Ons Eiland.
Belastingen.
De Thoolse Brug.
2c JAARGANG No. 18 VERSCHIJNT IEDERE VRIJDAG 15 MAART 1946
Abonnementen: f 0.90 per kwartaal franco per post f 1.15 Prijs per nummer 8 cent
Mededelingenblad voor het Eiland Tholen
REDACTIE: G. Heijboer, Nieuwstr. 494, St. Annaland UITGEVER: Firma C. Dieleman, Oudelandschestr. 9, Tel. 57, Tholen
ADVERTENTIËNf 0.10 per milimeter - Minimum f 2.00 SPIERINKJES tot en met 20 woorden f 1.00 - elk woord meer f 0.05
Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
We kunnen ons voorstellen, dat boven
staand opschrift, reeds bij voorbaat ..rillerig''
aandoet. Niet alleen om de zwaarte van het
project, dat ons volk te wachten staat, maar
ook en zeker niet het minst om de
maatregelen, die genomen kunnen worden om
de nodige gegevens te verzamelen, die dan
zullen leiden tot een aanslag.
Immers, er wordt ons voorgespiegeld, dat
de heffing van de belastingen op krachtige
wijze moet worden aangepakt. Daartoe is een
Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst in
gesteld. Deze beschikt over zodanige ge
gevens, die verstrekt moeten worden, zonder
dat er om gevraagd wordt en die, welke
gegeven moeten worden op verzoek van de
bevoegde instantie.
De hoofdrol hierbij wordt vervuld door
de opheffing van het bankgeheim. De banken,
in welke vorm ook, hebben op te geven de
stand der rekening op 30 September van het
vorige jaar. Maar ook bij notarissen, com-
missionnairs, levensverzekeringsmaatschap
pijen en verder bij ieder en op alle gebied,
waar gelden zijn gedeponeerd, kan inzage
worden gevraagd. Ook moet van premiën, die
vooruit zijn gestort, of goederen die na
30 September geleverd, doch vóór die datum
betaald werden, opgave geschieden, terwijl
daar ook een rekening-courant onder valt.
Verder moeten hypotheekbanken en beheer
ders van pensioenfondsen, en ook notarissen
opgave doen van alle bedragen, die tussen
30 April 1940 en 1 October 1945 zijn gestort
ter aflossing van lopende geldleningen, hetzij
geheel of gedeeltelijk, indien anders dan aan
vankelijk was overeengekomen.
Een vlucht in goederen of een belegging
in uitstaand geld of in levensverzekeringen,
enz. kan behoorlijk worden gecontroleerd,
terwijl een belegging in waardevolle goederen,
sieraden, antiek e.d. evenmin een veiligheids
klep geacht moet worden.
Om te ontkomen aan de strenge pressie,
die wordt uitgeoefend op hen, die te weinig
hebben betaald door een te lage opgave, werd
de gelegenheid geboden voor de invulling van
een buitengewoon aangiftebiljet. Heeft men
dat niet ontvangen en is er door belangheb
bende niet om gevraagd, dan is dit nu te laat.
De gevolgen dient men af te wachten.
Misschien is er nog een poging te wagen,
door bij den Inspecteur mondeling of schrif
telijk een bovengenoemd biljet aan te vragen,
waarop de buitengewone aangifte dan nog in
genade kan worden aangenomen.
Weinigen zullen er zijn, die niet met vreugde,
doch ook met een soort droefheid zich her
inneren, hoe ons eiland er voor de inundatie
uitzag.
Mooie dijken, beplant met forse olmen
bomen, wegen met laag struikgewas en soms
knotwilgen. Daartussen de vruchtbare akkers,
goed onderhouden, bezet met welige gewas
sen, afgewisseld door groene weilanden,
waarin vee of paarden hun voedsel vonden.
Hier en daar een kudde schapen; een
nijvere bevolking, altijd en overal bezig; een
landschap met zijn mooie polders, waarin ver
spreid de hofsteden, groot en klein, onder
gaand in haar groene beschutting van boom
gaarden en opgaand geboomte.
Vriendelijke dorpen met hun rode pannen
daken gaven sfeer aan het geheel. Het
stedeke Tholen met zijn beplante wallen en
zijn mooie molen gaf van alle zijden een
prachtige aanblik. Wij, Tholenaars, waren
trots op ons eiland en terecht. Vreemdelingen
kwamen van elders, om dat schone te be
wonderen.
En hoe is het nu
In Maart '44 hebben de moffen, onze be
zetters, ons Eiland onder water gezet. Mee
dogenloos hebben zij de bewoners van 6 dor
pen naar elders doen verhuizen, ons Eiland
tot een woestenij makend. Een enkele polder,
hier en daar wat hoger gelegen gronden,
bleven droog. Ieder herinnert zich nog goed
het schrijnende voor hen, die moesten eva
cueren, het moeilijke voor hen, die konden of
moesten blijven. Doch aan alles komt een
eind, zo ook hier. De bevrijding kwam, de
sluizen werden opengezet en langzaam
stroomde het zoute water weer van het land.
Begin Januari waren al veel gronden droog,
en wat niemand had gedacht of kunnen den
ken: met Maart werd al begonnen het land
weer te bezaaien. Met het echte Zeeuwse
doorzettingsvermogen is men begonnen en met
succes. Een goede oogst is het loon geworden
van hen, die de zaak direct hebben aangevat.
Met de weilanden is het anders gegaan. Zij
bleven liggen als grauwe vlakten, later be
groeid met allerlei onkruid; een enkel perceel
kon ingezaaid worden met graszaad, doch
hiervan was veel te weinig.
Het zoute water is mede oorzaak geweest,
dat alle bomen en ander houtgewas ten dode
waren opgeschreven. De schone, jonge boom
gaarden onder Tholen en Poortvliet en elders
zijn tot grote schade van de eigenaren, ver
dwenen. Eveneens het houtgewas bij de hof
steden, aan wegen en dijken, is weg. Wel
hebben enkele boomdijken het nog gehouden,
doch ten zeerste wordt gevreesd, dat de bo
men van jaar tot jaar zullen uitvallen, omdat
ze te veel zout water hebben opgenomen. Het
gevolg is, dat we nu hebben een kale vlakte,
met daartussen de van hun entourage beroof
de gebouwen, die daar nu staan als de om
wraak roepende getuigen tegen de verniel
zucht van de barbaren.
De wind krijgt vrij spel; nergens wordt ze
gebroken.
Moet dit zo blijven of moet er aangepakt
worden We zouden denken, dat onze
eilandbewoners, die reeds hebben getoond te
durven aanpakken, hun bouwland en straks
hun weiland weer terug te brengen in de
vroegere toestand en te trachten het bekende
productieve bestaan terug te winnen, zullen
meewerken om de aanblik van voorheen te
helpen terugbrengen. En hoe zal dat kunnen
Een commissie van enkele mensen hebben
zich in een Stichting" verenigd, om als
verbindingsmannen op te treden tussen be
woners en autoriteiten en we kunnen met
vreugde constateren, dat Staatsbosbeheer
reeds druk bezig is, de plannen voor de her-
beplanting van dijken en weaen te bestu
deren en klaar te makeri. Zij wil ook gaarne
verder gaan en voor iedere hofstede of
alleenstaande woning een plan en tekening
opmaken in overleg met den bewoner.
Men kan er dan van overtuigd zijn, dat
alles systemantisch oebeurt, dat bomen en
heesters worden geplant, die aan de grond
en de toestand geëigend ziin, en na verloop
van jaren een schoon geheel zullen vormen.
De kosten van dit alles zullen voor een
belangrijk gedeelte door het Riik worden ge-
dranen, zodat dit geen bezwaar kan ziin.
Het zal dus van de goede wil van den
bewoner afhangen, of hij straks, d.w.z. over
enige jaren, een woonoord heeft, waar hij
met vreugde zal wonen, waar hij na gedane
arbeid zijn rust in een gezellige omgeving
zal doorbrengen. Welaan dan Tholenaren,
richt een verzoek tot staatsbosbeheer voor
een plan tot beplanting, of richt U tot de
stichting, die zich daarvoor beschikbaar stelt.
De Stichting bestaat uit de volgende heren:
Voor Tholen: C. v. d. Berge en onderget.
Poortvliet: M. v. Ast
Scherpenisse: P. J. Noom
St. Maartensdijk: W. L. Blindenbach
Stavenisse: Johs. Stoutjesdijk
St. Annaland: A. P. Bil
Oud-Vossemeer: G. J. W. de Graaf!
St. Philipsland: Jac. v. Gorsel -
Prins Hendrikpolder
Zij zullen Uw verlangen gaarne doorgeven
ter bestemder plaatse. Wij zouden ook gaarne
de verschillende gemeente hierin betrekken,
ook voor haar is in deze wel wat te doen en
wanneer zij Staatsbosbeheer verzoeken de
toestand eens na te gaan, zal verfraaiing van
toegangen, enz. zeker niet uitblijven.
We hebben een rake klap gekregen, doch
we zouden geen Zeeuwen zijn, als we dat
rustig aan ons voorbij lieten gaan. Neen, met
z'n allen zullen we aanpakken en straks zal
weer gesproken worden van het mooie Eiland,
waar resultaten van naarstige handen en goed
doordachte ideeën te zien zijn, waar de hoe
ven omringd zullen zijn door een passende
entourage, waar de dijken weer beplant zijn
en begroeide hoekjes van wegen het land-
schapsschoon zullen verhogen.
De voorzitter van de Stichting
W. L. Klompe.
Momenteel zouden we er graag weer een
dubbeltje voor over hebben om over een
herstelde Thoolse brug te kunnen. De ellende
van de gesprongen brug zullen we vooral na
18 Maart weer enige tijd danig voelen, daar
na deze datum de noodzoetbrug wordt weg
genomen om de herstelwerkzaamheden voort-
ganq te doen hebben.
Het gaat er echter niet om, of we er dat
dubbeltje voor over hebben, het gaat er om,
waarvoor moet hier nog steeds een dubbeltje
voor betaald worden
Bij een bezoek aan Schouwen en Duive-
land, dat vorige week werd gebracht door
een 15tal Dames en Heren, leden van de
St. Generaal en Prov. Staten bracht men o.m.
de wenselijkheid naar voren, het veer bij
Zijpe vrij te maken. Er wordt onderscheid
gemaakt in de Provincie. De veren aan
Zeeuws-Vlaanderen zijn bijv. vrij. Waarom
dan ook de andere, waarom dan ook het
Thoolse veer niet We gunnen het de men
sen in Zeeuws-Vlaanderen graag, er is daar
zoveel financiële schade, dat het een heel
billijk en gering voordeeltje is, die vrije
veren. Maar, waarom ook de andere veren
niet De zakenlieden buiten ons eiland
snuiven, als ze voor de Thoolse brug moeten
betalen, terwijl ze ongehinderd over de
Moerdijk rijden. En wij, eilandbewoners, be
talen toch ook wegenbelasting, enz. Ver
dienen wij iets aan de Thoolse brug
Het ene Zeeuwse veer vrij, ook het andere,
lijkt ons. Wie suggereert nog meer in die
richting