Jaren na de ramp. Meer dan de Tweede Wereldoorlog betekende de watersnoodramp een omwenteling voor het achtergebleven Zeeland. Hoewel je met alle verlies aan mensenlevens, de schade aan eigendommen en het verlies van vee en landbouwgrond niet over voordelen mag spreken, is de mens toch geneigd om bij elke ramp te speuren naar goede gevolgen. En hoewel het herstel en de wederopbouw voorspoedig verliepen zou het nog jaren duren voordat de getroffenen de materiële gevolgen van de ramp te boven waren. Persoonlijke verliezen waren een blijvende wond. De geestelijke schade die veroorzaakt wordt door zo'n ramp blijft echter. Voor velen was de ramp een traumatische ervaring. Ondanks de Deltawerken blijft de angst voor het water en de storm velen tot op de dag van vandaag bij. Niet alleen is de zeewering nu met de Deltawerken sterker dan ooit. Na de ramp wordt ook de achtergebleven economische ontwikkeling versneld ingehaald. De landbouw werd niet alleen hersteld, maar ook gemoderniseerd. De industrie ontdekte de mogelijkheden met veel open ruimte, diep en nu ook getij denloos vaarwater en kwam naar het nieuwe Zeeland. Het toerisme kreeg, vooral door de spectaculaire Deltawerken, een stimulans. Zeeland is opengelegd door de deltawerken. Vooral ons eiland Schouwen-Duiveland is uit het isolement gekomen, met al zijn voor- en nadelen voor de oorspronkelijke bevolking, die daar misschien niet zo blij mee is. Het zorgde echter ook voor nieuwe werkgelegenheid en na de verdergaande mechanisatie in de landbouw was dat hard nodig ook. Niet alles is dus rozengeur en maneschijn. Door de Deltadammen zijn alle open verbindingen, behalve de Westerschelde en de Rijnmonding, in min of meer afgesloten meren veranderd. Dit kan in de toekomst problemen geven voor de afvoer van rivierwater naar zee en zorgen voor slibvorming. Daarom zouden afwateringsmogelijkheden in de dammen nuttig kunnen zijn. Een groter getijdenverschil zou de Oosterschelde, die door de afsluiting flink uit z'n natuurlijk evenwicht werd gebracht, ook welkom zijn. Is die kust nu veilig? (Uit de PZC) Koningin Beatrix verklaart bij de ingebruikname van de stormvloedkering Oosterschelde, in oktober 1986, de Delta officieel veilig. Maar vandaag vindt 49,3% van de Zeeuwen - zo zegt een enquête in opdracht van de Provinciale Zeeuwse Courant - dat een herhaling van de ramp van '53 nog steeds mogelijk is. (Slechts 39% meent dat het niet meer kan.) En 30% vindt dat Zeeland niet veilig is. Immers, zo zegt de helft van de Zeeuwen, stormvloeden zoals destijds komen nog altijd voor. in 1976 reikte het waterpeil in Vlissingen tot 3,94 m en in 1990 tot 3,84 m. Bovendien is er de opwarming van de aarde die het zeepeil doet stijgen: de klimaatsverandering zou het zeeniveau deze eeuw met 80 cm verhogen. Al heeft driekwart van de Zeeuwen vertrouwen in de bestaande Deltawerken, toch vindt 59% dat die niet voltooid zijn en dat de zeeweringen versterkt moeten worden. 9

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 2008 | | pagina 9