hoe dat moest. Vanuit de lucht was de aanblik erbarmelijk en vooral de eerste
vluchten waren zeer emotioneel. Constant vliegen, laden en inspecties aan de
vliegtuigen uitvoeren, vooral overdag en voor medicijnen ook 's-Avonds en bij hoge
uitzondering ook 's-Nachts niet vrij van risico's met zeer beperkt zicht en op de grond
verlicht met onmogelijke hulpmiddelen. Dagen achtereen geen bed gezien en eten
gebeurde wel eens als het uitkwam. Ook veel buitenlandse vliegtuigen landden op
vliegveld Valkenburg en werden door de Marine vliegdienst binnen geloosd en door
zowel de Luchtmacht als de Marine op het veld naar een plaats gedirigeerd. Het was
een hele drukte op het vliegveld met nieuwe ervaringen. De Amerikanen kwamen na
enkele dagen ook met zwaar materiaal waardoor de droppings konden worden
uitgebreid. Ondanks alle drukte en slapeloosheid is er maar een vliegtuigongeluk
gebeurd. De Dakota met aanduiding X-1 tussen Katwijk en het vliegveld Valkenburg
verongelukt. Doordat er zeer geoefende vliegers aan het stuurwiel zaten zijn er geen
dodelijke slachtoffers gevallen alleen enkele lichtgewonden waartoe ik ook behoorde.
Foto materiaal heb ik daarvan in een boek staan. Nagenoeg alle vluchten waren op
zich bijzondere ervaringen en die tijd ben ik niet vergeten. Vooral diepe indruk op mij
heeft de grote inzet gemaakt zowel door burgers als militairen van diverse
