Jan Overeenkam nogal ingewikkeld OCXXXXXXXXXXXJOCXXXXXXJOCXXXXIOOOOtt t eerbied bijbrengen jegens al wqt leeft. En de driehoek wordt getekend: „Schepper-mens- dier". De Nederlandse Vereniging levert op deze wijze haar bijdrage aan de reeds ge noemde, zo noodzakelijke geestelijke vernieu- wing van het Nederlandse volk. Deze nieuwe aanpak is niet eenvoudig, maar heilzaam voor mens en dier en het gehele maatschappelijke bestel. Mens en dier zijn op elkander aan gewezen, immers zij beiden zijn door God in het aanzijn geroepen en samen ontvingen zij het leven uit Zijn hand. De inspectiedienst en de Hoofdbestuurs commissies op allerlei gebied, werken aan de technisdhe onderdelen, maar daarin klopt en daaroverheen koepelt zich de verkondiging van gemeenschappelijke verantwoordelijkheid jegens onze medeschepselen, de dieren. De Werkgroep „Dierenbescherming en Opvoeding" (D.E.O.) bewerkt de leerkrach ten en de leerlingen van alle scholen. Duizen den jonge mensen komen hun hulp aanbieden en vragen: ,,Wat kunnen wij voor de dieren doen?" Zij tracht daarop een antwoord te geven en schakelt ze in in het streven naar een betere verhouding van mens en dier. Het correspondentschap op het eiland Tholèn is gevestigd te Oud-Vossemeer huize „Roosevelt", waar gaarne alle gewenste in lichtingen worden verstrekt en men zich kan melden voor het lidmaatschap. Ned. Ver. tot Besch. v. Dieren. Dierendag vraagt aan de mensen, (Wat ze doen en wat ze zijn), Niet alleen om eens te denken Aan het dier in nood of pijn, Dierendag vraagt ook geen aalmoes, Of wat wekelijk gepraat, Want het dier is heus geen stakker, Schepsel is het, kameraad! Dierendag komt met wat anders, Vraagt geen gunst of simp'le wens, 't Vordert dure plicht te weten, Van den mens, den „Koning Mens" 't Vraagt bewustheid en erkenning,- Meegevoel, dat mede lijdt, Kloeke daad van naastenliefde, Hoge eis van mens'lijkheid Dierendag zegt heel eenvoudig, Dat wij mensen moeten zijn, Die te allen tijde spreken Voor wat stom is, zwak en klein. Zó is Dierendag een boodschap, Een gewetenskreet is hij Voor een elk van ons persoonlijk, Voor de héle maatschappij En hoe meer wij naar hem luist'ren, En hoe beter w' hem verstaan, Zal ons diepste ik ontdekken, Dat die dag brengt schatten aan. Dierendag leert lief te hebben. Eerbied tonen voor wat leeft, Maakt het mensenleven mooier, Al naar mate het zich gééft, Dierendag neen, 'k ga niet verder, Als het dierenleed U smart, Geeft dan maar het allerbeste, Dierendag vraagt om Uw hart. G. Nieuwenhuijsen. VAN HIER EN OVERAL HET VONNIS GEVELD Vanaf 20 November 1945 tot 1 Oct 1946 duurde het Monsterproces te Neurenberg. Het laatste woord is Dinsdag 1.1. gesproken. De uitspraak is' gevallen het vonnis is ge veld. Seys-Inquart, Goering, Von Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank, Frick, Julius Streicher, Sauckel, Generaal Jodl, Martin Bormann (bij verstek) veroor deeld tot de strop. Hess., Funk, Raeder, levenslang gevangenisstraf. Baldur von Schi- rach, Albert Speer. 20 jaar. Von Neurath 15 jaar. Admiraal Doenitz 10 jaar. Schacht^ Von Papen en Fritsche zijn vrijgesproken. Het Monsterproces is ten einde. Zal deze uitspraak ook beseft WQrden door het Duitse "volk „Machtig blij je weer eens te zien Jan. Wat een tijd geleden, niet „Inderdaad Kees, dat zeggen de lezers ook. Gelukkig dat ik het niet direct op m'n kop krijg, dat ik ze zo zelden laat zien. Dat daalt neer op de smalle ruk van den redacteur. Maar terzake. Nog nieuws uit de weihoek?" „Geen sikkepit Jan, praat me niet over het land, dat brengt me tegenwoordig hoogstens rotte aardappelen en een slecht humeur op. Verschrikkelijk wat een weer. Soms drijf je op het land weg. En wat zal er in het laadje komen „Tut, tut, Kees, een boer is een boer, klaagt dus altijd. En nu is er reden tot klagen, dat geef ik toe, maar soms is er dat niet en klaag je toch. Ook dit jaar zie je weer, dat voorlichting nodig is, dat gezaaid moet wor den, gewerkt, de middelen beproefd, maar dat je de voornaamste factor het weer, niet in je hand hebt. En daar hangt maar al te veel van af. Kop op. We moeten maken wat er van te maken is. Dat zeiden die Enschedesche vrouwentextielmaaksters ook en ze staakten omdat ze punten in moes ten leveren voor eigen gebruik. Door die staking zijn ettelijke duizenden dekens minder geproduceerd dan de opbouw-begroting aan gaf, zodat het winterweer in dit verband ook wel opgeschoven zou moeten worden. Hier aan kun je zien, dat vrouwen niet voor de poes zijn. Tenslotte zijn vrouwen geen poezen en poezen geen vrouwen, ook al heb jij zo'n poes KeesNiet voor de poes is, dat ze nu in hoogstens 1,0 uur naar de maan willen gaan. Zoiets heeft m'n bet-overgrootvader, de bekende Overeenkam uit de Hoekse en Kabel jauwse twisten, niet kunnen dromen. Die maakte zich minder druk over de maan, maar meer over deviezen. En die hebben we ten slotte ook nu nodig. „Alles voor de export", is het devies om deviezen los te maken. Maar wat meestal voor de deviezen gekocht wordt is vies duur. Gelukkig dat Militair Gezag er niet meer is, anders kreeg die de schuld van de weinige deviezen. Laat ze probeeren enige millioenen honden te exporteren voor devie zen. Franco snakt gewoon naar honden: foks, terrier, buldog, herder, alles wat maar hond is, heeft hij nodig om Degrelle op te sporen. Waarom verkoopt Lieftinck hem die honden niet voor Spaanse costuums. Of daar geen geen gebrek aan is Stel je voor, dat je voor je Keeshond zo'n Spaanse „overgooier" aan je vrouw kon geven. Ik wed dat ze een poes gelijk werd. Dat zijn echter illusiesGeen illusie is ons „kolenkotje", dat dof zwart goud bergt. Vaarwel boomstronken Geen illusie zijn ook de kippen, die we er ieder 10 mogen houden. Leve de haan en de eitjes Dat is tenminste wederopbouw. Van de overige wederopbouw-beloften zijn er nog niet zo heeLveel vervuld op ons eiland. Of heb jij al één van de nieuw Aangekondigde woningen gezien in een van onze gemeenten Kees Ik niet, ja in Rotterdam zal in Januari 1947 een nieuwe schouwburg klaar zijn met 1100 plaatsen. Hoeveel nieuwe woonruimte is er dan op ons eiland al gebouwd Hm geen deviezen. Maar, zoals eerder gezegd, we maken er van wat er van te maken is. Een paar duizend personen op onze eilanden waren toch. ook weer in hun nopjes, toen ze stralend een bandenbon op het Distributie kantoor haalden. Nog een kleine tienduizend gromden venijnig op den Leider van de Dis- tributiedienst die er overigens toch een belab berd klein beetje aan kan doen, dat het er geen 10.000 konden zijn. Vooruit maar weer gewacht tot een volgende keer. Dat het overal slecht gaat, kunnen we niet zeggen. In Stavenisse de laatste burgemeesterloze gemeente hebben we nu ook een burgervader. Lang zal ie leven. En de Commissaris van Zeeland kwam zelf naar onze wegen kijken. Ik heb er waarempel van gedroomdja van die wegen £n onze commissaris. Het was een rare droom. Met een gangetje van 60 (heel kalm voor deze schroefloze tijd) kwam hij aangereden over de klinkerweg van Tholen naar Oud-Vossemeer Met hetzelfde gangetje kwam hij op het slechte gedeelte zonder erg, zonder te we ten, dat er op ons eiland nog andere wegen zijn dan wegen. De gevolgen bleven niet uit. M'n droom droomde verder. Ik zag het gebeuren. De wagen kreeg een schok, de commissaris schokte mee en er was geen houden meer aan. De starter stond vast op een gangetje van 60, de remmen weigerden opeens en de commissaris bolde voort in z'n wagen 60 kilometer per uur Kees over die slechte weg. Hij kon noch minderen noch meerderen, noch remmen noch tegengas geven. En zo vloog hij Oud-Vossemeer door, op het nippertje de bochten nemend, de weg op naar St. Annaland ik hield m'n hart vast (in m'n slaap natuurlijk), dacht: wat moet daar van terecht komen. Het zweet brak me uit letterlijk. Ik kon geen vin ver roeren en de commissaris en de auto vloog voort. Ik zag voor beiden geen uitkomst meer totgelukkigDe auto kwam op dé ,,aardappelbed"-weg ssssttt, ze stond stil. Ik baadde in m'n zweet. Maar de commissaris mankeerde niets wel de auto, een lichte hersenschudding. Nee, de droom was nog niet uit Kees. Ik zag de com missaris de auto betasten, z'n hoofd schudden, toen, ja in een droom maak je van alles mee, kroop hij onder de auto, lichtte het hele geval op en stapte met z'n auto op z'n rug naar St. Annaland. Heel het dorp stond met een glas bier op de vermoeide commis saris te wachten en toen ja toen werd ik wakker, want ik had ook zin in een glaasje... Met dit alles wou ik tenslotte maar zeggen Kees: „Waar een slechte, een urgente weg toch niet goed voor kan zijn. Maar na die spanning zingen we nog even een liedje op de schoenen. Vooruit, de wijs kan ik niet, maar dat komt wel. Daar gaat ie U.S.A. SCHOENEN VRIJ D'Eminente Distributie Heeffe*een verrassing ons bereid, Want Amerikaanse schoenen Werden „zonder" bon verspreid. Ieder kan ze vrij gaan kopen, 't Wordt een eindeloos geloop Want er is in deze tijden „Zonder bon" niet veel te koop. Moeder slaat haar beide handen Vrolijk lachend in de lucht Als ze met haar kleine zoontje Haast naar de schoenenwinkel vlucht Buurman Jan is ook tevreden Pakt zijn wandelstok en hoed, Gaat dan vlug met reuzenschreden Om het vrijgegeven goed Allen in dezelfde stemming, Snellen vol verwachting voort, „Schoenen vrij" bonst 't door de hoofden» „In geen jaren van gehoord Bij de winkel aangekomen, Scholen allen daar tezaam, En zien met verstarde ogen Naar het etalage-raam „Uitverkocht" staat er te lezen, „Uitverkocht" knarst menigeen... En op scheef, gelopen schoenen Sloft de menigte weer heen. Zoo erg is het niet meer, vind je wel? Tot een volgende-keer Kees! OCXXXXXXXXXXXXXXjöCXXXXXXXXXXXXXSp We weten het weLach we weten 't zo goed We komen in duizenden daaglijks te kort. X Maar 't is zo gemakkelijk te zeggen, waar 't schort ;::j O En 't is vaak zo moeilijk te doen, zoals moet. p p dan Ligthart). p

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1946 | | pagina 6