Veertig jaar geleden
Vlaggen
halfstok
- 92 -
RHOON
Veertig jaar geleden werd zuid west Nederland 's nachts overvallen door
iet gebundelde geweld van een zware storm en een springvloed. In Zeeland
n West Brabant, maar ook op de Zuid Hollandse eilanden en in de omgeving
an Rotterdam konden vele dijken het geweld van wind en water niet
rotseren. Beelden en herinneringen vol emotie staan diep in de geheugens
gegrift van alle mensen die de watersnood als slachtoffer, dijkwacht of
ïulpverlener meemaakten. In deze regio werden vooral Hoogvliet en een
Irietal polders in het buitengebied van Rhoon getroffen. Enkele
lorpsgenoten kwamen jammerlijk om. Ook was er veel materiële schade
n verdronk er heel wat vee.
Dijkbreuk
De heer en mevrouw Leeuwenburg van
le Werkersdijk wonen kunnen het zich
ïog als de dag van gisteren herinneren.
Leeuwenburg was voorzitter van het
Polderbestuur van de Zegenpolder, de
Molenpolder en de Portlandpolder, het
rebied dat in korte tijd veranderde in een
\olkend meer. Leeuwenburg had een
erenigingsavond toen hij weggeroepen
verd voor de dijkbeveiliging.
De sluisdeuren van de toenmalige
-ihoonse haven werden gesloten.
De dijkwacht begon zijn controletochten
ner de dijken. Er kon water over de dijk
omen, maar er werd nog niet direct aan
iet ergste gedacht. Onverwacht brak
chter de Zegenpoldersedijk, op maar
iefst drie plaatsen werd de druk teveel.
Gelukkig was de dijkwacht op dat
noment niet op dat deel van de dijk. Na
Je Zegenpolder liepen ook de Molenpol
der en de Portland polder snel onder. Met
Op 1 februari zullen in de
gemeente de vlaggen halfstok
hangen ter nagedachtenis aan de
watersnoodramp in 1953. Dit in
navolging van gemeenten die
nauw bij de watersnood betrokken
zijn geweest. Ook zal een afvaar
diging (burgemeester Temminck
en twee inwoners die nauw bij de
ramp betrokken zijn geweest) de
herdenkingsdienst op 1 februari in
Nieuwerkerk te Zeeland bijwo
nen.
nan en macht werd gewerkt om het vee
Je vrijheid te geven en van de onheils-
nlaatsen te jagen. De klokken van de
Hervormde kerk en de Rooms Katho-
ieke kerk werden geluid. Het dorp zelf
deef gespaard.
Vijf paarden
-.en groot deel van de koeien werd
ipgevangen op de boerderij van Kruit-
ïof. De paarden zochten zelf een goed
leenkomen. Een van de beelden die
Leeuwenburg nooit zal vergeten zijn vijf
raardehoofden juist boven het water.
Normaal wilden de paarden nog wel eens
egen elkaar uitvallen, maar nu hadden
ze de hoofden over eikaars schouders
tegen elkaar aan gevleid. Later werd er
een nog levende herdershond op een tas
hooi aangetroffen en zelfs twee varkens
op een dak.
Winterswijk
De samenwerking na de ramp was
voortreffelijk. Rotterdam hielp bij het
repareren van de dijken en een al
gepensioneerde opzichter van
Rijkswaterstaat werd een aantal maan
den aan het gebied toegewezen om alles
weer op orde te krijgen. Het gemaal was
heel gebleven, maar om de capaciteit te
vergroten zette Rijkswaterstaat een extra
pomp in. Gelukkig was het water niet
zout en verziltte de bodem niet. Het gezin
Leeuwenburg kon op 22 maart weer naar
zijn boerderij terugkeren. Er was een
massa modder op te ruimen en veel te
repareren in hel huis. Van het interieur
moest nogal wat worden vervangen. De
gemeente Winterswijk nodigde de kin
deren uit om de zomervakantie daar door
te brengen, zodat ze weer op verhaal
konden komen en de ouders de gelegen
heid hadden om het huis op te knappen.
De Essendijk gezien vanaf lier begin. Het water loopt over de Essendijk naar de Tijsjesdijk. Ook die dijk begon over te lopen,
maar met zandzakken kon die waterstroom worden gestopt.
