Weekblad voor het Eiland Tholen en St. Filipsland
De andere kant.
UIT EIGEN LAND.
Burgemeester SCHULLER
van St* Maartensdijk naar Maartensdijk*
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
4e Jaargang No. 27
21 Mei 1948
Uitgevers Firma C. D.ELEMAN en G. He.jboek Abonnementen 0.90 per Advertent*» f0Aa per Minimum ƒ2.00
Redactie Kerkring A 973 St. Annaland Telefoon 47 kwartaal franco p.p. 1.15 Spierinkjes tot en met '20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Administratie Oudelandsestraat 9, Tholen - Telef. 57 - Giro 124407 Prijs per nummer^8 cent
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
Al zijn er anderen de meeste
mensen in Europa hebben een
zucht van opluchting geslaakt,
toen Marshall in de zomer van
het vorige jaar voorstelde, de
Europese economie weer op gang
te helpen. De tweede zucht
van verlichting ging de geprang
de boezems vaarwel zeggen toen
dezer dagen de eerste herstel
goederen_ aankwamen, waardoor
het leven wat ruimer schijnt te
worden.
En inderdaad -er was alle
reden toe. Velen zullen zich
echter ook afvragen: wat kost het
Europa, dat het goederen accep
teert, die het niet hoeft te be
talen
Géén geld maar wat dan
wel De zwartgalligen vrezen
van bloed de minder grote
pessimisten denken aan de twee
andere elementen van de moderne
drie-eenheid: zweet en tranen
We zouden willen zeggen -
zweet kan er mee door. Zonder
inspanning komt een jvolk niet
vooruit. Maar bloed en tranen
Nee! We geloven niet, dat die
twee de metgezellen zijn van het
Marshall-Plan. Laten we zeggen
waarom niet.
Dat er hulp' aan Europa werd
verstrekt, was niet alleen een poli
tieke noodzaak van de V.S. maar
tevens een economische. Want
het mag waar zijn, dat wij op het 1
ogenblik niet zonder die Mars-
hali-goederen kunnen, Amerika
kan ook niet zonder goederen, die
wel niet direct uit Europa komen,
maar toch uit de streken, die nog
sterk onder Europese invloed
staan.
De oorlog heeft b.v. zulke eisen
gesteld aan de petroleum voor
raden van de V.S., dat de Ameri
kanen menen, dat het met de
export van olie voorlopig maar
wat kalmer aan moet. De olie van
Dagen tevoren hadden krant en
radio het Nederlandse volk laten
weten, dat de Koningin zou spre
ken en de klem waarmee dit
bericht werd gelanceerd deed
vermoeden, dat de boodschap be
langrijk genoeg zou wezen.
Werkelijk grote gebeurtenissen
werpen hun schaduw steeds voor
uit Ongetwijfeld waren er vele
mensen, die voorvoelden wat de
inhoud der 12 Mei voor de radio
uitgesproken rede zou zijn.
Ondanks dat is er toch een
schok door datzelfde Nederlandse
volk gegaan.
Twaalf Mei 1948 is een ge
schiedkundige datum geworden,
betekenisvoller dan vele andere
tientallen data, die onze kinderen
dagelijks in hun al dan niet weet
grage hoofden moeten stampen.
Na' de reeds verleden week
door ons in deze rubriek aange
kondigde rustperiode van H.M.
de Koningin vond men elders in
Wat kost ons het plan-Marshall
Hulp aan Europa was politieke,
maar ook: economische noodzaak.
De zakelijke Amerikaan heeft ook
Europa nodig
Arabië, die van Amerika is, reser
veren ze voor Euro >a, Met rub
ber, tin, mangaan, chroom
allemaal grondstoffen, d,e niet
alleen onontbeerlijk zijn in een
oorlog, maar eveneens Dij de
vredesproductie, is Amerka af
hankelijk van Indië van de Bel
giscne Congo en zélfs van
Rusland.
Dit brengt mee, cJat Amerika
de verbindinen met die landen
open wil houden. Ja Ook graag
met Rusland.
Het houdt echter niet in, dat
Amerika het zelfde zal doen, wat
Europa in de 19de eeuw bij voor
beeld met Afrika deed: het land
onder zich brengen. Daarvoor
zijn de tijden te veel veranderd,
iets wat de zakelijke Amerikaan
misschien beter door heeft dan de
vaak nog aan oude tradities ge
bonden man in Europa.
Die zakelijke Amerikaan heeft
óók door, dat je een leverancier
van onmisbare grondstoffen te
vriend moet houden. Wil je hem
aansporen, het meeste te leveren
wil je voorkomen, dat hij ook
aan je concurrent levert, dan is
het gewenst, de nodige „service"
te geven. Je helpt hem met het
inrichten van zijn zaak je geeft
hem credieten om aan de slag te
gaan -je kweekt een good will,
opdat die leverancier zal zeggen:
die klant nee, die wil ik niet
verliezen, wat de ander mij ook
bieden mag.
Dit is een zijde van de Mars
hall-medaille, die wel wat weinig
wordt belicht. En dit is de reden
waarom wij er dit bescheiden
schijnsel op lieten vallen.
Het geeft ons ook nog de vol
doening, dat wij hieruit kunnen
concluderen: al kunnen wij niet
buiten Amerika, Amerika kan óók
niet buiten ons
Een geschiedkundige datum
Geen tegenstemmers
Ons voedingsfront
dat nummer de rede van H.M. in
zijn geheel afgedrukt. In Septem
ber ede. wordt de regering defini
tief aan Prinses Juliana overge
dragen.
Een zeer grote Oranje, een
vechtster voor recht en gerechtig
heid, een moegestreden mens, een
vrouw met een ruim warm hart
gaat plaats maken voor frisheid
en jeugd. j
Hoeveel méér zouden wij hier
aan kunnen en willen toevoegen
.Volstaan wij op dit moment en
deze plaats met een wens van
hart tot harte: „Koningin Wil-
helmina, moge Uw meer dan ver
diende rust een langdurige zijn.
In Vrede en Voorspoed, zoals Gij
mét al Uw krachten en naar Uw
beste weten steeds voor ons Rijk
hebt gewenst en gezocht."
Inmiddels legde in een eenvou
dige plechtigheid voor de ver
zamelde Kamers, der Staten Ge
neraal, Prinses Juliana de eed af, I
Met ingang van 1 Juni a.s. is
burgemeester Mr. Id. H. Schul-
ler te St. Maartensdijk in gelijke
functie benoemd te Maartensdijk
(Utrecht).
Op 21 April 1908 te 's Graven-
hage geboren, genoot Mr. H. H.
Schuller H.B.S. en Universiteits
opleiding te Leiden. (Faculteit:
Ned. Ind. Recht).
Na enige tijd als volontair op
de secretarie te Naaldwijk te
hebben gewerkt werd hij op 15
Juli 1936 te St. Maartensdijk als
burgemeester benoemd. In 1946
werd hij ook burgemeester van
de gemeente Scherpenisse.
Behalve in bijna alle plaatse
lijke verenigingen, heeft Burge
meester Schuller onderscheidene
functies in Provinciale verenigin
gen en stichtingen. Tijdens de
bezetting tot enkele maanden na
de bevrijding nam hij de functie
waar van Districtscommandant
van de O.D. op het eiland Tho
len en St. Filipsland. Ook buiten
zijn gemeenten is het dan ook
voor velen een bekende figuur.
Zijn politieke richting is A.R.
De nieuwe standplaats van
burgemeester Schuller telt 12.000
inwoners. De gemeenteraad al
daar bestaat uit 4 leden van de
Partij van de Arbeid, 3 A. R„
3 R. K„ 3 C. H„ 1 Partij v. d.
Vrijheid en 1 C.P.N.
Op 4 Juni a.s. zal de installa
tie plaats hebben. Voor die tijd
wordt te Scherpenisse een af-
scheidsraadsvergadering gehou
den.
waarmede onze Kroon Prinses de
regering tijdelijk van Haar Moe
der overnam.
Hoe moeilijk het regeren speci
aal in deze tijd is, bewees het
slot dezer zo plechtig en rustig
aangevangen Kamerzitting.
Pröi."Romme c.s. di'ehden een'
initiatief-voorstel in, tot invoering
van de civiele staat van beleg in
de Grondwet. Hoewel het voor
stel uiteindelijk met 61 stemmen
voor en gèèn tegen werd aan
genomen, is het in den Haag er
even Frans bij toeggaan Dat het
voorstel geen tegenstemmers
kreeg, kon alleen gebeuren bij de
gratie van het demonstratief af
marcheren der Communistische
fractie. Deze dames en heren
voelden bepaald nattigheid in dit
voorstel, een nattigheid die onge
wenst is voor vijfde colonne
agitatoren. Wanneer dit voorstel
inderdaad wet wordt, dan kan
door burgerautoriteiten met
kracht en dus met meer succes
tegen agitatie worden opgetre
denToen de breedsprakeriae
protesten niet hielpen hieven de
Communisten in koor de Interna
tionale aan zij hieven de, in
dit verband merkwaardige klin
kende kreet „Vrijheid" aan en...
sloegen de deur der zittingszaal
achter zich dicht. Dit laatste zal
Voorzitter van Schaick wel een
zucht van verlichting hebben
doen slaken
Wie zeker een zucht van ver
lichting hebben geslaakt zijn de
overgebleven walvissen aan de
Zuidpool, toen onze Nederlandse
drijvende traanfabriek „Willem
Barentz" de deur der jachtvelden
daar achter zich dichtsloeg. Af
gelopen week bracht kapitein
Klaas Visser de stoere schuit met
zijn stoere internationale beman
ning weer veilig in de Amster
damse haven.
Ruim 1300 vette deviezen-
spaarders werden dit jaar gehar
poeneerd. Dit is echter niet het
enige belangrijke nieuws van ons
voedingsfront. In een bijeenkomst
te Markelo deed onze Minister
van Landbouw, Mansholt uit de
doeken, dat er plannen bestaan
de verplichte veelevering der
boeren binnen afzienbare tijd op
te heffen.
Behalve feest voor de boeren,
betekent dit een besparing van
maar eventjes 1000 a 1200 amb
tenaren! Tegelijk zal het kwan
tum ingevoerd slachtvee worden
opgevoerd dank zij oom
Marshall
Elk vuurwerk geeft een on
prettige rookontwikkeling en in
overdrachtelijke zin maakte de
rede van Minister Mansholt hier
op geen uitzondering. Wij kon
den het althans niet prettig vin
den te moeten vernemen, dat
10.000 ton. roomboter in koelhui
zen is opgeslagen, omdat wij fi
naal van de exportmarkt zijn ver
drongen door Denemarken en
Nieuw Zeeland. Dat is de be
roerde schaduwzijde van het ge
noten Pinksterzonnetje
INDIE VRAAGT UW
AANDACHT
III
BEVOLKING
Indië zou men de smeltkroes
der volken kunnen noemen. Als
men in de grote steden komt,
ziet men er allerhande rassen.
Naast de bewoners van het land
zelf, treft men er de Arabieren
en Brits-Indiërs, Chinezen en Ja-
pannezen aan. Dit zijn dan wel
de bekende, maar daarnaast zijn
er nog zovelen die men niet di
rect thuis kan brengen. Het is
een bonte mengelmoes. Ook de
Indische eilanden zelf hebben
zeer wisselende bevolkingsgroe
pen en ook het aantal talen is
daaraan verwant. Men treft er
250 hoofdtaalgroepen aan.
Als voertaal gebruikt men er het
Maleis. In alle grote steden en
verschillende gebieden kan men
er mee terecht. Ook op de scho
len heeft men het Maleis als
spreektaal aangenomen. .Ogen
schijnlijk is er tussen deze bevol
kingsgroepen niet zo'n groot ver
schil, vooral als men niet verder
kijkt dan het eiland Java. Een
diepere studie toont al heel gauw
aan dat hier en daar diepe klo
ven zijn' waardoor, ook momen
teel, samengpan onmogelijk is.
Een duidelijk bewijs hiervan 'is
de Pasoendan beweging. Soms
zijn deze gegrondvest op oude
veten die nog steeds niet verge
ten. zijn. Nog groter wordt het
verschil wanneer men een verge
lijk gaat maken tussen een bewo
ner van Java en die van Borneo
of Nieuw-Guinea. Nu heeft op
Java de westerse beschaving wel
veel meer invloed gehad, maar
niettegenstaande dat, staat de
algemene ontwikkeling van de
bevolking hier op hoger peil.
Dr. L. D. A. Looysen te Tholen.
Dr, v.' Haga te Oud Vossemeer.
Ook in oude tijden was Java al
een centrum van Indische bescha
ving. Wie in midden Java- komt
kan daar nog de bouwwerken
zien die er van getuigen. Ik denk
daarbij aan de Boeroeboedoer en
de Mendoet, Verder getuigen de
wajang voorstellingen op hetgeen
in de oude tijden eenmaal was.
De totale bevolking van Indië
bedraagt 70 millioen zielen.
Hiervan bewonen 40 millioen het
eiland Java en 10 millioen het
eiland Sumatra. De overige, 20
millioen, zijn verspreid over de
eilanden van de Grote Oost. Ook
de Chinezen vormen er een be
langrijke bevolkingsgroep. Zij
zijn in hoofdzaak de handel-
drijvenden. Men zou ze kunnen
vergelijken met de middenstand
in Nederland. Vergelijkt men ze
met de andere bevolking dan
treft direct hun werklust en
handelsgeest. Het aantal Euro-
penanen bedroeg voor de oorlog
300.000.
Volgens onze Begrippen beho
ren de Indonesiërs tot de kleine
personen. Hun gemiddelde lengte
is 1.65 m. Over het algemeen .zijn
ze fijn van bouw en in hun op
treden kalm en waardig. Zij zijn
van nature niet geneigd zich
druk te maken. Ze leven a.h.w.
bij de dag. Zolang er eten is ver
loopt alles volgens hun wens en
als dat op is wordt het weer tijd
om te gaan werken. In deze moet
men ook geen Hollandse maat
staven gaan aanleggen. In het
Oosten gaat men volgens andere
begrippen te werk. Ze worden
ook door heel andere dingen
bezig gehouden dan wij. Ook de
ontwikkeling hangt er ten nauw
ste mee samen. Daarom is het
verkeerd de Indonesiërs lui te
noemen. Het begrip snelheid kent
men er niet. Ook de godsdienst
doet hierop zijn invloed gelden.
Het Mohamedanisme, met zijn
lijdelijkheid, is zeker geen voor
uitstrevende factor.
Een Indonesiër en speciaal de
Javanen, hebben een aangeboden
beleefdheidsgevoel. Soms wordt
dit wel eens uitgelegd als onder
worpenheid. Dit is absoluut on
juist. In het volksleven zijn nog
vele oude gebruiken in zwang
voortkomende uit de „adat".
Daarvan afwijken is het ergste
wat men doen kan. In de om
gang met hen zal men dat mer
ken. Hierin verandering brengen
is doelloos. Het zou enkel het
tegenovergestelde bereiken van
wat men voor had.
Ook de kleding is iets wat
de aandacht vraagt. Er zijn ge
bieden waar men nog met een
minimum volstaat. De algemeene
dracht is de sarong (rok) met
kabaja (jasje). Dit wordt" ook
door de mannen gedragen. De
westerse invloed doet Zich echter
krachtig gelden en laatstgenoem
den ziet men haast niet meer
in de Indische kleding. Voor de
vrouwen is het nog de algemene
dracht. Schoenen o.i.d. ziet men
er practisch niet dragen door de
bevolking. Hoogstens een paar
sandalen. Dien tengevolge zijn
hun voeten zeer sterk ontwik
keld.
