Wcckblad voor het Eiland Tholen en St. Filipsland
De les vars Parijs
Uit eigen land
THOLEN
OUD-VOSSEMEER
ST. ANNALAND
2e JAARGANG No. 41
23 AUGUSTUS 1946
va"-- -
Uitgevers Firma C. DlELEMAN en G. HEIJBOER.
Redactie A 494 St. Annaland, Adm. Oudelandsestr. 9 Tholen, Tel. 57.
Advertentiën 0.10 per millimeter - Minimum 2.00
kwartaal franco p.p. 1.15
n fi Spierinkjes tot en met 20 woorden 1.00, elk woord meer 0.05
Prijs per nummer o cent
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
Leert de conferentie van Parijs ons niet, dat de
vrede in Europa alleen kan worden georganiseerd,
wanneer niet alleen de verslagen satellieten van Hitier,
maar ook de door hem overweldigde naties worden
samengevoegd in een systeem, waarvan de afzonder
lijke staten niet meer kunnen worden geschoven als
pionnen ii> een schaakspel We stelden onszelf deze
vraag, toen we de geenszins te benijden positie van
Alcide de Gasperi, de premier van Italië en minister
van Buitenlandse Zaken, bekeken. Hij heeft op de
Parijse vredesconferentie de vuile was te doen. Dat
de politieke Italiaanse zwarthemden-was nu niet be
paald schoon is, behoeft geen nader betoog. Het was
een tragisch moment, toen de Gasperi de zaal van de
conferentie binnentrad, om zijn verdedigingsrede te
houden voor de Ver. Naties. „Dezelfde man", zo lazen
we in een weekblad, „moest zich vele jaren voor.de
fascistische terreur verborgen houden".
Toen hij de kans kreeg een democratisch Italië te
reconstrueren, stelde hij alles in het werk om goed
te maken, wat werd misdaan. Een zware taak. Te
Parijs staat hij voor de rechter van het Italiaanse volk,
dat de oorlog verloor en dat thans voor hetgeen
Mussolini en z'n volgelingen Italianen deden,
zal hebben te boeten. „Schenk de jonge Italiaanse
republiek vertrouwen en de mogelijkheid om te be
staan," pleitte de premier, wiens rede onder ijzige
stilte werd aangehoord.
De Gasperi stond daar, als een vertegenwoordiger
van een natie, die hand- en spandiensten verleende
aan een waanzinnige, die het klaar speelde om een
millioenen volk onder zijn ban te brengen. Als ver
tegenwoordiger van een natie, die in '40 het op de
knieën gezonken Frankrijk in de rug aanviel die
de oorlog met Abessinië op haar geweten heeft en
de hand had in de strijd in Spanje... die nog bij lange
na niet afgerekend heeft met de overblijvende en rustig
voortwoekerende resten van het fascisme. Deze feiten
vallen niet te ontkennen.
Maar evenmin, dat de Gasperi daar stond als ver
tegenwoordiger van de 5000 doden, die de strijd
streden tegen Nazi's als vertegenwoordiger van
den vermoorden Mateotti van de omgekomenen op
de Liparische eilanden van de ballingen, die in het
vrije deel van de wereld onafgebroken de strijd hebben
voortgezet tegen de Caesar, die men in Italië onder
elkaar „Dinges" noemde en die door de vrede-
dictators van nu werd gestijfd in zijn politiek. En de
hierboven gestelde vraag komt nog sterker naar voren,
als we er nog een vraag aankoppelen, nl.: „Stookte
men op Mussolini's vloot geen Russische olie
De Gasperi stond daar nog als iets anders: als een
pion, die door de spelers wordt geschoven door den
speler uit het Oosten, die hem ver wil houden van
„zijn" landen, die het voor langen tijd het bloed wil
aftappen om hem zwak te houden en de daaruit voort
komende verwarring wil gebruiken om om de
schepen nog eens met Russische olie te stoken
Door een andere speler uit het Westen die
hem, bij zijn gang naar het schavotje bemoedigend op
de schouder klopte welke bemoediging hij ook wel
nodig heeft, nu, mede op zijn rug, de strijd tussen
twee wereldkolossen wordt uitgevochten.
Het was inderdaad op die Zaterdagmiddag in het
Palais de Luxembourg ietwat tragisch, ook voor
sommige kleineren onder de 21 Verenigde Naties. Aan
de Gasperi werd gedemonstreerd, hoe kleine landen de
pionnen zijn "geworden van de groten hoe West-
Europa een verlengstuk dreigt te worden van het ver
slagen Duitsland een niemandsland tussen twee
tegenover elkaar staande machten.
De voorzitter, Bidault, moet wel een bijzondere be
doeling hebben gehad, toen hij de Italiaanse delegatie
welkom heette, als afgevaardigden van het „nieuwe"
Italië. Want ook Frankrijk heeft het in de afgelopen
jaren bitter moeten ervaren, dat het met het West-
Europese overwicht in de wereldgeschiedenis is af
gelopen.
De West-Europese landen zijn nu op elkaar aan
gewezen, willen ze eens weer vrij komen van de
gouden koorden, waarmede ze nu aan Wall-Street zijn
gebonden; willen ze vrij blijven van de politieke
dictatuur, die hun bedreigt zo lang innerlijke zwakte
en gebrek aan saamhorigheidsgevoel hun belet een
hechte samenleving te vormen van volkeren.
In dat systeem van samenwerking past naast een
„nieuw" Italië, dan eigenlijk ook een „nieuw" Duits
land, en tegenover dit laatste zal Bidault met ons nog
wel even huiverig staan.
De Indonesische Republiek heeft haar een-jarig be
staan herdacht en Sjahrir heeft ter gelegenheid hiervan
een verklaring afgelegd, waarin hij verzekerde, dat de
republiek niet door militaire actie kan worden ver
nietigd.
Wij zouden zo zeggen, dat een jaar lang dr. van
Mook bezig is, toenadering te verkrijgen.
De instelling van een commissie-generaal voor
Nederlands-Indië, waaraan met bekwame spoed werd
gewerkt en waarvan het wetsontwerp door de Tweede
Kamer met 53 tegen 28 stemmen is aanvaard, kan een
stap in de goede richting betekenen. Minister Jonkman
kreeg de regeringspartijen (Partij v. d. Arbeid en
Kath. Volkspartij) plus de Communisten, mee. Nu zal
de Eerste Kamer het ontwerp bekijken en daarna ver
neemt men wellicht, welke instructies de commissie-
generaal zullen worden gegeven.
Intussen gaan de troepenverschepingen naar Indië
voort. Nederlanders zullen de plaatsen van Engelse
officieren en manschappen innemen en bericht werd,
dat twee Britse divisies, die in Indonesië dienst doen,
in November zullen worden gerepatrieerd, nadat een
Nederlandse divisie zal zijn aangekomen.
De communisten verzetten zich meer en meer tegen
het zenden van Nederlandse troepen naar Indië en te
Amsterdam werd reeds een betoging gehouden, waarin
soldaten borden meedroegen met opschriften als:
„Vrijheid voor Indonesië" en „Wij willen niet naar
Indonesië". De wnd. burgemeester van Amsterdam
had geen toestemming gegeven, een openluchtbijeen
komst te houden een standpunt dat tot enige wrij
ving aanleiding gaf, doch het Indonesische jaarfeest
kon zij het dan niet in de openlucht, uiteindelijk
toch worden gevierd in de vroegere Hollandse
Schouwburg.
Met die Schouwburg is het trouwens een beetje
vreemde geschiedenis. Toen hij, kort na de bevrijding
gerestaureerd in gebruik zou worden genomen, kwamen
er van uiterst linkse zijde heftige protesten tegen, dat
deze theaterzaal, van waaruit de Amsterdamse Joden
werden gedeporteerd, weer zou worden gebruikt. Nu
deze storm is geluwd, vergadert men er zelf.
De eerlijkheid en het standpunt van den nieuwen
minister van Economische Zaken dr. G. W. M. Huys-
mans, die in een persconferentie de opbouwzaken
onder de loupe nam en ze niet mooier voorstelde, dan
ze verdienden, kan gewaardeerd worden. De credieten
van het buitenland naderen de uiterste grens en er moet
naar nieuw crediet worden uitgezien, aldus verzeker
de de minister. De regering zal echter alles in het
werk stellen om de export te bevorderen, waardoor
groter import mogelijk wordt. Deviezen moeten er zijn
en in dit verband is het kleine berichtje, dat de Wes-
terdam van de Holland-Am. lijn te New York aan
kwam met een zending bloembollen ter waarde van
vijf millioen dollar, van groot belang.
Gaat het dus met de bloembollen goed, net als
de vorige oorlog kunnen wij van de bollen alleen niet
leven en de minister kondigde dan ook aan, dat de
mogelijkheid wordt bekeken, de export geheel vrij te
geven, zodat er geen uitvoervergunningen meer nodig
zijn. Daardoor- zou men weer ambtenaren kunnen mis
sen, doch er staat tegenover, dat een mogelijkheid voor
knoeierij dient te worden voorkomen.
De minister wees er voorts op, dat de bladen geen
al te optimistische klanken moesten doen horen: ver
scheidene goederen zullen nog lange tijd schaars blij
ven. Op de dienst der prijsbeheersing kan niet worden
bezuinigd wel op die der distributie. De ambtenaren
die worden afgevoerd, kunnen in het particuliere be
drijfsleven te werk worden gesteld, want daar zit men
om werkkrachten verlegen. Minister Huysmans liet dus
een minder optimistisch geluid horen. Daartegenover
toonde de Nederlandsche ambassadeur te Washington
zich bij z'n laatste bezoek, verrukt over de vooruitgang
in ons land. Holland ruimt de oorlogsellende op, zo
zeide hij en gaat aan het werk. Die opruiming in
letterlijke zin kost in Den Haag alleen meer dan
vijf millioen gulden.
„CONCORDIA" CONCERTEERT
Zaïerdagavond j.l. werd door de Harmonie „Con
cordia" een concert op de Markt gegeven. Directeur
dhr. Verswijveren. De belangstelling was groot, maar
het rumoer niet minder. En dit is niet de eerste keer,
I dat er onder het publiek rumier is. Zowel voor de ver.
als voor het werkelijk belangstellende publiek is dit
I buitengewoon lastig. Een laatste dringend beroep
wordt op de schuldigen gedaan om tijdens de uit
voering geen leven te maken. Valt het weer voor, dan
staakt „Concordia" de concerten op de Kiosk.
DAT IS NIET DE MANIER
Een drietal schippers kwamen vorige week tot de
ontdekking, dat de lijnen van hun botnetten, die aan
de z.g.n. „stelling" hingen, op verschillende plaatsen
waren doorgesneden, en dat er kurken waren ver
dwenen. Hiervan werd aangifte gedaan bij de politie.
Het gevolg van het onderzoek was, dat de politie tot
de ontdekking is gekomen, dat enkele jongens van
ongeveer 12 jaar hierin de hand hadden. De bedoeling
was een zwemgordel te maken en hiervoor moesten ze
kurken hebben. Dit is de manie», echter niet jongens.
Bedenk dat dit materiaal was^van een ander. De
schippers zijn hierdoor gedupeerd, daar practisch geen
nieuwe botlijnen te krijgen zijn. Zouden jullie het
prettig vinden als ze iets dergelijks bij jullie vaders
deden Nee nou, wat gij niet fvilt dat U geschiedt
enz.
NOG AL EEN BENOEMING
Dhr. Gossje. voorheen onderwijzer aan de school
van het N.H. Weeshuis te Steenbergen en enige tijd
geleden benoemd als leraar aan de U.L.O. school
alhier, is thans als onderwijzer aan de O.L. School te
Oostburg aangesteld.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Jacobus Johannes Marius, zn. van Ph. J.
Steketee en van J. A. van Zweden. Jan Pieter, zn.
van C. A, Goedegebuure en van M. W. Jeroense.
Karei Leendert, zn. van K. M. Priem en H. Donga.
Gehuwd: J. C. Bout, 60 jr. en J. Beurkens, 49 jr.
Tj. Burger, 61 jr. en A. Voshol, 56 jr.
Overleden: A. J. Geluk, 57 jr. echtgen. van C. J.
Rijstenbil.
CONSUMENTENCREDIET
Ingevolge Staatsblad G 184 is in deze gemeente een
commissie opgericht voor het consumentencrediet.
Leden zijn: Mej. J. van Feleus, dhr. J. Aarnoudse,
M. Duine, J. L. v. Dijke, A. de Jong en J .H. Mees.
Het doel van deze commissie is, de financiering van
de aankoop van de allernodigste gebruiksartikelen tot
een vastgesteld bedrag per persoon. En dit voor
degenen, die het niet onmiddellijk kunnen bekostigen.
Het verschuldigde bedrag kan dan door de geholpene
over een langere termijn worden terugbetaald.
Nu is het echter de vraag om een grote koop van
gebruiksartikelen te kunnen doen.
BURGERLIJKE STAND
Huwelijksaangifte: Jan Frangois Deurloo, 26 jr.,
broodbakker, wonende te Tholen en Philipina Catha-
rina van Vossen, 28 jr. z.b. alhier.
BENOEMING
Onze vroegere dorpsgenoot, dhr. J. Boon Azn., is
met ingang van 1 Augustus benoemd tot archivaris
voo» Statistiek en Documentatie bij de N.A.K. te Goes.
BEKRONING VOÖR HOEFBESLAG
Door de jury voor het hoefbeslag van de Ver.
„Het Nederlandse Trekpaard" werden onze twee hoef
smeden, de heren M. J. van Beek Jr. en M. P. Lanooy
bekroond voor geleverd hoefbeslag. Als bewijs van
bekroning zal aan hen een certificaat worden toege
zonden, waarbij de Z.L.M. jubileum-medaille.
TEN BATE VAN HET RODE KRUIS
A.s. Zaterdag 24 Aug. zal „Accelerando" onder
leiding van haar directeur M. P. Lanooy een concert
geven op het terrein aan de Dorpsweg. Aanvang half
zeven. De toegangsprijs bedraagt 0.25, Kinderen
15 cent. Het batig saldo van deze avond komt ten
goede aan het Ned. Rode Kruis. Op deze manier wil
ook onze Muziekver. bijdragen tot de actie van het
Rode Kruis. Bij zeer velen in de gemeente zal dit grote
