volgende week elkaar in twee
groepen bestrijden in de wateren
tussen Engeland en Spanje. Het
zijn de gecombineerde vloten van
de landen der West-Europese
Unie, die zich aaneengesloten
hebben om in de eerste plaats
door hun houding, de vrede te
handhaven.
Deze eerste maal in de geschie
denis, dat vloten van verschillen
de nationaliteiten in vredestijd
met elkander samenwerken, heeft
•dus twee doeleinden. De oefening
in het gevecht en demonstratie
naar buiten van eenheid en
kracht.
Voor Nederland, dat vijftien
schepen met volledige bemanning
voor deze oefeningen levert, heeft
deze manoeuvre dan ook veel
groter betekenis dan alleen het
toetsen van de gevechtswaarde
van juist die vijftien schepen. In
de eerste plaats hebben niet alleen
ónze marine-autoriteiten het voor
het zeggen gehad welke schepen
zouden deelnemen. Reeds daar
mede begon de samenwerking.
Nederland zou die schepen le
veren, welke een harmonische op
bouw van de West Europese
Vloot mogelijk zouden maken.
Er is bijvoorbeeld in de gehele
vloot van 98 schepen slechts één
moederschip voor mijnenvegers.
Dat is de Nederlandse „Vul
kaan". Die Vulkaan zal tijdens de
manoeuvres behalve de zeven Ne
derlandse ook de elf Engelse, de
vier Belgische en de acht Franse
mijnenvegers van materiaal voor
zien. Daartegenover staat, dat
van de vijf vliegdekschepen in
de gezamenlijke vloot er drie Brits
en twee Frans zijn, terwijl de Ka-
rel Doorman thuis blijft, al heb
ben technische omstandigheden
de beslissing in deze richting dan
misschien bevorderd. Hoe het zij,
uit deze paar gegevens blijkt
reeds, dat niet hutje mutje een
stel schepen bij elkaar is gevoegd,
maar dat werkelijk gestreefd is
naar de samenstelling van een
strijdvaardige vloot. Die vloot
gaat op 4 Juli naar zee, nadat de
voorafgaande dagen in de En
gelse haven Penzance besteed
zijn aan verzamelen en kennis
maken. Op die vierde Juli wordt
een convooi met escorteschepen,
Zuid koersend naar de golf van
Biscaye, aangevallen door de
„vijandelijke" duikboten en bo
venwaterschepen.
Vliegtuigen van de vliegdek
schepen zullen zowel in de verde
digende als in de aanvallende
groepen worden opgenomen. De
volgende dag wordt het convooi,
dat natuurlijk geheel uit oorlogs
schepen bestond, opgelost en zet
men zich aan een bombarde
mentsoefening, waarna in de golf
van Biscaye luchtaanvallen op de
gezamenlijke vloot uitgevoerd zul
len worden. Op de terugweg van
de Spaanse kust naar de Engelse
Krijtrotsen wordt weer een con-
vooislag gehouden op nog wat
uitgebreider schaal dan de eerste
dag. Weer zullen duikboten,
waarvan er in totaal dertien deel
nemen, moeten trachten de verde
diging van escorteschepen en
vliegtuigen te doorbreken.
Aan boord van een van die
onderzeeërs zal een speciale
nieuwsbladverslaggever de gehe
le manoeuvre meemaken. Wel
licht kunnen we zijn verslag ook
in ons blad afdrukken.
mocratie nog leeft.
Laten we ook verheugd zijn
over de officiële mededeling, dat
de distributie van boter, marga
rine, vetten en spijsoliën sinds j
gisteren tot het verleden behoort.
Sinds 29 Juli 1940 had men een
bonnetje nodig voor de gesmeerde
boterham. Inzonderheid de winke
liers gefeliciteerd, waar het de
plakkerij aangaat. Dat de verkoop
daardoor zal toenemen kunnen
we nauwelijks meer aannemen. De
schaarste van dit product was
reeds voorbij.
Van H.M. de Koningin Gntving de heer Commissaris der Koningin
het onderstaand schrijven, waarvan een fotocopie aan een aantal
met name genoemde gemeentebesturen in deze provincie werd
verzonden.
Soestdijk, 19 Mei 1949
Ter gelegenheid van mijn verjaardag hebben mij
gelukwensen uit alle delen van het land bereikt. Het is
mij niet mogelijk daarvoor persoonlijk mijn erkentelijkheid
te betuigen en ik zoude het op hoge prijs stellenindien
U. gemeentebesturengemeenteraden en bevolking der
betrokken gemeenten mijn hartelijke dank zoudt willen
overbrengen
Juliana.
Aan
de Commissaris der Koningin
in de provincie Zeeland.
VUURWAPENS
THUISLATEN
De verkiezingen in Nederland
verlopen rustig en zonder inci
denten. Dat dit niet overal zo
is, laat deze foto duidelijk zien.
De autoriteiter* in Bogota
(Columbia) vrezen wel moei
lijkheden. Alvorens de kiezers
het stemlokaal mogen betreden,
worden zij door militairen op
wapens onderzocht.
Dr. P. J. Duinker, te Tholen
Dr. H. Menger, te St. Filipsland
Verkoop dat maar, zegt hij, behalve de
schuur dan.
Dhr. v. d. Jagt meent het wat voor
zichtiger aan te moeten doen. Als hij
alles overziet, weet hij niet, waar men
al dat kapitaal vandaan zal moeten
halen. Laten we eerst onderzoeken wat
het de gemeente moet kosten, stelt hij
voor en vraagt of men het oude school
gebouw dan eventueel gedeeltelijk aan
de Landbouworganisatie zou willen ver
kopen. De voorzitter meent dat ver
huren beter is.
Wethouder Hartog gelooft dat men
met onteigening enz. bijna op een ton
moet rekenen voor die nieuwe school.
De voorzitter zegt, dat de Landbouw
school momenteel de gemeente geld kost
en men bij het bouwen van een nieuwe
Landbouwschool toch ook wat zou moe
ten bijdragen.
Weth. Hartog: Ja, als je de school
goed bekijkt, valt er werkelijk niets
fatsoenlijks meer aan te verbouwen.
Wethouder Tichem wil toch ook wel
meesoppen, als hij ziet wat door andere
gemeenten wordt gedaan en men daar
zelf als belastingbetaler ook aan bij kan
brokken. Een ander doet het wel.
Dhr. v. d. Jagt vindt Tichems argu
ment gevaarlijk. Hij denkt dat het er
toch zo niet zal komen. Dat moet naar
de ondergang voeren, waarop weth.
Tichem interumpeert er dan toch ook
wat van te hebben geprofiteerd. Ban
kroet zonder behoorlijke school is nog
erger dan bankroet met een nieuwe
school zou men uit de daarop volgende
argumenten kunnen concluderen.
Dhr. v. d. Jagt kan thans toch niet
ten volle besluiten, al zal hij het daartoe
op te maken plan niet tegenwerken.
Dhr. v. d. Werff merkt op, dat men
ook nog dient te onteigenen. Ja, zegt
weth. Hartog, na nog een wijziging in
het uitbreidingsplan.
Uiteindelijk wordt voorgesteld op
dracht te geven een plan te ontwerpen,
om daarna pas defenitief te besluiten.
Hiermee zijn, aldus de voorzitter, na
tuurlijk ook al onkosten gemoeid. „Ik
denk ongeveer 600.
Dhr. v. d. Werff wil er ook het besluit
aan vastkoppelen tot wijziging van het
uitbreidingsplan. De voorzitter meent,
dat men voor hiertoe wordt besloten
toch wel enige zekerheid moet hebben,
dat de Raad er voor is, anders kan men
beter geen onnodige onkosten maken.
Dhr. v. d. Werff zegt: Het is inder
daad kostbaar, maar het lijkt me ondanks
dat toch de enige en eenvoudigste weg.
De voorzitter geeft daarna nogmaals
een beeld van de vermoedelijke leerlin
genstijging. In 1951 zou men er volgens
dé raming 205 hebben. Maximaal zou het
kunnen stijgen tot 220 leerlingen.
Met algemene stemmen wordt dan het
voorstel om opdracht te geven tot het
maken van een plan voor een nieuwe
school in de Wilhelminastraat aange^
nomen, terwijl het eerder genomen be-
