- 87 -
In deze zelfde week was er ook gelegenheid om post te versturen;
we hebben daar graag gebruik van gemaakt,om onze ouders op de hoogte te
stellen. Op moeder Veldhuijzens verjaardag, 5 Febr.,kwam daar het bericht
aan. Later vertelde ze,dat dit haar mooiste cadeautje was geweest.Ook kwa
men langzamerhand bij ons berichten binnen over de situatie bij familie-leden
elders. Ook in Rhoon had de Buitendijk het begeven .waardoor de Zegenpolder
vol gelopen was; en door overlopen van de Essendijk was ook het weiland van
vader Veldhuijzen onder water komen te staan.Verder Is het water niet gekomen,
dus niet in het dorp.Wel heeft de Ramp hier drie slachtoffers geëist.
Eveneens was het water op Flakkee door de dijken gekomen; zo in
Ooltgensplaatwaar neef Johannes (Han) van Kempen met een oom verdronken
was,in een poging om enige machinerie van hun loonbedrijf te redden.Zo bleef
nicht Ma met 5 kinderen achrter. De verdere familie uit Ooltgensplaat moest
voor de tweede maal (de eerste keer tijdens de oorlog) evacuerenomdat het
hele dorp onder water stond.Maar vergelijken we met plaatsen,als Nieuwerkerk
op Schouwen, of Kruiningen op Zuid-Beveland, of met Oude Tonge op Flakkee,
of met Stavenisse op Tholen.dan mogen we nog dankbaar zijn er zó afgekomen
te zijn.
RONDBLIK OP EIGEN ERE.
Sinds de vorige rondblik verscheen is veel gebeurd» Het 'is pas 6
weken geleden, en toch lijkt het veel en veel langer» We hebben
zoveel meegemaakt en nog veel meer gehóórd, dat we moeilijk alles
kunnen verwerken, zodat alles nog niet voldoende tot ons door
dringt» Daar is in de eerste plaats het vermist voorden van br.
Sandee, met vrouw en een kind» lang hebben we gehoopt, dat ook
zij de overstromingsramp overleefd zouden hebben» Maar nu de da
gen al in weken zijn veranderd, is onze. hoop vervlogen. We kunnen
het ons niet indenken deze br» ouderling niet meer in ons midden
te hebben» In allo eenvoudigheid ging hij zijn weg» Maar bij alle
eenvoud, die hem sierde wist hij zich toch geborgen in Jezus
Christus, zijn Heiland. Hij brandde van liefde voor de Kerk, en
niets was hem te zwaar of te moeilijk» Ditzelfde mogen vre ook
zeggen van zr. Sandee» Ze woonden het verste van de kerk af, maar
hun plaatsen waren hoogst zelden onbezet, wanneer God zijn volk
samenriep» Regen en wind trotseerden ze» Moge de Here onze God
hun beide kinderen die Hij ons nog heeft gelaten, goed en nabij
wezen»
Wel niet door het water verzwolgen, naar menselijk gesproken is
het water toch wel mede oorzaak, van het onverwacht overlijden
van br. A» op 't Hof. Na de spannende dagen, waarop evacuatie
volgde, bleven de reacties niet uit» Hij had teveel van zijn li
chaam gevergd, daar zijn hart niet sterk was» Op 9 Febr. is
hij gestorven, en zoals hij zelf getuigde, gegaan naar het Vader
huis met zijn vele woningen» Trooste de Here de -weduwe en de
kinderen»
Anderen hebben hun huis en goed verloren» Veel vee is verdron ken
Vele waarons bestomen onze ziel. Laten we echter blijven geloven,"
dat Gods hand een Vaderhand is» Geen slappe, naar een nachtige
Vaderhand» laten wo de hand op de mond leggen. Ons onderwerpen in
alle ootnoed aan de Here, en erkennen dat we van genade moeten
leven» God wil ons zien als onwaardigen, die straf hebben ver
diend» Maar dan "werpt al uw/ bekommernissen op Hen, want Hij zorgt
voor u"
