Mededelingenblad voor het Eiland Tholen
Ja, ik ben Zwarte Piet.
Zeg, help je me niet?
VOOR PEN ZONDAG
Annexatie of Abdicatie
THOLEN
Bekendmaking
Noord helpt Zuid
Ie JAARGANG No. 38
Abonnementen: f 0.75 per kwartaal
VERSCHIJNT IEDERE VRIJDAG
3 AUGUSTUS 1945
Prijs per nummer 6 cent
REDACTIE: G. Heijboer, Nieuwstraat 494, St. Annaland UITGEVER: Firma C. Dieleman, Oudelandschestraat 9, Tholen
ADVERTENTIËNf 0.10 per milimeter - Miniqium f 2.00 <579 SPIERINKJES: tot en met 20 woorden f 1.00 - elk woord meer f 0.05
99" Advertenties worden tot uiterlijk Donderdagmiddag 1 uur aangenomen
Zwarte Piet zit te zweten. Zijn dik, vet
gezicht blinkt van het zweet. Waarom Om
dat de zwarte handel voorbij is Nee. dat
loopt wel af. maar hij weet geen raad met
zijn geld. Al een groot pak briefjes van 100
heeft hij moeten verbranden en moet het nu
zoo straks met zijn briefjes van 25, van 10,
van 1 gulden net zoo? Zeg vriend, help
je me niet Wil je niet een pakje papiertjes
voor mij inleveren op jouw naam
Nee zwarte Piet. ik moet jouw papiertjes
niet hebben. Waarom niet?
Omdat je ze niet eerlijk verdiend hebt. Je
hebt je verrijkt met de honger, het leed en
de ellende van ons arme volk Jouw geld is
bloedgeld Ik wil het nog niet eens even in
mijn handen pakken Je hebt het niet eerlijk
verdiend, het is goed dat je het nu weer
kwijt raakt. Bovendien, zwarte Piet, help ik
jou, dan is dit niet alleen een schande, maar
bovendien nog een groot nadeel in de porte-
monaie van haast alle eerlijke Vaderlanders.
Waarom Daj zal /ik je verklaren. Toen de
Moffen ons land laaghartig overvielen was er
in Nederland voor 1 Milliard gulden aan
bankpapier. Hiervoor was gouddekking aan
wezig. Toen is de Mof aan het drukken ge
gaan. Nog voor 4 milliard briefjes drukten ze
er bij. Er bleef echter maar evenveel goud.
Komt er dus niets aan zwart geld voor den
dag, dat waardeloos verklaard kan worden,
dan is de gulden nog maar 20 cent waard.
Daarom hoop ik, dat al wat de zwarte handel
aan winst heeft opgeleverd, in handen van
de regeering komt. Dan zal onze gulden weer
zoo ongeveer de gulden zijn. En daar heeft
geheel ons land en ieder eerlijk mensch voor
deel van.
Je snapt dus, zwarte Piet,
Wij helpen je niet
en hij legerde zich in het gezicht
der stad Gen. 33 18b
Een van de vele maatregelen, die men
tegen Duitschland wenscht te nemen, is
annexatie van een gedeelte van het Duitsch
gebied. Het mes snijdt daarbij dan van twee
kanten, zoo zegt men. Want annexatie van
den een beteekent abdicatie, gebiedsafstand
voor den ander. Wat de een door annexatie
wint. moet de ander afstaan.
Er bestaat echter ook een annexatie, die
neerkomt op een abdicatie voor dezelfde partij.
Een voorbeeld daarvan vinden we in wat
in den tekst hierboven wordt vermeldt.
Jacob, de erfgenaam van den zegen van
Abraham, keert na jaren van zwerven terug
in het land der belofte. Eindelijk lijkt het erop,
dat de belofte in vervulling zal gaan en hij
't land in eigendom zal krijgen.
't Eerste begin is er tenminste.
Bij Sickem, een stad in opkomst midden in
Kanaan, kiest hij zijn verblijf. Hij koopt er
een "stuk grond en bouwt er een altaar. De
annexatie neemt een aanvang. In het gezicht
der stad legert hij zich.
Hij kan steun hebben van Sichem bij drei
gend gevaar. Hij kan relaties krijgen via
Sichem met de andere bewoners des lands en
in gedachten ziet hij zich al in 't bezit van
heel Kanaan.
Echter, de annexatie wordt een abdicatie.
In plaats van gebied te winnen moet hij ter
rein afstaan.
Hij meent op weg te zijn om heel 't be
loofde land onder zijn beslag te krijgen, maar
hij is bezig om zelf zijn kinderen uit te leveren
aan den geest van Kanaan en een put te
graven voor de toekomst van zijn geslacht.
Dina. zijn dochter, laat zich lokken door
Sichem en verliest er haar vrouweneer.
Zijn zonen, gedreven door wraakzucht,
misbruiken het teeken des Verbonds en moor
den Sichem uk.
En het eind is, dat Jacob in duizend
angsten moet wegtrekken, om den algeheelen
ondergang van zichzelf zijn geslacht te ont
gaan. De zoo mooi en verstandig opgezette
annexatie verloopt tenslotte in een abdicatie.
Dat behoeft ook niet te verwonderen.
De kerk (en dit is Jacob en zijn geslacht)
kan niet samengaan met de wereld, zonder
daarbij gevaar te loopen door de wereld te
worden meegezogen. Wie als geloovige, de
grens niet ziet. die hem van 't ongeloof ge
scheiden houdt, die wordt uiteindelijk door
dat ongeloof gegrepen en verstrikt.
We kunnen daartegen bezwaren hebben.
We kunnen weigeren dat te aanvaarden. We
kunnen die tegenstelling, die antithese, zooals
we dat tegenwoordige noemen, verwijzen
naar het rijk der fabelen.
Het helpt ons allemaal niet. Er loopt nu
eenmaal een lijn door de wereld, die de men-
schen in twee kampen verdeelt. Christus
Zelf heeft daarop al gewezen, toen Hij zeide
„Ik ben niet gekomen om den vrede te bren
gen. maar het zwaard.
Want dit is de vraag, waarom het gaat:
..Verwacht ge alles, in leven en in sterven
van Christus of verwacht ge dat niet Onder
werpt ge u, in alle dingen van het leven, aan
God en Zijn Woord, of gaat ge hier en daar
nog uw eigen weg?'' En 't antwoord op die
vraag brengt scheiding, of ge 't wild of niet.
\Maar nu is 't dit, wat ons voorzichtig maken
moet de bekoring, de verleiding van de wereld
is zoo sterk en zoo heel gemakkelijk doen wij
weer met de wereld mee. ook al weten wij,
dat het tenslotte toch moet komen van Chris
tus. t Lijkt misschien aanvankelijk winst,
wanneer kerk en wereld, geloof en ongeloof
gaan samenwerken, maar 't eind beteekent
voor de kerk verlies.
Want annexatie van de wereld do9r de
kerk, dat wordt tenslotte abdicatie van de
i kerk aan de wereld. Ontkenning van de
antithese, in de politiek, in de maatschappij,
in het onderwijs, kortom op alle levensterrein,
dat is ten diepste ontkenning van den Chris-
I tus. En ontkenning van den Christus, dat is
de dood.
Want alleen wie in den Zoon gelooft, heeft
t eeuwige leven en wie den Zoon ongehoor
zaam is, die zal het leven niet zien.
Th.
H.J.S.
Burgemeester en Wethouders van Tholen
herinneren de ingezetenen aan den inhoud
van de artikelen 73 en 73 bis der Algemeene
Politieverordening, waarbij het verboden is
straten, stoepen of verhoogde voetpaden te
schuren of met water af te spoelen, behalve
wanneer de verplichting daartoe volgens ge
noemde verordening bestaat, dan wel water te
verspillen van de N.V. Waterleidingmij.
„Tholen".
Zij maken bekend, dat het ingaande 1 Aug.
voor het verdere gedeelte van 1945 verboden
is de straten (waaronder begrepen werden
stoepen, goten en riooldeksels) te dweilen en
ramen te wasschen.
Tholen, 26 Juli 1945.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. v. d. Berge.
De Secretaris, Val. Laban.
Het was Vrijdag 27 Juli voor het eiland
Tholen een belangrijke dag. Een aantal af
gevaardigden van de N.V.H. uit Delft zijn nl.
naar ons eiland gekomen om het geschenk
van de stad Delft, bestaande uit een groote
hoeveelheid meubelen, serviesgoed, keuken
gerei enz. aan te komen bieden. Hoewel het
weer zich aanvankelijk niet al te best liet aan
zien klaarde het langzamerhand op en tegen
den middag kwam de zon toch nog door. De
regeling van de ontvangst was in Tholen
keurig voor elkaar. Helaas liet het gezelschap
uit Delft zeer lang op zich wachten doordat,
zooals later bleek, de reis niet zoo n vlot ver
loop had als berekend was. Doqt pech met
de veerponten kwam het gezelschap zes uur
later aan dan was afgesproken. Het pro
gramma moest daarom noodgedwongen ver
anderd worden.
Tegenwoordig waren o.a. alle burgemeesters
van het eiland Tholen en St. Philipsland en
de plaatselijke H.A.R.K.-comité's.
Als eerste spreker heette de wnd. Burge
meester van Tholen, allen hartelijk welkom,
Ds. N. van Gelder, voorzitter van het comité
uit Delft bood daarop het geschenk aan.
Spreker memoreerde hoe op 29 April het
eerste voedsel boven Delft en omgeving werd
afgeworpen. Wij waren blijde onze dank
baarheid te kunnen toonen door daadwerke
lijke hulp aan het Zuiden te kunnen brengen.
Wij hoorden v^n de verwoestingen op het
eiland Tholen en St. Philipsland aangericht
en nu hadden wij een doel. maar veel wisten
wij niet omtrent de toestand aldaar. Eenigs-
zins voorgelicht door een deputatie uit Tholen
achten wij het beter zelf een indruk te ver
krijgen. Vandaar onze komst. Door de nood
moeten wij naar elkaar toegroeien en elkaar
leeren begrijpen; Dit zal een band worden.
Maar er is nog een andere band. In Oud-
Vossemeer staat een huis, nl. het huis van
Rooseveld. Deze naam is een symbool van
vrijheid voor de wereld. In Delft staat een
huis, nl. het huis van Willem de Zwijger.
Deze naam is een symbool van vrijheid voor
ons land. Deze beide symbolen mogen voor
ons een verbondenheid zijn. Moge wij be
grijpen waarvoor deze groote wereldburgers
