14
Onder leiding van de dijkgraaf van de Heijningsepolder
werd getracht de zwakke plek met zandzakken te versterken.
In zijn rapport schrijft de burgemeester:
„Plotseling zakte het water echter 50 cm, waaruit te
concluderen viel, dat elders een dijkbreuk had plaats gehad.
Ijlings trokken wij terug met de bedoeling, de bevolking
van de Sabinapolder te waarschuwen, en passant de langs
de Kraaiendijk wonende mensen meenemend. Bij Fort Oranje
wilden wij de polder ingaan, doch het water stond toen al
halverwege de dijk. Hieruit valt op te maken, dat de polder
in minder dan een kwartier tijd is volgelopen.
Een watermuur van 3 a 4 meter verzwolg alles, wat op zijn
weg kwam, arbeiderswoningen werden volkomen uit elkaar
geslagen, slechts zeer solide boerenwoningen bleven hier en
daar nog staan, voor zover het de buitenmuren betrof, de
binnenmuren en de inventaris sloegen uiteen, zodat practisch
alle bouwwerken in de Sabina-Henricapolder als verloren
moeten worden beschouwd.
Door de onverwachte doorbraak, niet alleen van de buiten
dijken. doch kort daarop ook van de slaperdijken, n.l. de
Slobbegorsedijk en zelfs de daarachter liggende Kwartierse-
dijk, is het aantal slachtoffers, dat in de slaap verrast werd,
bijzonder groot.
Voor de bewoners van de Sabina-Henricapolder was er
zelfs geen tijd om het dak te bereiken."
De doorbraak in de buitendijk van de Sabina-Henrica
polder, waarvan de bedreiging tevoren niet voldoende
onderkend was, heeft omstreeks 4.30 uur plaats gehad. Daar
door zijn deze polder en de Beaumontspolder overstroomd.
Kort nadien moet er ook een doorbraak zijn ontstaan in de
Slobbegorsedijk (binnendijk), waardoor de Elisabethspolder
overstroomde.
Ter zelfder tijd heeft ook een dijkdoorbraak plaats gehad
nabij het voormalige Fort de Hel, waardoor de Oude Heij-
ningenpolder volstroomde.
Hoewel de gehele dag pogingen in het werk werden
gesteld, de Kwartiersedijk te behouden, zijn deze pogingen
