Het schip aan de Prins Hendrik kade werd genoemd. Het lag enkele minuten van ons af. PAOASM die uit een schippers familie stamde ging er heen. Hij kwam terug met de mededeling dat hij die schipper kende en deze bereid was een of meerderen van ons mee te nemen. De volgende vraag was wie! Teun en Jan waren beiden ambtenaren bij de Waterstaat en konden dus niet mee. Dit werd later bevestigd door een bericht dat ze zich gereed moesten maken voor eventuele uitzending naar elders. Aaldert was wat grieperig en had niet veel zin. Ik bleef dus over. Tijdens ons overleg stond de 80 meter ontvanger bij. We hoorden op 3780 Khz. PAOIDW in Laren die antwoord trachtte te geven op vragen van eventuele behulpzame amateurs. Op ons aanbod reageerde hij spontaan. Roep mij rond 16 uur aan (later ging moeilijk i.v.m. de dag/nacht condities) want er begint zich een soort "net" te vormen die diverse zaken met toestemming van de RCD proberen te regelen. Om 16 uur maakte PAORWS weer verbinding met hem. Hij vertelde dat er meer aanbod was en van sommigen die dichter bij het rampgebied woonden. In verband met het vertrek van het eerder genoemde schip werd afge sproken om morgen ochtend (Maandag) rond 8 uur weer contact te maken. Dat heb ik toen gedaan omdat PAORWS een bericht had gekregen van zijn "baas" om elders aan de slag te gaan. PAOIDW deelde me mee dat er voldoende aanbod was, maar dat het moeilijk was om de amateurs op de in nood verkerende gebieden te krijgen en mede omdat we op zijn snelst Dinsdag in Rotterdam konden zijn wat te laat was, werden we bedankt voor de aangeboden hulp. Het enige wat we konden doen was luisteren en soms telefonisch een enkel bericht door te geven. Dit was meestal overbodig omdat velen in het land luisterden en het zelfde probeerden te doen. Wel was het vermakelijk -ondanks de nare berichten die we hoorden dat als een buitenlandse amateur CQ riep hij onmiddellijk van velen te horen kreeg dat er in HOLLAND een noodnet liep dat niet gestoord mocht worden. Ook was regelmatig het zeer luide signaal te horen vanuit het NATO hoofdkwartier dat toen nog in Fontainebleu bij Parijs was. Die boden diverse zaken en hulp aan. Dus dat ging beter als via de officiële lijnen Ook het Italiaanse Rode Kruis meldde zich af en toe met de toezegging van hulpgoederen. Ik heb nog een qsl kaart van een verbinding met hun -11 NT- omdat een bericht bij PAOYG de leider van het noodnet vanwege de qrm niet te ontvangen was en hier wel later heb door gezonden. Enig leedvermaak hadden we als zendamateurs dat de legerzender DOB in Bergen op Zoom geen verbinding kon maken met de in het rampgebied ingezette militaire commando's. Amateurs hielpen hun daar bij!! Ook een bericht van amateurs die in Hamburg bij het gas-water en electrabedrijf werkten en aanboden te helpen met medeneming van gereedschap en herstel materiaal hoorde ik.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 2003 | | pagina 2