Jan Overeenkam
nogal ingewikkeld
OCXXXXXXXXXXXJOCXXXXXXJOCXXXXIOOOOtt
t
eerbied bijbrengen jegens al wqt leeft. En de
driehoek wordt getekend: „Schepper-mens-
dier". De Nederlandse Vereniging levert op
deze wijze haar bijdrage aan de reeds ge
noemde, zo noodzakelijke geestelijke vernieu-
wing van het Nederlandse volk. Deze nieuwe
aanpak is niet eenvoudig, maar heilzaam voor
mens en dier en het gehele maatschappelijke
bestel. Mens en dier zijn op elkander aan
gewezen, immers zij beiden zijn door God in
het aanzijn geroepen en samen ontvingen zij
het leven uit Zijn hand.
De inspectiedienst en de Hoofdbestuurs
commissies op allerlei gebied, werken aan de
technisdhe onderdelen, maar daarin klopt en
daaroverheen koepelt zich de verkondiging
van gemeenschappelijke verantwoordelijkheid
jegens onze medeschepselen, de dieren.
De Werkgroep „Dierenbescherming en
Opvoeding" (D.E.O.) bewerkt de leerkrach
ten en de leerlingen van alle scholen. Duizen
den jonge mensen komen hun hulp aanbieden
en vragen: ,,Wat kunnen wij voor de dieren
doen?" Zij tracht daarop een antwoord te
geven en schakelt ze in in het streven naar
een betere verhouding van mens en dier.
Het correspondentschap op het eiland
Tholèn is gevestigd te Oud-Vossemeer huize
„Roosevelt", waar gaarne alle gewenste in
lichtingen worden verstrekt en men zich kan
melden voor het lidmaatschap.
Ned. Ver. tot Besch. v. Dieren.
Dierendag vraagt aan de mensen,
(Wat ze doen en wat ze zijn),
Niet alleen om eens te denken
Aan het dier in nood of pijn,
Dierendag vraagt ook geen aalmoes,
Of wat wekelijk gepraat,
Want het dier is heus geen stakker,
Schepsel is het, kameraad!
Dierendag komt met wat anders,
Vraagt geen gunst of simp'le wens,
't Vordert dure plicht te weten,
Van den mens, den „Koning Mens"
't Vraagt bewustheid en erkenning,-
Meegevoel, dat mede lijdt,
Kloeke daad van naastenliefde,
Hoge eis van mens'lijkheid
Dierendag zegt heel eenvoudig,
Dat wij mensen moeten zijn,
Die te allen tijde spreken
Voor wat stom is, zwak en klein.
Zó is Dierendag een boodschap,
Een gewetenskreet is hij
Voor een elk van ons persoonlijk,
Voor de héle maatschappij
En hoe meer wij naar hem luist'ren,
En hoe beter w' hem verstaan,
Zal ons diepste ik ontdekken,
Dat die dag brengt schatten aan.
Dierendag leert lief te hebben.
Eerbied tonen voor wat leeft,
Maakt het mensenleven mooier,
Al naar mate het zich gééft,
Dierendag neen, 'k ga niet verder,
Als het dierenleed U smart,
Geeft dan maar het allerbeste,
Dierendag vraagt om Uw hart.
G. Nieuwenhuijsen.
VAN HIER EN OVERAL
HET VONNIS GEVELD
Vanaf 20 November 1945 tot 1 Oct 1946
duurde het Monsterproces te Neurenberg.
Het laatste woord is Dinsdag 1.1. gesproken.
De uitspraak is' gevallen het vonnis is ge
veld. Seys-Inquart, Goering, Von Ribbentrop,
Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank,
Frick, Julius Streicher, Sauckel, Generaal
Jodl, Martin Bormann (bij verstek) veroor
deeld tot de strop. Hess., Funk, Raeder,
levenslang gevangenisstraf. Baldur von Schi-
rach, Albert Speer. 20 jaar. Von Neurath
15 jaar. Admiraal Doenitz 10 jaar. Schacht^
Von Papen en Fritsche zijn vrijgesproken.
Het Monsterproces is ten einde. Zal deze
uitspraak ook beseft WQrden door het Duitse
"volk
„Machtig blij je weer eens te zien Jan. Wat
een tijd geleden, niet
„Inderdaad Kees, dat zeggen de lezers ook.
Gelukkig dat ik het niet direct op m'n kop
krijg, dat ik ze zo zelden laat zien. Dat daalt
neer op de smalle ruk van den redacteur.
Maar terzake. Nog nieuws uit de weihoek?"
„Geen sikkepit Jan, praat me niet over het
land, dat brengt me tegenwoordig hoogstens
rotte aardappelen en een slecht humeur op.
Verschrikkelijk wat een weer. Soms drijf je
op het land weg. En wat zal er in het laadje
komen
„Tut, tut, Kees, een boer is een boer,
klaagt dus altijd. En nu is er reden tot klagen,
dat geef ik toe, maar soms is er dat niet en
klaag je toch. Ook dit jaar zie je weer, dat
voorlichting nodig is, dat gezaaid moet wor
den, gewerkt, de middelen beproefd,
maar dat je de voornaamste factor het
weer, niet in je hand hebt. En daar hangt
maar al te veel van af. Kop op. We moeten
maken wat er van te maken is. Dat zeiden
die Enschedesche vrouwentextielmaaksters
ook en ze staakten omdat ze punten in moes
ten leveren voor eigen gebruik. Door die
staking zijn ettelijke duizenden dekens minder
geproduceerd dan de opbouw-begroting aan
gaf, zodat het winterweer in dit verband ook
wel opgeschoven zou moeten worden. Hier
aan kun je zien, dat vrouwen niet voor de
poes zijn. Tenslotte zijn vrouwen geen poezen
en poezen geen vrouwen, ook al heb jij zo'n
poes KeesNiet voor de poes is, dat ze nu
in hoogstens 1,0 uur naar de maan willen
gaan. Zoiets heeft m'n bet-overgrootvader, de
bekende Overeenkam uit de Hoekse en Kabel
jauwse twisten, niet kunnen dromen. Die
maakte zich minder druk over de maan, maar
meer over deviezen. En die hebben we ten
slotte ook nu nodig. „Alles voor de export",
is het devies om deviezen los te maken. Maar
wat meestal voor de deviezen gekocht wordt
is vies duur. Gelukkig dat Militair Gezag er
niet meer is, anders kreeg die de schuld van
de weinige deviezen. Laat ze probeeren enige
millioenen honden te exporteren voor devie
zen. Franco snakt gewoon naar honden: foks,
terrier, buldog, herder, alles wat maar hond
is, heeft hij nodig om Degrelle op te sporen.
Waarom verkoopt Lieftinck hem die honden
niet voor Spaanse costuums. Of daar geen
geen gebrek aan is Stel je voor, dat je voor
je Keeshond zo'n Spaanse „overgooier" aan
je vrouw kon geven. Ik wed dat ze een poes
gelijk werd. Dat zijn echter illusiesGeen
illusie is ons „kolenkotje", dat dof zwart
goud bergt. Vaarwel boomstronken
Geen illusie zijn ook de kippen, die we er
ieder 10 mogen houden. Leve de haan en de
eitjes Dat is tenminste wederopbouw. Van
de overige wederopbouw-beloften zijn er nog
niet zo heeLveel vervuld op ons eiland. Of
heb jij al één van de nieuw Aangekondigde
woningen gezien in een van onze gemeenten
Kees Ik niet, ja in Rotterdam zal in Januari
1947 een nieuwe schouwburg klaar zijn met
1100 plaatsen. Hoeveel nieuwe woonruimte is
er dan op ons eiland al gebouwd Hm
geen deviezen. Maar, zoals eerder gezegd,
we maken er van wat er van te maken is.
Een paar duizend personen op onze eilanden
waren toch. ook weer in hun nopjes, toen ze
stralend een bandenbon op het Distributie
kantoor haalden. Nog een kleine tienduizend
gromden venijnig op den Leider van de Dis-
tributiedienst die er overigens toch een belab
berd klein beetje aan kan doen, dat het er
geen 10.000 konden zijn.
Vooruit maar weer gewacht tot een
volgende keer. Dat het overal slecht gaat,
kunnen we niet zeggen. In Stavenisse de
laatste burgemeesterloze gemeente hebben
we nu ook een burgervader. Lang zal ie leven.
En de Commissaris van Zeeland kwam zelf
naar onze wegen kijken. Ik heb er waarempel
van gedroomdja van die wegen £n onze
commissaris. Het was een rare droom. Met
een gangetje van 60 (heel kalm voor deze
schroefloze tijd) kwam hij aangereden over de
klinkerweg van Tholen naar Oud-Vossemeer
Met hetzelfde gangetje kwam hij op het
slechte gedeelte zonder erg, zonder te we
ten, dat er op ons eiland nog andere wegen
zijn dan wegen. De gevolgen bleven
niet uit. M'n droom droomde verder. Ik zag
het gebeuren. De wagen kreeg een schok, de
commissaris schokte mee en er was geen
houden meer aan. De starter stond vast op
een gangetje van 60, de remmen weigerden
opeens en de commissaris bolde voort in z'n
wagen 60 kilometer per uur Kees over
die slechte weg. Hij kon noch minderen noch
meerderen, noch remmen noch tegengas
geven. En zo vloog hij Oud-Vossemeer door,
op het nippertje de bochten nemend, de weg
op naar St. Annaland ik hield m'n hart
vast (in m'n slaap natuurlijk), dacht: wat
moet daar van terecht komen. Het zweet brak
me uit letterlijk. Ik kon geen vin ver
roeren en de commissaris en de auto
vloog voort. Ik zag voor beiden geen uitkomst
meer totgelukkigDe auto kwam
op dé ,,aardappelbed"-weg ssssttt, ze
stond stil. Ik baadde in m'n zweet. Maar de
commissaris mankeerde niets wel de
auto, een lichte hersenschudding. Nee, de
droom was nog niet uit Kees. Ik zag de com
missaris de auto betasten, z'n hoofd schudden,
toen, ja in een droom maak je van alles
mee, kroop hij onder de auto, lichtte het
hele geval op en stapte met z'n auto op z'n
rug naar St. Annaland. Heel het dorp stond
met een glas bier op de vermoeide commis
saris te wachten en toen ja toen werd ik
wakker, want ik had ook zin in een glaasje...
Met dit alles wou ik tenslotte maar zeggen
Kees: „Waar een slechte, een urgente weg
toch niet goed voor kan zijn. Maar na die
spanning zingen we nog even een liedje op de
schoenen. Vooruit, de wijs kan ik niet, maar
dat komt wel. Daar gaat ie
U.S.A. SCHOENEN VRIJ
D'Eminente Distributie
Heeffe*een verrassing ons bereid,
Want Amerikaanse schoenen
Werden „zonder" bon verspreid.
Ieder kan ze vrij gaan kopen,
't Wordt een eindeloos geloop
Want er is in deze tijden
„Zonder bon" niet veel te koop.
Moeder slaat haar beide handen
Vrolijk lachend in de lucht
Als ze met haar kleine zoontje
Haast naar de schoenenwinkel vlucht
Buurman Jan is ook tevreden
Pakt zijn wandelstok en hoed,
Gaat dan vlug met reuzenschreden
Om het vrijgegeven goed
Allen in dezelfde stemming,
Snellen vol verwachting voort,
„Schoenen vrij" bonst 't door de hoofden»
„In geen jaren van gehoord
Bij de winkel aangekomen,
Scholen allen daar tezaam,
En zien met verstarde ogen
Naar het etalage-raam
„Uitverkocht" staat er te lezen,
„Uitverkocht" knarst menigeen...
En op scheef, gelopen schoenen
Sloft de menigte weer heen.
Zoo erg is het niet meer, vind je wel?
Tot een volgende-keer Kees!
OCXXXXXXXXXXXXXXjöCXXXXXXXXXXXXXSp
We weten het weLach we weten 't zo goed
We komen in duizenden daaglijks te kort.
X Maar 't is zo gemakkelijk te zeggen, waar 't schort ;::j
O En 't is vaak zo moeilijk te doen, zoals moet. p
p dan Ligthart). p