- 5 -
Slechts één van hen keert terug, om de Here Jezus te danken voor
d,e genezing. En dat was net degene, van wie je het niet zou ver
wachten. Hij was een Samaritaan, op wie de Joden met minachting
neerzagen. Hoe zou het staan met ónze dankbaarheid tegenover God?
Het zou héél erg zijn, als wij alles gewoon gingen vinden. anneer
we erkennen, dat God heeft "meegewerkt"wanneer we geloven, dat
Hij de arbeid aan de dijk heeft gezegend - dan past ons diepe dank
baarheid
Het gevaar bestaat, dat men gaat menen, met het brengen van een
"offertje", met het afstaan van een klein beetje geld, zijn dank
baarheid te kunnen afkopen. Zo in de trant van: ik heb mijn plicht
gedaan, we zijn nu weer kiet.Neen, zo gemakkelijk gaat het niet. En
wanneer er werkelijk dankbaarheid is in ons hart, dan willen we
het ook zo gemakkelijk niet. Wat dan? Misschien heeft U het niet
gemerkt, maar we zijn nog niet klaar met de tekst. Een altaar
bouwde men, om op te offeren. Dat was in die tijd heel gewoon.
Maar Jozua deed méér. Er staat: En dé&r schreef hij op de stenen
een afschrift van de wet van Mózes. De wet van Mozes (waarschijn
lijk kort samengevat) schrijft hij neer, zoals een onderwijzer in de
klas, of een predikant op de catechisatie, wel eens iets op het
bord schrijft, opdat de leerlingen het goed zullen onthouden. Jo
zua heeft gewéten, hoewel het pas veel later is gezegd; "Gehoor
zamen is beter dan offerande". Dit geldt ook nu nog.
We kunnen onze dankbaarheid tegenover God het beste tot uiting
brengen door Hem te gehoorzamen. Zijn wet is ons bekend. Laat die
v/et de handleiding zijn voor ons doen en laten! VIe zullen onszelf
niet wijs maken, dat we voor honderd procent volgens die handlei
ding kunnen leven. En we wéten gelukkig van de vergeving, die er
is door het kruis van Jezus Christus. Maar als het goed is, moet
in ons hart het ernstig voornemen zijn, om te leven naar de voor
schriften van Gods wet.
U zal ik eeuwig eren,
die eeuw'ge goedheid zijt!
U blijv', o Heer der heren,
geheel mijn hart gewijd!
Amen.
