AAN: Projectbureau Delta 2003
Antwoordnummer 75
4330 VB Middelburg
t.a.v. mevr. A.M. Vinke
VAN: J.J.C. Heuvelmans
Dr. Ariënsstraat 2 r£ cAg//0
5554 TR Valkenswaard
geboren 6-11-1931
tel. 040-2014627
Valkenswaard, 29 mei 2003
Geachte mevrouw Vinke,
Bij deze wil ik reageren aan de oproep voor hulpverleners Watersnoodramp 1953.
Op zondag 1 februari 1953 was ik met weekendverlof. Nadat ik uit de kerk bij mijn moeder
thuis aankwam, kreeg ik te horen dat ik met de eerste en beste gelegenheid terug moest naar
de commando kazerne in Roosendaal, waar ik gelegerd was i.v.m. speciale rijopleiding
geschikt voor uitzending naar Korea. Bij de wacht aangekomen werd mij op gedragen om
direct 'n drietonner vrachtwagen te nemen en mij daarmee met spoed naar het rampgebied te
begeven. Ik moest naar Rilland-Bath en Halsteren en Steenbergen. Zondagmiddag daar
aangekomen was een dijk al deels ondergelopen. De motor van mijn Ford 3 tonner begon te
haperen vanwege het opspattende water dat op de ontsteking terechtkwam. Gelukkig kon ik
het droge gedeelte nog net halen, waar een commandopost was. Met behulp van deze post kon
ik de nodige voorzorgsmaatregelen nemen, om te voorkomen dat de ontsteking van de truck
weer nat zou worden. Ik ben toen naar mijn eerste opdracht gegaan. Op een boerderij moesten
mensen en dieren worden geevacueerd. Deze boerderij dreigde onder te lopen vanwege de
opkomende vloed. Daar aangekomen kon ik de boer, zijn vrouw en dochter en een zeug met
tien biggen tijdig van de verdrinkingsdood redden. Ik moest hen naar Bergen op Zoom
brengen. Ze konden nog net was spullen meenemen en op het nippertje via een dijk
wegkomen.
De volgende dag (2 februari) moest ik mensen die gered waren naar Ossendrecht (legerplaats)
brengen en met zandzakken terug naar het rampengebied gaan, waar met man en macht
gewerkt werd door een onderdeel van de hulpverleners van het korps commando troepen uit
de Engelbrecht kazerne, die onder commando van kolonel Beets stond. Door hen werd
geweldig veel werk verzet.
Woensdag 4 februari 's middags had ik mijn laatste opdracht. Vanaf zondagmiddag had ik al
die tijd niet geslapen, maar ondanks dat ging ik door met hulp verlenen.
Ik moest doktoren en verplegers naar Enschede terugbrengen. Zij hadden al die tijd zwaar
werk geleverd, 's Nachts ben ik in een sneeuwstorm teruggereden naar de kazerne. Ben daar
in bed gekropen (total loss) en heb 11 uur aaneen geslapen. Daarna werd ik naar kamp
Rucphen bij de afdeling franse militairen met amfibie vaartuigen gestuurd om assistentie te
verlenen.
