Rampherdenking op maandag 1 februari 1993 in de Nederlands Hervormde Kerk te Dreischor Speeltuinplan Gemeentelijke identiteitskaart vanaf 1 januari 1993 verkrijgbaar Aanvang 19.30 uur JAARGANG 1 PRESENTATIE VAN HET SPEELTUINPLAN - ZONNE- MAIRE OP 4 FEBRUARI 1993 IN HET DORPSHUIS TE ZONNEMAIRE- AANVANG 19.30 UUR Bij de speeltuinplanvorming zijn een aantal inwoners van Zonnemaire en de kinderen van de basisschool betrokken geweest. Het doel van de presentatie is de bevolking te informeren over de voorge nomen plannen van de gemeente met betrekking tot de renovatie van de speeltuin in Zonnemaire. Tijdens de presentatie zullen ook de tekeningen van de kinderen van de basisschool te bezichtigen zijn. Hierin komt tot uitdrukking hoe zij hun speelplek zien. De presentatie is in handen van: - Mevr. Blok, consulente speelvoorzieningen, van "Impuls Zeeland", een pro vinciaal adviesorgaan. - Mevr. Loschacoff - de Kanter - Dhr. Goemans, beiden wethouder van de gemeente. - Dhr. v.d. Stelt, medewerker van de buitendienst. Vanaf 1 januari 1993 is bij het bureau burgerzaken de nieuwe gemeentelijke identiteitskaart verkrijgbaar. Deze kaart kan gebruikt worden als identiteitsbewijs. Inmiddels wordt de kaart reeds geaksep- teerd door: Postkantoren en postagentschappen, ABN- AMRO bank, ING bank, Verenigde Spaarbank NV, Holland Casino's, Filmnet, Rabobank, LeCard, OV Studentenkaart BV. Naar verwachting zullen bin nenkort tal van andere instellin gen/organisaties ook tot aksep- tatie besluiten. De gemeentelijke identiteitskaart is verkrijgbaar voor f 30,50. 1 Rampspoed, leed en ongeluk worden door de mens spoedig vergeten of zover naar de achter grond van zijn bewustzijn gedrongen, dat zij geen belemmering meer vormen om het nor male leven voort te zetten. Met de watersnoodramp van 1 februari 1953 is het niet anders gegaan. Zij, die haar aan den lijve ondervonden of er van vlakbij getuige van waren, zullen heel lang de herinnering eraan meedragen, al zullen in de loop der jaren veel bijzonderheden verbleken of geheel verdwijnen. Kinderen zullen nog verhalen kunnen vertellen, die ze van hun ouders of andere familieleden hebben gehoord. Kleinkinderen nog iets van wat zij hoorden van opa's en oma's en dan is het met de persoonlijke overlevering een eind gedaan. Juist daarom is het goed, dat nu na 40 jaar de watersnoodramp weer wordt herdacht, zodat het nageslacht beter ingelicht zal zijn over dit gebeuren. Dreischor De zeedijk van de polder Dreischor heeft in de rampnacht standgehouden. Het water werd echter hoog opgestuwd in het nauwe Dijkwater en om streeks middernacht begon men zich aan het haventje Beldert ongerust te maken. In alle huisjes in de omgeving brandde licht, maar in het dorp en in de polder was alles donker. Daar was men zich blijkbaar van geen gevaar bewust. Toen omstreeks half drie de zee de kruin van de dijk bereikte, liet men de alarmklok luiden en trachtte men de mensen in de polder te waarschu wen om naar het iets hoger gelegen dorp te gaan. Pogingen om de dijken met zandzakken op te hogen mislukten en weldra liep de Adriana Johannapolder ten westen van het Dijkwater vol, waarna het water over de weg ook in de polder Dreischor doordrong. Ook de dijk van de Nieuwe Polder aan de noordzijde van het Dijkwater bezweek op verschillende punten en daarna de tussendijk van de polder Dreischor. Inmiddels was de alarmklok voor de tweede keer geluid. Om half zes stond de gehele gemeente onder, zelfs de Ring van het dorp. De mensen zaten geï soleerd op zolders en daken. De redding moest geschieden met het enige aanwezige vaartuig, de peilboot van de polder, die zich gelukkig binnen dijks bevond. Doordat men niets van de buitenwereld vernam, dachten de mensen, dat de ramp alleen Dreischor getroffen had. 's Middags om vier uur dreef de vloed het water nog een meter hoger op. Ook de kerk, het hoogst gelegen punt, liep onder. Die dag kwamen 32 mensen om het leven, allen buiten de kom van het dorp. Er ontstond nijpend gebrek aan brood en vooral aan drinkwater. Gelukkig konstateerden vliegtui gen de noodtoestand en de volgende dag werden rubberboten en levensmiddelen gedropt. Woensdag kwam het bericht, dat allen moesten evacueren. Dit geschiedde hoofdzakelijk via Noordgouwe-Brouwershaven.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 1993 | | pagina 12