eekblad voor het Eiland Tholcn en St. Filipsland
OP DE DREMPEL
an ovepeenkam's
ouö en nieuw!
Wij wensen
3e Jaargang No. 7
31 December 1948
Abonnementen 1. per Advertentiën ƒ0.10 per millimeter Minimum ƒ2.00
IZ" n r Cï r* F o m I rr on r-n t~\ r-\ t 1 O G
Uitgevers Firma C. Dieleman en G. Heijboer
Redactie Kerkring A 473 St. Annaland - Telefoon 47 kwartaal franco p.p. 1.25 c"7„"7""T 1 TJ'""T ^""7/" 1 "'T
Administratie Oudelandsestraat 9. Tholen Telef. 57 - Giro 124407 Prijs per nummer 8 cent woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
De jaarwisseling staat voor de deur. Ook negentien honderd
acht en veertig behoort bijna tot het verleden. ,,Zij vliegen daar
henen", maar aan de andere kant: welk een gebeurtenissen
kunnen zich afspelen gedurende één jaar. Dat te memoreren zou
te veel tijd en plaatsruimte vergen. De gebeurtenissen waren
overweldigend en ze hebben zich aan het eind van dit jaar voor
ons land opgehoopt tot een climax, die ongewild, uitgesteld, steeds
verwacht, zich uiteindelijk ontknoopt als een poel van ongerust
heid, beroering, afmatting, vrees, verwachting en ons op de drem
pel van dit jaar meer dan ooit dwingen een ogenblik stil te staan
in dit leven. Een leven dat niet wil en niet kan stilstaan. En dan
te moeten wensen.
Doch laat ons wensen.
Daar is dan in de de eerste plaats de U.N.O. Alleen maar een
uiteinde en geen gelukkig begin in 1949? Als we de revue zo
eens laten passeren wat je niet en wat je wel deed, discussiërend,
resolutionnerend, vetoënd, commisonnerend, dinerend college
ja dan is <dat gebruikelijk „zalige" van het uiteinde niet op z'n
plaats. Te veel belangrijke dingen liet je maar lopen, zoals ze
liepen, zonder dat ze de wereld, wiens vertegenwoordiger je toch
bent, naar de zin gingen. Er zijn misschien nog enkele goede
dingen gedaan. We wensen je dan toch maar een gelukkiger
1949 toe.
Oom Sam aan de andere kant van het water kunnen we beiden
wensen. Om dat te menen valt niet mee, nu je rare plannetjes hebt
over Indonesië en Nederland in de laatste dagen. Maar, al was
eigen belang je niet vreemd, je helpt ons tot nu toe toch flink uit
de nesten en wat dat betreft hou je je poot strak, als een ander
probeert van het restje van ons werelddeeltje nog meer af te
knabbelen. Wat meer verstand inzake onze goede bedoelingen in
Indonesië wensen we je echter van harte toe en geluk in '49.
Jullie in China wensen we niet meer dan een uiteinde. Het heeft
nu lang genoeg geduurd met dat oorlogje spelen en roverijen
plegen. Een nieuw begin heren.
Ons oude Indië Ook voor de Republiek wenst men niet ge
makkelijk in deze dagen. Als alles een beetje meer geschiedenis
is geworden zullen we misschien allebei tot de conclusie komen,
dat we wederzijds, zo heel beroerd nog niet voor elkaar zijn
geweest. Begreep men dat nu maar. Dan was het een goed
uiteinde. Dan was er ook meer hoop op een gezegend 1949.
Tenslottealle be-Marshallde West-Europeanen. Het lijkt
er soms niet op, dat nog een begin zal komen, als men nagaat
wat de generaals zeggen over de West-Europese eerste verdedi
gingslinie in een nieuwe oorlog.
Een nieuw begin Zie Duitsland. Zie Berlijn. Onderlinge belem
meringen, elkaar vliegen afvangen, tegenwerking, het zal weg
moeten vallen, wil er kans zijn op een gelukkig 1949.
En tot eigen kring. Het is ook bij ons niet alles meegelopen dit
jaar. Er vielen slagen. De zwaarste wel op hen, die iemand
moesten missen in dit jaar, inzonderheid als dat iemand in Indië
was. In eerbied herdenken we hen allen, ook die hier van ons
heengingen.
Het is niet alles meegelopen in de landbouw, ons voornaamste
bestaan en in de visserij. De wasdom groot, maar de prijzen laag
en veel producten onbruikbaar. Dit drukt onmiddellijk ook zijn
stempel op de neringdoenden, de arbeider en op de ambtenaar
tenslotte ook. Er is door velen, door een zeer' groot deel van onze
eiland-bewoners hard gewerkt in dit jaar. Verder staan we dan
machteloos, al werpt dit altijd z'n nut af.
Onder Gods zegen zal men het nieuwe jaar goed kunnen ingaan
en we wensen U dat jaar voorspoed toe.
Nog dichter bij Door middel van ons blad hebben we getracht
het afgelopen jaar het ons gestelde doel te benaderen. We zeggen
niet hierin geslaagd te zijn. We merken alleen op, dat practisch
iedereen op het eiland Tholen en St. Filipsland, door middel van
ons blad weet, welke gebeurtenissen zich in een andere gemeente
voor doen. Een dergelijke gemeenschap is er op deze hoogte
voorheen nooit bereikt. Daar zijn we dankbaar voor. Ontegen
zeggelijk is dat altijd geen voordeel. Men kan ook teveel van
elkaar weten. Maar de tijd dringt er toe, de tijd maakt het nodig.
En het heeft ook z'n nut gehad. We trachten hetzelfde, mogelijk
nog een beter resultaat, ook weer in 1949 te bereiken. We hopen
hier-voor onze krachten te geven. En danken tot op heden allen
voor hun medewerking daartoe. Dat het ook voor deze gemeen
schap een voorspoedig 1949 mag zijn.
We zijn hiermee aan het einde van het laatste hoofdartikel
in het jaar 1948 gekomen. We overschrijden straks de streep, die
ons het begin van de nu nog verborgen toekomst zal openbaren.
We wensen allen toe, dat die toekomst als „heden" voorspoedig
zal blijken te zijn.
Dat geve God.
Jan Wel lezer, vraagt U mij nu weer, Jan
Dit jaar een Nieuwjaarswens te schijven
Dan is het voor de vierde keer,
Dus zal ik maar niet achterblijven.
Kees: Nou, makkelijk is het dit jaar niet Kees
Nu het jaar-einde ons weinig vrede
En velen ongerustheid biedt.
JanDat houdt ons allen in een ban.
Waardoor voor weinig andere dingen Jan
Nog veel intresse blijven kan.
Kees Toch wil ik, nu straks twaalf slagen
Het Oud afsluit en 't NIEUW begroet. Kees
U even in gemoede vragen
Wat bracht het U: geluk, voorspoed?
JanOf zware, onverwachte slagen, Jan
Waardoor U zei: ,,'tls meest verdriet
Meer donkere dan lichte dagen
Heb ik gezien, veel anders niet
Kees Wat bracht het in 't persoonlijk leven Kees
Wat bracht het in ons Vaderland?
Heeft het de wereld vreê gegeven
Een echte vrede na die brand
JanSnel achtereen rijzen die vragen Jan
Beantwoord zijn ze haast gelijk.
Omdat men rond ziend, wrang moet klagen
„Het is een poel van modd'rig slijk."
Kees Maar Jan, zo gaan we toch niet scheiden, Kees
Zo gaan we 't Nieuwe Jaar niet in.
Er was ook reden tot verblijden,
Er kwam een nieuwe Koningin.
Jan Ja en groter nog was d'eerste hulde Jan
Die voorafging aan dit Kroningsfeest
Een LUSTRUM dat ons volk vervulde
Van liefde en dankbaarheid het meest.
KeesEen groot Vorstin, zo fier van Geest Kees
Sprak ons tot afscheid hartelijk toe
„Ik heb de goede strijd gestreden,
Ik ben van 't vele werken moe."
JanDe wijziging der oude Grondwet Jan
Bracht vele pennen op papier.
Er werd een hokje nood getekend.
Het ging wel democratisch hier. Kees
Kees Heus, in het jaar, dat nu gaat scheiden
Zijn er ook „zonnetjes" geweest.
Er was ook reden tot verblijden
Want Marshall zorgde voor het feest. Jan
Jan Olie, vet, machineriën,
Grote schepen vol met graan,
Kwamen bijna regelmatig
In de grote havens aan. Kees
Kees Nog een aangenaam berichtje,
Wat óók dank zij Marshall Icon,
Als U suikergoed wilt kopen. Jan
Kan dat nu ook zonder bon.'
Jan Andere gebeurtenissen,
Uit ons kleine Nederland
Kwam LI denk ik wel te weten, Kees
Uit berichten in de krant.
KeesLieftinck zit nog aan het laatje
Of beter nogaan de la
En Van Mook kwam naar Groot Mokum Beiden
Beel ging naar Batavia
Jan Laat ik van de rest maar zwijgen
Anders wordt U vast te moe
En dan kom ik in dit rijmpje
Niet meer aan de wensen toe.
Kees Oude klare distributie
Dat bezorgt ons geen gepeins
Dat is ruimschoots te verkrijgen,
Meer vanwege de accijns.
Nu de kippen zo goed leggen
Werden ook de eitjes vrij
En ik hoorde ook al zeggen
De thee onmiddellijk achter 't ei.
Jan Suiker, brood werd wel iets duurder,
Maar dat hindert niet zo zeer
Want een derde deel van Neerland
Dat krijgt nu een gulden meer.
Kees Met tabak is het nog tobben
Als dat nu ook nog eens kon
W 1 jenever-distributie
Maar sigaretten zónder bon.
Jan Lieten wij dichterbij wat komen
En naar ons goede eiland zien,
Om daar nog wat over te bomen
En dan de zegewens aanbien.
Kees: THOLEN kreeg wat nieuwe huizen
Eén bewaarschool...? nee man, twee
D'Instantie van de „Waterbuizen"
Vierde nog pas een jubilé.
Het Tehuis voor onze Oudjes
Is nog steeds een luchtkasteel,
Daarvoor koopt men maar heel weinig
Zoiets zegt ons nog niet veel.
Met Kerstmis klonk de torenklok
Die lang vernederd was gebleven
Maar nu weer fijn hangt in de nok
Der mooie toren, hoog verheven.
In POORTVLIET werd men ook verblijd
Daar op de plaats, waar eens verwoesting
Thans nieuwe huizen zijn bereid.
En een mooie straat, waardoor 't geheel
Uitstekend voor de dag kan komen
Al was het duur en kostte 't veel
En in het plaatsje SCHERPENISSE
Werd men dit jaar, 't zij hier gezegd
U kunt er zeker wel naar gisse...
Teleurgesteld, das uitgelegd.
Ze wensten zelf een burgervader
Alleen voor hen maar aangesteld,
Maar de inwoners zagen nader
Dat een ander vonnis was geveld.
ST. MAARTENSDIJK, dat kan terugzien
Op geen onvoordelig jaar
Er kwam een nieuwe burgervader
Ze kreeg een sportterrein voorwaar.
De bewaarschool, die floreerde
De beplanting werd een feit
Alleen de man, die financieerde
Kwam wat in de narigheid.
STAVENISSE, in het Noorden
Van ons eiland, aan het Veer
Is actief als Dorpsgemeenschap
Krijgt ook nieuwe straten weer.
Ook daar klinkt thans uit de toren
Het lang verbeide, schoon geluid
Van klokkenklanken als tevoren
Maar de steiger-aanleg, die bleef uit
Nu komen we in SINT ANNALAND,
Waar de landbouw en de veiling
Veel werk gaf, maar geen volle hand
Het was als elders, in d'omgeving,
Het regende ook hier te veel
En veel producten gingen rotten
Dat bracht geen baten, financieel.
OUD-VOSSEMEER gaat ongestoord
Met vastberaden, stoere schreden
Op d'ingeslagen wegen voort
En kijkt niet meer naar het verleden.
We gaan nu naar de overkant
Daar ligt het kleine mooie dorpje
Het best bekend als FILIPSLAND
Laat hen daar rustig verder boeren
Ze knappen zelf hun kwesties op
De schepen, die daar binnenvoeren
Vertellen van dat vruchtbre sop.
Nog rest ons nu de wens voor allen
Die hier in 't kort nog volgen gaat
We laten dan het scherm weer vallen
Want anders wordt het veel te laat.
Dat het NIEUWE jaar als nummer één
De vrede in 't Verre Oosten brenge
Die in het Oude verre scheen.
Dat de „V.R." ja, geheel de U.N.O.
Niet alleen de kleine man,
Maar ook de groten op deez' aarde
Vertellen hoe het beter kan.
Dat niet alleen het commerciële
Een rol speelt bij de Grote Drie
Maar dat men ook denkt aan de rechten
Van kleintjes, anders komt 't er nie.
In't Nieuwe jaar voorspoedig werken
Dat de Landbouw en de Visserij
Zodat ook d'andere „negorij"
Hun beurzen daardoor kunnen sterken.
We hebben nog een andere vraag
We moeten eens met Lieftinck praten,
Want de belasting moet omlaag.
Als er dan ook nog wat gebouwd wordt
Iets wat tot heden niet best vlot
En minder door de Ministeries
Met ons geld gesmeten wordt.
Dan zijn we op de goede weg,
Dan kan er na veel donkerheid
Misschien toch ook weer vreugde komen
En vrede na veel narigheid.
We eindigen met de beste wensen
Voor Vorstenhuis en volk en land
Daar slaat de klok Nieuwjaar, kom binnen,
We reiken U meteen de hand.
